WEBVTT 00:00:00.325 --> 00:00:05.600 Halverwege mijn promotieonderzoek liep ik hopeloos vast. 00:00:05.850 --> 00:00:08.996 Elke richting die ik insloeg, liep uit op niets. 00:00:09.246 --> 00:00:13.016 Het was alsof mijn basishypothesen ineens niet meer werkten. 00:00:13.076 --> 00:00:18.170 Ik voelde me als een piloot in de mist en was mijn richtingsgevoel kwijt. 00:00:18.870 --> 00:00:20.351 Ik scheerde me niet meer. 00:00:20.351 --> 00:00:23.092 Ik kon 's ochtends niet opstaan. 00:00:23.092 --> 00:00:27.978 Ik voelde me te onwaardig om nog op de universiteit te komen. 00:00:27.978 --> 00:00:32.256 Ik was niet als Einstein of Newton, of welke bekende wetenschapper dan ook. 00:00:32.279 --> 00:00:37.130 Want de wetenschap draait om resultaten, niet om het proces. 00:00:37.192 --> 00:00:40.943 Ik kon dus overduidelijk geen wetenschapper zijn. NOTE Paragraph 00:00:41.893 --> 00:00:43.557 Maar ik had genoeg steun. 00:00:43.557 --> 00:00:44.954 En ik heb het doorstaan. 00:00:44.954 --> 00:00:47.174 En ik ontdekte iets nieuws over de natuur. 00:00:47.174 --> 00:00:49.830 Dat is een geweldig gevoel van kalmte, 00:00:49.830 --> 00:00:51.670 om de enige op aarde te zijn, 00:00:51.670 --> 00:00:53.684 die een nieuwe natuurwet kent. 00:00:53.684 --> 00:00:56.516 En toen begon ik aan mijn tweede promotieproject. 00:00:56.516 --> 00:00:57.880 En het gebeurde weer. 00:00:57.880 --> 00:01:00.169 Ik liep vast en heb het doorstaan. 00:01:00.169 --> 00:01:02.692 En ik bedacht me toen: dit kan een patroon zijn. 00:01:02.712 --> 00:01:05.131 Ik vroeg het mijn collega's en zij zeiden: 00:01:05.131 --> 00:01:08.936 "Ja, dat is ons ook overkomen!, alleen heeft niemand ons erover verteld." 00:01:08.945 --> 00:01:14.435 We dachten dat wetenschap bestond uit logische stappen van vraag naar antwoord. 00:01:14.471 --> 00:01:17.217 Maar onderzoek doen is iets heel anders. NOTE Paragraph 00:01:17.217 --> 00:01:21.631 In diezelfde periode acteerde ik in een improvisatiegezelschap. 00:01:21.638 --> 00:01:23.072 Dus overdag natuurkunde. 00:01:23.072 --> 00:01:26.402 's Avonds lachen, springen, zingen en gitaarspelen. 00:01:26.402 --> 00:01:28.406 Improvisatietheater is net als wetenschap. 00:01:28.406 --> 00:01:30.890 Het gaat in op het onbekende. 00:01:30.890 --> 00:01:34.005 Je moet een scène spelen zonder regisseur, zonder script, 00:01:34.005 --> 00:01:38.689 zonder te weten wat je gaat uitbeelden of wat de andere personages gaan doen. 00:01:38.689 --> 00:01:40.758 Maar er is een verschil met wetenschap. 00:01:40.758 --> 00:01:45.776 Als improvisator vertellen ze meteen wat er gaat gebeuren. 00:01:45.776 --> 00:01:48.088 Het zal jammerlijk mislukken. 00:01:48.468 --> 00:01:49.725 Je gaat vastlopen. 00:01:49.725 --> 00:01:53.186 En we oefenden met creatief blijven, terwijl we vast zaten. 00:01:53.216 --> 00:01:56.091 Zo deden we een oefening, waarbij we in een cirkel stonden. 00:01:56.093 --> 00:01:59.108 En om de beurt moesten we 's werelds slechtste tapdans doen. 00:01:59.178 --> 00:02:01.850 En alle anderen klapten en moedigden je aan 00:02:01.886 --> 00:02:03.979 en steunden je op het toneel. NOTE Paragraph 00:02:04.459 --> 00:02:06.557 Toen ging ik lesgeven. 00:02:06.557 --> 00:02:09.888 Ik moest mijn studenten begeleiden bij hun onderzoek. 00:02:09.911 --> 00:02:12.968 En ik realiseerde me opnieuw dat ik niet wist wat ik moest doen. 00:02:12.990 --> 00:02:16.584 Ik had duizenden uren besteed aan natuurkunde, biologie en scheikunde. 00:02:16.598 --> 00:02:20.556 Maar ik had geen idee hoe ik een mentor moest zijn. 00:02:20.556 --> 00:02:24.739 Hoe ik iemand in het onbekende kon begeleiden, motiveren. NOTE Paragraph 00:02:25.214 --> 00:02:27.144 Dus wendde ik me tot improvisatie. 00:02:27.144 --> 00:02:32.218 Ik vertelde mijn studenten vanaf het begin wat er gebeurt als je onderzoek gaat doen. 00:02:32.218 --> 00:02:35.956 En dit heeft te maken met ons mentale schema van onderzoek doen. 00:02:35.956 --> 00:02:38.234 Elke keer dat iemand iets doet, 00:02:38.234 --> 00:02:40.876 zoals dit bord aanraken, 00:02:40.876 --> 00:02:44.575 dan maken de hersenen een schema, ze voorspellen wat mijn spieren doen. 00:02:44.575 --> 00:02:46.551 nog voordat ik mijn hand beweeg. 00:02:46.551 --> 00:02:50.274 En als ik vastloop, als het schema niet past bij de realiteit, 00:02:50.274 --> 00:02:53.018 ontstaat extra stress of 'cognitieve dissonantie'. 00:02:53.018 --> 00:02:55.467 Daarom moeten schema's bij de realiteit passen. 00:02:55.467 --> 00:03:00.142 Maar als je gelooft wat je leert over wetenschap en uit studieboeken, 00:03:00.142 --> 00:03:03.558 dan denk je waarschijnlijk dat onderzoek als volgt werkt. 00:03:06.813 --> 00:03:08.702 Als A de vraag is 00:03:10.432 --> 00:03:12.121 en B het antwoord, 00:03:13.531 --> 00:03:16.094 dan is onderzoek een directe lijn. 00:03:18.127 --> 00:03:21.242 Het probleem is dat als een experiment mislukt 00:03:21.242 --> 00:03:24.594 of een student ontmoedigd raakt, 00:03:24.904 --> 00:03:29.432 dit als volkomen verkeerd wordt gezien en enorm veel stress veroorzaakt. 00:03:30.020 --> 00:03:34.503 Daarom leer ik mijn studenten een realistischer schema. 00:03:38.860 --> 00:03:43.484 Hier is een voorbeeld, waarin dingen niet bij je schema passen. NOTE Paragraph 00:04:01.564 --> 00:04:04.570 Dus ik leer mijn studenten een ander schema. 00:04:05.010 --> 00:04:06.744 Als A de vraag is 00:04:07.204 --> 00:04:09.385 en B het antwoord ... 00:04:13.320 --> 00:04:14.855 Blijf creatief in de waas. 00:04:14.855 --> 00:04:16.830 ... en je begint. 00:04:16.830 --> 00:04:21.728 En experimenten mislukken en mislukken en mislukken. 00:04:21.728 --> 00:04:24.404 Totdat je een plek bereikt met negatieve emoties. 00:04:24.404 --> 00:04:27.782 Het lijkt dan alsof je uitgangspunten niet meer kloppen. 00:04:27.798 --> 00:04:30.253 Alsof iemand je onderuithaalt. 00:04:30.853 --> 00:04:34.181 En ik noem die plek 'de waas'. 00:04:47.685 --> 00:04:50.363 Hoe lang de waas duurt, is verschillend. 00:04:50.363 --> 00:04:52.871 Een dag, een week, een maand, een jaar, 00:04:52.871 --> 00:04:54.369 een hele carrière lang. 00:04:54.369 --> 00:04:58.371 Maar soms, met wat geluk en genoeg steun, 00:04:58.387 --> 00:05:03.625 zie je in de informatie die je hebt, of peinzend over de vorm van de waas, 00:05:03.625 --> 00:05:05.627 een nieuw antwoord. 00:05:07.285 --> 00:05:09.869 C, en je besluit om ervoor te gaan. 00:05:10.969 --> 00:05:13.338 En experimenten mislukken en mislukken. 00:05:13.338 --> 00:05:14.807 Maar je komt er wel, 00:05:14.807 --> 00:05:19.527 en dan vertel je iedereen erover in een paper, genaamd 'Van A naar C'. 00:05:19.529 --> 00:05:21.488 Als communicatie is dit prima. 00:05:21.488 --> 00:05:25.043 Maar vergeet niet de weg ernaartoe. NOTE Paragraph 00:05:25.631 --> 00:05:28.506 De waas is onderdeel van onderzoek doen. 00:05:28.506 --> 00:05:33.490 Het is een vast onderdeel van ons vak, want de waas bewaakt de grens. 00:05:37.951 --> 00:05:41.277 De waas bewaakt de grens tussen het bekende ... 00:05:45.795 --> 00:05:47.789 ... en het onbekende. 00:05:52.870 --> 00:05:58.363 Want om iets nieuws te ontdekken, moet je minstens één aanname loslaten. 00:05:58.962 --> 00:06:02.178 En dat betekent dat wij wetenschappers iets heldhaftigs doen. 00:06:02.178 --> 00:06:05.811 We zoeken telkens de grens tussen bekend en onbekend 00:06:05.811 --> 00:06:07.632 en trotseren de waas. NOTE Paragraph 00:06:07.632 --> 00:06:11.891 Je ziet dat ik punt B als bekend beschouw, want we kenden het al aan het begin. 00:06:11.891 --> 00:06:18.263 Maar C is altijd interessanter en belangrijker dan B. 00:06:18.263 --> 00:06:22.254 Dus B is nodig aan het begin, maar C is veel diepgaander. 00:06:22.274 --> 00:06:25.461 En dat is zo geweldig aan onderzoek. NOTE Paragraph 00:06:26.771 --> 00:06:31.479 Het woord 'waas', heeft veel veranderd in mijn klas. 00:06:31.514 --> 00:06:34.954 Ze komen naar me toe en zeggen: "Uri, ik zit in de waas." 00:06:34.982 --> 00:06:38.148 Dan zeg ik: "Mooi, dan voel je je vast ellendig." 00:06:40.290 --> 00:06:45.753 Maar ik ben wel blij dat we de grens tussen bekend en onbekend naderen 00:06:45.777 --> 00:06:48.783 en dat we misschien iets heel nieuws gaan ontdekken. 00:06:48.804 --> 00:06:50.494 Want zo werkt onze geest: 00:06:50.526 --> 00:06:57.494 als we weten dat de waas normaal en essentieel is, 00:06:57.530 --> 00:06:59.445 en eigenlijk mooi, 00:06:59.445 --> 00:07:02.195 dan gaan we bij de waas-fanclub. 00:07:02.195 --> 00:07:03.195 (Gelach) 00:07:03.195 --> 00:07:07.408 Het neemt het gevoel weg dat er iets grondig mis is met mij. 00:07:07.408 --> 00:07:12.060 Als mentor weet ik wat ik moet doen, namelijk de student nog meer ondersteunen. 00:07:12.060 --> 00:07:18.091 Psychologisch onderzoek toont aan dat angst en wanhoop je beperken. 00:07:18.097 --> 00:07:20.798 Je blijft dan bij het bekende en denkt heel voorzichtig. 00:07:20.798 --> 00:07:24.371 Om de risicovolle paden te bewandelen, moet je uit de waas komen. 00:07:24.371 --> 00:07:29.573 Dat kan met emoties als steun en hoop, die uit verbondenheid stammen. 00:07:29.590 --> 00:07:35.400 Net als in improvisatietheater, verken je de waas in onderzoek het beste samen. NOTE Paragraph 00:07:35.410 --> 00:07:42.358 Bij het improviseren leer je ook een effectieve gesprekstechniek 00:07:42.358 --> 00:07:45.538 die je in de waas kunt gebruiken. 00:07:45.538 --> 00:07:49.282 Deze techniek is gebaseerd op het centrale principe van improvisatie. 00:07:49.282 --> 00:07:51.671 Dus improvisatie was ook hier nuttig. 00:07:51.671 --> 00:07:57.432 Je zegt dan: "Ja, en ...", op wat de andere acteurs zeggen. 00:08:04.297 --> 00:08:09.702 Je gaat dus mee in wat wordt gezegd door te zeggen: "Ja, en ...". 00:08:09.702 --> 00:08:12.091 Als één acteur zegt: "Hier ligt een plas", 00:08:12.096 --> 00:08:15.010 en de ander zegt: "Nee, dat is het podium", 00:08:15.010 --> 00:08:16.748 dan is het afgelopen. 00:08:16.748 --> 00:08:20.520 Dan valt het spel stil en is iedereen gefrustreerd. 00:08:20.520 --> 00:08:21.868 Dit heet een 'blokkade'. 00:08:21.868 --> 00:08:26.412 Dit komt veel voor in wetenschappelijke gesprekken. NOTE Paragraph 00:08:26.412 --> 00:08:28.648 "Ja, en ..." klinkt als volgt. NOTE Paragraph 00:08:28.648 --> 00:08:31.156 "Hier is een plas." "Ja, we springen erin." NOTE Paragraph 00:08:31.156 --> 00:08:36.265 "Kijk, een walvis! We pakken zijn staart. Hij trekt ons naar de maan!" NOTE Paragraph 00:08:36.266 --> 00:08:39.286 Met "Ja, en ..." omzeilen we onze innerlijke criticus. 00:08:39.286 --> 00:08:42.221 We hebben allemaal een criticus die bewaakt wat we zeggen. 00:08:42.221 --> 00:08:45.259 Dan denken anderen niet dat we schunnig, gek of saai zijn. 00:08:45.259 --> 00:08:48.076 Wetenschappers zijn vaak bang om onorigineel te zijn. 00:08:48.076 --> 00:08:52.193 Met "Ja, en ..." omzeil je de criticus en ontketen je creativiteit 00:08:52.205 --> 00:08:54.670 waarvan je misschien niet eens wist dat je die had. 00:08:54.670 --> 00:08:58.365 Daarin ligt vaak de oplossing voor de waas. NOTE Paragraph 00:08:59.477 --> 00:09:05.679 Dus kennis van de waas en "Ja, en ..." maakten mijn lab heel creatief. 00:09:05.679 --> 00:09:10.317 Studenten gingen in op elkaars ideeën en we ontdekten verrassende dingen 00:09:10.321 --> 00:09:13.190 in het grensgebied van natuurkunde en biologie. 00:09:13.190 --> 00:09:16.140 We zaten bijvoorbeeld een jaar lang vast. 00:09:16.140 --> 00:09:19.982 We wilden de complexe netwerken in onze cellen begrijpen. 00:09:19.982 --> 00:09:22.439 Toen zeiden we: "We zitten diep in de waas." 00:09:22.439 --> 00:09:26.207 En we hadden een luchtig gesprek, waarin mijn student Shai Shen Orr zei: 00:09:26.207 --> 00:09:29.050 "Laten we dit netwerk gewoon uittekenen op papier." 00:09:29.050 --> 00:09:33.688 Ik zei toen niet: "Dat hebben we al gedaan en het werkt niet." 00:09:33.688 --> 00:09:38.672 Maar ik zei: "Ja, en laten we een heel groot stuk papier gebruiken." 00:09:38.672 --> 00:09:44.288 En toen zei Ron Milo: "Laten we een vel voor een blauwdruk gebruiken." 00:09:44.288 --> 00:09:48.789 En toen we het geprinte netwerk bekeken, deden we de belangrijkste ontdekking. 00:09:48.789 --> 00:09:54.453 Het complexe netwerk bestond uit een paar simpele repetitieve handelingen. 00:09:54.453 --> 00:09:57.616 Zoals motieven in een glas-in-lood-raam. 00:09:57.616 --> 00:09:59.664 We noemden ze 'netwerkmotieven'. 00:09:59.664 --> 00:10:05.901 Het zijn de basisschakelingen die de logica van cellen helpen verklaren 00:10:05.901 --> 00:10:08.750 in alle organismen, dus ook ons lichaam. NOTE Paragraph 00:10:08.750 --> 00:10:12.285 Kort hierna werd ik uitgenodigd om hier presentaties over te geven 00:10:12.295 --> 00:10:15.306 aan duizenden collega's wereldwijd. 00:10:15.306 --> 00:10:20.110 Maar de kennis over de waas en 'Ja, en ...' bleef in mijn eigen lab. 00:10:20.110 --> 00:10:24.671 Want in de wetenschap praten we niet over het proces, meningen of emoties. 00:10:24.674 --> 00:10:26.537 We praten over resultaten. 00:10:26.537 --> 00:10:30.530 Dus ik kon er niet over vertellen, dat was ondenkbaar. 00:10:30.530 --> 00:10:35.701 Ik zag andere wetenschappers vastlopen, zonder het te kunnen uitleggen. 00:10:35.701 --> 00:10:38.584 En hun denken werd beperkt tot de bekende veilige wegen. 00:10:38.584 --> 00:10:41.617 Ze bereikten niet hun potentie en daar baalden ze van. 00:10:42.297 --> 00:10:43.936 Ik dacht: zo werkt het. 00:10:43.936 --> 00:10:45.957 Ik maak mijn lab zo creatief mogelijk. 00:10:45.957 --> 00:10:51.947 En als iedereen dat ook doet, wordt wetenschap steeds beter. NOTE Paragraph 00:10:52.421 --> 00:10:54.830 Die manier van denken sloeg om 00:10:54.830 --> 00:10:57.960 toen ik Evelyn Fox Keller toevallig een presentatie zag geven 00:10:57.960 --> 00:11:00.439 over hoe het is als vrouw in de wetenschap. 00:11:00.439 --> 00:11:06.306 Ze vroeg: "Waarom praten we niet over de gevoelsaspecten van wetenschap? 00:11:06.306 --> 00:11:09.318 Het is geen toeval, het gaat om waarden." 00:11:10.298 --> 00:11:14.266 Wetenschap richt zich op objectieve en rationele kennis. 00:11:14.271 --> 00:11:16.469 Dat is het mooie aan wetenschap. 00:11:16.469 --> 00:11:19.593 Maar er is ook een culturele mythe over onderzoek doen. 00:11:19.679 --> 00:11:24.389 Namelijk dat het vergaren van kennis ook alleen objectief en rationeel is. 00:11:24.419 --> 00:11:25.892 Zoals Mr. Spock. 00:11:26.851 --> 00:11:31.737 Zie je iets als objectief en rationeel, dan zie je het tegengestelde, 00:11:31.737 --> 00:11:35.490 het subjectieve en emotionele, automatisch als niet-wetenschappelijk 00:11:35.490 --> 00:11:37.680 of anti-wetenschap, bedreigend. 00:11:37.680 --> 00:11:39.471 En dan praten we er niet over. 00:11:39.771 --> 00:11:44.662 En toen ik hoorde dat wetenschap een cultuur heeft, viel het kwartje. 00:11:44.662 --> 00:11:47.649 Als wetenschap een cultuur heeft, kan deze namelijk veranderen. 00:11:47.649 --> 00:11:51.954 En ik kan daaraan bijdragen door mee te werken aan deze verandering. 00:11:51.954 --> 00:11:56.693 Dus mijn eerstvolgende lezing ging over mijn wetenschap. 00:11:56.693 --> 00:12:00.329 Over het belang van de subjectieve en emotionele aspecten van wetenschap. 00:12:00.329 --> 00:12:01.709 Hoe we erover konden praten. 00:12:01.709 --> 00:12:02.903 Ik keek naar het publiek. 00:12:02.903 --> 00:12:05.043 En het kwam niet aan. 00:12:05.043 --> 00:12:11.424 Wat ik zei landde niet op een congres met 10 aaneengesloten presentaties. 00:12:11.424 --> 00:12:14.386 Ik probeerde het steeds opnieuw op verschillende bijeenkomsten. 00:12:14.386 --> 00:12:16.279 Maar ik kwam er niet doorheen. 00:12:16.279 --> 00:12:19.185 Ik zat vast in de waas. NOTE Paragraph 00:12:19.185 --> 00:12:24.719 En uiteindelijk kwam ik eruit door improvisatie en muziek. 00:12:25.510 --> 00:12:28.249 Vanaf dat moment geef ik altijd twee presentaties. 00:12:28.249 --> 00:12:33.104 Een wetenschappelijke en een tweede, genaamd 'Liefde en angst in het lab'. 00:12:33.104 --> 00:12:37.893 Ik begin met een liedje over de grootste angst van wetenschappers. 00:12:37.893 --> 00:12:43.147 Namelijk dat we hard werken en iets nieuws ontdekken. 00:12:43.147 --> 00:12:46.504 En dat iemand hetzelfde dan eerder publiceert. 00:12:46.504 --> 00:12:52.334 We noemen het 'gescoopt worden', en het voelt vreselijk. 00:12:52.334 --> 00:12:55.367 Dus durven we niet met elkaar te praten, en dat is niet leuk. 00:12:55.380 --> 00:12:59.430 We zitten in de wetenschap om ideeën te delen en van elkaar te leren. 00:12:59.451 --> 00:13:02.940 En daarom speel ik een bluesliedje. 00:13:05.502 --> 00:13:08.382 (Applaus) 00:13:10.544 --> 00:13:12.137 Het heet 'Weer gescoopt'. 00:13:12.167 --> 00:13:13.747 (Gelach) 00:13:13.767 --> 00:13:16.665 Ik vraag het publiek of ze de achtergrondzangers willen zijn. 00:13:16.665 --> 00:13:20.405 En ik zeg: "Jullie tekst is 'Scoop, Scoop'". 00:13:20.405 --> 00:13:23.050 Het klinkt zo. NOTE Paragraph 00:13:24.013 --> 00:13:26.232 Ik ben weer gescoopt. NOTE Paragraph 00:13:26.232 --> 00:13:27.975 Scoop! Scoop! NOTE Paragraph 00:13:27.975 --> 00:13:29.253 En dan gaan we ervoor. NOTE Paragraph 00:13:29.253 --> 00:13:31.298 Ik ben weer gescoopt. NOTE Paragraph 00:13:31.298 --> 00:13:32.584 Scoop! Scoop! NOTE Paragraph 00:13:32.584 --> 00:13:34.479 Ik ben weer gescoopt. NOTE Paragraph 00:13:34.479 --> 00:13:35.785 Scoop! Scoop! NOTE Paragraph 00:13:35.785 --> 00:13:37.568 Ik ben weer gescoopt. NOTE Paragraph 00:13:37.568 --> 00:13:39.207 Scoop! Scoop! NOTE Paragraph 00:13:39.207 --> 00:13:40.875 Ik ben weer gescoopt! NOTE Paragraph 00:13:40.875 --> 00:13:42.637 Scoop! Scoop! NOTE Paragraph 00:13:42.637 --> 00:13:45.912 O mama, voel je hoeveel pijn het doet? NOTE Paragraph 00:13:45.912 --> 00:13:50.688 Hemel, sta me bij, ik ben weer gescoopt. NOTE Paragraph 00:13:57.735 --> 00:13:58.965 Bedankt, 00:13:58.965 --> 00:14:00.464 Bedankt voor het meezingen. NOTE Paragraph 00:14:00.464 --> 00:14:02.548 Iedereen begint te lachen en te ademen. 00:14:02.548 --> 00:14:05.860 Ze merken dat de anderen dezelfde problemen hebben. 00:14:05.867 --> 00:14:09.522 En dan praten we over de emotionele en subjectieve aspecten van onderzoek. 00:14:09.522 --> 00:14:11.666 Het voelt alsof een taboe is doorbroken. 00:14:11.666 --> 00:14:14.555 Eindelijk praten we hierover op een wetenschappelijk congres. 00:14:14.555 --> 00:14:16.650 Na afloop ontstaan er peergroups. 00:14:16.691 --> 00:14:19.930 Ze komen regelmatig samen en praten over emotie en subjectiviteit. 00:14:19.930 --> 00:14:22.121 Over alles wat gebeurt tijdens het begeleiden. 00:14:22.121 --> 00:14:23.821 Terwijl ze het onbekende betreden. 00:14:23.821 --> 00:14:26.839 Ze zijn zelfs opleidingen begonnen over het onderzoeksproces. 00:14:26.839 --> 00:14:30.150 Over gezamenlijk het onbekende betreden en allerlei andere zaken. NOTE Paragraph 00:14:30.150 --> 00:14:31.484 Dus mijn visie is als volgt. 00:14:31.484 --> 00:14:36.886 Elke wetenschapper weet dat materie uit atomen bestaat. 00:14:36.913 --> 00:14:40.741 Zo zou ook elke wetenschapper moeten weten wat de 'waas' is en 'Ja, en ...'. 00:14:40.741 --> 00:14:43.820 Dan wordt de wetenschap veel creatiever. 00:14:43.820 --> 00:14:46.944 En zouden er veel meer onverwachte ontdekkingen worden gedaan 00:14:46.944 --> 00:14:49.500 en dat zou in het voordeel zijn van ons allemaal. 00:14:49.500 --> 00:14:51.576 En het zou ook veel luchtiger zijn. 00:14:51.576 --> 00:14:54.606 Ik hoop dat jullie het volgende meenemen van mijn verhaal. 00:14:54.606 --> 00:15:02.792 Als je een lastig probleem hebt, zakelijk of privé, dan is hier een woord voor: 00:15:03.056 --> 00:15:04.233 de waas. 00:15:04.233 --> 00:15:07.244 En je kunt erdoorheen komen, niet alleen maar samen. 00:15:07.244 --> 00:15:11.252 Met iemand die je steunt en die 'Ja, en ...' zegt als je een idee hebt. 00:15:11.260 --> 00:15:14.494 Die helpt om jou 'Ja, en ...' te laten zeggen op je eigen ideeën. 00:15:14.494 --> 00:15:18.688 Om de kans te vergroten dat je rust vindt in de bochten van de waas. 00:15:18.688 --> 00:15:23.741 De rust waarin je een glimp opvangt van jouw onverwachte ontdekking. 00:15:23.741 --> 00:15:25.285 Jouw C. NOTE Paragraph 00:15:26.465 --> 00:15:27.465 Bedankt. 00:15:27.492 --> 00:15:30.582 (Applaus, Gejuich)