Ik woon al ongeveer tien jaar
op het platteland in Oost-Afrika
en ik wil jullie een een praktische visie
op de armoede in de wereld voorleggen.
Volgens mij is de grootste
tekortkoming van de mens
dat we meer dan een miljard
medemensen in de steek laten.
Honger, extreme armoede,
het lijken vaak gigantische,
onoverkomelijke problemen,
te groot om op te lossen.
Maar als veldwerker
denk ik dat ze best op te lossen zijn,
als we maar de juiste aanpak kiezen.
Archimedes, denker in de Griekse oudheid,
leerde ons dat als we
op de juiste knoppen drukken,
wij de wereld in beweging kunnen brengen.
In het gevecht tegen extreme armoede
zijn er denk ik drie belangrijke knoppen
die we kunnen indrukken.
Deze talk gaat over die knoppen
en hoe ze helpen armoede
te overwinnen in onze tijd.
Wat is extreme armoede?
Tijdens mijn eerste bezoek aan Oost-Afrika
verbleef ik bij een boerenfamilie.
Het waren hele aardige mensen.
Ze verwelkomden me in hun huis,
we zongen liedjes, aten een simpel maal,
ze gaven me een deken
en ik sliep op de vloer.
Maar de volgende ochtend
was er niets te eten.
En toen het lunchtijd was zag ik,
met een steeds misselijker gevoel,
hoe het oudste meisje van het gezin
pap kookte als een alternatieve lunch.
Ieder kind dronk er één kopje van
om te overleven.
En ik schaamde me zo verschrikkelijk
toen ze een van die kopjes aan mij gaven
en ik wist dat ik hun gastvrijheid
moest accepteren.
Kinderen moeten eten om te overleven,
maar ook voor hun fysieke
en mentale ontwikkeling.
Iedere dag zonder eten
berooft ze van een stukje toekomst.
Onder extreem arme mensen
heeft een op de drie kinderen
last van groeistoornissen
door een leven lang onvoldoende eten.
Samen met een slechte
toegang tot gezondheidszorg
leidt dat ertoe dat 1 op de 10 extreem
arme kinderen sterft voor het 5 jaar is.
Slechts een kwart haalt
een middelbareschooldiploma,
want er is geen geld voor school.
Honger en extreme armoede beperken
mensen op iedere mogelijke manier.
We beschouwen onszelf als een denkende,
voelende en morele mensheid,
maar zolang we deze problemen
niet oplossen voor iedereen,
voldoen we niet aan die omschrijving.
Want ieder mens op deze planeet telt mee.
Dit kind telt mee.
Deze kinderen tellen mee.
Dit meisje telt mee.
We zien dit soort dingen,
het raakt ons wel,
maar de problematiek lijkt zo groot.
We kennen geen effectieve oplossing.
Terug naar onze vriend Archimedes.
De armoede in de wereld
heeft belangrijke knoppen.
Net als ieder ander probleem.
Ik woon en werk in het veld
en als ervaringsdeskundige
denk ik dat we deze problemen
kunnen oplossen.
Dus laten we de komende tien minuten
niet treuren over onze wereld.
Laten we ons verstand gebruiken.
Laten we onze passie
voor probleemoplossen inzetten
om uit te vinden wat die knoppen zijn.
Knop nummer één: de meeste
arme mensen in de wereld zijn boeren.
Hoe bijzonder is dat?
Als dit alle arme mensen
van de wereld zijn,
dan is voor meer dan de helft van hen
landbouw de voornaamste inkomstenbron.
Hier word ik enthousiast van.
Zo veel mensen, één beroep.
Dat is zo krachtig.
Als boeren productiever worden,
zal meer dan de helft van de arme mensen
meer geld verdienen
en de armoede overwinnen.
En er is meer.
Het product van landbouw
is natuurlijk voedsel.
Dus als boeren productiever worden,
is er meer voedsel,
zo helpen ze niet alleen zichzelf,
maar voeden ze ook gezonde gemeenschappen
en bloeiende economieën.
En als boeren productiever worden,
verminderen ze de druk op het milieu.
Er zijn maar 2 manieren
om de wereld te voeden:
of we maken de bestaande
landbouw productiever,
of we rooien alle bossen en savannes
om meer landbouwgrond te krijgen,
wat rampzalig zou zijn voor het milieu.
In principe hebben boeren
een enorme impact.
Als boeren productiever worden,
verdienen ze meer geld,
zijn ze niet langer arm,
voorzien ze hun gemeenschap van voedsel
en verminderen ze de druk op het milieu.
Boeren staan in het middelpunt
van de wereld.
Niet zozeer een boer zoals deze,
maar eerder deze vrouw.
De meeste boeren die ik ken,
zijn namelijk vrouwen.
Kijk eens hoeveel kracht en wil
deze vrouw uitstraalt.
Ze is fysiek sterk, mentaal sterk,
ze zal er alles aan doen om haar kinderen
een betere toekomst te geven.
Zouden we de toekomst van de mensheid
bij één persoon neerleggen,
dan graag bij haar.
(Applaus)
Maar er is één probleem:
veel kleine boeren hebben geen toegang
tot basale middelen en kennis.
Op dit moment nemen ze
wat graan van het voorgaande jaar,
zaaien dat in de grond
en bewerken het met een schoffel.
Deze gereedschappen en technieken
dateren uit de Bronstijd
en zijn de reden waarom
veel boeren nog zo arm zijn.
Maar er is meer goed nieuws.
Knop nummer twee:
de mensheid heeft het probleem van armoede
onder boeren al een eeuw geleden opgelost.
Ik noem even de drie
meest basale elementen van de landbouw.
Ten eerste: als je twee zaden
met elkaar kruist, krijg je hybridezaad.
Kruis je door natuurlijke bestuiving
een gewas met een hoog rendement,
met een gewas dat goed tegen droogte kan,
dan krijg je een hybride met de positieve
eigenschappen van beide ouders.
Verder: reguliere kunstmest is,
mits verantwoord gebruikt,
niet schadelijk voor het milieu.
Als je een minieme hoeveelheid kunstmest
toevoegt aan een plant groter dan ik,
kan je het rendement enorm verhogen.
Dit zijn 'inputs' van de landbouw.
Landbouw-inputs moeten
samengaan met goede praktijken.
Als ze het zaad met veel tussenruimte
poten en veel compost gebruiken,
dan verveelvoudigen boeren hun oogst.
Deze beproefde middelen
hebben de landbouwproductiviteit
overal ter wereld verdrievoudigd
en massa's mensen uit de armoede gehaald.
Maar we hebben gewoon nog niet
iedereen van die zaken voorzien,
vooral niet in Sub-Saharaans Afrika.
Al met al is dit goed nieuws.
We hebben armoede onder boeren
in feite al een eeuw geleden opgelost,
in theorie tenminste.
We hebben alleen nog niet
iedereen van die zaken voorzien.
De reden dat mensen
tegenwoordig nog arm zijn,
is omdat ze misschien afgelegen wonen.
Ze hebben geen toegang tot deze zaken.
Armoede stoppen kan dus gewoon
door mensen te voorzien
van beproefde producten en diensten.
We hebben nu niet meer genieën nodig.
De bescheiden pakjesbezorger
gaat de armoede wereldwijd stoppen.
Dus dit zijn de drie knoppen
en de krachtigste knop
is eenvoudigweg bezorging.
Overal waar bedrijven, overheden
en non-profitorganisaties
bezorgnetwerken opzetten
voor essentiële producten,
roeien ze de armoede uit.
Dat klinkt heel mooi in theorie,
maar hoe is de praktijk?
Hoe zien die bezorgnetwerken eruit?
Het concrete voorbeeld
dat ik het beste ken,
is mijn organisatie, One Acre Fund.
Wij werken direct met de boer
en wij moeten haar de middelen geven
die ze nodig heeft voor succes.
Allereerst bezorgen we agrarische inputs
in afgelegen gebieden.
Dat klinkt misschien als een uitdaging,
maar het is goed te doen.
Kijk maar.
We kopen agrarische inputs
voor het hele agrarische netwerk
en bewaren ze in 20 van dit soort loodsen.
Daarna, voor de bezorging van de inputs,
huren we honderden 10-ton vrachtwagens,
die we naar de boeren rijden
die in hun velden staan te wachten.
Zo krijgen zij hun bestellingen,
die ze meenemen naar hun boerderij.
Een soort van Amazon
voor boeren op het platteland.
Bij bezorging hoort natuurlijk ook
een manier om te betalen.
De boeren betalen ons geleidelijk af,
dus de meeste van onze kosten zijn gedekt.
En dat alles vullen we aan met training.
Onze veldwerkers geven praktische training
aan de boeren op het land,
om de andere week.
Overal waar we onze diensten bezorgen,
gebruiken agrariërs deze middelen
om uit de armoede te komen.
Dit is een boerin uit ons programma:
Consolata.
Kijk eens hoe trots ze is.
Ze heeft een bescheiden
welvaart bereikt en volgens mij
heeft iedere hardwerkende
persoon op aarde daar recht op.
Op dit moment, kan ik met trots zeggen,
werken we met 400.000
boeren zoals Consolata.
(Applaus)
Ons succes ligt in schaalbare bezorging.
In een willekeurig gebied
huren we een veldwerker
die onze diensten bezorgt
aan 200 agrariërs, gemiddeld,
die meer dan 1.000 mensen
onderhouden in hun gezinnen.
We hebben nu 2.000
van die veldwerkers op het platteland
en we groeien snel.
Dit is ons leger van bezorgers
en wij zijn maar één organisatie.
Er zijn meer bedrijven, overheden
en non-profitorganisaties
met zulke legers van bezorgers.
Ik denk dat we het moment hebben bereikt,
waarop we gezamenlijk in staat zijn
alle boeren van deze diensten te voorzien.
Kijk maar hoe haalbaar dat is.
Dit is een kaart van Sub-Saharaans Afrika
en een kaart van de VS voor de schaal.
Ik heb Sub-Saharaans Afrika gekozen,
omdat het een enorm bezorggebied is.
Echt een uitdaging.
Maar we hebben dit werelddeel
per blok van 80x80 km geanalyseerd
en zagen dat de helft van de boeren
in deze gearceerde gebieden woont.
Dat is een opvallend klein gebied.
Leg je die vlakken naast elkaar
op een kaart van de VS,
dan beslaan ze enkel het oosten van de VS.
Je kan een pizza bestellen,
waar dan ook in dit gebied,
en hij wordt thuis bezorgd,
warm, vers, heerlijk.
Als Amerika pizza kan bezorgen
in een gebied van deze grootte,
kunnen Afrika's bedrijven,
overheden en non-profitorganisaties
agrarische diensten bezorgen
bij al hun boeren.
Dat is haalbaar.
Ten slotte wil ik dit veralgemenen,
voorbij landbouw alleen.
Op elk gebied
van de menselijke ontwikkeling
hebben mensen al effectieve middelen
ontdekt om armoede te stoppen.
We moeten ze alleen nog bezorgen.
Dus op elk gebied
van de menselijke ontwikkeling
hebben superslimme mensen,
lang geleden, goedkope
en zeer effectieve middelen ontdekt.
De mensheid barst van de simpele,
effectieve oplossingen voor armoede.
We moeten ze alleen nog bezorgen
in een redelijk klein gebied.
Neem nog eens de kaart
van Sub-Saharaans Afrika als voorbeeld
en onthoud dat armoede op het platteland
vooral voorkomt in de blauwe gebieden.
Stedelijke armoede is nog meer
geconcentreerd, in deze groene stipjes.
Kijk nog eens naar de kaart
van de VS voor de schaal;
volgens mij is dit
een zeer haalbaar bezorggebied.
En voor het eerst in onze geschiedenis,
is er een enorme infrastructuur
voor de bezorging beschikbaar.
Bedrijven, overheden
en non-profitorganisaties wereldwijd,
hebben legers bezorgers die in staat zijn
dit relatief kleine gebied te bedienen.
Het ontbreekt ons aan de wil.
Als we echt willen,
moet iedereen meedoen.
Ten eerste moeten meer mensen
ontwikkelingswerk willen doen,
vooral al ze in een
ontwikkelingsland wonen.
Meer eerstelijns gezondheidswerkers,
docenten, landbouwdocenten,
meer verkoopmedewerkers
voor essentiële producten.
Dat zijn de bezorgers
die hun carrière wijden
aan het verbeteren van andermans leven.
Maar we hebben ook ondersteuning nodig.
Deze banen zijn beschikbaar
binnen mijn eigen organisatie
en wij zijn maar een van de velen.
Het zal je misschien verbazen,
maar wat je achtergrond ook is,
er is een rol voor je in dit gevecht.
En al is het, logistiek gezien,
zo haalbaar om armoede te stoppen,
we hebben veel meer middelen nodig.
Dat is onze belangrijkste beperking.
Voor particuliere beleggers
is een groei van durfkapitaal nodig,
private equity, werkkapitaal,
uit nieuwe markten.
Maar er zijn grenzen aan wat
particuliere bedrijven kunnen bereiken.
Die bedrijven kunnen vaak moeilijk
winstgevend werken met de allerarmsten,
dus liefdadigheid
is nog steeds belangrijk.
Iedereen kan geven,
maar we hebben meer leiderschap nodig.
Meer visionaire filantropen
en wereldleiders die de problemen
in de menselijke ontwikkeling aanpakken
en die de mensheid helpen
om ze uit te roeien.
Interesseren deze ideeën je,
ga dan naar deze website.
We hebben meer leiders nodig.
We hebben mensen op de maan gezet.
We hebben supercomputers
die in onze zak passen
en ons met de hele wereld verbinden.
We hebben marathons gelopen
in een snelheid van vijf minuten per mijl.
We zijn uitzonderlijke mensen.
Maar we hebben meer dan 1 miljard
medemensen in de steek gelaten.
Zolang een meisje zoals dit,
geen kans heeft
om zichzelf volledig te ontplooien,
zijn wij niet echt een morele
en rechtvaardige mensheid.
Logistiek gezien
is het ongelooflijk haalbaar
om extreme armoede te stoppen.
We hoeven alleen maar
beproefde producten en diensten
bij iedereen te bezorgen.
Als de wil er is,
is er voor iedereen een rol weggelegd.
Laten we onze tijd inzetten,
onze carrières,
de gezamenlijke welvaart.
Laten we extreme armoede
een halt toeroepen,
nog in deze generatie.
Dank je wel.
(Applaus)