WEBVTT

00:00:07.376 --> 00:00:08.852
ตอนที่ฉันอายุ 5 ปี

00:00:08.852 --> 00:00:12.307
ฉันถูกพาไปยังห้องเล็ก ๆ
และให้แก้โจทย์ชุดปริศนา

00:00:12.317 --> 00:00:15.452
ทั้งคุณครูและพ่อแม่ของฉัน
บอกว่าแค่ทำสนุก ๆ

00:00:15.452 --> 00:00:17.830
และผลทดสอบนี้ไม่มีความหมายอะไร

00:00:17.830 --> 00:00:21.278
แต่พ่อแม่ของฉันมีความสงสัย
และคาดหวังไว้อยู่ลึก ๆ ว่าฉันจะทำได้ดี

00:00:21.278 --> 00:00:24.453
พวกเขารู้ว่า ถ้าฉันทำได้ดี
จะทำให้ฉันได้รับโอกาสอะไรบ้าง

00:00:24.453 --> 00:00:27.266
ฉันเข้าใจบ้างเล็กน้อยว่า
การทดสอบนี้มีขึ้นเพื่ออะไร

00:00:27.266 --> 00:00:30.761
แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม
ประโยค รูปทรง และตัวเลขเหล่านั้น

00:00:30.761 --> 00:00:32.956
จะกำหนดแนวทางการใช้ชีวิตของฉัน

00:00:32.956 --> 00:00:36.665
8 ปีให้หลัง มีเด็กกลุ่มหนึ่ง
ที่นั่งรวมกันอยู่รอบ ๆ โต๊ะ

00:00:36.665 --> 00:00:39.322
ถูกเรียกออกจากห้อง ในขณะที่
เด็กคนอื่นอยู่ในห้องเรียนตามปกติ

00:00:39.322 --> 00:00:41.312
เรารู้แค่ว่าถูกเรียกประชุมเฉย ๆ

00:00:41.312 --> 00:00:44.554
ตั้งแต่ที่ฉันทำผลทดสอบนั้นได้ดี
เราก็ถูกเรียกประชุมสองสามครั้งต่อสัปดาห์

00:00:44.554 --> 00:00:47.289
หลายโรงเรียน มีโครงการประเภทนี้

00:00:47.289 --> 00:00:49.947
แต่โรงเรียนของฉันเรียกว่า Gifted and
Talented Education

00:00:49.947 --> 00:00:54.347
คำเรียกซึ่งหมายความว่า เราทำผลทดสอบได้ดี
และมีความสามารถเกินระดับอายุ

00:00:54.347 --> 00:00:55.950
แล้วมันหมายความว่าอย่างไร?

00:00:55.950 --> 00:00:58.340
มันฟังดูเหมือนคุณได้รับของขวัญ

00:00:58.340 --> 00:01:01.345
ของขวัญนั้นคือ สมองที่พิเศษของคุณ

00:01:01.345 --> 00:01:04.465
ในวันนั้น ฉันค่อนข้างเกรงกลัว

00:01:04.465 --> 00:01:08.022
กิจกรรมที่เรากำลังจะทำ
คือการเขียนบทพูด TED-Ed Talks ของเราเอง

00:01:08.022 --> 00:01:09.564
และฉันก็ได้ตัดสินใจที่จะทำ

00:01:09.564 --> 00:01:13.246
เกี่ยวกับปัญหาของกลุ่มที่อัดแน่นไปด้วยการเรียน
นั่นก็คือ "นักเรียนมีพรสวรรค์"

00:01:13.246 --> 00:01:15.558
ฉันเตรียมรับผลที่จะเกิดจากการเขียน

00:01:15.558 --> 00:01:18.448
พอฉันลุกขึ้นอ่านสิ่งที่ฉันเขียน
ให้ทุกคนในกลุ่มฟัง

00:01:18.448 --> 00:01:21.523
ฉันเห็นว่าแววตาของหลายคนเป็นประกาย
และมีความเคลื่อนไหวบางอย่าง

00:01:21.523 --> 00:01:24.625
พวกเราแบ่งปันเรื่องราว ว่าการเป็น
เด็กในโครงการพิเศษ

00:01:24.625 --> 00:01:26.845
ได้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพวกเรา

00:01:26.845 --> 00:01:29.366
พวกเราเล่าถึงการถูกจัดกลุ่ม
ให้เป็น "เด็กเก่ง"

00:01:29.366 --> 00:01:32.026
ถูกบังคับให้มีสังคมเฉพาะ
และถูกเฝ้าจับผิด

00:01:32.026 --> 00:01:34.130
ถูกบังคับให้ใช้ชีวิต
ตามที่ตีตราว่า "เด็กพิเศษ"

00:01:34.130 --> 00:01:37.289
ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้สึก
ว่าเราแตกต่างจากคนอื่นเลย

00:01:37.289 --> 00:01:40.919
เราพูดคุยกันถึงความคาดหวังที่มีต่อพวกเรา
ตั้งแต่อายุยังน้อย ความกังวลที่ตามมา

00:01:40.919 --> 00:01:43.219
และความสมบูรณ์แบบ
ซึ่งอาจติดตัวเราไปตลอดชีวิต

00:01:43.219 --> 00:01:45.494
รู้ไหมทำไมความผิดพลาดของเรา
ถึงใหญ่หลวงนัก

00:01:45.494 --> 00:01:47.906
เพราะว่าเราถูกมองว่าเป็นเด็กพิเศษ
ตั้งแต่กำเนิด

00:01:47.906 --> 00:01:51.619
และควรจะเป็นที่หนึ่งในโครงการพิเศษ

00:01:51.619 --> 00:01:55.058
อ้างอิงจาก 
สมาคมนักเรียนที่มีพรสวรรค์แห่งชาติ

00:01:55.058 --> 00:01:58.956
บอกว่านักเรียน 3 ถึง 5 ล้านคน
ได้รับการศึกษาในโครงการพิเศษ

00:01:58.956 --> 00:02:01.337
ฉันเข้าสู่ระบบนี้ ตั้งแต่อนุบาล

00:02:01.337 --> 00:02:03.258
ตั้งแต่เมื่อตอนที่เข้าทดสอบ IQ

00:02:03.258 --> 00:02:05.093
แต่ทำไมต้องเป็นฉัน?

00:02:05.093 --> 00:02:07.396
กลายเป็นว่าเรื่องนี้
เกี่ยวกับตัวฉันเองน้อยมาก

00:02:07.396 --> 00:02:11.130
แต่มันเกี่ยวกับสภาวะของชีวิตฉันมากกว่า

00:02:11.130 --> 00:02:15.700
ฉันมีพ่อแม่ที่ดูแลเรื่องอาหารการกิน
ให้การดูแลสุขภาพที่เหมาะสม

00:02:15.700 --> 00:02:18.859
เลือกที่อยู่ที่มีสิ่งแวดล้อมที่ดี
และอ่านหนังสือให้ฉันฟังบ่อย ๆ

00:02:18.859 --> 00:02:21.740
ดังนั้นเมื่อฉันเข้าเรียนอนุบาล
ฉันจึงนำหน้าคนส่วนใหญ่ไปแล้ว

00:02:21.740 --> 00:02:24.669
แล้วเด็ก ๆ ที่ไม่ได้มีพ่อแม่อย่างฉันล่ะ?

00:02:24.669 --> 00:02:28.008
แล้วเด็ก ๆ ที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อม
ที่ต่างจากฉันโดยสิ้นเชิงล่ะ?

00:02:28.008 --> 00:02:31.670
กลายเป็นว่า เชื้อชาติและระดับรายได้
ส่งผลอย่างรุนแรง

00:02:31.670 --> 00:02:35.125
ต่อการที่เด็กคนหนึ่ง
ได้เข้าเรียนในโครงการพิเศษ

00:02:35.315 --> 00:02:39.507
ในกลุ่มผู้มีรายได้น้อย มีเพียง 10% ของ
นักเรียนแอฟริกัน-อเมริกัน

00:02:39.507 --> 00:02:43.947
และ 14% ของนักเรียนชาติพันธุ์ละติน
ที่อ่านหนังสือออกภายในชั้น ป.3

00:02:43.947 --> 00:02:45.871
ต่อให้เราปรับเปลี่ยนกลุ่มรายได้

00:02:45.871 --> 00:02:50.351
ก็มีเพียง 14% ของนักเรียนแอฟริกัน-อเมริกัน
และ 58% ของนักเรียนผิวขาว

00:02:50.351 --> 00:02:53.047
ที่อ่านได้อย่างคล่องแคล่วภายในชั้น ป.3

00:02:53.047 --> 00:02:56.379
ในช่วงเวลานี้เองที่เด็ก ๆ 
ควรจัดให้เรียนในโครงการพิเศษ

00:02:56.379 --> 00:02:59.989
เป็นเวลาที่ความสามารถตั้งแต่เกิดของเด็ก
กำหนดโอกาสที่พวกเขาจะได้รับ

00:02:59.989 --> 00:03:01.344
ไปตลอดชั่วชีวิต

00:03:01.344 --> 00:03:04.224
แต่จะเป็นอย่างไร ถ้าความสามารถ
ที่คิดว่ามีมาตั้งแต่เกิด

00:03:04.224 --> 00:03:07.759
เป็นผลที่มาจากสภาวะของชีวิตล่ะ?

00:03:07.759 --> 00:03:12.659
เป็นเพราะความแตกต่างนี้ ที่ทำให้
คนที่ล้าหลังเพื่อน ก็ยังคงอยู่ที่เดิม

00:03:12.659 --> 00:03:15.002
กลายเป็นว่า ตัวฉันในตอนอนุบาล

00:03:15.002 --> 00:03:17.752
อาจไม่ได้พิเศษกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ

00:03:17.752 --> 00:03:20.818
ฉันเพียงถูกเลี้ยงดูมาใน
สภาพแวดล้อมที่ดี มีผิวขาว

00:03:20.818 --> 00:03:22.838
และมีที่บ้านช่วยสอนอ่านหนังสือ

00:03:22.838 --> 00:03:25.339
แต่จะเป็นอย่างไร
ถ้าฉันมีผลการเรียนที่ดีในระบบ

00:03:25.339 --> 00:03:27.554
เพราะพ่อแม่คาดหวังในตัวฉันสูง

00:03:27.554 --> 00:03:29.713
และผลักดันให้ฉันทำในสิ่งเหล่านั้น?

00:03:30.563 --> 00:03:34.863
โครงการพิเศษถูกตั้งขึ้นมาด้วยความคิดที่ว่า
สติปัญญาเป็นสิ่งตายตัว

00:03:34.863 --> 00:03:39.096
ประมาณ 6% ของนักเรียน
โรงเรียนรัฐ ถูกจัดเข้าระบบนี้

00:03:39.096 --> 00:03:41.788
แต่สติปัญญาของคนนั้น
เสื่อมลงและเพิ่มพูนขึ้นได้

00:03:41.788 --> 00:03:44.698
ขึ้นกับความท้าทายที่เราแสวงหาได้เอง

00:03:44.698 --> 00:03:47.244
สติปัญญาสามารถปรากฏได้หลากหลายรูปแบบ

00:03:47.244 --> 00:03:49.303
สติปัญญาไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้ใครรู้

00:03:49.303 --> 00:03:53.908
บ่อยครั้งที่การให้ความสำคัญกับสติปัญญาของเรา
มักมองข้ามลักษณะสำคัญอื่น ๆ ไป

00:03:53.908 --> 00:03:56.887
เช่น ความช่างสงสัย ความคิดสร้างสรรค์ 
และการฝ่าฟันอุปสรรค

00:03:56.887 --> 00:04:00.122
และในท้ายที่สุดแล้ว
การถูกตีตราว่า "มีพรสวรรค์"

00:04:00.122 --> 00:04:03.449
อาจกลายเป็นการสูญเสียความเชื่อมั่น
ต่อศักยภาพในการเรียนรู้ของเรา

00:04:03.449 --> 00:04:06.286
และในท้ายสุด
นั่นแหละคือตัวกำหนดชีวิตเรา

00:04:06.286 --> 00:04:10.390
แล้วทำอย่างไรเราจะพัฒนาระบบการศึกษา
ให้เป็นการศึกษาที่ส่งเสริมนักเรียนทุกคน

00:04:10.390 --> 00:04:14.562
โดยที่ไม่แบ่งแยกพวกเขา
ด้วยนิยามสติปัญญาที่คับแคบของเรา?

00:04:14.562 --> 00:04:19.555
เราต้องเริ่มจากการเชื่อมั่นในนักเรียน
ด้วยการใช้โครงการขนาดใหญ่

00:04:19.555 --> 00:04:21.753
ในห้องเรียนโดยอิงตามความสนใจของพวกเขา

00:04:21.753 --> 00:04:25.655
และให้ความสำคัญกับความสนใจ
ที่อยู่นอกหลักสูตรขั้นสูง

00:04:25.655 --> 00:04:29.878
เราควรหยุดการนำเด็กเข้าเรียน
ในโครงการพิเศษในช่วงชั้นประถมต้น

00:04:29.878 --> 00:04:34.878
เมื่อความสามารถมีผลกระทบมาก
จากความแตกต่างของรายได้และสิ่งแวดล้อม

00:04:34.878 --> 00:04:37.097
เราควรนำเงินไปช่วยกิจกรรมหลังเลิกเรียน

00:04:37.097 --> 00:04:40.833
ที่จะพาไปสำรวจการประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง
และหัวข้อพิเศษอื่น ๆ

00:04:41.013 --> 00:04:46.553
ที่สำคัญที่สุด เราควรให้เวลาและพื้นที่
กับเด็ก ๆ ในการสำรวจออกหาความรู้

00:04:46.643 --> 00:04:48.927
และสำหรับผู้ปกครองและคุณครู

00:04:48.937 --> 00:04:54.077
จะเป็นอย่างไร ถ้าเรามีบทบาทในการกระตุ้นความอยากรู้
ความเห็นอกเห็นใจ และความคิดสร้างสรรค์

00:04:54.077 --> 00:04:57.303
แทนที่จะมาระบุว่าเด็กคนไหนมีพรสวรรค์?

00:04:57.603 --> 00:05:02.293
จะเป็นอย่างไร ถ้าเราแสดงให้เด็กเห็น
ว่าเขาจะเติบโตได้อย่างไร
แทนการกำหนดให้พวกเขาเป็นอะไร?

00:05:02.293 --> 00:05:07.666
แทนที่จะนิยามว่าเด็กมีพรสวรรค์คืออะไร
ทำไมไม่สร้างห้องเรียนสำหรับเด็กทุกคนล่ะ?

00:05:07.676 --> 00:05:10.006
มีเด็ก ๆ ที่กำลังสับสนในตัวตนของพวกเขา

00:05:10.006 --> 00:05:14.056
เด็กที่ท้าทายมาตรฐานของเรา
เด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์
เด็กที่มีความฝัน

00:05:14.056 --> 00:05:17.951
แสดงให้พวกเขาเห็น ว่าพรสวรรค์ของเขา
สามารถเปลี่ยนแปลงโลกของเราได้เช่นกัน

00:05:17.951 --> 00:05:19.061
ขอบคุณค่ะ