در مقطعی بین قرن اول و پنجم پس از میلاد،
پاتانجلی، مرشد هندو، کدگذاری سنن باستانی
و مراقبهای هند را آغاز کرد.
او تکنیکهایی به قدمت
تاریخ تمدن هندوستان را
در ۱۹۶ کتابچه راهنما
با نام یوگا سوترا به ثبت رساند.
طبق این متون یوگا به معنای پرهیز ذهن
از توجه به اشیاء خارجی
و تلاش برای رسیدن
به حالت آگاهی ناب میباشد.
با گذشت زمان، یوگا با عناصر جسمی
ژیمناستیک و کشتی ترکیب شد.
امروزه رویکردهای زیادی
در خصوص یوگای مدرن وجود دارند
که بیشترشان هنوز هم سه عنصر اصلی پاتانجلی،
یعنی حالات بدنی، تمرینهای تنفسی
و تعمق را دارا هستند.
اعتقاد بر این است که ترکیب
این تمرینات جسمی و روحی،
تأثیر بسزایی بر سلامت افراد دارد.
تأثیراتی مثل افزایش قدرت و انعطاف پذیری،
تقویت عملکرد قلب و ریه
و بهبود سلامت روانی.
اما آیا مطالعات فعلی شواهدی را
در این رابطه ارائه کردهاند؟
علیرغم تلاش بسیاری از محققان،
اثبات فوائد یوگا کار دشواری است.
تشکیل یوگا از چند فعالیت مختلف باعث میشود
که تعیین مؤلفه مؤثر بر سلامتی،
کار دشواری باشد.
بعلاوه، مطالعات یوگا اغلب
روی نمونههای کوچک انجام میشود
که فاقد تنوع هستند
و تکیه بیش از حد بر خودسنجی
باعث فردی بودن نتایج میشود.
با این حال فوائدی وجود دارند
که از نظر علمی، مورد تأیید بیشتری هستند.
بگذارید با انعطاف پذیری و قدرت شروع کنیم.
کشش بدن بر اساس حالات بدنی یوگا
باعث فعالیت چند گروه از ماهیچهها میشود.
حرکات کششی در کوتاه مدت
محتوی آب این ماهیچه ها، رباط ها
و تاندونها را تغییر داده و باعث
انعطاف بیشتر آنها میشود.
همچنین در بلندمدت
باعث تحریک سلولهای بنیادی
و تبدیل آنها به بافت ماهیچهای جدید
و سلولهای تولیدکننده
کلاژن الاستیک میشود.
بعلاوه باعث کاهش واکنش طبیعی بدن
به انقباض ماهیچهها میشود،
و آستانه تحمل درد برای انجام
مهارتهای کششی را افزایش میدهد.
تا کنون ثابت نشده که کدامیک از انواع یوگا
بیشتر از بقیه باعث افزایش انعطاف میشود
بنابراین تأثیرگذاری حالات خاص
در هالهای از ابهام است.
اما همانند سایر ورزشهای سبک،
مطمئناً یوگا هم باعث تناسب اندام
و انعطاف پذیری در افراد سالم می شود.
همچنین مشخص شد که یوگا
میتواند یک روش درمانی مؤثر باشد.
در مطالعاتی که روی بیماران
اسکلتی- عضلانی انجام شد
مشخص شد که یوگا در کاهش
درد و اصلاحات حرکتی
بهتر از بقیه ورزشهای سبک عمل میکند.
افزودن یوگا به روال ورزشی فعلی میتواند
قدرت و انعطاف پذیری را
در شرایط درمانی سخت مانند کمردرد مزمن،
آرتریت روماتوئید
و پوکی استخوان افزایش دهد.
همچنین مشخص شد که ترکیب یوگا
از تمرینات بدنی و تنفس منظم
تأثیرات درمانی مشابهی
بر سلامت ریه ها دارد.
بیماریهای ریوی مانند
برونشیت مزمن، آمفیزم و آسم
مجاری تنفسی را منقبض
و غشایی که به خون اکسیژنرسانی میکند را
تضعیف می کنند.
اما تمرینات تنفسی موجود در یوگا
باعث انبساط عضلات این مجاری
و اکسیژنرسانی بهتر میشوند.
افزایش اکسیژنرسانی به خون
به ویژه در افرادی که
عضلات قلبی ضعیفی دارند
و در پمپاژ اکسیژن به بدن
مشکل دارند، بسیار مفید است.
همچنین برای کسانی که قلب سالمی دارند،
این عمل میتواند باعث
کاهش فشار خون و عوامل خطر
و پیشگیری از بیماریهای قلبی- عروقی شود.
احتمالاً اثبات مهمترین تأثیر یوگا
کار دشواریست:
یعنی تأثیر روانشناختی.
علیرغم ارتباط دیرینه بین
ورزش یوگا و سلامت روان،
شواهد کمی مبنی بر چگونگی تأثیر آن
بر سلامت روان وجود دارد.
یکی از مهمترین ادعاها این است که
یوگا، علائم افسردگی
و اختلالات اضطرابی را کاهش میدهد.
از آنجاییکه تشخیص این حالتها
بسیار متفاوت است
و منشأ و شدت آنها هم متفاوت است،
تعیین تأثیرات یوگا کار دشواریست.
اگرچه، شواهدی وجود دارند که میگویند
یوگا میتواند به کاهش علائم استرس کمک کند،
مدیتیشن و ریلکسیشن هم همیطور.
تحقیقات در مورد تأثیرات یوگا
هنوز در حال گسترش هستند،
ما در آینده، به مطالعات گستردهتر
و شرکتکنندگان بیشتری نیاز خواهیم داشت،
که میتوانند تأثیر یوگا را بر حملات قلبی،
آمار سرطان، عملکرد شناختی
و سایر بیماریها
اندازهگبری کند.
اما فعلاً، یوگا میتواند به سنت دیرینه خود
به عنوان روشی برای تمرین،
تأمل و آرامش ادامه دهد.