WEBVTT 00:00:07.031 --> 00:00:09.903 اندوه بخشی از تجربیات انسان است، 00:00:09.903 --> 00:00:12.511 ولی در طول قرنها تناقضهای زیادی درباره چیستی آن 00:00:12.511 --> 00:00:17.377 و اگر واقعا وجود دارد چه کاری میتوان برای آن انجام داد، وجود داشته است. 00:00:17.377 --> 00:00:19.085 در سادهترین شکل آن 00:00:19.085 --> 00:00:20.723 اندوه به عنوان واکنش طبیعی 00:00:20.723 --> 00:00:23.966 به یک موقعیت دشوار، شمرده میشود. 00:00:23.966 --> 00:00:27.843 شما وقتی دوستی از پیشتان میرود یا حیوانی میمیرد غمگین میشوید. 00:00:27.843 --> 00:00:29.683 وقتی دوستی میگوید «من غصه دارم» 00:00:29.683 --> 00:00:32.503 شما معمولا با پرسیدن «چه اتفاقی افتاده؟» واکنش نشان میدهید 00:00:32.503 --> 00:00:37.064 ولی اینکه فرض کنید اندوه دلیلی بیرون از شخص دارد 00:00:37.064 --> 00:00:39.711 نظریهای جدید است. 00:00:39.711 --> 00:00:42.478 پزشکانِ یونان باستان چنین نظری درباره اندوه نداشتند. 00:00:42.478 --> 00:00:46.256 آنها معتقد بودند که غم مایعی سیاه درون بدن انسان است. 00:00:46.256 --> 00:00:48.576 بر طبق «سیستم مزاجی» آنها، 00:00:48.576 --> 00:00:53.383 بدن و روح انسان با چهار مایع به نام مزاج کنترل میشد، 00:00:53.383 --> 00:00:58.155 و تعادل بین آنها تاثیر مستقیم بر روی سلامت و خُلق فرد داشت. 00:00:58.155 --> 00:01:00.985 لغت «Melancholia» یا اندوه از ریشه «melaina kole» است. 00:01:00.985 --> 00:01:05.644 این کلمه مترادف صفرای سیاه است مزاجی که عقیده داشتند دلیل اندوه است. 00:01:05.644 --> 00:01:08.270 با تغییرات در رژیم غذایی و درمانهای پزشکی، 00:01:08.270 --> 00:01:10.606 میتوانید مزاجهای بدنتان را متعادل کنید. 00:01:10.606 --> 00:01:13.628 با وجود اینکه اکنون بیشتر در مورد 00:01:13.628 --> 00:01:15.351 سیستم اداره کننده بدن انسان میدانیم، 00:01:15.351 --> 00:01:17.210 این نظرات یونانی درباره اندوه 00:01:17.210 --> 00:01:18.817 با دیدگاههای امروز، 00:01:18.817 --> 00:01:21.506 درباره افسردگی حاد و نه درباره اندوهی که به طور معمول، 00:01:21.506 --> 00:01:23.750 احساس میکنیم، همخوانی دارند. 00:01:23.750 --> 00:01:26.086 پزشکان عقیده دارند که برخی انواع درازمدت ، 00:01:26.086 --> 00:01:32.211 غیرقابل توضیح از حالتهای احساسی حداقل تا حدودی به واکنشهای شیمیایی مغز 00:01:32.211 --> 00:01:35.948 که مواد شیمیایی مختلف درون مغز را متعادل میکنند، مربوط هستند 00:01:35.948 --> 00:01:37.238 مانند سیستم یونانی، 00:01:37.238 --> 00:01:39.932 تغییرات در تعادل این مواد شیمیایی ممکن است باعث تغییر شدید 00:01:39.932 --> 00:01:44.148 در نحوه پاسخگویی ما حتی به شرایط بسیار دشوار گردد. 00:01:44.148 --> 00:01:46.921 همچنین سنت دیرینهای در تلاش برای تشخیص 00:01:46.921 --> 00:01:48.911 ارزش اندوه وجود دارد، 00:01:48.911 --> 00:01:50.175 و در این بحث 00:01:50.175 --> 00:01:52.752 استدلالهایی قوی مییابید مبنی بر اینکه اندوه 00:01:52.752 --> 00:01:56.438 نه تنها بخش ناگزیری از زندگی بلکه بخش حیاتی آن است 00:01:56.438 --> 00:01:58.237 اگر هرگز اندوه را تجربه نکردهاید 00:01:58.237 --> 00:02:01.795 بخشی از خودتان را که معنای انسانیت است، تجربه نکردهاید. 00:02:01.795 --> 00:02:06.245 بسیاری از متفکران ادعا میکنند که اندوه برای بدست آوردن خِرَد لازم است. 00:02:06.245 --> 00:02:08.798 «رابرت بِرتُن»، متولد ۱۵۷۷ 00:02:08.798 --> 00:02:13.176 زندگی خود را صرف مطالعه دلایل و تجربیات اندوه کرد. 00:02:13.176 --> 00:02:16.171 در شاهکار خود به نام «آناتومی اندوه» 00:02:16.171 --> 00:02:20.909 «برتن» نوشت: «آنکس که خرد می اندوزد، اندوه خود می افزاید» 00:02:20.909 --> 00:02:23.758 شاعرانِ سبکِ رمانتیک در اوایل قرن ۱۹ 00:02:23.758 --> 00:02:29.016 باور داشتند که اندوه، فرصت شناخت عمیقتر دیگر احساسات ژرف را به ما میدهد 00:02:29.016 --> 00:02:30.603 مانند زیبایی و شادی 00:02:30.603 --> 00:02:34.643 فهمیدن غمِ درختانی که در پاییز برگهای خود را از دست میدهند 00:02:34.643 --> 00:02:40.150 باعث درک کاملتر چرخهی زندگی است که در بهار گلها را به بار میآورد 00:02:40.150 --> 00:02:45.501 اما خرد و هوشِ هیجانی در بالای دسته بندی نیازهای ما قرار دارند. 00:02:45.501 --> 00:02:48.646 آیا غم در سطحی اساسیتر، ملموستر، 00:02:48.646 --> 00:02:51.252 و یا از لحاظ فَرگشتی، ارزشی دارد؟ 00:02:51.252 --> 00:02:54.065 دانشمندان عقیده دارند که گریستن و تمایل به انزوا 00:02:54.065 --> 00:02:58.437 همان چیزی است که به اجداد انسان کمک کرد تا پیوندهای اجتماعی خود را محکم کنند 00:02:58.437 --> 00:03:01.073 و برای کسب حمایتی که احتیاج داشتند یاری رسانید، 00:03:01.073 --> 00:03:05.335 غصه، بر خلاف عصبانیت و خشونت ابراز رنجی بود که 00:03:05.335 --> 00:03:09.188 ممکن بود افراد را به سرعت به فردی که در ناراحتی بود نزدیک کند، 00:03:09.188 --> 00:03:13.545 و این به رشد هر دو طرف و همچنین کل جامعه کمک میکرد. 00:03:13.545 --> 00:03:16.606 احتمالا غصه به اتحادی که ما برای بقا احتیاج داشتیم کمک میکرد، 00:03:16.606 --> 00:03:20.320 اما بسیاری میخواهند بدانند که آیا رنجی که دیگران احساس میکنند 00:03:20.320 --> 00:03:24.067 اصلا شباهتی به رنجی که ما خودمان احساس میکنیم دارد یا نه 00:03:24.067 --> 00:03:25.864 «امیلی دیکنسونِ» شاعر، مینویسد 00:03:25.864 --> 00:03:30.396 «با هر رنجی که روبرو شدم اندازهاش گرفتم با چشم تیزبین 00:03:30.396 --> 00:03:35.487 خواستم که ببینم رنج دیگران هم هست آیا سنگین» 00:03:35.487 --> 00:03:36.998 و در قرن بیستم، 00:03:36.998 --> 00:03:39.609 پزشکِ انسانشناس، «آرتور کلینمان» 00:03:39.609 --> 00:03:42.853 مدارکی جمعآوری کرد از نحوه صحبت افراد درباره درد 00:03:42.853 --> 00:03:47.035 تا بیان کند که احساسات به هیچ وجه جهانشمول نیستند 00:03:47.035 --> 00:03:50.460 و فرهنگ، به خصوص نحوه استفاده ما از زبان 00:03:50.460 --> 00:03:52.841 شکل احساس کردن ما را تحت تاثیر میگذارد 00:03:52.841 --> 00:03:54.303 وقتی درباره شکستن قلب 00:03:54.303 --> 00:03:58.146 صحبت میکنیم حس ویرانی بخشی از تجربه ما میشود 00:03:58.146 --> 00:04:00.882 ولی در فرهنگی که از قلب زخمی سخن میگوید 00:04:00.882 --> 00:04:05.044 به نظر میرسد که تجربهی ذهنی متفاوت باشد 00:04:05.044 --> 00:04:07.221 برخی اندیشمندان معاصر به مسئله ذهنی بودن 00:04:07.221 --> 00:04:10.426 اندوه در مقابل جهانشمول بودنش علاقهای ندارند 00:04:10.426 --> 00:04:14.981 و به جای آن از فناوری برای رفع رنج در همه شکلهایش استفاده میکنند 00:04:14.981 --> 00:04:18.267 از نظر «دیوید پیِرس»، مهندسی ژنتیک و دیگر 00:04:18.267 --> 00:04:20.680 روشهای معاصر نه تنها قادر به تغییر 00:04:20.680 --> 00:04:24.847 چگونگی تجربه احساسات و درد فیزیکی توسط انسان هستند 00:04:24.847 --> 00:04:28.202 بلکه اکوسیستم جهانی باید بازطراحی شود 00:04:28.202 --> 00:04:30.817 تا جانوران در حیات وحش متحمل رنج نشوند 00:04:30.817 --> 00:04:34.133 او پروژه خود را «مهندسی بهشت» نامگذاری کرده است 00:04:34.133 --> 00:04:37.337 ولی آيا چیز اندوهناکی درباره جهان بدون غصه وجود دارد؟ 00:04:37.337 --> 00:04:40.120 اجداد غارنشین ما و شاعران محبوبشان 00:04:40.120 --> 00:04:42.919 شاید چنین «بهشتی» را نخواهند 00:04:42.919 --> 00:04:48.136 در واقع تنها موردی که توافق جهانشمولی درباره غم وجود دارد 00:04:48.136 --> 00:04:51.409 این است که در طول زمان توسط بیشتر مردم تجربه شده است، 00:04:51.409 --> 00:04:53.334 و اینکه برای هزاران سال، 00:04:53.334 --> 00:04:56.576 یکی از راههایی تحمل این احساس دشوار 00:04:56.576 --> 00:05:01.452 سخنسرایی در زمینه آن است و تلاش برای بیان آنچه غیرقابل گفتن است. 00:05:01.452 --> 00:05:03.344 به قول «امیلی دیکنسون»، 00:05:03.344 --> 00:05:08.281 «امید پرنده ایست که بر روح مینشیند-» 00:05:08.281 --> 00:05:12.850 «و آواها را بی کلام میخواند و هیچ وقت باز نمیایستد، هرگز-»