WEBVTT

00:00:01.039 --> 00:00:02.797
ในตอนนี้

00:00:02.797 --> 00:00:05.539
มีครูรุ่นใหม่ไฟแรง

00:00:05.539 --> 00:00:09.190
ผู้ซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับการทำรายงานหนา 60 หน้า

00:00:09.190 --> 00:00:12.700
ที่อ้างอิงจากทฤษฎีการศึกษาเก่าแก่

00:00:12.700 --> 00:00:16.893
ซึ่งสร้างขึ้นโดยศาสตราจารย์ด้านการศึกษา
ที่เสียชีวิตไปแล้ว

00:00:16.893 --> 00:00:19.091
เธอได้แต่เฝ้าถามตัวเองว่า

00:00:19.091 --> 00:00:21.251
งานที่เธอทำอยู่นี่

00:00:21.251 --> 00:00:23.779
มันเกี่ยวอะไรกับสิ่งที่เธออยากทำในชีวิตจริง

00:00:23.779 --> 00:00:26.005
นั่นคือการเป็นนักการศึกษา

00:00:26.005 --> 00:00:30.119
ที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตผู้คน และจุดประกายเวทมนต์

00:00:30.119 --> 00:00:34.413
ในตอนนี้ มีครูรุ่นใหม่ไฟแรง

00:00:34.413 --> 00:00:37.069
กำลังเรียนระดับบัณฑิตศึกษา
ในคณะศึกษาศาสตร์

00:00:37.069 --> 00:00:39.967
เขาเฝ้ามองศาสตราจารย์พูดพล่ามไม่รู้จบ

00:00:39.967 --> 00:00:42.091
เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้เรียน

00:00:42.091 --> 00:00:46.065
ในสถานการณ์ที่การมีส่วนร่วมแทบเป็นไปไม่ได้

00:00:47.265 --> 00:00:48.915
ในตอนนี้

00:00:48.915 --> 00:00:51.114
มีครูที่เพิ่งเริ่มงานเป็นปีแรก

00:00:51.114 --> 00:00:53.666
เธออยู่ที่บ้าน กำลังทบทวนแผนการสอน

00:00:53.666 --> 00:00:56.356
พยายามทำความเข้าใจกับมาตรฐานต่าง ๆ

00:00:56.356 --> 00:00:59.186
เธอพยายามทำความเข้าใจว่า
จะให้คะแนนนักเรียนอย่างเหมาะสมได้อย่างไร

00:00:59.186 --> 00:01:01.145
ในขณะเดียวกัน ก็พูดย้ำกับตัวเอง

00:01:01.145 --> 00:01:03.039
ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า

00:01:03.039 --> 00:01:04.997
"อย่ายิ้มจนกว่าจะถึงเดือนพฤศจิกายน"

00:01:04.997 --> 00:01:07.080
เพราะนั่น คือสิ่งที่เธอถูกสอนมา

00:01:07.080 --> 00:01:09.602
จากหลักสูตรอบรมวิชาการศึกษา

00:01:10.102 --> 00:01:12.958
ในตอนนี้ มีนักเรียนคนหนึ่ง

00:01:12.958 --> 00:01:14.642
กำลังคิดหาวิธี

00:01:14.642 --> 00:01:17.130
ที่จะทำให้พ่อหรือแม่ของเขาเชื่อ

00:01:17.130 --> 00:01:18.638
ว่าเขาป่วยหนักมาก

00:01:18.638 --> 00:01:22.511
จนทำให้เขาไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้ไม่ได้

00:01:22.511 --> 00:01:25.408
ในทางกลับกัน ตอนนี้

00:01:25.408 --> 00:01:27.758
มีนักการศึกษาที่น่ามหัศจรรย์หลายท่าน

00:01:27.758 --> 00:01:29.532
กำลังแบ่งปันข้อมูล

00:01:29.532 --> 00:01:32.179
ข้อมูลที่ถูกถ่ายทอดอย่างสวยงาม

00:01:32.179 --> 00:01:34.570
จนทำให้นักเรียนนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้

00:01:34.570 --> 00:01:36.682
เฝ้ารอให้เม็ดเหงื่อ

00:01:36.682 --> 00:01:39.267
หยดลงจากใบหน้าของบุคคลผู้นี้

00:01:39.267 --> 00:01:42.312
เพื่อที่พวกเขาจะซึมซับเอาความรู้เหล่านั้นไปใช้

00:01:42.312 --> 00:01:46.030
ในตอนนี้ ก็ยังมีคนคนหนึ่ง

00:01:46.030 --> 00:01:49.391
ที่ทำให้ผู้ฟังทุกคนตั้งใจฟังอย่างต็มที่

00:01:49.391 --> 00:01:52.283
คนที่ถักทอเรื่องราวอันทรงพลัง

00:01:52.283 --> 00:01:53.959
เกี่ยวกับโลก

00:01:53.959 --> 00:01:55.514
ที่ผู้ฟังที่กำลังฟังอยู่นั้น

00:01:55.514 --> 00:01:57.880
ไม่เคยจินตนาการถึง หรือพบเห็นมาก่อน

00:01:57.880 --> 00:02:00.308
แต่ถ้าพวกเขาหลับตาลงให้สนิทพอ

00:02:00.308 --> 00:02:02.334
พวกเขาจะสามารถจินตนาการถึงโลกใบนั้นได้

00:02:02.334 --> 00:02:06.032
เพราะเรื่องที่เล่ามันสมจริงและน่าสนใจมาก

00:02:06.032 --> 00:02:09.171
ตอนนี้ มีคนที่สามารถบอกให้ผู้ฟัง

00:02:09.171 --> 00:02:11.074
ชูมือขึ้นไปบนฟ้า

00:02:11.074 --> 00:02:12.724
และยกมันค้างไว้จนกว่า เขาจะพูดว่า

00:02:12.724 --> 00:02:14.468
"เอามือลง"

00:02:14.468 --> 00:02:15.083
ในตอนนี้

NOTE Paragraph

00:02:15.083 --> 00:02:17.540
ผู้คนคงพูดว่า

00:02:17.540 --> 00:02:20.403
"เอาละ คริส คุณได้อธิบายถึงคนคนหนึ่ง

00:02:20.403 --> 00:02:22.427
ที่ต้องผ่านการอบรมที่เหนื่อยยาก

00:02:22.427 --> 00:02:24.960
แต่คุณก็บรรยายถึง
เหล่านักการศึกษาผู้ทรงพลังเหล่านี้

00:02:24.960 --> 00:02:26.494
ถ้าคุณนึกถึงโลกของการศึกษา

00:02:26.494 --> 00:02:28.092
หรือ โดยเฉพาะการศึกษาในเมืองใหญ่

00:02:28.092 --> 00:02:30.138
ผลกระทบจากคนสองพวกนี้ก็คงหักล้างกันไป

00:02:30.138 --> 00:02:32.384
แล้วเราก็คงไม่มีปัญหาอะไร

NOTE Paragraph

00:02:32.384 --> 00:02:34.886
ในความเป็นจริงนั้น ผู้คนที่ผมพูดถึง

00:02:34.886 --> 00:02:36.602
ว่าเป็นครูชั้นยอด

00:02:36.602 --> 00:02:38.939
เป็นผู้สร้างสรรค์เรื่องราวมือฉมัง

00:02:38.939 --> 00:02:40.890
นักเล่าเรื่องผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายนั้น

00:02:40.890 --> 00:02:44.488
ไม่เคยได้เฉียดเข้าใกล้ห้องเรียนเลย

00:02:44.488 --> 00:02:46.870
บรรดาคนที่รู้ทักษะเกี่ยวกับวิธีการสอน

00:02:46.870 --> 00:02:48.192
และ ยังสามารถทำให้ผู้ฟังมีส่วนร่วม

00:02:48.192 --> 00:02:51.112
กลับไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่า
ใบประกาศนียบัตรวิชาชีพครู มันคืออะไร

00:02:51.112 --> 00:02:53.174
พวกเขาอาจจะไม่มีปริญญา

00:02:53.174 --> 00:02:56.435
ไม่มีอะไรสักอย่างด้วยซ้ำ

00:02:56.435 --> 00:02:58.739
ที่จะเรียกมันว่า การศึกษา

00:02:58.739 --> 00:03:00.471
และสำหรับผม นั่นเป็นเรื่องเศร้า

00:03:00.471 --> 00:03:03.470
มันน่าเศร้า เพราะกลุ่มคนที่ผมได้กล่าวถึง

00:03:03.470 --> 00:03:06.237
พวกเขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก 
กับกระบวนการเรียนรู้

00:03:06.237 --> 00:03:08.095
พวกเขาต้องการเป็นครูที่ทรงประสิทธิภาพ

00:03:08.095 --> 00:03:09.447
แต่กลับไม่มีแบบอย่าง

00:03:09.447 --> 00:03:11.192
ผมจะขอเรียบเรียงคำพูดของ 
มาร์ก ทเวน (Mark Twain)ใหม่

00:03:11.192 --> 00:03:13.722
มาร์ก ทเวน กล่าวว่า การเตรียมพร้อมที่ดี

00:03:13.722 --> 00:03:15.122
หรือ การสอน

00:03:15.122 --> 00:03:18.738
นั้นทรงพลังมากจนสามารถ
เปลี่ยนพฤติกรรมที่แย่ให้กลายเป็นดี

00:03:18.738 --> 00:03:21.410
มันสามารถ เปลี่ยนนิสัยแย่ ๆ 
ให้เป็น นิสัยที่มีพลังอำนาจได้

00:03:21.410 --> 00:03:23.994
มันสามารถเปลี่ยน และแปลงสภาพพวกเขา

00:03:23.994 --> 00:03:26.595
ให้กลายเป็นเทวดาหรือนางฟ้าได้

NOTE Paragraph

00:03:26.595 --> 00:03:28.898
เหล่าคนที่ผมพูดถึงนั้น

00:03:28.898 --> 00:03:30.888
ได้รับการฝึกอบรมเรื่องการสอน

00:03:30.888 --> 00:03:32.972
ไม่ใช่จากโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัยใดๆ

00:03:32.972 --> 00:03:36.967
แต่จากการเข้าไปอยู่ในที่เดียวกันกับ 
ผู้คนที่เขาต้องการให้มีส่วนร่วม

00:03:36.967 --> 00:03:39.210
ลองเดาดูสิครับ ว่าสถานที่เหล่านั้นมีที่ไหนบ้าง

00:03:39.210 --> 00:03:41.276
ร้านตัดผม

00:03:41.276 --> 00:03:44.464
คอนเสิร์ตแร๊พ และที่สำคัญที่สุด

00:03:44.464 --> 00:03:46.112
ในโบสถ์ของคนผิวดำ

00:03:46.112 --> 00:03:49.031
ผมได้เรียบเรียงแนวคิดในการสอน
ที่เรียกว่าเพนทีคอสตัล (Pentecostal)

00:03:49.031 --> 00:03:51.341
ในที่นี้ มีใครเคยไปโบสถ์ของคนผิวดำบ้างครับ

00:03:51.341 --> 00:03:53.650
มีบางคนเคยไปนะครับ

00:03:53.650 --> 00:03:55.013
คุณเข้าไปในโบสถ์ของคนผิวดำ

00:03:55.013 --> 00:03:56.624
บาทหลวงก็จะเริ่มเทศน์

00:03:56.624 --> 00:03:59.510
และเขารู้ว่า เขาต้องทำให้ผู้ฟังมีส่วนร่วม

00:03:59.510 --> 00:04:01.356
ดังนั้น บ่อยครั้ง เขาจะเริ่มด้วยการเล่นคำ

00:04:01.356 --> 00:04:03.040
ในช่วงต้นของการเทศน์

00:04:03.040 --> 00:04:04.858
แล้วเขาจะหยุดพูดสักครู่

00:04:04.858 --> 00:04:07.039
และพูดว่า "โอ้ พระเจ้า, พวกเขา
ดูไม่ค่อยจะให้ควาามสนใจ"

00:04:07.039 --> 00:04:08.640
เขาจึงพูดขึ้นว่า 
"ขอเสียงเอเมน (amen) ได้ไหม"

NOTE Paragraph

00:04:08.640 --> 00:04:09.626
ผู้ฟัง: เอเมน

NOTE Paragraph

00:04:09.626 --> 00:04:11.925
คริส เอ็มดิน: เอาละ ผมขอเสียงเอเมนหน่อย
ผู้ฟัง: เอเมน

NOTE Paragraph

00:04:11.925 --> 00:04:15.257
คริส เอ็มดิน: เท่านั้นเอง ทุกคนก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

00:04:15.257 --> 00:04:17.318
บาทหลวงตบธรรมาสน์เสียงดังเพื่อดึงความสนใจ

00:04:17.318 --> 00:04:19.978
เขาพูดเสียงเบาลง เบามาก ๆ

00:04:19.978 --> 00:04:21.852
เมื่อเขาต้องการให้ผู้ฟังสนใจเขา

00:04:21.852 --> 00:04:24.108
และ สิ่งเหล่านั้นคือทักษะที่เราต้องการในตัวครู

00:04:24.108 --> 00:04:26.183
ครูที่ทำให้นักเรียนอยากมีส่วนร่วมมากที่สุด

00:04:26.183 --> 00:04:27.621
แล้วทำไมการให้การศึกษาแก่ครู

00:04:27.621 --> 00:04:29.694
จึงพูดแต่ทฤษฎี และทฤษฎี

00:04:29.694 --> 00:04:31.930
และบอกคุณเกี่ยวกับมาตรฐานต่าง ๆ

00:04:31.930 --> 00:04:33.874
และเรื่องอื่น ๆ มากมาย ที่ไม่เกี่ยวอะไร

00:04:33.874 --> 00:04:37.190
กับทักษะพื้นฐาน กับเวทมนต์ที่คุณต้องมี

00:04:37.190 --> 00:04:40.159
เพื่อทำให้ผู้ฟัง และนักเรียนมีส่วนร่วมไปกับคุณ

00:04:40.159 --> 00:04:43.177
ดังนั้น ผมจึงขอเสนอ
ให้ปฏิรูปการศึกษาของครูเสียใหม่

00:04:43.177 --> 00:04:45.962
เราสามารถให้ความสำคัญกับตัวเนื้อหาได้
และนั่นเป็นสิ่งที่ดี

00:04:45.962 --> 00:04:48.268
และเราสามารถเน้นในเรื่องทฤษฎี
นั่นก็เป็นสิ่งที่ดี

00:04:48.268 --> 00:04:49.839
แต่เนื้อหาและทฤษฎี

00:04:49.839 --> 00:04:53.653
ที่ขาดเทคนิคการสอนและการเรียนรู้
อันมีมนต์ขลัง

00:04:53.653 --> 00:04:55.354
ย่อมไม่มีความหมายอะไรเลย

NOTE Paragraph

00:04:55.354 --> 00:04:58.109
ถึงตรงนี้ ผู้คนก็มักจะพูดว่า 
"อย่างว่าแหละ เวทมนต์มันก็เป็นแค่เวทมนต์"

00:04:58.109 --> 00:04:59.490
มีครูหลายคนที่มีทักษะเหล่านั้น

00:04:59.490 --> 00:05:01.954
แม้จะต้องเผชิญความท้าทายทั้งหลาย

00:05:01.954 --> 00:05:04.675
แต่เขาก็เข้าไปในโรงเรียนต่างๆ
และทำให้นักเรียนสนใจและมีส่วนร่วมได้

00:05:04.675 --> 00:05:05.969
แล้วเมื่อผู้บริหารเดินผ่านมา และพูดว่า

00:05:05.969 --> 00:05:08.897
"ว้าว เขาเจ๋งจริงๆ ผมหวังว่า
คุณครูในโรงเรียนนี้ทุกคนจะเก่งได้แบบนี้บ้าง"

00:05:08.897 --> 00:05:10.940
และเมื่อพวกเขาพยายามอธิบายว่ามันคืออะไร

00:05:10.940 --> 00:05:13.170
พวกเขาก็พูดได้แค่ว่า 
"เขามีพรสรวรรค์ มีเวทย์มนต์"

NOTE Paragraph

00:05:13.170 --> 00:05:14.432
แต่ผมมาอยู่ที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่า

00:05:14.432 --> 00:05:16.890
เวทมนต์ที่ว่า มันสอนกันได้

00:05:16.890 --> 00:05:19.237
เวทมนต์ มันสอนกันได้

00:05:19.237 --> 00:05:22.049
เวทมนต์ มันสอนกันได้

00:05:22.049 --> 00:05:23.580
แล้วคุณจะสอนมันยังไง

00:05:23.580 --> 00:05:25.251
คุณต้องสอนด้วยการให้คนเหล่านั้น

00:05:25.251 --> 00:05:26.656
เข้าไปอยู่ในสถานที่

00:05:26.656 --> 00:05:28.258
ที่เวทมนต์นั้นมันกำลังทำงานอยู่

00:05:28.258 --> 00:05:30.990
ถ้าคุณต้องการจะเป็นครูไฟแรง
แบบที่การศึกษาในเมืองต้องการ

00:05:30.990 --> 00:05:33.272
คุณต้องลืมข้อจำกัดต่างๆ ในมหาวิทยาลัย

00:05:33.272 --> 00:05:35.030
แล้วเข้าไปอยู่ในสังคมเดียวกับเขา

00:05:35.030 --> 00:05:37.140
คุณต้องเข้าไปและ
ใช้เวลาร่วมกับผู้คนในร้านตัดผม

00:05:37.140 --> 00:05:38.522
คุณต้องไปเข้าร่วมในโบสถ์คนผิวสี

00:05:38.522 --> 00:05:39.977
และคุณต้องไปนั่งสังเกตคนเหล่านั้น

00:05:39.977 --> 00:05:41.780
ที่มีพลังในการสร้างความมีส่วนร่วม

00:05:41.780 --> 00:05:43.560
แล้วจดบันทึกว่าพวกเขาทำอะไรกันบ้าง

00:05:43.560 --> 00:05:46.560
ในวิชาการศึกษาของครู ที่มหาวิทยาลัยผม

00:05:46.560 --> 00:05:48.954
ผมได้เริ่มโครงการที่ให้นักเรียนแต่ละคน

00:05:48.954 --> 00:05:53.546
ที่เข้ามานั่งเรียน ชมคอนเสิร์ตเพลงแร๊พ

00:05:53.546 --> 00:05:55.210
พวกเขาดูวิธีการเคลื่อนไหวร่างกาย

00:05:55.210 --> 00:05:57.302
และสื่อสารโดยใช้มือ
ของพวกนักร้องเพลงแร็พ

00:05:57.302 --> 00:06:00.282
พวกเขาศึกษาวิธีที่นักร้องเพลงแร็พ
เดินอยู่นเวทีได้อย่างมั่นใจ

00:06:00.282 --> 00:06:02.488
พวกเขาฟังการเปรียบเปรย 
และการอุปมาของนักร้อง

00:06:02.488 --> 00:06:04.100
และพวกเขาเริ่มเรียนรู้สิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้

00:06:04.100 --> 00:06:05.900
และถ้าพวกเขาฝึกฝนมันอย่างเพียงพอ

00:06:05.900 --> 00:06:07.589
มันจะกลายเป็นกุญแจสู่เวทมนต์

00:06:07.589 --> 00:06:09.850
พวกเขาเรียนรู้ว่า ถ้าคุณจ้องไปที่นักเรียน

00:06:09.850 --> 00:06:12.353
แล้วยกคิ้วขึ้นแค่หนึ่งส่วนสี่นิ้ว

00:06:12.353 --> 00:06:13.820
คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพิ่ม

00:06:13.820 --> 00:06:17.393
เพราะพวกนักเรียนรู้ว่า นั่นแปลว่า 
คุณต้องการให้เขาพูดมากกว่านี้

00:06:17.393 --> 00:06:19.848
และถ้าเราสามารถปฏิรูปการศึกษาของครู

00:06:19.848 --> 00:06:22.110
ให้เน้นไปที่การสอนครู

00:06:22.110 --> 00:06:24.063
ให้รู้วิธีการสร้างเวทมนต์

00:06:24.063 --> 00:06:27.860
จากนั้น โอมเพี้ยง! เราจะสามารถเปลี่ยน
ห้องเรียนที่ซังกะตายให้มีชีวิตชีวาขึ้นมาได้

00:06:27.860 --> 00:06:29.574
เราจะสามารถจุดประกายจินตนาการ

00:06:29.574 --> 00:06:31.290
และเราจะเปลี่ยนแปลงการศึกษาได้

NOTE Paragraph

00:06:31.290 --> 00:06:34.384
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:06:34.384 --> 00:06:37.223
(เสียงปรบมือ)