1
00:00:04,383 --> 00:00:08,766
(လက်ခုပ်သံများ)

2
00:00:12,796 --> 00:00:13,958
ဟုတ်ကဲ့ အားလုံးပဲ

3
00:00:14,308 --> 00:00:15,636
မင်္ဂလာပါ။

4
00:00:15,636 --> 00:00:16,798
(မင်္ဂလာပါ။)

5
00:00:17,108 --> 00:00:19,404
ခုမှပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာ ပြေသွားတော့တယ်။

6
00:00:19,530 --> 00:00:22,256
ကျွန်တော်ပြောပြချင်တဲ့ အကြောင်းအရာက

7
00:00:22,256 --> 00:00:24,415
“မျှော်လင့်ချက်က ဖိတ်ကြားနေတယ်”
ဖြစ်ပါတယ်။

8
00:00:24,415 --> 00:00:27,415
ကျွန်တော် အလယ်တန်းကျောင်းတုန်းက
ကျွန်တော့်အမေ ပြောခဲ့တဲ့စကားပါ။

9
00:00:27,415 --> 00:00:29,574
“ကိုယ်မျှော်လင့်ရင် တကယ်ဖြစ်လာမယ်“
အဓိပ္ပါယ်ပါ

10
00:00:29,574 --> 00:00:31,957
မျှော်လင့်ချက်ကို မဆုံးရှုံးမိရန်
အရေးကြီးပါတယ်။

11
00:00:32,189 --> 00:00:35,518
ဒီဟောပြောချက်ဖြင့် မိတ်ဆွေ
ဖြစ်လာကြမယ်ဆိုရင် သိပ်ကောင်းမှာပါ့။

12
00:00:35,972 --> 00:00:38,857
ကျွန်တော်တို့ မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်လာမယ်လို့
မျှော်လင့်ပါတယ်။

13
00:00:39,177 --> 00:00:42,519
လွန်ခဲ့တဲ့ ၄၇ နှစ်တုန်းက
ကျွန်တော့်ကို မွေးဖွားခဲ့ပါတယ်။

14
00:00:42,519 --> 00:00:44,343
ကျွန်တော့် နာမည်က Uematsu Tsutomu ပါ။

15
00:00:44,343 --> 00:00:48,477
ကျွန်တော်ဟာ ဟော့ကိုင်းဒိုး အလယ်ပိုင်းရှိ
အာကဘိရ မြို့မှာ

16
00:00:48,477 --> 00:00:51,356
ကျွန်တော့ တစ်သက်တာမှာ ပထမဦးဆုံး
ကုမ္ပဏီကို လုပ်ကိုင်နေပါတယ်။

17
00:00:51,356 --> 00:00:54,110
ကျွန်တော်တို့ဟာ စွန့်ပစ်ပစ္စည်း
ပြန်ပြီးသုံးရန်

18
00:00:54,110 --> 00:00:57,149
လျှပ်စစ်သံလိုက်တွေကို ထုတ်လုပ်ကြပါတယ်။

19
00:00:57,245 --> 00:01:00,230
အာကာသ ဒုံးပျံများကိုလည်း ထုတ်လုပ်နိုင်တယ်။

20
00:01:00,340 --> 00:01:03,079
ကျွန်တော်တို့ဟာ ဒုံးပျံများကို
အပြည့်အစုံ ဆောက်လုပ်လျက်

21
00:01:03,079 --> 00:01:05,744
ဂြိုလ်တုတွေကို ဖန်တီးပြီး အာကာသသို့

22
00:01:05,964 --> 00:01:09,603
လွှတ်တင်နိုင်တဲ့
ကျွမ်းကျင်မှုတွေ ရှိပါတယ်။

23
00:01:09,603 --> 00:01:13,449
ကျွန်တော်တို့ဆီမှာ ရှိတဲ့ စမ်းသပ်ရေး
ကိရိယာ ဆိုရင်

24
00:01:13,449 --> 00:01:16,324
တကမ္ဘာလုံးမှာ လေးလုံးသာ ရှိတဲ့အထဲက
ဂျပန်နိုင်ငံထဲက တစ်လုံးပါ။

25
00:01:16,324 --> 00:01:19,715
၎င်းဟာ ကမ္ဘာ့ဆွဲငင်အားကို သုညဖြစ်အောင်
လုပ်နိုင်ရာ အာကာသထဲက အတိုင်းပါပဲ။

26
00:01:19,715 --> 00:01:22,708
အဲဒါကို ဘယ်မှာမှ ဝယ်မရနိုင်ခဲ့လို့
ကိုယ့်ဘာသာ တီထွင်ခဲ့ကြရပါတယ်။

27
00:01:22,708 --> 00:01:26,667
ဒါပေမဲ့ အာကာသ အင်ဂျင်နီယာ လုပ်ငန်းဟာ
ကျွန်တော့ စိတ်ကူးမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။

28
00:01:26,667 --> 00:01:30,434
ဒါတွေက ကျွန်တော့်အတွက် စိတ်ကူး
အကောင်အထည်ဖော်ရေး နည်းလမ်းတွေပါ။

29
00:01:31,299 --> 00:01:35,144
လွန်ခဲ့တဲ့ ၄၇ နှစ်တုန်းက
ကျွန်တော့်ကို မွေးခဲ့ပါတယ်။

30
00:01:35,144 --> 00:01:39,101
ငယ်ငယ်တုန်းက အဖွားက ကျွန်တော့်ကို
အဖိုးတန် စကားကို ပြောခဲ့ပါတယ်။

31
00:01:39,356 --> 00:01:42,778
ဟော့ကိုင်းဒိုးမြောက်ပိုင်းရှိ
ဆာခါလင် ကျွန်းမှာ အဖွားဟာ

32
00:01:42,778 --> 00:01:44,965
ကားကုမ္ပဏီ တစ်ခုထောင်ထားပြီး

33
00:01:44,965 --> 00:01:48,046
ကြိုးစားလုပ်ခဲပြီး အတော်ကြာလာတော့
ငွေစုဆောင်းမိခဲ့ပါတယ်။

34
00:01:48,046 --> 00:01:52,567
ဒါပေမဲ့ ၁၉၄၅ ခုနှစ်မှာ ဆိုဗီယက်တပ်တွေ
ရုတ်တရက် ဆာခါလင်ကို တိုက်ခဲ့ကြတယ်။

35
00:01:52,567 --> 00:01:54,328
လူအတော်များများ အသတ်ခံလိုက်ကြရတယ်။

36
00:01:54,328 --> 00:01:56,448
အဖွားရဲ့ စုငွေတွေဟာလည်း

37
00:01:56,448 --> 00:01:59,260
စက္ကူစုတ်အဖြစ်ကို ရောက်သွားတာကို
အဖွားက နားလည်လိုက်တယ်။

38
00:01:59,260 --> 00:02:01,570
ဒါကြောင့် အဖွားက ငယ်သေးတဲ့
ကျွန်တော့် ပြောခဲ့တာက၊

39
00:02:01,570 --> 00:02:03,987
“ငွေဆိုတာ အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး၊
တန်ဘိုးပြောင်းနိုင်တယ်။

40
00:02:03,987 --> 00:02:05,899
ငွေရှိရင် မစုဘဲနဲ့ စာအုပ်တွေကို ဝယ်။

41
00:02:05,906 --> 00:02:07,978
ကိုယ်ဖတ်ရသမျှကို မှတ်ထား။

42
00:02:07,978 --> 00:02:09,860
အဲဒါကို ဘယ်သူကမှ မင်းထံမှ မယူနိုင်ဘူး။

43
00:02:09,863 --> 00:02:12,447
ဒါက အသစ်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာမှာပါ။”
ဆိုပြီး သင်ခဲ့တယ်။

44
00:02:12,447 --> 00:02:15,049
အဲဒီလိုနည်းနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ
စာဖတ် ဝါသနာကြီးသူ ဖြစ်လာတယ်။

45
00:02:15,049 --> 00:02:17,421
ကျွန်တော့ဆီမှာ သိပ်ချစ်တဲ့
အဖိုးလည်း ရှိခဲ့ပါတယ်။

46
00:02:17,421 --> 00:02:19,716
ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့
ကြင်နာတတ်တဲ့အဖိုးပါ။

47
00:02:19,716 --> 00:02:21,811
ကျွန်တော်နဲ့အဖိုးရဲ့ အမှတ်ရဆုံး
ဖြစ်ရပ်ကတော့

48
00:02:21,921 --> 00:02:23,876
အပိုလို အာကာသယာဉ် လပေါ် ဆင်းတာကို

49
00:02:23,956 --> 00:02:25,619
သူနဲ့အတူတူ တီဗွီကြည့်ခဲ့ရခြင်းပါပဲ။

50
00:02:25,619 --> 00:02:28,279
မကြုံစဖူး ပုံစံမျိုးနဲ့
အဖိုးပျော်ရွှင်နေတာ မှတ်မိတယ်။

51
00:02:28,279 --> 00:02:30,129
“ကြည့်စမ်း…ကြည့်စမ်းမြေး။

52
00:02:30,139 --> 00:02:31,752
“ကြည့်စမ်း…ကြည့်စမ်းမြေး။

53
00:02:31,752 --> 00:02:33,024
လူတွေ လပေါ်ကို ရောက်ပြီကွ။

54
00:02:33,024 --> 00:02:34,715
မင်းလည်း အဲဒါကို လုပ်နိုင်တာပေါ့”

55
00:02:34,715 --> 00:02:36,846
ဆိုပြီး သိပ်ကို ပျော်နေခဲ့ပါတယ်။

56
00:02:37,247 --> 00:02:39,599
သူအဲ့လောက် ပျော်တာကို
တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးခဲ့တော့

57
00:02:39,809 --> 00:02:41,875
သူ ပြုံးနေတာကို ထပ်ပြီး
တွေ့ချင်မိခဲ့ပါတယ်။

58
00:02:41,875 --> 00:02:43,991
အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော် စာအုပ်ဆိုင်ကို

59
00:02:43,991 --> 00:02:46,896
သွားတိုင်းမှာ လေယာဉ်၊ ဒုံးပျံအကြောင်း
စာအုပ်တွေကို ယူလာတတ်တယ်။

60
00:02:46,896 --> 00:02:49,603
အဲ့လိုအချိန်မှာ အဖိုးက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို
အသာပွတ်ပေးပြီး

61
00:02:49,603 --> 00:02:50,585
ချီးမွမ်းတော့တယ်။

62
00:02:50,705 --> 00:02:53,101
အဖိုးပျော်တာကို တွေ့ချင်တာနဲ့ပဲ
ကျွန်တော်ဟာ

63
00:02:53,101 --> 00:02:56,269
လေယာဉ်နဲ့ ဒုံးပျံတွေကို တက်မောင်းမယ်လို့
ထင်မိ ပါတယ်။

64
00:02:56,269 --> 00:02:59,771
အဲ့ဒီနောက်မှာ စာအုပ်ကောင်းတွေ
အမျိုးမျိုးကို ဖတ်ခဲ့ရပါတယ်။

65
00:03:00,121 --> 00:03:04,121
အလယ်တန်းရောက်တော့
ကျွန်တော့် စိတ်ကူးအိပ်မက်က

66
00:03:04,121 --> 00:03:07,185
လေယာဉ်ပျံ၊ ဒုံးပျံနဲ့ဆိုင်တဲ့အလုပ်ကို
လုပ်မယ်ဆိုတာပါ။

67
00:03:07,185 --> 00:03:09,318
ကိုယ့်စိတ်ကူးနဲ့ ကြိုးပမ်း လေ့လာခဲ့ပါတယ်။

68
00:03:09,908 --> 00:03:12,940
ဒါပေမဲ့ ဆရာက ကျွန်တော့ကို ပြောခဲ့တာက၊

69
00:03:13,570 --> 00:03:17,785
“ဒီလို စိတ်ကူးယဉ်တွေ မပြောနဲ့၊
စာမေးပွဲဖြေနိုင်ဖို့ စာကျက်စမ်းပါ”

70
00:03:18,065 --> 00:03:20,032
ကျွန်တော်က လေယာဉ်၊ ဒုံးပျံအကြောင်းကို

71
00:03:20,032 --> 00:03:21,278
စိတ်ဝင်တစား လေ့လာခဲ့ပေမဲ့

72
00:03:21,278 --> 00:03:23,796
ကျောင်းစာကို ပစ်ထားခဲ့ပြီး
ဘာမှ မလုပ်ခဲ့တာ အမှန်ပါပဲ။

73
00:03:24,156 --> 00:03:26,165
ဆရာက ထပ်ပြောပါသေးတယ်၊

74
00:03:26,825 --> 00:03:30,129
“အာကာသနဲ့ ဆိုင်တာမျိုးကို စတင်ရန်

75
00:03:30,129 --> 00:03:32,599
ကိုယ်က သိပ်ကို တော်ရန် လိုတဲ့အပြင်
အကုန်အကျ များတယ်။

76
00:03:32,599 --> 00:03:34,174
ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တဲ့ ကိစ္စမျိုးပဲ။

77
00:03:34,234 --> 00:03:36,904
မင်း လုပ်လို့ မရနိုင်ပါဘူး။” ပြောပါတယ်။

78
00:03:37,394 --> 00:03:39,238
ကျွန်တော် တော်တော့်ကို
ဝမ်းနည်းသွားတယ်။

79
00:03:39,368 --> 00:03:41,173
အဲဒီ့နောက် ကိုယ့်ကိုကို မေးမိတယ်။

80
00:03:41,719 --> 00:03:43,902
“အိပ်မက် ဆိုတာ ဘာပါလိမ့်။”

81
00:03:45,202 --> 00:03:47,749
ကိုယ်လုပ်နိုင်တာကိုပဲ ကျွန်တော်တို့
အိပ်မက်ရမှာလား။

82
00:03:48,019 --> 00:03:50,586
ဒါပေမဲ့ ဖြစ်နိုင်တယ် မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာကို
အဆုံးအဖြတ်

83
00:03:50,626 --> 00:03:52,490
အဆုံးအဖြတ်ပေးနိုင်လဲ ဆိုပြီးတွေးမိတယ်။

84
00:03:52,490 --> 00:03:54,453
စမ်းမကြည့်ဘဲ ဘယ်သူမှာ မသိနိုင်တဲ့ကိစ္စကို

85
00:03:54,453 --> 00:03:57,933
မလုပ်ဖူးသေးတဲ့ လူတွေက အဆုံးအဖြတ်ပေးတာ
ထူးဆန်း မနေပေဘူးလား။

86
00:03:58,750 --> 00:04:01,969
အခု ကိုယ်မလုပ်နိုင်တာကို
စိတ်ကူးအနေနဲ့ လိုက်စားသင့်လား။

87
00:04:01,969 --> 00:04:04,219
လိုက်စားသင့်တယ်လို့
ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

88
00:04:04,219 --> 00:04:05,973
ဒါပေမဲ့ သူတို့က သဘောတူကြပုံ မရဘူး။

89
00:04:06,203 --> 00:04:09,228
လူကြီးတွေကို ကျွန်တော် ကြောက်လန့်မိပါတယ်။

90
00:04:09,298 --> 00:04:12,339
“သိပ်မကြိုးစားဘူးဆိုရင်၊ ကျောင်း
ကောင်းကို ဝင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘဲ

91
00:04:12,339 --> 00:04:15,330
အလုပ်ကောင်း ရမှာ မဟုတ်ဘူး။
မင်းတော်တော့ကို ခက်မယ်။” ဆိုတာမျိုး။

92
00:04:15,330 --> 00:04:17,395
ကျွန်တော် ကျောင်းမှာ အမှတ်မကောင်းခဲ့ပါဘူး။

93
00:04:17,395 --> 00:04:19,272
ဒီတော့ ကျွန်တော် စိတ်ပူပြီးမေးခဲ့ပါတယ်။

94
00:04:19,272 --> 00:04:21,625
“အလုပ်လုပ်ဖို့ ကောင်းတဲ့
ကုမ္ပဏီဆိုတာ ဘယ်လိုဟာလဲ။”

95
00:04:21,625 --> 00:04:23,541
ဒီတော့ လူကြီးတွေက ပြန်ဖြေပါတယ်။

96
00:04:23,541 --> 00:04:27,254
စိတ်ချရပြီး သက်သက်သာသာနဲ့ လုပ်ကိုင်ရင်း
ငွေရှာရနိုင်တဲ့ကုမ္ပဏီ မျိုးပေါ့တဲ့။

97
00:04:27,894 --> 00:04:30,268
ကျွန်တော် နားမလည်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

98
00:04:30,268 --> 00:04:34,939
ကိုယ်က လေ့လာလေလေ ကိုယ့်စွမ်းရည်ဟာ
မြင့်တက်လာလေ ဖြစ်တယ်။

99
00:04:34,939 --> 00:04:38,389
ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်တော် လေ့လာဖို့ လိုတာက
စွမ်းရည်ကို ပြန်သုံးရန်အတွက် မဟုတ်ဘဲ

100
00:04:38,389 --> 00:04:41,239
သက်သက်သာသာ အလုပ်လုပ်ကိုင်ရန်
အတွက် ဖြစ်နေတယ်။

101
00:04:41,239 --> 00:04:44,151
ဒါနဲ့ စဉ်းစားမိတာက၊
“ကျွန်တော် စာကို သင်ဖို့ လိုသလား။”

102
00:04:45,672 --> 00:04:48,404
ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်မှာ ငွေရှိရင်
ကောင်းတဲ့ အရာတွေ ရယူနိုင်မယ်။

103
00:04:48,530 --> 00:04:49,481
ဥပမာ ဆိုပါစို့...

104
00:04:49,821 --> 00:04:51,400
(ရယ်မောသံများ)

105
00:04:51,400 --> 00:04:52,455
ကား အကောင်းစားကြီး။

106
00:04:52,712 --> 00:04:54,933
(လက်ခုပ်သံများ)

107
00:04:54,951 --> 00:04:56,451
အဲ့ဒါ ကျွန်တော့် ကားမဟုတ်ပါဘူး။

108
00:04:56,664 --> 00:04:58,200
အခြားသူရဲ့ ကားပါ။

109
00:04:58,220 --> 00:05:01,198
(ရယ်မောသံများ)

110
00:05:01,198 --> 00:05:05,380
ကိုယ်က သူဌေးမို့လို့ 
ဒီလိုကားမျိုး ဝယ်နိုင်လား။

111
00:05:05,734 --> 00:05:07,758
လုံးဝ....မဟုတ်ဘူး မဟုတ်လား။

112
00:05:07,758 --> 00:05:11,154
တစ်ယောက်ယောက်က ကြိုးစားအားထုတ်ပြီး
ဖန်တီးပေးလိုက်တဲ့ အဲဒီကားကို

113
00:05:11,154 --> 00:05:14,563
ကျွန်တော်တို့ ငွေပေးချေပြီး ဝယ်နိုင်ပါတယ်။

114
00:05:14,563 --> 00:05:15,990
ပိုကောင်းတဲ့ ပစ္စည်းတွေထုတ်ရန်

115
00:05:15,990 --> 00:05:18,897
အားသွန်ခွန်စိုက် သုတေသနတွေလုပ်ပြီး
ကြိုးစားသူတွေ ရှိနေလို့

116
00:05:18,897 --> 00:05:22,388
ကျွန်တော်တို့အား ရောင်းနိုင်လို့
ကျွန်တော်တို့ ဝယ်ယူနိုင်တာပါ။

117
00:05:22,388 --> 00:05:24,979
တကယ်တော့ ငွေဟာ အရေးမကြီးပါ။

118
00:05:24,979 --> 00:05:27,439
ငွေစိုက်ထုတ်ရန် လိုတဲ့ စိတ်ကူးအိပ်မက်၊

119
00:05:27,439 --> 00:05:29,899
ငွေမရှိရင် ဖြစ်မလာနိုင်တဲ့ စိတ်ကူး
အိပ်မက်ဆိုတာဟာ

120
00:05:29,899 --> 00:05:33,758
တကယ်တော့၊ တစ်ယောက်ယောက်က
ကမ်းလှမ်းတဲ့ ဝန်ဆောင်မှုမျှသာပါ။

121
00:05:34,229 --> 00:05:36,344
ကိုယ် အိပ်မက်လာခဲ့တာက အဲဒါပါပဲ။

122
00:05:36,344 --> 00:05:40,562
ပြီးတော့၊ တစ်ခုခု ကိုယ်ဘာသာ မလုပ်နိုင်ရင်
သူများ လုပ်ပေးမှာကို စောင့်ရတယ်။

123
00:05:40,562 --> 00:05:44,484
အဲဒါကြောင့်မို့ ကျွန်တော်တို့ဟာ
နေထိုင်ဖို့ ငွေတွေ တိုးတိုး လိုတယ်။

124
00:05:45,214 --> 00:05:47,712
ကောင်းပြီ၊ ကိုယ်က
အဲဒါကို စီမံနိုင်ပြီ ဆိုပါစို့။

125
00:05:47,712 --> 00:05:49,248
ကိုယ် လုပ်နိုင်တာ များလေလေ၊

126
00:05:49,248 --> 00:05:51,126
သူများကို တိုးတိုး ကူညီပေးနိုင်လေပါ။

127
00:05:51,126 --> 00:05:52,912
ကိုယ့်အလုပ်က အဲဒါ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

128
00:05:53,440 --> 00:05:56,501
ကျွန်တော်တို့ အသက်ရှင် နေရခြင်းအတွက်
အရေးကြီးတဲ့ အချက်က

129
00:05:56,731 --> 00:06:00,311
အရင်တုန်းက မလုပ်နိုင်ခဲ့တာတွေကို
နောက်ဆုံးမှာ လုပ်နိုင်ခြင်းပဲလို့ ထင်တယ်။

130
00:06:00,314 --> 00:06:03,293
အဲဒါဟာ ကျွန်တော်တို့ အတွက်
အံ့အားသင့်စရာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

131
00:06:03,293 --> 00:06:05,801
“အခု မလုပ်နိုင်သေးတာကို
လုပ်ဖို့ အားထုတ်မှု ကမှ

132
00:06:05,801 --> 00:06:08,271
စိတ်ကူးအိပ်မက် ဖြစ်တယ်လို့
ကျွန်တော် ယုံကြည်တယ်။”

133
00:06:12,223 --> 00:06:15,422
ကိုယ် သိပ်မက်မောတဲ့ အရာတွေကို
လိုက်လုပ်ရန် ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

134
00:06:15,782 --> 00:06:18,794
ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်တော့် ဝန်းကျင်က ဘယ်သူမှ
သူငယ်ချင်းတွေ၊ ဆရာတွေနဲ့

135
00:06:18,794 --> 00:06:21,077
မိဘတွေတောင် ကျွန်တော့ကို နားမလည်ခဲ့ကြပါ။

136
00:06:21,532 --> 00:06:23,514
“ဒါတွေလုပ်လို့ရမှာ မင်းသေချာရဲ့လား။”

137
00:06:23,574 --> 00:06:25,267
”အဲဒါ အဓိပ္ပါယ် မရှိဘူး၊ မဟုတ်လား။”

138
00:06:25,267 --> 00:06:27,271
”မင်းက ကြွားချင်တာလား။”
အပြောခံခဲ့ရတယ်။

139
00:06:27,271 --> 00:06:29,459
ကျွန်တော် အထီးကျန် ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။

140
00:06:29,459 --> 00:06:32,804
ကိုယ်ကြိုက်တဲ့အကြောင်းကို သူများကို
ပြောမပြနိုင်ခဲ့ပါ။

141
00:06:32,804 --> 00:06:36,250
ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်တော့်ကို ကူညီပေးခဲ့သူတွေ
ရှိခဲ့ကြပါတယ်။

142
00:06:36,250 --> 00:06:39,250
စာအုပ်ထဲက ပုဂ္ဂိုလ်တွေပါ။

143
00:06:39,250 --> 00:06:41,991
Wright ညီအကိုများ နဲ့ Edison တို့ပါ။

144
00:06:43,528 --> 00:06:46,275
ကျွန်တော့လိုပဲ သူတို့ကိုလည်း
ဘယ်သူမှ နားမလည်ခဲ့ကြပါ၊

145
00:06:46,275 --> 00:06:48,314
သူတို့ကို ကူပေးခဲ့သူ ဘယ်သူမှာမှ မရှိခဲ့ပါ။

146
00:06:48,314 --> 00:06:50,807
ဒါပေမဲ့၊ သူတို့ဟာ အစွမ်းကုန်
ကြိုးစားနေခဲ့ကြပါတယ်။

147
00:06:50,807 --> 00:06:53,626
အဲဒီလို ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတွေက
ကျွန်တော့်ကို ကူညီပေးခဲ့ကြတယ်။

148
00:06:53,626 --> 00:06:55,592
ဒါ့ကြောင့် ကျွန်တော် လက်မလျှော့ခဲ့ပါ။

149
00:06:55,592 --> 00:06:58,218
ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်ကြိုက်တာကို ပိုပို
နှစ်သက်လာလို့၊

150
00:06:58,218 --> 00:07:00,210
ကျွန်တော့ ကျွမ်းကျင်မှုတွေ တိုးလာခဲ့တယ်။

151
00:07:00,210 --> 00:07:02,118
ကျွန်တော်ဟာ စက္ကူပုံညှပ်တာ ကျွမ်းပါတယ်။

152
00:07:02,118 --> 00:07:05,490
ကျွမ်းကျင်မှု တိုးတက်အောင် ကြိုးစားရင်း
အရာတွေ အများကြီး လုပ်တတ်လာတယ်။

153
00:07:05,490 --> 00:07:07,105
ပစ္စည်းတွေ ထုတ်လုပ်လာနိုင်ပါတယ်။

154
00:07:07,105 --> 00:07:10,983
ပစ္စည်းတွေ ပြန်သုံးရန် လျှပ်စစ်သံလိုက်
ထုတ်မယ့် ကိုယ်ပိုင် ကုမ္ပဏီထောင်ခဲ့တယ်။

155
00:07:11,971 --> 00:07:14,724
အဲတော့၊ ကျွန်တော်ဟာ
ကုမ္ပဏီကို စီမံခန့်ခွဲရတော့တယ်။

156
00:07:14,881 --> 00:07:18,810
ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံး အကြိမ်
လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ အံ့ဖွယ် အောင်မြင်ခဲ့တယ်။

157
00:07:20,770 --> 00:07:22,973
(ရယ်မောသံများ)

158
00:07:23,233 --> 00:07:26,808
(လက်ခုပ်သံများ)

159
00:07:27,496 --> 00:07:30,316
ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နှစ်စဉ် ရောင်းချမှုဟာ
ဆယ်ဆ တိုးလာခဲ့တယ်။

160
00:07:30,532 --> 00:07:33,468
ကျွန်တော်ဟာ ဘဝင်ကြီးလာခဲ့ရာ
ခွက်ခွက်လန်အောင် ရှုံးတော့တာပါပဲ။

161
00:07:33,468 --> 00:07:34,203
(ရယ်မောသံများ)

162
00:07:35,063 --> 00:07:37,365
ကျွန်တော် ယန်း သန်း၂၀၀
အကြွေး တင်သွားပါတယ်။

163
00:07:37,365 --> 00:07:39,106
အဲဒါ ကျွန်တော့်ရဲ့ အပြစ်လို့ ထင်တယ်။

164
00:07:39,106 --> 00:07:41,992
ကျွန်တော်ဟာ အရာရာတိုင်းကို
ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စီမံရန် ကြံခဲ့တယ်။

165
00:07:41,992 --> 00:07:45,063
စိုးရိမ်စရာတွေ တစ်ယောက်တည်း ဖြေရှင်းရင်း
ကိုယ့်ကို အပြစ်တင်မိတယ်။

166
00:07:45,063 --> 00:07:48,003
အဲဒီနောက်၊ ဂျပန် တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ
ကိုယ်တိုင် လိုက်ရောင်းခဲ့ရာ

167
00:07:48,003 --> 00:07:49,485
စိတ်ညစ်စရာကြီး ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။

168
00:07:49,485 --> 00:07:50,622
အဲဒါနဲ့ လေယာဉ်စီးတိုင်း

169
00:07:50,622 --> 00:07:52,582
လေယာဉ် ပျက်ကျပါစေလို့
ဆုတောင်းနေခဲ့တတ်တယ်။

170
00:07:52,582 --> 00:07:54,645
ဒါပေမယ့် လေယာဉ်ဟာ
ဘယ်တော့မှ ပျက်မကျခဲ့ပါဘူး။

171
00:07:54,645 --> 00:07:57,210
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ကြမ်းတမ်းသူ
ရက်စက်သူ ဖြစ်လာပါတယ်။

172
00:07:57,708 --> 00:08:00,670
ပြိုင်ဘက်တွေကို ညှာတာခြင်းမရှိဘဲ
ထိုးနှက်နိုင်သူ ဖြစ်လာတယ်။

173
00:08:01,315 --> 00:08:05,296
အဲဒီပြိုင်ဖက်တွေရဲ့ မိသားစုတွေ အကြောင်းကို
နည်းနည်းမှ မစဉ်းစားခဲ့တာ အမှန်ပဲ။

174
00:08:05,296 --> 00:08:08,440
ဝင်ငွေတွေ တိုးလာလို့ ဘဏ်ဝန်ထမ်းက 
ကျွန်တော့်ကို ချီးမွမ်းခဲ့တယ်။

175
00:08:08,760 --> 00:08:11,541
ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်တော့် တွေးထင်ပုံက
လုံးဝ ပုံမှန် မဟုတ်တော့

176
00:08:11,695 --> 00:08:13,680
ဘယ်သူ့ကိုမှ မယုံကြည်နိုင်ခဲ့ပါ။

177
00:08:13,680 --> 00:08:15,126
တစ်ယောက်တည်း လုပ်နေခဲ့ရတယ်။

178
00:08:15,126 --> 00:08:18,534
ကျွန်တော်ဟာ အရာအားလုံးကို
ယထာဘူတကျကျပဲ တွေးပါတော့တယ်။

179
00:08:18,534 --> 00:08:20,362
ကိုယ့်အတွက် အရေးကြီးဆုံးတွေ အားလုံးကို

180
00:08:20,362 --> 00:08:22,519
စွန့်ပစ်လိုက်တော့မယ်လို့တောင်
စဉ်းစားမိခဲ့တယ်။

181
00:08:22,519 --> 00:08:24,793
အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ကျွန်တော့်
ကုမ္ပဏီရဲ့ အခြေအနေက

182
00:08:24,793 --> 00:08:26,860
သိပ်ကို မလွယ်ခဲ့ရာ၊ ဂျပန် တစ်နိုင်ငံလုံးမှ

183
00:08:26,860 --> 00:08:29,541
လူအမျိုးမျိုးတို့က ကျွန်တော့ကို
အကြံဉာဏ် ပေးလာကြတယ်။

184
00:08:29,541 --> 00:08:32,032
“Junior Chamber International
အသင်းကို ဝင်ကြည့်ပါလား။

185
00:08:32,032 --> 00:08:33,765
အမြတ်တွေ တိုးလာမယ်။” ဆိုခဲ့ကြတယ်။

186
00:08:33,765 --> 00:08:36,219
ကျွန်တော်လည်း မရိုးမသားစိတ်နဲ့
အသင်းဝင်ခဲ့ပါတယ်။

187
00:08:36,236 --> 00:08:37,520
(ရယ်မောသံများ)

188
00:08:37,525 --> 00:08:39,596
ဒါပေမဲ့ အမြတ်တော့ ထွက်မလာခဲ့ဘူး။

189
00:08:39,596 --> 00:08:40,957
(ရယ်မောသံများ)

190
00:08:40,957 --> 00:08:44,347
ဒါပေမဲ့၊ အဲ့ဒီမှာ ကျွန်တော် အံ့ဖွယ်
လူသစ်တွေနဲ့ တွေ့ကြုံခွင့် ရခဲ့တယ်။

191
00:08:46,528 --> 00:08:48,677
ကျွန်တော်ဟာ သူတို့နဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့ခဲ့ပါတယ်။

192
00:08:48,677 --> 00:08:51,594
မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်က ကျွန်တော့်ကို
ကလေးတွေ မွေးစားထားတဲ့ အိမ်မှာ

193
00:08:51,594 --> 00:08:55,200
စေတနာ့ဝန်ထမ်း ကူပေးရန် အဆိုပြုလာတယ်။

194
00:08:55,200 --> 00:08:58,831
ရိုးရိုးသားသား ကြိုးစားပြင်ဆင်ပြီး
အဲဒီကို သွားခဲ့ရာ ကလေးတွေဟာ

195
00:08:58,831 --> 00:09:01,593
မိဘတွေရဲ့ အလွဲသုံးစားမှုကို
ခံခဲ့ရဖူးသူတွေ ဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။

196
00:09:01,593 --> 00:09:04,310
အစပိုင်းတွင် တစ်ယောက်မှာမှ
ကျွန်တော်နားကို မလာခဲ့ကြပါဘူး။

197
00:09:04,310 --> 00:09:06,826
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကလေးတွေနဲ့
ခင်မင်ရန် ကြိုးစားခဲ့လို့

198
00:09:06,826 --> 00:09:08,891
ပြန်မယ်လုပ်တော့
“မပြန်ပါနဲ့” လို့ဆိုလာကြတယ်။

199
00:09:08,891 --> 00:09:11,120
သူတို့ဟာ ကျွန်တော်တို့နဲ့
စကားပြောချင် လာကြတယ်။

200
00:09:11,120 --> 00:09:12,564
ကျွန်တော်က မိတ်ဆွေနဲ့ ပြန်တော့

201
00:09:12,564 --> 00:09:14,244
“ဒို့လုပ်လိုက်တာ ကောင်းမှု တစ်ခုပဲ။

202
00:09:14,244 --> 00:09:15,826
တစ်ခုခု သောက်ကြရအောင်” ပြောမိတယ်။

203
00:09:15,826 --> 00:09:17,929
ချာတိတ် တစ်ယောက်က
သူ့အိပ်မက်ကို ပြောပြခဲ့တယ်။

204
00:09:17,929 --> 00:09:19,785
အဲဒါက မိဘတွေနဲ့ အတူတူပြန်နေနိုင်ဖို့ပါ။

205
00:09:19,785 --> 00:09:21,515
ကျွန်တော် အဲဒါကို မယုံနိုင်ခဲ့ပါ။

206
00:09:23,184 --> 00:09:26,628
ကိုယ့်ကို ဒီလိုရက်စက်ခဲ့တဲ့ မိဘကို
ဘာလို့ ချစ်နေတုန်းလဲလို့ တွေးမိတယ်။

207
00:09:26,628 --> 00:09:29,778
ကျွန်တော်သာဆိုရင် ကောင်းတာကို
ဘယ်လိုမှ စဉ်းစားနိုင်ခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး။

208
00:09:29,778 --> 00:09:31,888
ကျွန်တော်က ငွေတွေလှူလှူ၊

209
00:09:31,888 --> 00:09:33,809
ဒီကလေးကို အိမ်ခေါ်ပြီး မွေးစားမွေးစား၊

210
00:09:33,809 --> 00:09:35,632
အဲဒါက ဘာကိုမှ ဖြေရှင်းမပေးနိုင်တော့ပါ။

211
00:09:35,632 --> 00:09:38,201
အကြောင်းရင်းက သူက သူ့မိဘတွေကို
ချစ်နေတုန်း မို့လို့ပါ။

212
00:09:38,201 --> 00:09:41,282
ဘာလို့ အဲဒီလို ဖြစ်နိုင်တာလဲ တွေးမိပါတယ်။

213
00:09:41,282 --> 00:09:43,150
နောက်ပြီး ကျွန်တော်ကရော ဘာဖြစ်လို့

214
00:09:43,150 --> 00:09:46,505
တဖက်သားကို ဖိနှိပ်ပြီး လုပ်ရတဲ့အထိ
ငွေရှာနေမိပါလိမ့်လို့ တွေးမိလာပါတယ်။

215
00:09:46,505 --> 00:09:48,652
အရာအားလုံးရှုပ်ထွေးပြီး
နားမလည် ဖြစ်မိလာပါတယ်။

216
00:09:48,652 --> 00:09:49,962
ခေါင်းထဲမယ် ချာချာလည်နေတယ်။

217
00:09:49,962 --> 00:09:53,340
အဲ့ဒီအချိန်မှာ မေ့နေခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေ
ပြန်ပေါ်လာကြတယ်။

218
00:09:54,290 --> 00:09:56,158
ကျွန်တော် မူလတန်း တက်တဲ့အချိန်မှာ

219
00:09:56,158 --> 00:09:59,276
အတန်းပိုင်ဆရာက ကျွန်တော့်ကို
တော်တော်လေး မုန်းခဲ့ပါတယ်။

220
00:09:59,276 --> 00:10:02,795
ကျွန်တော် ယုံကြည်ခဲ့တာရော
အဖွားသင်ပေးခဲ့တဲ့စကားပါ၊

221
00:10:02,795 --> 00:10:04,837
အားလုံး ငြင်းပယ်တာ ခံခဲ့ရပါတယ်။

222
00:10:04,837 --> 00:10:06,964
“မင်းလိုကောင်မျိုး 
ဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး”

223
00:10:06,964 --> 00:10:08,418
ကျွန်တော့် စိတ်ကူးအိပ်မက်ဟာ

224
00:10:08,418 --> 00:10:10,416
အကြိမ်ကြိမ် ပယ်ချခံခဲ့ရပါတယ်။

225
00:10:10,421 --> 00:10:12,275
အဖိုးက သပ်ပေးခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းဟာ

226
00:10:12,275 --> 00:10:14,609
ဆရာရဲ့ ခေါက်တာကို အတော်လေးကို ခံခဲ့ရပါတယ်။

227
00:10:14,609 --> 00:10:16,398
ကျွန်တော် တော်တော်လေး ခံစားခဲ့ရပါတယ်။

228
00:10:16,398 --> 00:10:19,718
ဒါပေမဲ့ ကူညီပေးမယ့် 
လူကြီးသူမရယ်လို့ မရှိခဲ့ပါဘူး။

229
00:10:19,718 --> 00:10:24,214
အဲ့ဒီဆရာ ပြောခဲ့တဲ့စကားကို 
ကျွန်တော် မမေ့နိုင်ပါဘူး။

230
00:10:24,214 --> 00:10:28,178
ဆရာက “ဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး”
ဆိုတဲ့စကားကို တော်တော် ပြောခဲ့ပါတယ်။

231
00:10:28,178 --> 00:10:31,529
အဲဒီစကားဟာ တော်တော်ကြောက်စရာ
ကောင်းပါလားလို့ တွေးမိပါတယ်။

232
00:10:31,529 --> 00:10:37,209
လူတွေရဲ့ယုံကြည်မှုနဲ့ ဖြစ်နိုင်စွမ်းကို
လုယူနိုင်တဲ့ အဆိုးဝါးဆုံးစကားပါပဲ။

233
00:10:37,209 --> 00:10:39,749
ပြောဖို့တော့ သိပ်ကိုလွယ်တဲ့ စကားပါပဲ။

234
00:10:39,749 --> 00:10:42,554
ပြောခံရတာနဲ့ ဘာမှ ဆက်လုပ်မရတော့တာမို့

235
00:10:42,554 --> 00:10:45,918
ပြောရလွယ်သလောက် ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့
စကားလုံး ဖြစ်ပါတယ်။

236
00:10:46,537 --> 00:10:50,050
အဲ့ဒီလို အပြောခံရပြီး အနာဂါတ်ကို
လက်လျှော့ခိုင်းခံရသူများဟာ

237
00:10:50,050 --> 00:10:52,274
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု
ပျောက်ဆုံးသွားရပါတယ်။

238
00:10:52,274 --> 00:10:54,167
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လူဟာ အသက်ရှင်နေသရွေ့

239
00:10:54,167 --> 00:10:56,285
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်ဖို့ 
သိပ်လိုအပ်ပါတယ်။

240
00:10:56,285 --> 00:10:58,697
ဒါကြောင့် ယုံကြည်မှုမဲ့သူတွေဟာ

241
00:10:59,343 --> 00:11:01,244
ငွေနဲ့ ယုံကြည်မှုကို ဝယ်ယူကြပါတယ်။

242
00:11:01,244 --> 00:11:02,693
မိမိကိုယ်မှာဆင်ကြပါတယ်၊

243
00:11:02,693 --> 00:11:05,263
ပြီးတော့ အဲ့ဒါနဲ့ပဲ မာန်တွေ တက်လာကြပြီး

244
00:11:05,279 --> 00:11:08,392
တပါးသူကို နှိမ့်ချဆက်ဆံတတ်လာကြတယ်။

245
00:11:08,392 --> 00:11:10,320
သူများက ကိုယ့်ထက်သာသွားမှာကို စိုးတော့

246
00:11:10,320 --> 00:11:12,694
သူများ ကြိုးစားနေတာကို 
နှောင့်ယှက်တတ်ကြပါသေးတယ်။

247
00:11:12,694 --> 00:11:13,945
အဲ့ဒီလိုလူစားမျိုးတွေဟာ

248
00:11:13,945 --> 00:11:16,329
ကျွန်တော်တို့ အားလုံးရဲ့
အနီးအနားမှာ ရှိနေကြတတ်တယ်။

249
00:11:16,423 --> 00:11:18,320
ဒါပေမဲ့ အဲလိုလူမျိုးတွေဟာ

250
00:11:18,320 --> 00:11:21,149
ယုံကြည်ချက်မဲ့ သနားစရာ လူတွေဖြစ်ပါတယ်။

251
00:11:21,149 --> 00:11:24,162
ကိုယ့်ယုံကြည်မှုကို ကာကွယ်ဖို့အတွက်

252
00:11:24,162 --> 00:11:27,504
သူများရဲ့ ယုံကြည်ချက်တွေကို
လုယူကြတာ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။

253
00:11:27,779 --> 00:11:32,113
နောက်ပြီး ကျွန်တော့်ကုမ္ပဏီကို အာဖရိကမှ
လူတွေ ရောက်လာခဲ့ကြတယ်။

254
00:11:32,118 --> 00:11:35,507
ကျွန်တော်ပြောတာကို နားထောင်ပြီးတဲ့
နောက်မှာ အခုလိုပြောပါတယ်။

255
00:11:35,574 --> 00:11:37,166
အခု အာဖရိကမှာ

256
00:11:37,166 --> 00:11:39,770
“ငါဟာ စာသင်လို့လည်း အလကားပဲ။

257
00:11:39,770 --> 00:11:41,403
ကြိုးစား လည်းအလကားပဲ” ဆိုပြီး

258
00:11:41,403 --> 00:11:44,734
ကိုယ့်အနာဂတ်ကို၊ ဖြစ်နိုင်စွမ်းကို
လက်လျှော့ပစ်ကြသူတွေဟာ

259
00:11:44,734 --> 00:11:48,155
နောက်ဆုံးတော့ လူ့အသက်ကိုသတ်ပြီး
လုယူကြသူတွေ ဖြစ်ကုန်ကြတယ်။

260
00:11:48,155 --> 00:11:50,172
ဘာ့ကြောင့်လဲဆို မကြိုးစားနိုင်ကြ၊

261
00:11:50,172 --> 00:11:51,869
ကိုယ့်အစွမ်းအစကို မထုတ်နိုင်ကြတော့

262
00:11:51,869 --> 00:11:53,602
လုယူရုံအပြင် မလုပ်နိုင်ကြတော့လို့ပါ။

263
00:11:53,602 --> 00:11:55,392
အကြမ်းဖက်နည်းတွေနဲ့လည်း
ရယူကြပါသေးတယ်။

264
00:11:55,392 --> 00:11:56,861
အဲ့ဒီအပြင် လိမ်ပြောတာ၊

265
00:11:56,871 --> 00:12:00,013
မလုပ်တတ်ချင် ယောင်ဆောင်တာ၊ လှည့်ပတ်
ပြောတာတွေနဲ့လည်း ရယူကြပါသေးတယ်။

266
00:12:00,013 --> 00:12:01,182
အားလုံး ဒီလိုချည်းသာဆို

267
00:12:01,182 --> 00:12:04,392
ကျွန်တော်တို့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ
အမှန်တရားဆိုတာ ဘယ်ရှိနိုင်မလဲ။

268
00:12:04,464 --> 00:12:08,797
“မင်း ဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး” စကားရဲ့
အန္တရာယ်ကို ကျွန်တော် သိခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။

269
00:12:08,797 --> 00:12:13,505
ဒီစကားကို လူတွေက
အစကမသိ၊ နားမလည်ခဲ့ကြပါဘူး။

270
00:12:13,505 --> 00:12:16,802
ဘယ်အချိန်မှာ ဒီစကားကို မှတ်မိသိရှိသွားလဲ
ဆိုတာကို စဉ်းစားမိပါတယ်။

271
00:12:16,943 --> 00:12:19,716
အဲ့ဒီအခါ အာကာသကြောင့်များ
ဖြစ်နေမလားလို့ စဉ်းစားမိပါတယ်။

272
00:12:19,720 --> 00:12:21,360
အာကာသကြီးဟာ အင်မတန် လှပပါတယ်။

273
00:12:21,360 --> 00:12:24,720
ဒါ့ကြောင့် လူတိုင်းလိုလို ငယ်ရွယ်စဉ်မှာ
အံ့ဩနှစ်ခြိုက်ခဲ့မှာ အမှန်ပါပဲ။

274
00:12:24,720 --> 00:12:28,695
ဒါပေမဲ့၊ လူတိုင်း အာကာသနဲ့ပတ်သက်ပြီး
တီထွင်ဖန်တီးနိုင်မယ်လို့ တွေးဖူးကြပါသလား။

275
00:12:28,695 --> 00:12:31,549
အာကာသဆိုတာ တော်ရုံဉာဏ်ကောင်းရုံနဲ့မရ၊

276
00:12:31,549 --> 00:12:33,792
ငွေကလည်း သောက်သောက်လဲ
ကုန်မှာကို တွေးမိကြပါသလား။

277
00:12:33,792 --> 00:12:36,384
နိုင်ငံတော်က လုပ်ရမယ့် အလုပ်လို့
တွေးမိကြတယ် မဟုတ်လား။

278
00:12:36,384 --> 00:12:38,380
အဲ့ဒါကို ဘယ်သူတွေ ပြောပြလို့ သိလာရလဲ။

279
00:12:38,380 --> 00:12:40,406
ဒီအချက်ကို သင်ပေးကြသူတွေကတော့

280
00:12:40,729 --> 00:12:42,888
ကိုယ်တိုင် မလုပ်ဖူးတဲ့ သူတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။

281
00:12:42,888 --> 00:12:44,193
မလုပ်ဖူးသေးသူတွေက

282
00:12:44,193 --> 00:12:47,177
မလုပ်ရခြင်းကို အကြောင်းပြချက်ရှာပြီး
လျှောက်ပြောရာက စခဲ့တာပါပဲ။

283
00:12:47,177 --> 00:12:49,723
ကျွန်တော်တို့ဟာ ဘာလုပ်ရမှန်း
မသိဖြစ်လာရပါတယ်။

284
00:12:49,723 --> 00:12:52,447
ဘာကိုလုပ်နိုင်တယ် ဆိုတာလည်း မသိခဲ့ကြပါ။

285
00:12:52,447 --> 00:12:56,705
အဲ့ဒါကြောင့်“မင်းဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး”
ဆိုတာကို ချေပဖို့ တွေးမိခဲ့ပါတယ်။

286
00:12:56,705 --> 00:13:00,455
ဒီစကားသာမရှိရင် အနိုင်ကျင့် အကြမ်းဖက်မှု၊
စစ်ပွဲတွေ ပျောက်သွားကြမယ် ထင်တယ်။

287
00:13:00,455 --> 00:13:03,332
ကလေးသူငယ် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုတွေ
ပျောက်ကွယ်သွားမယ် ထင်ပါတယ်။

288
00:13:03,332 --> 00:13:04,581
ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ

289
00:13:04,581 --> 00:13:07,341
လူတိုင်းက “မင်းဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး”
လို့ ပြောခဲ့ကြတဲ့

290
00:13:07,341 --> 00:13:10,113
အာကာသနဲ့ဆိုင်တဲ့ တီထွင်မှုကို
လုပ်ကြည့်ဖို့ စဉ်းစားခဲ့တာပါ။

291
00:13:10,113 --> 00:13:12,649
ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်တော်ဟာ
ဒုံးပျံဟာ အန္တရာယ်ရှိမှန်း သိလို့

292
00:13:12,649 --> 00:13:14,244
မထုတ်လုပ်ခဲ့ဘဲ လက်လျှော့ခဲ့ပါတယ်။

293
00:13:14,244 --> 00:13:15,659
ဒါပေမဲ့၊ ဘုရားသခင်က မနေပါဘူး။

294
00:13:15,659 --> 00:13:18,870
ဟော့ကိုင်းဒိုး တက္ကသိုလ်မှ ပါမောက္ခဆရာ
Nakataနဲ့ ဆုံတွေ့စေခဲ့ပါတယ်။

295
00:13:18,870 --> 00:13:22,355
ကံကောင်းချင်တော့ သူက အန္တရာယ်ကင်းတဲ့
ဒုံးပျံကို သုတေသနလုပ်နေပြီး

296
00:13:22,355 --> 00:13:25,518
ပိုက်ဆံမရှိတော့လို့ သုတေသနအလုပ်ကို
လက်လျှော့တော့မလို ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။

297
00:13:25,518 --> 00:13:28,982
ကျွန်တော့်မှာလည်း ပိုက်ဆံတော့မရှိခဲ့ပေမဲ့
ပစ္စည်းတွေကို တီထွင်နိုင်ပါတယ်။

298
00:13:28,982 --> 00:13:30,658
အဲ့ဒီလို လူနှစ်ယောက် ဆုံမိကြတာပါပဲ။

299
00:13:30,658 --> 00:13:33,821
အဲ့ဒီအချိန်ကစလို့ လူတွေ တွေ့ဆုံခြင်းဟာ
အဓိပ္ပါယ်ရှိတာ နားလည်လာတယ်။

300
00:13:33,821 --> 00:13:35,583
ဘုရားသခင်က ဒီလူနဲ့ဒီလူ တွေ့ဖြစ်အောင်

301
00:13:35,583 --> 00:13:36,940
စီမံဆောင်ရွက် ပေးလိုက်တာပါ။

302
00:13:36,940 --> 00:13:38,872
ဒီနေ့မှာ ခင်ဗျားတို့နဲ့ ဆုံတွေ့ရတာဟာလည်း

303
00:13:38,872 --> 00:13:40,715
ဘုရားသခင်မှ တွေ့ဆုံကြဖို့ အချိန်တန်ပြီ

304
00:13:40,715 --> 00:13:42,478
ဆိုပြီး တွေ့ဆုံစေခဲ့တာလို့ ထင်ပါတယ်။

305
00:13:42,478 --> 00:13:45,122
ကျွန်တော်နဲ့ ဆရာ Nakata တို့
အချင်းချင်း ကူညီခဲ့ကြပါတယ်။

306
00:13:45,122 --> 00:13:48,208
ဘာ့ကြောင့်လဲဆို နှစ်ယောက်စလုံးမှာ
လိုအပ်ချက်တွေ ရှိနေခဲ့လို့ပါပဲ။

307
00:13:48,208 --> 00:13:51,077
တကယ်တော့ လူတွေဟာ မပြည့်စုံကြလို့သာ
အပြန်အလှန် ဖေးမကူညီကြတာပါ။

308
00:13:51,077 --> 00:13:53,492
ပြည့်စုံနေရင် သူများဆီက အကူအညီ
လိုကြမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။

309
00:13:53,492 --> 00:13:55,960
မပြည့်စုံကြလို့သာ အချင်းချင်း
ဖေးမကူညီ နိုင်ကြတာပါ။

310
00:13:55,960 --> 00:13:58,343
ဒါကြောင့်မို့ မပြည့်စုံမှုဟာ
အသုံးမကျဘူး မထင်ပါနဲ့။

311
00:13:58,343 --> 00:14:00,079
မပြည့်စုံမှုဟာ ရှက်စရာလည်း မဟုတ်ပါ။

312
00:14:00,174 --> 00:14:01,746
အရေးကြီးတာက

313
00:14:01,746 --> 00:14:04,100
“ငါ ဘာလုပ်လုပ် တဝက်တပျက်ပါလား”လို့

314
00:14:04,100 --> 00:14:06,877
ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်မတင်ရန်ပါပဲ။

315
00:14:06,877 --> 00:14:09,400
တကယ်တော့ “တဝက်တပျက်” လုပ်တာဟာ

316
00:14:09,233 --> 00:14:12,158
ဘာမှမလုပ်တာ၊ မလုပ်နိုင်တာနဲ့စာရင်
တော်ပါသေးတယ်။

317
00:14:12,158 --> 00:14:14,135
နည်းနည်းလုပ်လို့ ရနေသေးတာကမှ
တော်ပါသေးတယ်။

318
00:14:14,135 --> 00:14:15,902
ဒီတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်မတင်ဘဲ၊

319
00:14:15,902 --> 00:14:18,380
ကိုယ့်ကိုကိုယ် မကောင်းတဲ့
အနှုတ်လက္ခဏာ အဖြစ် မမြင်ဘဲ

320
00:14:18,380 --> 00:14:20,888
ကိုယ်လုပ်နိုင်တာကို
အားသွန်ခွန်စိုက် လုပ်သင့်ပါတယ်။

321
00:14:20,888 --> 00:14:23,733
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်
အချင်းချင်း ရိုင်းပင်းပြီး

322
00:14:23,733 --> 00:14:26,068
အခုဆိုရင် အာကာသ
တီထွင်မှုကို လုပ်နိုင်ခဲ့ကြပါပြီ။

323
00:14:26,068 --> 00:14:29,861
သုတေသီများက သုတေသနတွေလုပ်ဖို့၊ လက်တွေ့
စမ်းသပ်ဖို့ ကျွန်တော့်ကုမ္ပဏီထံ လာကြတယ်။

324
00:14:29,861 --> 00:14:32,821
အခုဆို တစ်နှစ်မှာ ကလေး တစ်သောင်းကျော်

325
00:14:32,821 --> 00:14:36,316
လေ့လာရေးခရီးအဖြစ် ကျွန်တော့်ကုမ္ပဏီကို
လာလေ့လာခဲ့ကြတယ်။

326
00:14:36,370 --> 00:14:39,190
အရိုးသားဆုံးပြောရရင် ကုမ္ပဏီမှာ
ဝန်ထမ်း ၁၇ ယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။

327
00:14:39,273 --> 00:14:40,574
(ရယ်မောသံများ)

328
00:14:40,574 --> 00:14:42,554
အဲဒါ နည်းနည်းလေး ပင်ပန်းပါတယ်။

329
00:14:42,554 --> 00:14:45,280
ဒါပေမဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံး အများဆုံး ကလေးတွေ

330
00:14:45,280 --> 00:14:48,755
သူတို့ရဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေ လုယူမခံရမှာကို
ကျွန်တော် မျှော်လင့်ပါတယ်။

331
00:14:48,918 --> 00:14:50,317
ကျွန်တော့ ယုံကြည်ချက်က

332
00:14:50,317 --> 00:14:54,196
“ဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး” ဆိုတာဖျောက်ဖျက်
နိုင်ရင် လူ့အဖွဲ့အစည်း ပိုကောင်းလာမယ်။

333
00:14:54,196 --> 00:14:57,090
ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း
လုပ်ရင် ကန့်သတ်ချက် ရှိနေလို့၊

334
00:14:57,090 --> 00:14:58,932
အတတ်နိုင်ဆုံး၊ မိတ်ဆွေတွေ လိုအပ်ပါတယ်။

335
00:14:58,932 --> 00:15:02,011
ဒီလို အိပ်မက်ကို ကျွန်တော် တသက်တာမှာ
ရုပ်လုံးဖေါ် ရချင်မှရမှာပါ။

336
00:15:02,011 --> 00:15:04,325
ဒါ့ကြောင့်လည်း အားလုံးရဲ့ အကူအညီကို
ရယူချင်ပါတယ်။

337
00:15:04,325 --> 00:15:05,344
အားလုံးက ဒီနေ့ကစပြီး

338
00:15:05,344 --> 00:15:07,467
“ဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး” အပြောခံရရင်

339
00:15:07,637 --> 00:15:10,052
"ဒီလိုလေး လုပ်ကြည့်ပါလား" 
ဆိုပြီး ပြောပေးဖို့ပါပဲ။

340
00:15:10,052 --> 00:15:13,400
အဲဒီလို ပြောပေးရုံနဲ့ပဲ “ဘာလုပ်လုပ်
မဖြစ်နိုင်ဘူး” စကားက ပျောက်သွားပြီး

341
00:15:13,400 --> 00:15:16,154
အနိုင်ကျင့် အကြမ်းဖက်တာတွေ
ဒီလောကမှ ပျောက်ကွယ်သွားကြမှာပါ။

342
00:15:16,154 --> 00:15:18,929
အားလုံး ဝိုင်းကူညီပေးကြစေလိုပါတယ်။

343
00:15:19,279 --> 00:15:21,328
လက်ရှိ ပညာရေး စနစ် 
အကြောင်းကို စဉ်းစားကြပါ။

344
00:15:21,328 --> 00:15:23,758
ကျွန်တော်တို့ဟာ ပညာကို
ကြိုးစားစည်းပူးကြတယ်။

345
00:15:23,758 --> 00:15:27,190
ပညာရေးဟာ အမှတ်တွေ ရယူပြီး အတန်းတွေ
တစ်ခုပြီးတစ်ခု အောင်ဖို့ အတွက်လား။

346
00:15:27,190 --> 00:15:28,875
အဲဒါဟာ လုံးဝမှားပါတယ်။

347
00:15:28,875 --> 00:15:31,850
ပညာရေး ဆိုတာကို လူသားတွေ ဖန်တီးခဲ့ကြတာက

348
00:15:31,850 --> 00:15:33,955
လူမှုရေးပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက်ပါ။

349
00:15:33,955 --> 00:15:36,201
အသည်းအသန် အားထုတ်
တည်ဆောက်ခဲ့ကြတဲ့ အရာပါ။

350
00:15:36,201 --> 00:15:38,183
ဒါဆို ပညာရေးဆိုတာ ဘာများလဲ။

351
00:15:38,183 --> 00:15:39,252
ပညာရေးဆိုတာက

352
00:15:39,252 --> 00:15:42,225
အမှားတွေ ဒါမှမဟုတ် တာဝန်တွေကို
ရှောင်ရှားနိုင်အောင်၊ ပါးနပ်စွာ

353
00:15:42,225 --> 00:15:44,257
နေတတ်ဖို့ နည်းလမ်းတွေ သင်ပေးဖို့ အတွက်လား။

354
00:15:44,257 --> 00:15:45,823
အဲဒါ လုံးဝမှားပါတယ်။

355
00:15:45,823 --> 00:15:47,963
ပညာရေးဆိုတာ အသက်အတွက် အန္တရာယ်
မရှိနိုင်တဲ့

356
00:15:47,963 --> 00:15:51,296
အမှားတွေကို လုံခြုံစွာ စမ်းသပ်လုပ်ကြည့်ရန်
ကလေးတွေကို ခွင့်ပြုခြင်းပါ။

357
00:15:51,296 --> 00:15:54,045
ဒါပေမဲ့ အခုတော့ လုံးဝကို 
တလွဲတချော် ပုံစံမျိုး ဖြစ်လာတယ်။

358
00:15:54,045 --> 00:15:55,151
အဲဒီလို ဖြစ်လာခဲ့ရတာက

359
00:15:55,151 --> 00:15:58,254
အမှားဆိုတာ မကောင်းဘူးလို့
ယူဆကြတဲ့ လူကြီးတွေ အများကြီးရှိကြလို့ပါ။

360
00:15:58,254 --> 00:16:02,173
အဲ့ဒီသူတွေက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ လုပ်နိုင်
စွမ်းတွေနဲ့ ယုံကြည်မှုကို လုယူခဲ့ကြလိုပါ။

361
00:16:02,283 --> 00:16:04,001
ဒါပေမဲ့ အားလုံး ပြန်ကောင်းလာမှာပါ။

362
00:16:04,001 --> 00:16:07,269
ဒီအချိန်ကစပြီး ဂျပန်နဲ့ တကမ္ဘာလုံးကို
ပိုကောင်းအောင် လုပ်ဖို့ဆိုရင်၊

363
00:16:07,269 --> 00:16:09,908
မလုပ်ဖူးသေးတာကို အားထုတ်ကြိုးပမ်း
လုပ်ကိုင်ချင်တဲ့လူတွေ၊

364
00:16:09,908 --> 00:16:11,308
လက်မလျှော့ဘဲ မိမိလိုချင်တာကို

365
00:16:11,308 --> 00:16:14,070
အခြားနည်းလမ်းဖြင့် ကြံဆနိုင်တဲ့
လူတွေများလာရင် ဖြစ်လာမှာပါ။

366
00:16:14,070 --> 00:16:17,470
“ဘာလိုလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး”ကို
အရှုံးမပေးတဲ့လူတွေ များလာဖို့ လိုပါတယ်။

367
00:16:17,470 --> 00:16:19,430
အဲလို့ဆိုရင် အဲဒီလိုလူတွေက ဘယ်သူတွေလဲ။

368
00:16:19,430 --> 00:16:21,013
ခင်ဗျားတို့ထဲက လူတိုင်းပါပဲ။

369
00:16:21,013 --> 00:16:22,778
လူတိုင်းလူတိုင်းဟာ အဲလိုလူမျိုးပါပဲ။

370
00:16:22,778 --> 00:16:26,004
ကျွန်တော်တို့ လူသားတိုင်းဟာ
ကလေးဘဝကို သေချာပေါက် ဖြတ်သန်းခဲ့ရလို့ပါ။

371
00:16:26,004 --> 00:16:28,042
ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ကလေးဘဝကို
ပြန်တွေးကြည့်ကြပါ။

372
00:16:28,042 --> 00:16:28,890
ငယ်ငယ်တုန်းက

373
00:16:28,890 --> 00:16:30,363
ခလုတ်မြင်ရင် နှိပ်ကြည့်ချင်တယ်။

374
00:16:30,363 --> 00:16:32,037
လက်ကိုင်မြင်ရင် လှည့်ကြည့်ချင်တယ်။

375
00:16:32,037 --> 00:16:35,147
“အဲဒါကို ရပ်ပစ်စမ်း” ဆိုပြီး
စိတ်အတို ခံခဲ့ရဖူးကြတာပဲ။

376
00:16:35,147 --> 00:16:38,669
အမှန်တော့ မွေးလာချိန်မှာ လက်လျှော့မှု
ဆိုတာကို ကျွန်တော်တို့ မသိခဲ့ကြပါ။

377
00:16:38,669 --> 00:16:41,474
ကျွန်တော်တို့ မွေးလာစဉ် လက်လျှော့ရမှု
ဆိုတာကို မသိခဲ့ကြပါ။

378
00:16:41,474 --> 00:16:43,283
အခုတော့ လက်လျှော့ရပုံကို
နည်းနည်းလေး

379
00:16:43,283 --> 00:16:45,236
တတ်ချင်တတ်လာကြပါပြီ။

380
00:16:45,236 --> 00:16:48,660
ကျွန်တော်တို့ အားလုံ ကိုယ့်ယုံကြည်မှုကို

381
00:16:48,908 --> 00:16:51,643
ပြန်ရယူနိုင်ဖို့ သေချာတဲ့

382
00:16:51,643 --> 00:16:53,919
အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ 
နည်းလမ်းတစ်နည်းပဲ ရှိပါတယ်။

383
00:16:53,919 --> 00:16:56,767
ကိုယ် မလုပ်ခဲ့ဖူးသေးတာကို
စမ်းလုပ်ကြည့်ဖို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

384
00:16:56,767 --> 00:16:59,017
ကိုယ် မလုပ်ခဲ့ဖူးတာကို
စမ်းလုပ်ကြည့်ခြင်းဖြင့်

385
00:16:59,017 --> 00:17:01,695
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု 
အနည်းအကျဉ်း ပြန်ရစေမှာပါ။

386
00:17:01,695 --> 00:17:04,531
ဒီတော့၊ အဲဒါကို စမ်းလုပ်ကြည့်ကြရန်
တိုက်တွန်းချင်ပါတယ်။

387
00:17:04,581 --> 00:17:07,062
အသစ်အဆန်းကို လုပ်ရင်
အမှားဆိုတာကတော့ ရှိမှာပါပဲ။

388
00:17:07,062 --> 00:17:09,868
ကျွန်တော့် အတွေ့အကြုံ
လက်ရှိ ဒီဗွီဒီယိုကို ကြည့်ကြည့်ပါ။

389
00:17:09,868 --> 00:17:11,265
ဒုံးပျံက လှပစွာ တက်သွားပါတယ်။

390
00:17:11,265 --> 00:17:12,590
မဟုတ်ဘူး၊ ပျံတက်မသွားခဲ့ပါ။

391
00:17:12,590 --> 00:17:13,910
အောက်ကို ထိုးကျသွားခဲ့တာပါ။

392
00:17:13,910 --> 00:17:14,829
(ရယ်မောသံများ)

393
00:17:14,829 --> 00:17:16,089
ဘယ်လိုလုပ်ကြရင် ကောင်းမလဲ။

394
00:17:16,089 --> 00:17:18,083
Controller ကိုပစ်ချပြီး ထွက်ပြေးဖို့ပါပဲ။

395
00:17:18,348 --> 00:17:20,374
(ရယ်မောသံများ)

396
00:17:20,857 --> 00:17:23,986
ဒီခေတ်မှာ ဒီလိုပြေးနိုင်သူမျိုး
ရှာတွေ့နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

397
00:17:26,394 --> 00:17:29,546
ဒီဗွီဒီယိုက ပြလိုက်တာက ကိုယ်ဟာ
အန္တရာယ်ရှိတာကို ခံစားရရင်

398
00:17:29,546 --> 00:17:31,731
ထွက်ပြေးခြင်းဟာ အိုကေပဲ ဆိုတာကိုပါ။

399
00:17:31,731 --> 00:17:32,897
(ရယ်မောသံများ)

400
00:17:32,897 --> 00:17:37,578
(လက်ခုပ်သံများ)

401
00:17:39,247 --> 00:17:41,439
ကျွန်တော့် အတွေ့အကြုံအရ

402
00:17:41,439 --> 00:17:45,170
ရိုးသား၊ ကြင်နာ၊ တာဝန်ယူလိုစိတ် ရှိသူတွေ
မျှော်လင့်ရတာထက် စောသေကြတာများပါတယ်။

403
00:17:45,170 --> 00:17:46,426
သူတို့ကို မသေစေချင်ပါဘူး။

404
00:17:46,426 --> 00:17:47,983
လူတိုင်းကို အသက်ရှည်စေချင်ပါတယ်။

405
00:17:47,983 --> 00:17:49,412
ဒါ့ကြောင့် မဟန်ဘူးလို့ ထင်ရင်

406
00:17:49,412 --> 00:17:51,467
အန္တရာယ်ထံမှ ထွက်ပြေးတာဟာ
သိပ်ကို မှန်ပါတယ်။

407
00:17:51,467 --> 00:17:53,464
ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီလို မအောင်မြင်ခဲ့တဲ့ နောက်မှာ

408
00:17:53,464 --> 00:17:55,112
ထွက်ပြေးလက်လျှော့လိုက်တဲ့ နောက်မှာ

409
00:17:55,112 --> 00:17:56,610
ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ် မတင်ပါနဲ့။

410
00:17:56,692 --> 00:17:57,996
စိတ်ဓါတ်မကျပါနဲ့။

411
00:17:57,996 --> 00:17:59,518
အဲ့လိုလုပ်ဖို့ မလိုအပ်ပါဘူး။

412
00:17:59,518 --> 00:18:02,337
အဲဒီအခြေအနေမျိုးတွင် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ

413
00:18:02,337 --> 00:18:04,010
နာကျင်တာ၊ စိတ်မကောင်းတာ၊

414
00:18:04,010 --> 00:18:06,322
ခံပြင်းတာ၊ ဝမ်းနည်းတာ၊ 
ရှက်တာမျိုး ခံစားရမှာပါ။

415
00:18:06,322 --> 00:18:08,828
ပေါ်ထွက်လာကြမဲ့ ခံစားမှုတွေ
ကြောက်စရာ ကောင်းနိုင်တယ်။

416
00:18:08,828 --> 00:18:11,163
အဲဒီလို ခံစားမှုမျိုးစုံကို 
ခံစားနေရချိန်မှာ

417
00:18:11,163 --> 00:18:12,754
"ဒါဟာ ငါ ရင့်ကျက်လာနေခြင်းပါပဲ"

418
00:18:12,754 --> 00:18:13,725
ဆိုပြီး ပြောလိုက်ပါ။

419
00:18:13,725 --> 00:18:16,651
အဲဒီလိုဆိုရင် အချို့သော အရာများကို
နောက်မှာ ချန်ထားနိုင်ခဲ့ပါ။

420
00:18:16,651 --> 00:18:18,759
အတတ်နိုင်ဆုံး ခုနကလို 
ပြောပေးဖို့ လိုပါတယ်။

421
00:18:18,759 --> 00:18:20,601
ကျွန်တော်တို့ဟာ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ်စီပါ။

422
00:18:20,601 --> 00:18:23,679
ဇာတ်တိုက်ခွင့်မရှိဘဲ ဘဝတစ်ခုကိုသာ
နေထိုင်ကြရပါတယ်။

423
00:18:23,679 --> 00:18:26,167
ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ 
မွေးလာတာက ဘာအတွက်ပါလိမ့်။

424
00:18:26,704 --> 00:18:28,852
အဲဒါကို အခုလို တွေးကြည့်ကြပါ။

425
00:18:28,852 --> 00:18:31,887
အမှားဆိုတာ အောင်မြင်မှုဆီ သွားဖို့
လိုအပ်တဲ့လှေခါးထစ် ဖြစ်ပါတယ်။

426
00:18:31,887 --> 00:18:35,483
ကျွန်တော်တို့ဟာ ပြင်ဆင်ရခြင်းမရှိဘဲ
လုပ်ကိုင်နေရတော့ အမှားဟာ ဓမ္မတာပါပဲ။

427
00:18:35,483 --> 00:18:36,787
အမှားတွေကို သင်ခန်းစာယူရန်

428
00:18:36,787 --> 00:18:39,215
အချက်အလက်များလို့ ခံယူပြီး
ကျော်လွှားရန် လိုပါတယ်။

429
00:18:39,215 --> 00:18:40,769
ပြီးတော့ အကူအညီရယူဖို့ ဒါမှမဟုတ်

430
00:18:40,769 --> 00:18:42,644
လက်လျှော့ဖို့ အတွက် မွေးလာကြတာ မဟုတ်ပါ။

431
00:18:42,644 --> 00:18:45,032
အဲလိုတွေလုပ်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ 
မွေးလာကြတာမဟုတ်ပါ။

432
00:18:45,032 --> 00:18:47,708
ကျွန်တော်တို့ဟာ ကမ္ဘာကြီးကိုကယ်တင်ဖို့
မွေးလာတာဖြစ်ပါတယ်။

433
00:18:47,708 --> 00:18:49,698
ကမ္ဘာကြီးကို ကယ်တင်ဖို့ဆိုတာ လွယ်ပါတယ်။

434
00:18:49,698 --> 00:18:51,557
ဒီကမ္ဘာထဲ ရှိနေကြတဲ့ လူတွေအားလုံးက

435
00:18:51,557 --> 00:18:54,198
ကိုယ့်ကိုကိုယ် အထင်သေးတဲ့
အတွေးမျိုးကို ရပ်လိုက်ရုံနဲ့

436
00:18:54,198 --> 00:18:55,761
ကမ္ဘာကြီးဟာ ကယ်တင်ခံလိုက်ရမှာပါ။

437
00:18:55,761 --> 00:18:59,372
ဒီနေ့ကို စတင်နိုင်တဲ့ ကမ္ဘာကြီးအား 
ကယ်တင်နိုင်တဲ့ နည်းလမ်းက အဲဒီလိုရှိပါတယ်။

438
00:18:59,372 --> 00:19:01,379
ဒီတော့ ကမ္ဘာကြီးအား 
ကယ်တင်မှုကို စတင်ကြပါ။

439
00:19:01,379 --> 00:19:03,052
“ငါဟာ အလကားပဲ…” လို့ မတွေးကြပါနဲ့။

440
00:19:03,052 --> 00:19:05,621
ဒီနေ့ကစလို့ ရှေ့ဆက်ပြီး 
ကျွန်တော်တို့ ဆက်လုပ်သွားရမှာက

441
00:19:05,621 --> 00:19:07,852
မလုပ်နိုင်တဲ့ 
အကြောင်းရင်းကို မရှာဖို့ပါပဲ။

442
00:19:07,852 --> 00:19:10,717
အဲဒါ့အစား လုပ်နိုင်မဲ့ အကြောင်းရင်းကို
ရှာကြံဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။

443
00:19:10,717 --> 00:19:13,595
ဒီစည်းမျဉ်းကို လိုက်နာရုံနဲ့ ကမ္ဘာကြီးကို
ပိုကောင်းလာစေမှာပါ။

444
00:19:13,595 --> 00:19:15,792
ကျွန်တော့် ဟောပြောချက်ကို
နိဂုံးချုပ်ပါတော့မယ်။

445
00:19:15,792 --> 00:19:18,807
ကျွန်တော်ဟာ ကလေးဘဝကတည်းက လေယာဉ်နဲ့
ဒုံးပျံတွေကို ကြိုက်ခဲ့ပါတယ်။

446
00:19:18,807 --> 00:19:22,808
မလုပ်ဖူးတဲ့ လူတွေက “မင်းရဲ့ အိပ်မက် ဖြစ်မ
လာနိုင်ဘူး” လို့ အကြိမ်ကြိမ် ပြောခဲ့ကြတယ်။

447
00:19:22,808 --> 00:19:25,672
အမေက မျှော်လင့်ချက်က အိပ်မက်ကို
ဖိတ်ခေါ်တယ်လို့ ပြောခဲ့ပါတယ်။

448
00:19:25,672 --> 00:19:29,342
ကျွန်တော် တချိန်လုံး မျှော်လင့်နေခဲ့လို့
အိပ်မက်တွေ လက်တွေ့ ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့တယ်။

449
00:19:29,342 --> 00:19:31,408
မျှော်လင့်ချက် အလျှော့မပေးရန်
အရေးကြီးပါတယ်။

450
00:19:31,408 --> 00:19:34,507
နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အိပ်မက်တွေ လက်တွေ့ 
ဖြစ်လာစေမယ့် စကားကို ပါးပါရစေ။

451
00:19:34,507 --> 00:19:37,018
“အဲဒါ့အစား ဒီလိုလုပ်ကြည့်ရင် အိပ်မက်က
တကယ်ဖြစ်လာမယ်”

452
00:19:37,018 --> 00:19:37,820
ဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။

453
00:19:37,820 --> 00:19:39,093
ခင်ဗျားတို့ဟာ တစ်ဦးဦးနဲ့

454
00:19:39,093 --> 00:19:41,493
မိမိရဲ့အိပ်မက် အကြောင်း 
ပြောပြနေတာ စဉ်းစားကြည့်ပါ။

455
00:19:41,493 --> 00:19:43,407
ထိုသူက “ဒါတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး…” ပြောလာရင်

456
00:19:43,407 --> 00:19:45,307
ကိုယ့်စိတ်မာန်တွေ လွင့်ပျောက်ကုန်ပါမယ်။

457
00:19:45,307 --> 00:19:48,574
ဒါပေမဲ့ “ဒီလိုလေး လုပ်လိုက်ရင်ရော၊
အသုံးဝင်မယ့် စာအုပ်ကို တွေ့မိတယ်”

458
00:19:48,574 --> 00:19:51,087
“တီဗီမှာ မင်း အားကျမယ့် 
အစီအစဉ် ပြခဲ့တယ်။” ပြောလာရင်

459
00:19:51,087 --> 00:19:52,549
ခင်ဗျားတို့ စိတ်တက်ကြွလာမှာပါ။

460
00:19:52,549 --> 00:19:54,012
ပိုပြီး အားတက်စရာ ကောင်းမှာပါ။

461
00:19:54,012 --> 00:19:56,607
ဒီတော့၊ တစ်ဦးဦးနဲ့ ကိုယ့်အိပ်မက်
အကြောင်း ပြောဆိုရာတွင်

462
00:19:56,607 --> 00:19:59,106
“ဒီလိုနည်းနဲ့ စမ်းလုပ်ကြည့်ပါလား”
အကြံပေးမယ်ဆိုရင်

463
00:19:59,106 --> 00:20:01,301
လူတိုင်းရဲ့ အိပ်မက်တွေ 
အကောင်အထည် ပေါ်လာမှာပါ။

464
00:20:01,301 --> 00:20:02,880
အားလုံး နာမည်ကြီးတွေ ဖြစ်လာကြလို့

465
00:20:02,880 --> 00:20:03,889
သိပ် ကောင်းမှာပဲနော်။

466
00:20:03,889 --> 00:20:06,669
ဒါ့ကြောင့် “ဒီလိုနည်းနဲ့ 
စမ်းလုပ်ကြည့်ပါလား” ဆိုတဲ့စကားကို

467
00:20:06,669 --> 00:20:08,404
တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ ပျံ့နှံ့စေချင်ပါတယ်။

468
00:20:08,404 --> 00:20:11,462
အဲ့ဒီလိုဆိုရင် “ဘာလုပ်လုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး”
ဆိုတာ ပျောက်သွားမှာမို့

469
00:20:11,462 --> 00:20:13,222
“ဒီလိုနည်းနဲ့ စမ်းလုပ်ကြည့်ပါလား” ကို

470
00:20:13,222 --> 00:20:14,847
သုံးစွဲကြဖို့ တိုက်တွန်းချင်ပါတယ်။

471
00:20:14,847 --> 00:20:16,101
အဲဒါဟာ ဒီနေ့ ဆုံတွေ့ပွဲရဲ့

472
00:20:16,101 --> 00:20:17,855
အဓိပ္ပါယ်ပဲ ဖြစ်ချင် ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

473
00:20:17,855 --> 00:20:20,341
အားလုံး အပြန်အလှန် ဖေးမကူညီရင်း
ရှေ့ဆက်သွားချင်ပါတယ်။

474
00:20:20,341 --> 00:20:22,386
ကျွန်တော်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး
ကြိုးစားပါ့မယ်။

475
00:20:22,386 --> 00:20:25,289
ခင်ဗျားတို့နဲ့ အချိန်ကို တန်ဖိုးရှိစွာ
မျှဝေသုံးခဲ့တာမို့လို့

476
00:20:25,289 --> 00:20:28,118
ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ခင်မင်မှုဟာ
ကြာရှည်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

477
00:20:28,118 --> 00:20:29,342
ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။

478
00:20:29,342 --> 00:20:30,839
(လက်ခုပ်သံများ)

479
00:20:30,839 --> 00:20:33,885
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။