1 00:00:07,376 --> 00:00:08,852 ตอนที่ฉันอายุ 5 ปี 2 00:00:08,852 --> 00:00:12,307 ฉันถูกพาไปยังห้องเล็ก ๆ และให้แก้โจทย์ชุดปริศนา 3 00:00:12,317 --> 00:00:15,452 ทั้งคุณครูและพ่อแม่ของฉัน บอกว่าแค่ทำสนุก ๆ 4 00:00:15,452 --> 00:00:17,830 และผลทดสอบนี้ไม่มีความหมายอะไร 5 00:00:17,830 --> 00:00:21,278 แต่พ่อแม่ของฉันมีความสงสัย และคาดหวังไว้อยู่ลึก ๆ ว่าฉันจะทำได้ดี 6 00:00:21,278 --> 00:00:24,453 พวกเขารู้ว่า ถ้าฉันทำได้ดี จะทำให้ฉันได้รับโอกาสอะไรบ้าง 7 00:00:24,453 --> 00:00:27,266 ฉันเข้าใจบ้างเล็กน้อยว่า การทดสอบนี้มีขึ้นเพื่ออะไร 8 00:00:27,266 --> 00:00:30,761 แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม ประโยค รูปทรง และตัวเลขเหล่านั้น 9 00:00:30,761 --> 00:00:32,956 จะกำหนดแนวทางการใช้ชีวิตของฉัน 10 00:00:32,956 --> 00:00:36,665 8 ปีให้หลัง มีเด็กกลุ่มหนึ่ง ที่นั่งรวมกันอยู่รอบ ๆ โต๊ะ 11 00:00:36,665 --> 00:00:39,322 ถูกเรียกออกจากห้อง ในขณะที่ เด็กคนอื่นอยู่ในห้องเรียนตามปกติ 12 00:00:39,322 --> 00:00:41,312 เรารู้แค่ว่าถูกเรียกประชุมเฉย ๆ 13 00:00:41,312 --> 00:00:44,554 ตั้งแต่ที่ฉันทำผลทดสอบนั้นได้ดี เราก็ถูกเรียกประชุมสองสามครั้งต่อสัปดาห์ 14 00:00:44,554 --> 00:00:47,289 หลายโรงเรียน มีโครงการประเภทนี้ 15 00:00:47,289 --> 00:00:49,947 แต่โรงเรียนของฉันเรียกว่า Gifted and Talented Education 16 00:00:49,947 --> 00:00:54,347 คำเรียกซึ่งหมายความว่า เราทำผลทดสอบได้ดี และมีความสามารถเกินระดับอายุ 17 00:00:54,347 --> 00:00:55,950 แล้วมันหมายความว่าอย่างไร? 18 00:00:55,950 --> 00:00:58,340 มันฟังดูเหมือนคุณได้รับของขวัญ 19 00:00:58,340 --> 00:01:01,345 ของขวัญนั้นคือ สมองที่พิเศษของคุณ 20 00:01:01,345 --> 00:01:04,465 ในวันนั้น ฉันค่อนข้างเกรงกลัว 21 00:01:04,465 --> 00:01:08,022 กิจกรรมที่เรากำลังจะทำ คือการเขียนบทพูด TED-Ed Talks ของเราเอง 22 00:01:08,022 --> 00:01:09,564 และฉันก็ได้ตัดสินใจที่จะทำ 23 00:01:09,564 --> 00:01:13,246 เกี่ยวกับปัญหาของกลุ่มที่อัดแน่นไปด้วยการเรียน นั่นก็คือ "นักเรียนมีพรสวรรค์" 24 00:01:13,246 --> 00:01:15,558 ฉันเตรียมรับผลที่จะเกิดจากการเขียน 25 00:01:15,558 --> 00:01:18,448 พอฉันลุกขึ้นอ่านสิ่งที่ฉันเขียน ให้ทุกคนในกลุ่มฟัง 26 00:01:18,448 --> 00:01:21,523 ฉันเห็นว่าแววตาของหลายคนเป็นประกาย และมีความเคลื่อนไหวบางอย่าง 27 00:01:21,523 --> 00:01:24,625 พวกเราแบ่งปันเรื่องราว ว่าการเป็น เด็กในโครงการพิเศษ 28 00:01:24,625 --> 00:01:26,845 ได้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพวกเรา 29 00:01:26,845 --> 00:01:29,366 พวกเราเล่าถึงการถูกจัดกลุ่ม ให้เป็น "เด็กเก่ง" 30 00:01:29,366 --> 00:01:32,026 ถูกบังคับให้มีสังคมเฉพาะ และถูกเฝ้าจับผิด 31 00:01:32,026 --> 00:01:34,130 ถูกบังคับให้ใช้ชีวิต ตามที่ตีตราว่า "เด็กพิเศษ" 32 00:01:34,130 --> 00:01:37,289 ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้สึก ว่าเราแตกต่างจากคนอื่นเลย 33 00:01:37,289 --> 00:01:40,919 เราพูดคุยกันถึงความคาดหวังที่มีต่อพวกเรา ตั้งแต่อายุยังน้อย ความกังวลที่ตามมา 34 00:01:40,919 --> 00:01:43,219 และความสมบูรณ์แบบ ซึ่งอาจติดตัวเราไปตลอดชีวิต 35 00:01:43,219 --> 00:01:45,494 รู้ไหมทำไมความผิดพลาดของเรา ถึงใหญ่หลวงนัก 36 00:01:45,494 --> 00:01:47,906 เพราะว่าเราถูกมองว่าเป็นเด็กพิเศษ ตั้งแต่กำเนิด 37 00:01:47,906 --> 00:01:51,619 และควรจะเป็นที่หนึ่งในโครงการพิเศษ 38 00:01:51,619 --> 00:01:55,058 อ้างอิงจาก สมาคมนักเรียนที่มีพรสวรรค์แห่งชาติ 39 00:01:55,058 --> 00:01:58,956 บอกว่านักเรียน 3 ถึง 5 ล้านคน ได้รับการศึกษาในโครงการพิเศษ 40 00:01:58,956 --> 00:02:01,337 ฉันเข้าสู่ระบบนี้ ตั้งแต่อนุบาล 41 00:02:01,337 --> 00:02:03,258 ตั้งแต่เมื่อตอนที่เข้าทดสอบ IQ 42 00:02:03,258 --> 00:02:05,093 แต่ทำไมต้องเป็นฉัน? 43 00:02:05,093 --> 00:02:07,396 กลายเป็นว่าเรื่องนี้ เกี่ยวกับตัวฉันเองน้อยมาก 44 00:02:07,396 --> 00:02:11,130 แต่มันเกี่ยวกับสภาวะของชีวิตฉันมากกว่า 45 00:02:11,130 --> 00:02:15,700 ฉันมีพ่อแม่ที่ดูแลเรื่องอาหารการกิน ให้การดูแลสุขภาพที่เหมาะสม 46 00:02:15,700 --> 00:02:18,859 เลือกที่อยู่ที่มีสิ่งแวดล้อมที่ดี และอ่านหนังสือให้ฉันฟังบ่อย ๆ 47 00:02:18,859 --> 00:02:21,740 ดังนั้นเมื่อฉันเข้าเรียนอนุบาล ฉันจึงนำหน้าคนส่วนใหญ่ไปแล้ว 48 00:02:21,740 --> 00:02:24,669 แล้วเด็ก ๆ ที่ไม่ได้มีพ่อแม่อย่างฉันล่ะ? 49 00:02:24,669 --> 00:02:28,008 แล้วเด็ก ๆ ที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อม ที่ต่างจากฉันโดยสิ้นเชิงล่ะ? 50 00:02:28,008 --> 00:02:31,670 กลายเป็นว่า เชื้อชาติและระดับรายได้ ส่งผลอย่างรุนแรง 51 00:02:31,670 --> 00:02:35,125 ต่อการที่เด็กคนหนึ่ง ได้เข้าเรียนในโครงการพิเศษ 52 00:02:35,315 --> 00:02:39,507 ในกลุ่มผู้มีรายได้น้อย มีเพียง 10% ของ นักเรียนแอฟริกัน-อเมริกัน 53 00:02:39,507 --> 00:02:43,947 และ 14% ของนักเรียนชาติพันธุ์ละติน ที่อ่านหนังสือออกภายในชั้น ป.3 54 00:02:43,947 --> 00:02:45,871 ต่อให้เราปรับเปลี่ยนกลุ่มรายได้ 55 00:02:45,871 --> 00:02:50,351 ก็มีเพียง 14% ของนักเรียนแอฟริกัน-อเมริกัน และ 58% ของนักเรียนผิวขาว 56 00:02:50,351 --> 00:02:53,047 ที่อ่านได้อย่างคล่องแคล่วภายในชั้น ป.3 57 00:02:53,047 --> 00:02:56,379 ในช่วงเวลานี้เองที่เด็ก ๆ ควรจัดให้เรียนในโครงการพิเศษ 58 00:02:56,379 --> 00:02:59,989 เป็นเวลาที่ความสามารถตั้งแต่เกิดของเด็ก กำหนดโอกาสที่พวกเขาจะได้รับ 59 00:02:59,989 --> 00:03:01,344 ไปตลอดชั่วชีวิต 60 00:03:01,344 --> 00:03:04,224 แต่จะเป็นอย่างไร ถ้าความสามารถ ที่คิดว่ามีมาตั้งแต่เกิด 61 00:03:04,224 --> 00:03:07,759 เป็นผลที่มาจากสภาวะของชีวิตล่ะ? 62 00:03:07,759 --> 00:03:12,659 เป็นเพราะความแตกต่างนี้ ที่ทำให้ คนที่ล้าหลังเพื่อน ก็ยังคงอยู่ที่เดิม 63 00:03:12,659 --> 00:03:15,002 กลายเป็นว่า ตัวฉันในตอนอนุบาล 64 00:03:15,002 --> 00:03:17,752 อาจไม่ได้พิเศษกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ 65 00:03:17,752 --> 00:03:20,818 ฉันเพียงถูกเลี้ยงดูมาใน สภาพแวดล้อมที่ดี มีผิวขาว 66 00:03:20,818 --> 00:03:22,838 และมีที่บ้านช่วยสอนอ่านหนังสือ 67 00:03:22,838 --> 00:03:25,339 แต่จะเป็นอย่างไร ถ้าฉันมีผลการเรียนที่ดีในระบบ 68 00:03:25,339 --> 00:03:27,554 เพราะพ่อแม่คาดหวังในตัวฉันสูง 69 00:03:27,554 --> 00:03:29,713 และผลักดันให้ฉันทำในสิ่งเหล่านั้น? 70 00:03:30,563 --> 00:03:34,863 โครงการพิเศษถูกตั้งขึ้นมาด้วยความคิดที่ว่า สติปัญญาเป็นสิ่งตายตัว 71 00:03:34,863 --> 00:03:39,096 ประมาณ 6% ของนักเรียน โรงเรียนรัฐ ถูกจัดเข้าระบบนี้ 72 00:03:39,096 --> 00:03:41,788 แต่สติปัญญาของคนนั้น เสื่อมลงและเพิ่มพูนขึ้นได้ 73 00:03:41,788 --> 00:03:44,698 ขึ้นกับความท้าทายที่เราแสวงหาได้เอง 74 00:03:44,698 --> 00:03:47,244 สติปัญญาสามารถปรากฏได้หลากหลายรูปแบบ 75 00:03:47,244 --> 00:03:49,303 สติปัญญาไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้ใครรู้ 76 00:03:49,303 --> 00:03:53,908 บ่อยครั้งที่การให้ความสำคัญกับสติปัญญาของเรา มักมองข้ามลักษณะสำคัญอื่น ๆ ไป 77 00:03:53,908 --> 00:03:56,887 เช่น ความช่างสงสัย ความคิดสร้างสรรค์ และการฝ่าฟันอุปสรรค 78 00:03:56,887 --> 00:04:00,122 และในท้ายที่สุดแล้ว การถูกตีตราว่า "มีพรสวรรค์" 79 00:04:00,122 --> 00:04:03,449 อาจกลายเป็นการสูญเสียความเชื่อมั่น ต่อศักยภาพในการเรียนรู้ของเรา 80 00:04:03,449 --> 00:04:06,286 และในท้ายสุด นั่นแหละคือตัวกำหนดชีวิตเรา 81 00:04:06,286 --> 00:04:10,390 แล้วทำอย่างไรเราจะพัฒนาระบบการศึกษา ให้เป็นการศึกษาที่ส่งเสริมนักเรียนทุกคน 82 00:04:10,390 --> 00:04:14,562 โดยที่ไม่แบ่งแยกพวกเขา ด้วยนิยามสติปัญญาที่คับแคบของเรา? 83 00:04:14,562 --> 00:04:19,555 เราต้องเริ่มจากการเชื่อมั่นในนักเรียน ด้วยการใช้โครงการขนาดใหญ่ 84 00:04:19,555 --> 00:04:21,753 ในห้องเรียนโดยอิงตามความสนใจของพวกเขา 85 00:04:21,753 --> 00:04:25,655 และให้ความสำคัญกับความสนใจ ที่อยู่นอกหลักสูตรขั้นสูง 86 00:04:25,655 --> 00:04:29,878 เราควรหยุดการนำเด็กเข้าเรียน ในโครงการพิเศษในช่วงชั้นประถมต้น 87 00:04:29,878 --> 00:04:34,878 เมื่อความสามารถมีผลกระทบมาก จากความแตกต่างของรายได้และสิ่งแวดล้อม 88 00:04:34,878 --> 00:04:37,097 เราควรนำเงินไปช่วยกิจกรรมหลังเลิกเรียน 89 00:04:37,097 --> 00:04:40,833 ที่จะพาไปสำรวจการประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง และหัวข้อพิเศษอื่น ๆ 90 00:04:41,013 --> 00:04:46,553 ที่สำคัญที่สุด เราควรให้เวลาและพื้นที่ กับเด็ก ๆ ในการสำรวจออกหาความรู้ 91 00:04:46,643 --> 00:04:48,927 และสำหรับผู้ปกครองและคุณครู 92 00:04:48,937 --> 00:04:54,077 จะเป็นอย่างไร ถ้าเรามีบทบาทในการกระตุ้นความอยากรู้ ความเห็นอกเห็นใจ และความคิดสร้างสรรค์ 93 00:04:54,077 --> 00:04:57,303 แทนที่จะมาระบุว่าเด็กคนไหนมีพรสวรรค์? 94 00:04:57,603 --> 00:05:02,293 จะเป็นอย่างไร ถ้าเราแสดงให้เด็กเห็น ว่าเขาจะเติบโตได้อย่างไร แทนการกำหนดให้พวกเขาเป็นอะไร? 95 00:05:02,293 --> 00:05:07,666 แทนที่จะนิยามว่าเด็กมีพรสวรรค์คืออะไร ทำไมไม่สร้างห้องเรียนสำหรับเด็กทุกคนล่ะ? 96 00:05:07,676 --> 00:05:10,006 มีเด็ก ๆ ที่กำลังสับสนในตัวตนของพวกเขา 97 00:05:10,006 --> 00:05:14,056 เด็กที่ท้าทายมาตรฐานของเรา เด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์ เด็กที่มีความฝัน 98 00:05:14,056 --> 00:05:17,951 แสดงให้พวกเขาเห็น ว่าพรสวรรค์ของเขา สามารถเปลี่ยนแปลงโลกของเราได้เช่นกัน 99 00:05:17,951 --> 00:05:19,061 ขอบคุณค่ะ