1
00:00:07,400 --> 00:00:10,906
เมื่อคุณนึกถึงยานอวกาศ
คุณอาจนึกถึงอะไรแบบนี่

2
00:00:10,906 --> 00:00:13,414
หรือนี่ หรืออาจจะนี่

3
00:00:13,414 --> 00:00:15,017
แล้วพวกมันมีอะไรเหมือนกันบ้าง

4
00:00:15,017 --> 00:00:19,456
ในบรรดาหลาย ๆ สิ่ง พวกมันมีขนาดใหญ่
เพราะพวกมันต้องบรรทุกผู้คน เชื้อเพลิง

5
00:00:19,456 --> 00:00:22,758
และเสบียงทุกประเภท 
เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์

6
00:00:22,758 --> 00:00:26,414
และในบางกรณี อาจมีเลเซอร์สุดอันตราย

7
00:00:26,414 --> 00:00:31,231
แต่ยานอวกาศรุ่นต่อไปที่จะเกิดขึ้นจริงนั้น
อาจมีขนาดเล็กกว่านี้มาก

8
00:00:31,231 --> 00:00:35,403
เรากำลังพูดถึงขนาดเล็กจิ๋ว
ชนิดที่ใส่ในกระเป๋าเสื้อคุณได้

9
00:00:35,403 --> 00:00:40,708
ลองนึกดูถึงการส่งเจ้าพวกยานจิ๋วเหล่านี้
ท่องไปในกาแล็คซี่

10
00:00:40,708 --> 00:00:43,215
พวกมันอาจสำรวจ
ดาวฤกษ์และดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างไกล

11
00:00:43,215 --> 00:00:46,331
โดยบรรจุตัวตรวจจับอิเล็กทรอนิกส์ที่ซับซ้อน

12
00:00:46,331 --> 00:00:50,027
ซึ่งจะวัดข้อมูลทุกอย่าง
ตั้งแต่อุณหภูมิไปจนถึงรังสีคอสมิก

13
00:00:50,027 --> 00:00:51,792
คุณสามารถปล่อยยานได้นับพัน

14
00:00:51,792 --> 00:00:54,886
ด้วยค่าใช้จ่ายเท่ากับ
ภารกิจกระสวยอวกาศภารกิจเดียว

15
00:00:54,886 --> 00:00:57,229
เป็นการเพิ่มข้อมูลเกี่ยวกับจักรวาล

16
00:00:57,229 --> 00:01:00,058
ที่เราจะเก็บได้อีกมากมาย

17
00:01:00,058 --> 00:01:02,364
และราคาพวกมันแต่ละตัวก็สมบุกสมบัน

18
00:01:02,364 --> 00:01:04,715
นั่นหมายความว่าเราสามารถส่งพวกมัน
ไปสู่สภาพแวดล้อม

19
00:01:04,715 --> 00:01:08,468
ที่เสี่ยงเกินไปสำหรับจรวดหรือยานอวกาศ
มูลค่าพันล้านดอลลร์

20
00:01:08,468 --> 00:01:13,421
ในขณะนี้ ยานอวกาศขนาดเล็กหลายร้อยลำ
กำลังโคจรรอบโลก

21
00:01:13,421 --> 00:01:14,960
กำลังบันทึกภาพอวกาศรอบนอก

22
00:01:14,960 --> 00:01:16,436
และเก็บข้อมูลสิ่งต่าง ๆ

23
00:01:16,436 --> 00:01:19,868
เช่น พฤติกรรมของแบคทีเรียในชั้นบรรยากาศโลก

24
00:01:19,868 --> 00:01:23,177
และสัญญาณแม่เหล็ก
ที่จะช่วยทำนายการเกิดแผ่นดินไหว

25
00:01:23,177 --> 00:01:28,477
แต่นึกดูว่าเราจะเรียนรู้ได้อีกมากแค่ไหน
ถ้าพวกมันบินออกจากวงโคจรของโลกได้

26
00:01:28,477 --> 00:01:32,393
ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่องค์กรอย่างนาซ่า
อยากจะทำ

27
00:01:32,393 --> 00:01:36,334
การส่งยานอวกาศจิ๋วไปสำรวจดาวเคราะห์
ที่สามารถอยู่อาศัยได้

28
00:01:36,334 --> 00:01:41,161
และอธิบายปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์
ที่เราไม่สามารถศึกษาได้จากโลก

29
00:01:41,161 --> 00:01:45,924
แต่สิ่งเล็ก ๆ นี้ไม่อาจบรรจุเครื่องยนต์ใหญ่ 
หรือเชื้อเพลิงปริมาณมากได้

30
00:01:45,924 --> 00:01:48,841
แล้วยานจะขับเคลื่อนตัวมันเองได้อย่างไรล่ะ

31
00:01:48,841 --> 00:01:53,744
สำหรับยานอวกาศจิ๋วแล้ว 
คุณต้องการระบบแรงขับขนาดเล็ก

32
00:01:53,744 --> 00:01:55,602
กับสิ่งที่มีขนาดเล็กมาก ๆ

33
00:01:55,602 --> 00:01:58,597
กฎทางฟิสิกส์ที่เราคุ้นนเคยบางข้อนั้น
ไม่สามารถใช้ได้

34
00:01:58,597 --> 00:02:02,934
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
กลศาสตร์นิวตันนั้นใช้ไม่ได้

35
00:02:02,934 --> 00:02:06,982
และแรงซึ่งปกติมีเล็กน้อย
จนไม่เป็นที่สังเกต กลับมีกำลังมาก

36
00:02:06,982 --> 00:02:11,089
แรงเหล่านั้นรวมถึงแรงตึงผิว และการกระทำ
ผ่านช่องเล็ก ๆ (capillary action)

37
00:02:11,089 --> 00:02:13,698
ซึ่งเป็นปรากฎการณ์
ที่ควบคุมสิ่งที่มีขนาดเล็ก

38
00:02:13,698 --> 00:02:19,412
ระบบขับดันขนาดเล็กนี้สามารถนำเอา
แรงเหล่านี้มาเป็นพลังงานให้ยานอวกาศ

39
00:02:19,412 --> 00:02:21,636
ตัวอย่างหนึ่งที่ช่วยอธิบาย
ว่ามันทำงานอย่างไร

40
00:02:21,636 --> 00:02:26,251
เรียกว่า 
ไมโครฟลูดิก อิเล็กโทรสเปรย์ โพรพอลชั่น

41
00:02:26,251 --> 00:02:28,214
มันเป็นการผลักของไอออนอย่างหนึ่ง

42
00:02:28,214 --> 00:02:32,686
ซึ่งหมายถึงมันยิงอนุภาคมีประจุออกไป
เพื่อสร้างโมเมนตัม

43
00:02:32,686 --> 00:02:36,338
มีตัวอย่างหนึ่งซึ่งถูกพัฒนาขึ้น
ในห้องทดลองแรงขับเจ็ทของนาซา

44
00:02:36,338 --> 00:02:39,485
ในแต่ละข้างมันมีขนาดเพียงสองสามเซนติเมตร

45
00:02:39,485 --> 00:02:40,813
หลักการทำงานของมันก็คือ

46
00:02:40,813 --> 00:02:46,199
แผ่นโลหะขนาดเท่าแสตมป์
ที่เต็มไปด้วยเข็มขนาดเล็กจำนวนมาก

47
00:02:46,199 --> 00:02:50,631
และถูกปกคลุมด้วยโลหะ
ที่มีจุดหลอมเหลวต่ำ อย่างเช่น อินเดียม

48
00:02:50,631 --> 00:02:53,589
ตะแกรงเหล็กครอบอยู่เหนือเข็ม

49
00:02:53,589 --> 00:02:57,579
และสนามไฟฟ้าก็ถูกทำให้เกิดขึ้น 
ระหว่างตะแกรงและแผ่นโลหะ

50
00:02:57,579 --> 00:03:00,752
เมื่อแผ่นนั้นถูกทำให้ร้อนขึ้น
อินเดียมก็เริ่มละลาย

51
00:03:00,752 --> 00:03:04,966
และแรงแคพิลารีก็ดึงโลหะเหลวขึ้นมาตามเข็ม

52
00:03:04,966 --> 00:03:08,116
สนามไฟฟ้าช่วยดึงโลหะเหลวขึ้นมา

53
00:03:08,116 --> 00:03:10,910
ในขณะที่แรงตึงผิวดึงมันกลับ

54
00:03:10,910 --> 00:03:14,210
ทำให้อินเดียมบิดเป็นรูปเป็นกรวย

55
00:03:14,210 --> 00:03:16,428
ด้วยรัศมีเล็ก ๆ ของปลายเข็ม

56
00:03:16,428 --> 00:03:21,181
ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับสนามไฟฟ้า
ที่จะเอาชนะแรงตึงผิว

57
00:03:21,181 --> 00:03:22,589
และเมื่อมันเกิดขึ้น

58
00:03:22,589 --> 00:03:28,790
ประจุบวกจะถูกยิงออกมา
ด้วยความเร็วที่สิบกิโลเมตรต่อวินาที

59
00:03:28,790 --> 00:03:33,828
กระแสของประจุผลักให้ยานพุ่งไปยังทิศตรงข้าม

60
00:03:33,828 --> 00:03:35,941
ต้องขอบคุณกฎข้อสามของนิวตัน

61
00:03:35,941 --> 00:03:38,926
และในที่แต่ละประจุเป็นอนุภาคที่เล็กมาก ๆ

62
00:03:38,926 --> 00:03:42,734
แรงที่ถูกรวมกันของพวกมันจำนวนมาก
ที่ผลักออกจากยาน

63
00:03:42,734 --> 00:03:46,339
มีมากพอที่จะก่อให้เกิด
ความเร่งที่มีนัยสำคัญ

64
00:03:46,339 --> 00:03:49,356
และไม่เหมือนกับเครื่องยนต์ไอพ่น
ที่ใช้เชื้อเพลิงมากมายจากจรวด

65
00:03:49,356 --> 00:03:53,373
กระแสประจุนี้เล็กกว่า
และมีประสิทธิภาพมากกว่า

66
00:03:53,373 --> 00:03:57,745
ซึ่งทำให้มันเหมาะสม
กับภารกิจในอวกาศที่ห่างไกล

67
00:03:57,745 --> 00:04:01,366
ระบบขับดันขนาดเล็กนี้ 
ยังไม่ได้รับการทดสอบอย่างสมบูรณ์

68
00:04:01,366 --> 00:04:04,513
แต่นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่า
พวกมันให้ความเชื่อมั่น

69
00:04:04,513 --> 00:04:07,690
ในการปล่อยยานเล็ก
ออกจากวงโครจรของโลก

70
00:04:07,690 --> 00:04:11,707
จริง ๆ แล้ว พวกเขาคาดว่า 
ยานจิ๋วเป็นพัน ๆ ลำ

71
00:04:11,707 --> 00:04:14,013
จะถูกปล่อยออกไปในอีกสิบปี

72
00:04:14,013 --> 00:04:18,065
เพื่อเก็บข้อมูล 
ซึ่งในปัจจุบันนี้เราได้แค่ฝันถึง

73
00:04:18,065 --> 00:04:21,402
และนี่ก็คือวิทยาศาตร์ยานอวกาศจิ๋ว