[ΜΠΡΟΥΣ ΝΑΟΥΜΑΝ: ΔΑΣΚΑΛΟΙ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ]
Είχα δουλέψει με τους ανθρώπους εδώ γύρω με τα άλογα,
αλλά πραγματικά δεν καταλάβαιναν πως να εξηγούν τα πράγματα πολύ καλά.
Έτσι το πρώτο άτομο με το οποίο συνεργάστηκα
που άλλαξε όλη μου την αντίληψη της εργασίας με τα άλογα
ήταν ένας άντρας που τον έλεγαν Ρέι Χαντ.
Είναι απλώς ένας γέρος κάουμποι
κι έτσι οι καουμπόιδες τον εμπιστεύονται. Αλλά μπορεί να ιππεύσει
πιο γρήγορα απ' όλους, και να το κάνει με έναν τόσο υπέροχο τρόπο.
Με δίδαξε να δίνω προσοχή στα άλογα
και μου έδωσε κάποια εργαλεία, φυσικά, για να το κάνω.
Ήταν ένας δάσκαλος που δε σου έλεγε πως να κάνεις κάτι,
αλλά απλώς σε έκανε να δίνεις προσοχή.
Και όταν τον συναντούσες,
ήξερες ότι δεν μπορούσες να τον κοροϊδέψεις.
[ΓΕΛΑ]
Ήξερε ό,τι ήξερες.
Στην ιππασία, για παράδειγμα,
μπορείς να αποφεύγεις τα άσχημα σημεία όλη την ώρα,
και το άλογο το ανέχεται.
Αλλά κάποιες φορές δεν το ανέχονται
και τότε καταλήγεις στο χώμα.
Αλλά ο Ρέι πήγαινε πάντα ίσια στο σημείο
που εσύ δεν ήθελες ούτε καν ν' ακούσεις γι' αυτό.
Και ο καλός δάσκαλος μπορεί πάντα να το κάνει αυτό.
Και αν θέλεις να μάθεις, αυτό πρέπει να κάνεις.
Ο καλός δάσκαλος είναι σαν τον καλό καλλιτέχνη.
Πηγαίνουν κατευθείαν στο πιο δύσκολο μέρος, για ό,τι κι αν πρόκειται
-πίνακα ή άγαλμα-
και πηγαίνει κατευθείαν σ' αυτό το σημείο.
Ήξερα πως να το κάνω αυτό στη δουλειά μου, ή έλπιζα πως ήξερα,
και δεν ήξερα πως να το κάνω με τα άλογα.
Δεν έβλεπα τη σύνδεση.
Όταν ήμουν στο σχολείο, όταν δίδασκε ο Tίμποντ και ήμουν ο βοηθός του
αυτό έκανε και ο Γουέιν,
δίδασκε τους ανθρώπους πώς να δίνουν προσοχή.
Αυτό που είδα σ' εκείνον,
ήταν ότι σου έδειχνε πώς να δίνεις προσοχή σ' αυτό που έκανες -
σ' αυτό που ήταν εκεί έξω.
Και αυτό.. Πιστεύω είναι κάτι πολύ, πολύ σπάνιο, ξέρετε.