1
00:00:00,446 --> 00:00:02,071
ผมเป็นนักประสาทวิทยา

2
00:00:02,071 --> 00:00:05,882
ที่มีพื้นฐานความรู้ทางด้านฟิสิกส์และการแพทย์

3
00:00:05,882 --> 00:00:10,923
ห้องทดลองของผมที่สถาบันเทคโนโลยีสวิส ซูริค
(the Swiss Federal Institute of Technology)

4
00:00:10,923 --> 00:00:14,113
เน้นศึกษาเรื่องอาการบาดเจ็บของไขสันหลัง

5
00:00:14,113 --> 00:00:16,844
ซึ่งส่งผลกระทบต่อคนมากกว่า 50,000 คน

6
00:00:16,844 --> 00:00:19,534
ทั่วโลก ทุกๆปี

7
00:00:19,534 --> 00:00:23,140
ด้วยผลที่ตามมาอันไม่น่าเชื่อต่อผู้ป่วย

8
00:00:23,140 --> 00:00:25,373
ซึ่งชีวิตของพวกเขานั้น พังทลาย

9
00:00:25,373 --> 00:00:28,608
ไปในเพียงเศษเสี้ยวของวินาที

10
00:00:28,608 --> 00:00:31,666
และสำหรับผมแล้ว มนุษย์เหล็ก

11
00:00:31,666 --> 00:00:33,870
คริสโตเฟอร์ รีฟ (Christopher Reeve)

12
00:00:33,870 --> 00:00:35,960
เป็นผู้ที่สร้างกระแสความตื่นตัวได้ดีที่สุด

13
00:00:35,960 --> 00:00:38,875
ในเรื่องความเจ็บปวดของผู้ที่ไขสันหลังได้รับบาดเจ็บ

14
00:00:38,875 --> 00:00:42,014
และนี่ก็เป็นการเริ่มต้นการเดินทางของผม

15
00:00:42,014 --> 00:00:43,513
ในสายงานวิจัย

16
00:00:43,513 --> 00:00:46,950
ผมทำงานกับมูลนิธิคริสโตเฟอร์ แอนด์ ดานา รีฟ
(the Christopher and Dana Reeve Foundation)

17
00:00:46,950 --> 00:00:51,546
ผมยังจำได้ถึงวินาทีอันเด็ดเดี่ยว

18
00:00:51,546 --> 00:00:53,497
มันเป็นเพียงแค่เย็นวันทำงานวันหนึ่ง

19
00:00:53,497 --> 00:00:55,040
ที่มูลนิธิ

20
00:00:55,040 --> 00:00:59,692
คริสกล่าวกับพวกเรา บรรดานักวิทยาศาสตร์
และผู้เชี่ยวชาญว่า

21
00:00:59,692 --> 00:01:03,285
"คุณจะต้องเน้นการปฎิบัติให้มากกว่านี้

22
00:01:03,285 --> 00:01:05,637
เมื่อออกจากห้องทดลองไปในวันพรุ่งนี้

23
00:01:05,637 --> 00:01:08,541
ผมอยากให้คุณแวะที่ศูนย์กายภาพบำบัด

24
00:01:08,541 --> 00:01:10,150
เพื่อที่จะดูคนที่ได้รับบาดเจ็บ

25
00:01:10,150 --> 00:01:12,175
ต่อสู้ที่จะก้าวเดิน

26
00:01:12,175 --> 00:01:14,816
พยายามทรงตัวอย่างทุลักทุเล

27
00:01:14,816 --> 00:01:16,229
และเมื่อคุณกลับบ้าน

28
00:01:16,229 --> 00:01:18,639
ลองคิดดูว่าคุณจะทำให้เกิดการ
เปลี่ยนแปลงอะไรในงานวิจัย

29
00:01:18,639 --> 00:01:22,207
ในวันถัดไป เพื่อที่จะทำให้ชีวิตพวกเขาดีขึ้น"

30
00:01:22,207 --> 00:01:26,260
คำเหล่านี้ ทิ่มแทงใจผม

31
00:01:26,260 --> 00:01:28,651
มันก็กว่าสิบปีมาแล้ว

32
00:01:28,651 --> 00:01:31,418
นับตั้งแต่นั้น ห้องทดลองของผม

33
00:01:31,418 --> 00:01:33,381
ก็ใช้แนวทางที่เน้นปฏิบัติ เพื่อการฟื้นฟู

34
00:01:33,381 --> 00:01:35,792
หลังจากที่ไขสันหลังได้รับบาดเจ็บ

35
00:01:35,792 --> 00:01:37,833
และก้าวแรกของผมในทิศทางนี้

36
00:01:37,833 --> 00:01:41,122
ก็คือการพัฒนาแบบจำลองใหม่
สำหรับอาการไขสันหลังบาดเจ็บ

37
00:01:41,122 --> 00:01:44,769
ที่จะเลียนแบบอาการบาดเจ็บหลักๆในมนุษย์
ได้ใกล้เคียงมากขึ้น

38
00:01:44,769 --> 00:01:48,141
และยังจะทำให้ควบคุมปัจจัยต่างๆ
ในการทดลองได้ดีขึ้นด้วย

39
00:01:48,141 --> 00:01:50,708
ด้วยเหตุผลนี้ เราจึงเฉือนไขสันหลังสองแห่ง

40
00:01:50,708 --> 00:01:52,123
โดยให้รอยเฉือนอยู่ตรงข้ามกัน

41
00:01:52,123 --> 00:01:54,268
มันทำให้การสื่อสารระหว่างสมองและไขสันหลัง

42
00:01:54,268 --> 00:01:56,850
ถูกตัดขาดจากกันโดยสิ้นเชิง

43
00:01:56,850 --> 00:01:59,560
นี่เองที่นำไปสู่การเป็นอัมพาตของช่วงขา

44
00:01:59,560 --> 00:02:01,327
อย่างสมบูรณ์และถาวร

45
00:02:01,327 --> 00:02:05,218
แต่หลังจากที่เราได้สำรวจหลังจากที่ผู้ป่วยส่วนใหญ่
ได้รับบาดเจ็บ

46
00:02:05,218 --> 00:02:08,168
มันมีช่องว่างระหว่างเนื้อเยื่อประสาทที่อยู่ชิดกัน

47
00:02:08,168 --> 00:02:10,871
ซึ่งมันสามารถฟื้นฟูได้

48
00:02:10,871 --> 00:02:13,912
แล้วเราจะทำอย่างไรล่ะ

49
00:02:13,912 --> 00:02:17,273
ในวิธีการสุดคลาสสิก

50
00:02:17,273 --> 00:02:19,909
เต็มไปด้วยขั้นตอนการปรับเปลี่ยน

51
00:02:19,909 --> 00:02:22,819
ที่อาจส่งเสริมให้เกิดการเจริญของเส้นใยที่ได้รับบาดเจ็บ

52
00:02:22,819 --> 00:02:24,927
ให้กลับสู่สภาพเดิม

53
00:02:24,927 --> 00:02:28,678
และในขณะที่วิธีนี้เป็นวิธีหลักที่
รักษาอาการบาดเจ็บได้อย่างแน่นอน

54
00:02:28,678 --> 00:02:32,193
แต่สำหรับผมแล้วมันดูยุ่งวุ่นวายเป็นที่สุด

55
00:02:32,193 --> 00:02:34,918
เพื่อที่จะเห็นผลทางการรักษาโดยเร็ว

56
00:02:34,918 --> 00:02:36,478
มันชัดเจนว่า

57
00:02:36,478 --> 00:02:40,398
ผมจะต้องคิดถึงปัญหานั้นในแบบที่ต่างออกไป

58
00:02:40,398 --> 00:02:43,506
ปราฏว่า กว่า 100 ปีของการวิจัย

59
00:02:43,506 --> 00:02:45,147
เกี่ยวกับสรีรวิทยาของไขสันหลัง

60
00:02:45,147 --> 00:02:47,472
เริ่มโดยนักวิทยาศาสตร์รางวัลโนเบล
เชอร์ริงตัน (Sherrington)

61
00:02:47,472 --> 00:02:49,279
ได้แสดงให้เห็นว่า

62
00:02:49,279 --> 00:02:51,514
ไขสันหลัง ที่อยู่ใต้ส่วนที่ได้รับบาดเจ็บ

63
00:02:51,514 --> 00:02:54,767
มีระบบประสาทที่จำเป็นและมีประสิทธิภาพทั้งหมด

64
00:02:54,767 --> 00:02:57,087
ที่จะทำการประสานการเคลื่อนไหว

65
00:02:57,087 --> 00:03:00,046
แต่เพราะว่าการรับสัญญาณจากสมองนั้นถูกรบกวน

66
00:03:00,046 --> 00:03:03,214
พวกมันอยู่ในสถานะที่ไม่ทำงาน เหมือนกับภาวะพักตัว

67
00:03:03,214 --> 00:03:07,546
ความคิดของผมคือ เราต้องปลุกระบบเครือข่ายนี้

68
00:03:07,546 --> 00:03:11,833
และในเวลานั้น ผมเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอก
ในลอส แองเจลิส

69
00:03:11,833 --> 00:03:14,399
หลังจากที่ผมจบปริญญาเอกในประเทศฝรั่งเศส

70
00:03:14,399 --> 00:03:16,308
ที่ซึ่งการคิดอย่างอิสระนั้น

71
00:03:16,308 --> 00:03:19,415
ไม่ได้รับการสนับสนุนเสมอไป

72
00:03:19,415 --> 00:03:21,242
(เสียงหัวเราะ)

73
00:03:21,242 --> 00:03:24,995
ผมกลัวที่จะพูดกับเจ้านายใหม่ของผม

74
00:03:24,995 --> 00:03:27,388
แต่ตัดสินใจที่จะรวบรวมความกล้า

75
00:03:27,388 --> 00:03:30,045
ผมเคาะประตูอาจารย์ที่ปรึกษาที่แสนดี

76
00:03:30,045 --> 00:03:34,036
เรจจี้ เอ็ดเกอร์ตัน (Reggie Edgerton) 
เพื่อที่จะแบ่งปันความคิด

77
00:03:34,036 --> 00:03:36,286
เขาฟังผมอย่างสุขุม

78
00:03:36,286 --> 00:03:39,227
และตอบผมด้วยรอยยิ้ม

79
00:03:39,227 --> 00:03:41,270
"ทำไมไม่ลองดูล่ะ"

80
00:03:41,270 --> 00:03:43,395
และผมสาบานได้เลยว่า

81
00:03:43,395 --> 00:03:46,750
นี่ช่างเป็นวินาทีที่สำคัญยิ่งในวิชาชีพของผม

82
00:03:46,750 --> 00:03:49,185
เมื่อผมได้รู้ว่า ผู้นำที่ยิ่งใหญ่

83
00:03:49,185 --> 00:03:52,178
เชื่อในคนรุ่นเยาว์และความคิดใหม่ๆ

84
00:03:52,178 --> 00:03:53,786
และนี่ก็คือความคิดนั้น:

85
00:03:53,786 --> 00:03:56,452
ผมกำลังที่จะใช้การเปรียบเทียบแบบง่ายๆ

86
00:03:56,452 --> 00:03:58,578
เพื่อที่จะอธิบายแนวคิดซับซ้อนนี้ให้คุณฟัง

87
00:03:58,578 --> 00:04:03,344
ลองจินตนาการถึงระบบการเคลื่อนไหวว่าเป็นรถ

88
00:04:03,344 --> 00:04:05,590
เครื่องยนต์นั้นคือไขสันหลัง

89
00:04:05,590 --> 00:04:08,848
ระบบส่งกำลังขัดข้อง เครื่องยนต์จึงดับ

90
00:04:08,848 --> 00:04:11,855
แล้วเราจะทำให้เครื่องยนต์เริ่มทำงานใหม่ได้อย่างไร

91
00:04:11,855 --> 00:04:14,997
ก่อนอื่น เราต้องให้เชื้อเพลิง

92
00:04:14,997 --> 00:04:17,340
อย่างที่สอง เหยียบคันเร่ง

93
00:04:17,340 --> 00:04:19,278
และสาม บังคับรถ

94
00:04:19,278 --> 00:04:21,040
มันกลายเป็นว่า มันมีระบบเส้นประสาทที่เชื่อมจากสมอง

95
00:04:21,040 --> 00:04:23,994
ซึ่งเรารู้จักมันดี ว่ามันทำหน้าที่นี้

96
00:04:23,994 --> 00:04:25,376
ระหว่างการเคลื่อนไหว

97
00:04:25,376 --> 00:04:28,091
ความคิดของผมคือ ป้อนสัญญาณเทียม

98
00:04:28,091 --> 00:04:29,493
ให้กับไขสันหลัง

99
00:04:29,493 --> 00:04:30,889
เพื่อแทนที่สัญญาณป้อนเข้าปกติ ที่หายไป

100
00:04:30,889 --> 00:04:35,619
ให้เสมือนว่าสมองนั้นสั่งให้มีการเดินตามปกติ

101
00:04:35,619 --> 00:04:40,058
ด้วยเหตุนี้ ผมฟัดเหวี่ยงกับงานวิจัยทางประสาทวิทยานี้
มาตลอด 20 ปีที่ผ่านมา

102
00:04:40,058 --> 00:04:42,822
ตอนแรกก็เพื่อที่จะแทนที่เชื้อเพลิงที่หายไป

103
00:04:42,822 --> 00:04:44,890
ด้วยสารจำพวกยา

104
00:04:44,890 --> 00:04:48,370
ที่ตระเตรียมให้เส้นประสาทในไขสันหลังยิงสัญญาณ

105
00:04:48,370 --> 00:04:52,425
และอย่างที่สอง เพื่อที่จะเลียนแบบคันเร่ง

106
00:04:52,425 --> 00:04:53,905
ด้วยการกระตุ้นไฟฟ้า

107
00:04:53,905 --> 00:04:56,074
ลองคิดถึงขั้วไฟฟ้า

108
00:04:56,074 --> 00:04:58,480
ฝังลงบนหลังของไขสันหลัง

109
00:04:58,480 --> 00:05:00,742
เพื่อที่จะส่งการกระตุ้นที่ไม่เจ็บปวด

110
00:05:00,742 --> 00:05:03,574
มันใช้เวลาหลายปี แต่ในที่สุดเราได้พัฒนา

111
00:05:03,574 --> 00:05:06,131
เส้นประสาทเทียมชนิดเคมีไฟฟ้า
(electrochemical neuroprosthesis)

112
00:05:06,131 --> 00:05:07,897
ที่สามารถเปลี่ยนสัญญาณประสาท

113
00:05:07,897 --> 00:05:12,903
ในไขสันหลังจากภาวะพักตัว 
ให้ไปอยู่ในภาวะที่ทำงานได้

114
00:05:12,903 --> 00:05:19,183
ทันใดนั้นเอง หนูที่เป็นอัมพาตก็ยืนได้

115
00:05:19,183 --> 00:05:21,510
ทันทีที่สายพานเริ่มเคลื่อน

116
00:05:21,510 --> 00:05:25,316
สัตว์ทดลองก็แสดงให้เห็นถึง
การเคลื่อนไหวของขาที่สัมพันธ์กัน

117
00:05:25,316 --> 00:05:27,294
โดยปราศจากสมอง

118
00:05:27,294 --> 00:05:29,284
นี่คือสิ่งที่ผมเรียกว่า "สมองสันหลัง"

119
00:05:29,284 --> 00:05:32,406
ทำการจัดการข้อมูลเกี่ยวกับการรับรู้

120
00:05:32,406 --> 00:05:34,301
ขึ้นมาจากขาที่เคลื่อนไหว

121
00:05:34,301 --> 00:05:37,996
และทำการตัดสินใจว่าจะให้กล้ามเนื้อทำงานอย่างไร

122
00:05:37,996 --> 00:05:41,386
เพื่อที่จะยืน เดิน และวิ่ง

123
00:05:41,386 --> 00:05:43,498
และแม้แต่นี่
ในขณะที่มันกำลังวิ่งอยู่

124
00:05:43,498 --> 00:05:45,795
สามารถที่จะหยุดยืนได้

125
00:05:45,795 --> 00:05:48,258
เมื่อสายพานหยุดเคลื่อนที่

126
00:05:48,258 --> 00:05:49,595
นี่มันช่างน่าอัศจรรย์

127
00:05:49,595 --> 00:05:52,982
ผมหลงใหลการเคลื่อนไหว
โดยปราศจากการใช้สมองนี้

128
00:05:52,982 --> 00:05:55,477
เข้าเสียเต็มประตู

129
00:05:55,477 --> 00:05:59,132
แต่ในเวลาเดียวกัน มันก็น่าหงุดหงิด

130
00:05:59,132 --> 00:06:01,525
การเคลื่อนไหวนี้เกิดขึ้น
นอกเหนืออำนาจจิตใจอย่างสิ้นเชิง

131
00:06:01,525 --> 00:06:04,890
สัตว์ทดลองไม่มีอำนาจควบคุมขาของมันเลย

132
00:06:04,890 --> 00:06:09,010
เป็นที่ชัดเจนว่า การระบบบังคับนั้นยังหายไป

133
00:06:09,010 --> 00:06:10,902
และต่อมามันก็ชัดเจนสำหรับผม

134
00:06:10,902 --> 00:06:12,250
ว่าเราจะต้องละทิ้ง

135
00:06:12,250 --> 00:06:15,622
แบบจำลองการฟื้นฟูในแบบเดิมๆ

136
00:06:15,622 --> 00:06:17,344
เดินไปบนสายพาน

137
00:06:17,344 --> 00:06:20,564
และพัฒนาสภาวะที่จะส่งเสริม

138
00:06:20,564 --> 00:06:25,797
ให้สมองเริ่มที่จะมีอำนาจควบคุมขาได้

139
00:06:25,797 --> 00:06:29,182
ด้วยความคิดนี้ เราพัฒนาระบบหุ่นยนต์แบบใหม่เอี่ยม

140
00:06:29,182 --> 00:06:32,412
เพื่อที่จะช่วยหนูทดลอง

141
00:06:32,412 --> 00:06:34,938
ในทุกๆทิศทาง

142
00:06:34,938 --> 00:06:37,113
จินตนาการดูสิครับ มันเจ๋งจริงๆเลย

143
00:06:37,113 --> 00:06:40,944
ลองคิดถึงหนูตัวเล็กๆ น้ำหนัก 200 กรัม

144
00:06:40,944 --> 00:06:44,645
ติดอยู่กับหุ่นแขนขาหนัก 200 กิโลกรัม

145
00:06:44,645 --> 00:06:47,217
แต่หนูทดลองไม่รู้สึกถึงหุ่นยนต์เลย

146
00:06:47,217 --> 00:06:49,289
หุ่นยนต์นั้นเหมือนไร้ตัวตน

147
00:06:49,289 --> 00:06:51,651
เหมือนกับคุณอุ้มเด็กตัวเล็กๆ

148
00:06:51,651 --> 00:06:54,015
ระหว่างก้าวแรกที่ไม่มั่นคงของเขา

149
00:06:54,015 --> 00:06:57,569
ให้ผมสรุปนะครับ หนูทดลองได้รับบาดเจ็บ

150
00:06:57,569 --> 00:07:00,014
มีไขสันหลังที่เป็นอัมพาต

151
00:07:00,014 --> 00:07:02,604
เส้นประสาทเทียมแบบไฟฟ้าเคมี

152
00:07:02,604 --> 00:07:06,811
สามารถทำระบบการเคลื่อนไหวของไขสันหลัง
อยู่ในภาวะที่ทำงานได้

153
00:07:06,811 --> 00:07:10,577
หุ่นยนต์นั้นให้สิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย

154
00:07:10,577 --> 00:07:12,540
เพื่อที่จะให้หนูทดลองพยายามอย่างไรก็ได้

155
00:07:12,540 --> 00:07:15,222
เพื่อให้ขาที่พิการทำงาน

156
00:07:15,222 --> 00:07:18,047
และสำหรับแรงผลักดัน เราใช้สิ่งที่ผมคิดว่า

157
00:07:18,047 --> 00:07:21,881
เป็นยาอันทรงพลังที่สุดในสวิตเซอร์แลนด์

158
00:07:21,881 --> 00:07:24,188
ช็อกโกแลตสวิสชั้นเลิศ

159
00:07:24,188 --> 00:07:27,110
(เสียงหัวเราะ)

160
00:07:27,110 --> 00:07:31,673
อันที่จริง ผมลัพธ์นั้นมันช่างสุดแสนที่จะ

161
00:07:31,673 --> 00:07:34,308
น่าผิดหวังอย่างแรง

162
00:07:34,308 --> 00:07:37,610
นี่คือนักกายภาพบำบัดที่ดีที่สุดของผม

163
00:07:44,794 --> 00:07:47,384
ที่ไม่สามารถจะช่วยให้หนูทดลอง

164
00:07:47,384 --> 00:07:49,445
ให้เดินได้สักก้าว

165
00:07:49,445 --> 00:07:52,291
ซึ่งเจ้าหนูทดลองตัวเดียวกันนี้เอง เมื่อห้านาทีก่อน

166
00:07:52,291 --> 00:07:54,597
ยังเดินได้อย่างสวยงามบนสายพาน

167
00:07:54,597 --> 00:07:56,754
พวกเราหงุดหงิดกันมาก

168
00:07:56,754 --> 00:07:59,653
แต่รู้อะไรไหมครับ หนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญที่สุด

169
00:07:59,653 --> 00:08:02,129
สำหรับนักวิทยาศาสตร์ก็คือความอุตสาหะพยายาม

170
00:08:02,129 --> 00:08:05,545
พวกเรายืนหยัด พวกเราปรับเปลี่ยนแบบจำลองของเรา

171
00:08:05,545 --> 00:08:07,808
และหลังจากการฝึกไม่กี่เดือน

172
00:08:07,808 --> 00:08:11,614
หนูทดลองที่เป็นอัมพาตก็สามารถยืนได้

173
00:08:11,614 --> 00:08:13,426
และเมื่อมันตั้งใจ

174
00:08:13,426 --> 00:08:15,758
มันก็จะเริ่มการเคลื่อนที่ซึ่งแบกรับน้ำหนักทั้งหมด

175
00:08:15,758 --> 00:08:19,008
เพื่อพาตัวมันไปยังรางวัล

176
00:08:19,008 --> 00:08:22,413
นี่เป็นการฟื้นฟูแรกที่เราได้เห็น

177
00:08:22,413 --> 00:08:24,307
จากขาที่ได้รับการควบคุมภายใต้อำนาจจิตใจ

178
00:08:24,307 --> 00:08:26,761
หลังจากถูกทดลองสร้างการบาดเจ็บของไขสันหลัง

179
00:08:26,761 --> 00:08:30,222
ซึ่งนำไปสู่อาการอัมพาตโดยสิ้นเชิงอย่างถาวร

180
00:08:30,222 --> 00:08:32,209
อันที่จริง --

181
00:08:32,209 --> 00:08:33,929
(เสียงปรบมือ)

182
00:08:33,929 --> 00:08:38,308
ขอบคุณครับ

183
00:08:38,308 --> 00:08:41,402
ที่จริงแล้ว ไม่เพียงแต่หนูทดลองสามารถ

184
00:08:41,402 --> 00:08:44,079
เริ่มและทรงการเคลื่อนไหวบนพื้นได้

185
00:08:44,079 --> 00:08:46,360
พวกมันยังสามารถปรับการเคลื่อนไหวของขา

186
00:08:46,360 --> 00:08:48,716
ยกตัวอย่างเช่น ต้านแรงโน้มถ่วง

187
00:08:48,716 --> 00:08:51,340
เพื่อที่จะปีนบันได

188
00:08:51,340 --> 00:08:53,290
ผมบอกได้เลยครับว่า

189
00:08:53,290 --> 00:08:56,399
นี่ช่างเป็นวินาทีน่าตื่นเต้นเหลือเกินในห้องทดลองของผม

190
00:08:56,399 --> 00:08:59,142
พวกเราทำงานกันอย่างหนักมา 10 ปี

191
00:08:59,142 --> 00:09:01,593
เพื่อที่จะมาถึงเส้นชัยนี้

192
00:09:01,593 --> 00:09:04,144
แต่คำถามที่เหลืออยู่ก็คือ ทำไม

193
00:09:04,144 --> 00:09:05,836
ผมหมายถึง ทำไมมันถึงเกิดขึ้นได้

194
00:09:05,836 --> 00:09:07,514
และสิ่งที่เราได้พบ

195
00:09:07,514 --> 00:09:11,190
ก็เป็นอะไรที่เราไม่ได้คาดคิดไว้เลย

196
00:09:11,190 --> 00:09:15,348
แบบจำลองการฝึกฝนที่ใหม่ถอดด้ามนี้

197
00:09:15,348 --> 00:09:19,019
สนับสนุนให้สมองสร้างการเชื่อมต่อใหม่

198
00:09:19,019 --> 00:09:21,921
วงจรถ่ายทอดสัญญาณ

199
00:09:21,921 --> 00:09:24,969
ที่ถ่ายทอดข้อมูลจากสมอง

200
00:09:24,969 --> 00:09:28,125
ผ่านส่วนที่บาดเจ็บและปลุกการทำงานทั้งหมด
ในส่วนนอก (cortical) ของไขสันหลัง

201
00:09:28,125 --> 00:09:31,566
เพื่อควบคุมระบบการเคลื่อนไหวใต้ส่วนที่บาดเจ็บ

202
00:09:31,566 --> 00:09:34,488
และเราสามารถเห็นได้ถึงตัวอย่างหนึ่ง

203
00:09:34,488 --> 00:09:37,851
ซึ่งเราให้สีแดงคือเส้นใยประสาทที่มาจากสมอง

204
00:09:37,851 --> 00:09:41,271
สีฟ้าคือเส้นประสาทที่เชื่อม
กับศูนย์ควบคุมการเคลื่อนไหว

205
00:09:41,271 --> 00:09:43,634
และกลุ่มก้อนของ

206
00:09:43,634 --> 00:09:45,985
การเชื่อมต่อแบบไซแนปส์ (synaptic) นั้นก็คือ

207
00:09:45,985 --> 00:09:49,784
การที่สมองเชื่อมต่ออีกครั้ง
กับศูนย์ควบคุมการเคลื่อนไหว

208
00:09:49,784 --> 00:09:53,782
ด้วยเซลล์ประสาทถ่ายทอดสัญญาณ
เพียงเซลล์เดียว

209
00:09:53,782 --> 00:09:55,713
แต่การจัดรูปแบบใหม่นี้ไม่ได้ถูกบังคับ

210
00:09:55,713 --> 00:09:56,800
อยู่แต่ในบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บ

211
00:09:56,800 --> 00:10:00,089
มันเกิดขึ้นทั่วไปในระบบประสาทส่วนกลาง

212
00:10:00,089 --> 00:10:02,407
รวมทั้งในก้านสมอง

213
00:10:02,407 --> 00:10:05,669
ที่ซึ่งพวกเราสังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นถึง 300 เปอร์เซ็นต์

214
00:10:05,669 --> 00:10:09,428
ของความหนาแน่นของเส้นใยที่มาจากสมอง

215
00:10:09,428 --> 00:10:12,955
พวกเราไม่ได้มุ่งหวังที่จะซ่อมไขสันหลัง

216
00:10:12,955 --> 00:10:15,552
แต่ว่า เรานั้นสามารถที่จะส่งเสริม

217
00:10:15,552 --> 00:10:17,709
การจัดรูปแบบใหม่ของปลายประสาท

218
00:10:17,709 --> 00:10:20,178
ที่ครอบคลุมบริเวณกว้างกว่าที่เราเคยเห็นมาก่อน

219
00:10:20,178 --> 00:10:22,439
ในระบบประสาทส่วนกลาง
ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่โตเต็มวัย

220
00:10:22,439 --> 00:10:24,984
หลังจากได้รับบาดเจ็บ

221
00:10:24,984 --> 00:10:30,053
และมันก็มีสาส์นที่สำคัญมากๆ

222
00:10:30,053 --> 00:10:34,496
ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังการค้นพบนี้

223
00:10:34,496 --> 00:10:37,718
มันคือผลงานของกลุ่มคนหนุ่มสาว

224
00:10:37,718 --> 00:10:40,110
ผู้ซึ่งเปี่ยมด้วยพรสวรรค์:

225
00:10:40,110 --> 00:10:44,568
นักกายภาพบำบัด นักประสาทวิทยา ประสาทศัลยแพทย์

226
00:10:44,568 --> 00:10:46,767
วิศกรทุกแขนง

227
00:10:46,767 --> 00:10:48,558
ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของความสำเร็จ

228
00:10:48,558 --> 00:10:52,201
อันมิอาจเกิดขึ้นได้เลยโดยคนเพียงคนเดียว

229
00:10:52,201 --> 00:10:55,284
นี่เป็นกลุ่มวิจัยแบบบูรณาการอย่างแท้จริง

230
00:10:55,284 --> 00:10:57,472
พวกเขาทำงานอย่างใกล้ชิดกันมาก

231
00:10:57,472 --> 00:11:00,663
จนดีเอ็นเอถูกส่งผ่านไปมาระหว่างพวกเขา

232
00:11:00,663 --> 00:11:02,286
พวกเราได้ก่อกำเนิดสายพันธุ์ใหม่

233
00:11:02,286 --> 00:11:04,527
ของแพทย์และวิศวกร

234
00:11:04,527 --> 00:11:06,971
ที่สามารถแปลงผลการค้นพบไปได้ตลอดทาง

235
00:11:06,971 --> 00:11:09,643
จากโต๊ะทดลองไปถึงเตียงคนไข้

236
00:11:09,643 --> 00:11:11,649
และผมล่ะ

237
00:11:11,649 --> 00:11:16,196
ผมก็เป็นแค่เพียงวาทยากร 
ผู้กำกับวงซิมโฟนีอันงามวิจิตรนี้

238
00:11:16,196 --> 00:11:22,999
ถึงตรงนี้ ผมมั่นใจว่าคุณทุกคนคงจะสงสัยใช่ไหมล่ะครับ

239
00:11:22,999 --> 00:11:26,763
ว่านี่จะช่วยคนบาดเจ็บได้จริงๆ หรือ

240
00:11:26,763 --> 00:11:30,655
ผมก็เหมือนกันครับ ผมก็ครุ่นคิดทุกวัน

241
00:11:30,655 --> 00:11:34,068
ความจริงก็คือ เรายังรู้ไม่มากพอ

242
00:11:34,068 --> 00:11:38,292
แน่นอนล่ะ นี่ไม่ใช่การรักษาอาการบาดเจ็บของไขสันหลัง

243
00:11:38,292 --> 00:11:41,026
แต่ผมเริ่มที่จะเชื่อแล้วว่า นี่มันอาจนำ

244
00:11:41,026 --> 00:11:43,593
ไปสู่การเปลี่ยนแปลงเพื่อพัฒนาการฟื้นฟู

245
00:11:43,593 --> 00:11:46,780
และคุณภาพชีวิตของผู้คน

246
00:11:46,780 --> 00:11:49,269
ผมอยากให้ทุกท่าน

247
00:11:49,269 --> 00:11:52,896
ใช้เวลาสักนิดและฝันไปกับผม

248
00:11:52,896 --> 00:11:58,791
จินตนาการถึงคนที่เป็นทุกข์จากการบาดเจ็บที่ไขสันหลัง

249
00:11:58,791 --> 00:12:01,946
หลังจากไม่กี่สัปดาห์หลังฟื้นฟู

250
00:12:01,946 --> 00:12:04,306
พวกเราจะฝังปั๊มฉีดยาที่ตั้งโปรแกรมไว้

251
00:12:04,306 --> 00:12:07,339
เพื่อที่จะส่งยาที่มีการปรุงมาจำเพาะ
สำหรับแต่ละบุคคล

252
00:12:07,339 --> 00:12:09,781
ไปยังไขสันหลังโดยตรง

253
00:12:09,781 --> 00:12:13,044
ในเวลาเดียวกัน พวกเราจะฝังชุดขั้วไฟฟ้า

254
00:12:13,044 --> 00:12:15,151
เป็นเหมือนผิวหนังชั้นที่สอง

255
00:12:15,151 --> 00:12:18,711
คลุมบริเวณของไขสันหลังที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของขา

256
00:12:18,711 --> 00:12:21,977
และวงจรนี้จะติดอยู่กับเครื่องกำเนิดกระแสไฟฟ้า

257
00:12:21,977 --> 00:12:24,439
ที่จะส่งการกระตุ้นที่ได้ออกแบบไว้

258
00:12:24,439 --> 00:12:26,625
ไปยังที่ซึ่งบุคคลนั้นต้องการ

259
00:12:26,625 --> 00:12:31,483
เส้นประสาทเทียมแบบไฟฟ้าเคมี
ที่ออกแบบมาเฉพาะบุคคลนี้

260
00:12:31,483 --> 00:12:34,234
จะสามารถทำให้เกิดการเคลื่อนไหว

261
00:12:34,234 --> 00:12:38,281
ระหว่างการฝึกซ้อมด้วยระบบช่วยเหลือ
ที่ถูกออกแบบมาใหม่

262
00:12:38,281 --> 00:12:41,564
และความหวังของผมก็คือ หลังจากการฝึกฝนไม่กี่เดือน

263
00:12:41,564 --> 00:12:43,727
มันอาจมีการเรียงตัวขึ้นมาใหม่อย่างเพียงพอ
ของการเชื่อมต่อที่เหลืออยู่

264
00:12:43,727 --> 00:12:47,396
ที่จะทำให้เกิดการเคลื่อนไหวได้โดยปราศจากหุ่นยนต์

265
00:12:47,396 --> 00:12:51,174
บางที อาจจะปราศจากยาหรือการกระตุ้น

266
00:12:51,174 --> 00:12:53,708
ความหวังของผมก็คือ เราจะสามารถสร้าง

267
00:12:53,708 --> 00:12:55,973
ข้อจำกัดส่วนบุคคล

268
00:12:55,973 --> 00:12:58,636
ที่จะกระตุ้นสภาพการเปลี่ยนแปลงของสมอง

269
00:12:58,636 --> 00:13:00,167
และของไขสันหลัง

270
00:13:00,167 --> 00:13:02,906
และนี่มันก็เป็นแนวคิดใหม่ที่แตกต่าง

271
00:13:02,906 --> 00:13:06,199
ที่อาจปรับใช้ได้กับอาการผิดปกติอื่นๆ ของระบบประสาท

272
00:13:06,199 --> 00:13:10,737
ผมเรียกมันว่า "เส้นประสาทเทียมส่วนบุคคล"

273
00:13:10,737 --> 00:13:13,761
ที่ซึ่งเกิดการรับและกระตุ้นส่วนต่อของประสาท

274
00:13:13,761 --> 00:13:17,475
ผมฝังมันไปทั่วระบบประสาท

275
00:13:17,475 --> 00:13:20,816
ในสมอง ไขสันหลัง

276
00:13:20,816 --> 00:13:23,572
แม้แต่ในเส้นประสาทรอบนอก

277
00:13:23,572 --> 00:13:26,739
ขึ้นอยู่กับว่าจุดบกพร่องของคนไข้อยู่ที่ไหน

278
00:13:26,739 --> 00:13:31,347
แต่ไม่ได้เป็นการแทนที่หน้าที่ที่ขาดหายไป ไม่ครับ

279
00:13:31,347 --> 00:13:34,538
มันเป็นการช่วยสมองให้ช่วยตัวมันเอง

280
00:13:34,538 --> 00:13:37,178
และผมหวังว่านี่มันจะเย้ายวนจินตนาการของคุณ

281
00:13:37,178 --> 00:13:39,074
เพราะว่าผมสาบานได้เลยว่า

282
00:13:39,074 --> 00:13:42,317
มันไม่สำคัญว่าการปฏิวัตินิจะเกิดขึ้นหรือไม่

283
00:13:42,317 --> 00:13:44,109
แต่สำคัญว่าเมื่อไร

284
00:13:44,109 --> 00:13:46,342
และจำไว้ครับว่า 
พวกเรานั้นเลิศเลอได้ไม่แพ้จินตนาการ

285
00:13:46,357 --> 00:13:49,942
ยิ่งใหญ่ได้มากเท่ากับความฝันของเรา

286
00:13:49,942 --> 00:13:51,934
ขอบคุณครับ

287
00:13:51,934 --> 00:13:55,934
(เสียงปรบมือ)