1 00:00:07,031 --> 00:00:09,903 اندوه بخشی از تجربیات انسان است، 2 00:00:09,903 --> 00:00:12,511 ولی در طول قرنها تناقضهای زیادی درباره چیستی آن 3 00:00:12,511 --> 00:00:17,377 و اگر واقعا وجود دارد چه کاری میتوان برای آن انجام داد، وجود داشته است. 4 00:00:17,377 --> 00:00:19,085 در سادهترین شکل آن 5 00:00:19,085 --> 00:00:20,723 اندوه به عنوان واکنش طبیعی 6 00:00:20,723 --> 00:00:23,966 به یک موقعیت دشوار، شمرده میشود. 7 00:00:23,966 --> 00:00:27,843 شما وقتی دوستی از پیشتان میرود یا حیوانی میمیرد غمگین میشوید. 8 00:00:27,843 --> 00:00:29,683 وقتی دوستی میگوید «من غصه دارم» 9 00:00:29,683 --> 00:00:32,503 شما معمولا با پرسیدن «چه اتفاقی افتاده؟» واکنش نشان میدهید 10 00:00:32,503 --> 00:00:37,064 ولی اینکه فرض کنید اندوه دلیلی بیرون از شخص دارد 11 00:00:37,064 --> 00:00:39,711 نظریهای جدید است. 12 00:00:39,711 --> 00:00:42,478 پزشکانِ یونان باستان چنین نظری درباره اندوه نداشتند. 13 00:00:42,478 --> 00:00:46,256 آنها معتقد بودند که غم مایعی سیاه درون بدن انسان است. 14 00:00:46,256 --> 00:00:48,576 بر طبق «سیستم مزاجی» آنها، 15 00:00:48,576 --> 00:00:53,383 بدن و روح انسان با چهار مایع به نام مزاج کنترل میشد، 16 00:00:53,383 --> 00:00:58,155 و تعادل بین آنها تاثیر مستقیم بر روی سلامت و خُلق فرد داشت. 17 00:00:58,155 --> 00:01:00,985 لغت «Melancholia» یا اندوه از ریشه «melaina kole» است. 18 00:01:00,985 --> 00:01:05,644 این کلمه مترادف صفرای سیاه است مزاجی که عقیده داشتند دلیل اندوه است. 19 00:01:05,644 --> 00:01:08,270 با تغییرات در رژیم غذایی و درمانهای پزشکی، 20 00:01:08,270 --> 00:01:10,606 میتوانید مزاجهای بدنتان را متعادل کنید. 21 00:01:10,606 --> 00:01:13,628 با وجود اینکه اکنون بیشتر در مورد 22 00:01:13,628 --> 00:01:15,351 سیستم اداره کننده بدن انسان میدانیم، 23 00:01:15,351 --> 00:01:17,210 این نظرات یونانی درباره اندوه 24 00:01:17,210 --> 00:01:18,817 با دیدگاههای امروز، 25 00:01:18,817 --> 00:01:21,506 درباره افسردگی حاد و نه درباره اندوهی که به طور معمول، 26 00:01:21,506 --> 00:01:23,750 احساس میکنیم، همخوانی دارند. 27 00:01:23,750 --> 00:01:26,086 پزشکان عقیده دارند که برخی انواع درازمدت ، 28 00:01:26,086 --> 00:01:32,211 غیرقابل توضیح از حالتهای احساسی حداقل تا حدودی به واکنشهای شیمیایی مغز 29 00:01:32,211 --> 00:01:35,948 که مواد شیمیایی مختلف درون مغز را متعادل میکنند، مربوط هستند 30 00:01:35,948 --> 00:01:37,238 مانند سیستم یونانی، 31 00:01:37,238 --> 00:01:39,932 تغییرات در تعادل این مواد شیمیایی ممکن است باعث تغییر شدید 32 00:01:39,932 --> 00:01:44,148 در نحوه پاسخگویی ما حتی به شرایط بسیار دشوار گردد. 33 00:01:44,148 --> 00:01:46,921 همچنین سنت دیرینهای در تلاش برای تشخیص 34 00:01:46,921 --> 00:01:48,911 ارزش اندوه وجود دارد، 35 00:01:48,911 --> 00:01:50,175 و در این بحث 36 00:01:50,175 --> 00:01:52,752 استدلالهایی قوی مییابید مبنی بر اینکه اندوه 37 00:01:52,752 --> 00:01:56,438 نه تنها بخش ناگزیری از زندگی بلکه بخش حیاتی آن است 38 00:01:56,438 --> 00:01:58,237 اگر هرگز اندوه را تجربه نکردهاید 39 00:01:58,237 --> 00:02:01,795 بخشی از خودتان را که معنای انسانیت است، تجربه نکردهاید. 40 00:02:01,795 --> 00:02:06,245 بسیاری از متفکران ادعا میکنند که اندوه برای بدست آوردن خِرَد لازم است. 41 00:02:06,245 --> 00:02:08,798 «رابرت بِرتُن»، متولد ۱۵۷۷ 42 00:02:08,798 --> 00:02:13,176 زندگی خود را صرف مطالعه دلایل و تجربیات اندوه کرد. 43 00:02:13,176 --> 00:02:16,171 در شاهکار خود به نام «آناتومی اندوه» 44 00:02:16,171 --> 00:02:20,909 «برتن» نوشت: «آنکس که خرد می اندوزد، اندوه خود می افزاید» 45 00:02:20,909 --> 00:02:23,758 شاعرانِ سبکِ رمانتیک در اوایل قرن ۱۹ 46 00:02:23,758 --> 00:02:29,016 باور داشتند که اندوه، فرصت شناخت عمیقتر دیگر احساسات ژرف را به ما میدهد 47 00:02:29,016 --> 00:02:30,603 مانند زیبایی و شادی 48 00:02:30,603 --> 00:02:34,643 فهمیدن غمِ درختانی که در پاییز برگهای خود را از دست میدهند 49 00:02:34,643 --> 00:02:40,150 باعث درک کاملتر چرخهی زندگی است که در بهار گلها را به بار میآورد 50 00:02:40,150 --> 00:02:45,501 اما خرد و هوشِ هیجانی در بالای دسته بندی نیازهای ما قرار دارند. 51 00:02:45,501 --> 00:02:48,646 آیا غم در سطحی اساسیتر، ملموستر، 52 00:02:48,646 --> 00:02:51,252 و یا از لحاظ فَرگشتی، ارزشی دارد؟ 53 00:02:51,252 --> 00:02:54,065 دانشمندان عقیده دارند که گریستن و تمایل به انزوا 54 00:02:54,065 --> 00:02:58,437 همان چیزی است که به اجداد انسان کمک کرد تا پیوندهای اجتماعی خود را محکم کنند 55 00:02:58,437 --> 00:03:01,073 و برای کسب حمایتی که احتیاج داشتند یاری رسانید، 56 00:03:01,073 --> 00:03:05,335 غصه، بر خلاف عصبانیت و خشونت ابراز رنجی بود که 57 00:03:05,335 --> 00:03:09,188 ممکن بود افراد را به سرعت به فردی که در ناراحتی بود نزدیک کند، 58 00:03:09,188 --> 00:03:13,545 و این به رشد هر دو طرف و همچنین کل جامعه کمک میکرد. 59 00:03:13,545 --> 00:03:16,606 احتمالا غصه به اتحادی که ما برای بقا احتیاج داشتیم کمک میکرد، 60 00:03:16,606 --> 00:03:20,320 اما بسیاری میخواهند بدانند که آیا رنجی که دیگران احساس میکنند 61 00:03:20,320 --> 00:03:24,067 اصلا شباهتی به رنجی که ما خودمان احساس میکنیم دارد یا نه 62 00:03:24,067 --> 00:03:25,864 «امیلی دیکنسونِ» شاعر، مینویسد 63 00:03:25,864 --> 00:03:30,396 «با هر رنجی که روبرو شدم اندازهاش گرفتم با چشم تیزبین 64 00:03:30,396 --> 00:03:35,487 خواستم که ببینم رنج دیگران هم هست آیا سنگین» 65 00:03:35,487 --> 00:03:36,998 و در قرن بیستم، 66 00:03:36,998 --> 00:03:39,609 پزشکِ انسانشناس، «آرتور کلینمان» 67 00:03:39,609 --> 00:03:42,853 مدارکی جمعآوری کرد از نحوه صحبت افراد درباره درد 68 00:03:42,853 --> 00:03:47,035 تا بیان کند که احساسات به هیچ وجه جهانشمول نیستند 69 00:03:47,035 --> 00:03:50,460 و فرهنگ، به خصوص نحوه استفاده ما از زبان 70 00:03:50,460 --> 00:03:52,841 شکل احساس کردن ما را تحت تاثیر میگذارد 71 00:03:52,841 --> 00:03:54,303 وقتی درباره شکستن قلب 72 00:03:54,303 --> 00:03:58,146 صحبت میکنیم حس ویرانی بخشی از تجربه ما میشود 73 00:03:58,146 --> 00:04:00,882 ولی در فرهنگی که از قلب زخمی سخن میگوید 74 00:04:00,882 --> 00:04:05,044 به نظر میرسد که تجربهی ذهنی متفاوت باشد 75 00:04:05,044 --> 00:04:07,221 برخی اندیشمندان معاصر به مسئله ذهنی بودن 76 00:04:07,221 --> 00:04:10,426 اندوه در مقابل جهانشمول بودنش علاقهای ندارند 77 00:04:10,426 --> 00:04:14,981 و به جای آن از فناوری برای رفع رنج در همه شکلهایش استفاده میکنند 78 00:04:14,981 --> 00:04:18,267 از نظر «دیوید پیِرس»، مهندسی ژنتیک و دیگر 79 00:04:18,267 --> 00:04:20,680 روشهای معاصر نه تنها قادر به تغییر 80 00:04:20,680 --> 00:04:24,847 چگونگی تجربه احساسات و درد فیزیکی توسط انسان هستند 81 00:04:24,847 --> 00:04:28,202 بلکه اکوسیستم جهانی باید بازطراحی شود 82 00:04:28,202 --> 00:04:30,817 تا جانوران در حیات وحش متحمل رنج نشوند 83 00:04:30,817 --> 00:04:34,133 او پروژه خود را «مهندسی بهشت» نامگذاری کرده است 84 00:04:34,133 --> 00:04:37,337 ولی آيا چیز اندوهناکی درباره جهان بدون غصه وجود دارد؟ 85 00:04:37,337 --> 00:04:40,120 اجداد غارنشین ما و شاعران محبوبشان 86 00:04:40,120 --> 00:04:42,919 شاید چنین «بهشتی» را نخواهند 87 00:04:42,919 --> 00:04:48,136 در واقع تنها موردی که توافق جهانشمولی درباره غم وجود دارد 88 00:04:48,136 --> 00:04:51,409 این است که در طول زمان توسط بیشتر مردم تجربه شده است، 89 00:04:51,409 --> 00:04:53,334 و اینکه برای هزاران سال، 90 00:04:53,334 --> 00:04:56,576 یکی از راههایی تحمل این احساس دشوار 91 00:04:56,576 --> 00:05:01,452 سخنسرایی در زمینه آن است و تلاش برای بیان آنچه غیرقابل گفتن است. 92 00:05:01,452 --> 00:05:03,344 به قول «امیلی دیکنسون»، 93 00:05:03,344 --> 00:05:08,281 «امید پرنده ایست که بر روح مینشیند-» 94 00:05:08,281 --> 00:05:12,850 «و آواها را بی کلام میخواند و هیچ وقت باز نمیایستد، هرگز-»