1
00:00:00,325 --> 00:00:05,600
Halverwege mijn promotieonderzoek
liep ik hopeloos vast.

2
00:00:05,850 --> 00:00:08,996
Elke richting die ik insloeg,
liep uit op niets.

3
00:00:09,246 --> 00:00:13,016
Het was alsof mijn basishypothesen
ineens niet meer werkten.

4
00:00:13,076 --> 00:00:18,170
Ik voelde me als een piloot in de mist
en was mijn richtingsgevoel kwijt.

5
00:00:18,870 --> 00:00:20,351
Ik scheerde me niet meer.

6
00:00:20,351 --> 00:00:23,092
Ik kon 's ochtends niet opstaan.

7
00:00:23,092 --> 00:00:27,978
Ik voelde me te onwaardig
om nog op de universiteit te komen.

8
00:00:27,978 --> 00:00:32,256
Ik was niet als Einstein of Newton,
of welke bekende wetenschapper dan ook.

9
00:00:32,279 --> 00:00:37,130
Want de wetenschap draait 
om resultaten, niet om het proces.

10
00:00:37,192 --> 00:00:40,943
Ik kon dus overduidelijk
geen wetenschapper zijn.

11
00:00:41,893 --> 00:00:43,557
Maar ik had genoeg steun.

12
00:00:43,557 --> 00:00:44,954
En ik heb het doorstaan.

13
00:00:44,954 --> 00:00:47,174
En ik ontdekte iets nieuws over de natuur.

14
00:00:47,174 --> 00:00:49,830
Dat is een geweldig gevoel van kalmte,

15
00:00:49,830 --> 00:00:51,670
om de enige op aarde te zijn,

16
00:00:51,670 --> 00:00:53,684
die een nieuwe natuurwet kent.

17
00:00:53,684 --> 00:00:56,516
En toen begon ik
aan mijn tweede promotieproject.

18
00:00:56,516 --> 00:00:57,880
En het gebeurde weer.

19
00:00:57,880 --> 00:01:00,169
Ik liep vast en heb het doorstaan.

20
00:01:00,169 --> 00:01:02,692
En ik bedacht me toen:
dit kan een patroon zijn.

21
00:01:02,712 --> 00:01:05,131
Ik vroeg het mijn collega's
en zij zeiden:

22
00:01:05,131 --> 00:01:08,936
"Ja, dat is ons ook overkomen!,
alleen heeft niemand ons erover verteld."

23
00:01:08,945 --> 00:01:14,435
We dachten dat wetenschap bestond uit
logische stappen van vraag naar antwoord.

24
00:01:14,471 --> 00:01:17,217
Maar onderzoek doen is iets heel anders.

25
00:01:17,217 --> 00:01:21,631
In diezelfde periode acteerde ik
in een improvisatiegezelschap.

26
00:01:21,638 --> 00:01:23,072
Dus overdag natuurkunde.

27
00:01:23,072 --> 00:01:26,402
's Avonds lachen, springen, zingen
en gitaarspelen.

28
00:01:26,402 --> 00:01:28,406
Improvisatietheater is net als wetenschap.

29
00:01:28,406 --> 00:01:30,890
Het gaat in op het onbekende.

30
00:01:30,890 --> 00:01:34,005
Je moet een scène spelen
zonder regisseur, zonder script,

31
00:01:34,005 --> 00:01:38,689
zonder te weten wat je gaat uitbeelden
of wat de andere personages gaan doen.

32
00:01:38,689 --> 00:01:40,758
Maar er is een verschil 
met wetenschap.

33
00:01:40,758 --> 00:01:45,776
Als improvisator vertellen ze
meteen wat er gaat gebeuren.

34
00:01:45,776 --> 00:01:48,088
Het zal jammerlijk mislukken.

35
00:01:48,468 --> 00:01:49,725
Je gaat vastlopen.

36
00:01:49,725 --> 00:01:53,186
En we oefenden met creatief blijven,
terwijl we vast zaten.

37
00:01:53,216 --> 00:01:56,091
Zo deden we een oefening,
waarbij we in een cirkel stonden.

38
00:01:56,093 --> 00:01:59,108
En om de beurt moesten we
's werelds slechtste tapdans doen.

39
00:01:59,178 --> 00:02:01,850
En alle anderen klapten 
en moedigden je aan

40
00:02:01,886 --> 00:02:03,979
en steunden je op het toneel.

41
00:02:04,459 --> 00:02:06,557
Toen ging ik lesgeven.

42
00:02:06,557 --> 00:02:09,888
Ik moest mijn studenten 
begeleiden bij hun onderzoek.

43
00:02:09,911 --> 00:02:12,968
En ik realiseerde me opnieuw
dat ik niet wist wat ik moest doen.

44
00:02:12,990 --> 00:02:16,584
Ik had duizenden uren besteed aan 
natuurkunde, biologie en scheikunde.

45
00:02:16,598 --> 00:02:20,556
Maar ik had geen idee
hoe ik een mentor moest zijn.

46
00:02:20,556 --> 00:02:24,739
Hoe ik iemand in het onbekende 
kon begeleiden, motiveren.

47
00:02:25,214 --> 00:02:27,144
Dus wendde ik me tot improvisatie.

48
00:02:27,144 --> 00:02:32,218
Ik vertelde mijn studenten vanaf het begin
wat er gebeurt als je onderzoek gaat doen.

49
00:02:32,218 --> 00:02:35,956
En dit heeft te maken met 
ons mentale schema van onderzoek doen.

50
00:02:35,956 --> 00:02:38,234
Elke keer dat iemand iets doet,

51
00:02:38,234 --> 00:02:40,876
zoals dit bord aanraken,

52
00:02:40,876 --> 00:02:44,575
dan maken de hersenen een schema,
ze voorspellen wat mijn spieren doen.

53
00:02:44,575 --> 00:02:46,551
nog voordat ik mijn hand beweeg.

54
00:02:46,551 --> 00:02:50,274
En als ik vastloop, als het schema 
niet past bij de realiteit,

55
00:02:50,274 --> 00:02:53,018
ontstaat extra stress 
of 'cognitieve dissonantie'.

56
00:02:53,018 --> 00:02:55,467
Daarom moeten schema's 
bij de realiteit passen.

57
00:02:55,467 --> 00:03:00,142
Maar als je gelooft wat je leert 
over wetenschap en uit studieboeken,

58
00:03:00,142 --> 00:03:03,558
dan denk je waarschijnlijk
dat onderzoek als volgt werkt.

59
00:03:06,813 --> 00:03:08,702
Als A de vraag is

60
00:03:10,432 --> 00:03:12,121
en B het antwoord,

61
00:03:13,531 --> 00:03:16,094
dan is onderzoek een directe lijn.

62
00:03:18,127 --> 00:03:21,242
Het probleem is dat 
als een experiment mislukt

63
00:03:21,242 --> 00:03:24,594
of een student ontmoedigd raakt,

64
00:03:24,904 --> 00:03:29,432
dit als volkomen verkeerd wordt gezien
en enorm veel stress veroorzaakt.

65
00:03:30,020 --> 00:03:34,503
Daarom leer ik mijn studenten 
een realistischer schema.

66
00:03:38,860 --> 00:03:43,484
Hier is een voorbeeld,
waarin dingen niet bij je schema passen.

67
00:04:01,564 --> 00:04:04,570
Dus ik leer mijn studenten 
een ander schema.

68
00:04:05,010 --> 00:04:06,744
Als A de vraag is

69
00:04:07,204 --> 00:04:09,385
en B het antwoord ...

70
00:04:13,320 --> 00:04:14,855
Blijf creatief in de waas.

71
00:04:14,855 --> 00:04:16,830
... en je begint.

72
00:04:16,830 --> 00:04:21,728
En experimenten mislukken
en mislukken en mislukken.

73
00:04:21,728 --> 00:04:24,404
Totdat je een plek bereikt
met negatieve emoties.

74
00:04:24,404 --> 00:04:27,782
Het lijkt dan alsof je uitgangspunten
niet meer kloppen.

75
00:04:27,798 --> 00:04:30,253
Alsof iemand je onderuithaalt.

76
00:04:30,853 --> 00:04:34,181
En ik noem die plek 'de waas'.

77
00:04:47,685 --> 00:04:50,363
Hoe lang de waas duurt, is verschillend.

78
00:04:50,363 --> 00:04:52,871
Een dag, een week,
een maand, een jaar,

79
00:04:52,871 --> 00:04:54,369
een hele carrière lang.

80
00:04:54,369 --> 00:04:58,371
Maar soms, 
met wat geluk en genoeg steun,

81
00:04:58,387 --> 00:05:03,625
zie je in de informatie die je hebt,
of peinzend over de vorm van de waas,

82
00:05:03,625 --> 00:05:05,627
een nieuw antwoord.

83
00:05:07,285 --> 00:05:09,869
C, en je besluit om ervoor te gaan.

84
00:05:10,969 --> 00:05:13,338
En experimenten mislukken en mislukken.

85
00:05:13,338 --> 00:05:14,807
Maar je komt er wel,

86
00:05:14,807 --> 00:05:19,527
en dan vertel je iedereen erover
in een paper, genaamd 'Van A naar C'.

87
00:05:19,529 --> 00:05:21,488
Als communicatie is dit prima.

88
00:05:21,488 --> 00:05:25,043
Maar vergeet niet de weg ernaartoe.

89
00:05:25,631 --> 00:05:28,506
De waas is onderdeel van onderzoek doen.

90
00:05:28,506 --> 00:05:33,490
Het is een vast onderdeel van ons vak,
want de waas bewaakt de grens.

91
00:05:37,951 --> 00:05:41,277
De waas bewaakt de grens
tussen het bekende ...

92
00:05:45,795 --> 00:05:47,789
... en het onbekende.

93
00:05:52,870 --> 00:05:58,363
Want om iets nieuws te ontdekken,
moet je minstens één aanname loslaten.

94
00:05:58,962 --> 00:06:02,178
En dat betekent dat 
wij wetenschappers iets heldhaftigs doen.

95
00:06:02,178 --> 00:06:05,811
We zoeken telkens de grens
tussen bekend en onbekend

96
00:06:05,811 --> 00:06:07,632
en trotseren de waas.

97
00:06:07,632 --> 00:06:11,891
Je ziet dat ik punt B als bekend beschouw,
want we kenden het al aan het begin.

98
00:06:11,891 --> 00:06:18,263
Maar C is altijd interessanter
en belangrijker dan B.

99
00:06:18,263 --> 00:06:22,254
Dus B is nodig aan het begin,
maar C is veel diepgaander.

100
00:06:22,274 --> 00:06:25,461
En dat is zo geweldig aan onderzoek.

101
00:06:26,771 --> 00:06:31,479
Het woord 'waas',
heeft veel veranderd in mijn klas.

102
00:06:31,514 --> 00:06:34,954
Ze komen naar me toe en zeggen:
"Uri, ik zit in de waas."

103
00:06:34,982 --> 00:06:38,148
Dan zeg ik:
"Mooi, dan voel je je vast ellendig."

104
00:06:40,290 --> 00:06:45,753
Maar ik ben wel blij dat we de grens
tussen bekend en onbekend naderen

105
00:06:45,777 --> 00:06:48,783
en dat we misschien
iets heel nieuws gaan ontdekken.

106
00:06:48,804 --> 00:06:50,494
Want zo werkt onze geest:

107
00:06:50,526 --> 00:06:57,494
als we weten dat 
de waas normaal en essentieel is,

108
00:06:57,530 --> 00:06:59,445
en eigenlijk mooi,

109
00:06:59,445 --> 00:07:02,195
dan gaan we bij de waas-fanclub.

110
00:07:02,195 --> 00:07:03,195
(Gelach)

111
00:07:03,195 --> 00:07:07,408
Het neemt het gevoel weg
dat er iets grondig mis is met mij.

112
00:07:07,408 --> 00:07:12,060
Als mentor weet ik wat ik moet doen,
namelijk de student nog meer ondersteunen.

113
00:07:12,060 --> 00:07:18,091
Psychologisch onderzoek toont aan
dat angst en wanhoop je beperken.

114
00:07:18,097 --> 00:07:20,798
Je blijft dan bij het bekende
en denkt heel voorzichtig.

115
00:07:20,798 --> 00:07:24,371
Om de risicovolle paden te bewandelen,
moet je uit de waas komen.

116
00:07:24,371 --> 00:07:29,573
Dat kan met emoties als steun en hoop,
die uit verbondenheid stammen.

117
00:07:29,590 --> 00:07:35,400
Net als in improvisatietheater, verken je
de waas in onderzoek het beste samen.

118
00:07:35,410 --> 00:07:42,358
Bij het improviseren leer je
ook een effectieve gesprekstechniek

119
00:07:42,358 --> 00:07:45,538
die je in de waas kunt gebruiken.

120
00:07:45,538 --> 00:07:49,282
Deze techniek is gebaseerd op
het centrale principe van improvisatie.

121
00:07:49,282 --> 00:07:51,671
Dus improvisatie was ook hier nuttig.

122
00:07:51,671 --> 00:07:57,432
Je zegt dan: "Ja, en ...",
op wat de andere acteurs zeggen.

123
00:08:04,297 --> 00:08:09,702
Je gaat dus mee in wat wordt gezegd
door te zeggen: "Ja, en ...".

124
00:08:09,702 --> 00:08:12,091
Als één acteur zegt:
"Hier ligt een plas",

125
00:08:12,096 --> 00:08:15,010
en de ander zegt:
"Nee, dat is het podium",

126
00:08:15,010 --> 00:08:16,748
dan is het afgelopen.

127
00:08:16,748 --> 00:08:20,520
Dan valt het spel stil 
en is iedereen gefrustreerd.

128
00:08:20,520 --> 00:08:21,868
Dit heet een 'blokkade'.

129
00:08:21,868 --> 00:08:26,412
Dit komt veel voor
in wetenschappelijke gesprekken.

130
00:08:26,412 --> 00:08:28,648
"Ja, en ..." klinkt als volgt.

131
00:08:28,648 --> 00:08:31,156
"Hier is een plas."
"Ja, we springen erin."

132
00:08:31,156 --> 00:08:36,265
"Kijk, een walvis! We pakken 
zijn staart. Hij trekt ons naar de maan!"

133
00:08:36,266 --> 00:08:39,286
Met "Ja, en ..." omzeilen we
onze innerlijke criticus.

134
00:08:39,286 --> 00:08:42,221
We hebben allemaal een criticus
die bewaakt wat we zeggen.

135
00:08:42,221 --> 00:08:45,259
Dan denken anderen niet
dat we schunnig, gek of saai zijn.

136
00:08:45,259 --> 00:08:48,076
Wetenschappers zijn vaak bang
om onorigineel te zijn.

137
00:08:48,076 --> 00:08:52,193
Met "Ja, en ..." omzeil je 
de criticus en ontketen je creativiteit

138
00:08:52,205 --> 00:08:54,670
waarvan je misschien
niet eens wist dat je die had.

139
00:08:54,670 --> 00:08:58,365
Daarin ligt vaak
de oplossing voor de waas.

140
00:08:59,477 --> 00:09:05,679
Dus kennis van de waas en "Ja, en ..."
maakten mijn lab heel creatief.

141
00:09:05,679 --> 00:09:10,317
Studenten gingen in op elkaars ideeën
en we ontdekten verrassende dingen

142
00:09:10,321 --> 00:09:13,190
in het grensgebied
van natuurkunde en biologie.

143
00:09:13,190 --> 00:09:16,140
We zaten bijvoorbeeld een jaar lang vast.

144
00:09:16,140 --> 00:09:19,982
We wilden de complexe netwerken
in onze cellen begrijpen.

145
00:09:19,982 --> 00:09:22,439
Toen zeiden we:
"We zitten diep in de waas."

146
00:09:22,439 --> 00:09:26,207
En we hadden een luchtig gesprek,
waarin mijn student Shai Shen Orr zei:

147
00:09:26,207 --> 00:09:29,050
"Laten we dit netwerk
gewoon uittekenen op papier."

148
00:09:29,050 --> 00:09:33,688
Ik zei toen niet: "Dat hebben
we al gedaan en het werkt niet."

149
00:09:33,688 --> 00:09:38,672
Maar ik zei: "Ja, en laten we 
een heel groot stuk papier gebruiken."

150
00:09:38,672 --> 00:09:44,288
En toen zei Ron Milo: "Laten we
een vel voor een blauwdruk gebruiken."

151
00:09:44,288 --> 00:09:48,789
En toen we het geprinte netwerk bekeken,
deden we de belangrijkste ontdekking.

152
00:09:48,789 --> 00:09:54,453
Het complexe netwerk bestond uit
een paar simpele repetitieve handelingen.

153
00:09:54,453 --> 00:09:57,616
Zoals motieven in een glas-in-lood-raam.

154
00:09:57,616 --> 00:09:59,664
We noemden ze 'netwerkmotieven'.

155
00:09:59,664 --> 00:10:05,901
Het zijn de basisschakelingen die
de logica van cellen helpen verklaren

156
00:10:05,901 --> 00:10:08,750
in alle organismen,
dus ook ons lichaam.

157
00:10:08,750 --> 00:10:12,285
Kort hierna werd ik uitgenodigd
om hier presentaties over te geven

158
00:10:12,295 --> 00:10:15,306
aan duizenden collega's wereldwijd.

159
00:10:15,306 --> 00:10:20,110
Maar de kennis over de waas 
en 'Ja, en ...' bleef in mijn eigen lab.

160
00:10:20,110 --> 00:10:24,671
Want in de wetenschap praten we niet
over het proces, meningen of emoties.

161
00:10:24,674 --> 00:10:26,537
We praten over resultaten.

162
00:10:26,537 --> 00:10:30,530
Dus ik kon er niet over vertellen,
dat was ondenkbaar.

163
00:10:30,530 --> 00:10:35,701
Ik zag andere wetenschappers vastlopen,
zonder het te kunnen uitleggen.

164
00:10:35,701 --> 00:10:38,584
En hun denken werd beperkt
tot de bekende veilige wegen.

165
00:10:38,584 --> 00:10:41,617
Ze bereikten niet
hun potentie en daar baalden ze van.

166
00:10:42,297 --> 00:10:43,936
Ik dacht: zo werkt het.

167
00:10:43,936 --> 00:10:45,957
Ik maak mijn lab zo creatief mogelijk.

168
00:10:45,957 --> 00:10:51,947
En als iedereen dat ook doet,
wordt wetenschap steeds beter.

169
00:10:52,421 --> 00:10:54,830
Die manier van denken sloeg om

170
00:10:54,830 --> 00:10:57,960
toen ik Evelyn Fox Keller
toevallig een presentatie zag geven

171
00:10:57,960 --> 00:11:00,439
over hoe het is
als vrouw in de wetenschap.

172
00:11:00,439 --> 00:11:06,306
Ze vroeg: "Waarom praten we niet
over de gevoelsaspecten van wetenschap?

173
00:11:06,306 --> 00:11:09,318
Het is geen toeval,
het gaat om waarden."

174
00:11:10,298 --> 00:11:14,266
Wetenschap richt zich
op objectieve en rationele kennis.

175
00:11:14,271 --> 00:11:16,469
Dat is het mooie aan wetenschap.

176
00:11:16,469 --> 00:11:19,593
Maar er is ook een culturele mythe
over onderzoek doen.

177
00:11:19,679 --> 00:11:24,389
Namelijk dat het vergaren van kennis 
ook alleen objectief en rationeel is.

178
00:11:24,419 --> 00:11:25,892
Zoals Mr. Spock.

179
00:11:26,851 --> 00:11:31,737
Zie je iets als objectief en rationeel,
dan zie je het tegengestelde,

180
00:11:31,737 --> 00:11:35,490
het subjectieve en emotionele,
automatisch als niet-wetenschappelijk

181
00:11:35,490 --> 00:11:37,680
of anti-wetenschap, bedreigend.

182
00:11:37,680 --> 00:11:39,471
En dan praten we er niet over.

183
00:11:39,771 --> 00:11:44,662
En toen ik hoorde dat wetenschap
een cultuur heeft, viel het kwartje.

184
00:11:44,662 --> 00:11:47,649
Als wetenschap een cultuur heeft,
kan deze namelijk veranderen.

185
00:11:47,649 --> 00:11:51,954
En ik kan daaraan bijdragen
door mee te werken aan deze verandering.

186
00:11:51,954 --> 00:11:56,693
Dus mijn eerstvolgende lezing
ging over mijn wetenschap.

187
00:11:56,693 --> 00:12:00,329
Over het belang van de subjectieve 
en emotionele aspecten van wetenschap.

188
00:12:00,329 --> 00:12:01,709
Hoe we erover konden praten.

189
00:12:01,709 --> 00:12:02,903
Ik keek naar het publiek.

190
00:12:02,903 --> 00:12:05,043
En het kwam niet aan.

191
00:12:05,043 --> 00:12:11,424
Wat ik zei landde niet op een congres
met 10 aaneengesloten presentaties.

192
00:12:11,424 --> 00:12:14,386
Ik probeerde het steeds opnieuw
op verschillende bijeenkomsten.

193
00:12:14,386 --> 00:12:16,279
Maar ik kwam er niet doorheen.

194
00:12:16,279 --> 00:12:19,185
Ik zat vast in de waas.

195
00:12:19,185 --> 00:12:24,719
En uiteindelijk kwam ik eruit
door improvisatie en muziek.

196
00:12:25,510 --> 00:12:28,249
Vanaf dat moment geef ik 
altijd twee presentaties.

197
00:12:28,249 --> 00:12:33,104
Een wetenschappelijke en een tweede,
genaamd 'Liefde en angst in het lab'.

198
00:12:33,104 --> 00:12:37,893
Ik begin met een liedje over 
de grootste angst van wetenschappers.

199
00:12:37,893 --> 00:12:43,147
Namelijk dat we hard werken
en iets nieuws ontdekken.

200
00:12:43,147 --> 00:12:46,504
En dat iemand hetzelfde
dan eerder publiceert.

201
00:12:46,504 --> 00:12:52,334
We noemen het 'gescoopt worden',
en het voelt vreselijk.

202
00:12:52,334 --> 00:12:55,367
Dus durven we niet met elkaar te praten,
en dat is niet leuk.

203
00:12:55,380 --> 00:12:59,430
We zitten in de wetenschap
om ideeën te delen en van elkaar te leren.

204
00:12:59,451 --> 00:13:02,940
En daarom speel ik een bluesliedje.

205
00:13:05,502 --> 00:13:08,382
(Applaus)

206
00:13:10,544 --> 00:13:12,137
Het heet 'Weer gescoopt'.

207
00:13:12,167 --> 00:13:13,747
(Gelach)

208
00:13:13,767 --> 00:13:16,665
Ik vraag het publiek of ze
de achtergrondzangers willen zijn.

209
00:13:16,665 --> 00:13:20,405
En ik zeg:
"Jullie tekst is 'Scoop, Scoop'".

210
00:13:20,405 --> 00:13:23,050
Het klinkt zo.

211
00:13:24,013 --> 00:13:26,232
Ik ben weer gescoopt.

212
00:13:26,232 --> 00:13:27,975
Scoop! Scoop!

213
00:13:27,975 --> 00:13:29,253
En dan gaan we ervoor.

214
00:13:29,253 --> 00:13:31,298
Ik ben weer gescoopt.

215
00:13:31,298 --> 00:13:32,584
Scoop! Scoop!

216
00:13:32,584 --> 00:13:34,479
Ik ben weer gescoopt.

217
00:13:34,479 --> 00:13:35,785
Scoop! Scoop!

218
00:13:35,785 --> 00:13:37,568
Ik ben weer gescoopt.

219
00:13:37,568 --> 00:13:39,207
Scoop! Scoop!

220
00:13:39,207 --> 00:13:40,875
Ik ben weer gescoopt!

221
00:13:40,875 --> 00:13:42,637
Scoop! Scoop!

222
00:13:42,637 --> 00:13:45,912
O mama, voel je hoeveel pijn het doet?

223
00:13:45,912 --> 00:13:50,688
Hemel, sta me bij, ik ben weer gescoopt.

224
00:13:57,735 --> 00:13:58,965
Bedankt,

225
00:13:58,965 --> 00:14:00,464
Bedankt voor het meezingen.

226
00:14:00,464 --> 00:14:02,548
Iedereen begint te lachen en te ademen.

227
00:14:02,548 --> 00:14:05,860
Ze merken dat de anderen
dezelfde problemen hebben.

228
00:14:05,867 --> 00:14:09,522
En dan praten we over de emotionele
en subjectieve aspecten van onderzoek.

229
00:14:09,522 --> 00:14:11,666
Het voelt alsof 
een taboe is doorbroken.

230
00:14:11,666 --> 00:14:14,555
Eindelijk praten we hierover
op een wetenschappelijk congres.

231
00:14:14,555 --> 00:14:16,650
Na afloop ontstaan er peergroups.

232
00:14:16,691 --> 00:14:19,930
Ze komen regelmatig samen
en praten over emotie en subjectiviteit.

233
00:14:19,930 --> 00:14:22,121
Over alles wat gebeurt 
tijdens het begeleiden.

234
00:14:22,121 --> 00:14:23,821
Terwijl ze het onbekende betreden.

235
00:14:23,821 --> 00:14:26,839
Ze zijn zelfs opleidingen begonnen
over het onderzoeksproces.

236
00:14:26,839 --> 00:14:30,150
Over gezamenlijk het onbekende betreden
en allerlei andere zaken.

237
00:14:30,150 --> 00:14:31,484
Dus mijn visie is als volgt.

238
00:14:31,484 --> 00:14:36,886
Elke wetenschapper weet 
dat materie uit atomen bestaat.

239
00:14:36,913 --> 00:14:40,741
Zo zou ook elke wetenschapper moeten 
weten wat de 'waas' is en 'Ja, en ...'.

240
00:14:40,741 --> 00:14:43,820
Dan wordt de wetenschap veel creatiever.

241
00:14:43,820 --> 00:14:46,944
En zouden er veel meer 
onverwachte ontdekkingen worden gedaan

242
00:14:46,944 --> 00:14:49,500
en dat zou in het voordeel zijn 
van ons allemaal.

243
00:14:49,500 --> 00:14:51,576
En het zou ook veel luchtiger zijn.

244
00:14:51,576 --> 00:14:54,606
Ik hoop dat jullie het volgende 
meenemen van mijn verhaal.

245
00:14:54,606 --> 00:15:02,792
Als je een lastig probleem hebt, zakelijk
of privé, dan is hier een woord voor:

246
00:15:03,056 --> 00:15:04,233
de waas.

247
00:15:04,233 --> 00:15:07,244
En je kunt erdoorheen komen,
niet alleen maar samen.

248
00:15:07,244 --> 00:15:11,252
Met iemand die je steunt en die
'Ja, en ...' zegt als je een idee hebt.

249
00:15:11,260 --> 00:15:14,494
Die helpt om jou 'Ja, en ...' te laten
zeggen op je eigen ideeën.

250
00:15:14,494 --> 00:15:18,688
Om de kans te vergroten dat 
je rust vindt in de bochten van de waas.

251
00:15:18,688 --> 00:15:23,741
De rust waarin je een glimp opvangt
van jouw onverwachte ontdekking.

252
00:15:23,741 --> 00:15:25,285
Jouw C.

253
00:15:26,465 --> 00:15:27,465
Bedankt.

254
00:15:27,492 --> 00:15:30,582
(Applaus, Gejuich)