1
00:00:00,763 --> 00:00:03,378
นักเคมีอินทรีย์สร้างโมเลกุล

2
00:00:03,378 --> 00:00:05,194
โมเลกุลที่ซับซ้อนมาก

3
00:00:05,194 --> 00:00:08,878
โดยสับโมเลกุลขนาดใหญ่ให้กลายเป็นโมเลกุลเล็กๆ

4
00:00:08,878 --> 00:00:10,739
และสร้างมันกลับขึ้นมา

5
00:00:10,739 --> 00:00:11,778
และในฐานะนักเคมี

6
00:00:11,778 --> 00:00:15,245
สิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะถามกลุ่มวิจัยของผม
เมื่อสองสามปีก่อนก็คือ

7
00:00:15,245 --> 00:00:19,396
เราจะสามารถสร้างชุดเคมีสากลแบบเจ๋งๆได้ไหมนะ

8
00:00:19,396 --> 00:00:24,429
ประเด็นคือ เรา "โปรแกรม" สารเคมีได้ไหม

9
00:00:24,429 --> 00:00:27,612
มันหมายความว่ายังไงกัน แล้วเราจะทำได้ยังไง

10
00:00:27,612 --> 00:00:29,583
เริ่มต้นก็คือ

11
00:00:29,583 --> 00:00:31,315
เราใช้เครื่องพิมพ์สามมิติ

12
00:00:31,315 --> 00:00:35,617
และเริ่มพิมพ์บีกเกอร์และหลอดทดลองไว้ข้างหนึ่ง

13
00:00:35,617 --> 00:00:39,682
และในเวลาเดียวกัน ก็พิมพ์โมเลกุลไว้อีกข้างหนึ่ง

14
00:00:39,682 --> 00:00:42,836
และรวมพวกมันเข้าด้วยกันในสิ่งที่เราเรียกว่า
เครื่องทำปฎิกิริยา

15
00:00:42,836 --> 00:00:47,270
และด้วยการพิมพ์ภาชนะและสร้างสารเคมีในเวลาเดียวกัน

16
00:00:47,270 --> 00:00:52,437
เราน่าจะได้อุปกรณ์สร้างสารเคมีสากล

17
00:00:52,437 --> 00:00:53,985
ทีนี้มันหมายความว่ายังไงหล่ะ

18
00:00:53,985 --> 00:00:59,253
ถ้าเราสามารถฝังเครือข่ายทางชีววิทยาและทางเคมี
ในลักษณะคล้ายๆกับโปรแกรมค้นหา

19
00:00:59,253 --> 00:01:02,402
และถ้าเรามีเซลล์ที่ป่วย ที่คุณต้องการรักษามัน

20
00:01:02,402 --> 00:01:04,121
หรือมีแบคทีเรียที่คุณอยากจะฆ่ามัน

21
00:01:04,121 --> 00:01:06,452
ถ้าคุณมีสิ่งนี้ฝังอยู่ในเครื่องของคุณ

22
00:01:06,452 --> 00:01:08,901
และในเวลาเดียวกัน คุณทำสารเคมี

23
00:01:08,901 --> 00:01:12,502
คุณอาจจะสามารถสร้างยาด้วยวิธีการใหม่ได้

24
00:01:12,502 --> 00:01:14,902
แล้วเราทำสิ่งนี้ในห้องทดลองได้อย่างไรหล่ะ

25
00:01:14,902 --> 00:01:18,001
มันต้องการโปรแกรม มันต้องการตัวเครื่อง

26
00:01:18,001 --> 00:01:20,367
และมันต้องการหมึกสารเคมี

27
00:01:20,367 --> 00:01:21,820
และที่เจ๋งที่สุดเลยก็คือ

28
00:01:21,820 --> 00:01:24,867
ความคิดที่เราอยากจะมีชุดหมึกสากล

29
00:01:24,867 --> 00:01:27,136
ที่เราจะใส่ไว้กับเครื่องพิมพ์

30
00:01:27,136 --> 00:01:31,418
และคุณก็ดึงเอาข้อมูลพิมพ์เขียว
ซึ่งก็คือ ลักษณะเคมีอินทรีย์ของโมเลกุล

31
00:01:31,418 --> 00:01:34,418
และคุณก็สร้างมันขึ้นมาในเครื่องนี้

32
00:01:34,418 --> 00:01:39,985
และคุณก็สามารถสร้างโมเลกุลของคุณในเครื่องพิมพ์
โดยใช้โปรแกรมนี้

33
00:01:39,985 --> 00:01:42,184
มันหมายความว่าอย่างไร

34
00:01:42,184 --> 00:01:47,131
ที่สุดแล้ว มันอาจหมายถึงว่า เราสามารถพิมพ์ยา
ที่เป็นของเราเองได้

35
00:01:47,131 --> 00:01:49,100
และนี่คือสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ในห้องทดลองของเรา

36
00:01:49,100 --> 00:01:51,002
แต่ว่า เพื่อที่จะคลานไปถึงจุดนั้น

37
00:01:51,002 --> 00:01:53,835
ก่อนอื่นเลยเราต้องมองไปที่
การออกแบบและผลิตยา

38
00:01:53,835 --> 00:01:56,485
หรือ การค้นพบและผลิตยา

39
00:01:56,485 --> 00:01:59,484
เพราะว่าถ้าเราสามารถการผลิต
มันหลังจากที่เราค้นพบมันแล้ว

40
00:01:59,484 --> 00:02:01,618
เราก็จะสร้างมันที่ไหนก็ได้

41
00:02:01,618 --> 00:02:03,734
คุณไม่จำเป็นจะต้องไปหานักเคมีอีกแล้ว

42
00:02:03,734 --> 00:02:06,102
เราสามารถพิมพ์ยาได้เมื่อต้องการ

43
00:02:06,102 --> 00:02:08,757
เราสามารถดึงข้อมูลการวินิจฉัยใหม่ๆ

44
00:02:08,757 --> 00:02:10,768
เช่น มีเชื้อโรคดื้อยาตัวใหม่ปรากฎขึ้น

45
00:02:10,768 --> 00:02:12,385
คุณก็ลองค้นหาในโปรแกรมค้นหา

46
00:02:12,385 --> 00:02:15,518
และคุณก็สร้างยาขึ้นมาเพื่อที่จะรักษาโรคนั้น

47
00:02:15,518 --> 00:02:19,206
มันเปิดโอกาสให้คุณประกอบโมเลกุลได้อย่างรวดเร็ว

48
00:02:19,206 --> 00:02:22,201
แต่บางที สำหรับผมแล้ว 
หัวใจของสิ่งนี้ที่จะนำไปสู่อนาคตก็คือ

49
00:02:22,201 --> 00:02:25,551
แนวคิดที่จะนำเซลล์ต้นกำเนิดของคุณ

50
00:02:25,551 --> 00:02:27,318
ที่มียีนส์และมีสิ่งแวดล้อมของคุณ

51
00:02:27,318 --> 00:02:30,767
และคุณพิมพ์ยาที่ถูกออกแบบมาจำเพาะต่อคุณได้

52
00:02:30,767 --> 00:02:33,019
และถ้านั่นยังไม่น่าตื่นเต้นพอ

53
00:02:33,019 --> 00:02:35,067
คุณคิดว่าพวกเรากำลังจะเดินไปไหนน่ะหรอ

54
00:02:35,067 --> 00:02:39,651
อ้อ เรากำลังที่จะมีผู้ผลิตสารส่วนตัวหน่ะสิ

55
00:02:39,651 --> 00:02:41,551
สก๊อตตี้ พาผมกลับขึ้นยาน

56
00:02:41,551 --> 00:02:44,900
(เสียงปรบมือ)