WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:01.700 สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ 00:00:01.880 --> 00:00:04.240 กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา 00:00:04.740 --> 00:00:09.700 บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 00:00:09.700 --> 00:00:10.980 มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ 00:00:11.180 --> 00:00:17.380 สำหรับใครที่ติดตามช่องวิวมาอย่างยาวนานนะคะ จะจำได้ว่า วิวเคยเล่าเรื่องไมยราพเอาไว้เมื่อนานแสนนานมาแล้วนะคะ 00:00:17.380 --> 00:00:19.120 เสร็จแล้ววิวก็เล่าไว้ไม่จบ 00:00:19.360 --> 00:00:22.340 เพราะว่าไม่ยอมเล่ามาจนถึงศึกไมยราพใช่ไหมค่ะ 00:00:22.340 --> 00:00:25.540 แล้วทุกคนก็มาทวงๆๆๆๆ ทวงกันมากมาย 00:00:25.540 --> 00:00:30.320 สาเหตุที่ตอนนั้นวิวไม่ได้เล่าต่อเนี่ย เพราะว่าตอนนั้นกำลังคิดอยู่เลยว่าจะทำโปรเจคนี้นี่แหละค่ะ 00:00:30.320 --> 00:00:32.120 เล่ารามเกียรติ์อย่างละเอียดทุกตอนใช่ใหม่ 00:00:32.140 --> 00:00:34.500 ดังนั้นเดี๋ยวมันจะเกิดการซ้ำซ้อนขึ้น 00:00:34.520 --> 00:00:38.180 และในที่สุดนะคะ หลังจากเราเล่ารามเกียรติ์มาร่วมปีเนี่ยนะคะ 00:00:38.180 --> 00:00:41.820 ในที่สุดเราก็เดินทางมาถึงตรงที่เราค้างไว้ จากคราวที่แล้วแล้วค่ะ 00:00:41.840 --> 00:00:44.360 ดังนั้นใครที่รออยู่ มาตามสัญญาแล้วนะคะ 00:00:44.360 --> 00:00:45.960 แต่ตอนนี้ก็ยังเวิ่นเว้ออยู่นะ 00:00:45.980 --> 00:00:51.640 เอาเป็นว่าถ้าใครตามมาจากคลิปเล่าไมยราพอันนั้น แล้วอยากดูตั้งแต่ตอนแรกนะคะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว 00:00:51.640 --> 00:00:53.020 กดไปดูได้ตรงนี้นะคะ 00:00:53.260 --> 00:00:58.340 ส่วนใครที่เบื่อ ไม่อยากฟัง อยากฟังแค่แบบตอนเดียว รวดเดียวจบเลย แค่ 10 นาที เนี่ยก็ 00:00:58.560 --> 00:01:00.700 ตรงนี้เช่นกันค่ะ เล่าไว้แล้วทั้งเรื่องนะคะ 00:01:00.800 --> 00:01:05.720 แล้วใครที่ฟังเรื่องรามเกียรติ์แล้วอยากติดตามเรื่องราวอื่นๆ ที่สนุกเช่นกันในช่อง Point of View นะคะ อย่าลืม 00:01:05.780 --> 00:01:09.900 กดติตดตาม ไม่ว่าจะเป็นทาง YouTube Facebook Twitter Instagram นะคะ 00:01:09.960 --> 00:01:13.760 โอเค พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระรึยังคะ 00:01:13.940 --> 00:01:15.940 ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ 00:01:20.080 --> 00:01:25.260 ความเดิมจากตอนที่แล้ว จำได้ใช่ไหมคะ ตอนนี้ทศกัณฐ์กำลังเจ็บแค้นเคืองโกรธพระรามอย่างรุนแรง 00:01:25.320 --> 00:01:30.200 เพราะว่าทศกัณฐ์พลาดพลั้งในแก่พระรามมาถึง 3 ครั้ง 3 ครา ติดนะคะ 00:01:30.300 --> 00:01:37.280 ก็คือไล่ตั้งแต่ครั้งแรกนะคะที่หนุมานบุกเข้ามา แค่จะมาเอาแหวนให้นางสีดาแต่ก็หลอกเผากรุงลงกาไปทั้งเมืองเลย 00:01:37.420 --> 00:01:40.780 ครั้งที่ 2 องคตมาสื่อสารก็ฆ่า 4 เสนาตาย 00:01:40.840 --> 00:01:45.220 ทศกัณฐ์พยายามจะแก้แค้นด้วยการยกฉัตรขึ้นมา ก็โดนสุครีพมาหักฉัตรเข้าไปอีก 00:01:45.220 --> 00:01:48.800 แถมเอาเท้าคีบมงกุฎของทศกัณฐ์ ไปจากหัวเลยนะคะ 00:01:48.860 --> 00:01:56.220 ทำให้ทศกัณฐ์เนี่ยรู้สึกว่าไม่ได้แล้วฉันต้องกำจัดไอ้มนุษย์พวกนี้ ฉันทนไม่ได้ นี่มันหยามกันเกินไป อะไรต่างๆ นานา นะคะ 00:01:56.340 --> 00:01:59.220 แต่ถามว่าทศกัณฐ์อยากยกทัพออกไปรบรึยัง 00:01:59.220 --> 00:02:01.960 ยังค่ะ ทศกัณฐ์ไม่ใช่คนที่มีเกียรติขนาดนั้น 00:02:01.960 --> 00:02:06.100 ทศกัณฐ์ยังไม่อยากแบบว่าเกณฑ์กองทัพออกไป บุกไปสู้กับพระรามนะคะ 00:02:06.180 --> 00:02:09.020 ทศกัณฐ์ก็เลยคิดไอเดียใหม่ขึ้นมาค่ะ ประมาณว่า 00:02:09.080 --> 00:02:11.960 เอ๊ ฉันจะทำยังไงดีนะ ฉันจะได้ไม่ต้องไปสู้กับพระราม 00:02:11.960 --> 00:02:13.100 แต่พระรามมันต้องตาย 00:02:13.180 --> 00:02:19.800 เราหายักษ์สักตนหนึ่งเนี่ย ที่เก่งกล้าสามารถพอ แปลงกายเข้าไปในกองทัพของพระรามที่ภูเขามรกตนะ 00:02:19.800 --> 00:02:21.900 แล้วไปลักพาตัวพระรามออกมาฆ่าทิ้งเลยดีกว่า 00:02:21.980 --> 00:02:25.420 น่ะ คิดดังนั้นแล้วทศกัณฐ์ก็ปรึกษาทุกคนค่ะ ประมาณว่า 00:02:25.580 --> 00:02:30.760 เราเลือกใครดีที่เก่งกล้าสามารถพอที่จะปลอมตัวเข้าไปในกองทัพของพระรามได้โดยที่ไม่โดนจับได้ 00:02:30.840 --> 00:02:33.500 เพราะคราวก่อนน่ะ เราปลอมตัวเข้าไปเราก็โดนจับได้ไง 00:02:33.500 --> 00:02:35.240 เอายังไงดีๆๆ 00:02:35.240 --> 00:02:37.080 ก็มีคนเสนอขึ้นมานะคะ บอกว่า 00:02:37.180 --> 00:02:40.340 ท่านทศกัณฐ์ จริงๆ แล้วเนี่ยนะ ในบรรดายักษ์ของเราทั้งหมด 00:02:40.420 --> 00:02:44.860 ยักษ์ตนเดียวเท่านั้นแหละที่เก่งกล้าสามารถพอแปลงกายเข้าไปอยู่ในกองทัพของพระราม 00:02:44.860 --> 00:02:47.420 แล้วไปจับพระรามออกมาได้ โดยที่ไม่มีใครรู้เนี่ยนะ 00:02:47.520 --> 00:02:49.820 ก็คือไมยราพหลานของท่านนั้นเอง 00:02:49.820 --> 00:02:52.020 หลานของท่านที่ปกครองอยู่ที่เมืองบาดาลนั่นแหละ 00:02:52.020 --> 00:02:54.880 เพราะว่าไมยราพเป็นคนเดียวที่มีเวทย์มนตร์คาถาต่างๆ 00:02:54.880 --> 00:02:56.520 สามารถกำบังกายได้ 00:02:56.700 --> 00:03:00.400 มีว่านยาอะไรที่เอามาทาตัวแล้วหายวับ เหมือนมีผ้าคลุมล่องหนเลย 00:03:00.400 --> 00:03:02.380 เท่านั้นยังไม่พอยังสะกดทงสะกดทัพได้ 00:03:02.480 --> 00:03:04.480 ท่านควรจะไปเรียกไมยราพมาช่วย 00:03:04.480 --> 00:03:05.220 น่ะ 00:03:05.220 --> 00:03:08.660 ยักษ์เมืองตัวเองมีเยอะแยะไม่เรียกมาช่วยนะคะ ไปเรียกเมืองอื่นมาช่วยก่อน 00:03:08.660 --> 00:03:09.900 ถามว่าทศกัณฐ์เห็นด้วยไหม 00:03:10.000 --> 00:03:16.440 เห็นด้วยค่ะ ว่าแล้วทศกัณฐ์ก็เลยจัดการร่างสารต่างๆ แล้วก็ส่งคนเนี่ยนะคะ ไปหาไมยราพที่เมืองบาดาล 00:03:16.500 --> 00:03:18.640 ไปถึงก็ไปเล่าให้ไมยราพฟังประมาณว่า 00:03:18.700 --> 00:03:22.460 ท่านไมยราพ ตอนนี้กรุงลงกามีศึกใหญ่ ต้องการความช่วยเหลือจากท่าน 00:03:22.460 --> 00:03:23.140 อะไรประมาณนี้ 00:03:23.220 --> 00:03:25.320 ซึ่งแน่นอนนะคะ ไมยราพได้ยิน ไมยราพแบบ 00:03:25.520 --> 00:03:29.320 เฮ้ย แย่แล้วกรุงลงกามีศึก นี่เราเป็นญาติกันเราต้องไปช่วย 00:03:29.400 --> 00:03:34.600 คือไมยราพจำไม่ได้ จำได้ไหม ใครที่เคยดูตอนกำเนิดไมยราพเมื่อนานแสนนานมากแล้ว 00:03:34.740 --> 00:03:37.080 พ่อไมยราพสั่งไว้ข้อเดียวก่อนตายคือ 00:03:37.080 --> 00:03:38.900 อย่ายุ่งกับทศกัณฐ์ 00:03:38.900 --> 00:03:41.220 สั่งมาตั้งแต่สมัยปู่ จำไม่ได้เลยนะคะ 00:03:41.280 --> 00:03:43.280 ไมยราพก็ตอบตกลงไปค่ะ บอกว่า 00:03:43.360 --> 00:03:47.660 โอเค เดี๋ยวข้าจะไปช่วยกรุงลงกานะ ท่านกลับไปบอกทศกัณฐ์เลย เดี๋ยวข้ายกทัพตามไป 00:03:47.720 --> 00:03:52.400 ว่าแล้วนะคะ ไมยราพด้วยความที่เป็นเจ้าเมือง ก็เลยไปปรึกษากับเหล่าเสนาอำมาตย์ของตัวเอง ประมาณว่า 00:03:52.600 --> 00:03:56.360 เออ ว่าแต่ท่านเสนา พวกเราเนี่ยเคยไปช่วยรบกรุงลงกายังไงบ้าง 00:03:56.420 --> 00:03:58.520 คือมันก็ต้องมีเหมือนแบบว่าทำเนียมประเพณีอะ 00:03:58.560 --> 00:04:04.300 เช่นแบบว่าในสมัยพ่อ เรายกทัพไป 10,000 นาย อะไรยังงี้ ก็จะได้ยกไปจำนวนเท่ากันประมาณนั้นนะคะ 00:04:04.300 --> 00:04:05.640 เหล่าเสนาทั้งหลายก็บอกว่า 00:04:05.760 --> 00:04:12.260 เอ๊ ข้าจำไม่ได้คือข้าเกิดไม่ทันอะ มันเป็นสมัยก่อนอะไรอย่างงี้ ข้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่คนหนึ่งที่น่าจะเกิดทันแน่ๆ 00:04:12.260 --> 00:04:13.200 คือแม่ของท่านเอง 00:04:13.200 --> 00:04:15.120 ไปถามแม่ดูไหม อะไรอย่างงี้ 00:04:15.120 --> 00:04:17.400 ไมยราพก็ โอเค ไปถามแม่ก็ไปถามแม่ 00:04:17.420 --> 00:04:20.620 ไมยราพนะคะ ก็เลยเดินทางไปหาแม่ตัวเองในวังนะคะ 00:04:20.660 --> 00:04:24.520 ไปถึงก็ถามแบบ แม่ครับๆ ผมสงสัยจังเลยอะ ว่าแบบ 00:04:24.520 --> 00:04:29.620 ปกติแล้วระหว่างเรากับกรุงลงกาเนี่ยมีความสัมพันธ์อันดีกันไหม เวลาใครมีศึกมาประชิดอะไรอย่างงี้ 00:04:29.620 --> 00:04:31.140 เราช่วยเหลือกันรึเปล่า 00:04:31.220 --> 00:04:39.640 แม่นะคะ ก็เล่าให้ฟังประมาณว่า โอ้ย แม่จำได้นะลูกนะ สมัยนู้นเมื่อโบราณกาลมา เวลากรุงลงกามีศึกเราก็จะยกทัพขึ้นไปช่วย 00:04:39.720 --> 00:04:43.480 เวลาเรามีศึก กรุงลงกาก็จะยกทัพลงมาช่วยเรา เราเป็นญาติสนิทกัน 00:04:43.480 --> 00:04:47.140 แต่ว่าเราก็ไม่ได้ติดต่อสื่อสารกันมาค่อนข้างนานแล้ว 00:04:47.140 --> 00:04:48.100 ถามทำไมเหรอลูก 00:04:48.240 --> 00:04:50.440 น่ะ อยู่ดีๆ แม่ก็ถามว่าถามทำไมเหรอลูก 00:04:50.440 --> 00:04:52.260 ไมยราพก็เลยเลยให้แม่ฟังบอกว่า 00:04:52.300 --> 00:04:58.040 อ๋อ แม่เนี่ย เมื่อกี้ทศกัณฐ์ส่งทูตมาหาลูก บอกว่าอยากให้ลูกลงไปช่วยบอกว่าตอนนี้กรุงลงกามีศึก 00:04:58.120 --> 00:05:01.640 แล้วที่สำคัญนะ เป็นศึกของสองพี่น้องชื่อว่า พระรามกับพระลักษมณ์ 00:05:01.700 --> 00:05:06.720 เป็นทายาทเมืองอโยธยา อยุธยาอะไรสักอย่างนี่แหละ รู้สึกจะเป็นหลานท้าวอัชบาล 00:05:06.840 --> 00:05:11.180 ก็เลยแบบไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมทศกัณฐ์ต้องไปทะเลาะกับมนุษย์ด้วย ก็เลยจะไปช่วย 00:05:11.260 --> 00:05:13.260 พอได้ยินชื่อพระรามพระลักษมณ์เท่านั้นแหละค่ะ 00:05:13.380 --> 00:05:15.580 แม่ของไมยราพตกใจหน้าซีดแบบ พึ่บ 00:05:15.580 --> 00:05:18.520 หน้าซีดแบบเลือดยังงี้เลย วื้ด ลงไปถึงเท้าเลยนะคะ 00:05:18.520 --> 00:05:20.480 ทำให้ไมยราพอะสังเกตเห็น ไมยราพก็แบบ 00:05:20.620 --> 00:05:24.140 ท่านแม่ ท่านเป็นอะไรเล่าให้ข้าฟังซิ ทำไมถึงต้องหน้าซีดขนากดนั้น 00:05:24.280 --> 00:05:27.060 แม่ของไมยราพนะคะก็เลยหันไปบอกไมยราพ บอกว่า 00:05:27.060 --> 00:05:30.400 ไมยราพลูกจำได้ไหม ก่อนตายพ่อสั่งไว้ว่าอะไร 00:05:30.400 --> 00:05:34.560 พ่อสั่งไว้ข้อเดียวคือ อย่าไปยุ่งกับทศกัณฐ์ มันจะนำความชิบหายมาสู่พวกเรา 00:05:34.680 --> 00:05:38.000 ที่สำคัญนะ ลูกจะไปรบกับพระรามพระลักษมณ์ ช่วยทศกัณฐ์เนี่ยนะ 00:05:38.000 --> 00:05:39.640 อุ๊ย ไม่เอาแม่ไม่ให้ไปหรอก 00:05:39.740 --> 00:05:44.800 คือ ลูกไม่รู้เหรอว่านี่หลานท้าวอัชบาลแห่งกรุงศรีอโยธยานะ เป็นแบบผู้ยิ่งใหญ่มากๆ 00:05:44.800 --> 00:05:50.960 ลูกรู้ไหมว่าครั้งหนึ่งอะ ทศกัณฐ์กับนางมณโฑอะ ไปยืนชมนกชมไม้ชมวิวสวยๆ ด้วยกัน 00:05:50.980 --> 00:05:55.880 ที่ริมหน้าต่าง ขณะที่ทั้งสองคนกำลังแบบว่า วิวสวยๆๆ อยู่เนี่ยนะ 00:05:55.880 --> 00:05:57.300 ใช่ค่ะ อันนี้ตั้งใจ 00:05:57.500 --> 00:06:03.740 ขณะที่ทั้งสองคนกำลังวิวสวยๆ กันอยู่เนี่ยนะคะ อยู่ดีๆ ก็มีนกตัวหนึ่งเนี่ยมาเกาะอยู่ที่หน้าต่าง แล้วก็ร้อง 00:06:03.740 --> 00:06:04.720 ไม่หยุดเลย 00:06:04.720 --> 00:06:07.320 ทศกัณฐ์รำคาญมากก็พยายามจะไล่ ประมาณว่าแบบ 00:06:07.500 --> 00:06:10.700 ไป ชิ้วๆ ตะโกนไปทั้ง 20 ปากเนี่ยนะ นกก็ไม่ไปไหน 00:06:10.700 --> 00:06:15.660 คือแสดงให้เห็นเลยว่าวงศาคณาญาติ ของยักษ์ของกรุงลงกาเนี่ยมันเสื่อมลงตั้งแต่สมัยทศกัณฐ์แล้ว 00:06:15.660 --> 00:06:16.640 เพราะว่ามันเป็นคนไม่ดี 00:06:16.640 --> 00:06:19.900 เท่านั้นยังไม่พอนะ นางมณโฑอะ ก็รู้ก็เลยบอกทศกัณฐ์ว่า 00:06:19.920 --> 00:06:24.500 เนี่ย ทศกัณฐ์ตอนนี้วงศ์ยักษ์อะเสื่อมลงแล้ว เดี๋ยวมนุษย์จะชนะอะไรอย่างงี้ 00:06:24.560 --> 00:06:26.420 ทศกัณฐ์ไม่เชื่อ นางมณโฑก็เลยบอกว่า 00:06:26.420 --> 00:06:30.480 เดี๋ยวข้าทำให้ดู ถ้าข้าออกชื่อมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งเป็นมนุษย์ที่ยิ่งใหญ่มากๆ เนี่ยนะ 00:06:30.560 --> 00:06:35.500 รับรองว่านกจะต้องไป นางมณโฑก็เลยยกมือขึ้นพนมแล้วก็พูดชื่อท้าวอัชบาลเข้าไป ประมาณว่า 00:06:35.540 --> 00:06:37.720 ด้วยอำนาจของท้าวอัชบาลขอให้นกอะไป 00:06:37.760 --> 00:06:43.600 ปรากฏว่าแค่พูดชื่อท้าวอัชบาลเนี่ยนะ มีพระขรรค์ลอยมาจากไหนก็ไม่รู้ตัดหัวนกขาดกระเด็นไปเลย 00:06:43.740 --> 00:06:49.580 เนี่ยคิดดูสิ นั่นแค่สมัยแบบปู่เขานะ แล้วนึกสภาพ นี่สมัยหลานน่ะ แล้วหลานกำลังหนุ่มๆ เก่งกล้าสามารถ 00:06:49.580 --> 00:06:52.040 ที่สำคัญเขาก็รู้กันทั้งบ้านทั้งเมืองว่า 00:06:52.100 --> 00:06:55.160 หลานสองคนนี้เขาไปอันเชิญพระนารายณ์อวตารลงมาเกิด 00:06:55.360 --> 00:06:59.940 คือลูกจะไปสู้กับพระนารายณ์อวตาร คือบ้าไปแล้วเหรอลูก อย่าไปเลยได้โปรดนะ แม่ขอร้อง 00:07:00.040 --> 00:07:03.360 ไปปรึกษาแม่ ถามแม่ว่าทำยังไงดี แม่บอกว่าอย่า 00:07:03.360 --> 00:07:04.440 ไมนราพเชื่อไหม 00:07:04.440 --> 00:07:08.340 ไม่เชื่อนะคะ ไมยราพก็ได้ยินแม่อย่างงั้น โกรธ ไมยราพแบบ 00:07:08.440 --> 00:07:11.940 แม่นี่มันจะดูหมิ่นลูกเกินไปแล้ว ลูกก็เป็นคนที่เก่งกล้าสามารถ 00:07:11.940 --> 00:07:16.580 ลูกคือไมยราพผู้ยิ่งใหญ่ ลูกถอดหัวใจแล้ว ลูกมีความสามมารถต่างๆ มากมาย 00:07:16.580 --> 00:07:17.740 แม่บอกว่า 00:07:17.740 --> 00:07:20.700 ลูกเนี่ยนะ จะแพ้มนุษย์ ไม่มีทางลูกจะสู้ให้ดู 00:07:20.720 --> 00:07:25.400 ว่าแล้วนะคะ ไมยราพก็สะบัดก้นไปจัดทัพ แล้วก็ยกเข้าไปที่กรุงลงกาเลยค่ะ 00:07:25.400 --> 00:07:27.400 น่ะ แล้วจะไปปรึกษาแม่ทำไมอะ ใช่ปะ 00:07:27.480 --> 00:07:29.820 ไปถึงนะคะ ก็ไปคุยกับทศกัณฐ์ต่างๆ 00:07:29.860 --> 00:07:34.580 ทศกัณฐ์ก็มีความแบบ เนี่ยหลานรัก มีมนุษย์น่ะยักทัพมาประชิดกรุงลงกาอยู่ 00:07:34.680 --> 00:07:39.460 แต่ข้าเนี่ยนะ ไม่อยากออกไปสู้ คือแบบมันเสียเกียรติอะ ก็เลยคิดว่าจะให้เจ้าอะ 00:07:39.460 --> 00:07:42.040 ลอบเข้าไปในกองทัพไปลักพาตัวมันออกมาฆ่าทิ้งเลย 00:07:42.080 --> 00:07:46.800 ฟังดู make sense ปะ ไม่ make sense เลย ระหว่างการยกทัพไปรบ ซึ่งมีเกียรติกว่าตั้งเยอะ แต่ว่าแบบ 00:07:46.840 --> 00:07:49.160 จะให้ลอบเข้าไป ลักพาตัวเขาออกมาแล้วฆ่าทิ้ง 00:07:49.160 --> 00:07:50.740 บอกว่าอันนี้คือการมีเกียรติอะไรยังงี้ 00:07:50.920 --> 00:07:57.680 แต่ว่าถามว่าไมยราพทำไหม ไมยราพก็ตอบตกลงนะคะ แล้วก็กลับไปกรุงบาดาล ไมยราพก็ไปตั้งพิธงพิธีอะไรใหญ่โต 00:07:57.700 --> 00:08:01.540 ทำพิธีเพื่อเสกว่านยา ทำพิธีปรุงยานะคะ 00:08:01.560 --> 00:08:08.140 ไม่แน่ใจว่าไปเรียนมาจากสำนักศาสตราจารย์เซเวอร์รัส สเนป รึเปล่า เพราะว่าก็ไปปรุงยาอยู่ใต้ดินด้วยนะ 00:08:08.260 --> 00:08:12.860 แหม่ มีความโยงไปหาแฮรี่ได้ด้วยความชอบส่วนตัว ซึ่งไม่เกี่ยวนอกเรื่องนะคะ กลับมาค่ะ 00:08:13.000 --> 00:08:17.680 ไมยราพนี่ปรุงยาตามตำราต่างๆ มากมายนะคะ นั่งสวดบริกรรมคาถาต่างๆ ก็จะมีแบบ 00:08:17.800 --> 00:08:25.360 ของต่างๆ ผุดขึ้นมาจากกระทะว่านยา เช่นแบบ มีผู้หญิง ผุดขึ้นมาไมยราพก็ฆ่าทิ้ง มีช้างผุดขึ้นมา ไมยราพก็ฆ่าทิ้ง 00:08:25.460 --> 00:08:31.240 จนกระทั่งมีแบบสิงโตอะไรอย่างงี้ ผุเดขึ้นมาไมยราพก็แบบมีการควักเอาหัวใจเอาอะไรต่างๆ มาผสมกับว่านยา 00:08:31.240 --> 00:08:32.760 แล้วก็มาลองยาดูนะคะ 00:08:32.820 --> 00:08:36.700 โดยการเอายาเนี่ย ซึ่งปลุกเสกเสร็จแล้วลองทาตัวดู ลองทา 00:08:36.780 --> 00:08:42.660 ปรากฏว่าทาเสร็จไมยราพหายตัวไปเลย ฟิ้ง เหล่าทหารที่นั่งมองอยู่ก็แบบ อุ๊ยๆ เจ้านายหายๆ 00:08:42.660 --> 00:08:44.300 วิ่งหากันมั่วซั่ว ไมยราพก็แบบ 00:08:45.700 --> 00:08:51.000 ทุกคนหยุด หยุดโวยวายเดี๋ยวนี้ ข้าไม่ได้หายไปไหน ข้ากำลังเสกยาหายตัวอยู่ 00:08:51.000 --> 00:08:52.760 แล้วข้าลองยา ข้าก็ต้องหายตัวสิ 00:08:52.760 --> 00:08:53.820 จะโวยวายทำไม 00:08:53.820 --> 00:08:55.820 ว่าแล้วก็ล้างว่านยาออกแล้วก็รู้สึกว่า 00:08:55.820 --> 00:08:57.600 โอเคข้าสำเร็จแล้วนะคะ 00:08:57.600 --> 00:08:59.260 ปรากฏว่าหลังจากทำยาเสร็จค่ะ 00:08:59.320 --> 00:09:02.500 ไมยราพก็เตรียมพร้อมละ ที่จะเดินทางไปยังทัพของพระราม 00:09:02.500 --> 00:09:04.260 เพื่อไปดำเนินแผนการต่างๆ 00:09:04.300 --> 00:09:07.120 แต่ว่าคืนนั้นไมยราพนอนหลับไปแล้วก็ฝันค่ะ 00:09:07.120 --> 00:09:08.760 ไมยราพนะคะ ก็ฝันประมาณว่า 00:09:08.880 --> 00:09:16.080 เฮ้ย มีพระจันทร์ดวงหนึ่ง โดดเด่นโชติช่วงอยู่กลางฟ้า แล้วอยู่ดีๆ ก็มีดาวอีกดวงหนึ่งขึ้นมา แล้วดาวก็ส่องประกายแรงมาก 00:09:16.080 --> 00:09:17.880 แรงจนกลบแสงพระจันทร์ไปหมดเลย 00:09:17.880 --> 00:09:18.540 อะไรต่างๆ 00:09:18.560 --> 00:09:21.620 แน่นอนว่าฝันแปลกขนาดนี้ ตื่นเช้ามาไมยราพก็ต้อง 00:09:21.660 --> 00:09:23.660 ไปให้โหรทำนายฝันให้นะคะ 00:09:23.660 --> 00:09:25.520 ซึ่งโหรก็ทำนายฝันไมยราพ ประมาณว่า 00:09:25.640 --> 00:09:32.040 โอ้ย แย่แล้วเนี่ย ท่านจะมีเคราะห์นะ มันจะมีญาติของท่าน คนหนึ่งเนี่ย ที่ขึ้นมาแล้วก็แย่งชิงราชบัลลังก์ไปได้ 00:09:32.260 --> 00:09:35.900 ไมยราพนะคะก็เลยให้โหรในเมืองเนี่ย ตรวจสอบคนในเมืองทั้งหมดเลย ประมาณว่า 00:09:36.000 --> 00:09:41.020 ญาติๆ ของข้า ใครของข้าใครที่แบบดวงแข็ง ดวงกำลังขึ้น ดูน่าทางจะมาเป็นกษัตริย์แทนข้า 00:09:41.140 --> 00:09:47.060 ปรากฏว่าตรวจไปตรวจมาค่ะ ไปเจอ ดวงของไวยวิก ซึ่งเป็นลูกชายของพิรากวนนะคะ นางพิรากวนนี่คือ 00:09:47.060 --> 00:09:48.520 พี่สาวของไมยราพเอง 00:09:48.580 --> 00:09:51.080 ประมาณว่าหลานของตัวเองเนี่ย กำลังดวงดีมากๆ 00:09:51.180 --> 00:09:53.820 ไมยราพก็เลยแบบว่าให้ไปลากคอไวยวิกมาเลยนะ ประมาณว่า 00:09:53.880 --> 00:09:57.580 ไอ้ไวยวิก แกกำลังจะเป็นกบฏฉันใช่ไหม แกกำลังจะมาแย่งตำแหน่งของฉัน ไม่ได้แล้ว 00:09:57.580 --> 00:10:00.420 จับสองแม่ลูกเนี่ย ทั้งพี่สาวตัวเองแล้วก็ทั้งหลานเนี่ยนะ 00:10:00.420 --> 00:10:01.580 เอาไปขังไว้ 00:10:01.580 --> 00:10:02.960 แล้วเดี๋ยวข้าไปจัดการวันหลัง 00:10:03.040 --> 00:10:05.940 ว่าแล้วนะคะ ไมยราพก็ออกเดินทางไปที่กองทัพของพระรามค่ะ 00:10:05.940 --> 00:10:08.120 ปรากฏว่าคืนนั้นพระรามฝันเหมือนกัน 00:10:08.120 --> 00:10:10.060 แล้วก็ฝันร้ายต่างๆ นานานะคะ 00:10:10.200 --> 00:10:13.380 ก็เลยตื่นมาให้พิเภกทำนายฝัน พิเภกก็ทำนายฝันประมาณว่า 00:10:13.460 --> 00:10:16.820 โอ้ยพระรามท่านเนี่ย ฝันอันนี้เป็นร้ายที่จะกลายเป็นดีนะ 00:10:16.880 --> 00:10:23.220 เดี๋ยวจะมีศัตรูเนี่ย ชื่อว่าไมยราพแน่ๆ เลย ลอบขึ้นมาบนกองทัพนะ แล้วก็จะมาจับตัวท่านไปนะ 00:10:23.260 --> 00:10:29.200 ถ้าเกิดขึ้นตอนนั้นตอนนี้จะมีเคราะห์อะไรอย่างงี้ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวท่านจะปลอกภัย แล้วก็ขึ้นมาเอาชนะทศกัณฐ์ได้ในที่สุด 00:10:29.340 --> 00:10:32.460 ปรากฏว่าพอเป็นอย่างงั้น แม้ว่ารู้ว่ายังไงก็จับตัวไปได้เนี่ยนะคะ 00:10:32.520 --> 00:10:34.600 แต่มันก็ต้องมีการป้องกันตัวนึกออกปะ 00:10:34.660 --> 00:10:39.060 ดังนั้นค่ะ เหล่ากองทัพพระรามก็เลยจัดเวรยามกัน ป้องกันสถานที่กันเต็มไปหมดเลยนะ 00:10:39.200 --> 00:10:45.720 โดยมีหนุมานเนี่ยเสนอว่า เอางี้ไหม ในเมื่อไมยราพเนี่ย มันเก่งมาก งั้นข้าเนรมิตตัวเองให้เป็นหนุมาน ตัวใหญ่ เบิ้ม 00:10:45.720 --> 00:10:49.400 แล้วก็เอาพลับพลาเนี่ยนะ เอาที่อยู่ของพระรามทั้งหมดอมไว้ในปาก 00:10:49.680 --> 00:10:53.360 เวลาไมยราพจะเข้ามาจะต้องผ่านปากข้าไง โอเคไหม นะคะ 00:10:53.380 --> 00:10:57.960 ซึ่งอันนี้ก็เป็นภาพจิตรกรรมฝาผนังที่วัดพระแก้ว ที่มีชื่อเสียงมากนะคะ ก็ 00:10:57.960 --> 00:11:00.880 ถ้าใครเคยเห็นนะ ที่หนุมานตัวใหญ่ๆ ก็ตอนนี้นี่แหละค่ะ 00:11:01.000 --> 00:11:06.780 ซึ่ง เดี๋ยวเหตุการณ์หลังจากนี้จะเป็นเหตุการณ์ที่ไมยราพบุกเข้าไปเพื่อจะไปชิงตัวพระรามนะคะ 00:11:06.860 --> 00:11:12.320 เดี๋ยวจะเกิดอะไรขึ้นยังไง วิวคิดว่าตัดไปที่สัปดาห์หน้าดีกว่าค่ะ เพราะสัปดาห์นี้คลิปค่อนข้างยาวแล้วนะคะ 00:11:12.360 --> 00:11:15.760 วันนี้คิดว่าพอเท่านี้ก่อนดีกว่าค่ะ วันนี้ลาไปนะคะทุกคน 00:11:15.760 --> 00:11:16.900 บ๊าย บาย 00:11:16.900 --> 00:11:17.780 สวัสดีค่ะ 00:11:17.840 --> 00:11:21.200 เอาจริงๆ อันนี้แอบคิดส่วนตัว คิดว่ามานานแล้วด้วย คิดมาตั้งแต่เด็กเลยนะ ว่าแบบ 00:11:21.260 --> 00:11:23.260 หนุมานอมพลับพลาไว้ในปาก 00:11:23.500 --> 00:11:28.300 คือหนุมานเป็นลิงป่า ในสมัยนั้นก็ไม่น่าจะมี นวัตกรรมการแปลงฟันอะไรที่ดีมากมาย 00:11:28.300 --> 00:11:30.620 อาจจะมีกลิ่นข่อย หรืออาจจะมีการเคี้ยวหมงเคี้ยวหมาก 00:11:30.800 --> 00:11:36.800 แต่ หนุมานมันต้องปากเหม็นแน่ๆ เลยอะ แล้วแบบเผลอๆ จริงๆ ที่ในอนาคตพระรงพระรามจะสลบกันน่ะ 00:11:36.800 --> 00:11:41.420 อาจจะไม่ได้สลบด้วยว่านยาของไมยราพนะ อาจจะสลบเพราะว่ากลิ่นปากของหนุมานก็เป็นได้นะคะ 00:11:41.600 --> 00:11:45.660 เอ่อ อันนี้คิดเองเล่นๆ ขำๆ แต่ช่างมันเถอะไร้สาระนะ นอกเรื่องไปไกลแสนไกล 00:11:45.660 --> 00:11:47.200 วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะ 00:11:47.200 --> 00:11:48.120 บ๊าย บาย 00:11:48.120 --> 00:11:48.920 สวัสดีค่ะ