0:00:00.500,0:00:03.940
Najogólniej rzecz biorąc, gdy ktoś mówi o

0:00:03.940,0:00:08.310
mitozie, ma na myśli komórkę, komórkę diploidalną.

0:00:08.310,0:00:10.670
Oznacza to, że komórka diploidalna posiada pełen skład

0:00:10.670,0:00:13.780
chromosomów, a więc posiada 2N chromosomów.

0:00:13.780,0:00:15.950
Czyli jest to jądro komórkowe.

0:00:15.950,0:00:17.410
To jest cała komórka.

0:00:17.410,0:00:19.960
Większość ludzi mówi, spójrz, komórka sama

0:00:19.960,0:00:23.590
dzieli się na dwie komórki diploidalne, więc zmienia się w dwie

0:00:23.590,0:00:29.710
komórki, z których każda posiada pełen skład chromosomów, 2N

0:00:29.710,0:00:30.640
chromosomów.

0:00:30.640,0:00:33.400
A więc jeśli ktoś mówi, że w komórce zachodzi mitoza, ma

0:00:33.400,0:00:34.580
właśnie to na myśli.

0:00:34.580,0:00:37.850
Jednak chciałbym delikatnie wyjaśnić, że formalnie,

0:00:37.850,0:00:42.120
mitoza odnosi się tylko do procesu replikacji

0:00:42.120,0:00:45.350
materiału genetycznego i jądra komórkowego.

0:00:45.350,0:00:50.180
Więc dla przykładu, gdybym miał to narysować -- niech to będzie

0:00:50.180,0:00:54.300
komórka -- i posiada ona dwa jądra komórkowe, każde z

0:00:54.300,0:00:57.770
diploidalną liczbą chromosomów, to komórka

0:00:57.770,0:00:59.040
przeprowadza mitozę.

0:01:01.870,0:01:05.030
Nie przeprowadza cytokinezy, o której będziemy

0:01:05.030,0:01:07.730
mówić za chwilę, lecz jest to proces gdy

0:01:07.730,0:01:12.430
rzeczywiście cytoplazma z komórki rozdzieli się na

0:01:12.430,0:01:13.490
dwie inne komórki.

0:01:13.490,0:01:17.160
Wyjaśniając, cytoplazma jest wypełnieniem

0:01:17.160,0:01:21.630
na zewnątrz jądra komórkowego.

0:01:21.630,0:01:23.590
Będę mówić o tym za chwilkę, ale jest to znane z

0:01:23.590,0:01:25.680
codziennego użytku, to normalne w przypadku gdy ludzie

0:01:25.680,0:01:26.670
mówią o mitozie.

0:01:26.670,0:01:28.860
Lecz jeśli Twój nauczyciel lubi pytać o

0:01:28.860,0:01:31.730
szczegóły, to jest to właśnie to czym jest mitoza.

0:01:31.730,0:01:35.030
Jest to podział jądra komórkowego, albo powielenie

0:01:35.030,0:01:37.460
jądra komórkowego na dwa oddzielne jądra komórkowe.

0:01:37.460,0:01:42.820
Zwykle towarzyszy temu cytokineza podczas której

0:01:42.820,0:01:45.930
cytoplazma komórek rzeczywiście się rozdziela.

0:01:45.930,0:01:51.250
A teraz przejdźmy do mechanizmu mitozy.

0:01:51.250,0:01:55.150
Tak więc pierwszym bardzo ważnym krokiem dla mitozy

0:01:55.150,0:01:58.920
faktycznie przebiegający na zewnątrz mitozy gdy komórka

0:01:58.920,0:02:02.883
żyje jest w procesie interfazy.

0:02:07.570,0:02:10.449
Interfaza tak naprawdę nie jest fazą mitozy.

0:02:10.449,0:02:14.810
Jest to właściwie proces ciągły podczas życia komórki.

0:02:14.810,0:02:17.730
Powiedzmy, że mamy nową komórkę.

0:02:17.730,0:02:20.460
Narysuję ją na zielono.

0:02:20.460,0:02:22.430
Oto nowa komórka.

0:02:22.430,0:02:24.780
Niech to będzie jej jądro komórkowe.

0:02:24.780,0:02:29.630
Ma 2N chromosomów, no i zaczyna rosnąć.

0:02:29.630,0:02:32.790
Pobiera składniki z zewnątrz i buduje

0:02:32.790,0:02:37.660
proteiny i inne związki chemiczne wzrastając troszkę.

0:02:37.660,0:02:42.610
Oczywiście cały czas ma pełen skład chromosomów.

0:02:42.610,0:02:46.080
No i w końcu w pewnym momencie tego cyklu,

0:02:46.080,0:02:49.220
oznakuję je, więc to jest faza interfazy, to

0:02:49.220,0:02:52.460
może nawet być nieujęte w programie niektórych klas biologicznych, lecz

0:02:52.460,0:02:53.070
dajmy jej etykietkę.

0:02:53.070,0:02:56.650
Nazywają tą fazę G1, w której tak naprawdę

0:02:56.650,0:02:58.380
komórka rośnie.

0:02:58.380,0:03:00.840
Rośnie, gromadzi materiały i

0:03:00.840,0:03:05.990
rozbudowuje siebie, aż w końcu replikuje swoje

0:03:05.990,0:03:06.770
chromosomy.

0:03:06.770,0:03:09.760
Cały czas mamy diploidalną liczbę chromosomów.

0:03:09.760,0:03:11.390
Przybliżę to.

0:03:11.390,0:03:12.160
Narysujmy.

0:03:12.160,0:03:16.490
Nazywa się to fazą S interfazy, więc oznaczmy literą S.

0:03:16.490,0:03:19.190
Faza S jest wtedy, gdy replikują się

0:03:19.190,0:03:19.430
chromosomy.

0:03:19.430,0:03:22.340
Jeszcze raz, nie jesteśmy jeszcze w mitozie.

0:03:22.340,0:03:28.910
Więc S, replikuje wasze chromosomy.

0:03:28.910,0:03:34.770
Jeśli miałbym przybliżyć jądro komórkowe w fazie S,

0:03:34.770,0:03:38.230
gdybym miał rozpoczynać od nowa -- zacznijmy od organizmu

0:03:38.230,0:03:40.940
który ma dwa chromosomy.

0:03:40.940,0:03:45.210
Na początku fazy S,

0:03:45.210,0:03:48.060
narysuję wam coś podobnego do chromosomów aby wyjaśnić, że

0:03:48.060,0:03:49.300
są w fazie powielania.

0:03:49.300,0:03:54.010
Powiedzmy, że ma chromosom tutaj i

0:03:54.010,0:03:57.400
powiedzmy, że ma chromosom tutaj.

0:03:57.400,0:04:01.180
W trakcie fazy S, te chromosomy ulegają powieleniu.

0:04:01.180,0:04:02.430
Narysuję jeszcze jądro komórkowe tutaj.

0:04:02.430,0:04:05.740
Skupiłem się tylko na tej części, gdzie N wynosi 1,

0:04:05.740,0:04:10.050
oraz gdzie nasz pełen skład diploidalnej komórki to dwa chromosomy.

0:04:10.050,0:04:16.010
Podczas fazy S, nasze chromosomy ulegną powieleniu i

0:04:16.010,0:04:21.269
będą miały -- ten zielony całkowicie ulega podziałowi

0:04:21.269,0:04:24.220
tworząc kopię samego siebie, uczyliśmy się tego troszkę,

0:04:24.220,0:04:26.380
i łączą się w centromerze.

0:04:26.380,0:04:30.360
Teraz każda z tych kopii nazywa się chromatydą,

0:04:30.360,0:04:33.350
karmazynowy zrobi dokładnie to samo.

0:04:33.350,0:04:38.260
Mimo że, mamy dwie chromatydy, po jednej dla każdego

0:04:38.260,0:04:41.170
chromosomu, teraz mamy cztery chromatydy, po dwa dla każdego

0:04:41.170,0:04:45.120
chromosomu, cały czas mowa tylko o dwóch chromosomach.

0:04:45.120,0:04:47.000
To tutaj to centromer.

0:04:47.000,0:04:52.410
Występuje tylko w fazie S i wtedy komórka

0:04:52.410,0:04:53.710
dalej rośnie.

0:04:53.710,0:04:59.160
Komórka jest już duża -- Ponownie skupię się na komórce.

0:04:59.160,0:05:02.720
Komórka była duża i staje się większa.

0:05:02.720,0:05:05.930
Staje się większa i w trakcie fazy G2,

0:05:05.930,0:05:09.380
po prostu rosła.

0:05:09.380,0:05:12.400
Kolejną małą częścią komórki o której nie

0:05:12.400,0:05:13.900
rozmawialiśmy jeszcze, ale powiem

0:05:13.900,0:05:14.800
o niej troszkę.

0:05:14.800,0:05:17.580
Nie jest to jakoś super-ekstra ważne, lecz jest to ideą

0:05:17.580,0:05:19.010
tych centrosomów.

0:05:19.010,0:05:21.530
Później będzie to bardzo ważne kiedy

0:05:21.530,0:05:25.170
komórka rzeczywiście będzie się dzielić i powstanie duplikat.

0:05:25.170,0:05:27.270
Powiedzmy, że mam tutaj mały centrosom.

0:05:29.860,0:05:31.940
W nim znajdują się centriole.

0:05:31.940,0:05:33.820
Nie musicie się tym za bardzo przejmować, lecz to są

0:05:33.820,0:05:36.370
właśnie te małe cylindryczne rzeczy.

0:05:36.370,0:05:38.560
Ale chciałbym -- nie przejmujcie się tym jeśli zobaczycie

0:05:38.560,0:05:41.710
słowo centriola i centrosomy, nie mogą one być

0:05:41.710,0:05:44.690
mylone z centromerami, które są tymi małymi punktami

0:05:44.690,0:05:46.760
gdzie dwie chromatydy są złączone.

0:05:46.760,0:05:51.640
Niestety, nazwano wiele rzeczy w tym procesie bardzo

0:05:51.640,0:05:53.520
podobnie, lub wiele części

0:05:53.520,0:05:55.590
komórki również.

0:05:55.590,0:05:57.320
Oto te rzeczy zwane centrosomami, które

0:05:57.320,0:05:59.720
wkrótce pojawią się na obrazku i będą znajdować się

0:05:59.720,0:06:05.260
na zewnątrz jądra komórkowego i które także ulegają powielaniu.

0:06:05.260,0:06:08.280
Także powielają się podczas interfazy.

0:06:08.280,0:06:11.100
Poprzednio był jeden, a teraz są dwa.

0:06:11.100,0:06:13.530
Oczywiście każda z nich posiada swoje własne dwie centriole

0:06:13.530,0:06:15.930
wewnątrz, lecz nie będziemy się skupiać

0:06:15.930,0:06:17.020
na nich za bardzo.

0:06:17.020,0:06:20.460
Więc, to jest to co działo się w interfazie.

0:06:20.460,0:06:23.280
Tak wygląda większość życia komórki i pewien rodzaj jej wzrostu

0:06:23.280,0:06:24.420
i zachowania.

0:06:24.420,0:06:26.200
Mam jeszcze pewną drobną dygresję.

0:06:26.200,0:06:29.310
Gdy narysowałem tutaj DNA, to narysowałem go jako chromosomy.

0:06:29.310,0:06:32.140
Lecz w rzeczywistości, gdy zajmowaliśmy się interfazą,

0:06:32.140,0:06:34.760
DNA nie wyglądało tak jak jest to faktycznie.

0:06:34.760,0:06:37.930
DNA, jeśli właściwie je rysuje, jest w

0:06:37.930,0:06:40.580
formie chromatyny.

0:06:40.580,0:06:43.670
Nie jest tak ściśle splecione jak to narysowałem tutaj.

0:06:43.670,0:06:46.050
Narysowałem je tak ściśle przylegające, byście mogli zobaczyć jak ulegała

0:06:46.050,0:06:51.920
powieleniu, lecz w rzeczywistości ten zielony chromosom

0:06:51.920,0:06:53.980
faktycznie powinien być odwinięty i jeśli spojrzycie na niego pod

0:06:53.980,0:06:56.330
mikroskopem, możecie mieć kłopoty z zauważeniem tego.

0:06:56.330,0:06:59.470
To jest jego kształt chromatyny.

0:06:59.470,0:07:02.370
Teraz opowiemy sobie troszkę gdzie one właściwie się układają

0:07:02.370,0:07:06.050
z powrotem w chromosom, ale w formie chromatyny,

0:07:06.050,0:07:09.270
jest to zwitek DNA i protein, w którym DNA

0:07:09.270,0:07:11.610
jak gdyby owija go dookoła, więc możecie mieć tu trochę

0:07:11.610,0:07:14.990
protein, które są owinięte trochę przez DNA.

0:07:14.990,0:07:16.560
Lecz jeśli spojrzycie na to pod mikroskopem, będzie to wyglądać

0:07:16.560,0:07:19.210
jak duży rozmyta plama DNA wraz z proteinami.

0:07:19.210,0:07:22.090
To samo dzieje się z karmazynową cząsteczką.

0:07:22.090,0:07:24.010
Prawdę mówiąc ma to wyglądać

0:07:24.010,0:07:25.080
mniej więcej tak..

0:07:25.080,0:07:29.150
Musi być otwarte dla jego otoczenia szczególnie dla

0:07:29.150,0:07:33.960
mRNA i różnych typów pomocniczych protein, tak

0:07:33.960,0:07:34.790
aby mogły z nim funkcjonować.

0:07:34.790,0:07:37.260
By był jeszcze zdolny do powielenia, musi być

0:07:37.260,0:07:39.360
rozpleciony po to aby mógł działać.

0:07:39.360,0:07:41.600
W taki ścisły sposób zwija się dopiero później.

0:07:41.600,0:07:44.630
Narysuję to w ten sposób, więc rzeczywiście ma on jeden zielony

0:07:44.630,0:07:47.080
i dąży do powielenia aby uformować następny zielony i

0:07:47.080,0:07:49.010
wkrótce zostaną one połączone w pewnym punkcie.

0:07:49.010,0:07:51.260
Karmazynowy dąży do powielenia aby utworzyć następny

0:07:51.260,0:07:53.440
i one także będą połączone w pewnym punkcie, ale

0:07:53.440,0:07:54.680
nie wydaje się to tak wyraźne.

0:07:54.680,0:07:57.060
Narysowałem to w ten sposób by pokazać jak to rzeczywiście przebiegało.

0:07:57.060,0:07:58.320
Tak to wygląda.

0:07:58.320,0:07:59.870
Jest ono w formie chromatyny.

0:08:03.070,0:08:06.930
A teraz jesteśmy gotowi na mitozę.

0:08:06.930,0:08:09.060
Pierwszym etapem mitozy jest

0:08:09.060,0:08:12.420
przede wszystkim -- narysujmy to.

0:08:12.420,0:08:17.200
Rysuję komórkę na zielono.

0:08:17.200,0:08:20.790
Narysuję jądro komórkowe o wiele większe niż normalnie

0:08:20.790,0:08:23.470
względem komórki ponieważ, przynajmniej teraz,

0:08:23.470,0:08:25.820
zajmiemy się procesami zachodzącymi w jądrze komórkowym.

0:08:25.820,0:08:28.890
Pierwszym etapem mitozy jest profaza.

0:08:37.559,0:08:40.809
Są to nazwy umowne, które zostały przyporządkowane przez

0:08:40.809,0:08:41.890
ludzi obserwujących te procesy przez mikroskop.

0:08:41.890,0:08:45.380
Oczywiście jest to pewien etap, który zawsze zauważamy gdy

0:08:45.380,0:08:48.100
jądro komórkowe się dzieli, a więc nazwiemy go profazą.

0:08:48.100,0:08:55.210
To co dzieje się w profazie to rzeczywiście chromatyna

0:08:55.210,0:08:58.050
zaczynająca się właściwie zmieniać w tą formę.

0:08:58.050,0:09:02.330
Więc tak jak powiedziałem, gdy jesteśmy w interfazie, DNA

0:09:02.330,0:09:04.750
jest w formie luźnej i rozplecionej.

0:09:04.750,0:09:08.220
Naprawdę zaczyna się splatać razem, tak jak to

0:09:08.220,0:09:09.940
widzicie -- i pamiętajcie, jest ono już

0:09:09.940,0:09:10.480
powielone.

0:09:10.480,0:09:13.990
Powielenie zaszło przed rozpoczęciem mitozy.

0:09:13.990,0:09:16.840
Tu miałem jeden chromosom, a tu

0:09:16.840,0:09:18.400
mamy następny.

0:09:18.400,0:09:21.740
Ma dwie chromatydy siostrzane, które wkrótce zobaczymy

0:09:21.740,0:09:24.270
rozsunięte.

0:09:24.270,0:09:30.000
Teraz podczas profazy również zaczynają się

0:09:30.000,0:09:35.060
pojawiać centrosomy o których wspomniałem poprzednio.

0:09:35.060,0:09:40.380
Te tutaj zaczynają ułatwiać

0:09:40.380,0:09:44.060
tworzenie tego co nazywacie mikrotubulami i możecie sobie w jakiś sposób

0:09:44.060,0:09:46.770
wyobrazić, że te pałeczki, lub też te liny, które będą pełnić

0:09:46.770,0:09:50.890
kluczową rolę w poruszanej kwestii, podziału komórki.

0:09:50.890,0:09:52.160
Wszystko to jest zadziwiające.

0:09:52.160,0:09:54.630
Mam na myśli, że myśląc o komórce, myślicie o czymś co

0:09:54.630,0:09:56.090
z natury jest całkiem proste

0:09:56.090,0:10:01.940
Jest to najbardziej podstawowa żywa struktura w nas lub w życiu.

0:10:01.940,0:10:05.750
Lecz nawet tutaj, macie złożone mechanizmy

0:10:05.750,0:10:07.360
i wiele z nich jest nadal niezrozumiałych.

0:10:07.360,0:10:09.820
Znaczy, że możemy je obserwować, lecz tak naprawdę nie rozumiemy procesów, które

0:10:09.820,0:10:14.140
dzieją się na poziomie atomów, lub na poziomie protein i które

0:10:14.140,0:10:17.720
sprawiają, że to wszystko kręci się w tak zorganizowany

0:10:17.720,0:10:18.760
choreograficzny sposób.

0:10:18.760,0:10:21.480
Nadal jest w obszarze badań.

0:10:21.480,0:10:23.520
Trochę z tego jest zrozumiałe, trochę nie.

0:10:23.520,0:10:26.910
Lecz macie te dwa centrosomy, które

0:10:26.910,0:10:30.970
ułatwiają rozwój mikrotubuli i które

0:10:30.970,0:10:32.740
formalnie są podobne do tych małych mikrostruktur.

0:10:32.740,0:10:40.310
Możecie wyobrazić sobie je jako rurki, lub jakąś linę.

0:10:40.310,0:10:44.230
Teraz gdy zachodzi profaza, w końcu dochodzi do punktu

0:10:44.230,0:10:45.720
gdzie -- niech to narysuję.

0:10:45.720,0:10:47.955
Nie chcę tutaj mieć napisanego tego słowa powielenie.

0:10:47.955,0:10:49.030
To może mylić.

0:10:49.030,0:10:49.950
Usunę to.

0:10:49.950,0:10:51.775
Wyrzucamy tę replikację.

0:10:54.460,0:10:58.690
Gdy profaza postępuje, otoczka jądrowa w rzeczywistości

0:10:58.690,0:10:59.430
znika.

0:10:59.430,0:11:01.435
Przerysuję to.

0:11:01.435,0:11:03.855
Skopiuję i wkleję to co już zrobiłem poprzednio.

0:11:06.820,0:11:08.536
Wkleję to tutaj.

0:11:08.536,0:11:15.760
Więc jak profaza postępuje -- otoczka jądrowa właściwie

0:11:15.760,0:11:18.790
zaczyna się rozkładać.

0:11:18.790,0:11:24.400
Zaczyna się rozpuszczać i rozkładać i

0:11:24.400,0:11:29.330
potem zaczyna to rosnąć i przyłączają się do

0:11:29.330,0:11:29.840
centromeru.

0:11:29.840,0:11:31.290
Więc znowu, narysujmy.

0:11:31.290,0:11:34.230
To wszystko dzieje się podczas profazy.

0:11:37.790,0:11:40.430
Wszystko to dzieję się podczas profazy, ostatniej

0:11:40.430,0:11:43.390
części profazy, czasem nazywanej późną profazą, a

0:11:43.390,0:11:44.820
czasami prometafazą.

0:11:52.070,0:11:54.140
Czasami uważa się -- Nie wydaje mi się by był tam łącznik

0:11:54.140,0:11:55.390
między nimi.

0:11:57.745,0:12:00.890
Więc czasami faktycznie uważa się to za oddzielną fazę

0:12:00.890,0:12:02.700
mitozy, chociaż gdy ja uczyłem się tego w szkole,

0:12:02.700,0:12:04.180
nie zawracano sobie głowy prometafazą.

0:12:04.180,0:12:06.620
Wszystko to było zwane profazą.

0:12:06.620,0:12:09.620
Lecz przed końcem profazy, lub właściwie na końcu

0:12:09.620,0:12:13.220
prometafazy, zależnie jak chcesz na to spojrzeć, cała

0:12:13.220,0:12:15.510
sytuacja będzie wyglądać podobnie jak to.

0:12:15.510,0:12:17.390
Macie całkowitą komórkę.

0:12:17.390,0:12:20.460
Otoczka jądrowa rozłożyła się więc w pewnym

0:12:20.460,0:12:21.980
sensie, już nie istnieje.

0:12:21.980,0:12:24.380
Chociaż proteiny, które uformowały ją są wciąż obecne i

0:12:24.380,0:12:26.350
będą użyteczne później.

0:12:26.350,0:12:29.840
A więc w tym przypadku macie dwa chromosomy.

0:12:29.840,0:12:32.800
W przypadku człowieka, powinniście mieć ich 46.

0:12:32.800,0:12:35.320
Macie wasze dwa chromosomy, każdy utworzony z chromatydy

0:12:35.320,0:12:41.050
siostrzanej i każdy utworzony z dwóch chromatyd siostrzanych.

0:12:41.050,0:12:42.190
Dwa chromosomy.

0:12:42.190,0:12:46.900
Mają oczywiście swoje centromery o tutaj i

0:12:46.900,0:12:55.160
wtedy te centrosomy wędrują na

0:12:55.160,0:12:59.930
przeciwległe strony tego co było kiedyś jądrem komórkowym.

0:12:59.930,0:13:03.370
Jest to pewnym rodzajem rozproszenia przez

0:13:03.370,0:13:06.740
mikrotubule, które w rzeczywistości spełniają dwie funkcje.

0:13:06.740,0:13:08.270
Z tego punktu widzenia, są jakby rozpychane na

0:13:08.270,0:13:10.470
dwa centrosomy oddzielnie.

0:13:10.470,0:13:12.370
I tu widzicie, że łączą

0:13:12.370,0:13:13.880
-- Niektóre z nich wychodzą z tego

0:13:13.880,0:13:15.760
centrosomu, niektóre wychodzą z tego, a niektóre

0:13:15.760,0:13:17.120
łączą dwa.

0:13:17.120,0:13:20.900
Niektóre z tych mikrotubuli, te rurki, lub

0:13:20.900,0:13:23.210
te liny, jakkolwiek chcecie je zobaczyć, przyłączają

0:13:23.210,0:13:31.340
się do centromerów tych chromosomów i

0:13:31.340,0:13:34.610
struktura białkowa do której się przyłączyły, nazywają się

0:13:34.610,0:13:36.570
kinetochorem.

0:13:36.570,0:13:39.160
Więc mamy tutaj kinetochor i może on, lub nie musi

0:13:39.160,0:13:41.040
być -- kinetochorem.

0:13:41.040,0:13:42.430
To jest struktura protein.

0:13:42.430,0:13:43.940
To jest naprawdę fascynujące.

0:13:43.940,0:13:46.980
Wciąż jest to otwartym obszarem badań jak naprawdę

0:13:46.980,0:13:49.350
mikrotubule przyłączają się do kinetochoru i jak zauważymy

0:13:49.350,0:13:53.740
za chwilę, to na kinetochorze

0:13:53.740,0:13:58.400
mikrotubule w gruncie rzeczy zaczynają ciągnąć te dwie oddzielne

0:13:58.400,0:14:02.670
chromatydy siostrzane i rzeczywiście ciągną je daleko od siebie.

0:14:02.670,0:14:03.530
I to właściwie jest niezrozumiałe

0:14:03.530,0:14:04.720
jak to działa.

0:14:04.720,0:14:09.080
Po prostu zostało zaobserwowane, że tak się właśnie dzieje.

0:14:09.080,0:14:14.020
Gdy profaza jest skończona, w gruncie rzeczy komórki

0:14:14.020,0:14:17.190
upewniają się, że chromosomy są dobrze ustawione.

0:14:17.190,0:14:19.270
Poniekąd narysowałem je dobrze ustawione, lecz

0:14:19.270,0:14:22.760
formalnie pojawia się to podczas metafazy,

0:14:22.760,0:14:24.090
która jest następną fazą.

0:14:24.090,0:14:26.040
Pierwszą była profaza.

0:14:26.040,0:14:29.280
Teraz jesteśmy w metafazie i metafaza tak naprawdę jest tylko

0:14:29.280,0:14:32.680
ustawianiem chromosomów, więc wszystkie chromosomy

0:14:32.680,0:14:35.300
będą ustawione po środku każdej komórki.

0:14:35.300,0:14:42.430
Tutaj mamy jeden karmazynowy, a tutaj drugi.

0:14:42.430,0:14:45.660
i kolejne tutaj, zielony tutaj i

0:14:45.660,0:14:49.960
oczywiście, centrosomy i włókna,

0:14:49.960,0:14:51.570
które wychodzą z nich.

0:14:51.570,0:14:54.250
Niektóre z nich są wrzecionami kariokinetycznymi, które

0:14:54.250,0:14:59.200
właściwie przyłączają się do centromerów prawdziwych

0:14:59.200,0:15:00.470
chromosomów

0:15:00.470,0:15:01.910
Jest to bardzo skomplikowane, prawda ?

0:15:01.910,0:15:05.850
Centrosomy są tymi strukturami, które pomagają pokierować tym

0:15:05.850,0:15:08.070
co stanie się w tych mikrotubulach.

0:15:08.070,0:15:11.880
Centriole to te małe struktury, te małe

0:15:11.880,0:15:14.850
struktury w kształcie puszek w środku centrosomów i

0:15:14.850,0:15:19.050
centromery są w centrum gdzie te dwie

0:15:19.050,0:15:22.170
chromatydy przyłączyły się jedna do drugiej w ramach chromosomu.

0:15:22.170,0:15:25.850
Więc to jest jedna chromatyda siostrzana, to kolejna

0:15:25.850,0:15:28.250
chromatyda siostrzana, które połączone są centromerem.

0:15:28.250,0:15:30.180
Ale to jest metafaza.

0:15:30.180,0:15:33.100
Jest to całkiem proste.

0:15:33.100,0:15:36.310
Metafaza, która ustawia komórki,

0:15:36.310,0:15:38.220
tak właściwie jest parę teorii jak ta komórka

0:15:38.220,0:15:39.770
wie jak postąpić potem ?

0:15:39.770,0:15:40.740
Skąd ona wie w jaki sposób

0:15:40.740,0:15:42.240
to wszystko jest poustawiane i przyłączone ?

0:15:42.240,0:15:46.000
Jest kilka teorii, że rzeczywiście jest jakiś

0:15:46.000,0:15:48.970
mechanizm sygnalizujący, że jeśli jeden z tych kinetochorów

0:15:48.970,0:15:52.110
protein nie jest poprawnie przyłączony do jednej z

0:15:52.110,0:15:56.130
lin, to w jakiś sposób jest wysyłany sygnał, że mitoza nie powinna

0:15:56.130,0:15:56.950
dalej przebiegać.

0:15:56.950,0:15:59.200
Jest to bardzo skomplikowany proces.

0:15:59.200,0:16:01.540
Możecie sobie wyobrazić, że jeśli macie 46 chromosomów i cały ten

0:16:01.540,0:16:05.630
zestaw wchodzi w komórkę i nie jest to

0:16:05.630,0:16:08.080
żaden oddzielny zestaw lub też

0:16:08.080,0:16:08.800
zaprogramowany mechanizm.

0:16:08.800,0:16:14.360
Tak naprawdę jest to kierowane przez chemię i przez

0:16:14.360,0:16:15.910
procesy termodynamiki.

0:16:15.910,0:16:23.130
Ale przez skomplikowanie tych procesów,

0:16:23.130,0:16:26.690
spontaniczność w jaki się odbywają wraz z

0:16:26.690,0:16:29.780
własnościami sprawdzającymi i równoważącymi, okazuje się że przez większość czasu nic

0:16:29.780,0:16:32.210
złego się nie dzieje, co jest całkiem zadziwiające.

0:16:32.210,0:16:36.270
Tak więc po metafazie, jesteśmy gotowi oderwać te rzeczy od siebie

0:16:36.270,0:16:37.520
i to jest anafaza.

0:16:42.570,0:16:45.760
Więc w anafazie -- zapiszmy to.

0:16:45.760,0:16:48.250
Zmieniłem kolor mojej komórki.

0:16:48.250,0:16:50.280
Zostały one odciągnięte daleko od siebie.

0:16:50.280,0:16:53.490
I gdy zostały odciągnięte daleko od siebie -- więc zobaczmy to, ten

0:16:53.490,0:16:54.520
tutaj zostaje oderwany.

0:16:54.520,0:16:57.150
Zaznaczę to na zielono.

0:16:57.150,0:17:00.540
Więc jedna z sióstr - nie, to nie ta zielony

0:17:00.540,0:17:03.410
Jedna z chromatyd siostrzanych jest ciągnięta w tym kierunku.

0:17:03.410,0:17:05.660
Jedna zostaje pociągnięta w tym kierunku.

0:17:05.660,0:17:08.520
I to samo odnosi się do karmazynowych.

0:17:08.520,0:17:10.000
Pociągnięta w tym kierunku i jedna zostaje

0:17:10.000,0:17:11.780
pociągnięta w tym kierunku.

0:17:11.780,0:17:15.630
I oczywiście wasze centrosomy są tutaj, następnie

0:17:15.630,0:17:19.040
są one połączone kinetochorami, które są

0:17:19.040,0:17:21.119
właśnie tu i to właśnie w tym kierunku są przyciągane.

0:17:21.119,0:17:23.890
To jest całkowita struktura mikrotubuli, która

0:17:23.890,0:17:25.650
nie jest połączona do prawdziwych chromosomów, ale

0:17:25.650,0:17:29.260
pomagają one w rzeczywistym odpychaniu tych dwóch centrosomów po to

0:17:29.260,0:17:32.570
aby wszystko udało się do odrębnych stron komórki.

0:17:32.570,0:17:37.960
I póki te dwie chromatydy są rozłączone i

0:17:37.960,0:17:40.140
dotykają choć troszkę tych o których wspominałem

0:17:40.140,0:17:44.120
mówiąc o DNA, póki to się dzieje

0:17:44.120,0:17:47.030
odnoszą się one do chromosomów.

0:17:47.030,0:17:49.960
Teraz możecie powiedzieć, że jest to kompletna

0:17:49.960,0:17:50.750
komórka.

0:17:50.750,0:17:51.770
Ma dwa chromosomy.

0:17:51.770,0:17:53.900
A teraz ma cztery chromosomy.

0:17:53.900,0:17:56.210
Ponieważ póki chromatyda nie jest dłużej połączona z

0:17:56.210,0:17:59.590
chromatydą siostrzaną, są one uważane za chromosomy siostrzane,

0:17:59.590,0:18:01.100
co jest tylko nazwą umowną.

0:18:01.100,0:18:02.740
Mam na myśli, że były tutaj poprzednio, a teraz są tutaj.

0:18:02.740,0:18:04.510
Wcześniej były złączone.

0:18:04.510,0:18:06.390
A teraz nie są połączone, a więc możemy stwierdzić,

0:18:06.390,0:18:08.930
że są jak gdyby osobnymi jednostkami.

0:18:08.930,0:18:10.590
Już prawie jesteśmy przy końcu.

0:18:10.590,0:18:11.960
Ostatnią fazą jest telofaza.

0:18:16.350,0:18:19.900
Narysuję komórkę trochę inną niż zwykle

0:18:19.900,0:18:22.650
ponieważ coś się dzieje jednocześnie w telofazie

0:18:22.650,0:18:24.720
przez większość czasu.

0:18:24.720,0:18:26.910
Więc telofaza, właściwie

0:18:26.910,0:18:28.520
obrócę tę komórkę o 90 stopni.

0:18:28.520,0:18:30.800
Powiedzmy, że to był jeden centrosom.

0:18:30.800,0:18:32.930
A tu jest następny.

0:18:32.930,0:18:34.640
W tym punkcie w gruncie rzeczy

0:18:34.640,0:18:37.670
przyciąga DNA do siebie.

0:18:37.670,0:18:43.000
Więc ten tutaj przyciąga jedną kopię tego chromosomu i

0:18:43.000,0:18:45.130
jedną kopię tego chromosomu.

0:18:45.130,0:18:46.730
Ten zrobił dokładnie to samo.

0:18:46.730,0:18:50.370
Przyciągnął po jednej kopii -- używałem innego

0:18:50.370,0:18:54.060
koloru -- jedną kopię każdego chromosomu do jego samego.

0:18:54.060,0:18:57.190
Narysuję to tutaj w ten sposób.

0:18:57.190,0:19:01.200
I teraz błona jądrowa zaczyna się formować dookoła każdego

0:19:01.200,0:19:01.980
z tych dwóch końców.

0:19:01.980,0:19:04.660
Jak widzicie formuje się błona jądrowa dookoła

0:19:04.660,0:19:06.760
każdego z tych dwóch końców.

0:19:06.760,0:19:09.310
A więc na końcu telofazy -- w którym

0:19:09.310,0:19:13.880
właśnie jesteśmy --zakończymy mitozę.

0:19:13.880,0:19:17.110
Otrzymamy w pełni powielone nasze dwa oryginalne

0:19:17.110,0:19:21.300
jądra komórkowe wraz z całą genetyczną zawartością.

0:19:21.300,0:19:24.430
Teraz, w tym samym czasie gdy trwa telofaza,

0:19:24.430,0:19:27.440
zwykle trwa także cytokineza, w której

0:19:27.440,0:19:31.260
formuje się bruzda wzdłuż której nastąpi podział, gdzie w gruncie rzeczy -- podczas

0:19:31.260,0:19:33.570
telofazy, te części zaczną się oddalać coraz

0:19:33.570,0:19:37.720
bardziej od siebie poprzez te mikrotubule tak aż w końcu

0:19:37.720,0:19:42.166
znajdą się na końcach komórki, tej cytoplazmy

0:19:42.166,0:19:45.270
komórki, tutaj wyraźnie widać jak rozchodząc się na bok

0:19:45.270,0:19:46.860
wydłużają komórkę.

0:19:46.860,0:19:49.440
W czasie tego procesu, ta bruzda formuje to

0:19:49.440,0:19:51.310
małe wpuklenie.

0:19:51.310,0:19:54.520
Na końcu telofazy w mitozie, również zachodzi

0:19:54.520,0:19:58.340
proces cytokinezy, w czasie której ta bruzda rozdzielająca

0:19:58.340,0:20:01.900
pogłębia się, pogłębia, pogłębia dopóki cytoplazma

0:20:01.900,0:20:04.730
nie rozdzieli się na dwie osobne komórki

0:20:04.730,0:20:08.560
To właśnie jest cytokineza, która właściwie nie jest częścią

0:20:08.560,0:20:13.450
mitozy, lecz w rzeczywistości pojawia się z telofazą

0:20:13.450,0:20:16.950
dokładnie na końcu mitozy, gdzie otrzymujemy dwie

0:20:16.950,0:20:18.770
dokładnie identyczne komórki.

0:20:18.770,0:20:22.800
Podczas gdy obydwie te komórki, każda osobna

0:20:22.800,0:20:25.140
wchodzi w swoją własną interfazę.

0:20:25.140,0:20:27.840
Albo każda osobno, jeśli spojrzycie na tą, będzie ona

0:20:27.840,0:20:30.780
w swojej fazie G1.

0:20:30.780,0:20:34.650
W pewnym momencie te dwie komórki zaczną się powielać,

0:20:34.650,0:20:36.500
i to jest faza S, a przechodząc przez fazę G2,

0:20:36.500,0:20:41.280
ta tutaj przejdzie powtórnie mitozę i tak dookoła.