Στην οργανική χημεία, οι επιστήμονες φτιάχνουν μόρια, πολύ περίπλοκα μόρια, κόβοντας ένα μεγάλο μόριο σε μικρότερα και χρησιμοποιώντας αντίστροφη μηχανική. Και ως χημικός, ένα από τα πράγματα που ήθελα να ρωτήσω την ερευνητική μου ομάδα λίγα χρόνια πριν ήταν, μπορούμε να φτιάξουμε ένα έξυπνο και καθολικό σετ χημείας; Στην ουσία, μπορουμε να φτιάξουμε μια "εφαρμογή χημείας"; Τώρα, τι θα σήμαινε αυτό και πώς θα το κάναμε; Για να ξεκινήσουμε να το φτιάξουμε αυτό, πήραμε έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή και αρχίσαμε να τυπώνουμε τα ποτήρια ζέσεως και τους δοκιμαστικούς σωλήνες μας στη μια μεριά και το μόριο την ίδια στιγμή στην άλλη μεριά και να τα συνδυάζουμε σε αυτό που ονομάζουμε "αντιδρασμικό". Κι έτσι, τυπώνοντας τον σωλήνα και εφαρμόζοντας τη χημεία την ίδια στιγμή, μπορούμε να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το καθολικό κιτ χημείας. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό; Αν μπορούμε να ενσωματώσουμε βιολογικά και χημικά δίκτυα σαν μια μηχανή αναζήτησης, έτσι ώστε αν έχεις ένα άρρωστο κύτταρο που πρέπει να θεραπεύσεις ή βακτήρια που θες να σκοτώσεις, αν το έχεις αυτό ενσωματωμένο στη συσκευή σου την ίδια στιγμή κι εφαρμόσεις τη χημεία, ίσως μπορείς να δημιουργήσεις φάρμακα με ένα νέο τρόπο. Πώς, λοιπόν, το κάνουμε αυτό στο εργαστήριο; Απαιτεί λογισμικό, απαιτεί υλικό και απαιτεί χημικούς δεσμούς. Και το πραγματικά ωραίο κομμάτι είναι, η ιδέα ότι θέλουμε να έχουμε ένα καθολικό σετ από μελάνια που βάζουμε στον εκτυπωτή, και κατεβάζεις το σχέδιο, την οργανική χημεία γι'αυτό το μόριο και το φτιάχνεις στη συσκευή. Κι έτσι μπορείς να φτιάξεις το μόριό σου στον εκτυπωτή χρησιμοποιώντας αυτό το λογισμικό. Τι θα σήμαινε, λοιπόν, αυτό; Τελικά, θα μπορούσε να σημαίνει ότι θα μπορούσες να τυπώσεις το δικό σου φάρμακο. Και αυτό είναι που κάνουμε αυτήν τη στιγμή στο εργαστήριο. Αλλά για να κάνουμε μικρά βήματα προς εκείνη την κατεύθυνση, πρώτα απ'όλα θέλουμε να μελετήσουμε τη σχεδίαση και την παραγωγή φαρμάκων ή την ανακάλυψη και την κατασκευή τους. Γιατί αν μπορούμε να τα κατασκευάσουμε αφού τα ανακαλύψουμε, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε παντού. Δε χρειαζόμαστε τους χημικούς πλέον. Μπορούμε να εκτυπώνουμε φάρμακα εκεί όπου τα χρειαζόμαστε. Μπορούμε να κάνουμε λήψη νέων διαγνωστικών τεστ. Πείτε, για παράδειγμα, ότι ένα νέο σούπερ μικρόβιο εμφανίστηκε. Το ψάχνεις στη μηχανή αναζήτησής σου, και δημιουργείς το φάρμακο για να αντιμετωπίσεις την απειλή. Αυτό λοιπόν σου επιτρέπει τη μοριακή συναρμολόγηση επί τόπου. Αλλά ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι για μένα, πηγαίνοντας προς το μέλλον είναι αυτή η ιδέα του να πάρεις τα δικά σου βλαστοκύτταρα, με τα δικά σου γονίδια και το δικό σου περιβάλλον, και να τυπώσεις το προσωπικό σου φάρμακο. Και αν αυτό δε φαίνεται αρκετά εντυπωσιακό, πού νομίζετε ότι κατευθυνόμαστε; Λοιπόν, πρόκειται να αποκτήσετε τον προσωπικό σας κατασκευαστή ύλης. Διακτίνισέ με, Σκόττυ. (Χειροκρότημα)