WEBVTT

00:00:13.780 --> 00:00:20.780
بخش چهارم فراتر از فکر کردن--
زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی.

00:00:24.630 --> 00:00:27.800
ما زندگیمان را در جستجوی خوشبختی "آنجا دربیرون " میگذرانیم

00:00:27.800 --> 00:00:30.300
مانند اینکه آن یک متاع و کالا است.

00:00:30.300 --> 00:00:37.300
ما برده‌ی آرزوها و تمایلات خود شده‌ایم.

00:00:39.410 --> 00:00:41.040
خوشبختی چیزی نیست که بتواند دنبال شود

00:00:41.040 --> 00:00:44.590
یا مثل یک کت ارزان خریده شود.

00:00:44.590 --> 00:00:45.770
این مایا است،

00:00:45.770 --> 00:00:46.629
توهم،

00:00:46.629 --> 00:00:51.600
بازی بی‌پایان فرم و شکل.

00:00:51.600 --> 00:00:53.170
در سنت بودایی،

00:00:53.170 --> 00:00:56.429
سامسارا، یا چرخه بی‌پایان رنج

00:00:56.429 --> 00:00:58.819
ماندگار و همیشگی می‌شود با میل به لذ تها

00:00:58.819 --> 00:01:03.120
و بیزاری از درد .

00:01:03.120 --> 00:01:07.409
فروید این را به عنوان "اصل لذ ت" معرفی می‌کند.‌

00:01:07.409 --> 00:01:10.229
هرچیزی که ما انجام می‌دهیم یک تلاش برای ایجاد لذت و خوشی است،

00:01:10.229 --> 00:01:12.229
تا چیزی را که می‌خواهیم کسب کنیم،

00:01:12.229 --> 00:01:19.229
یا چیزی که ناخوشایند است و نمی‌خواهیم را دور کنیم.

00:01:19.670 --> 00:01:23.630
حتی یک ارگانیسم ساده مثل پارمسیوم این کار را انجام می‌دهد. .

00:01:23.630 --> 00:01:25.890
این را پاسخ به محرک می‌خوانند.

00:01:25.890 --> 00:01:30.850
برخلاف پارمسیوم، انسانها انتخاب‌های بیشتری دارند.

00:01:30.850 --> 00:01:34.409
ما آزاد هستیم که فکر کنیم، و این قلب مشکل است.

00:01:34.409 --> 00:01:41.409
"فکر کردن درمورد اینکه چه می‌خواهیم" آن چیزی است که از کنترل خارج شده است.

00:02:03.609 --> 00:02:10.609
دوراهی جامعه مدرن این است که ما دنبال فهمیدن دنیا هستیم،

00:02:14.070 --> 00:02:17.430
نه از بعد آگاهی درونی باستانی،

00:02:17.430 --> 00:02:20.060
بلکه با کیفیت بخشی و کمیت بخشی به آنچه که به

00:02:20.060 --> 00:02:25.819
عنوان دنیای خارجی با استفاده از راههای علمی و فکری دریافت می‌کنیم.

00:02:25.819 --> 00:02:30.319
فکر کردن فقط منجر به فکر بیشتر و سوالهای بیشتر می‌شود.

00:02:30.319 --> 00:02:33.650
ما در جستجوی فهمیدن درونی‌ترین نیروهایی که دنیا را ایجاد کرده‌اند

00:02:33.650 --> 00:02:35.670
و مسیرش را رهنمون می‌شوند، هستیم.

00:02:35.670 --> 00:02:39.110
اما ما این اسانس و جوهره را به عنوان چیزی خارج از خود می‌پنداریم،

00:02:39.110 --> 00:02:44.569
نه به عنوان یک چیز زنده، که در بطن طبیعتمان نهفته است.

00:02:44.569 --> 00:02:47.890
روانپزشک معروف کارل یونگ بود که گفت،

00:02:47.890 --> 00:02:54.890
"آنکسی که به بیرون نگاه می‌کند رویاپردازی می‌کند، آنکسی که به درون نگاه می‌کند بیدار می‌شود.

00:02:56.010 --> 00:03:00.440
اشتباه نیست اگر مایل باشیم که بیدار شویم، خوشبخت شویم.

00:03:00.440 --> 00:03:04.019
آنچه که اشتباه است این است که در بیرون به دنبال خوشبختی باشیم،

00:03:04.019 --> 00:03:11.019
در حالیکه آن فقط در درون یافت می‌شود

00:03:34.620 --> 00:03:39.730
در چهارم آگوست سال 2010 میلادی در کنفرانس فنا وری و اقتصاد در لیک تاهو کالیفرنیا،

00:03:39.730 --> 00:03:45.819
اریک اشمیت، مدیر گوگل، یک آمار جالب را ذ کر کرد.

00:03:45.819 --> 00:03:48.450
امروزه، میزان اطلاعاتی که ما در دو روز ایجاد می‌کنیم

00:03:48.450 --> 00:03:51.280
برابر است با کل آنچه ما از ظهور تمدن تا سال 2003 داشتیم.

00:03:51.280 --> 00:03:54.599
با توجه به گفته اشمیت.

00:03:54.599 --> 00:04:01.599
این چیزی مثل 5 اگزابایت از داده است.

00:04:02.060 --> 00:04:05.590
در طول تاریخ بشریت، هرگز این میزان فکر کردن وجود نداشته است،

00:04:05.590 --> 00:04:08.750
و هرگز این میزان آشفتگی روی زمین نبوده است.

00:04:08.750 --> 00:04:15.290
آیا مثل این نیست که هر بارکه ما به راه حلی برای یک مشکل فکر می‌کنیم،

00:04:15.290 --> 00:04:18.459
دو مشکل دیگر ایجاد می‌کنیم؟

00:04:18.459 --> 00:04:20.488
همه‌ی این فکر کردن ها چه فایده دارد

00:04:20.488 --> 00:04:23.150
اگر قرار نیست که منجر به خوشحالی بزرگتری شود؟

00:04:23.150 --> 00:04:26.930
آیا ما خوشحال تر هستیم؟

00:04:26.930 --> 00:04:26.990
آرامتر و رها ترهستیم؟

00:04:26.990 --> 00:04:30.280
در نتیجه‌ی همه‌ی این فکر کردن ها شادتر هستیم؟

00:04:30.280 --> 00:04:33.180
یا اینکه این ما را منزوی کرده،

00:04:33.180 --> 00:04:34.940
و ما را ازتجربه ای عمیق‌تر و پرمعناتر از زندگی

00:04:34.940 --> 00:04:39.699
جدا کرده است؟

00:04:39.699 --> 00:04:45.310
فکر کردن، انجام دادن و عمل کردن،

00:04:45.310 --> 00:04:47.500
باید به تعادل با وجود منجر شود.

00:04:47.500 --> 00:04:54.500
گذشته از اینها، ما وجود انسانی هستیم و نه عمل انسانی.

00:05:04.340 --> 00:05:09.550
ما خواهان تغییر و همزمان ثبات هستیم.

00:05:09.550 --> 00:05:13.150
قلب‌های ما از مارپیچ زندگی جدا شده است،

00:05:13.150 --> 00:05:15.050
همینطور از قانون تغییر،

00:05:15.050 --> 00:05:18.039
در حالی که اذهان مشغول به فکر ما، ما را به سمت ثبات،

00:05:18.039 --> 00:05:23.080
امنیت و آرام سازی حواسها میراند.

00:05:23.080 --> 00:05:28.120
با شیفتگی بیمارگونه ای قتل‌ها، سونامی‌ها،

00:05:28.120 --> 00:05:34.090
زلزله‌ها و جنگ‌ها را تماشا می‌کنیم.

00:05:34.090 --> 00:05:37.930
ما پیوسته در تلاشیم تا ذهن مان درگیر و با اطلاعات پر کنیم.

00:05:37.930 --> 00:05:41.400
نمایش های تلویزیونی که از طریق وسایل ساده قابل مشاهده هستند.

00:05:41.400 --> 00:05:43.600
همینطوربازی‌ها و پازل ها.

00:05:43.600 --> 00:05:44.370
یا پیام‌های کتبی.

00:05:44.370 --> 00:05:47.850
و هر چیز پیش پاافتاده ممکن.

00:05:47.850 --> 00:05:49.569
ما میگذاریم تا مسحور شویم

00:05:49.569 --> 00:05:53.270
با جریان یی پایان تصاویر و اطلاعات نو

00:05:53.270 --> 00:06:00.270
راههای جدید برای آزار و آرام کردن حس ها.

00:06:00.669 --> 00:06:04.139
در زمانهایی از انعکاس درون آرام ما، قلبمان ممکن است به ما بگوید

00:06:04.139 --> 00:06:08.360
که چیز بیشتری برای زندگی کردن وجود دارد نسبت به واقعیت کنونی ما،

00:06:08.360 --> 00:06:11.860
که ما در دنیایی از ارواح گرسنه زندگی می‌کنیم.

00:06:11.860 --> 00:06:18.860
ولع بی پایان و هیچگاه راضی نمی‌شویم.

00:06:24.060 --> 00:06:25.729
ما گردبادی از داده را ایجاد کرده‌ایم

00:06:25.729 --> 00:06:30.039
که به اطراف سیاره زمین پرواز می‌کند تا فکر کردن بیشتر را فراهم سازد،

00:06:30.039 --> 00:06:33.270
ایده‌های بیشتر برای اینکه چگونه دنیا را درست کنیم،

00:06:33.270 --> 00:06:38.470
مشکلاتی را حل کنیم که وجود دارند فقط بخاطر اینکه ذهن ما آنها را ساخته است.

00:06:38.470 --> 00:06:45.470
فکر کردن، تمام آشفتگی بزرگی که ما در آن هستیم را ایجاد کرده است.

00:06:45.910 --> 00:06:50.539
ما جنگ علیه بیماری، دشمن و مشکلات به راه می‌اندازیم.

00:06:50.539 --> 00:06:55.039
و تناقض این است که هر چه که ما در مقابلش مقاومت کنیم، مداوم تر و پایدارتر می‌شود.

00:06:55.039 --> 00:06:59.160
هر چه بیشتر در مقابل چیزی مقاومت کنی، آن قوی تر می شود.

00:06:59.160 --> 00:07:02.110
مثل تمرین دادن ماهیچه‌، شما در واقع قوی میکنید

00:07:02.110 --> 00:07:05.699
هر چیزی را که میخواهید از شرش خودتان را راحت کنید.

00:07:05.699 --> 00:07:09.750
بنابراین، چه چیزی جایگزین فکر کردن است؟

00:07:09.750 --> 00:07:16.750
چه مکانیزم‌های دیگری انسان می‌تواند به کار گیرد تا در این سیاره زندگی کند؟

00:07:32.639 --> 00:07:35.870
در حالی که فرهنگهای غربی در قرون اخیر روی کاوش

00:07:35.870 --> 00:07:39.669
فیزیکی و مادی با استفاده از فکر و تحلیل متمرکز شده‌اند،

00:07:39.669 --> 00:07:42.490
فرهنگهای کهن دیگر به همان اندازه فناوری‌های پیشرفته‌ای

00:07:42.490 --> 00:07:48.599
برای کاوش فضای درون را گسترش داده‌اند.

00:07:48.599 --> 00:07:51.289
این از دست دادن اتصالمان با دنیای درونمان است

00:07:51.289 --> 00:07:55.990
که عدم تعادل در سیاره مان را ایجاد کرده‌است.

00:07:55.990 --> 00:07:59.669
ساکنان کهن "خودت را بشناس" جایگزین شده اند

00:07:59.669 --> 00:08:04.569
با یک اشتیاق برای تجربه دنیای خارجی از فرم و شکل.

00:08:04.569 --> 00:08:07.979
پاسخگویی به سوال "من چه کسی هستم؟" به سادگی یک موضوع

00:08:07.979 --> 00:08:14.979
در توصیف آنچه در کارت شغلی شماست نمی‌باشد.

00:08:15.759 --> 00:08:19.430
در بودیسم، شما محتوای آگاهی خود نیستید.

00:08:19.430 --> 00:08:22.620
شما صرفا یک مجموعه از افکار و ایده‌ها نیستید

00:08:22.620 --> 00:08:29.620
چراکه پشت افکار، یک فرد است که شاهد آن افکار است.

00:08:35.750 --> 00:08:40.700
حکم "خودت را بشناس" یک زن کوان هست، یک معمای غیر قابل پاسخ.

00:08:40.700 --> 00:08:45.450
تدرجا ذهن در تلاش برای پیدا کردن جواب خسته خواهد شد.

00:08:45.450 --> 00:08:49.850
مثل یک سگ که دنبال دمش بدود، این فقط شناسایی با نفس است

00:08:49.850 --> 00:08:56.820
که می‌خواهد یک جواب و یک هدف را پیدا کند.

00:08:56.820 --> 00:09:00.960
حقیقت اینکه شما چه کسی هستید نیاز به پاسخ ندارد،

00:09:00.960 --> 00:09:07.960
چونکه همه سوالها با ذهن نفسانی ما ایجاد شده است.

00:09:08.260 --> 00:09:15.260
شما ذهن و فکر خود نیستید.

00:09:16.420 --> 00:09:23.420
حقیقت در پاسخ‌های بیشتر نخوابیده است بلکه در سوالات کمتر است.

00:09:25.070 --> 00:09:26.730
همانطور که جوزف کمبل گفته است،

00:09:26.730 --> 00:09:30.220
"من باور ندارم که افراد دنبال یافتن معنی زندگی،

00:09:30.220 --> 00:09:37.220
به اندازه‌ای که به دنبال تجربه زنده بودن هستند، باشند."

00:09:53.000 --> 00:09:57.190
زمانی که از بودا پرسیده شد، "شما چه (کسی) هستید؟" او به سادگی گفت،

00:09:57.190 --> 00:09:59.380
"من بیدار هستم."

00:09:59.380 --> 00:10:06.380
این چه معنی می‌دهد، که بیدار باشیم؟

00:10:07.560 --> 00:10:10.610
بودا به طور دقیق نگفت، زیرا که شکوفایی

00:10:10.610 --> 00:10:13.360
زندگی هر فردی متفاوت است.

00:10:13.360 --> 00:10:20.360
اما او یک چیز را گفت، که این پایان رنج و اندوه است.

00:10:21.990 --> 00:10:24.090
هر سنت مذهبی اصلی، یک اسم

00:10:24.090 --> 00:10:26.580
برای حالت بیدار بودن دارد.

00:10:26.580 --> 00:10:27.810
بهشت،

00:10:27.810 --> 00:10:29.050
نیروانا،

00:10:29.050 --> 00:10:31.520
یا موکشا.

00:10:31.520 --> 00:10:37.540
یک ذهن آرام تمام آن چیزی است که نیاز دارید برای اینکه طبیعت جریان را درک کنید

00:10:37.540 --> 00:10:40.780
همه چیزهای دیگر اتفاق خواهد ‌افتاد وقتی که ذهن شما آرام است.

00:10:40.780 --> 00:10:44.010
در آن سکون، انرژی‌های درونی بیدار می‌شوند،

00:10:44.010 --> 00:10:48.410
و بدون تلاش از سمت شما کار می‌کنند.

00:10:48.410 --> 00:10:55.410
همانطور که تائوئیست‌ها می‌گویند، "چی آگاهی را دنبال می‌کند.

00:10:56.200 --> 00:10:58.850
" با آرام بودن، فرد شروع به شنیدن خرد

00:10:58.850 --> 00:11:00.810
گیاهان و حیوانات می‌کند.

00:11:00.810 --> 00:11:05.560
زمزمه‌های آرام در رویاها،

00:11:05.560 --> 00:11:07.530
و فرد مکانیزم‌های نامحسوسی را یاد می‌گیرد که با آنها

00:11:07.530 --> 00:11:11.650
آن رویاها به شکل مادی در می‌آید.

00:11:11.650 --> 00:11:16.760
در تائو ته چینگ، به این نوع از زندگی کردن "وی وو وی" گفته می‌شود -

00:11:16.760 --> 00:11:22.670
"انجام دادن، انجام ندادن."

00:11:22.670 --> 00:11:25.250
بودا سخن از "راه میانه" به عنوان مسیری می‌کند

00:11:25.250 --> 00:11:28.170
که منجر به روشنگری می‌شود.

00:11:28.170 --> 00:11:31.460
ارسطو میانه طلایی

00:11:31.460 --> 00:11:35.580
- میانه‌ای بین دو منتهی (حداکثر)، را به عنوان مسیر زیبایی توصیف می‌کند.

00:11:35.580 --> 00:11:38.710
نه تلاش خیلی زیاد و اما نه خیلی کم.

00:11:38.710 --> 00:11:45.710
یین و یانگ در بهترین تعادل.

00:11:57.330 --> 00:12:00.390
مفهوم مایا یا توهم ودانتایی

00:12:00.390 --> 00:12:03.040
این است که ما خود محیط را تجربه نمی‌کنیم،

00:12:03.040 --> 00:12:08.270
بلکه انعکاسی از آن را که با افکار ساخته شده است تجربه می‌کنیم.

00:12:08.270 --> 00:12:11.010
البته که افکار به شما اجازه می‌دهد دنیای ارتعاشی را

00:12:11.010 --> 00:12:15.820
به صورت خاصی تجربه کنید، اما آرامی و قرار درونی ما نیاز ندارد تا مشروط باشد

00:12:15.820 --> 00:12:21.560
به اتفاق‌های خارجی.

00:12:21.560 --> 00:12:26.680
اعتقاد به دنیای خارجی مستقل از موضوع درک،

00:12:26.680 --> 00:12:30.380
برای علوم، اساسی می‌باشد.

00:12:30.380 --> 00:12:34.200
اما حس‌های ما به ما فقط اطلاعات غیر مستقیم می‌دهند.

00:12:34.200 --> 00:12:37.500
مفاهیم ما درباره‌ی این دنیای فیزیکی ساخته‌ی ذهن،

00:12:37.500 --> 00:12:44.170
همیشه با حواسهایمان فیلتر می‌شود و در نتیجه همیشه ناکامل است.

00:12:44.170 --> 00:12:49.200
یک میدان ارتعاشی در زیر و پایه‌ی همه‌ی حسها وجود دارد.

00:12:49.200 --> 00:12:53.010
افراد با بیماری "سینستزی" گاهی

00:12:53.010 --> 00:12:57.260
این میدان ارتعاشی را به طریق دیگری تجربه می‌کنند.

00:12:57.260 --> 00:13:01.500
سینستتها میتوانند صداها را به عنوان رنگها یا اشکال ببینند

00:13:01.500 --> 00:13:05.450
یا کیفیتهای یک حس را با دیگری مرتبط کنند.

00:13:05.450 --> 00:13:12.450
سینستزی به ترکیب یا درآمیختن حسها اشاره دارد.

00:13:13.200 --> 00:13:15.980
چاکراها و حسها مثل یک منشور هستند

00:13:15.980 --> 00:13:19.960
که یک ارتعاش پیوسته را فیلتر می‌کنند.

00:13:19.960 --> 00:13:22.710
همه‌ی چیزها در جهان ارتعاش می‌کنند،

00:13:22.710 --> 00:13:27.790
اما در نرخ‌ها و فرکانس‌های متفاوت.

00:13:27.790 --> 00:13:31.340
چشم هوروس از شش سمبل و نماد ساخته شده است،

00:13:31.340 --> 00:13:34.450
که هر کدام یکی از حسها را نشان می‌دهد.

00:13:34.450 --> 00:13:36.890
مثل سیستم ودیک کهن،

00:13:36.890 --> 00:13:43.890
فکر به عنوان یک حس در نظر گرفته می‌شود.

00:13:44.410 --> 00:13:45.940
افکار نیز بی وقفه دریافت میشوند

00:13:45.940 --> 00:13:48.910
مانند هیجانات احساسی که بطور بی وقفه در بدن تجربه میشوند.

00:13:48.910 --> 00:13:54.370
آنها از یک منبع ارتعاشی برمی‌انگیزند.

00:13:54.370 --> 00:13:56.390
فکر کردن به سادگی یک ابزار است.

00:13:56.390 --> 00:13:57.770
یکی از شش حس.

00:13:57.770 --> 00:14:01.710
اما ما آن را به چنین مقام بالایی ارتقا دادیم،

00:14:01.710 --> 00:14:07.010
که خود را با افکارمان شناسایی می‌کنیم.

00:14:07.010 --> 00:14:10.540
این حقیقت که ما فکر را به عنوان یکی از حسها شناسایی نمی‌کنیم،

00:14:10.540 --> 00:14:12.670
خیلی قابل توجه است.

00:14:12.670 --> 00:14:17.880
ما آنچنان در افکارمان غوطه ور شده‌ایم که تلاش برای توضیح دادن فکر به عنوان یک حس،

00:14:17.880 --> 00:14:20.730
مثل این است که به یک ماهی در مورد آب بگوییم.

00:14:20.730 --> 00:14:27.730
آب؟! کدام آب؟

00:14:31.870 --> 00:14:34.670
در اوپانیشاد گفته شده:

00:14:34.670 --> 00:14:40.890
نه آنچه که چشم می‌تواند ببیند، بلکه آنچه که به موجب آن چشم می‌تواند ببیند.

00:14:40.890 --> 00:14:47.600
بدان که آن براهمای ابدی است و نه آنچه که مردم اینجا می‌پرستند.

00:14:47.600 --> 00:14:54.050
نه آنچه که گوش می‌تواند بشنود، بلکه آنچه که به موجب آن گوش می‌تواند بشنود.

00:14:54.050 --> 00:15:01.050
بدان که آن براهمای ابدی است و نه آنچه که مردم اینجا می‌پرستند.

00:15:03.030 --> 00:15:09.290
نه آنچه که سخن می‌تواند روشن نماید، بلکه آنچه که به موجب آن سخن می‌تواند روشن گردد.

00:15:09.290 --> 00:15:16.290
بدان که آن براهمای ابدی است و نه آنچه که مردم اینجا می‌پرستند.

00:15:22.700 --> 00:15:28.890
نه آنچه که ذهن می‌تواند بیندیشد، بلکه آنچه که به موجب آن ذهن می‌تواند بیندیشد.

00:15:28.890 --> 00:15:35.890
بدان که آن براهمای ابدی است و نه آنچه که مردم اینجا می‌پرستند.

00:16:04.490 --> 00:16:07.230
در دهه‌ی اخیر، پیشرفت‌های بزرگی

00:16:07.230 --> 00:16:10.670
در زمینه تحقیقات مغزی رخ داده است.

00:16:10.670 --> 00:16:13.550
محققان، پلاستیک عصبی را کشف کرده‌اند- به عنوان یک لفظ

00:16:13.550 --> 00:16:17.490
که این ایده را منتقل می‌کند که سیم کشی های فیزیکی مغز

00:16:17.490 --> 00:16:21.300
با افکاری که در آن حرکت می‌کنند، تغییر می‌کنند.

00:16:21.300 --> 00:16:24.040
همانطور که رواشناس کانادایی، دونالد هیب گفته است،

00:16:24.040 --> 00:16:31.040
"عصبهایی که با هم انگیخته می‌شوند، با هم سیم کشی می‌شوند"

00:16:34.990 --> 00:16:41.000
نورونها (عصبها) در بیشترین حالت با هم سیم‌کشی می‌شوند، وقتی که فرد در حالت توجه پایدار باشد.

00:16:41.000 --> 00:16:43.360
معنی آن این است که این ممکن است که شما تجربه درونی

00:16:43.360 --> 00:16:45.640
و فاعلی خودتان از واقعیت را هدایت کنید.

00:16:45.640 --> 00:16:50.180
به معنای واقعی، اگر افکار شما از آن دسته از ترس، نگرانی و آشفتگی

00:16:50.180 --> 00:16:56.390
و منفی باشد، پس شما سیم کشی‌ها را بیشتر برای شکوفایی آن افکار رشد می‌دهید.

00:16:56.390 --> 00:16:58.790
اگر شما افکارتان را به آن دسته از نوع عشق،

00:16:58.790 --> 00:17:01.800
شفقت، قدردانی و خوشی هدایت کنید،

00:17:01.800 --> 00:17:05.630
شما سیم‌کشی را برای تکرار آن تجربه ایجاد کرده‌اید.

00:17:05.630 --> 00:17:10.049
اما چگونه این کار را کتیم در حالی که با خشونت و رنج و سختی احاطه شده‌ایم؟

00:17:10.049 --> 00:17:15.760
آیا این نوعی از توهم و آرزوهای واهی و پوچ نیست؟

00:17:15.760 --> 00:17:18.230
پلاستیک عصبی مشابه نظریه عصر جدید نیست،

00:17:18.230 --> 00:17:21.839
که شما واقعیت خود را با افکار مثبت می‌سازید.

00:17:21.839 --> 00:17:25.060
این در حقیقت همان چیزی است که بودا

00:17:25.060 --> 00:17:28.680
2500 سال پیش آموزش می‌داد.

00:17:28.680 --> 00:17:33.860
مدیتیشن ویپاسانا یا مدیتیشن بصیرتی،

00:17:33.860 --> 00:17:39.330
میتواند به عنوان پلاستیک عصبی خودگردان توصیف شود.

00:17:39.330 --> 00:17:45.820
شما واقعیت خود را همانطور که هست می‌پذیرید-- همانطور که واقعا است.

00:17:45.820 --> 00:17:50.870
اما آن را در سطح ریشه‌ای از هیجانات ناشی از حسها تجربه می‌کنید،

00:17:50.870 --> 00:17:54.640
در سطح ارتعاشی یا انرژی بدون پیش داوری

00:17:54.640 --> 00:17:56.830
یا تاثیر افکار.

00:17:56.830 --> 00:18:00.520
از طریق توجه پایدار در سطح ریشه‌ای از آگاهی،

00:18:00.520 --> 00:18:07.520
سیم کشی برای مفهومی کاملا متفاوت از واقعیت ایجاد می‌شود.

00:18:18.500 --> 00:18:21.250
ما آن را بیشتر اوقات پشت گوش می‌اندازیم.

00:18:21.250 --> 00:18:27.790
ما پیوسته اجازه میدهیم ایده‌های دنیای خارجی شبکه عصبی ما را شکل دهند،

00:18:27.790 --> 00:18:34.770
اما سکون درونی ما نیاز ندارد به اتفاقات خارجی مشروط باشد.

00:18:34.770 --> 00:18:37.870
موقعیت‌ها اهمیتی ندارند.

00:18:37.870 --> 00:18:42.060
فقط وضعیت آگاهی من اهمیت دارد.

00:18:42.060 --> 00:18:44.860
مدیتیشن در سانسکریت به معنی آزاد بودن از اندازه گیری است.

00:18:44.860 --> 00:18:47.110
آزاد از هر مقایسه. اهی جدید از قلب. یک آگاهی که به همه‌ی چیزهایی که هست، متصل است..

00:18:47.110 --> 00:18:48.810
آزاد شدن از همه‌ی شدنی ها.

00:18:48.810 --> 00:18:51.670
شما تلاش نمی‌کنید تا چیز دیگری شوید.

00:18:51.670 --> 00:18:57.350
شما با آنچه که هست در رضایت هستید.

00:18:57.350 --> 00:19:01.020
راه چیره شدن بر رنج قلمرو فیزیکی

00:19:01.020 --> 00:19:03.140
این است که به صورت کامل آن را بپذیرید.

00:19:03.140 --> 00:19:05.430
که به آن آری بگویید.

00:19:05.430 --> 00:19:08.120
پس آن چیزی در شما می‌شود،

00:19:08.120 --> 00:19:15.120
بجای اینکه شما چیزی در آن باشید.

00:19:21.110 --> 00:19:23.810
چگونه یک فرد می‌تواند به طریقی زندگی کند که آگاهی

00:19:23.810 --> 00:19:27.480
دیگر با محتوایش در تضاد نیست؟

00:19:27.480 --> 00:19:32.280
چگونه یک فرد می‌تواند قلبش را از جاه طلبی های بی‌ارزش خالی کند؟

00:19:32.280 --> 00:19:35.150
باید یک انقلاب کامل در آگاهی وجود داشته باشد.

00:19:35.150 --> 00:19:41.610
یک جهش ریشه‌ای در گرایش و جهت یابی از دنیای بیرونی به درونی.

00:19:41.610 --> 00:19:45.900
این یک انقلاب نیست که به وسیله خواست یا تلاش تنها ایجاد شود.

00:19:45.900 --> 00:19:48.800
بلکه همچنین با تسلیم شدن.

00:19:48.800 --> 00:19:55.800
پذیرش واقعیت همچنان که هست.

00:20:00.750 --> 00:20:05.020
تصویر قلب گشوده حضرت مسیح با قوت این ایده را القاء می‌کند،

00:20:05.020 --> 00:20:08.500
که فرد باید درب را به روی همه‌ی دردها باز کند.

00:20:08.500 --> 00:20:11.620
فرد باید همه چیز را بپذیرد

00:20:11.620 --> 00:20:14.800
اگربخواهد همچنان به منبع تکاملی گشوده باقی بماند.

00:20:14.800 --> 00:20:17.420
این به معنی این نیست که تو ماسوخیست (بیماری روانی که از درد لذت می‌برد) شوی،

00:20:17.420 --> 00:20:18.790
شما به دنبال درد نیستید،

00:20:18.790 --> 00:20:23.150
اما زمانی که درد می‌آید، که به صورت اجتناب ناپذیری اتفاق می‌افتد،

00:20:23.150 --> 00:20:27.160
شما به سادگی واقعیت را همان طور که هست می‌پذیرید،

00:20:27.160 --> 00:20:32.330
بجای اینکه واقعیت دیگری را آرزو کنید.

00:20:32.330 --> 00:20:33.840
هاوایی ها مدتها باور داشتند،

00:20:33.840 --> 00:20:37.200
که از طریق قلب هست که ما حقیقت را یاد می‌گیریم.

00:20:37.200 --> 00:20:44.200
قلب نیز هوش خود را دارد همانطورمتمایز که مغز.

00:20:44.480 --> 00:20:47.650
مصری ها اعتقاد داشتند که قلب، نه مغز

00:20:47.650 --> 00:20:49.250
منبع خرد انسان بوده است.

00:20:49.250 --> 00:20:51.890
قلب بعنوان مرکز روح و شخصیت

00:20:51.890 --> 00:20:54.800
در نظر گرفته می‌شده است.

00:20:54.800 --> 00:20:58.030
از طریق قلب بوده است که خداوند صحبت می‌کرده،

00:20:58.030 --> 00:21:05.030
و به مصری‌های کهن دانش طریق حقیقت را می‌داده.

00:21:05.530 --> 00:21:08.450
این پاپیروس "وزن کردن قلب" را به نمایش می‌گذارد.

00:21:08.450 --> 00:21:11.040
این چیز خوبی در نظر گرفته می‌شده

00:21:11.040 --> 00:21:13.610
که به زندگی پس از مرگ با قلبی سبک برویم.

00:21:13.610 --> 00:21:20.610
این به این معنی بوده که شما خوب زندگی کردید.

00:21:21.510 --> 00:21:25.310
مرحله ای همگانی و اولیه که مردم

00:21:25.310 --> 00:21:28.270
در روند بیداری مرکز قلب تجربه می‌کنند،

00:21:28.270 --> 00:21:35.270
این است که فرد انرژی خود را به عنوان انرژی همگانی و عالم هستی تجربه می‌کند.

00:21:44.510 --> 00:21:46.890
اگر به خود اجازه دهی تا این عشق را حس کنی ،

00:21:46.890 --> 00:21:49.570
تا این عشق باشی،

00:21:49.570 --> 00:21:53.060
وقتی دنیای درون و و دنیای بیرون را بیکدیگر پیوند دهی،

00:21:53.060 --> 00:21:56.670
آنگاه همه دیگر یکی ست.

00:21:56.670 --> 00:22:00.860
چگونه فرد میتواند موزیک افلاک بشنود؟

00:22:00.860 --> 00:22:04.480
چگونه قلب گشوده میگرددپ؟

00:22:04.480 --> 00:22:09.180
شری رامانا ماهارشی گفت،

00:22:09.180 --> 00:22:12.060
"خداوند در تو خانه دارد، در لباس تو،

00:22:12.060 --> 00:22:14.250
و تو دیگر لازم نیست کاری کنی

00:22:14.250 --> 00:22:15.960
تا به خدا شناسی یا خودشناسی برسی.

00:22:15.960 --> 00:22:20.370
(چرا که ) این حالت راستین و طبیعی توست

00:22:20.370 --> 00:22:22.680
فقط جستجو تماما رها کن،

00:22:22.680 --> 00:22:24.600
توجه ات رو درون خویش معطوف کن

00:22:24.600 --> 00:22:28.030
و ذهن خویش را قربانی آن خودی گردان،

00:22:28.030 --> 00:22:30.490
که در اعماق هستی ات میدرخشد.

00:22:30.490 --> 00:22:35.000
برای اینکه این تجربه شخصی تو باشد که درحضورزندگی شود،


00:22:35.000 --> 00:22:42.000
بازپرسی از خود آن راه مستقیم و فوری است."

00:22:48.490 --> 00:22:52.020
زمانی که شما مدیتیشن می‌کنید و احس‌اسات هیجان آلود درون خود را زیر نظر می‌گیرید،

00:22:52.020 --> 00:22:58.130
زنده بودن درونی شما، که شما در واقع تغییررا مشاهده می‌کنید.

00:22:58.130 --> 00:23:01.360
این نیروی تغییر برمیخیزد و میگذرد(میاید و میرود)

00:23:01.360 --> 00:23:03.810
همانطور که انرژی شکلش را تغییر میدهد.

00:23:03.810 --> 00:23:08.570
. درجه‌ای که یک فرد تکامل یافته یا روشن ضمیر می‌شود،

00:23:08.570 --> 00:23:11.280
درجه‌ای است که فرد توانایی

00:23:11.280 --> 00:23:13.480
برای وفق با هر لحظه را کسب کرده،

00:23:13.480 --> 00:23:16.260
یا توانایی فرد در تبدیل تغییرات مداوم

00:23:16.260 --> 00:23:19.560
محیطش و درد و لذتش

00:23:19.560 --> 00:23:26.560
به سعادت و برکت.

00:23:29.020 --> 00:23:32.770
لئو تولستوی، نویسنده " جنگ و صلح"، گفته:

00:23:32.770 --> 00:23:36.500
"همه به تغییر دادن دنیا فکر می‌کنند،

00:23:36.500 --> 00:23:43.500
اما هیچ کس به تغییر خودش فکر نمی‌کند."

00:23:45.400 --> 00:23:47.750
داروین گفته که مهمترین ویژگی برای

00:23:47.750 --> 00:23:52.360
بقای گونه‌ها قدرت یا هوش نیست،

00:23:52.360 --> 00:23:59.360
بلکه سازگاری با تغییر است.

00:24:08.600 --> 00:24:11.780
فرد بایستی در قدرت انطباق ماهر شود.

00:24:11.780 --> 00:24:15.320
این آموزه بودا است از "آنیکا"

00:24:15.320 --> 00:24:19.760
--هرچیزی برمی خیزد و می‌گذرد،در حال تغییر.

00:24:19.760 --> 00:24:21.710
پیوسته در تغییر.

00:24:21.710 --> 00:24:28.710
رنج وجود دارد فقط بخاطر اینکه ما دلبسته به فرم و شکل خاصی می‌شویم.

00:24:31.690 --> 00:24:34.610
زمانی که شما به بخش شاهد خود متصل می‌شوید،

00:24:34.610 --> 00:24:41.610
با درکی از آنیکا، سعادت در قلب شما انگیخته میگردد.

00:25:12.940 --> 00:25:19.940
قدیسان، حکیمان و یوگی ها در طول تاریخ

00:25:26.860 --> 00:25:31.080
متفقا یگانگی مقدس را توصیف میکنند که در فرد قلب اتفاق می‌افتد،

00:25:31.080 --> 00:25:33.670
چه نوشته‌های سنت جان صلیب باشد،

00:25:33.670 --> 00:25:36.000
یا اشعار مولانا،

00:25:36.000 --> 00:25:39.760
یا آموزه‌های تانترایی هند،

00:25:39.760 --> 00:25:41.880
همه‌ی آموزش‌های مختلف تلاش برای بیان

00:25:41.880 --> 00:25:47.140
راز لطیف قلب می‌کند.

00:25:47.140 --> 00:25:50.750
در قلب اتحاد شیوا و شاکتی است.

00:25:50.750 --> 00:25:54.580
دخول مردانه در مارپیچ زندگی

00:25:54.580 --> 00:25:59.220
و تسلیم زنانه به تغییر.

00:25:59.220 --> 00:26:00.080
شاهد بودن

00:26:00.080 --> 00:26:06.730
و پذیرش بی قید و شرط همه آنچه که هست.

00:26:06.730 --> 00:26:08.150
برای گشایش قلبت،

00:26:08.150 --> 00:26:11.530
باید خود را برای تغییر بگشایید.

00:26:11.530 --> 00:26:14.240
برای زندگی در دنیایی به ظاهر استوار،

00:26:14.240 --> 00:26:15.540
با آن برقصید،

00:26:15.540 --> 00:26:17.170
با آن درگیر شوید،

00:26:17.170 --> 00:26:18.440
تماما زندگی کنید،

00:26:18.440 --> 00:26:20.500
تماما عشق بورزید،

00:26:20.500 --> 00:26:23.300
اما همچنین بدانید که آن غیر دائمی است

00:26:23.300 --> 00:26:29.990
و آنکه در نهایت همه‌ی شکل ها حل می‌شوند و تغییر می‌کنند.

00:26:29.990 --> 00:26:33.790
سعادت انرژی است که به سکون پاسخ می‌دهد.

00:26:33.790 --> 00:26:37.600
و از خالی کردن آگاهی از هر محتوایی می‌آید.

00:26:37.600 --> 00:26:42.040
محتوای این انرژی سعادت که از سکون متولد می‌شود، آگاهی است.

00:26:42.040 --> 00:26:45.020
آگاهی نوین از قلب.

00:26:45.020 --> 00:26:48.710
یک آگاهی که به همه‌ی آنچه هست، متصل است.