♪ [muziek] ♪
Beginselen van de economie
Het compromis tussen plezier en loon
Stel dat er twee banen zijn.
Wil je graag in ondergrondse
tunnels rondkruipen
tussen ratten, kakkerlakken
en afvalwater?
Of zit je liever op het strand naar
de zonsondergang te kijken
om af en toe iemand
uit het water te halen?
Rioolinspecteur versus strandwacht.
Het klinkt eenvoudig, nietwaar?
Nu, het principe van
"er bestaat geen gratis lunch"
of EBGGL is hier erg handig.
Stel dat twee banen dezelfde vaardigheid,
opleiding en dergelijke vereisen,
maar één van de banen is
veel leuker dan de andere.
Laten we ook aannemen dat
de leuke baan meer betaalt.
Dan ziet de situatie er ongeveer zo uit.
Een hoger loon en meer pret?
Dat klinkt als een gratis lunch,
maar denk aan EBGG,
er bestaat geen gratis lunch.
Wat gebeurt er nu?
Als twee soorten banen gelijke
vaardigheden en opleiding vereisen,
zullen werknemers die industrie verlaten
met laagbetaalde, vervelende banen
en die industrie betreden met
de hoogbetaalde, leuke banen.
Maar naarmate het aanbod van werknemers
in laagbetaalde, vervelende banen afneemt,
zullen de lonen in die sector stijgen.
En als het aanbod van werknemers
met hoogbetaalde, leuke banen stijgt,
zullen de lonen in die industrie dalen.
Werknemers zullen van sector
naar sector blijven hoppen
totdat de banen die gelijke
vaardigheden, opleiding, enz. vereisen,
gelijke compensatiepakketten bieden.
Niet dezelfde lonen, maar een combinatie
van bezoldiging en voldoening,
zodat werknemers in beide
functies even gelukkig zijn
en niet meer gedreven
worden om te vertrekken.
Merk op dat de leuke baan
lagere lonen moet uitbetalen.
Met andere woorden,
de baan die niet leuk is,
moet hogere lonen uitbetalen om
al het niet-leuke te compenseren.
Dus, voor banen die, onder andere,
gelijke vaardigheden vereisen,
staat meer pret gelijk met een lager loon
en een hoger loon gelijk met minder pret.
Een compromis.
EBGGL: er bestaat geen gratis lunch.
Hetzelfde idee zien we bij
een ander kenmerk van de job.
Als een baan riskant is, bijvoorbeeld,
zullen de lonen in die baan hoger zijn
om het risico te compenseren.
Mensen zijn bereid om
in gevaarlijke banen
zoals de krabvisserij
van Alaska te werken,
slechts omdat de lonen
in die baan hoger zijn
dan in andere banen
die gelijkaardig werk vereisen.
Als risicovollere banen
hogere lonen bieden,
dan betalen veiligere
banen lagere lonen uit.
Dat geeft bedrijven één stimulans
om de veiligheid te verhogen.
De relatie tussen arbeidsveiligheid
en compenserende variaties
onderzoeken we verder
in de volgende video.
Als je jezelf wilt testen,
klik dan op "Practice Questions".
Of, als je klaar bent om verder te gaan,
klik gewoon op "Volgende video".
♪ [muziek] ♪