Ik woon al ongeveer tien jaar op het platteland in Oost-Afrika en ik wil jullie een een praktische visie op de armoede in de wereld voorleggen. Volgens mij is de grootste tekortkoming van de mens dat we meer dan een miljard medemensen in de steek laten. Honger, extreme armoede, het lijken vaak gigantische, onoverkomelijke problemen, te groot om op te lossen. Maar als veldwerker denk ik dat ze best op te lossen zijn, als we maar de juiste aanpak kiezen. Archimedes, denker in de Griekse oudheid, leerde ons dat als we op de juiste knoppen drukken, wij de wereld in beweging kunnen brengen. In het gevecht tegen extreme armoede zijn er denk ik drie belangrijke knoppen die we kunnen indrukken. Deze talk gaat over die knoppen en hoe ze helpen armoede te overwinnen in onze tijd. Wat is extreme armoede? Tijdens mijn eerste bezoek aan Oost-Afrika verbleef ik bij een boerenfamilie. Het waren hele aardige mensen. Ze verwelkomden me in hun huis, we zongen liedjes, aten een simpel maal, ze gaven me een deken en ik sliep op de vloer. Maar de volgende ochtend was er niets te eten. En toen het lunchtijd was zag ik, met een steeds misselijker gevoel, hoe het oudste meisje van het gezin pap kookte als een alternatieve lunch. Ieder kind dronk er één kopje van om te overleven. En ik schaamde me zo verschrikkelijk toen ze een van die kopjes aan mij gaven en ik wist dat ik hun gastvrijheid moest accepteren. Kinderen moeten eten om te overleven, maar ook voor hun fysieke en mentale ontwikkeling. Iedere dag zonder eten berooft ze van een stukje toekomst. Onder extreem arme mensen heeft een op de drie kinderen last van groeistoornissen door een leven lang onvoldoende eten. Samen met een slechte toegang tot gezondheidszorg leidt dat ertoe dat 1 op de 10 extreem arme kinderen sterft voor het 5 jaar is. Slechts een kwart haalt een middelbareschooldiploma, want er is geen geld voor school. Honger en extreme armoede beperken mensen op iedere mogelijke manier. We beschouwen onszelf als een denkende, voelende en morele mensheid, maar zolang we deze problemen niet oplossen voor iedereen, voldoen we niet aan die omschrijving. Want ieder mens op deze planeet telt mee. Dit kind telt mee. Deze kinderen tellen mee. Dit meisje telt mee. We zien dit soort dingen, het raakt ons wel, maar de problematiek lijkt zo groot. We kennen geen effectieve oplossing. Terug naar onze vriend Archimedes. De armoede in de wereld heeft belangrijke knoppen. Net als ieder ander probleem. Ik woon en werk in het veld en als ervaringsdeskundige denk ik dat we deze problemen kunnen oplossen. Dus laten we de komende tien minuten niet treuren over onze wereld. Laten we ons verstand gebruiken. Laten we onze passie voor probleemoplossen inzetten om uit te vinden wat die knoppen zijn. Knop nummer één: de meeste arme mensen in de wereld zijn boeren. Hoe bijzonder is dat? Als dit alle arme mensen van de wereld zijn, dan is voor meer dan de helft van hen landbouw de voornaamste inkomstenbron. Hier word ik enthousiast van. Zo veel mensen, één beroep. Dat is zo krachtig. Als boeren productiever worden, zal meer dan de helft van de arme mensen meer geld verdienen en de armoede overwinnen. En er is meer. Het product van landbouw is natuurlijk voedsel. Dus als boeren productiever worden, is er meer voedsel, zo helpen ze niet alleen zichzelf, maar voeden ze ook gezonde gemeenschappen en bloeiende economieën. En als boeren productiever worden, verminderen ze de druk op het milieu. Er zijn maar 2 manieren om de wereld te voeden: of we maken de bestaande landbouw productiever, of we rooien alle bossen en savannes om meer landbouwgrond te krijgen, wat rampzalig zou zijn voor het milieu. In principe hebben boeren een enorme impact. Als boeren productiever worden, verdienen ze meer geld, zijn ze niet langer arm, voorzien ze hun gemeenschap van voedsel en verminderen ze de druk op het milieu. Boeren staan in het middelpunt van de wereld. Niet zozeer een boer zoals deze, maar eerder deze vrouw. De meeste boeren die ik ken, zijn namelijk vrouwen. Kijk eens hoeveel kracht en wil deze vrouw uitstraalt. Ze is fysiek sterk, mentaal sterk, ze zal er alles aan doen om haar kinderen een betere toekomst te geven. Zouden we de toekomst van de mensheid bij één persoon neerleggen, dan graag bij haar. (Applaus) Maar er is één probleem: veel kleine boeren hebben geen toegang tot basale middelen en kennis. Op dit moment nemen ze wat graan van het voorgaande jaar, zaaien dat in de grond en bewerken het met een schoffel. Deze gereedschappen en technieken dateren uit de Bronstijd en zijn de reden waarom veel boeren nog zo arm zijn. Maar er is meer goed nieuws. Knop nummer twee: de mensheid heeft het probleem van armoede onder boeren al een eeuw geleden opgelost. Ik noem even de drie meest basale elementen van de landbouw. Ten eerste: als je twee zaden met elkaar kruist, krijg je hybridezaad. Kruis je door natuurlijke bestuiving een gewas met een hoog rendement, met een gewas dat goed tegen droogte kan, dan krijg je een hybride met de positieve eigenschappen van beide ouders. Verder: reguliere kunstmest is, mits verantwoord gebruikt, niet schadelijk voor het milieu. Als je een minieme hoeveelheid kunstmest toevoegt aan een plant groter dan ik, kan je het rendement enorm verhogen. Dit zijn 'inputs' van de landbouw. Landbouw-inputs moeten samengaan met goede praktijken. Als ze het zaad met veel tussenruimte poten en veel compost gebruiken, dan verveelvoudigen boeren hun oogst. Deze beproefde middelen hebben de landbouwproductiviteit overal ter wereld verdrievoudigd en massa's mensen uit de armoede gehaald. Maar we hebben gewoon nog niet iedereen van die zaken voorzien, vooral niet in Sub-Saharaans Afrika. Al met al is dit goed nieuws. We hebben armoede onder boeren in feite al een eeuw geleden opgelost, in theorie tenminste. We hebben alleen nog niet iedereen van die zaken voorzien. De reden dat mensen tegenwoordig nog arm zijn, is omdat ze misschien afgelegen wonen. Ze hebben geen toegang tot deze zaken. Armoede stoppen kan dus gewoon door mensen te voorzien van beproefde producten en diensten. We hebben nu niet meer genieën nodig. De bescheiden pakjesbezorger gaat de armoede wereldwijd stoppen. Dus dit zijn de drie knoppen en de krachtigste knop is eenvoudigweg bezorging. Overal waar bedrijven, overheden en non-profitorganisaties bezorgnetwerken opzetten voor essentiële producten, roeien ze de armoede uit. Dat klinkt heel mooi in theorie, maar hoe is de praktijk? Hoe zien die bezorgnetwerken eruit? Het concrete voorbeeld dat ik het beste ken, is mijn organisatie, One Acre Fund. Wij werken direct met de boer en wij moeten haar de middelen geven die ze nodig heeft voor succes. Allereerst bezorgen we agrarische inputs in afgelegen gebieden. Dat klinkt misschien als een uitdaging, maar het is goed te doen. Kijk maar. We kopen agrarische inputs voor het hele agrarische netwerk en bewaren ze in 20 van dit soort loodsen. Daarna, voor de bezorging van de inputs, huren we honderden 10-ton vrachtwagens, die we naar de boeren rijden die in hun velden staan te wachten. Zo krijgen zij hun bestellingen, die ze meenemen naar hun boerderij. Een soort van Amazon voor boeren op het platteland. Bij bezorging hoort natuurlijk ook een manier om te betalen. De boeren betalen ons geleidelijk af, dus de meeste van onze kosten zijn gedekt. En dat alles vullen we aan met training. Onze veldwerkers geven praktische training aan de boeren op het land, om de andere week. Overal waar we onze diensten bezorgen, gebruiken agrariërs deze middelen om uit de armoede te komen. Dit is een boerin uit ons programma: Consolata. Kijk eens hoe trots ze is. Ze heeft een bescheiden welvaart bereikt en volgens mij heeft iedere hardwerkende persoon op aarde daar recht op. Op dit moment, kan ik met trots zeggen, werken we met 400.000 boeren zoals Consolata. (Applaus) Ons succes ligt in schaalbare bezorging. In een willekeurig gebied huren we een veldwerker die onze diensten bezorgt aan 200 agrariërs, gemiddeld, die meer dan 1.000 mensen onderhouden in hun gezinnen. We hebben nu 2.000 van die veldwerkers op het platteland en we groeien snel. Dit is ons leger van bezorgers en wij zijn maar één organisatie. Er zijn meer bedrijven, overheden en non-profitorganisaties met zulke legers van bezorgers. Ik denk dat we het moment hebben bereikt, waarop we gezamenlijk in staat zijn alle boeren van deze diensten te voorzien. Kijk maar hoe haalbaar dat is. Dit is een kaart van Sub-Saharaans Afrika en een kaart van de VS voor de schaal. Ik heb Sub-Saharaans Afrika gekozen, omdat het een enorm bezorggebied is. Echt een uitdaging. Maar we hebben dit werelddeel per blok van 80x80 km geanalyseerd en zagen dat de helft van de boeren in deze gearceerde gebieden woont. Dat is een opvallend klein gebied. Leg je die vlakken naast elkaar op een kaart van de VS, dan beslaan ze enkel het oosten van de VS. Je kan een pizza bestellen, waar dan ook in dit gebied, en hij wordt thuis bezorgd, warm, vers, heerlijk. Als Amerika pizza kan bezorgen in een gebied van deze grootte, kunnen Afrika's bedrijven, overheden en non-profitorganisaties agrarische diensten bezorgen bij al hun boeren. Dat is haalbaar. Ten slotte wil ik dit veralgemenen, voorbij landbouw alleen. Op elk gebied van de menselijke ontwikkeling hebben mensen al effectieve middelen ontdekt om armoede te stoppen. We moeten ze alleen nog bezorgen. Dus op elk gebied van de menselijke ontwikkeling hebben superslimme mensen, lang geleden, goedkope en zeer effectieve middelen ontdekt. De mensheid barst van de simpele, effectieve oplossingen voor armoede. We moeten ze alleen nog bezorgen in een redelijk klein gebied. Neem nog eens de kaart van Sub-Saharaans Afrika als voorbeeld en onthoud dat armoede op het platteland vooral voorkomt in de blauwe gebieden. Stedelijke armoede is nog meer geconcentreerd, in deze groene stipjes. Kijk nog eens naar de kaart van de VS voor de schaal; volgens mij is dit een zeer haalbaar bezorggebied. En voor het eerst in onze geschiedenis, is er een enorme infrastructuur voor de bezorging beschikbaar. Bedrijven, overheden en non-profitorganisaties wereldwijd, hebben legers bezorgers die in staat zijn dit relatief kleine gebied te bedienen. Het ontbreekt ons aan de wil. Als we echt willen, moet iedereen meedoen. Ten eerste moeten meer mensen ontwikkelingswerk willen doen, vooral al ze in een ontwikkelingsland wonen. Meer eerstelijns gezondheidswerkers, docenten, landbouwdocenten, meer verkoopmedewerkers voor essentiële producten. Dat zijn de bezorgers die hun carrière wijden aan het verbeteren van andermans leven. Maar we hebben ook ondersteuning nodig. Deze banen zijn beschikbaar binnen mijn eigen organisatie en wij zijn maar een van de velen. Het zal je misschien verbazen, maar wat je achtergrond ook is, er is een rol voor je in dit gevecht. En al is het, logistiek gezien, zo haalbaar om armoede te stoppen, we hebben veel meer middelen nodig. Dat is onze belangrijkste beperking. Voor particuliere beleggers is een groei van durfkapitaal nodig, private equity, werkkapitaal, uit nieuwe markten. Maar er zijn grenzen aan wat particuliere bedrijven kunnen bereiken. Die bedrijven kunnen vaak moeilijk winstgevend werken met de allerarmsten, dus liefdadigheid is nog steeds belangrijk. Iedereen kan geven, maar we hebben meer leiderschap nodig. Meer visionaire filantropen en wereldleiders die de problemen in de menselijke ontwikkeling aanpakken en die de mensheid helpen om ze uit te roeien. Interesseren deze ideeën je, ga dan naar deze website. We hebben meer leiders nodig. We hebben mensen op de maan gezet. We hebben supercomputers die in onze zak passen en ons met de hele wereld verbinden. We hebben marathons gelopen in een snelheid van vijf minuten per mijl. We zijn uitzonderlijke mensen. Maar we hebben meer dan 1 miljard medemensen in de steek gelaten. Zolang een meisje zoals dit, geen kans heeft om zichzelf volledig te ontplooien, zijn wij niet echt een morele en rechtvaardige mensheid. Logistiek gezien is het ongelooflijk haalbaar om extreme armoede te stoppen. We hoeven alleen maar beproefde producten en diensten bij iedereen te bezorgen. Als de wil er is, is er voor iedereen een rol weggelegd. Laten we onze tijd inzetten, onze carrières, de gezamenlijke welvaart. Laten we extreme armoede een halt toeroepen, nog in deze generatie. Dank je wel. (Applaus)