WEBVTT

00:00:14.752 --> 00:00:17.834
โดยปกติแล้วการฝึกเป็นนักบินอวกาศนั้น
ใช้เวลาประมาณหนึ่งปีเต็ม

00:00:17.834 --> 00:00:20.023
มันประกอบไปด้วยวิชาดังเช่น

00:00:20.023 --> 00:00:21.005
ดาราศาสตร์

00:00:21.005 --> 00:00:21.992
ฟิสิกส์ดาราศาสตร์

00:00:21.992 --> 00:00:23.298
สรีรศาสตร์การบิน

00:00:23.298 --> 00:00:24.968
แนววิถีวงโคจร

00:00:24.968 --> 00:00:26.487
หรือ การจัดการวงโคจร

00:00:26.487 --> 00:00:30.764
อีกส่วนหนึ่งของการฝึกพื้นฐาน 
คือการฝึกการเอาตัวรอด

00:00:30.764 --> 00:00:31.855
ในยุคของ โครงการจิมิไน

00:00:31.855 --> 00:00:34.769
เราไม่เคยทราบแน่ชัดว่า
ยานอวกาศจะไปลงจอดตรงไหน

00:00:34.769 --> 00:00:37.439
ถ้ามันเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมา
หรือหลุดวงโคจร

00:00:37.439 --> 00:00:40.159
ฉะนั้นเราต้องได้รับการฝึกเยี่ยงไปทะเลทราย

00:00:40.159 --> 00:00:41.149
ฝึกเรื่องน้ำ

00:00:41.149 --> 00:00:44.195
และฝึกการอยู่รอดในป่าดงดิบ

00:00:44.195 --> 00:00:46.080
เราต้องเรียนวิธีทำอาหารและการกินงู

00:00:46.080 --> 00:00:48.366
และฝึกเรื่องอื่นๆที่น่าสนใจแบบนั้นแหละ

00:00:48.366 --> 00:00:50.244
แล้วก็เรียนวิธีการผลิตน้ำเมื่อยู่ในทะเลทราย

00:00:50.244 --> 00:00:52.952
หลังจากปีครึ่ง
ของการฝึกพื้นฐานการเป็นนักบินอวกาศ

00:00:52.952 --> 00:00:54.664
ชื่อของพวกเราก็จะไปอยู่ในบัญชีรายชื่อ

00:00:54.664 --> 00:00:57.333
และในตอนนั้นรายชื่อก็ค่อนข้างที่จะยาวกว่า

00:00:57.333 --> 00:00:58.658
จำนวนตำแหน่งที่มี

00:00:58.658 --> 00:01:01.378
ดังนั้น พวกเราจึงได้รับหน้าที่อื่นๆ

00:01:01.378 --> 00:01:03.589
เพื่อให้เราทำไปพลางๆก่อน

00:01:03.589 --> 00:01:06.264
และช่วยให้เราได้ฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง

00:01:06.264 --> 00:01:08.843
พวกเราห้าคนได้รับมอบหมายให้ไปอยู่ยานลูนาร์โมดูล

00:01:08.843 --> 00:01:13.188
และงานของเราก็คือการไปอยู่กับยานลูนาร์โมดูลพวกนี้

00:01:13.188 --> 00:01:15.184
ขณะที่พวกมันถูกสร้าง

00:01:15.184 --> 00:01:17.059
เราใช้เวลาขลุกอยู่ตรงนั้นเสียส่วนใหญ่

00:01:17.059 --> 00:01:19.852
ผมต้องยอมรับว่า บางทีผมใช้เวลา

00:01:19.852 --> 00:01:22.293
นอนบนพื้นยานอวกาศลูนาร์หมายเลข 6

00:01:22.293 --> 00:01:24.631
มากกว่าที่ลูกเรือที่ขับมันไปบนดวงจันทร์เสียอีก

00:01:24.631 --> 00:01:28.532
งานถัดไปของผมคือเป็นลูกเรือสนับสนุนของยานอะพอลโล 8

00:01:28.532 --> 00:01:31.249
และ อะพอลโล 8 ก็เป็นยานอวกาศที่บินไปดวงจันทร์

00:01:31.249 --> 00:01:33.458
และกลับมายังโลก 
แต่ไม่ได้ลงจอดที่ดวงจันทร์

00:01:33.458 --> 00:01:35.205
เมื่อพวกเขาบินไปข้างหลังดวงจันทร์

00:01:35.205 --> 00:01:37.289
พวกเขาควรที่จะทำการผลักยานกลับ

00:01:37.289 --> 00:01:38.134
เพื่อให้มันช้าลง

00:01:38.134 --> 00:01:40.792
และพวกเขาจะได้ถูกดึงเข้าไปในวงโคจรของดวงจันทร์

00:01:40.792 --> 00:01:42.795
เราได้แค่นั่งและพยายามไม่ลุกลี้ลุกลน

00:01:42.795 --> 00:01:44.504
เมื่อพวกเขาอ้อมไปหลังดวงจันทร์

00:01:44.504 --> 00:01:47.839
และเราทราบว่า 
ถ้าพวกเขาออกมาเร็วเกินไปนิดหน่อยจากอีกข้าง

00:01:47.839 --> 00:01:51.268
แสดงว่าพวกเขาใช้พลังงานไม่พอ

00:01:51.268 --> 00:01:52.352
ชะลอมันไม่มากพอ

00:01:52.352 --> 00:01:54.182
และกำลังที่จะปลิวหลุดออกนอกอวกาศ

00:01:54.182 --> 00:01:55.806
พวกเขาจะไม่โดนดึงไว้ในวงโคจร

00:01:55.806 --> 00:01:57.852
ถ้าพวกเขาออกมาช้าไปนิดหน่อย

00:01:57.852 --> 00:01:59.521
มันหมายความว่าพวกเขาชะลอมันมากเกินไป

00:01:59.521 --> 00:02:00.898
และพวกเขาจะไม่เข้าไปอยู่ในวงโคจร

00:02:00.898 --> 00:02:04.858
แต่กำลังที่จะบินควงสว่านลงไปยังพื้นผิวดวงจันทร์

00:02:04.858 --> 00:02:07.081
และแน่นอน เมื่อไม่มียานลูนาร์โมดูล

00:02:07.081 --> 00:02:09.452
นั่นก็เป็นอะไรที่ทำวันของคุณพินาศไปเลย

00:02:09.452 --> 00:02:11.160
คุณคงจินตนาการออกว่าเราโล่งอกขนาดไหน

00:02:11.160 --> 00:02:13.534
ในทันทีที่พวกเขาควรจะปรากฎออกมา

00:02:13.534 --> 00:02:15.900
จากอีกฟากของดวงจันทร์

00:02:15.900 --> 00:02:17.242
แล้วพวกเขาก็ปรากฎตัว

00:02:17.242 --> 00:02:20.832
งานถัดไปของผม ผมได้เป็นลูกเรือสนับสนุนอีกครั้งหนึ่ง
คราวนี้ของ อะพอลโล 12

00:02:20.832 --> 00:02:23.335
และ อะพอลโล 12 โดนฟ้าผ่า

00:02:23.335 --> 00:02:25.126
ระหว่างที่มันถูกปล่อยออกจากฐาน

00:02:25.126 --> 00:02:26.293
พายุฝนที่อยู่ใกล้ๆนั้น

00:02:26.293 --> 00:02:28.173
ส่งสายฟ้าพาดผ่านลง

00:02:28.173 --> 00:02:30.594
มายังส่วนหัวของยานอวกาศ

00:02:30.594 --> 00:02:33.263
ประจุไฟฟ้าวิ่งลงมายังยานอวกาศ

00:02:33.263 --> 00:02:34.318
และไปยังตัวขับแรงดัน

00:02:34.318 --> 00:02:35.895
ลงไปยังท่อไอเสีย

00:02:35.895 --> 00:02:38.774
และใช้ฐานยินจรวดเป็นเหมือนสายดิิน

00:02:38.774 --> 00:02:41.349
มันทำให้ระบบวงจรไฟฟ้ารวนไปหมด

00:02:41.349 --> 00:02:44.023
และคอมพิวเตอร์ทั้งหลายก็ตายสนิท

00:02:44.023 --> 00:02:45.500
คุณคงจินตนาการได้ว่ามันเป็นอย่างไร

00:02:45.500 --> 00:02:48.450
สำหรับพวกคนที่อยู่ข้างในนั้น
เพราะในทันที ไฟก็ดับหมด

00:02:48.450 --> 00:02:49.464
และเมื่อไฟติดกลับมา

00:02:49.464 --> 00:02:51.343
เมื่อแบตเตอรี่สามารถขับเคลื่อนไฟฟ้าได้อีกครั้ง

00:02:51.343 --> 00:02:53.699
และไฟเตือนภัยไฟฉุกเฉินทุกอัน

00:02:53.699 --> 00:02:56.044
ในยานอวกาศนั้น ติดขึ้นมาและกระพริบ

00:02:56.044 --> 00:02:58.871
ทั้งเสียงกริ่ง เสียงหวีด เสียงออด ทั้งหมด

00:02:58.871 --> 00:03:00.396
และทุกอย่างที่อยู่ในนั้น

00:03:00.396 --> 00:03:02.422
ติดขึ้นมาพร้อมๆกันหมด

00:03:02.422 --> 00:03:03.877
ลูกเรือสับสนกันมาก

00:03:03.877 --> 00:03:05.419
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

00:03:05.419 --> 00:03:06.671
เมื่อเราเข้าไปอยู่ในวงโคจรแล้ว

00:03:06.671 --> 00:03:10.172
เราทดสอบระบบต่างๆ

00:03:10.172 --> 00:03:11.550
และทุกๆอย่างก็ดูดี

00:03:11.550 --> 00:03:13.299
และแล้ว ทีนี้ผมก็ทราบว่า นั่นแหละ

00:03:13.299 --> 00:03:15.763
และเป็นที่แน่นอนว่า ผมได้รับมอบหมาย

00:03:15.763 --> 00:03:16.729
เป็นปฎิบัติการบิน

00:03:16.729 --> 00:03:20.436
ผมได้รับงานเพื่อไปเป็นลูกเรือสำรองของ อะพอลโล 16

00:03:20.436 --> 00:03:23.991
ซึ่งหมายความว่า ผมก็จะเป็นลูกเรือเสริมของอะพอลโล 19

00:03:23.991 --> 00:03:26.530
และเมื่อผ่านการฝึกไปสองสามสัปดาห์

00:03:26.530 --> 00:03:27.996
นาซ่า ก็มีประกาศที่น่าประหลาดใจ

00:03:27.996 --> 00:03:31.946
ว่าพวกเขากำลังจะยกเลิกโครงการ อะพอลโล 18 19 และ 20

00:03:31.946 --> 00:03:33.281
พวกเรากำลังอยู่ในสงครามเวียดนาม

00:03:33.281 --> 00:03:34.991
สถานการณ์เงินอุดหนุนแย่มากๆเลย

00:03:34.991 --> 00:03:36.950
ฉะนั้นคุณคงนึกภาพออกว่า

00:03:36.950 --> 00:03:40.245
มีชายสามคนที่แสนเศร้าน่าเวทนา
ป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆออฟฟิศ

00:03:40.245 --> 00:03:42.895
เพราะว่าพวกเขาทำให้เราอดบินไปดวงจันทร์

00:03:42.895 --> 00:03:47.544
แต่อีกสองสามสัปดาห์ต่อมา 
ผมได้รับโทรศัพท์จาก ทอม สแตฟฟอร์ด

00:03:47.544 --> 00:03:49.878
ซึ่งเป็นนักบินอวกาศอาวุโสในขณะนั้น

00:03:49.878 --> 00:03:52.383
และเขาต้องการให้ผมมาที่ออฟฟิศเขา

00:03:52.383 --> 00:03:52.921
และเมื่อผมเข้าไป

00:03:52.921 --> 00:03:54.533
เขาบอกผมว่า เขาเสียใจด้วย

00:03:54.533 --> 00:03:57.012
ที่ผมเสียโอกาสที่จะได้ไปดวงจันทร์

00:03:57.012 --> 00:03:59.556
แต่เขาบอกว่า "ผมมีงานอีกชิ้นนึงให้คุณ"

00:03:59.556 --> 00:04:01.814
เขาบอกว่า "ผมต้องการให้คุณเป็นผู้บังคับบัญชา

00:04:01.814 --> 00:04:05.999
สำหรับการปฎิบัติการณ์ครั้งที่สามและครั้งสุดท้ายที่สกายแลป"

00:04:05.999 --> 00:04:08.365
และเขาพูดว่า "คุณคิดว่าคุณจะทำงานนี้ได้หรือเปล่า"

00:04:08.365 --> 00:04:09.861
และผมตอบว่า "แน่นอนครับ"

00:04:09.861 --> 00:04:10.789
และผมต้องสารภาพว่า

00:04:10.789 --> 00:04:15.365
มันจุกอกจุกท้องผมเหมือนกัน

00:04:15.365 --> 00:04:16.406
เพราะว่าผมเป็นพวกไม่มีประสบการณ์

00:04:16.406 --> 00:04:19.734
และปกติแล้ว พวกที่ไม่มีประสบการณ์จะไม่ได้รับมอบหมาย
ให้เป็นผู้บังคับบัญชา

00:04:19.734 --> 00:04:22.454
โดยส่วนใหญ่คุณต้องมีภาษีว่าเคยบินมาแล้วสักครั้ง

00:04:22.454 --> 00:04:24.296
แต่พวกเขามอบหมายงานนั้นให้ผม

00:04:24.296 --> 00:04:26.043
ซึ่งมันก็เป็นที่น่าตกใจจริงๆ

00:04:26.043 --> 00:04:32.888
เพราะว่าผู้บังคับบัญชาคนก่อนที่ไม่มีประสบการณ์
ก็คือ นีล อาร์มสตรอง บนยาน จิมิไน 8