Αυτό το επεισόδιο του

<i>"Ηρθε το Τέλος του Κόσμου όπως τον Ξέρουμε</i>

<i>και Είμαι Μια Χαρά"</i>

έγινε χάρη σε συνεισφορές

από σκλάβους σαν και εσένα.

Σας ευχαριστώ πολύ!

<i>Θα σας εξηγήσω το γιατί...</i>

<i>αυτή τη στιγμή είμαι προβληματισμένος,</i>

<i>με το γεγονός οτι συμβαίνει αυτο!</i>

<i>Το ότι μπάτσοι δολοφονούνται!</i>

<i>Αν οι μπάτσοι δε νιώθουν ασφαλείς,</i>

<i>απλά σκεφτείτε τις συνέπειες.</i>

<i>Πρώτον... Δεν θα έχουμε </i>

<i>πλέον άλλους μπάτσους. </i>

<i>Δεν θα έχουμε κανενός </i>

<i>είδους πολιτισμού.</i>

<i>Δε μπορείς.... αυτοί είναι η γραμμή </i>,

<i>που μας προστατεύει</i>

<i>από την Αναρχία.</i>

Κααααααααααλη σας μέρα σκλάβοι,

και καλως ορίσατε σε άλλη μια ανταρσία του

<i>"Ήρθε το Τέλος του Κόσμου όπως τον Ξέραμε</i>

<i>και Είμαι Μια Χαρά".</i>

Η εκπομπή όπου

όλα πληρώνονται.

♫<i>Μπάτσος πυροβολημένος</i>♫

<i>Μπάτσος πυροβολημένος</i>

<i>Συνεχίστε να ρίχνετε στους δικούς μου..</i>

<i>και θα ανταποδώσουμε.</i>

<i>Εγώ φέρνω το Μ1,</i>

<i>και συ παίζεις με το Γκλοκ σου.</i>

<i>Ρα-πα-πα-πα-παμ</i>

<i>Σ'άρέσει</i>♫;

<i>Σκοτωσέ τον στο ξύλο!</i>

<i>Έτοιμοι;</i>

Είμαι ο παρουσιαστής σας ο Διεγείρων

και στον απόηχο της εκτέλεσης 5 μπάτσων

στο Ντάλλας τον τελευταίο μήνα,

από έναν βετεράνο των ΗΠΑ, Μάϊκα Τζόνσον,

και 3 ακόμα στo Μπάτον Ρούζ,

από έναν βετεράνο Πεζοναύτη, τον Γκάβιν Λονγκ,

τα ακροδεξιά θεσμικά ΜΜΕ

έχουν αρχίσει να τα χάνουν.

<i> Έπρεπε να έχουμε 6 άτομα,</i>

<i>να αγκαλιάζουν κάθε μπάτσο στο δρόμο,</i>

<i>Πρέπει να τους προστατέψουμε!</i>

Παρ'όλο που, στατιστικά,

ο συνολικός αριθμός των μπάτσων

που έχουν σκοτωθεί εν ώρα υπηρεσίας στα Ηνωμένα Φίδια

παραμένει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα,

ακόμα και όσο ο αριθμός των ανθρώπων,

που σκοτώνονται απο μπάτσους συνεχίζει να αυξάνεται..

<i>Κάθε αστυνομικός που έχω δει εδώ</i>

<i>στο Κλίβλαντ από όταν εφτασα,</i>

<i>έρχεται και μου λέει</i>

<i>"υπάρχει ένας στόχος στην πλάτη μου".</i>

<i>Λοιπόν ποιός το έβαλε εκεί;</i>

Η στoχευμένη και απροκάλυπτη πολιτική φύση

αυτών των πρόφατων εκτελέσεων

έχει ταρακουνήσει τους μπάτσους,

αστυνομικές ενώσεις ξεδιάντροπα παίζουν

την κάρτα του θύματους,

και οι συντηριτικοί ειδήμονες βγάζουν ατμούς

για ένα λεγόμενο,

ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ.

Στην πραγματικότητα, ακούγοντας αυτούς

τους ανήσυχους γαμιόλιδες να μουρμουρίζουν,

<i>Δεν θα έχουμε πλέον άλλους μπάτσους!</i>

Θα νόμιζε κανείς πως τα Ηνωμένα Φίδια

είναι στα πρόθυρα μιας

γενικευμένης εξέγερσης.

<i>Ο πρόεδρος έχει διατάξει μια ταξιαρχία</i>

<i>της 82ης Αερομεταφερούμενης μεραρχίας,</i>

<i>στην εμπόλεμη Νότια Πλευρά</i>

<i>για να ενισχύσει την πολιορκούμενη Εθνική Φρουρά,</i>

<i>που δέχεται βαριά επίθεση,</i>

<i>από τους Μαύρους αντάρτες,</i>

<i>απ΄τα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας.</i>

Αααααααααλλά, ενώ είναι προφανές

στον οποιονδήποτε που μπορεί

να κρατούσε σκορ στο σπίτι,

αυτός ο "πόλεμος", μεταξύ μπάτσων

και των Μαύρων και Καφέ ανθρώπων,

τους οποίους τρομοκρατούν

απο την 'ιδρυση τους,

είναι ακόμα απίστευτα και

υπερβολικά μονόπλευρος...

Αναμφισβήτητο είναι επίσης,

ότι το αντι-αστυνομικό συναίσθημα είναι σε έξαρση

και μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.

<i>Σου μοιάζει με σάλιο αυτό;</i>

Και αυτό το φαινόμενο

για κανένα λόγο δεν περιορίζεται

μόνο στα Ηνωμένα Φίδια.

<i>Λοιπόν, ο κόσμος του Λονδίνου ξυπνά</i>

<i>αυτό το πρωί για να βρεί</i>

<i>απαράδεκτη εγκληματική βία.</i>

Η 19η Ιουλίου είδε το μεγαλύτερο ξέσπασμα

αστικής αναταραχής στο Ηνωμένο Βασίλειο,

από τα μπάχαλα που πυροδοτήθηκαν,

απο τη δολοφονία του Μαρκ Ντάγκαν το 2011.

Μπάχαλα και συγκρούσεις με τους μπάτσους

ξέσπασαν σε τρεις διαφορετικές

γειτονιές του Λονδίνου

μετά τη προσπάθεια των μπάτσων

να κλείσουν μια σειρά απο άσχετα μεταξύ τους,

πάρτυ χωρίς άδεια.

Η πιο έντονη σύγκρουση απο αυτές

έγινε στο Χάϊντ Παρκ, ,

όπου 4.000 νέοι συγκεντρώθηκαν για ένα τεράστιο

τσάμπα πάρτυ και μπουγελο-πόλεμο.

Η ολη φάση κλιμακώθηκε όταν μπήκαν τα γουρούνια

για να κατασχέσουν το ηχοσύστημα,

και το εξαγριωμένο πλήθος άρχισε

να τους εξεσφεντονίζει μια "βροχή" απο μπουκάλια

και άλλα αντικειμένα.

Στις τις χαοτικές σκηνές που ακολούθησαν,

3 άνθρωποι μαχαιρώθηκαν,

μεταξύ τους και ένας μπάτσος,

και άλλοι 4 αστυνομικοί τραυματίστηκαν.

Αφού διασκορπίστηκαν απ'το πάρκο,

ένας όχλος νέων μπούκαρε και

ξάφρισε τα κοντινά McDonalds.

To ιδιο βράδυ, στο Χάκνεϊ,

όλα ξεκίνησαν όταν

μια ειδική ομάδα γουρουνιών

απο τα Λονδρέζικα ΜΑΤ (T.S.G.)

εμφανίστηκε για να σταματήσει ένα

πάρονομο πάρτυ σε μια πολυκατοικία,

στο Στάμφορντ Χιλ,

μια γειτονιά στην οποία έγιναν

διάσπαρτες συγκρούσεις και πλιάτσικο,

κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 2011.

Μόλις βγήκαν απο τις κλούβες τους,

οι μπάτσοι δέχτηκαν άμεση

και παρατεταμένη επίθεση,

καθώς κουκουλωμένοι πετούσαν τούβλα

και μπουκάλια απ'τα μπαλκόνια

και διέλυσαν

κάμποσα μπατσικά,

πριν τελικά τραπούν σε μαζική φυγή.

Εν το μεταξύ στην Τουρκία,

η φράση "πόλεμος στους μπάτσους"

πήρε μια ελαφρώς περισσότερη

κυριολεκτική μορφή στις 15 Ιούλη,

όταν τμήματα των ένοπλων δυνάμεων

της χώρας επιχείρησαν ένα αποτυχημένο πραξικόπημα,

εναντίον του κυβερνώντος κόμματος AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) .

Στην αιματοχυσία που ακολούθησε,

246 ανθρώποι σκοτώθηκαν,

συμπεριλαμβανομένων και 60 μπάτσων.

Ως κάποιος που ποτέ δε θα έχανε την ευκαιρία

να εκμεταλλευτεί μια κρίση,

ο χαμστερό-φατσας πρόεδρος

της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν,

χρησιμοποιεί το αποτυχυμένο πραξικόπημα,

σαν δικαιολογία για να καθαιρέσει αδίστακτα

κρατικούς και δημόσιους θεσμούς

των πολιτικών του αντιπάλων.

<i>Πιστεύουμε πως τα πάντα γίνονται</i>

<i>για κάποιο λόγο.</i>

<i>Αυτό το γεγονός είναι δώρο Θεού για εμάς.</i>

Στις μέρες που ακολούθησαν μετά το πραξικόπημα

κοντά 9.000 μπάτσοι απολύθηκαν

ως μέρος μιας εκτεταμένης καταστολής ενάντια

σε πιθανούς οπαδούς του τούρκου κληρικού, κατοίκου των ΗΠΑ

και πρώην συμμάχου του Ερντογάν,

Φετουλάχ Γκιουλέν,

το οποίο έχει επίσης στοχοποιήσει το στρατό,

τη προεδρική φρουρά, δικαστικούς,

κρατικούς κυβερνήτες, δημόσιους υπαλλήλους,

και μέλη του εκπαιδευτικού τομέα.

Συνολικά, πάνω από 60.000 άνθρωποι

έχουν χάσει τις θέσεις τους

και χιλιάδες κρατούνται.

Οι πρύτανεις όλων των πανεπιστημίων στην Τουρκία

έχουν κληθεί να παραίτηθούν,

και ακαδημαϊκοί έχουν απαγόρευση

εξόδου απ'τη χώρα.

Κάτω απ'το μανδύα του εθνικισμού

και της μούφα "υποστήριξης της δημοκρατίας",

ο επίδοξος Σουλτάνος της Άγκυρας

έχει επιτέλους αρπάξει τις δικτατορικές εξουσίες

που κυνηγάει

για αρκετό καιρό τώρα.

Την Τετάρτη 20 Ιουλίου,

ο Ερντογάν κήρυξε τρίμηνη

κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

και την επόμενη μέρα ανέστειλε

το Ευρωπαϊκό Συνέδριο των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Έχει επίσης ανακοίνωσει τα σχέδια του για την

επαναφορά της θανατικής ποινής

και είναι ευρέως αναμενόμενο

οτι θα χρησιμοποιήσει τις νεόκτητες δυνάμεις του

για να ανασυντάξει το στρατό

και να εδραιώσει περαιτέρω

την απολυταρχική του λαβή πάνω στο

Τούρκικο κράτος.

Μένει μόνο να δούμε πώς

θα εξελιχθεί αυτή η κατάσταση όσο αναφορά

τους επαναστάτες εντός της Τουρκίας

και την συνεχή σύγκρουση

στα ανυπάκουα μέρη της χώρας,

στην Κουρδική νοτιο-ανατολή.

Αλλά προς το παρόν,

τα πράγματα φαίνονται τελείως ζοφερά.

<i>♬ Κοίτα τι κάνανε τώρα, τους είπα οτι αν μας σπρώξουν πολυ </i>

<i>θα ξεμπουκάρω???? Να τους θυμίσω οτι είμαι ιερή </i>

<i>Ψηλά τα χέρια, μη πυροβολάτε </i>

<i>Άμα δε μπορώ να αναπνεύσω εγώ, τότε δε μπορείς να αναπνεύσεις εσύ </i>

<i>Άμα μου τη πέσεις, τότε θα στη πέσω</i>

<i>Νομίζουν οτι μπορούν να μας θάψουν κάτω απο το βάρος της καταπίεσης μας</i>

<i>Αυτό που δε ξέρουν είναι οτι η τραγωδία έρχεται μαζί με μια ευλογία</i>

<i>Και η φωτιά μέσα μου μεγαλώνει με κάθε αδικία </i>

<i>Ο Ιησούς δεν ήταν ο μόνος που σταυρώθηκε δημόσια</i>

<i>Είμαι ο ήχος εκατομμυρίων διαδηλώσεων προς το δημαρχείο </i>

<i>Είμαι εκείνη που καλείς όταν αμφισβητείς την υπάρξη του Θεού</i>

<i>Δε με νοιαζει που προσεύχεσαι,σε ποιόν Άγιο</i>

<i>Θεέ πάτ????α αυτούς τους ρατσιστές </i>

<i>Καφέ θεά με χρώματα πολέμου</i>

.................

<i> Κοίτα τι κάνανε πάλι, τους είπα οτι αν μας σπρώξουν πολυ </i>

<i>Θα ξεμπουκάρω???</i>

<i>Θάψτε με σε ρηχό τάφο και του χρόνου θα βγάλω καρπούς</i>

<i>Έρικ Γκάρνερ, Μαϊκ Μπράουν</i>

<i>Χέρια ψηλά, Μη πυροβολάτε! ♬ </i>

Απ'τις 18 εως τις 21 Ιουλίου,

η βιομηχανική πόλη του Κλίβλαντ, Οχάιο

φιλοξένησε το χάος του

Ρεπουμπλικανικό Συνέδριο του 2016.

Ενώ πολλοί σχολιαστές,

συμπεριλαμβανομένου και μένα,

είχαμε προβλέψει πως στους δρόμους

έξω απ'το συνέδριο θα παιζόντουσαν σκηνικά

μιας επικής αναμέτρησης

μεταξύ των υποστηρικτών του Τραμπ

και της αντίστασης...

τελικά κάναμε μεγάλο λάθος!

.......

Αυτό δεν σημαίνει πως όλες οι προβλέψεις

που κάναμε πριν το συνέδριο

ήταν εντελώς αβάσιμες.

Το συνέδριο είχε μια παράξενη

χαρακτηριστική επίδειξη

των πιο βαθιά ριζωμένων αντιφάσεων

της Αμερικανικής κοινωνίας.

Ομάδες νεοναζί εμφανίστηκαν

να δώσουν περήφανα όρκο υποταγής στον κατά φαντασίαν

Φύρερ τους στον οποίο αρέσουν οι ατάκες του Μουσολίνι.

Ακτιβιστές υπέρ των όπλων να κραδαίνουν ΑR-15άρια

και μέλη βαριά οπλισμένων πολιτοφυλακών

όπως οι <i>'West Ohio Minutemen'</i> (οι ετοιμοπόλεμοι του Δυτικού Οχαϊο),

συναδελφώθηκαν με γουρούνια

και κάνανε περιπολίες, ψάχνοντας μια δικαολογία

για να ενεργοποιήσουν την εθελοντική εκδικητική δικαιοσύνη.

Και ο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ επίσημα ανακοίνωσε

την υποψηφιότητα του κόμματος του

με έναν τρομακτικό λόγο αποδοχής.

<i>Απόστολοι της Φρουράς!</i>

<i>Σας διατάζω...</i>

<i>να βρείτε και να καταστρέψετε</i>

<i>το Ναζωραίο παιδί!</i>

<i>Σφάξτε το Ναζωραίο...</i>

<i>και θα κυριαρχήσω για πάντα!</i>

[Πλήθος ζητωκραυγάζει] ΗΠΑ! ΗΠΑ!

Ωστόσο, ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ

ήταν αρκετά ανεπαρκής..

δηλαδή η αντίσταση!

Με αυτό δεν θέλουμε να

μειώσουμε την γενναιότητα

των συντρόφων που εμφανίστηκαν

και βγήκαν στους δρόμους

να αντιμετωπίσουν μια

συντριπτική αστυνομική παρουσία,

και υπό τη ατσάλινη ματιά

υπερπατριωτών με τα αυτόματα όπλα τους.

Δεδομένου της αριθμητικής ανεπάρκειας

και της τεράστιας ανισότητας

μεταξύ αναρχικών και μπάτσων,

δεν υπήρχουν και πολλά πράγματα

που θα μπορούσε ο κόσμος να κάνει.

To θετικό της υπόθεσης,

είναι μεγάλη ανακούφιση

το ότι δεν υπήρξαν καθόλου μαζικές συλλήψεις,

επιχείρησεις παγίδευσης απ'το FBI,

ή σοβαροί τραυματισμοί

απο μεριάς διαδηλωτών.

Αλλά πρέπει να πω,

πως με όλη αυτή τη δημοσιότητα,

το υψηλό ποσοστό μαχητικότητας

που είδαμε σε πρώιμα συλλαλητήρια του Τραμπ

και δεδομένου του τι διακυβέβευεται στη περίπτωση

μιας προδρείας του Τραμπ...

Εάν μπορώ να σας μιλήσω ντόμπρα,

η θλιβερή εκδήλωση αντίστασης

στο Κλίβλαντ ήταν τελείως αποθαρρυντική.

Πέρα απο ένα ξεκαρδιστικό καυγά

μεταξύ του κοκαρισμένου Άλεξ Τζόουνς

και μέλη του IWW... (Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου)

<i>Κάτι τυπάδες με κόκκινες σημαίες</i>

<i>με πλησίασαν και άρχισαν να με χτυπούν</i>

<i>και να με χαστουκίζουν, και μου λέγανε</i>

<i>ξέρεις...πως είμαι ναζί.</i>

...η πιο γνωστή αντιστασιακή δράση

ήταν μια σουρεάλ, σε μεγάλο βαθμό ενορχηστρωμένη

δράση κάψιμου σημαίας

μπροστά στο χώρο του συνεδρίου

απο το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα των ΗΠΑ

-ένα παλαιό Μαοϊκό κόμμα

και πολύ περίεργη αίρεση προσωπικότητας

επικεντρωμένη γύρω απο

τον ισόβιο-ανώτατο-ηγέτη,

πρόεδρο Μπομπ Αβάκιαν.

Ενώ η αντίσταση στα προηγούμενα

Δημοκρατικά και Ρεπουμπλικανικά συνέδρια

είχε πάντα ένα συμβολικό χαρακτήρα,

λαμβάνοντας υπόψην τα έντονα επίπεδα

ασφαλείας που είναι το σήμα κατατεθέν

τέτοιου τύπου εκδηλώσεων

- και έτσι η σχετική αδυναμία

να τους κλείσουμε τη φάση τελείως...

και αναγνωρίζοντας τα έγκυρα

στρατηγικά επιχειρήματα υπέρ

τις αντικατάστασης των συμβολικών διαμαρτυριών

με διαρκή τοπική οργάνωση...

το γεγονός παραμένει ότι τα τελευταία χρόνια,

η αντίσταση ήταν τουλάχιστον συμβολική

μιας δυναμικότητας και προθυμίας για μάχη!

Αντί αυτού, το συνέδριο αυτό περιείχε

ένα συμβολικό τοίχο φτιαγμένο απο ύφασμα

με σκοπό να "αποκρούσει τον ρατσισμού"

και ένας συμβολικό χορευτικό πάρτυ

για το "τέλος του φασισμού και του καπιταλισμού".

<i>ΟΥΥΥ... ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ!</i>

Δυστυχώς, οι υφασμάτινοι τοίχοι και τα χορευτικά πάρτυ

δεν θα μας προστατέψουν

από αυτό που έρχεται.

Πάνω απ'όλα

το κωλο-σόου στο συνέδριο

ξεσκέπασε το προχωρημένο στάδιο

κοινωνικής αποσύνθεσης ,

στα Ηνωμένα Φίδια, και την

απόλυτη ανάγκη οι επαναστάτες μαχητές

να οικοδομήσουμε την ικανότητα μας για κάτι περισσότερο

απο απλή συμβολική αντίσταση,

και να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε πραγματικά

για να υπερασπιστούμε εμάς και τις κοινότητες μας.

Επειδή άσχετα με το ποιός κερδίσει

τις κωλο-εκλογές τον Νοέμβρη,

είναι αρκετά εμφανές πως έρχονται

σκοτεινοί καιροί.

<i>Ωραία, γαμω τις φάσεις!</i>

Οπότε... με αυτή την ελαφριά νότα, ,

σε μια προσπάθεια να καταλάβουμε

τι στο διάολο έγινε

και τι κάνουμε από εδώ και πέρα,

πρόσφατα βρέθηκα με έναν

συγγραφέα απ'το Κλίβλαντ

και αναρχικό στρατηγικό, Τομ Νόμαντ.

Ελά ρε Τομ, τι λέει?

<i>Πολύ χαρούμενος που το συνέδριο</i>

<i>και οι βλακείες του επιτέλους τελείωσαν.</i>

Λοίπον... πολύς κόσμος περίμενε

στο συνέδριο να γίνει μαζική μάχη

μεταξύ των διάφορων παρατάξεων που υποστηρίζουν και

αυτών που είναι ενάντια στην υποψηφιότητα του Τραμπ.

Αααααααλλά στο τέλος, πολύ λιγότερος

κόσμος έσκασε απ'ότι υπολογίζοταν,

και οι σύγκρουσεις στους δρόμους διαχειρίστηκαν εύκολα

και περιορίστηκαν.

Σε ξάφνιασε αυτό?

Και γιατί νομίζεις πως εξελίχθηκαν

έτσι τα πράγματα;

<i>Ειλικρινά, δεν ξαφνιάστικά καθόλου.</i>

<i>Η πρώτη δυναμική που πραγματικά απέτρεψε</i>

<i> συγκρούσεις που ήταν </i>

<i>προβλεπόμενες σχεδόν από όλους</i>

<i>ήταν μια σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη ενδιαφέροντος</i>

<i>μεταξύ των τοπικών οργανωτών.</i>

<i>Έχει υπάρξει μια μετατόπιση στη </i>

<i>συζήτηση τοπικά,</i>

<i>μια μετατόπιση απ'τον κινηματισμό και τις </i>

<i>πολιτικές ακτιβισμού, σε </i>

<i>πολιτικές πιο διεξοδικά προσγειωμένες </i>

<i>πάνω σε μια έντονη μελέτη των,</i>

<i>και η ενασχόληση με, τις τοπικές καταστάσεις.</i>

<i>Αυτή η στάση κατάντησε να λέγεται στα αστεία</i>

<i> "ενεργή αποδεσμεύση"</i>

<i>-όχι μόνο να μην συμμετέχει σε</i>

<i>δραστηριότητες στο συνέδριο,</i>

<i>αλλά επίσης ενθάρρυναν ενεργά άλλους να αποχωρήσουν</i>

<i>και αντί αυτού να επικεντρώνονται</i>

<i>σε άμεσες συγκρούσεις και άμυνα</i>

<i>ενάντια της καταστολής, επιχειρήσιακή ασφάλεια,,</i>

<i>τη γενικευμένη χρήση της κρυπτογράφισης,</i>

<i>και τα λοιπά.</i>

<i>Αυτό απέτρεψε τη φάση απο το να είναι </i>

<i>κάτι περισσότερο απο τη πιο βασική </i>

<i>υποδομή και κανένα πραγματικά </i>

<i>σπουδαίο κάλεσμα σε δράση. </i>

<i>Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας </i>

<i>που μπορεί να εξηγήσει το γιατί τα πράγματα δεν </i>

<i>διαδραμτίστηκαν με ένα τρόπο που </i>

<i>πολλοί έξω απο το Κλίβλαντ είχαν προβλέψει </i>

<i>είναι οι τακτικές περιορισμού και </i>

<i>καταστολής που εξαπέλυσε το κράτος. </i>

<i>Πρώτον, το κράτος προέβει σε μια </i>

<i>διαδικασία παρενόχλησης και </i>

<i>συγκέντρωσης πληροφοριών που </i>

<i>πραγματοποίησαν λιγο πριν το συνέδριο. </i>

<i>Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων </i>

<i>για τον φόνο του Ταμίρ Ραϊς, η αστυνομία </i>

<i>άρχισε να δουλεύει με μια οργάνωση </i>

<i>που λέγεται Συμμαχία Ειρηνοποιών. </i>

<i>Αυτή η οργάνωση είχε επιφορτιστεί με </i>

<i>το"επιτήρηση" των διαδηλώσεων</i>

<i>κάτι στο οποίο απέτυχαν, όπως και </i>

<i>στο να διεισδύσουν σε πορείες και οργνανώσεις </i>

<i>για να παρέχουν πληροφορίες στην αστυνομία. </i>

<i>Οπότε... έχουμε μια μη-κερδοσκοπική οργάνωση πολιτών </i>

<i>που χρησιμοποιήθηκε στην ουσία </i>

<i>σαν υποδομή μυστικής αστυνομίας απο τη πολιτεία. </i>

<i>Οι επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών χρησίμευσαν </i>

<i>στο να στοχοποιηθεί μια "μη-αποδεκτή" ομάδα</i>

<i>μέσα στο τοπικό πληθυσμό. </i>

<i>Αυτοί που είναι εκτός αυτης της ομάδας </i>

<i>πήραν το πράσινο φως να διαδηλώσουν </i>

<i>κατά τη διάρκεια του συνεδρίου. </i>

<i>Ωστόσο, αυτές οι πορείες ήταν </i>

<i>βαριά περιορισμένες, περικυκλωμένες απο την αστυνομία, </i>

<i>καθοδηγήθηκαν μέσα απ'τη πόλη</i>

<i>και είχαν καταστεί άχρηστες</i>

<i>Αυτή η τακτική της καθοδήγησης, ή αυτό που κάποιοι </i>

<i>ονομάζουν 'κινητό περιορισμό', </i>

<i>είναι μια τακτική που έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως </i>

<i>απο το Τμήμα Ειδικών Επιχειρήσεων των μπάτσων του D.C. , </i>

<i>και που υιοθετήθηκε σιγά σιγά </i>

<i> απο την αστυνομία του Κλίβλαντ</i>

<i>το τελευταίο χρόνο περίπου. </i>

<i>Αυτή η τακτική απαιτεί μια σχεδόν</i>

<i>απόλυτη ικανότητα να κινηθούν μέσα στο χώρο, </i>

<i>προκειμένου να αναδιατάξει γρήγορα δυνάμεις, </i>

<i>όπως επίσης και μια γενικά στατική δύναμη </i>

<i>αντίστασης, που να συμφωνεί με το να </i>

<i>εξαπολύει προγραμματιζόμενες πορείες </i>

<i>απο γνωστοποιημένα σημεία</i>

<i>Ο συνδιασμός καταστολής, </i>

<i>μια ιστορία βίαιων αντιποίνων, </i>

<i>επιτήρησης, εκφοβισμού </i>

<i>και τακτικών περιορισμού χρησίμευσαν στο να </i>

<i>περιορίσουν ειδάλως ασταθείς καταστάσεις </i>

<i>Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό </i>

<i>σε ένα πλαίσιο σχεδόν πλήρους αμφιθυμίας </i>

<i>των ντόπιων προς το συνέδριο. </i>

<i>Έτσι, οι τακτικές τις αστυνομίας </i>

<i>χρησίμευσαν στο να περιορίσουν μια κατάσταση </i>

<i>που δεν ήταν ασταθης εξ'αρχής, </i>

<i>ενώ η επιτήρηση χρησίμευσε στο να </i>

<i>εκφοβιστεί μια ομάδα ανθρώπων που ήδη </i>

<i>δεν οργανώνονται για το συνέδριο, </i>

<i>δίνοντας στην όλη αστυνομική επιχείρηση </i>

<i>ένα κάπως σουρεαλιστικό αέρα. </i>

Στο παρελθόν, έχεις ισχυριστεί οτι

μονομερείς κινητοποιήσεις, ειδικά εκείνων

που βασίζονται σε εθνικές

εκδηλώσεις ειδκής ασφαλείας,

όπως το Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό

Εθνικό Συνέδριο, είναι στη τελική

αντιπαραγωγικές.

Μπορείς να γίνεις πιο λεπτομερής;

<i>Το επιχείρημα δεν είναι απαραιτήτως οτι </i>

<i>είναι αντιπαραγωγικά, αλλά το οτι</i>

<i>το ίδιο το μοντέλο ενασχόλησης που </i>

<i>διαπερνά αυτή τη μορφή δράσης </i>

<i>βασίζεται σε παραδοχές σχετικά με τη δράση, </i>

<i>χωρικότητα και προσωρινότητα που πρέπει να </i>

<i>εγκαταλείψουμε αν είναι να επαναφανταστούμε </i>

<i>το αναρχικό πρόταγμα μακριά απο </i>

<i>το συμβολισμό ακτιβίστικης ενασχόλησης.</i>

<i>Απο τη μια, </i>

<i>όσο η έννοια της διαδήλωσης, σε συνέδριο </i>

<i> ή σε σύνοδο κορυφής αναπτυσσόταν, </i>

<i>εξαπολύθηκε μια ενδιαφέρουσα δυναμική </i>

<i>-μια που προσγειώθηκε σε μια επικέντρωση πάνω </i>

<i>στη στρατηγική ενασχόληση, τακτική ανάπτυξης </i>

<i>και μια προσπάθεια να υπάρχει μια </i>

<i>άμεση επίδραση πάνω σε μια σειρά γεγονότων, </i>

<i>με έναν υλικό τρόπο. </i>

<i>Αυτή η συζήτηση άρχισε να γειώνει</i>

<i>ένα συγκεκριμένο τμήμα του αναρχικού χώρου</i>

<i>σε μελέτη τακτικής. </i>

<i>Ενώ απο την άλλη πλευρά, πάντα ήταν </i>

<i>δύσκολο να αρθρώσουμε το γιατί αυτού του είδους </i>

<i>οι ενασχολήσεις αναλήφθηκαν εξ'αρχής, </i>

<i>απο στρατηγικής πλευράς. </i>

<i>Δυο προβλήματα προέκυψαν σε σχέση </i>

<i>με το συνέδριο. </i>

<i>Πρώτα απ'όλα, υπάρχει το ξεκάθαρο </i>

<i>και άμεσο πρόβλημα. </i>

<i>Αν ο σκοπός είναι να λάβουμε αποτελεσματική δράση </i>

<i>τότε η προσπάθεια να το κάνουμε αυτό εν μέσω </i>

<i>μιας συγκέντρωσης δυνάμεων του κράτους, </i>

<i>όπως μια σύνοδος κορυφής, βγάζει πολύ λίγο νόημα. </i>

<i>Δεύτερον και πιο σημαντικό, </i>

<i>ανεξαρτήτως του πως είναι πλαισιωμένο, </i>

<i>αυτού του είδους οι ενασχολήσεις είναι, το πολύ </i>

<i>συμβολικές ενασχολήσεις</i>

<i>Σε αυτό το επίπεδο είναι που θα ισχυριζόμουν </i>

<i>οτι το ίδιο το μοντέλο αυτό λειτουργεί με έναν τρόπο</i>

<i>που όχι μόνο διαιωνίζει κατηγορίες </i>

<i>ενασχόλησης που βοηθούν στο να </i>

<i>διαχωρίζεται το πλαίσιο της ανάλυσης </i>

<i>απο την αμεσότητα της καθημερινής ζωής, </i>

<i>και επίσης οτι, καθαρά σε επίπεδο</i>

<i>αποτελεσματικότητας, αυτές οι κινητοποιήσεις, </i>

<i>όσα καλά και αν βγήκαν απο αυτές </i>

<i>τη τελευταία δεκαετία, είναι ως επι το πλείστον </i>

<i>αναποτελεσματικές μορφές ενασχόλησης. </i>

Μεγάλο μέρος απο τα γραπτά σου επικεντρώνεται στην ανάλυση

στρατηγικών αντιεξέγερσης του κράτους

και πως μια κατανόηση της λειτουργίας του

πρέπει να πληροφορήσει την αναρχική πρακτική.

Για οσους δε γνωρίζουν αυτή την

έννοια, μπορείς να εξηγήσεις εν συντομία

τα βασικά δόγματα της αντιεξέγερσης

και πως αυτά εφαρμόζονται εναντίον

της αντίστασης στα Ηνωμένα Φίδια;

<i>Με την ευρεία έννοια, η αντιεξέγερση </i>

<i>δεν είναι τίποτα άλλο πέρα απο μια προπάθεια </i>

<i>εξαλείψης ή πρόληψης της εξέγερσης. </i>

<i>Με άλλα λόγια, η αστυνόμευση, στην </i>

<i>ίδια της την υποδομή, είναι αντιεξεργετική. </i>

<i>Και γενικά προτιμώ να κατανοήσω</i>

<i>αυτή την έννοια με αυτό το τρόπο. </i>

<i>Ωστόσο, ο τρόπος που χρησιμοποιείται </i>

<i>αυτός ο όρος, και ο τρόπος που </i>

<i>χρησιμοποιεί ο Κρίστιαν Ουίλιαμς αυτόν τον όρο, </i>

<i>είναι γειωμένο σε στρατιωτικές στρατηγικές</i>

<i>που αναπτύχθηκαν ενάντια σε εξεγέρσεις, ξεκινώντας </i>

<i>με τη Βρετανική εκστρατεία στη Μαλάγια / Μαλαισια??????? </i>

<i>και την Γαλλική εκστρατεία στην Αλγερία. </i>

<i>Η πιο συνεκτική εξήγηση αυτής της </i>

<i>προσέγγισης διατυπώνεται στο </i>

<i>"Μαθαίνοντας να Τρως Σούπα με Μαχαίρι, "</i>

<i>ένα βιβλίο απο τον Τζον Ναγκλ, και το </i>

<i>"Εγχειρίδιο του Στρατού των ΗΠΑ κατά των Εξεγέρσεων", </i>

<i>που γράφτηκε κατά κύριο λόγο απο μια ομάδα </i>

<i>υπο τη διεύθυνηση του πρώην Στρατηγού Ντεϊβιντ Πετρέους. </i>

<i>Σε αυτά τα γραπτά το πλαίσιο ανάλυσης</i>

<i>για στρατιωτικές τακτικές αλλάζει απο μια</i>

<i>που βασίζεται στο να κρατούνται τα εδάφη, σε μια που βασίζεται </i>

<i>πάνω στη τροποποίηση της δυναμικής </i>

<i>μιας σύγκρουσης εντός του πληθυσμού. </i>

<i>Αυτός ο τρόπος σκέψης εστιάζει τη προσοχή του</i>

<i>πάνω σε τρόπους να αποκλιμακώσει και να επιβραδύνει </i>

<i>τη σύγκρουση εντός του χώρου και του χρόνου. </i>

<i>Στο σύγχρονο πλαίσιο αυτό έχει </i>

<i>προσφερθεί σε επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών </i>

<i>στις οποίες τοπικοί πληθυσμοί χρησιμοποιούνται ώς </i>

<i>μηχανισμοί για να προβάλουν τη ικανότητα ισχύος </i>

<i>μιας κατοχικής δύναμης. </i>

<i>Με άλλα λόγια, φιλικά και </i>

<i>μη-φιλικά στοιχεία εντοπίζονται, </i>

<i>με τα φιλικά στοιχεία ή</i>

<i>τα στοιχεία που μπορούν να γίνουν φιλικά, </i>

<i>να χρησιμοποιούνται και για συλλογή πληροφοριών </i>

<i>και ως ανεπίσημες επικουρικές δυνάμεις </i>

<i>για να ενισχυθούν οι κατα τα άλλα περιορισμένες δυνατότητες</i>

<i>της κατοχικής δύναμης. </i>

<i>Για να καταλάβουμε πως αυτή μεθοδολογία</i>

<i>μεταδίδεται στην εχγώρια αστυνόμευση </i>

<i>είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις </i>

<i>ομοιότητες στην υπόθεση </i>

<i>συγκεκριμένα δυο παραδοχές κλειδία. </i>

<i>Και στα δυο πλαίσια υπάρχει η υπόθεση</i>

<i>οτι το κράτος λειτουργεί μόνο </i>

<i>στο βαθμό που η σύγκρουση και η κρίση </i>

<i>μπορούν να περιοριστούν, και οτι οι επίσημες δυνάμεις </i>

<i>του κράτους είναι ανίκανα να παραταχθούν </i>

<i>αρκετά για να ασκήσουν πραγματικό </i>

<i>έλεγχο ενός χώρου χωρίς μηχανισμούς</i>

<i>για να προβάλλουν αυτή τη δύναμη ευρύτερα</i>

<i>και με μεγαλύτερη συνέπεια. </i>

<i>Στο εγχώριο πλαίσιο, αυτό έχει πάρει </i>

<i>τη μορφή υποδομών όπως </i>

<i>τη Συμμαχία Ειρηνοποιών στο Κλίβλαντ, </i>

<i>που ανέφερα νωρίτερα, και που χρησιμοποιήθηκαν </i>

<i>σαν μια οργάνωση συλλογής πληροφοριών, </i>

<i>αν και ήταν φαινομενικά </i>

<i>μια μη-κερδοσκοπική οργάνωση. </i>

<i>Το βλέπουμε επίσης στην </i>

<i>λέσχη φιλικών ρουφιάνων της γειτονίας, </i>

<i>η 'Φρουρά της Γειτονιάς',</i>

<i>και τις αστυνομικές επιτροπές κοινοτήτας. </i>

<i>Αυτό είναι επίσης παρών στην αυξανόμενη </i>

<i>της πανταχού παρουσίας της επιτήρησης</i>

<i>μέσα στη καθημερινότητα, όπως επίσης η λεγόμενη </i>

<i>κοινοτική αστυνόμευση, όπου η αστυνομία </i>

<i>χρησιμοποιεί τεχνικές δημοσίων σχέσεων </i>

<i>για να χτίσει συνενοχή σε ένα πληθυσμό, </i>

<i>και μετά χρησιμοποιούν αυτές τις δυνάμεις συνενοχής </i>

<i>ως ένα τρόπο να προβληθεί η αστυνομική δύναμη </i>

<i>πιο βαθιά μέσα στη κοινότητα. </i>

Δυο χρόνια μετά τα μπάχαλα στο Φέργκιουσον,

πως έχει η κρατική ασφάλεια και ο

πολιτικός μηχανισμός στα Ηνωμένα Φίδια

προσαρμόσει την αντιεξεγερτική του στρατηγική σε απάντηση

στην έξαρση αστικών αντιστάσεων σε αστυνομικές δολοφονίες,

που είναι κυρίως καθοδηγημένα απο Μαύρους;

<i>Αυτή είναι μια ερώτηση που δύσκολα απαντιέται </i>

<i>με συγκεκριμένο τρόπο, δεδομένου της ευρείας διακύμανσης </i>

<i>προσέγγισης σε διαφορετικές περιοχές των ΗΠΑ. </i>

<i>Το πλαίσιο στο οποίο μπορώ να μιλήσω είναι </i>

<i>το πλαίσιο του Κλίβλαντ, και κάποιους απο </i>

<i>τους μηχανισμούς που έχουν παραταχθεί </i>

<i>προκειμένου να προσπαθήσουν να αποκλιμακώσουν τη σύγκρουση </i>

<i>Οι μεθόδοι αντιεξέγερσης </i>

<i>παρατάχθηκαν ξεκάθαρα τις μέρες </i>

<i>αμέσως μετά τη δολοφονία του Ταμίρ Ραϊς</i>

<i>όπου η αστυνομία επέτρεψε μια πορεία που </i>

<i>μπλόκαρε την Εθνική Οδό 2 Σοόυρουέϊ, </i>

<i>και συνέχισε μεχρι το τέλος του δρόμου χωρίς συλλήψεις. </i>

<i>Αυτή η προσέγγιση τυποποίησε τον τρόπο </i>

<i>που η αστυνομία του Κλίβλαντ προσέγγισε </i>

<i>πορείες, μια προσέγγιση μη-παρεμβατικού περιορισμού </i>

<i>που θα έσφιγγε όλο και πιο πολύ </i>

<i>τη περίμετρο γύρω απο μια πορεία όσο η πορεία </i>

<i>συνέχιζε, ή εάν η πορεία προσέγγιζε </i>

<i>ένα σημείο ενδιαφέροντος, όπως ένα στάδιο </i>

<i>η κεντρικό δρόμο, αλλά περισσότερο βασισμένο πάνω στον </i>

<i>περιορισμό της πορείας και την προσπάθεια </i>

<i>να οδηγηθεί μακριά απο περιοχές κλειδιά. </i>

<i>Συνδίασαν αυτή τη προσέγγιση με προσπάθειες </i>

<i>να κερδίσουν τη συνενοχή πιο</i>

<i>μετριοπαθών δυνάμεων μέσα στους συνασπισμούς</i>

<i>που δημιουργήθηκαν μετά το φόνο του Ταμίρ Ράϊς. </i>

<i>Για παράδειγμα, νωρίτερα ένας ευρύς συνασπισμός </i>

<i>έκλεισε σχεδόν κάθε συνεδρίαση </i>

<i>του Δημοτικού Συμβουλίου για κάμποσες εβδομάδες. </i>

<i>Καποιές απο αυτές τις ομάδες που συμμετείχαν </i>

<i>σε αυτές τις πρώτες δράσεις, συμπεριλαμβανομένου </i>

<i>και των Νέων Ρεφορμιστών, ήταν αισθητά πιο </i>

<i>μετριοπαθείς απο περισσότερους </i>

<i>απο τους συμμετέχοντες στις ίδιες τις δράσεις. </i>

<i>Αυτές τις ομάδες γρήγορα τις έβαλαν </i>

<i>στο κόλπο, έλαβαν επίσημη θέση </i>

<i>στο τραπέζι, έλαβαν νομιμόμητα, και χρησιμοποιήθηκαν</i>

<i>σαν μηχανισμός για να σιωπήσει </i>

<i>η πιο ριζοσπαστική αντίσταση. </i>

<i>Αυτό οδήγησε στην ενσωμάτωση κάποιων </i>

<i>φιλελεύθερων ακαδημαϊκών, μαζί με αυτούς </i>

<i>τους συνένοχους ακτιβιστές, στο σχηματισμό </i>

<i>της Επιτροπής του Πολίτη, </i>

<i>που ήταν το σώμα διορισμένο απο το </i>

<i>Υπουργείο Δικαιοσύνης να επιβλέψει </i>

<i>το διάταγμα συγκατάθεσης, μια διαδικασία που χρησιμοποιείται απο </i>

<i>την αστυνομία για </i>

<i>να αποκαταστήσουν τη νομιμότητα. </i>

<i>Πιο ριζοσπαστικές ομάδες άρχισαν </i>

σταδιακά να βιώνουν αυξανόμενη παρενόχληση

<i>και επιτήρησης, βρίσκοντας συχνά ασφαλίτες </i>

<i>παρκαρισμένους στους δρόμους, ή ακόμα</i>

<i>και απ'έξω απο τα σπίτια τους. </i>

<i>Αυτό κλιμακώθηκε να περιλαμβάνει </i>

<i>τη πτήση ελικοπτέρων πάνω απο μια συγκεκριμένη γειτονιά </i>

<i>στη δυτική μεριά της πόλης η οποία στεγάζει </i>

<i>πολλούς απο τους πιο ριζοσπάστες οργανωτές </i>

<i>γύρω απο την αστυνομική βία και μια μεγάλη μερίδα </i>

<i>των αναρχικών της πόλης. </i>

<i>Πολλοί απο αυτούς τους ίδιους ανθρώπους ήταν </i>

<i>αυτοί που εκφοβίθηκαν απο το κράτος λίγο πριν </i>

<i>το Ρεπουμπλικανικό συνέδριο, αν και δεν είχανε κανένα σκοπό </i>

<i>να οργανωθούν γύρω απο το συνέδριο. </i>

<i>Έχουν επίσης διπλασιάσει τις προσπάθειες </i>

<i>να τραβήξουν τις μη-κερδοσκοπικές οργανώσεις και </i>

<i>προοδευτικούς ακτιβιστές στην επίσημη </i>

<i>εκστρατεία δημοσίων σχέσεων του δήμου. </i>

<i>Αυτό ενσωμάτωσε τακτικές που εκτείνοται </i>

<i>σε όλη τη κλίμακα, απο καλλιτεχνικές εκδηλώσεις όπου </i>

<i>παιδιά κάνουν καλλιτεχνίες με μπάτσους </i>

<i>μέχρι και την επιχείρηση συλλογής πληροφοριών </i>

<i>της Συμμαχίας Ειρηνοποιών </i>

<i>και τα πάντα ανάμεσα. </i>

<i>Σε ευχαριστώ Τομ. </i>

Αυτό ήταν για αυτή την ανταρσία

του<i> Ήρθε το Τέλος του Κόσμου Όπως τον Ξέραμε</i>

<i>και Είμαι μια χαρά.</i>

Σας αρέσουν τα βιντεάκια μας, αλλά

δεν έχετε φράγκα να μας βοηθήσετε;

Άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να μας βοηθήσετε

είναι να μεταφράσετε τα βιντεάκια μας, να μας στέλνετε νέα

προτάσεις για μουσικά βίντεο ή δείγματα απο βίντεο,

ή απλά πείτε στη γιαγιά σας για την

γαμω-σελίδα μας:

Με αυτά και με αυτά, αυτό το μήνα μια συμμορία απο

μισθωτούς σκλάβους μοιράστηκαν τα πενιχρά τους κέρδη

για να βοηθήσουν τη χυδαία εκπομπή μας.

Τσίλες εν Νογκάδα!

Θα ήθελα επίσης να καλωσορίσω τα

νεώτερα μέλη της τακοσυνομωσίας:

Μοχάρα φρίτα!

Μείνετε συντονισμένοι για την επόμενη φορά για περισσότερα νέα

απο τη παγκόσμια αντίσταση.

Άστα λα πάστα σύντροφοι.