WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:01.000
Z pięciu zmysłów najbardziej cenię wzrok,

00:00:01.000 --> 00:00:04.000
Z pięciu zmysłów najbardziej cenię wzrok,

00:00:04.000 --> 00:00:07.000
ale też najbardziej obawiam się jego utraty.

00:00:07.000 --> 00:00:10.000
Pewnie ze względu na mojego niewidomego ojca.

00:00:11.000 --> 00:00:13.000
Nie był jednak na tym punkcie przewrażliwiony.

00:00:13.000 --> 00:00:14.000
Kiedyś w Nowej Szkocji,

00:00:14.000 --> 00:00:16.000
gdy pojechaliśmy na całkowite zaćmienie słońca...

00:00:17.000 --> 00:00:19.000
Jak z piosenki Carly Simon,

00:00:19.000 --> 00:00:21.000
która potencjalnie odnosi się do

00:00:21.000 --> 00:00:24.000
Jamesa Taylora, Warrena Beatty i Micka Jaggera.

00:00:24.000 --> 00:00:27.000
Rozdawali te ciemne plastikowe osłonki,

00:00:27.000 --> 00:00:29.000
które pozwalały bezpiecznie patrzeć w słońce.

00:00:29.000 --> 00:00:30.000
które pozwalały bezpiecznie patrzeć w słońce.

00:00:31.000 --> 00:00:32.000
Tata bał się, że to niebezpieczne.

00:00:32.000 --> 00:00:33.000
Tata bał się, że to niebezpieczne.

00:00:34.000 --> 00:00:37.000
Mieliśmy użyć tanich przyrządów z kartonu,

00:00:37.000 --> 00:00:40.000
by nie było możliwości uszkodzenia wzroku.

00:00:41.000 --> 00:00:42.000
Pomyślałem, że to trochę dziwne.

NOTE Paragraph

00:00:43.000 --> 00:00:44.000
Nie wiedziałem,

00:00:44.000 --> 00:00:46.000
że mój ojciec urodził się z doskonałym wzrokiem.

00:00:47.000 --> 00:00:49.000
Kiedy on i jego siostra Martha byli mali,

00:00:49.000 --> 00:00:52.000
mama zabrała ich żeby zobaczyli zaćmienie.

00:00:52.000 --> 00:00:53.000
mama zabrała ich żeby zobaczyli zaćmienie.

00:00:53.000 --> 00:00:54.000
Niedługo po tym,

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
oboje zaczęli tracić wzrok.

00:00:58.000 --> 00:00:59.000
Kilkadziesiąt lat później

00:00:59.000 --> 00:01:01.000
okazało się, że źródłem ich ślepoty

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
była jakaś bakteryjna infekcja.

00:01:04.000 --> 00:01:05.000
Wydaje się, że nie miało to związku z zaćmieniem Słońca

00:01:05.000 --> 00:01:09.000
Wydaje się, że nie miało to związku z zaćmieniem Słońca

00:01:09.000 --> 00:01:11.000
ale babcia już wtedy nie żyła,

00:01:11.000 --> 00:01:12.000
umarła myśląc, że to jej wina.

NOTE Paragraph

00:01:14.000 --> 00:01:17.000
Tata ukończył Harvard w 1946 roku, ożenił się z mamą

00:01:17.000 --> 00:01:18.000
Tata ukończył Harvard w 1946 roku, ożenił się z mamą€

00:01:18.000 --> 00:01:21.000
i kupił dom w Lexington w stanie Massachusetts,

00:01:21.000 --> 00:01:25.000
gdzie po raz pierwszy strzelano do Brytyjczyków w 1775 roku,

00:01:25.000 --> 00:01:27.000
ale nie trafiliśmy żadnego aż do Concord.

00:01:27.000 --> 00:01:29.000
Dostał pracę w firmie Raytheon,

00:01:29.000 --> 00:01:31.000
projektował systemy naprowadzania.

00:01:31.000 --> 00:01:34.000
To była część Trasy 128 - osi technologicznej...

00:01:34.000 --> 00:01:37.000
Jak Dolina Krzemowa lat 70-tych.

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
Tata nie był fanatykiem armii,

00:01:40.000 --> 00:01:43.000
żałował tylko, że nie mógł walczyć w II Wojnie Światowej.

00:01:43.000 --> 00:01:44.000
żałował tylko, że nie mógł walczyć w II Wojnie Światowej.

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
Był niepełnosprawny ale przeszedł

00:01:46.000 --> 00:01:50.000
kilkugodzinne badanie wojskowe

00:01:50.000 --> 00:01:51.000
by dotrzeć do ostatniego testu:

00:01:51.000 --> 00:01:52.000
na wzrok.

00:01:52.000 --> 00:01:56.000
(Śmiech)

NOTE Paragraph

00:01:56.000 --> 00:01:59.000
Więc tata zaczął zbierać patenty

00:01:59.000 --> 00:02:02.000
i zdobywać reputację niewidomego geniusza, naukowca, wynalazcy.

00:02:02.000 --> 00:02:03.000
i zdobywać reputację niewidomego geniusza, naukowca, wynalazcy.

00:02:03.000 --> 00:02:07.000
Ale dla nas był zwyczajnym tatą.

00:02:07.000 --> 00:02:09.000
Jako dziecko oglądałem dużo telewizji

00:02:09.000 --> 00:02:11.000
i miałem mnóstwo dziwacznych hobby,

00:02:11.000 --> 00:02:14.000
jak mineralogia, mikrobiologia, kosmos i polityka.

00:02:14.000 --> 00:02:15.000
jak mineralogia, mikrobiologia, kosmos i polityka.

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
Sporo grałem w szachy.

00:02:17.000 --> 00:02:18.000
Ale kiedy miałem 14 lat

00:02:18.000 --> 00:02:19.000
mój przyjaciel zainteresował mnie komiksami

00:02:19.000 --> 00:02:22.000
i postanowiłem, że to jest to, co chcę robić w życiu.

NOTE Paragraph

00:02:23.000 --> 00:02:24.000
Więc mamy mojego tatę:

00:02:24.000 --> 00:02:29.000
naukowiec, inżynier, pracuje dla wojska.

00:02:30.000 --> 00:02:33.000
Ma czworo dzieci, prawda?

00:02:33.000 --> 00:02:34.000
Jedno zostaje informatykiem,

00:02:34.000 --> 00:02:36.000
jedno wstępuje do marynarki wojennej,

00:02:37.000 --> 00:02:38.000
jedno zostaje inżynierem,

00:02:39.000 --> 00:02:40.000
no i jestem ja:

00:02:41.000 --> 00:02:43.000
autor komiksów.

00:02:43.000 --> 00:02:46.000
(Śmiech)

00:02:46.000 --> 00:02:47.000
Jestem przeciwieństwem Deana Kamena:

00:02:47.000 --> 00:02:49.000
autorem komiksów, synem wynalazcy,

00:02:49.000 --> 00:02:51.000
a on jest wynalazcą, synem autora komiksów.

00:02:52.000 --> 00:02:53.000
(Śmiech)

00:02:53.000 --> 00:02:55.000
Tak, to prawda.

00:02:55.000 --> 00:02:58.000
(Brawa)

NOTE Paragraph

00:02:58.000 --> 00:03:00.000
Tata miał dużo wiary we mnie.

00:03:00.000 --> 00:03:03.000
Miał wiarę w moje umiejętności jako rysownika,

00:03:03.000 --> 00:03:06.000
Nie miał dowodów, że byłem dobry:

00:03:06.000 --> 00:03:08.000
wszystko, co widział było zamazane.

00:03:08.000 --> 00:03:10.000
To się nazywa "ślepa wiara",

00:03:10.000 --> 00:03:14.000
dla mnie bez negatywnych konotacji.

00:03:15.000 --> 00:03:18.000
Wiara w niewidzialne i niemożliwe do sprawdzenia rzeczy

00:03:18.000 --> 00:03:22.000
nie jest czymś, co ma dla mnie znaczenie.

00:03:22.000 --> 00:03:23.000
Skłaniam się ku nauce,

00:03:23.000 --> 00:03:25.000
Tam, to co widzimy

00:03:25.000 --> 00:03:28.000
i możemy zweryfikować jest podstawą tego, co wiemy.

NOTE Paragraph

00:03:29.000 --> 00:03:31.000
Ale istnieje też jakieś pole po środku.

00:03:31.000 --> 00:03:34.000
Zamieszkiwane przez ludzi jak Charles Babbage

00:03:34.000 --> 00:03:38.000
z jego komputerem na parę, którego nigdy nie zbudowano.

00:03:38.000 --> 00:03:40.000
Nikt nie rozumiał, o co mu chodziło,

00:03:40.000 --> 00:03:43.000
z wyjątkiem Ady Lovelace,

00:03:44.000 --> 00:03:47.000
i szedł za swoim marzeniem aż do śmierci.

00:03:47.000 --> 00:03:49.000
Vannevar Bush i jego Memex...

00:03:49.000 --> 00:03:52.000
Idea całej ludzkiej wiedzy na wyciągnięcie ręki...

00:03:52.000 --> 00:03:54.000
Miał taką wizję.

00:03:54.000 --> 00:03:55.000
Wielu ludzi w jego czasach

00:03:55.000 --> 00:03:57.000
pewnie myślało, że jest stuknięty.

00:03:57.000 --> 00:03:59.000
Możemy spojrzeć wstecz i powiedzieć:

00:03:59.000 --> 00:04:03.000
tak ha-ha, jasne - to przecież mikrofilm.

00:04:03.000 --> 00:04:06.000
Nie o to chodzi. On zrozumiał kształt przyszłości.

00:04:06.000 --> 00:04:10.000
J.C.R. Liklider i jego idea interakcji między komputerem i człowiekiem.

00:04:10.000 --> 00:04:13.000
To samo: zrozumiał kształt przyszłości,

00:04:13.000 --> 00:04:16.000
nawet jeśli myślał o tym,

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
co miało być zrealizowane później.

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
Albo Paul Barron z wizją komutacji pakietów.

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
Mało kto słuchał go w jego czasach.

00:04:25.000 --> 00:04:27.000
Ale nawet ludzie, którym się udało

00:04:27.000 --> 00:04:30.000
w Bolt, Beranek and Newman w Bostonie,

00:04:30.000 --> 00:04:32.000
którzy szkicowali te układy,

00:04:32.000 --> 00:04:35.000
które miały stać się światową siecią

00:04:35.000 --> 00:04:39.000
na chusteczkach i małych kartkach papieru

00:04:39.000 --> 00:04:41.000
i kłócili się podczas kolacji w Howard Johnson's...

00:04:41.000 --> 00:04:43.000
Na Trasie 128 w Lexington w Massachusetts,

00:04:43.000 --> 00:04:46.000
niedaleko od miejsca gdzie studiowałem gambit hetmański

00:04:46.000 --> 00:04:48.000
i słuchałem Gladys Knight & The Pips

00:04:48.000 --> 00:04:50.000
i śpiewałem "Midnight Train to Georgia"...

00:04:50.000 --> 00:04:51.000
(Śmiech)

00:04:51.000 --> 00:04:54.000
W wielkim fotelu mojego taty...

NOTE Paragraph

00:04:54.000 --> 00:04:56.000
Mamy trzy rodzaje widzenia.

00:04:56.000 --> 00:04:59.000
Widzenie oparte na tym, czego nie widać:

00:04:59.000 --> 00:05:02.000
umiejętność ujrzenia niewidzialnego i nieznanego.

00:05:02.000 --> 00:05:05.000
Widzenie tego, co dowiedzione lub potwierdzone.

00:05:05.000 --> 00:05:07.000
I ten trzeci rodzaj widzenia:

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
widzenie czegoś, co może być

00:05:10.000 --> 00:05:11.000
istnieć wedle naszej wiedzy, ale nie zostało jeszcze udowodnione.

00:05:12.000 --> 00:05:15.000
istnieć wedle naszej wiedzy, ale nie zostało jeszcze udowodnione.

00:05:15.000 --> 00:05:20.000
Jest wiele ludzi, którzy podążają za taką wizją w nauce,

00:05:20.000 --> 00:05:22.000
ale da się ją dostrzec także w sztuce, w polityce,

00:05:22.000 --> 00:05:25.000
w osobistych przedsięwzięciach.

NOTE Paragraph

00:05:25.000 --> 00:05:27.000
Sprowadza się to do czterech zasad:

00:05:27.000 --> 00:05:29.000
ucz się od wszystkich,

00:05:29.000 --> 00:05:31.000
nie naśladuj nikogo,

00:05:31.000 --> 00:05:33.000
szukaj powtarzających się wzorów,

00:05:33.000 --> 00:05:34.000
pracuj jak cholera.

00:05:34.000 --> 00:05:37.000
To te cztery zasady leżą u podstaw.

00:05:37.000 --> 00:05:39.000
Zwłaszcza w tej trzeciej

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
wizje przyszłości

00:05:41.000 --> 00:05:43.000
zaczynają się objawiać.

00:05:43.000 --> 00:05:45.000
Co ciekawe, ten sposób patrzenia na świat,

00:05:46.000 --> 00:05:48.000
jest tylko jednym z czterech sposobów,

00:05:48.000 --> 00:05:50.000
które przejawiają się w różnych dziedzinach.

00:05:50.000 --> 00:05:52.000
W komiksie, jak widzę,

00:05:52.000 --> 00:05:55.000
prowadzi to do formalistycznego podejścia

00:05:55.000 --> 00:05:57.000
w próbach zrozumienia, jak komiks działa.

00:05:57.000 --> 00:06:00.000
Jest jeszcze inne, bardziej klasyczne podejście,

00:06:00.000 --> 00:06:02.000
które skupia się na pięknie i warsztacie.

00:06:02.000 --> 00:06:06.000
Kolejne, które wierzy w pełną jasność treści.

00:06:06.000 --> 00:06:08.000
Jeszcze jedno, podkreślające

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
autentyczność ludzkich doświadczeń,

00:06:10.000 --> 00:06:12.000
jego uczciwość i surowość.

NOTE Paragraph

00:06:12.000 --> 00:06:14.000
To cztery różne sposoby patrzenia na świat.

00:06:14.000 --> 00:06:18.000
Klasyczne, animistyczne, formalistyczne i ikonoklastyczne.

00:06:18.000 --> 00:06:19.000
Odpowiada to też klasyfikacji ludzkiej myśli według Junga.

00:06:19.000 --> 00:06:22.000
Odpowiada to też klasyfikacji ludzkiej myśli według Junga.

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
Odzwierciedla opozycję sztuki i życia

00:06:26.000 --> 00:06:28.000
po lewej i prawej;

00:06:28.000 --> 00:06:30.000
tradycji i rewolucji na górze i na dole.

00:06:30.000 --> 00:06:32.000
A po przekątnej: treści i formy,

00:06:32.000 --> 00:06:34.000
a następnie piękna i prawdy.

00:06:34.000 --> 00:06:35.000
Ma zastosowanie do muzyki, filmów i sztuk pięknych.

00:06:35.000 --> 00:06:38.000
Ma zastosowanie do muzyki, filmów i sztuk pięknych.

00:06:38.000 --> 00:06:41.000
Nie ma to nic wspólnego z widzeniem,

00:06:41.000 --> 00:06:44.000
czy nawet, z tematem naszej konferencji "Inspiracje Naturą"

00:06:44.000 --> 00:06:45.000
czy nawet, z tematem naszej konferencji "Inspiracje Naturą"

00:06:45.000 --> 00:06:48.000
chyba że weźmiemy pod uwagę bajkę o żabie,

00:06:48.000 --> 00:06:51.000
która na grzbiecie przewozi przez rzekę skorpiona,

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
bo skorpion obiecał jej nie użądlić,

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
ale skorpion jednak żądli żabę i oboje umierają,

00:06:55.000 --> 00:06:58.000
wcześniej żaba pyta "Dlaczego?", "To moja natura", pada odpowiedź.

00:06:58.000 --> 00:06:59.000
wcześniej żaba pyta "Dlaczego?", "To moja natura", pada odpowiedź.

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
W tym sensie, tak.

00:07:01.000 --> 00:07:03.000
(Śmiech)

00:07:03.000 --> 00:07:04.000
Więc, to była moja natura. Wiedziałem,

00:07:05.000 --> 00:07:08.000
Więc, to była moja natura. Wiedziałem,

00:07:08.000 --> 00:07:10.000
że droga, którą podążałem do odkrycia

00:07:10.000 --> 00:07:13.000
tej problematyki w mojej twórczości,

00:07:13.000 --> 00:07:15.000
tego, kim jestem,

00:07:15.000 --> 00:07:17.000
że ta droga jest drogą do odkrycia.

00:07:17.000 --> 00:07:19.000
Działałem w zgodzie ze swoją naturą,

00:07:19.000 --> 00:07:21.000
co oznacza,

00:07:21.000 --> 00:07:24.000
że nie spadłem aż tak daleko od jabłoni.

NOTE Paragraph

00:07:26.000 --> 00:07:28.000
No to co robi "naukowy umysł"

00:07:28.000 --> 00:07:30.000
w sztuce?

00:07:31.000 --> 00:07:32.000
Cóż, zacząłem robić komiksy,

00:07:32.000 --> 00:07:34.000
ale od razu starałem się je zrozumieć.

00:07:34.000 --> 00:07:37.000
Jedną z najważniejszych cech komiksu jest to,

00:07:37.000 --> 00:07:39.000
że jest on medium wizualnym,

00:07:39.000 --> 00:07:43.000
ale stara się ująć w sobie wszystkie zmysły.

00:07:43.000 --> 00:07:47.000
Elementy komiksu, jak obrazy i słowa,

00:07:47.000 --> 00:07:50.000
różne symbole i wszystko pomiędzy,

00:07:50.000 --> 00:07:51.000
wszystko, co komiks nam oferuje,

00:07:51.000 --> 00:07:53.000
jest przenoszone przez kanał wzroku.

00:07:53.000 --> 00:07:55.000
Więc chodzi o podobieństwo,

00:07:55.000 --> 00:07:58.000
coś przypominającego świat fizyczny może być przetwarzane

00:07:58.000 --> 00:08:00.000
w kilku różnych kierunkach:

00:08:00.000 --> 00:08:02.000
odrywane od podobieństwa,

00:08:02.000 --> 00:08:04.000
ale z zachowaniem całego znaczenia,

00:08:04.000 --> 00:08:08.000
lub oderwane zarówno od podobieństwa, jak i znaczenia w stronę obrazu.

NOTE Paragraph

00:08:08.000 --> 00:08:10.000
Te trzy bieguny wyznaczają mapę,

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
określającą całą ikonografię wizualną,

00:08:13.000 --> 00:08:15.000
w obrębie której komiks może istnieć.

00:08:15.000 --> 00:08:18.000
A jeśli pójdziemy dalej w prawo, dojdziemy do języka,

00:08:18.000 --> 00:08:21.000
który jest bardziej abstrakcyjny względem podobieństwa,

00:08:21.000 --> 00:08:23.000
ale zachowuje znaczenie.

00:08:24.000 --> 00:08:26.000
Wzrok jest używany do przedstawiania dźwięku

00:08:26.000 --> 00:08:29.000
i do pokazania ich wspólnych właściwości,

00:08:29.000 --> 00:08:31.000
wspólnego dziedzictwa.

00:08:31.000 --> 00:08:34.000
Także do tego, by starać się oddać fakturę dźwięku,

00:08:34.000 --> 00:08:38.000
uchwycić jego esencję poprzez elementy wizualne.

00:08:39.000 --> 00:08:41.000
Jest też w komiksie równowaga

00:08:41.000 --> 00:08:43.000
między widzialnym i niewidzialnym.

00:08:44.000 --> 00:08:46.000
Komiks to rodzaj wezwania do odpowiedzi,

00:08:46.000 --> 00:08:47.000
gdzie twórca daje ci

00:08:47.000 --> 00:08:48.000
coś do zobaczenia wewnątrz paneli,

00:08:48.000 --> 00:08:52.000
a potem każe ci wyobrażać coś sobie pomiędzy panelami.

NOTE Paragraph

00:08:53.000 --> 00:08:55.000
Kolejny element komiksu

00:08:55.000 --> 00:08:58.000
oddawany na planie wizualnym to czas.

00:08:59.000 --> 00:09:02.000
Kolejność jest ważnym aspektem komiksu.

00:09:03.000 --> 00:09:05.000
Komiksy zawierają mapę czasową.

00:09:06.000 --> 00:09:09.000
Dodaje ona energii komiksowi współczesnemu,

00:09:09.000 --> 00:09:12.000
może dodawała też tej samej energii

00:09:12.000 --> 00:09:14.000
innym rodzajom form...

00:09:14.000 --> 00:09:15.000
Znalazłem przykłady w historii.

00:09:16.000 --> 00:09:19.000
I te same zasady widać w działaniu

00:09:19.000 --> 00:09:22.000
w starożytnych wersjach tego samego pomysłu.

00:09:22.000 --> 00:09:24.000
Forma artystyczna zderza się tu z daną technologią.

00:09:24.000 --> 00:09:25.000
Forma artystyczna zderza się tu z daną technologią.

00:09:25.000 --> 00:09:29.000
Czy to farba na kamieniu, jak w Grobowcu Skryby w starożytnym Egipcie,

00:09:29.000 --> 00:09:31.000
czy płaskorzeźba pnąca się po kamiennej kolumnie,

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
czy 60-metrowy haft,

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
czy malowana skóra i kora,

00:09:36.000 --> 00:09:39.000
biegnąca przez 88 stron złożonych w harmonijkę.

NOTE Paragraph

00:09:39.000 --> 00:09:41.000
Co ciekawe, kiedy wchodzi druk...

00:09:41.000 --> 00:09:43.000
Czyli od 1450 roku...

00:09:43.000 --> 00:09:45.000
Techniki nowoczesnego komiksu zaczynają być widoczne:

00:09:45.000 --> 00:09:47.000
prostoliniowy układ paneli,

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
prosta kreska bez cieniowania,

00:09:49.000 --> 00:09:52.000
kolejność czytania od lewej do prawej.

00:09:53.000 --> 00:09:54.000
W ciągu pierwszych 100 lat dają się zauważyć dymki i podpisy,

00:09:54.000 --> 00:09:57.000
W ciągu pierwszych 100 lat dają się zauważyć dymki i podpisy,

00:09:58.000 --> 00:10:00.000
to już naprawdę tylko mały skok stąd dotąd.

00:10:01.000 --> 00:10:03.000
Napisałem książkę na ten temat w 1993

00:10:03.000 --> 00:10:05.000
ale kiedy kończyłem tę książkę,

00:10:05.000 --> 00:10:06.000
musiałem zająć się składaniem

00:10:06.000 --> 00:10:08.000
i nie chciało mi się już chodzić do punktu ksero,

00:10:08.000 --> 00:10:10.000
więc kupiłem komputer.

00:10:11.000 --> 00:10:14.000
To nie było nic wielkiego - był do edycji tekstu...

00:10:14.000 --> 00:10:17.000
Ale ojciec opowiadał mi o prawie Moore'a,

00:10:17.000 --> 00:10:20.000
jeszcze w latach 70-tych i wiedziałem, co się będzie działo.

00:10:21.000 --> 00:10:23.000
Zachowywałem więc czujność,

00:10:23.000 --> 00:10:25.000
żeby zobaczyć, czy ten sam rodzaj zmian,

00:10:25.000 --> 00:10:28.000
które zaszły w komiksie wraz z wynalezieniem druku,

00:10:28.000 --> 00:10:31.000
będzie miał miejsce, kiedy wyjdziemy poza druk.

NOTE Paragraph

00:10:31.000 --> 00:10:33.000
Jedną z pierwszych rzeczy,

00:10:33.000 --> 00:10:35.000
była możliwość łączenia komiksowych obrazów

00:10:35.000 --> 00:10:37.000
z dźwiękiem, ruchem i interaktywnością

00:10:37.000 --> 00:10:39.000
płyt CD, które wtedy tworzono.

00:10:39.000 --> 00:10:41.000
To było jeszcze przed Internetem.

00:10:41.000 --> 00:10:42.000
Na samym początku twórcy

00:10:42.000 --> 00:10:44.000
brali zwykłą stronę komiksu

00:10:44.000 --> 00:10:45.000
i przenosili ją na monitor,

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
co jest klasycznym McLuhanowskim błędem -

00:10:48.000 --> 00:10:51.000
stosowanie kształtu poprzedniej technologii

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
jako treści nowej technologii.

00:10:53.000 --> 00:10:54.000
Więc wszyscy brali

00:10:54.000 --> 00:10:56.000
te strony komiksowe, takie jak w druku,

00:10:56.000 --> 00:10:59.000
i szpikowali je dźwiękiem i ruchem.

00:11:00.000 --> 00:11:02.000
Ale jeśli pamiętacie o tej podstawowej idei,

00:11:02.000 --> 00:11:05.000
że przestrzeń w komiksie to czas

00:11:05.000 --> 00:11:07.000
to po wprowadzeniu dźwięku i ruchu,

00:11:07.000 --> 00:11:11.000
które są zjawiskami czasowymi,

00:11:11.000 --> 00:11:16.000
zaburzona zostaje ciągłość prezentacji.

NOTE Paragraph

00:11:17.000 --> 00:11:18.000
Następnie komiksy stały się hipertekstowe.

00:11:18.000 --> 00:11:19.000
Następnie komiksy stały się hipertekstowe.

00:11:19.000 --> 00:11:20.000
Wszystko w hipertekście jest pomieszane i poplątane.

00:11:20.000 --> 00:11:23.000
Wszystko w hipertekście jest pomieszane i poplątane.

00:11:23.000 --> 00:11:25.000
Hipertekst jest nieprzestrzenny.

00:11:25.000 --> 00:11:28.000
Odległość od Abrahama Lincolna do monety z Lincolnem,

00:11:28.000 --> 00:11:30.000
z Penny Marshall, do Planu Marshalla,

00:11:30.000 --> 00:11:31.000
do "Planu 9", do dziewięciu żyć jest taka sama. (Śmiech)

00:11:31.000 --> 00:11:33.000
do "Planu 9", do dziewięciu żyć jest taka sama. (Śmiech)

00:11:33.000 --> 00:11:34.000
do "Planu 9", do dziewięciu żyć jest taka sama. (Śmiech)

00:11:34.000 --> 00:11:36.000
Ale w komiksach

00:11:37.000 --> 00:11:39.000
każdy aspekt dzieła, każdy element dzieła

00:11:40.000 --> 00:11:43.000
zawsze ma przestrzenne odniesienie do innych elementów.

NOTE Paragraph

00:11:43.000 --> 00:11:44.000
zawsze ma przestrzenne odniesienie do innych elementów.

00:11:44.000 --> 00:11:47.000
Czy można zachować ten związek przestrzenny

00:11:47.000 --> 00:11:49.000
jednocześnie korzystając z wszystkich rzeczy,

00:11:49.000 --> 00:11:51.000
które cyfrowe wynalazki mają do zaoferowania?

00:11:51.000 --> 00:11:53.000
Znalazłem moją odpowiedź na to pytanie

00:11:53.000 --> 00:11:55.000
w tych starożytnych komiksach, które widzieliście.

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
Każdy z nich ma jedną, nieprzerwaną linię czytania,

00:11:59.000 --> 00:12:01.000
czy to będzie zygzak na ścianie,

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
czy spirala wzwyż kolumny,

00:12:03.000 --> 00:12:06.000
lub po prostu od lewej do prawej, albo zygzak, idący wstecz

00:12:06.000 --> 00:12:08.000
po 88 stronach, złożonych w harmonijkę.

00:12:08.000 --> 00:12:10.000
Wszędzie ta sama podstawowa zasada:

00:12:11.000 --> 00:12:13.000
gdy poruszasz się w przestrzeni, poruszasz się w czasie.

00:12:13.000 --> 00:12:15.000
gdy poruszasz się w przestrzeni, poruszasz się w czasie.

00:12:15.000 --> 00:12:18.000
Kompromisy zaczynają się wraz z drukiem.

00:12:18.000 --> 00:12:21.000
Sąsiadujące przestrzenie przestały być sąsiednimi momentami,

00:12:21.000 --> 00:12:24.000
więc podstawowa idea komiksu była naruszana raz za razem.

00:12:24.000 --> 00:12:25.000
więc podstawowa idea komiksu była naruszana raz za razem.

NOTE Paragraph

00:12:25.000 --> 00:12:26.000
Jeśli to prawda, czy jest jakiś sposób,

00:12:26.000 --> 00:12:28.000
Jeśli to prawda, czy jest jakiś sposób,

00:12:29.000 --> 00:12:31.000
kiedy wychodzimy poza dzisiejszy druk,

00:12:31.000 --> 00:12:33.000
żebyś jakoś to przywrócić?

00:12:34.000 --> 00:12:36.000
Monitor jest tak samo ograniczony jak strony, prawda?

00:12:37.000 --> 00:12:39.000
Monitor jest tak samo ograniczony jak strony, prawda?

00:12:39.000 --> 00:12:41.000
Ma inny kształt, ale poza tym

00:12:41.000 --> 00:12:43.000
ma te same podstawowe ograniczenia.

00:12:43.000 --> 00:12:46.000
Ale tylko, kiedy patrzymy na monitor jako na stronę,

00:12:47.000 --> 00:12:49.000
nie - kiedy spojrzeć na niego jak na okno.

NOTE Paragraph

00:12:50.000 --> 00:12:52.000
Może będziemy mogli tworzyć komiksy

00:12:52.000 --> 00:12:53.000
w nieskończonej przestrzeni:

00:12:54.000 --> 00:12:58.000
wzdłuż osi X i osi Y i po przekątnych.

00:12:59.000 --> 00:13:01.000
Moglibyśmy tworzyć opowieści cykliczne, dosłownie.

00:13:01.000 --> 00:13:04.000
Moglibyśmy wprowadzać w historii zwroty, które byłyby dosłownie zwrotami.

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
Równoległe narracje mogłyby być dosłownie równolegle.

00:13:09.000 --> 00:13:11.000
X, Y oraz Z.

00:13:12.000 --> 00:13:14.000
To było pod koniec lat 90.

00:13:14.000 --> 00:13:17.000
W mojej branży uważano mnie za szalonego,

00:13:18.000 --> 00:13:20.000
ale wiele osób zaczęło to realizować.

00:13:20.000 --> 00:13:22.000
Pokażę wam teraz kilka przykładów.

NOTE Paragraph

00:13:23.000 --> 00:13:26.000
To wczesny kolażowy komiks Jasona Lexa.

00:13:30.000 --> 00:13:32.000
Spójrzcie, co się tu dzieje.

00:13:32.000 --> 00:13:34.000
Szukam trwałych mutacji,

00:13:34.000 --> 00:13:36.000
tego, czego szuka każdy z nas.

00:13:36.000 --> 00:13:38.000
Kiedy media wstępują w nową epokę,

00:13:38.000 --> 00:13:41.000
poszukujemy mutacji

00:13:41.000 --> 00:13:45.000
które byłyby trwałe, które mają jakąś siłę przetrwania.

00:13:45.000 --> 00:13:49.000
Bierzemy zasadę: prezentacji komiksu w medium wizualnym,

00:13:49.000 --> 00:13:52.000
a potem konsekwentnie realizujemy ją od początku do końca.

00:13:52.000 --> 00:13:54.000
Ten komiks, który oglądaliście

00:13:54.000 --> 00:13:56.000
jest teraz na ekranie w całości.

00:13:56.000 --> 00:13:59.000
Ale choć doświadczamy tego kawałek po kawałku,

00:13:59.000 --> 00:14:01.000
to tylko dlatego, że technologia jest teraz w tym miejscu.

00:14:01.000 --> 00:14:03.000
W miarę jak technologia rozwinie się,

00:14:03.000 --> 00:14:06.000
jak otrzymamy obrazy z pełnym zanurzeniem i co tam jeszcze,

00:14:06.000 --> 00:14:08.000
tego typu rzeczy będzie tylko przybywać.

00:14:08.000 --> 00:14:10.000
Zostaną zaadaptowane.

00:14:10.000 --> 00:14:12.000
Przystosują się do swojego środowiska:

00:14:12.000 --> 00:14:14.000
to właśnie będzie trwała mutacja.

NOTE Paragraph

00:14:15.000 --> 00:14:17.000
Pokażę wam jeszcze jeden. To Drew Weing,

00:14:17.000 --> 00:14:18.000
"Pop kontempluje śmierć cieplną Wszechświata."

00:14:18.000 --> 00:14:20.000
"Pop kontempluje śmierć cieplną Wszechświata."

00:14:46.000 --> 00:14:47.000
Zobaczcie, co się tu dzieje.

00:14:48.000 --> 00:14:51.000
Kiedy rysujemy historie w nieograniczonej przestrzeni,

00:14:53.000 --> 00:14:56.000
tworzymy bardziej czysty wyraz

00:14:57.000 --> 00:14:59.000
tego, o co chodzi w samym medium.

00:15:04.000 --> 00:15:06.000
Przewiniemy to szybko - widzicie, co się dzieje.

00:15:06.000 --> 00:15:08.000
Chcę tylko dojść do ostatniego panelu.

00:15:14.000 --> 00:15:17.000
(Śmiech)

00:15:17.000 --> 00:15:18.000
Proszę bardzo.

00:15:20.000 --> 00:15:22.000
(Śmiech)

00:15:25.000 --> 00:15:28.000
(Śmiech)

00:15:31.000 --> 00:15:32.000
Jeszcze jeden.

00:15:34.000 --> 00:15:36.000
Nieskończona przestrzeń, co?

00:15:37.000 --> 00:15:39.000
To komiks Daniela Merlina Goodbreya z Wielkiej Brytanii.

NOTE Paragraph

00:15:40.000 --> 00:15:42.000
Dlaczego jest to ważne?

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
Myślę, że to ważne, bo media,

00:15:46.000 --> 00:15:47.000
dają nam okno, przez które patrzymy z powrotem na nasz świat.

00:15:48.000 --> 00:15:51.000
dają nam okno, przez które patrzymy z powrotem na nasz świat.

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
Może być tak, że filmy

00:15:53.000 --> 00:15:56.000
i rzeczywistość wirtualna, lub jakiś jej odpowiednik...

00:15:56.000 --> 00:15:58.000
Jakiś obraz z zanurzeniem,

00:15:58.000 --> 00:16:03.000
da nam najskuteczniejsze narzędzie ucieczki od świata, w którym jesteśmy.

00:16:03.000 --> 00:16:06.000
Dlatego większość ludzi zwraca się do opowieści, dla ucieczki.

00:16:06.000 --> 00:16:09.000
Ale media dają nam okno

00:16:09.000 --> 00:16:12.000
z powrotem do świata, w którym żyjemy.

00:16:13.000 --> 00:16:15.000
A kiedy media rozwijają się

00:16:16.000 --> 00:16:21.000
ich tożsamość staje się coraz bardziej wyjątkowa.

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
Ponieważ obserwujecie komiks pokrojony w kostkę:

00:16:24.000 --> 00:16:27.000
komiks bardziej podobny do komiksu niż kiedykolwiek wcześniej.

00:16:28.000 --> 00:16:31.000
Kiedy tak się dzieje, ludzie otrzymują wiele dróg

00:16:31.000 --> 00:16:34.000
ponownego wejścia do świata przez różne okna,

00:16:35.000 --> 00:16:38.000
a wtedy - dostrzegają współrzędne świata, w którym żyją

00:16:38.000 --> 00:16:40.000
i jego kształt.

00:16:40.000 --> 00:16:42.000
Dlatego myślę, że to jest ważne.

00:16:42.000 --> 00:16:44.000
To tylko jeden z powodów, ale muszę lecieć. Dziękuję.

00:16:44.000 --> 00:16:45.000
To tylko jeden z powodów, ale muszę lecieć. Dziękuję.