0:00:07.054,0:00:10.536
ในทศวรรษที่ 1950 กลุ่มชาวไร่ในรัฐไอดาโฮ

0:00:10.536,0:00:16.395
ต้องรู้สึกพิศวงเมื่อแกะของพวกเขา[br]ให้กำเนิดลูกแกะพิการหน้าตาประหลาด

0:00:16.395,0:00:18.906
แกะตาเดียวเหล่านี้ทำให้พวกเขางงเป็นไก่ตาแตก

0:00:18.906,0:00:23.898
พวกเขาจึงเรียกนักวิทยาศาสตร์[br]จากกระทรวงเกษตรสหรัฐฯ เข้ามาตรวจสอบ

0:00:23.898,0:00:27.036
นักวิจัยตั้งสมมุติฐานว่าแกะที่ตั้งท้อง

0:00:27.036,0:00:31.621
ได้กินพืชมีพิษซึ่งเป็นสาเหตุ[br]ที่ทำให้ลูกเกิดมาพิการ

0:00:31.621,0:00:35.806
พวกเขาเก็บรวบรวมพืชในท้องถิ่น[br]แล้วนำตัวอย่างไปเลี้ยงหนูทดลอง

0:00:35.806,0:00:38.477
แต่ไม่อาจทำให้เกิดผลซ้ำได้

0:00:38.477,0:00:41.391
ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจ[br]ว่าจะเฝ้าสังเกตแกะโดยตรง

0:00:41.391,0:00:45.902
โดยให้นักวิทยาศาสตร์ผู้หนึ่ง[br]อาศัยอยู่กับฝูงแกะเป็นเวลาสามปี

0:00:45.902,0:00:50.949
หลังจากลองผิดลองถูกมานานนับทศวรรษ[br]ในที่สุดนักวิทยาศาสตร์ก็พบเจ้าตัวร้าย

0:00:50.949,0:00:53.032
นั่นคือต้นพลับพลึงป่า

0:00:53.032,0:00:57.297
ต้นพลับพลึงประกอบด้วยโมเลกุล[br]ที่มีห่วงโซ่เชื่อมกันหกห่วง

0:00:57.297,0:01:01.907
ที่พวกเขาตั้งชื่อให้ว่าไซโคลปามีน[br]เพื่อเป็นการอ้างอิงถึงแกะตาเดียว

0:01:01.907,0:01:06.207
พวกเขาไม่ทราบแน่ชัดว่าไซโคลปามีน[br]ก่อให้เกิดข้อบกพร่องได้อย่างไร

0:01:06.207,0:01:09.029
แต่ก็สั่งพวกเจ้าของฟาร์มให้หลีกเลี่ยง

0:01:09.029,0:01:12.389
ต้องใช้เวลาถึงราวสี่ทศวรรษ[br]ก่อนที่ทีมนักชีววิทยา

0:01:12.389,0:01:14.614
ซึ่งนำโดยศาสตราจารย์ฟิลิป บีชี

0:01:14.614,0:01:16.760
จะพบกับคำตอบโดยบังเอิญ

0:01:16.760,0:01:20.699
ห้องปฏิบัติการของเขากำลังศึกษายีนตัวหนึ่ง[br]ที่พบสิ่งในมีชีวิตหลาย ๆ ชนิด

0:01:20.699,0:01:22.642
นับตั้งแต่หนูไปยันมนุษย์

0:01:22.642,0:01:25.118
มีชื่อว่ายีนเม่น

0:01:25.118,0:01:30.229
มันถูกตั้งชื่อโดยนักวิทยาศาสตร์สองคน[br]ซึ่งต่อมาได้รับรางวัลโนเบลจากผลงานของพวกเขา

0:01:30.229,0:01:33.497
ซึ่งค้นพบว่าการกลายพันธุ์[br]ของยีนนี้ในแมลงวันผลไม้

0:01:33.497,0:01:37.490
ทำให้เกิดหนามแหลมคมเหมือนกับเม่น

0:01:37.490,0:01:40.344
บีชีและเพื่อนร่วมงานของเขา[br]ทำการดัดแปลงพันธุกรรม

0:01:40.344,0:01:43.470
เพื่อปิดยีนเม่นในหนู

0:01:43.470,0:01:46.690
เรื่องนี้ส่งผลให้เกิด[br]ข้อบกพร่องร้ายแรงในการพัฒนา

0:01:46.690,0:01:49.750
สมอง อวัยวะ และดวงตาทั้งคู่ของพวกมัน

0:01:49.750,0:01:51.770
หรือตาที่มีดวงเดียวนั่นแหละ

0:01:51.770,0:01:57.030
ต่อมาขณะที่กำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง[br]บีชีเผอิญไปเจอรูปแกะตาเดียว

0:01:57.030,0:02:01.230
และพบว่านั่นเป็นสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์[br]ยังหาสาเหตุไม่พบมานานถึงสี่ทศวรรษ

0:02:01.230,0:02:05.110
ต้องมีอะไรที่อยู่ผิดที่ผิดทาง[br]ซึ่งเกี่ยวข้องกับยีนเม่นแน่ ๆ

0:02:05.110,0:02:06.781
เราลองย้อนกลับไปดูก่อนหน้านี้สักหน่อย

0:02:06.781,0:02:12.530
ยีนมีชุดคำสั่งที่บอกเซลล์ว่า[br]จะให้ทำอะไรและเมื่อทำเมื่อไหร่

0:02:12.530,0:02:16.150
และพวกมันส่งสารคำสั่งนั้นผ่านโปรตีน

0:02:16.150,0:02:21.692
ตัวยีนเม่นเองบอกเซลล์[br]ให้ปล่อยโปรตีนเม่นออกมา

0:02:21.692,0:02:26.201
ซึ่งเป็นการเริ่มต้นชุดสัญญาณ[br]ระหว่างเซลล์อันซับซ้อน

0:02:26.201,0:02:29.211
นี่เป็นวิธีการที่มันทำงาน[br]ในพัฒนาการตามปกติ

0:02:29.211,0:02:32.612
โปรตีนเม่นจะเกาะแน่นอยู่กับ[br]โปรตีนตัวหนึ่งที่ชื่อว่า แก้ไขแล้ว

0:02:32.612,0:02:36.023
ที่ขัดขวาง หรือยับยั้ง หรือแก้ไขกลับไป

0:02:36.023,0:02:41.333
ปล่อยให้โปรตีนอีกตัวที่ชื่อว่า โปรตีนราบรื่น[br]สามารถส่งสัญญาณให้เซลล์ได้อย่างอิสระ

0:02:41.333,0:02:45.453
บอกพวกมันว่าจะให้ไปที่ไหน[br]และให้กลายเป็นเนื้อเยื่อชนิดใด

0:02:45.453,0:02:49.863
ไซโคลปามีน เอาเป็นว่า[br]อยู่ในรูปของพลับพลึงแสนอร่อย

0:02:49.863,0:02:53.772
ขัดจังหวะเส้นทางนี้[br]โดยเกาะกับโปรตีนราบรื่น

0:02:53.772,0:02:57.522
นั่นเป็นการขังโปรตีนราบรื่นไว้[br]ไม่ให้มันส่งสัญญาณ

0:02:57.622,0:03:00.923
ที่จำเป็นในการสร้างสมองให้เป็นสองซีก

0:03:00.923,0:03:04.744
และสร้างนิ้วมือหรือดวงตาแยกกันต่างหากได้

0:03:04.744,0:03:08.133
ดังนั้นแม้ว่าโปรตีนเม่น[br]จะยังคงทำงานของมัน

0:03:08.133,0:03:10.352
ในการเปิดทางให้กับโปรตีนราบรื่น

0:03:10.352,0:03:15.517
ไซโคลปามีนจะขัดขวางโปรตีนราบรื่น[br]จากการส่งผ่านข้อความทางเคมีของมัน

0:03:15.517,0:03:18.213
นั่นคือวิทยาศาสตร์[br]ที่อยู่เบื้องหลังแกะตาเดียว

0:03:18.213,0:03:20.414
แต่บีชีและทีมงานของเขาจับประกาย

0:03:20.414,0:03:23.495
ของความสัมพันธ์อีกแบบ[br]ที่เป็นประโยชน์มากขึ้นมาได้

0:03:23.495,0:03:27.124
พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าการกระตุ้น[br]ที่ไม่อาจควบคุมได้ของโปรตีนราบรื่นนั้น

0:03:27.124,0:03:29.875
สัมพันธ์กับกลุ่มอาการของมนุษย์

0:03:29.875,0:03:36.174
ซึ่งเป็นโรคที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม[br]และเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดมะเร็งบางชนิด

0:03:36.174,0:03:37.996
นักวิทยาศาสตร์เสนอว่า

0:03:37.996,0:03:42.473
ให้นำความสามารถในการเกาะติดโปรตีนราบรื่น[br]ของไซโคลปามีนมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด

0:03:42.473,0:03:44.454
ในการรักษาโรคมะเร็งเหล่านี้

0:03:44.454,0:03:47.176
ตราบเท่าที่ผู้ป่วยไม่ได้ตั้งครรภ์

0:03:47.176,0:03:50.695
แต่น่าเสียดายที่นักวิจัยพบว่า[br]ที่สุดแล้วไซโคลปามีน

0:03:50.695,0:03:52.424
ก่อให้เกิดผลข้างเคียงอันไม่พึงประสงค์

0:03:52.424,0:03:56.145
และคุณสมบัติทางเคมีของมัน[br]ทำให้ยากที่จะนำมาใช้งาน

0:03:56.145,0:04:00.996
แต่พวกเขาค้นพบว่าโมเลกุลที่ใกล้ชิดกับมัน[br]มีความปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ

0:04:00.996,0:04:07.707
และยาเหล่านี้สองตัวถูกอนุมัติในปี 2012[br]และปี 2015 ให้เป็นยารักษามะเร็งผิวหนัง

0:04:07.707,0:04:10.385
เมื่อเกษตรกรเหล่านั้น[br]ได้เห็นแกะตาเดียวเป็นครั้งแรก

0:04:10.385,0:04:14.586
พวกเขาอาจจะทึกทักเอาว่ามันเป็นแค่[br]การกลายพันธุ์ประหลาด ๆ แล้วเดินหนีไปก็ได้

0:04:14.586,0:04:19.577
แทนที่จะทำเช่นนั้น การตัดสินใจตรวจสอบนั้น[br]ได้ทำให้เรื่องลึกลับกลายเป็นการแพทย์

0:04:19.577,0:04:23.426
และแสดงให้เห็นว่าบางครั้ง[br]มันก็มีอะไรไปมากกว่าแค่มองตากัน