1
00:00:00,000 --> 00:00:01,000
Από τις πέντε αισθήσεις,

2
00:00:01,000 --> 00:00:04,000
η όραση είναι εκείνη που εκτιμώ περισσότερο,

3
00:00:04,000 --> 00:00:07,000
και είναι αυτή που μπορώ να πάρω λιγότερο ως δεδομένη.

4
00:00:07,000 --> 00:00:10,000
Νομίζω ότι αυτό οφείλεται μερικώς στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν τυφλός.

5
00:00:11,000 --> 00:00:13,000
Ήταν κάτι στο οποίο, συνήθως, δεν έκανε ιδιαίτερη αναφορά.

6
00:00:13,000 --> 00:00:14,000
Κάποτε, στη Νέα Σκωτία,

7
00:00:14,000 --> 00:00:16,000
όταν πήγαμε να δούμε μία ολική έκλειψη ηλίου --

8
00:00:17,000 --> 00:00:19,000
ναι, όπως στο τραγούδι της Κάρλι Σάιμον,

9
00:00:19,000 --> 00:00:21,000
το οποίο μπορεί ή και μπορεί να μην αναφέρεται

10
00:00:21,000 --> 00:00:24,000
στον Τζέιμς Τέιλορ, στον Γουόρεν Μπίτι ή στον Μικ Τζάγγερ, δεν είμαστε σίγουροι.

11
00:00:24,000 --> 00:00:27,000
Μας έδωσαν κάτι σκούρα πλαστικά γυαλιά

12
00:00:27,000 --> 00:00:29,000
τα οποία μας επέτρεπαν να κοιτάξουμε κατευθείαν τον ήλιο

13
00:00:29,000 --> 00:00:30,000
χωρίς να βλάψουμε τα μάτια μας.

14
00:00:31,000 --> 00:00:32,000
Αλλά ο μπαμπάς φοβήθηκε πολύ:

15
00:00:32,000 --> 00:00:33,000
δεν ήθελε να το κάνουμε.

16
00:00:34,000 --> 00:00:37,000
Ήθελε αντί για αυτά να χρησιμοποιήσουμε κάτι φτηνά χάρτινα γυαλιά

17
00:00:37,000 --> 00:00:40,000
για να μην υπάρξει καμία περίπτωση να πάθουν ζημιά τα μάτια μας.

18
00:00:41,000 --> 00:00:42,000
Αυτό μου φάνηκε λίγο παράξενο τότε.

19
00:00:43,000 --> 00:00:44,000
Αυτό που δεν γνώριζα τότε

20
00:00:44,000 --> 00:00:46,000
ήταν ότι ο πατέρας μου είχε γεννηθεί με άριστη όραση.

21
00:00:47,000 --> 00:00:49,000
Όταν αυτός και η αδελφή του Μάρθα ήταν πολύ μικροί,

22
00:00:49,000 --> 00:00:52,000
η μαμά τους τους πήγε να δουν μια ολική έκλειψη --

23
00:00:52,000 --> 00:00:53,000
ή μάλλον, μια έκλειψη ηλίου --

24
00:00:53,000 --> 00:00:54,000
και λίγο καιρό μετά από αυτό,

25
00:00:54,000 --> 00:00:57,000
και οι δύο τους άρχισαν να χάνουν την όρασή τους.

26
00:00:58,000 --> 00:00:59,000
Δεκαετίες αργότερα,

27
00:00:59,000 --> 00:01:01,000
αποδείχθηκε ότι η αιτία της τύφλωσης τους

28
00:01:01,000 --> 00:01:04,000
ήταν πολύ πιθανόν κάποιου είδους μόλυνση.

29
00:01:04,000 --> 00:01:05,000
Από όσο μπορούμε να ξέρουμε,

30
00:01:05,000 --> 00:01:09,000
δεν είχε να κάνει καθόλου με εκείνη την έκλειψη ηλίου,

31
00:01:09,000 --> 00:01:11,000
αλλά μέχρι τότε η γιαγιά μου είχε ήδη αποβιώσει

32
00:01:11,000 --> 00:01:12,000
πιστεύοντας ότι ήταν δικό της λάθος.

33
00:01:14,000 --> 00:01:17,000
Ο μπαμπάς, λοιπόν, αποφοίτησε από το Χάρβαρντ το 1946,

34
00:01:17,000 --> 00:01:18,000
παντρεύτηκε τη μαμά μου,

35
00:01:18,000 --> 00:01:21,000
και αγόρασε ένα σπίτι στο Λέξινγκτον, στη Μασαχουσέτη,

36
00:01:21,000 --> 00:01:25,000
εκεί που έπεσαν τα πρώτα πυρά ενάντια στους Βρετανούς το 1775,

37
00:01:25,000 --> 00:01:27,000
παρόλο που στην πραγματικότητα δεν χτυπήσαμε κανέναν τους μέχρι την Ομόνοια.

38
00:01:27,000 --> 00:01:29,000
Αυτός βρήκε δουλειά στην Ρέιθιον,

39
00:01:29,000 --> 00:01:31,000
όπου σχεδίαζε συστήματα χειρισμού,

40
00:01:31,000 --> 00:01:34,000
τα οποία ήταν τμήμα του άξονα του δρόμου υψηλής τεχνολογίας 128 τότε --

41
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
κάτι αντίστοιχο με το Σίλικον Βάλεϊ τη δεκαετία του 70.

42
00:01:37,000 --> 00:01:40,000
Ο μπαμπάς δεν ήταν πολύ o τύπος του μιλιταριστή,

43
00:01:40,000 --> 00:01:43,000
απλά ένιωθε πολύ άσχημα που δεν μπορούσε να πολεμήσει στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο

44
00:01:43,000 --> 00:01:44,000
εξ' αιτίας της αναπηρίας του,

45
00:01:44,000 --> 00:01:46,000
παρόλο που τον άφησαν να περάσει

46
00:01:46,000 --> 00:01:50,000
την αρκετών ωρών σωματική εξέταση του στρατού

47
00:01:50,000 --> 00:01:51,000
πριν φτάσουν στο τελευταίο τεστ,

48
00:01:51,000 --> 00:01:52,000
το οποίο ήταν για την όραση.

49
00:01:52,000 --> 00:01:56,000
(Γέλια)

50
00:01:56,000 --> 00:01:59,000
Έτσι, ο μπαμπάς άρχισε να συγκεντρώνει όλες αυτές τις πατέντες

51
00:01:59,000 --> 00:02:02,000
και να κερδίζει τη φήμη της τυφλής ιδιοφυΐας, του επιστήμονα πυραύλων, του εφευρέτη.

52
00:02:02,000 --> 00:02:03,000
Αλλά για μας ήταν απλά ο μπαμπάς,

53
00:02:03,000 --> 00:02:07,000
και η οικογενειακή μας ζωή ήταν αρκετά φυσιολογική.

54
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
Σαν παιδί, έβλεπα πολύ τηλεόραση

55
00:02:09,000 --> 00:02:11,000
και είχα πολλά χόμπι "σπασίκλα"

56
00:02:11,000 --> 00:02:14,000
όπως μεταλλειολογία και μικροβιολογία και το διαστημικό πρόγραμμα

57
00:02:14,000 --> 00:02:15,000
και λίγο πολιτική.

58
00:02:15,000 --> 00:02:17,000
Έπαιζα πολύ σκάκι.

59
00:02:17,000 --> 00:02:18,000
Αλλά στα 14,

60
00:02:18,000 --> 00:02:19,000
ένας φίλος μου μου κίνησε το ενδιαφέρον για τα κόμικς,

61
00:02:19,000 --> 00:02:22,000
και αποφάσισα ότι αυτό ήθελα να κάνω ως επάγγελμα.

62
00:02:23,000 --> 00:02:24,000
Να λοιπόν ο μπαμπάς μου:

63
00:02:24,000 --> 00:02:29,000
είναι επιστήμονας, είναι μηχανικός και είναι και στρατιωτικός εργολάβος.

64
00:02:30,000 --> 00:02:33,000
Έχει λοιπόν τέσσερα παιδιά, σωστά;

65
00:02:33,000 --> 00:02:34,000
Ο ένας μεγαλώνοντας γίνεται επιστήμονας υπολογιστών,

66
00:02:34,000 --> 00:02:36,000
ο άλλος κατατάσσεται στο ναυτικό,

67
00:02:37,000 --> 00:02:38,000
ο άλλος γίνεται μηχανικός,

68
00:02:39,000 --> 00:02:40,000
και μετά είμαι εγώ:

69
00:02:41,000 --> 00:02:43,000
ο καλλιτέχνης βιβλίων κόμικ.

70
00:02:43,000 --> 00:02:46,000
(Γέλια)

71
00:02:46,000 --> 00:02:47,000
Το οποίο, τυχαία, με κάνει το αντίθετο του Ντιν Κάμεν,

72
00:02:47,000 --> 00:02:49,000
επειδή εγώ είμαι καλλιτέχνης βιβλίων κόμικ, γιος εφευρέτη,

73
00:02:49,000 --> 00:02:51,000
και εκείνος είναι εφευρέτης, γιος καλλιτέχνη βιβλίων κόμικ.

74
00:02:52,000 --> 00:02:53,000
(Γέλια)

75
00:02:53,000 --> 00:02:55,000
Είναι αλήθεια.

76
00:02:55,000 --> 00:02:58,000
(Χειροκρότημα)

77
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
Το αστείο είναι ότι ο μπαμπάς πίστευε πολύ σε εμένα.

78
00:03:00,000 --> 00:03:03,000
Πίστευε σε μένα ως σκιτσογράφο κόμικ,

79
00:03:03,000 --> 00:03:06,000
παρόλο που δεν είχε καμία απόδειξη ότι ήμουν καλός:

80
00:03:06,000 --> 00:03:08,000
ότι έβλεπε ήταν μια θολούρα.

81
00:03:08,000 --> 00:03:10,000
Τώρα, αυτό δίνει πραγματικό νόημα στη φράση "τυφλή εμπιστοσύνη,

82
00:03:10,000 --> 00:03:14,000
η οποία δεν έχει τόσο αρνητικό υπονοούμενο για μένα όσο για τον υπόλοιπο κόσμο.

83
00:03:15,000 --> 00:03:18,000
Η πίστη σε πράγματα που δεν μπορούμε να δούμε, που δεν αποδεικνύονται,

84
00:03:18,000 --> 00:03:22,000
δεν είναι το είδος της πίστης με την οποία σχετίζομαι.

85
00:03:22,000 --> 00:03:23,000
Έχω την τάση να μου αρέσει η επιστήμη,

86
00:03:23,000 --> 00:03:25,000
όπου ότι βλέπουμε

87
00:03:25,000 --> 00:03:28,000
και μπορούμε να εξακριβώσουμε είναι τα θεμέλια όσων γνωρίζουμε.

88
00:03:29,000 --> 00:03:31,000
Αλλά υπάρχει και μια μέση έκταση.

89
00:03:31,000 --> 00:03:34,000
Μια μέση έκταση όπου "περπατούν" άνθρωποι όπως ο καημένος ο γερο- Τσαρλς Μπάμπατζ,

90
00:03:34,000 --> 00:03:38,000
και οι υπολογιστές του που λειτουργούσαν με ατμό και δεν κατασκευάστηκαν ποτέ.

91
00:03:38,000 --> 00:03:40,000
Κανείς δεν κατάλαβε πραγματικά τι είχε στο μυαλό του,

92
00:03:40,000 --> 00:03:43,000
εκτός από την Άντα Λάβλεϊς,

93
00:03:44,000 --> 00:03:47,000
και αυτός απεβίωσε προσπαθώντας να κυνηγήσει αυτό το όνειρο.

94
00:03:47,000 --> 00:03:49,000
Ο Βάνεβαρ Μπους με το Μέμεξ του --

95
00:03:49,000 --> 00:03:52,000
αυτήν την ιδέα όλης της ανθρώπινης γνώσης στα ακροδάχτυλα μας --

96
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
είχε ένα όραμα.

97
00:03:54,000 --> 00:03:55,000
Και νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι στις μέρες του

98
00:03:55,000 --> 00:03:57,000
πιθανόν πίστευαν ότι ήταν λίγο ανισόρροπος.

99
00:03:57,000 --> 00:03:59,000
Και μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω αναδρομικά και να πούμε:

100
00:03:59,000 --> 00:04:03,000
ναι, χα χα, ξέρεις -- είναι απλά μικροφίλμ. Αλλά αυτό --

101
00:04:03,000 --> 00:04:06,000
αυτό δεν είναι το ζητούμενο. Αυτός είχε καταλάβει το σχήμα του μέλλοντος.

102
00:04:06,000 --> 00:04:10,000
Το ίδιο και ο Τζ.Σ.Ρ. Λίκλαϊντερ και οι έννοιες του περί διαδραστικότητας ανθρώπου- υπολογιστή.

103
00:04:10,000 --> 00:04:13,000
Το ίδιο πράγμα: κατάλαβε το σχήμα του μέλλοντος,

104
00:04:13,000 --> 00:04:16,000
παρόλο που ήταν κάτι το οποίο θα

105
00:04:16,000 --> 00:04:19,000
εφαρμοζόταν μόνο από κάποιους πολύ αργότερα.

106
00:04:19,000 --> 00:04:22,000
Ή ο Πολ Μπάρον και το όραμα του για τη μεταγωγή πακέτου.

107
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
Σχεδόν κανείς δεν τον άκουγε στις μέρες του.

108
00:04:25,000 --> 00:04:27,000
Ή ακόμα και εκείνοι που στην πραγματικότητα τα κατάφεραν,

109
00:04:27,000 --> 00:04:30,000
οι άνθρωποι στη Μπολτ, Μπέρανεκ και Νιούμαν στη Βοστώνη,

110
00:04:30,000 --> 00:04:32,000
οι οποίοι απλά σχεδίαζαν αυτές τις δομές

111
00:04:32,000 --> 00:04:35,000
αυτού που τελικά θα γινόταν ένα παγκόσμιο δίκτυο,

112
00:04:35,000 --> 00:04:39,000
και σχεδίαζαν πράγματα στο πίσω μέρος από χαρτοπετσέτες και χαρτιά σημειώσεων

113
00:04:39,000 --> 00:04:41,000
και διαφωνούσαν στο δείπνο στου Χάουαρντ Τζόνσον --

114
00:04:41,000 --> 00:04:43,000
στον δρόμο 128 στο Λέξινγκτον, στη Μασαχουσέτη,

115
00:04:43,000 --> 00:04:46,000
μόλις δύο μίλια από κει που μελετούσα την αναβαλλόμενη κίνηση της βασίλισσας στο σκάκι

116
00:04:46,000 --> 00:04:48,000
και άκουγα την Γκλάντις Νάιτ με τους Πιπς

117
00:04:48,000 --> 00:04:50,000
να τραγουδούν "το τρένο του μεσονυκτίου για τη Τζόρτζια," ενώ --

118
00:04:50,000 --> 00:04:51,000
(Γέλια)

119
00:04:51,000 --> 00:04:54,000
-- στη μεγάλη πολυθρόνα του μπαμπά μου, ξέρετε.

120
00:04:54,000 --> 00:04:56,000
Λοιπόν, υπάρχουν τρία είδη όρασης, σωστά;

121
00:04:56,000 --> 00:04:59,000
Η όραση που βασίζεται σε ότι δε μπορούμε να δούμε:

122
00:04:59,000 --> 00:05:02,000
η όραση του αόρατου και του άγνωστου.

123
00:05:02,000 --> 00:05:05,000
Η όραση όσων έχουν ήδη αποδειχθεί ή μπορούν να εξακριβωθούν.

124
00:05:05,000 --> 00:05:07,000
Και ένα τρίτο είδος

125
00:05:08,000 --> 00:05:10,000
όρασης, κάποιου πράγματος το οποίο

126
00:05:10,000 --> 00:05:11,000
μπορεί να είναι

127
00:05:12,000 --> 00:05:15,000
βασισμένο στη γνώση, αλλά δεν έχει ακόμα αποδειχθεί.

128
00:05:15,000 --> 00:05:20,000
Έχουμε δει πολλά παραδείγματα ανθρώπων που κυνηγούν ένα όραμα στην επιστήμη,

129
00:05:20,000 --> 00:05:22,000
αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια και στις τέχνες, και στην πολιτική,

130
00:05:22,000 --> 00:05:25,000
είναι αλήθεια ακόμα και στις προσωπικές προσπάθειες.

131
00:05:25,000 --> 00:05:27,000
Συνοψίζεται, πραγματικά, σε τέσσερις βασικές αρχές:

132
00:05:27,000 --> 00:05:29,000
να μαθαίνεις από όλους,

133
00:05:29,000 --> 00:05:31,000
να μην ακολουθείς κανέναν,

134
00:05:31,000 --> 00:05:33,000
να προσέχεις τα πρότυπα,

135
00:05:33,000 --> 00:05:34,000
και να δουλεύεις ασταμάτητα.

136
00:05:34,000 --> 00:05:37,000
Νομίζω ότι αυτές είναι οι αρχές που υπεισέρχονται σε αυτό.

137
00:05:37,000 --> 00:05:39,000
Και είναι κυρίως η τρίτη,

138
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
όπου τα οράματα του μέλλοντος

139
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
αρχίζουν να εκδηλώνονται.

140
00:05:43,000 --> 00:05:45,000
Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος να κοιτάζει κανείς τον κόσμο,

141
00:05:46,000 --> 00:05:48,000
είναι, νομίζω, μόνο ένας από τους τέσσερις διαφορετικούς τρόπους

142
00:05:48,000 --> 00:05:50,000
που εκδηλώνονται σε διαφορετικά πεδία προσπάθειας.

143
00:05:50,000 --> 00:05:52,000
Στα κόμικς, ξέρω ότι

144
00:05:52,000 --> 00:05:55,000
έχει ως αποτέλεσμα ενός είδους φορμαλιστική στάση

145
00:05:55,000 --> 00:05:57,000
προς την προσπάθεια κατανόησης του πως λειτουργεί.

146
00:05:57,000 --> 00:06:00,000
Μετά υπάρχει μια άλλη, πιο κλασσική στάση

147
00:06:00,000 --> 00:06:02,000
η οποία περιλαμβάνει την ομορφιά και την δεξιοτεχνία.

148
00:06:02,000 --> 00:06:06,000
Άλλη μια η οποία πιστεύει στην αγνή διαφάνεια του περιεχομένου.

149
00:06:06,000 --> 00:06:08,000
Και έπειτα μια άλλη

150
00:06:08,000 --> 00:06:10,000
η οποία δίνει έμφαση στην αυθεντικότητα της ανθρώπινης εμπειρίας --

151
00:06:10,000 --> 00:06:12,000
και στην ειλικρίνεια, και την ωμότητα.

152
00:06:12,000 --> 00:06:14,000
Αυτές είναι τέσσερις πολύ διαφορετικές οπτικές του κόσμου. Τους έδωσα ακόμα και ονόματα.

153
00:06:14,000 --> 00:06:18,000
Η κλασικιστική, η ανιμιστική, η φορμαλιστική και η εικονοκλαστική.

154
00:06:18,000 --> 00:06:19,000
Κατά έναν ενδιαφέροντα τρόπο, έμοιαζε να αντιστοιχεί λίγο πολύ

155
00:06:19,000 --> 00:06:22,000
στις τέσσερις υποδιαιρέσεις της ανθρώπινης σκέψης του Γιούνγκ.

156
00:06:24,000 --> 00:06:26,000
Και αντανακλούν μια διχοτόμηση μεταξύ τέχνης και απόλαυσης

157
00:06:26,000 --> 00:06:28,000
στα αριστερά και στα δεξιά,

158
00:06:28,000 --> 00:06:30,000
παράδοσης και επανάστασης στο πάνω και στο κάτω μέρος.

159
00:06:30,000 --> 00:06:32,000
Και αν πάτε διαγώνια, έχετε το περιεχόμενο και τη μορφή --

160
00:06:32,000 --> 00:06:34,000
και μετά την ομορφιά και την αλήθεια.

161
00:06:34,000 --> 00:06:35,000
Και πιθανόν εφαρμόζεται εξίσου και

162
00:06:35,000 --> 00:06:38,000
στη μουσική και στις ταινίες και στις καλές τέχνες,

163
00:06:38,000 --> 00:06:41,000
κάτι το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την όραση,

164
00:06:41,000 --> 00:06:44,000
ή σ' αυτήν την περίπτωση, δεν έχει να κάνει με το θέμα του συνεδρίου μας

165
00:06:44,000 --> 00:06:45,000
"Εμπνευσμένο από τη Φύση" --

166
00:06:45,000 --> 00:06:48,000
εκτός από το σημείο του μύθου του βατράχου

167
00:06:48,000 --> 00:06:51,000
ο οποίος περνάει τον σκορπιό πάνω στην πλάτη του απέναντι στο ποτάμι

168
00:06:51,000 --> 00:06:53,000
επειδή ο σκορπιός υπόσχεται να μην τον τσιμπήσει,

169
00:06:53,000 --> 00:06:55,000
αλλά μετά ο σκορπιός τον τσιμπάει τελικά και πεθαίνουν και οι δύο,

170
00:06:55,000 --> 00:06:58,000
αλλά όχι πριν ο βάτραχος τον ρωτήσει γιατί και ο σκορπιός λέει,

171
00:06:58,000 --> 00:06:59,000
"Επειδή είναι η φύση μου" --

172
00:06:59,000 --> 00:07:01,000
με αυτή την έννοια, ναι.

173
00:07:01,000 --> 00:07:03,000
(Γέλια)

174
00:07:03,000 --> 00:07:04,000
Λοιπόν --

175
00:07:05,000 --> 00:07:08,000
λοιπόν αυτή ήταν η φύση μου. Το θέμα ήταν ότι, είδα

176
00:07:08,000 --> 00:07:10,000
ότι ο δρόμος που πήρα προς την ανακάλυψη

177
00:07:10,000 --> 00:07:13,000
αυτή τη συγκέντρωση στη δουλειά μου

178
00:07:13,000 --> 00:07:15,000
και το ποιος ήμουν,

179
00:07:15,000 --> 00:07:17,000
το είδα σαν έναν δρόμο προς την ανακάλυψη.

180
00:07:17,000 --> 00:07:19,000
Στην πραγματικότητα, ήμουν απλά εγώ που ασπαζόμουν τη φύση μου,

181
00:07:19,000 --> 00:07:21,000
το οποίο σημαίνει

182
00:07:21,000 --> 00:07:24,000
ότι στην πραγματικότητα δεν έπεσα μακριά από το δέντρο τελικά.

183
00:07:26,000 --> 00:07:28,000
Τι κάνει λοιπόν ένα "επιστημονικό μυαλό"

184
00:07:28,000 --> 00:07:30,000
στις τέχνες;

185
00:07:31,000 --> 00:07:32,000
Άρχισα λοιπόν να φτιάχνω κόμικς,

186
00:07:32,000 --> 00:07:34,000
αλλά άρχισα επίσης να προσπαθώ να τα καταλάβω, σχεδόν αμέσως.

187
00:07:34,000 --> 00:07:37,000
Και ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στα κόμικς, όπως ανακάλυψα,

188
00:07:37,000 --> 00:07:39,000
ήταν ότι τα κόμικς είναι ένα οπτικό μέσο,

189
00:07:39,000 --> 00:07:43,000
αλλά προσπαθούν να συμπεριλάβουν όλες τις αισθήσεις μέσα σ' αυτό.

190
00:07:43,000 --> 00:07:47,000
Έτσι, τα διαφορετικά στοιχεία των κόμικς, όπως οι εικόνες και οι λέξεις,

191
00:07:47,000 --> 00:07:50,000
και τα διαφορετικά σύμβολα και όλα τα ενδιάμεσα

192
00:07:50,000 --> 00:07:51,000
που παρουσιάζουν τα κόμικς

193
00:07:51,000 --> 00:07:53,000
όλα διοχετεύονται μέσα από τον μοναδικό αγωγό της όρασης.

194
00:07:53,000 --> 00:07:55,000
Έχουμε λοιπόν πράγματα όπως η ομοιότητα,

195
00:07:55,000 --> 00:07:58,000
όταν κάτι που μοιάζει στον φυσικό κόσμο μπορεί να γίνει αφηρημένο

196
00:07:58,000 --> 00:08:00,000
προς μερικές διαφορετικές κατευθύνσεις:

197
00:08:00,000 --> 00:08:02,000
αφηρημένο από την ομοιότητα,

198
00:08:02,000 --> 00:08:04,000
αλλά διατηρώντας ακόμα το συνολικό νόημα,

199
00:08:04,000 --> 00:08:08,000
ή αφηρημένο και από την ομοιότητα και από το νόημα προς το σχέδιο της εικόνας.

200
00:08:08,000 --> 00:08:10,000
Βάλτε τα όλα αυτά μαζί, και έχετε έναν ωραίο μικρό χάρτη

201
00:08:10,000 --> 00:08:13,000
ολόκληρου του ορίου της οπτικής εικονογραφίας

202
00:08:13,000 --> 00:08:15,000
το οποίο μπορούν να συμπεριλάβουν.

203
00:08:15,000 --> 00:08:18,000
Και αν κινηθείτε προς τα δεξιά έχετε επίσης τη γλώσσα,

204
00:08:18,000 --> 00:08:21,000
επειδή αυτό είναι ακόμα πιο αφηρημένο από την ομοιότητα,

205
00:08:21,000 --> 00:08:23,000
αλλά ακόμα διατηρεί το νόημα.

206
00:08:24,000 --> 00:08:26,000
Η όραση καλείται να αναπαραστήσει τον ήχο

207
00:08:26,000 --> 00:08:29,000
και να κατανοήσει τις κοινές ιδιότητες αυτών των δύο

208
00:08:29,000 --> 00:08:31,000
και την κοινή τους κληρονομιά, επίσης.

209
00:08:31,000 --> 00:08:34,000
Επίσης, το να προσπαθήσει κανείς να αναπαραστήσει την υφή του ήχου,

210
00:08:34,000 --> 00:08:38,000
να συλλάβει τον απαραίτητο χαρακτήρα του μέσω των οπτικών μέσων.

211
00:08:39,000 --> 00:08:41,000
Και υπάρχει επίσης και μια ισορροπία

212
00:08:41,000 --> 00:08:43,000
ανάμεσα στο ορατό και στο αόρατο στα κόμικς.

213
00:08:44,000 --> 00:08:46,000
Τα κόμικς είναι ενός είδους κάλεσμα και απόκριση

214
00:08:46,000 --> 00:08:47,000
στο οποίο ο καλλιτέχνης μας δίνει

215
00:08:47,000 --> 00:08:48,000
κάτι να βλέπουμε μέσα στα πλαίσια,

216
00:08:48,000 --> 00:08:52,000
και μετά μας δίνει κάτι να φανταστούμε ανάμεσα στα πλαίσια.

217
00:08:53,000 --> 00:08:55,000
Επίσης, άλλη μία έννοια

218
00:08:55,000 --> 00:08:58,000
την οποία η όραση των κόμικς αναπαριστά, είναι ο χρόνος.

219
00:08:59,000 --> 00:09:02,000
Η αλληλουχία είναι μια πολύ σημαντική πλευρά των κόμικς.

220
00:09:03,000 --> 00:09:05,000
Τα κόμικς παρουσιάζουν ένα είδος χρονικού χάρτη.

221
00:09:06,000 --> 00:09:09,000
Και αυτός ο χρονικός χάρτης ήταν κάτι που ενεργοποιεί τα μοντέρνα κόμικς,

222
00:09:09,000 --> 00:09:12,000
αλλά αναρωτιόμουν αν ίσως ενεργοποιεί επίσης

223
00:09:12,000 --> 00:09:14,000
άλλων ειδών μορφές,

224
00:09:14,000 --> 00:09:15,000
και βρήκα μερικές στην ιστορία.

225
00:09:16,000 --> 00:09:19,000
Και βλέπετε αυτήν την ίδια αρχή να λειτουργεί

226
00:09:19,000 --> 00:09:22,000
σε αυτές τις αρχαίες εκδοχές της ίδιας ιδέας.

227
00:09:22,000 --> 00:09:24,000
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, η μορφή της τέχνης συγκρούεται

228
00:09:24,000 --> 00:09:25,000
με την παρούσα τεχνολογία,

229
00:09:25,000 --> 00:09:29,000
είτε είναι χρώμα πάνω σε πέτρα, όπως ο Τάφος του Γραφέα στην Αρχαία Αίγυπτο,

230
00:09:29,000 --> 00:09:31,000
είτε ένα ανάγλυφο γλυπτό που υψώνεται πάνω σε μια πέτρινη στήλη,

231
00:09:32,000 --> 00:09:34,000
ή ένα κέντημα μήκους 60 μέτρων,

232
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
ή ζωγραφισμένο δέρμα ελαφιού και φλοιός δέντρου

233
00:09:36,000 --> 00:09:39,000
κατά πλάτος 88 ακορντεόν-διπλωμένων σελίδων.

234
00:09:39,000 --> 00:09:41,000
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι, μόλις φτάσουμε στην εκτύπωση --

235
00:09:41,000 --> 00:09:43,000
και αυτό υπάρχει από το 1450, παρεμπιπτόντως --

236
00:09:43,000 --> 00:09:45,000
όλες οι χειροτεχνίες μοντέρνου κόμικ αρχίζουν να παρουσιάζονται:

237
00:09:45,000 --> 00:09:47,000
ευθύγραμμη διάταξη πλαισίων,

238
00:09:47,000 --> 00:09:49,000
απλές σχεδιαστικές γραμμές χωρίς τόνο

239
00:09:49,000 --> 00:09:52,000
και ακολουθία ανάγνωσης από τα αριστερά προς τα δεξιά.

240
00:09:53,000 --> 00:09:54,000
Και μέσα σε 100 χρόνια,

241
00:09:54,000 --> 00:09:57,000
αρχίζουμε ήδη να βλέπουμε πλαίσια λέξεων και λεζάντες,

242
00:09:58,000 --> 00:10:00,000
και είναι στ' αλήθεια μόνο ένα πηδηματάκι από εδώ έως εδώ.

243
00:10:01,000 --> 00:10:03,000
'Έγραψα λοιπόν ένα βιβλίο γι' αυτό το '93,

244
00:10:03,000 --> 00:10:05,000
αλλά καθώς τελείωνα το βιβλίο,

245
00:10:05,000 --> 00:10:06,000
έπρεπε να κάνω λίγη στοιχειοθεσία,

246
00:10:06,000 --> 00:10:08,000
και είχα κουραστεί να πηγαίνω στο τοπικό κατάστημα αντιγράφων για να το κάνω,

247
00:10:08,000 --> 00:10:10,000
οπότε αγόρασα έναν υπολογιστή.

248
00:10:11,000 --> 00:10:14,000
ήταν ένα μικρό πραγματάκι -- δεν έκανε παρά μόνο για εισαγωγή κειμένου --

249
00:10:14,000 --> 00:10:17,000
αλλά ο πατέρας μου μου είχε πει για τον νόμο του Μούρ,

250
00:10:17,000 --> 00:10:20,000
για τον νόμο του Μούρ τη δεκαετία του 70, και ήξερα τι ερχόταν.

251
00:10:21,000 --> 00:10:23,000
Κράτησα λοιπόν τα μάτια μου δεκατέσσερα

252
00:10:23,000 --> 00:10:25,000
για να δω αν το είδος των αλλαγών που συνέβησαν

253
00:10:25,000 --> 00:10:28,000
όταν περάσαμε από τα προ-εκτύπωσης κόμικς στα έντυπα κόμικς

254
00:10:28,000 --> 00:10:31,000
θα συνέβαιναν όταν θα πηγαίναμε πιο πέρα, στα μετά-την-εκτύπωση κόμικς.

255
00:10:31,000 --> 00:10:33,000
Έτσι, ένα από τα πρώτα πράγματα που προτάθηκαν

256
00:10:33,000 --> 00:10:35,000
ήταν ότι θα μπορούσαμε να αναμίξουμε τα οπτικά των κόμικς

257
00:10:35,000 --> 00:10:37,000
με τον ήχο, την κίνηση και την διαδραστικότητα

258
00:10:37,000 --> 00:10:39,000
των CD-ROMs που κατασκευάζονταν τότε.

259
00:10:39,000 --> 00:10:41,000
Αυτό ήταν πριν ακόμα από το Διαδίκτυο.

260
00:10:41,000 --> 00:10:42,000
Και ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν ήταν

261
00:10:42,000 --> 00:10:44,000
να προσπαθήσουν να πάρουν την σελίδα των κόμικς ως έχει

262
00:10:44,000 --> 00:10:45,000
και να την μεταφέρουν στις οθόνες,

263
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
το οποίο ήταν ένα κλασικό ΜακΛουθανικό λάθος

264
00:10:48,000 --> 00:10:51,000
ιδιοποίησης του σχήματος της προηγούμενης τεχνολογίας

265
00:10:51,000 --> 00:10:53,000
ως περιεχόμενο της νέας τεχνολογίας.

266
00:10:53,000 --> 00:10:54,000
Και έτσι, αυτό που θα έκαναν ήταν,

267
00:10:54,000 --> 00:10:56,000
θα είχαν σελίδες κόμικ που μοιάζουν με τις έντυπες σελίδες κόμικς,

268
00:10:56,000 --> 00:10:59,000
και θα εισήγαγαν όλο τον ήχο και την κίνηση.

269
00:11:00,000 --> 00:11:02,000
Το πρόβλημα ήταν, πως εάν πηγαίναμε με αυτήν την ιδέα --

270
00:11:02,000 --> 00:11:05,000
αυτή τη βασική ιδέα ότι το κενό ισούται με χρόνο στα κόμικς--

271
00:11:05,000 --> 00:11:07,000
αυτό που συμβαίνει είναι ότι όταν εισάγουμε ήχο και κίνηση,

272
00:11:07,000 --> 00:11:11,000
τα οποία είναι χρονικά φαινόμενα που μπορούν μόνο να αναπαρίστανται μέσω χρόνου,

273
00:11:11,000 --> 00:11:16,000
τότε σπάμε τη συνέχεια της παρουσίασης.

274
00:11:17,000 --> 00:11:18,000
Η διαδραστικότητα ήταν κάτι ακόμα.

275
00:11:18,000 --> 00:11:19,000
Υπήρχαν τα υπερκείμενα κόμικς.

276
00:11:19,000 --> 00:11:20,000
Αλλά το θέμα με τα υπερκείμενα

277
00:11:20,000 --> 00:11:23,000
αλλά τα πάντα στα υπερκείμενα είτε είναι εκεί, είτε δεν είναι εκεί ή συνδεδεμένα με το εκεί,

278
00:11:23,000 --> 00:11:25,000
είναι βαθιά μη χωρικό.

279
00:11:25,000 --> 00:11:28,000
Η απόσταση από τον Αβραάμ Λίνκολν μέχρι μια πέννυ με τον Λίνκολν,

280
00:11:28,000 --> 00:11:30,000
από την Πένυ Μάρσαλ μέχρι το σχέδιο Μάρσαλ

281
00:11:30,000 --> 00:11:31,000
μέχρι το ''Σχέδιο 9'' μέχρι τις εννιά ζωές:

282
00:11:31,000 --> 00:11:33,000
είναι όλα τα ίδια.

283
00:11:33,000 --> 00:11:34,000
(Γέλια)

284
00:11:34,000 --> 00:11:36,000
Αλλά στα κόμικς, στα κόμικς,

285
00:11:37,000 --> 00:11:39,000
κάθε πλευρά της δουλειάς, κάθε στοιχείο της δουλείας

286
00:11:40,000 --> 00:11:43,000
έχει μια χωρική σχέση με κάθε άλλο στοιχείο σε κάθε περίπτωση.

287
00:11:43,000 --> 00:11:44,000
Το ερώτημα λοιπόν ήταν:

288
00:11:44,000 --> 00:11:47,000
Υπήρχε κανένας τρόπος να διατηρήσουμε αυτή τη χωρική σχέση

289
00:11:47,000 --> 00:11:49,000
ενώ παράλληλα να εκμεταλλευτούμε όλα τα πράγματα

290
00:11:49,000 --> 00:11:51,000
που το ψηφιακό είχε να μας προσφέρει;

291
00:11:51,000 --> 00:11:53,000
Βρήκα την προσωπική μου απάντηση σε αυτό

292
00:11:53,000 --> 00:11:55,000
σε αυτά τα αρχαία κόμικς που σας έδειχνα.

293
00:11:56,000 --> 00:11:59,000
Καθένα από αυτά έχει μια μονή αδιάκοπη γραμμή ανάγνωσης,

294
00:11:59,000 --> 00:12:01,000
είτε αυτή πηγαίνει ζικ ζακ κατά πλάτος των τοίχων

295
00:12:01,000 --> 00:12:03,000
είτε ανεβαίνοντας ελικοειδώς σε μια στήλη

296
00:12:03,000 --> 00:12:06,000
ή απλά ευθεία από τα αριστερά προς τα δεξιά, ή ακόμα πηγαίνοντας ανάποδα ζικ ζακ

297
00:12:06,000 --> 00:12:08,000
κατά πλάτος αυτών των 88 ακορντεόν-διπλωμένων σελίδων.

298
00:12:08,000 --> 00:12:10,000
Το ίδιο συμβαίνει, και αυτό είναι και η βασική ιδέα,

299
00:12:11,000 --> 00:12:13,000
το ότι καθώς κινείσαι μέσα στο χώρο κινείσαι και μέσα στο χρόνο

300
00:12:13,000 --> 00:12:15,000
συντελείται χωρίς κανένα συμβιβασμό,

301
00:12:15,000 --> 00:12:18,000
αλλά υπήρχαν συμβιβασμοί στην εκτύπωση.

302
00:12:18,000 --> 00:12:21,000
Τα παρακείμενα διαστήματα δεν ήταν πια παρακείμενες στιγμές,

303
00:12:21,000 --> 00:12:24,000
και έτσι η βασική ιδέα των κόμικς παραβιαζόταν ξανά και ξανά

304
00:12:24,000 --> 00:12:25,000
και ξανά και ξανά.

305
00:12:25,000 --> 00:12:26,000
Και σκέφτηκα, εντάξει λοιπόν,

306
00:12:26,000 --> 00:12:28,000
εάν αυτό είναι αλήθεια, υπάρχει κανένας τρόπος,

307
00:12:29,000 --> 00:12:31,000
όταν προχωράμε πέρα από τη σημερινή εκτύπωση,

308
00:12:31,000 --> 00:12:33,000
με κάποιο τρόπο να το επαναφέρουμε;

309
00:12:34,000 --> 00:12:36,000
Τώρα, η οθόνη

310
00:12:37,000 --> 00:12:39,000
είναι περιορισμένη όσο και η σελίδα, τεχνικά, σωστά;

311
00:12:39,000 --> 00:12:41,000
Είναι ένα διαφορετικό σχήμα, αλλά πέρα από αυτό

312
00:12:41,000 --> 00:12:43,000
είναι ο ίδιος βασικός περιορισμός.

313
00:12:43,000 --> 00:12:46,000
Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο αν κοιτάξεις την οθόνη σαν σελίδα,

314
00:12:47,000 --> 00:12:49,000
αλλά όχι εάν κοιτάξεις την οθόνη σαν παράθυρο.

315
00:12:50,000 --> 00:12:52,000
Και αυτό πρότεινα: ότι ίσως θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε αυτά τα κόμικς

316
00:12:52,000 --> 00:12:53,000
σε έναν άπειρο καμβά:

317
00:12:54,000 --> 00:12:58,000
κατά μήκος του άξονα Χ και του άξονα Ψ και σκαλοπατιών.

318
00:12:59,000 --> 00:13:01,000
Θα μπορούσαμε να κάνουμε κυκλικές διηγήσεις οι οποίες θα ήταν κυριολεκτικά κυκλικές.

319
00:13:01,000 --> 00:13:04,000
Θα μπορούσαμε να κάνουμε στροφή σε μια ιστορία η οποία θα ήταν κυριολεκτικά μια στροφή.

320
00:13:05,000 --> 00:13:07,000
Παράλληλες διηγήσεις θα μπορούσαν να είναι κυριολεκτικά παράλληλες,

321
00:13:09,000 --> 00:13:11,000
Χ, Ψ και επίσης Ζ.

322
00:13:12,000 --> 00:13:14,000
Είχα λοιπόν όλες όλες αυτές τις έννοιες. Αυτό συνέβαινε στα τέλη της δεκαετίας '90,

323
00:13:14,000 --> 00:13:17,000
και οι άλλοι άνθρωποι στη δουλεία μου με θεωρούσαν αρκετά τρελό,

324
00:13:18,000 --> 00:13:20,000
αλλά πολλοί άνθρωποι αργότερα προχώρησαν και πραγματικά το κατάφεραν.

325
00:13:20,000 --> 00:13:22,000
Θα σας δείξω μερικά τώρα.

326
00:13:23,000 --> 00:13:26,000
Αυτό ήταν ένα πρώιμο κολάζ κόμικ από ένα τύπο με το όνομα Τζέησον Λέξ.

327
00:13:30,000 --> 00:13:32,000
Και παρατηρήστε τι συμβαίνει εδώ.

328
00:13:32,000 --> 00:13:34,000
Αυτό που ψάχνω είναι μια διαρκής μεταλλαγή--

329
00:13:34,000 --> 00:13:36,000
αυτό ψάχνουμε όλοι.

330
00:13:36,000 --> 00:13:38,000
Καθώς τα Μέσα κατευθύνονται σε αυτή τη νέα εποχή,

331
00:13:38,000 --> 00:13:41,000
ψάχνουμε μεταλλαγές

332
00:13:41,000 --> 00:13:45,000
που να είναι διαρκείς, που να έχουν κάποιο είδος μόνιμης δύναμης.

333
00:13:45,000 --> 00:13:49,000
Τώρα, παίρνουμε αυτή τη βασική ιδέα παρουσίασης κόμικς σε ένα οπτικό μέσο,

334
00:13:49,000 --> 00:13:52,000
και έπειτα την μεταφέρουμε από την αρχή μέχρι το τέλος.

335
00:13:52,000 --> 00:13:54,000
Αυτό είναι ολόκληρο το κόμικ που μόλις είδατε

336
00:13:54,000 --> 00:13:56,000
και είναι στην οθόνη τώρα.

337
00:13:56,000 --> 00:13:59,000
Παρόλο που το βιώνουμε μόνο κομμάτι-κομμάτι,

338
00:13:59,000 --> 00:14:01,000
σε αυτό το σημείο βρίσκεται η τεχνολογία αυτή τη στιγμή.

339
00:14:01,000 --> 00:14:03,000
Ενώ η τεχνολογία εξελίσσεται,

340
00:14:03,000 --> 00:14:06,000
και ενώ παίρνουμε πλήρως εμβαπτισμένες παρουσιάσεις και βιβλιοθήκες,

341
00:14:06,000 --> 00:14:08,000
αυτό το πράγμα απλά θα αυξάνεται.

342
00:14:08,000 --> 00:14:10,000
Θα προσαρμόζεται.

343
00:14:10,000 --> 00:14:12,000
Θα προσαρμόζεται στο περιβάλλον του:

344
00:14:12,000 --> 00:14:14,000
είναι μια διαρκής μετεξέλιξη.

345
00:14:15,000 --> 00:14:17,000
Εδώ είναι άλλο ένα, θα σας δείξω. Είναι του Ντρου Γουίνγκ:

346
00:14:17,000 --> 00:14:18,000
και λέγεται,

347
00:14:18,000 --> 00:14:20,000
''Ο Ποπ σχεδιάζει τον θερμό θάνατο του σύμπαντος.''

348
00:14:46,000 --> 00:14:47,000
Δείτε τι συμβαίνει εδώ

349
00:14:48,000 --> 00:14:51,000
ενώ σχεδιάζουμε αυτές τις ιστορίες σε έναν άπειρο καμβά

350
00:14:53,000 --> 00:14:56,000
δημιουργούμε μια πιο αγνή έκφραση

351
00:14:57,000 --> 00:14:59,000
του λόγου ύπαρξης αυτού του μέσου.

352
00:15:04,000 --> 00:15:06,000
Θα τα περάσουμε λίγο γρήγορα-- παίρνετε μια ιδέα.

353
00:15:06,000 --> 00:15:08,000
Θέλω απλά να φτάσω στο τελευταίο πλαίσιο.

354
00:15:14,000 --> 00:15:17,000
(Γέλια)

355
00:15:17,000 --> 00:15:18,000
Ορίστε.

356
00:15:20,000 --> 00:15:22,000
(Γέλια)

357
00:15:25,000 --> 00:15:28,000
(Γέλια)

358
00:15:31,000 --> 00:15:32,000
Άλλο ένα.

359
00:15:34,000 --> 00:15:36,000
Αυτό εννοούμε άπειρος καμβάς.

360
00:15:37,000 --> 00:15:39,000
Είναι από ένα τύπο που λέγεται Ντάνιελ Μέρλιν Γκούντμπρεϊ στη Βρετανία.

361
00:15:40,000 --> 00:15:42,000
Γιατί είναι αυτό σημαντικό;

362
00:15:43,000 --> 00:15:45,000
Νομίζω ότι είναι σημαντικό επειδή τα μέσα,

363
00:15:46,000 --> 00:15:47,000
όλα τα μέσα,

364
00:15:48,000 --> 00:15:51,000
μας παρέχουν ένα παράθυρο πίσω στον κόσμο μας.

365
00:15:51,000 --> 00:15:53,000
Θα μπορούσε να είναι οι κινηματογραφικές ταινίες --

366
00:15:53,000 --> 00:15:56,000
και τελικά η εικονική πραγματικότητα, ή κάτι αντίστοιχο --

367
00:15:56,000 --> 00:15:58,000
κάποιο είδος εμβαπτισμένης παρουσίασης,

368
00:15:58,000 --> 00:16:03,000
που θα μας παρέχει την πιο αποτελεσματική απόδραση από το κόσμο όπου βρισκόμαστε.

369
00:16:03,000 --> 00:16:06,000
Για αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στη διήγηση ιστοριών, για να δραπετεύουν.

370
00:16:06,000 --> 00:16:09,000
Αλλά τα μέσα μας παρέχουν ένα παράθυρο

371
00:16:09,000 --> 00:16:12,000
πίσω στον κόσμο που ζούμε.

372
00:16:13,000 --> 00:16:15,000
Όταν τα μέσα εξελίσσονται

373
00:16:16,000 --> 00:16:21,000
η ταυτότητα τους γίνεται αυξανόμενα μοναδική.

374
00:16:21,000 --> 00:16:24,000
Γιατί αυτό που κοιτάζετε είναι τα κόμικς στο τετράγωνο:

375
00:16:24,000 --> 00:16:27,000
κοιτάζετε κόμικς που είναι πιο κόμικς από όσο ήταν ποτέ.

376
00:16:28,000 --> 00:16:31,000
Όταν αυτό συμβαίνει, παρέχουμε στους ανθρώπους πολλαπλούς τρόπους

377
00:16:31,000 --> 00:16:34,000
να επανέλθουν στον κόσμο μέσα από διαφορετικά παράθυρα,

378
00:16:35,000 --> 00:16:38,000
και όταν το κάνουμε, τους επιτρέπει να τριγωνίζουν τον κόσμο στον οποίο ζούν

379
00:16:38,000 --> 00:16:40,000
και να βλέπουν το σχήμα του.

380
00:16:40,000 --> 00:16:42,000
Και για αυτό πιστεύω πως είναι σημαντικό.

381
00:16:42,000 --> 00:16:44,000
Ένας από τους πολλούς λόγους, αλλά πρέπει να φύγω τώρα.

382
00:16:44,000 --> 00:16:45,000
Σας ευχαριστώ που με δεχθήκατε.