WEBVTT

00:00:00.793 --> 00:00:02.967
ผมอยากให้คุณลองจินตนาการ

00:00:02.967 --> 00:00:06.817
ดูสักครู่ ว่าคุณกำลังเล่นเกมเศรษฐีอยู่

00:00:06.817 --> 00:00:09.424
แต่ว่าในเกมนี้

00:00:09.424 --> 00:00:12.393
ไม่ว่าทักษะ พรสวรรค์ หรือโชค

00:00:12.393 --> 00:00:14.931
ที่จะช่วยให้คุณประสบความสำเร็จในเกม
ดังเช่นในชีวิตจริง

00:00:14.931 --> 00:00:16.347
จะไร้ผลโดยสิ้นเชิง

00:00:16.347 --> 00:00:18.642
เพราะเกมนี้ตั้งกติกาไว้ไม่ยุติธรรม

00:00:18.642 --> 00:00:20.522
และคุณเป็นฝ่ายได้เปรียบ

00:00:20.522 --> 00:00:22.401
คุณมีเงินมากกว่า

00:00:22.401 --> 00:00:24.961
มีโอกาสเดินไปรอบๆ กระดาน ได้มากกว่า

00:00:24.961 --> 00:00:27.186
และเข้าถึงทรัพยากรได้มากกว่า

00:00:27.186 --> 00:00:28.517
และเมื่อคุณคิดถึงประสบการณ์นั้น

00:00:28.517 --> 00:00:31.105
ผมอยากให้คุณลองถามตัวเอง

00:00:31.105 --> 00:00:32.875
ว่าประสบการณ์ที่ได้

00:00:32.875 --> 00:00:36.005
จากการเป็นผู้เล่นอภิสิทธิ์ 
ในเกมที่ไม่ยุติธรรมนี้

00:00:36.005 --> 00:00:38.928
เปลี่ยนวิธีที่คุณคิดเกี่ยวกับตัวเอง

00:00:38.928 --> 00:00:42.786
และผู้เล่นคนอื่นๆ ไปอย่างไร

NOTE Paragraph

00:00:42.786 --> 00:00:45.833
เราจึงได้เริ่มการศึกษาหนึ่ง
ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์

00:00:45.833 --> 00:00:48.135
เพื่อศึกษาคำถามนี้โดยเฉพาะ

00:00:48.135 --> 00:00:49.793
เราพาผู้เล่น ซึ่งเป็นคนแปลกหน้า

00:00:49.793 --> 00:00:52.554
กว่า 100 คู่ เข้ามาในห้องทดลอง

00:00:52.554 --> 00:00:54.374
และใช้การโยนเหรียญ

00:00:54.374 --> 00:00:56.161
เพื่อสุ่มให้ผู้เล่นหนึ่งในสองคนนั้น

00:00:56.161 --> 00:00:58.506
เป็นผู้เล่นที่รวยกว่าในเกมที่ไม่ยุติธรรมนี้

00:00:58.506 --> 00:01:01.327
พวกเขาได้เงินมากกว่าเป็นสองเท่า

00:01:01.327 --> 00:01:02.828
เมื่อพวกเขาเดินครบรอบ

00:01:02.828 --> 00:01:05.034
เขาได้เงินเดือนเป็นสองเท่า

00:01:05.034 --> 00:01:07.007
และพวกเขาได้ทอยลูกเต๋าสองลูก
แทนที่จะได้ทอยเพียงลูกเดียว

00:01:07.007 --> 00:01:08.818
ดังนั้นพวกเขาจะเดินไปรอบๆ กระดานได้มากกว่า

00:01:08.818 --> 00:01:11.824
(เสียงหัวเราะ)

00:01:11.824 --> 00:01:13.537
และตลอดเวลา 15 นาที

00:01:13.537 --> 00:01:17.067
เราเฝ้าดูผ่านกล้องที่ซ่อนไว้ ว่าเกิดอะไรขึ้น

00:01:17.067 --> 00:01:18.888
และสิ่งที่ผมอยากทำวันนี้ เป็นครั้งแรก

00:01:18.888 --> 00:01:21.400
คือแสดงให้พวกคุณเห็นถึงสิ่งที่เราเห็น

00:01:21.400 --> 00:01:22.909
แต่คุณต้องยอมทนกับคุณภาพของเสียงที่ไม่ค่อยดีนัก

00:01:22.909 --> 00:01:25.565
ในบางกรณี

00:01:25.580 --> 00:01:27.775
ดังนั้นเราจึงให้คำบรรยายใต้ภาพ

00:01:27.775 --> 00:01:29.165
ผู้เล่นรวย: คุณมีแบงค์ 500 กี่ใบ

00:01:29.165 --> 00:01:30.400
ผู้เล่นจน: แค่ใบเดียว

NOTE Paragraph

00:01:30.400 --> 00:01:31.517
ผู้เล่นรวย: พูดจริงเหรอ
ผู้เล่นจน: ใช่

NOTE Paragraph

00:01:31.517 --> 00:01:33.270
ผู้เล่นรวย: ผมมีตั้ง 3 ใบแน่ะ (หัวเราะ)

00:01:33.270 --> 00:01:35.196
ผมไม่รู้ว่าทำไมเขาให้ผมมาเยอะแบบนี้

NOTE Paragraph

00:01:35.196 --> 00:01:37.034
พอล พิฟ: เอาล่ะ มันเริ่มปรากฏชัดต่อผู้เล่น
ในเวลาอันรวดเร็ว

00:01:37.034 --> 00:01:38.376
ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

00:01:38.376 --> 00:01:40.671
ชัดเจนว่าผู้เล่นคนหนึ่งมีเงินมากกว่า

00:01:40.671 --> 00:01:42.820
ผู้เล่นอีกคนหนึ่ง

00:01:42.820 --> 00:01:44.962
และเมื่อเกมดำเนินไป

00:01:44.962 --> 00:01:46.967
เราเริ่มพบความแตกต่าง

00:01:46.967 --> 00:01:49.416
ความแตกต่างที่ชัดเจนเริ่มปรากฏ

00:01:49.416 --> 00:01:51.290
ระหว่างผู้เล่นทั้งสอง

00:01:51.290 --> 00:01:53.010
ผู้เล่นที่รวยกว่า

00:01:53.010 --> 00:01:55.588
เริ่มจะเดินหมากไปรอบกระดานด้วยเสียงดังขึ้น

00:01:55.588 --> 00:01:57.469
แทบจะกระแทกกระดานด้วยตัวหมากเลย

00:01:57.469 --> 00:02:00.389
เมื่อเขาเดินไปรอบๆ กระดาน

00:02:00.389 --> 00:02:03.382
เราเริ่มเห็นสัญญาณแห่งการข่ม

00:02:03.382 --> 00:02:04.972
และการแสดงออกถึงอำนาจ

00:02:04.972 --> 00:02:07.394
ในทางอวัจนภาษา

00:02:07.394 --> 00:02:11.349
และการเฉลิมฉลองในกลุ่มผู้เล่นรวย

NOTE Paragraph

00:02:11.349 --> 00:02:13.870
เรามีชามใส่เพรทเซลวางอยู่ด้านข้างโต๊ะ

00:02:13.870 --> 00:02:15.531
มีอยู่ตรงมุมขวาล่างนั่น

00:02:15.531 --> 00:02:19.018
นี่ทำให้เราสามารถสังเกตพฤติกรรม
การบริโภคของผู้เล่นได้

00:02:19.018 --> 00:02:23.636
เรานับจำนวนเพรทเซลที่ผู้เล่นแต่ละคนกิน

NOTE Paragraph

00:02:23.636 --> 00:02:25.569
ผู้เล่นรวย: เพรทเซลพวกนี้มันเป็นกลลวงหรือเปล่า?

NOTE Paragraph

00:02:25.569 --> 00:02:27.495
ผู้เล่นจน: ไม่รู้สิ

NOTE Paragraph

00:02:27.495 --> 00:02:30.634
พอล: เอาล่ะ ไม่น่าแปลกใจเลย ผู้เล่นเหล่านั้นสงสัยเรา

00:02:30.634 --> 00:02:32.139
พวกเขาสงสัยว่าชามเพรทเซล

00:02:32.139 --> 00:02:33.920
ถูกวางไว้ตรงนั้นทำไม

00:02:33.920 --> 00:02:35.834
คนหนึ่งถึงกับถามขึ้น ดังเช่นที่คุณเห็น

00:02:35.834 --> 00:02:38.793
ว่าชามเพรทเซลที่วางอยู่ตรงนั้นเป็นกลลวงหรือไม่

00:02:38.793 --> 00:02:41.703
แม้กระนั้น ด้วยอำนาจของสถานการณ์

00:02:41.703 --> 00:02:44.004
ที่ส่งให้เกิดการข่มอย่างเลี่ยงไม่ได้

00:02:44.004 --> 00:02:48.457
ผู้เล่นที่รวยกว่าก็เริ่มกินเพรทเซลมากขึ้น

NOTE Paragraph

00:02:51.976 --> 00:02:54.073
ผู้เล่นรวย: ฉันชอบเพรทเซลจริงๆ

NOTE Paragraph

00:02:54.073 --> 00:02:56.402
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:57.988 --> 00:03:00.118
พอล: และเมื่อเกมดำเนินต่อไป

00:03:00.118 --> 00:03:02.450
พฤติกรรมรูปแบบหนึ่งที่น่าสนใจมากๆ

00:03:02.450 --> 00:03:05.523
ก็เริ่มปรากฏขึ้น

00:03:05.523 --> 00:03:07.394
นั่นคือ ผู้เล่นที่รวยกว่า

00:03:07.394 --> 00:03:10.516
เริ่มทำตัวหยาบคายขึ้นกับอีกคนหนึ่ง

00:03:10.516 --> 00:03:12.587
สนใจต่อสถานการณ์อันยากลำบาก

00:03:12.587 --> 00:03:14.431
ของผู้เล่นที่จนกว่า

00:03:14.431 --> 00:03:16.502
และเริ่มแสดง

00:03:16.502 --> 00:03:18.971
ถึงความสำเร็จเชิงวัตถุของพวกเขามากขึ้น

00:03:18.971 --> 00:03:22.177
คล้ายกับการอวดว่าพวกเขาเก่งแค่ไหน

00:03:23.589 --> 00:03:27.699
ผู้เล่นรวย: ฉันมีเงินพอจะซื้อทุกอย่างเลย

00:03:27.699 --> 00:03:29.317
ผู้เล่นจน: เท่าไหร่หรือ?

00:03:29.317 --> 00:03:33.279
ผู้เล่นรวย: คุณเป็นหนี้ฉัน 24 ดอลลาร์

00:03:33.279 --> 00:03:36.135
คุณจะหมดตัวในไม่ช้านี้แน่ๆ

00:03:36.135 --> 00:03:38.295
ฉันจะซื้อมัน ฉันมีเงินเยอะเหลือเกิน

00:03:38.295 --> 00:03:40.241
ฉันมีเงินมากจนใช้ไม่หมดเลย

00:03:40.241 --> 00:03:42.201
ผู้เล่นรวยคนที่ 2: ฉันจะซื้อทุกอย่างในกระดานนี้เลย

00:03:42.201 --> 00:03:43.931
ผู้เล่นรวยคนที่ 3: คุณจะต้องหมดตัวในไม่ช้านี้แน่ๆ

00:03:43.931 --> 00:03:46.779
ตอนนี้ไม่มีใครสู้ฉันได้แล้ว

NOTE Paragraph

00:03:46.779 --> 00:03:49.095
พอล: และนี่คือสิ่งที่ผมคิด

00:03:49.095 --> 00:03:50.843
ว่ามันช่างน่าสนใจจริงๆ

00:03:50.843 --> 00:03:54.097
นั่นคือ หลังจาก 15 นาทีของการเล่นเกม

00:03:54.097 --> 00:03:58.490
เราให้ผู้เล่นแต่ละคนบรรยายถึง
ประสบการณ์ของพวกเขาระหว่างเกม

00:03:58.490 --> 00:04:00.565
และเมื่อผู้เล่นที่รวยกว่า พูดถึงเหตุผล

00:04:00.565 --> 00:04:02.447
ว่าทำไมพวกเขาถึงชนะอย่างเลี่ยงไม่ได้

00:04:02.447 --> 00:04:04.466
ในเกมเศรษฐีที่ไม่ยุติธรรมนี้

00:04:04.466 --> 00:04:09.275
(เสียงหัวเราะ)

00:04:09.275 --> 00:04:12.839
พวกเขาพูดถึงสิ่งที่เขาทำ

00:04:12.839 --> 00:04:15.653
เพื่อซื้ออสังหาริมทรัพย์ต่างๆ

00:04:15.653 --> 00:04:18.435
และได้รับความสำเร็จในเกม

00:04:18.435 --> 00:04:20.924
พวกเขาแทบไม่ได้นึกถึง

00:04:20.924 --> 00:04:23.639
ความแตกต่างของสถานการณ์

00:04:23.639 --> 00:04:26.312
รวมถึงการโยนเหรียญในตอนแรก

00:04:26.312 --> 00:04:28.627
ที่ให้โอกาสพวกเขา

00:04:28.627 --> 00:04:31.616
ให้มาอยู่ในตำแหน่งที่มีสิทธิพิเศษตั้งแต่แรก

00:04:31.616 --> 00:04:34.454
และนั่นคือมุมมองที่ไม่น่าเชื่อ

00:04:34.454 --> 00:04:39.909
ว่าจิตใจคนเรา หาเหตุผลให้กับความได้เปรียบอย่างไร

NOTE Paragraph

00:04:39.909 --> 00:04:42.130
เกมเศรษฐีนี้ สามารถใช้

00:04:42.130 --> 00:04:44.973
อุปมาไดักับการพยามเข้าใจสภาพสังคม

00:04:44.973 --> 00:04:48.258
และโครงสร้างทางสังคม ที่ซึ่งบางคน

00:04:48.258 --> 00:04:50.650
มีความร่ำรวย และมีฐานะดีมาก

00:04:50.650 --> 00:04:52.127
และอีกหลายๆคน ไม่เป็นเช่นนั้น

00:04:52.127 --> 00:04:55.060
พวกเขาไม่ร่ำรวย ไม่มีฐานะ

00:04:55.060 --> 00:04:58.174
และแทบไม่มีทางเข้าถึงทรัพยากรอันมีค่า

00:04:58.174 --> 00:05:01.410
และสิ่งที่ผมและเพื่อนร่วมงานได้ศึกษามาตลอด

00:05:01.410 --> 00:05:05.479
7 ปีที่ผ่านมา คือผลกระทบของโครงสร้างลักษณะนี้

00:05:05.479 --> 00:05:08.763
สิ่งที่เราพบในหลายๆ งานวิจัย

00:05:08.763 --> 00:05:12.180
และผู้เข้าร่วมวิจัยกว่าพันคนทั่วประเทศนี้

00:05:12.180 --> 00:05:16.712
คือเมื่อความร่ำรวยของคนคนหนึ่งเพิ่มขึ้น

00:05:16.712 --> 00:05:22.780
ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจกลับลดลง

00:05:22.780 --> 00:05:26.551
และความรู้สึกถึงผลประโยชน์ สิ่งที่เขาควรได้รับ

00:05:26.551 --> 00:05:31.099
และความคิดเรื่องผลประโยชน์ส่วนตัว กลับเพิ่มขึ้น

00:05:31.099 --> 00:05:33.158
ในการสำรวจ เราพบว่าจริงๆ แล้ว

00:05:33.158 --> 00:05:35.035
คนที่ร่ำรวยกว่า

00:05:35.035 --> 00:05:38.075
มักจะรับได้กับความคิดที่ว่า ความโลภเป็นสิ่งดี

00:05:38.075 --> 00:05:40.078
ชื่นชอบการแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน

00:05:40.078 --> 00:05:42.794
และมองว่าถูกศีลธรรม

00:05:42.794 --> 00:05:44.643
สิ่งที่ผมอยากพูดวันนี้

00:05:44.643 --> 00:05:49.464
คือนัยของแนวความคิดเรื่องผลประโยชน์ส่วนตน

00:05:49.464 --> 00:05:51.827
พูดเกี่ยวกับว่าทำไมเราควรสนใจความหมายของมัน

00:05:51.827 --> 00:05:55.469
และจบด้วยสิ่งที่ควรต้องทำ

NOTE Paragraph

00:05:55.469 --> 00:05:57.634
ในการศึกษาแรกๆ ที่เราได้ทำในด้านนี้

00:05:57.634 --> 00:05:58.920
คือการศึกษาด้านพฤติกรรมการช่วยเหลือ

00:05:58.920 --> 00:06:01.079
นักจิตวิทยาสังคมเรียกมันว่า

00:06:01.079 --> 00:06:03.170
พฤติกรรมสนับสนุนสังคม
(pro-social behavior)

00:06:03.170 --> 00:06:05.883
และเราก็สนใจเป็นอย่างยิ่งว่าใครจะมีแนวโน้ม

00:06:05.883 --> 00:06:08.231
ที่จะเสนอความช่วยเหลือให้กับบุคคลอื่น

00:06:08.231 --> 00:06:11.388
คนรวย หรือคนจน

00:06:11.388 --> 00:06:15.790
ในการศึกษาหนึ่ง เรานำสมาชิกจากชุมชนหนึ่ง

00:06:15.790 --> 00:06:18.090
ทั้งรวยและจนมาในห้องทดลอง

00:06:18.090 --> 00:06:21.584
และแต่ละคนจะได้รับเงิน 10 ดอลลาร์

00:06:21.584 --> 00:06:23.194
เราบอกผู้เข้าทดลอง

00:06:23.194 --> 00:06:25.642
ว่าเขาสามารถเก็บเงิน 10 ดอลลาร์นี้ไว้

00:06:25.642 --> 00:06:27.617
หรือถ้าต้องการ พวกเขาอาจเลือกแบ่งเงินส่วนหนึ่ง

00:06:27.617 --> 00:06:29.612
ให้กับคนแปลกหน้า

00:06:29.612 --> 00:06:31.083
ที่ไม่เปิดเผยตัวตน

00:06:31.083 --> 00:06:34.119
พวกเขาจะไม่มีวันได้เจอคนแปลกหน้า
และคนแปลกหน้าจะไม่มีวันได้เจอพวกเขา

00:06:34.119 --> 00:06:37.337
และเราก็เฝ้าสังเกตว่าคนเหล่านี้จะแบ่งเงินให้เท่าไหร่

00:06:37.337 --> 00:06:39.687
คนที่มีรายได้ 25,000 ดอลลาร์

00:06:39.687 --> 00:06:42.014
หรือบางทีก็ต่ำกว่า 15,000 ดอลลาร์ต่อปี

00:06:42.014 --> 00:06:44.241
ให้เงินของพวกเขา ให้กับคนแปลกหน้า

00:06:44.241 --> 00:06:45.324
คิดเป็น 44%

00:06:45.324 --> 00:06:47.632
มากกว่ากลุ่มคนที่มีรายได้ 150,000

00:06:47.632 --> 00:06:50.879
หรือ 200,000 ดอลลาร์ต่อปี

NOTE Paragraph

00:06:50.879 --> 00:06:53.627
เราให้คนเหล่านี้เล่นเกม

00:06:53.627 --> 00:06:56.258
เพื่อดูว่าใครจะมีแนวโน้มที่จะโกงมากกว่ากัน

00:06:56.258 --> 00:06:58.652
เพื่อเพิ่มโอกาสในการชนะรางวัล

00:06:58.652 --> 00:07:01.372
ในเกมหนึ่ง เราได้ตั้งคอมพิวเตอร์ไว้

00:07:01.372 --> 00:07:04.164
เพื่อทำให้ลูกเต๋าไม่สามารถ

00:07:04.164 --> 00:07:05.150
ถูกทอยออกมาได้เป็นแต้มบางแต้ม

00:07:05.150 --> 00:07:08.242
ดังนั้น คุณจะไม่สามารถทอยได้เกิน 12 แต้มในเกมนี้

00:07:08.242 --> 00:07:11.354
แต่กระนั้น เมื่อคุณรวยขึ้น

00:07:11.354 --> 00:07:13.111
คุณยิ่งมีแนวโน้มที่จะโกงในเกมนี้

00:07:13.111 --> 00:07:17.010
เพื่อเอารางวัลเงินสด 50 ดอลลาร์

00:07:17.010 --> 00:07:20.855
บางครั้ง โอกาสนั้นอาจสูงถึง 3-4 เท่าเลยทีเดียว

NOTE Paragraph

00:07:20.855 --> 00:07:23.088
เราทำการศึกษาอีกชิ้นหนึ่ง เพื่อดูว่า

00:07:23.088 --> 00:07:26.311
ผู้คนมีแนวโน้มที่จะหยิบลูกอม

00:07:26.311 --> 00:07:28.802
จากโหลที่เราบอกเอาไว้ชัดเจนว่า

00:07:28.802 --> 00:07:31.042
ลูกอมเหล่านี้มีไว้ให้เด็กเท่านั้น

00:07:31.042 --> 00:07:34.484
(เสียงหัวเราะ)

00:07:34.484 --> 00:07:36.325
ผมไม่ได้พูดเล่นนะครับ

00:07:36.325 --> 00:07:39.054
ผมรู้ มันอาจฟังดูเหมือนเรื่องตลก

00:07:39.054 --> 00:07:41.295
เราบอกผู้เข้าทดลองอย่างชัดเจน

00:07:41.295 --> 00:07:43.164
ว่าโหลลูกอมนั้น มีไว้ให้ผู้เข้าทดลองที่เป็นเด็ก

00:07:43.164 --> 00:07:45.648
ในห้องวิจัยเรื่องพัฒนาการทีอยู่ติดกัน

00:07:45.648 --> 00:07:47.698
พวกเด็กๆ กำลังอยู่ในห้องเรียน 
และลูกอมนี้มีไว้สำหรับเด็กๆ

00:07:47.698 --> 00:07:51.341
และเราก็เฝ้าสังเกต
ว่าผู้เข้าทดลองแต่ละคนหยิบลูกอมไปมากแค่ไหน

00:07:51.341 --> 00:07:52.854
ผู้เข้าทดลองที่รู้สึกว่าตัวเองรวย

00:07:52.854 --> 00:07:54.259
เอาลูกอมไป มากเป็นสองเท่า

00:07:54.259 --> 00:07:57.408
เมื่อเทียบกับผู้เข้าทดลองที่รู้สึกว่าตัวเองจน

NOTE Paragraph

00:07:57.408 --> 00:08:00.061
เราศึกษาแม้แต่รถยนต์

00:08:00.061 --> 00:08:01.923
ไม่ใช่รถทั่วๆ ไป

00:08:01.923 --> 00:08:04.994
แต่ศึกษาว่าคนขับรถประเภทไหน

00:08:04.994 --> 00:08:08.097
มีแนวโน้มจะฝ่าฝืนกฎหมายมากกว่ากัน

00:08:08.097 --> 00:08:10.934
ในการศึกษาหนึ่ง เราศึกษาว่า

00:08:10.934 --> 00:08:15.090
คนขับจะหยุดให้คนเดินถนน

00:08:15.090 --> 00:08:17.989
ที่ยืนรอข้ามถนนที่ทางม้าลายหรือไม่

00:08:17.989 --> 00:08:19.733
อย่างที่ทุกคนรู้ ในแคลิฟอร์เนีย

00:08:19.733 --> 00:08:22.257
เพราะผมมั่นใจว่าทุกคนก็ทำ

00:08:22.257 --> 00:08:26.185
กฏหมายบอกให้รถต้องหยุดให้คนที่รอข้ามถนน

00:08:26.185 --> 00:08:28.117
นี่คือตัวอย่างการทดลองของเรา

00:08:28.117 --> 00:08:30.233
หน้าม้าของเราอยู่ทางด้านซ้าย

00:08:30.233 --> 00:08:31.822
ทำทีเป็นคนเดินถนน

00:08:31.822 --> 00:08:36.073
เขาเดินเข้ามา ในขณะที่กระบะสีแดงหยุดทันเวลา

00:08:36.073 --> 00:08:38.391
และในสไตล์คนแคลิฟอร์เนีย รถบัสที่ตามมา

00:08:38.391 --> 00:08:40.728
ก็เบี่ยงแซง จนเกือบจะชนคนข้ามถนนของเรา

00:08:40.728 --> 00:08:42.284
(เสียงหัวเราะ)

00:08:42.284 --> 00:08:44.151
และนี่คือตัวอย่างของรถที่แพงขึ้นมาหน่อย

00:08:44.151 --> 00:08:45.889
พรีอุส ขับผ่านไปเลย

00:08:45.889 --> 00:08:50.197
รถ BMW ก็ทำเช่นกัน

00:08:51.388 --> 00:08:53.887
เราศึกษารถหลายร้อยคัน

00:08:53.887 --> 00:08:56.243
ใช้เวลาหลายวัน

00:08:56.243 --> 00:08:59.195
เพื่อติดตามว่าใครหยุด และใครไม่หยุด

00:09:00.466 --> 00:09:02.660
สิ่งที่เราพบคือ เมื่อความแพง

00:09:02.660 --> 00:09:06.960
ของรถยนต์เพิ่มขึ้น

00:09:06.960 --> 00:09:08.844
แนวโน้มของคนขับที่จะฝ่าฝืนกฎหมาย

00:09:08.844 --> 00:09:10.088
ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

00:09:10.088 --> 00:09:12.780
ไม่มีรถคันใดเลย ผมย้ำว่าไม่มีเลย

00:09:12.780 --> 00:09:16.080
ในกลุ่มรถที่ราคาถูกที่สุด

00:09:16.080 --> 00:09:17.645
ที่ฝ่าฝืนกฎหมาย

00:09:17.645 --> 00:09:20.038
และเกือบ 50 เปอร์เซนต์ของรถยนต์

00:09:20.038 --> 00:09:22.446
ในกลุ่มรถที่แพงที่สุด

00:09:22.446 --> 00:09:25.289
ฝ่าฝืนกฎหมาย

00:09:25.289 --> 00:09:27.182
เราทำการศึกษาอื่นๆ เพื่อศึกษาว่า

00:09:27.182 --> 00:09:30.733
คนที่รวยกว่า จะมีแนวโน้มที่จะโกหกในการเจรจาต่อรอง

00:09:30.733 --> 00:09:32.823
และจะส่งเสริมพฤติกรรมไร้จรรยาบรรณในที่ทำงาน

00:09:32.823 --> 00:09:35.431
เช่นการขโมยเงินจากแคชเชียร์

00:09:35.431 --> 00:09:40.514
รับสินบน โกหกลูกค้า

NOTE Paragraph

00:09:40.514 --> 00:09:42.076
ผมไม่ได้ชี้นำว่า

00:09:42.076 --> 00:09:43.779
ไม่ใช่เฉพาะคนรวย

00:09:43.779 --> 00:09:45.691
ที่แสดงพฤติกรรมเหล่านี้

00:09:45.691 --> 00:09:48.460
ไม่ใช่เลยครับ อันที่จริง ผมคิดว่า พวกเราทุกคน

00:09:48.460 --> 00:09:51.424
ในชีวิตของเราทุกๆวัน ทุกๆ นาที

00:09:51.424 --> 00:09:54.396
ต้องเผชิญกับความขัดแย้งในใจ

00:09:54.396 --> 00:09:57.693
ว่าเมื่อไหร่ หรือควรหรือไม่ ที่จะเอาผลประโยชน์ส่วนตัว

00:09:57.693 --> 00:10:00.047
อยู่เหนือผลประโยชน์ของคนอื่นๆ

00:10:00.047 --> 00:10:02.429
และนั่นก็เป็นที่เข้าใจได้ เพราะ

00:10:02.429 --> 00:10:04.992
ความฝันแบบอเมริกันนั้น

00:10:04.992 --> 00:10:08.091
คือแนวคิดที่ว่าเราทุกคนมีโอกาสเท่ากัน

00:10:08.091 --> 00:10:10.125
ในความสำเร็จและรุ่งเรือง

00:10:10.125 --> 00:10:12.682
ตราบใดที่เราทุ่มเทกายใจ และทำงานหนัก

00:10:12.682 --> 00:10:15.386
ในแง่หนึ่ง มันหมายถึงว่าในบางครั้ง

00:10:15.386 --> 00:10:18.485
คุณต้องยกเอาผลประโยชน์ส่วนตน

00:10:18.485 --> 00:10:21.915
ให้อยู่เหนือผลประโยชน์ และความเป็นอยู่
ของคนอื่นๆ รอบๆ ตัวคุณ

00:10:21.915 --> 00:10:24.084
แต่ที่สิ่งที่เราค้นพบ ก็คือ

00:10:24.084 --> 00:10:26.492
เมื่อคุณร่ำรวยขึ้น คุณมีแนวโน้มที่

00:10:26.492 --> 00:10:29.207
จะแสวงหาวิสัยทัศน์ของความสำเร็จส่วนตัว

00:10:29.207 --> 00:10:31.442
และการทำงานบรรลุเป้าหมาย

00:10:31.442 --> 00:10:34.790
จนเริ่มเป็นผลเสียต่อคนรอบข้างคุณ

00:10:34.790 --> 00:10:37.554
ผมวาดกราฟแสดงค่าเฉลี่ยรายรับ
ที่แต่ละครัวเรือนได้รับ

00:10:37.554 --> 00:10:41.170
โดยแบ่งออกเป็น 5 กลุ่มรายได้
และกลุ่ม 5% ของครัวเรือนที่มีรายได้สูงสุด

00:10:41.170 --> 00:10:43.340
ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา

00:10:43.340 --> 00:10:45.882
ในปี 1993 ความแตกต่างระหว่าง

00:10:45.882 --> 00:10:48.967
แต่ละควอนไทล์ของประชากร ในแง่ของรายรับ

00:10:48.967 --> 00:10:51.564
มันเลวร้ายทีเดียว

00:10:51.564 --> 00:10:54.161
ไม่ยากเลยที่จะมองเห็นความแตกต่างนี้

00:10:54.161 --> 00:10:57.045
แต่ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ความแตกต่างที่เด่นชัดนั้น

00:10:57.045 --> 00:10:59.219
ก็ยิ่งแตกต่างกันมากขึ้นไปอีก

00:10:59.219 --> 00:11:02.373
ระหว่างกลุ่มคนรวย และคนอื่นๆ ที่เหลือ

00:11:02.373 --> 00:11:06.065
อันที่จริง คนที่รายได้สูงสุด 20 เปอร์เซ็นต์แรก

00:11:06.065 --> 00:11:09.143
เป็นเจ้าของสินทรัพย์เกือบ 90 เปอร์เซนต์ของประเทศนี้

00:11:09.143 --> 00:11:11.402
เราอยู่ในช่วงแห่งความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ

00:11:11.402 --> 00:11:13.890
ที่สูงแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

00:11:15.634 --> 00:11:17.970
นั่นหมายความว่า ความมั่งคั่งไม่เพียงจะ

00:11:17.970 --> 00:11:22.450
กระจุกตัวอยู่กับกลุ่มคนที่เล็กลง

00:11:22.450 --> 00:11:24.834
แต่ความฝันแบบอเมริกัน

00:11:24.834 --> 00:11:26.782
ก็ยังไกลเกินเอื้อมออกไปเรื่อยๆ

00:11:26.782 --> 00:11:29.975
สำหรับคนส่วนใหญ่แบบพวกเรา
ที่มีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ

00:11:29.975 --> 00:11:32.242
และถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ตามการศึกษาของเรา

00:11:32.242 --> 00:11:34.237
ที่ว่า เมื่อคุณมั่งมีขึ้น

00:11:34.237 --> 00:11:36.779
คุณจะรู้สึกว่าคุณสมควรได้รับความมั่งคั่งนั้น

00:11:36.779 --> 00:11:39.772
และคุณจะมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญ
กับผลประโยชน์ส่วนตัว

00:11:39.772 --> 00:11:41.739
มากกว่าผลประโยชน์ของคนอื่นๆ

00:11:41.739 --> 00:11:45.129
และยินยอมที่จะทำสิ่งเลวร้าย
เพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์นั้น

00:11:45.129 --> 00:11:46.863
ดังนั้น ไม่มีเหตุผลเลย ที่จะคิดว่า

00:11:46.863 --> 00:11:48.961
รูปแบบที่ว่านี้จะดีขึ้น

00:11:48.961 --> 00:11:50.504
อันที่จริง มันแน่นอนที่ว่า

00:11:50.504 --> 00:11:52.487
สถานการณ์จะเลวร้ายลงกว่านี้

00:11:52.487 --> 00:11:55.334
และนี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้น ถ้าทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม

00:11:55.334 --> 00:11:59.961
ในอัตราเพิ่มที่คงที่ ในอนาคตอีก 20 ปี

NOTE Paragraph

00:11:59.961 --> 00:12:02.682
ความเหลื่อมล้ำทางเศรฐกิจ

00:12:02.682 --> 00:12:04.606
เป็นอะไรที่เราทุกคนควรกังวล

00:12:04.606 --> 00:12:07.135
ไม่ใช่เพราะผู้คนที่อยู่ที่ข้างล่างสุด

00:12:07.135 --> 00:12:08.649
ของโครงสร้างสังคม

00:12:08.649 --> 00:12:10.889
แต่เป็นเพราะกลุ่มคน หรือสังคม

00:12:10.889 --> 00:12:16.089
ที่มีความเหลือมล้ำทางเศรษกิจมากๆ นั้น
แย่กว่าในหลายๆ แง่

00:12:16.089 --> 00:12:18.928
ไม่ใช่แค่กับคนที่อยู่ด้านล่างสุด แต่กับทุกคน

00:12:18.928 --> 00:12:21.055
มีงานวิจัยที่โดดเด่นหลายชิ้น

00:12:21.055 --> 00:12:23.647
จากห้องวิจัยชั้นนำทั่วโลก

00:12:23.647 --> 00:12:26.535
ที่แสดงให้เห็นถึงสิ่งมากมาย

00:12:26.535 --> 00:12:28.424
ที่คอยบ่อนทำลายสังคม

00:12:28.424 --> 00:12:31.064
เมื่อความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจมีมากขึ้น

00:12:31.064 --> 00:12:33.717
ความยืดหยุ่นทางสังคม สิ่งที่เราใส่ใจ

00:12:33.717 --> 00:12:36.198
สุขภาพ ความเชื่อใจกันในสังคม

00:12:36.198 --> 00:12:39.243
ทุกอย่างลดลงเมื่อความเหลื่อมล้ำมีมากขึ้น

00:12:39.243 --> 00:12:41.258
และเช่นเดียวกัน สิ่งเลวร้าย

00:12:41.258 --> 00:12:43.870
ในสังคม

00:12:43.870 --> 00:12:45.964
เช่น โรคอ้วน ความรุนแรง

00:12:45.964 --> 00:12:47.585
จำนวนนักโทษ และการลงโทษ

00:12:47.585 --> 00:12:51.727
นั้นกลับแย่ลง เมื่อความเหลื่อมล้ำด้านเศรษฐกิจเพิ่มขึ้น

00:12:51.727 --> 00:12:54.137
และเช่นกัน ผลลัพธ์เหล่านี้ ไม่ได้เกิดขึ้น

00:12:54.137 --> 00:12:56.198
ในสังคมเพียงไม่กี่แห่ง

00:12:56.198 --> 00:12:58.799
แต่เกิดขึ้นในสังคมทุกรูปแบบ

00:12:58.799 --> 00:13:01.915
แม้กระทั่งผู้คนที่อยู่บนยอดสุด ก็ได้รับผลลัพธ์เหล่านี้

NOTE Paragraph

00:13:01.915 --> 00:13:05.158
แล้วเราจะทำอย่างไร

00:13:05.158 --> 00:13:08.629
ผลกระทบในแง่ร้าย

00:13:08.629 --> 00:13:11.137
ที่ค่อยๆ ลุกลามอย่างไม่หยุดนี้

00:13:11.137 --> 00:13:14.546
อาจดูเหมือนบางสิ่งที่เกินจะควบคุมได้

00:13:14.546 --> 00:13:16.464
และไม่มีทางที่เราจะสามารถหยุดมันได้

00:13:16.464 --> 00:13:19.260
แน่นอนว่า ไม่มีอะไรที่เราในฐานะปัจเจกบุคคล
สามารถช่วยได้

00:13:19.260 --> 00:13:23.093
แต่อันที่จริง สิ่งที่เราค้นพบ

00:13:23.093 --> 00:13:26.281
ในงานวิจัยจากห้องทดลองของเรา

00:13:26.281 --> 00:13:31.371
ก็คือ การแทรกแซงด้านจิตวิทยาเพียงเล็กน้อย

00:13:31.371 --> 00:13:34.680
การปรับเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย ในเรื่องคุณค่าของผู้คน

00:13:34.680 --> 00:13:37.903
การผลักดันเพียงเล็กน้อย ไปในบางทิศทาง

00:13:37.903 --> 00:13:41.468
ก็สามารถฟื้นคืนสถานะของความเสมอภาค
และความเห็นอกเห็นใจ

00:13:41.468 --> 00:13:43.520
ยกตัวอย่างเช่น การย้ำเตือนผู้คน

00:13:43.520 --> 00:13:45.776
ถึงผลประโยชน์ของการร่วมมือกัน

00:13:45.776 --> 00:13:48.680
หรือประโยชน์ของชุมชน

00:13:48.680 --> 00:13:52.615
จะทำให้คนที่ร่ำรวยกว่า เชื่อในหลักความเสมอภาค

00:13:52.615 --> 00:13:55.150
ได้พอๆ กับคนจน

00:13:55.150 --> 00:13:58.527
ในการศึกษาหนึ่ง เราให้ผู้คนดูวิดีโอสั้นๆ

00:13:58.527 --> 00:14:02.888
ความยาวเพียง 46 วินาที เกี่ยวกับเด็กยากจน

00:14:02.888 --> 00:14:05.938
เพื่อใช้เป็นเครื่องย้ำเตือนถึงความต้องการของคนอื่นๆ

00:14:05.938 --> 00:14:07.964
ในโลกรอบๆ ตัวพวกเขา

00:14:07.964 --> 00:14:09.994
และหลังจากดูวิดีโอนั้น

00:14:09.994 --> 00:14:11.692
เราศึกษาว่า พวกเขาเต็มใจแค่ไหน

00:14:11.692 --> 00:14:15.396
ที่จะใช้เวลากับคนแปลกหน้าที่กำลังลำบาก

00:14:15.396 --> 00:14:18.815
ผู้ซึ่งถูกพามาพบเขาในห้องทดลอง

00:14:18.815 --> 00:14:22.082
หนึ่งชั่วโมง หลังจากดูวิดีโอนี้

00:14:22.082 --> 00:14:24.452
กลุ่มคนรวย ก็มีความเอื้อเฟื้อ

00:14:24.452 --> 00:14:26.411
ในแง่การใช้เวลาเพื่อช่วยคนแปลกหน้าที่ว่า

00:14:26.411 --> 00:14:29.116
พอๆ กับกลุ่มคนจน

00:14:29.116 --> 00:14:31.567
นี่ชี้ว่า ความแตกต่างเหล่านี้

00:14:31.567 --> 00:14:33.450
ไม่ได้ฝังแน่น หรือติดอยู่กับเฉพาะกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

00:14:33.450 --> 00:14:35.174
แต่มันสามารถปรับเปลี่ยนได้

00:14:35.174 --> 00:14:37.100
โดยใช้การเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย
ในเรื่องคุณค่าของคน

00:14:37.100 --> 00:14:39.381
เพิ่มความรักเพื่อนมนุษย์อีกเล็กน้อย

00:14:39.381 --> 00:14:41.036
และความเห็นอกเห็นใจอีกนิดหน่อย

NOTE Paragraph

00:14:41.036 --> 00:14:42.592
และนอกห้องทดลองของเรา

00:14:42.592 --> 00:14:46.622
เราเริ่มที่จะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ว่าในสังคมเราแล้ว

00:14:46.622 --> 00:14:50.065
บิลล์ เกตส์ หนึ่งในผู้ที่มั่งคั่งที่สุดในประเทศของเรา

00:14:50.065 --> 00:14:51.810
ในสุนทรพจน์ของเขา ในงานมอบประกาศนียบัตร
มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด

00:14:51.810 --> 00:14:53.934
เขาพูดเกี่ยวกับปัญหาที่สังคมเราเผชิญอยู่

00:14:53.934 --> 00:14:57.284
เรื่องความไม่เท่าเทียม ว่าเป็นความท้าทายที่น่ากลัว

00:14:57.284 --> 00:14:59.880
และพูดถึงว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อสู้กับมัน

00:14:59.880 --> 00:15:03.115
เขากล่าวว่า
"ความก้าวหน้าที่ยิงใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติ

00:15:03.115 --> 00:15:05.066
ไม่ใช่การค้นพบ

00:15:05.066 --> 00:15:08.217
แต่อยู่ที่วิธีที่การค้นพบเหล่านั้นถูกนำมาประยุกต์ใช้

00:15:08.217 --> 00:15:11.031
เพื่อลดความไม่เท่าเทียม"

00:15:11.031 --> 00:15:13.034
และมีกลุ่ม กิฟวิงเพล็ดจ์ (Giving Pledge)

00:15:13.034 --> 00:15:15.456
ซึ่งเป็นกลุ่มของกว่า 100 ผู้ที่ร่ำรวยที่สุด

00:15:15.456 --> 00:15:17.843
ของประเทศเรา

00:15:17.843 --> 00:15:21.757
ที่สัญญาว่าจะมอบครึ่งหนึ่งของสินทรัพย์ทั้งหมด
เพื่อการกุศล

00:15:21.757 --> 00:15:23.381
และตอนนี้ ก็เริ่มมีความเคลื่อนไหว

00:15:23.381 --> 00:15:27.014
ในระดับรากหญ้า อีกมากมาย

00:15:27.014 --> 00:15:29.317
อย่างเช่น กลุ่ม "เราคือหนึ่งเปอร์เซนต์"
(We are the One Percent)

00:15:29.317 --> 00:15:31.181
กลุ่ม รีซอร์ซ เจนเนเรชั่น (Resource Generation)

00:15:31.181 --> 00:15:33.302
หรือกลุ่ม "เวล์ธ ฟอร์ คอมมอน กู้ด" 
(Wealth for Common Good)

00:15:33.302 --> 00:15:35.869
ที่ซึ่งประชากร

00:15:35.869 --> 00:15:37.694
กลุ่มที่มีอภิสิทธิ์สูงสุด

00:15:37.694 --> 00:15:40.450
ที่อยู่ในกลุ่มหนึ่งเปอร์เซนต์สูงสุดของสังคม

00:15:40.450 --> 00:15:42.381
ผู้คนที่ร่ำรวย

00:15:42.381 --> 00:15:45.969
กำลังใช้ทรัพยากรทางเศรษกิจของพวกเขา

00:15:45.969 --> 00:15:49.998
ที่ผมประทับใจ คือ ทั้งผู้ใหญ่และเด็ก

00:15:49.998 --> 00:15:51.647
หันมาใช้อภิสิทธิ์ของพวกเขา

00:15:51.647 --> 00:15:53.718
ทรัพยากรทางเศรษกิจของพวกเขา

00:15:53.718 --> 00:15:56.745
เพื่อต่อสู้กับความไม่เท่าเทียม

00:15:56.745 --> 00:15:59.655
โดยสนับสนุนนโยบายทางสังคม

00:15:59.655 --> 00:16:01.536
เปลี่ยนคุณค่าทางสังคม

00:16:01.536 --> 00:16:03.910
และเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้คน

00:16:03.910 --> 00:16:06.973
ให้สนใจผลประโยชน์ส่วนตัวน้อยลง

00:16:06.973 --> 00:16:11.246
และนั่นอาจทำให้ฝันแบบอเมริกันกลับคืนมาได้ในที่สุด

NOTE Paragraph

00:16:11.246 --> 00:16:13.246
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:16:13.246 --> 00:16:17.246
(เสียงปรบมือ)