1 00:00:01,039 --> 00:00:02,797 ในตอนนี้ 2 00:00:02,797 --> 00:00:05,539 มีครูรุ่นใหม่ไฟแรง 3 00:00:05,539 --> 00:00:09,190 ผู้ซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับการทำรายงานหนา 60 หน้า 4 00:00:09,190 --> 00:00:12,700 ที่อ้างอิงจากทฤษฎีการศึกษาเก่าแก่ 5 00:00:12,700 --> 00:00:16,893 ซึ่งสร้างขึ้นโดยศาสตราจารย์ด้านการศึกษา ที่เสียชีวิตไปแล้ว 6 00:00:16,893 --> 00:00:19,091 เธอได้แต่เฝ้าถามตัวเองว่า 7 00:00:19,091 --> 00:00:21,251 งานที่เธอทำอยู่นี่ 8 00:00:21,251 --> 00:00:23,779 มันเกี่ยวอะไรกับสิ่งที่เธออยากทำในชีวิตจริง 9 00:00:23,779 --> 00:00:26,005 นั่นคือการเป็นนักการศึกษา 10 00:00:26,005 --> 00:00:30,119 ที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตผู้คน และจุดประกายเวทมนต์ 11 00:00:30,119 --> 00:00:34,413 ในตอนนี้ มีครูรุ่นใหม่ไฟแรง 12 00:00:34,413 --> 00:00:37,069 กำลังเรียนระดับบัณฑิตศึกษา ในคณะศึกษาศาสตร์ 13 00:00:37,069 --> 00:00:39,967 เขาเฝ้ามองศาสตราจารย์พูดพล่ามไม่รู้จบ 14 00:00:39,967 --> 00:00:42,091 เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้เรียน 15 00:00:42,091 --> 00:00:46,065 ในสถานการณ์ที่การมีส่วนร่วมแทบเป็นไปไม่ได้ 16 00:00:47,265 --> 00:00:48,915 ในตอนนี้ 17 00:00:48,915 --> 00:00:51,114 มีครูที่เพิ่งเริ่มงานเป็นปีแรก 18 00:00:51,114 --> 00:00:53,666 เธออยู่ที่บ้าน กำลังทบทวนแผนการสอน 19 00:00:53,666 --> 00:00:56,356 พยายามทำความเข้าใจกับมาตรฐานต่าง ๆ 20 00:00:56,356 --> 00:00:59,186 เธอพยายามทำความเข้าใจว่า จะให้คะแนนนักเรียนอย่างเหมาะสมได้อย่างไร 21 00:00:59,186 --> 00:01:01,145 ในขณะเดียวกัน ก็พูดย้ำกับตัวเอง 22 00:01:01,145 --> 00:01:03,039 ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า 23 00:01:03,039 --> 00:01:04,997 "อย่ายิ้มจนกว่าจะถึงเดือนพฤศจิกายน" 24 00:01:04,997 --> 00:01:07,080 เพราะนั่น คือสิ่งที่เธอถูกสอนมา 25 00:01:07,080 --> 00:01:09,602 จากหลักสูตรอบรมวิชาการศึกษา 26 00:01:10,102 --> 00:01:12,958 ในตอนนี้ มีนักเรียนคนหนึ่ง 27 00:01:12,958 --> 00:01:14,642 กำลังคิดหาวิธี 28 00:01:14,642 --> 00:01:17,130 ที่จะทำให้พ่อหรือแม่ของเขาเชื่อ 29 00:01:17,130 --> 00:01:18,638 ว่าเขาป่วยหนักมาก 30 00:01:18,638 --> 00:01:22,511 จนทำให้เขาไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้ไม่ได้ 31 00:01:22,511 --> 00:01:25,408 ในทางกลับกัน ตอนนี้ 32 00:01:25,408 --> 00:01:27,758 มีนักการศึกษาที่น่ามหัศจรรย์หลายท่าน 33 00:01:27,758 --> 00:01:29,532 กำลังแบ่งปันข้อมูล 34 00:01:29,532 --> 00:01:32,179 ข้อมูลที่ถูกถ่ายทอดอย่างสวยงาม 35 00:01:32,179 --> 00:01:34,570 จนทำให้นักเรียนนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ 36 00:01:34,570 --> 00:01:36,682 เฝ้ารอให้เม็ดเหงื่อ 37 00:01:36,682 --> 00:01:39,267 หยดลงจากใบหน้าของบุคคลผู้นี้ 38 00:01:39,267 --> 00:01:42,312 เพื่อที่พวกเขาจะซึมซับเอาความรู้เหล่านั้นไปใช้ 39 00:01:42,312 --> 00:01:46,030 ในตอนนี้ ก็ยังมีคนคนหนึ่ง 40 00:01:46,030 --> 00:01:49,391 ที่ทำให้ผู้ฟังทุกคนตั้งใจฟังอย่างต็มที่ 41 00:01:49,391 --> 00:01:52,283 คนที่ถักทอเรื่องราวอันทรงพลัง 42 00:01:52,283 --> 00:01:53,959 เกี่ยวกับโลก 43 00:01:53,959 --> 00:01:55,514 ที่ผู้ฟังที่กำลังฟังอยู่นั้น 44 00:01:55,514 --> 00:01:57,880 ไม่เคยจินตนาการถึง หรือพบเห็นมาก่อน 45 00:01:57,880 --> 00:02:00,308 แต่ถ้าพวกเขาหลับตาลงให้สนิทพอ 46 00:02:00,308 --> 00:02:02,334 พวกเขาจะสามารถจินตนาการถึงโลกใบนั้นได้ 47 00:02:02,334 --> 00:02:06,032 เพราะเรื่องที่เล่ามันสมจริงและน่าสนใจมาก 48 00:02:06,032 --> 00:02:09,171 ตอนนี้ มีคนที่สามารถบอกให้ผู้ฟัง 49 00:02:09,171 --> 00:02:11,074 ชูมือขึ้นไปบนฟ้า 50 00:02:11,074 --> 00:02:12,724 และยกมันค้างไว้จนกว่า เขาจะพูดว่า 51 00:02:12,724 --> 00:02:14,468 "เอามือลง" 52 00:02:14,468 --> 00:02:15,083 ในตอนนี้ 53 00:02:15,083 --> 00:02:17,540 ผู้คนคงพูดว่า 54 00:02:17,540 --> 00:02:20,403 "เอาละ คริส คุณได้อธิบายถึงคนคนหนึ่ง 55 00:02:20,403 --> 00:02:22,427 ที่ต้องผ่านการอบรมที่เหนื่อยยาก 56 00:02:22,427 --> 00:02:24,960 แต่คุณก็บรรยายถึง เหล่านักการศึกษาผู้ทรงพลังเหล่านี้ 57 00:02:24,960 --> 00:02:26,494 ถ้าคุณนึกถึงโลกของการศึกษา 58 00:02:26,494 --> 00:02:28,092 หรือ โดยเฉพาะการศึกษาในเมืองใหญ่ 59 00:02:28,092 --> 00:02:30,138 ผลกระทบจากคนสองพวกนี้ก็คงหักล้างกันไป 60 00:02:30,138 --> 00:02:32,384 แล้วเราก็คงไม่มีปัญหาอะไร 61 00:02:32,384 --> 00:02:34,886 ในความเป็นจริงนั้น ผู้คนที่ผมพูดถึง 62 00:02:34,886 --> 00:02:36,602 ว่าเป็นครูชั้นยอด 63 00:02:36,602 --> 00:02:38,939 เป็นผู้สร้างสรรค์เรื่องราวมือฉมัง 64 00:02:38,939 --> 00:02:40,890 นักเล่าเรื่องผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายนั้น 65 00:02:40,890 --> 00:02:44,488 ไม่เคยได้เฉียดเข้าใกล้ห้องเรียนเลย 66 00:02:44,488 --> 00:02:46,870 บรรดาคนที่รู้ทักษะเกี่ยวกับวิธีการสอน 67 00:02:46,870 --> 00:02:48,192 และ ยังสามารถทำให้ผู้ฟังมีส่วนร่วม 68 00:02:48,192 --> 00:02:51,112 กลับไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่า ใบประกาศนียบัตรวิชาชีพครู มันคืออะไร 69 00:02:51,112 --> 00:02:53,174 พวกเขาอาจจะไม่มีปริญญา 70 00:02:53,174 --> 00:02:56,435 ไม่มีอะไรสักอย่างด้วยซ้ำ 71 00:02:56,435 --> 00:02:58,739 ที่จะเรียกมันว่า การศึกษา 72 00:02:58,739 --> 00:03:00,471 และสำหรับผม นั่นเป็นเรื่องเศร้า 73 00:03:00,471 --> 00:03:03,470 มันน่าเศร้า เพราะกลุ่มคนที่ผมได้กล่าวถึง 74 00:03:03,470 --> 00:03:06,237 พวกเขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก กับกระบวนการเรียนรู้ 75 00:03:06,237 --> 00:03:08,095 พวกเขาต้องการเป็นครูที่ทรงประสิทธิภาพ 76 00:03:08,095 --> 00:03:09,447 แต่กลับไม่มีแบบอย่าง 77 00:03:09,447 --> 00:03:11,192 ผมจะขอเรียบเรียงคำพูดของ มาร์ก ทเวน (Mark Twain)ใหม่ 78 00:03:11,192 --> 00:03:13,722 มาร์ก ทเวน กล่าวว่า การเตรียมพร้อมที่ดี 79 00:03:13,722 --> 00:03:15,122 หรือ การสอน 80 00:03:15,122 --> 00:03:18,738 นั้นทรงพลังมากจนสามารถ เปลี่ยนพฤติกรรมที่แย่ให้กลายเป็นดี 81 00:03:18,738 --> 00:03:21,410 มันสามารถ เปลี่ยนนิสัยแย่ ๆ ให้เป็น นิสัยที่มีพลังอำนาจได้ 82 00:03:21,410 --> 00:03:23,994 มันสามารถเปลี่ยน และแปลงสภาพพวกเขา 83 00:03:23,994 --> 00:03:26,595 ให้กลายเป็นเทวดาหรือนางฟ้าได้ 84 00:03:26,595 --> 00:03:28,898 เหล่าคนที่ผมพูดถึงนั้น 85 00:03:28,898 --> 00:03:30,888 ได้รับการฝึกอบรมเรื่องการสอน 86 00:03:30,888 --> 00:03:32,972 ไม่ใช่จากโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัยใดๆ 87 00:03:32,972 --> 00:03:36,967 แต่จากการเข้าไปอยู่ในที่เดียวกันกับ ผู้คนที่เขาต้องการให้มีส่วนร่วม 88 00:03:36,967 --> 00:03:39,210 ลองเดาดูสิครับ ว่าสถานที่เหล่านั้นมีที่ไหนบ้าง 89 00:03:39,210 --> 00:03:41,276 ร้านตัดผม 90 00:03:41,276 --> 00:03:44,464 คอนเสิร์ตแร๊พ และที่สำคัญที่สุด 91 00:03:44,464 --> 00:03:46,112 ในโบสถ์ของคนผิวดำ 92 00:03:46,112 --> 00:03:49,031 ผมได้เรียบเรียงแนวคิดในการสอน ที่เรียกว่าเพนทีคอสตัล (Pentecostal) 93 00:03:49,031 --> 00:03:51,341 ในที่นี้ มีใครเคยไปโบสถ์ของคนผิวดำบ้างครับ 94 00:03:51,341 --> 00:03:53,650 มีบางคนเคยไปนะครับ 95 00:03:53,650 --> 00:03:55,013 คุณเข้าไปในโบสถ์ของคนผิวดำ 96 00:03:55,013 --> 00:03:56,624 บาทหลวงก็จะเริ่มเทศน์ 97 00:03:56,624 --> 00:03:59,510 และเขารู้ว่า เขาต้องทำให้ผู้ฟังมีส่วนร่วม 98 00:03:59,510 --> 00:04:01,356 ดังนั้น บ่อยครั้ง เขาจะเริ่มด้วยการเล่นคำ 99 00:04:01,356 --> 00:04:03,040 ในช่วงต้นของการเทศน์ 100 00:04:03,040 --> 00:04:04,858 แล้วเขาจะหยุดพูดสักครู่ 101 00:04:04,858 --> 00:04:07,039 และพูดว่า "โอ้ พระเจ้า, พวกเขา ดูไม่ค่อยจะให้ควาามสนใจ" 102 00:04:07,039 --> 00:04:08,640 เขาจึงพูดขึ้นว่า "ขอเสียงเอเมน (amen) ได้ไหม" 103 00:04:08,640 --> 00:04:09,626 ผู้ฟัง: เอเมน 104 00:04:09,626 --> 00:04:11,925 คริส เอ็มดิน: เอาละ ผมขอเสียงเอเมนหน่อย ผู้ฟัง: เอเมน 105 00:04:11,925 --> 00:04:15,257 คริส เอ็มดิน: เท่านั้นเอง ทุกคนก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง 106 00:04:15,257 --> 00:04:17,318 บาทหลวงตบธรรมาสน์เสียงดังเพื่อดึงความสนใจ 107 00:04:17,318 --> 00:04:19,978 เขาพูดเสียงเบาลง เบามาก ๆ 108 00:04:19,978 --> 00:04:21,852 เมื่อเขาต้องการให้ผู้ฟังสนใจเขา 109 00:04:21,852 --> 00:04:24,108 และ สิ่งเหล่านั้นคือทักษะที่เราต้องการในตัวครู 110 00:04:24,108 --> 00:04:26,183 ครูที่ทำให้นักเรียนอยากมีส่วนร่วมมากที่สุด 111 00:04:26,183 --> 00:04:27,621 แล้วทำไมการให้การศึกษาแก่ครู 112 00:04:27,621 --> 00:04:29,694 จึงพูดแต่ทฤษฎี และทฤษฎี 113 00:04:29,694 --> 00:04:31,930 และบอกคุณเกี่ยวกับมาตรฐานต่าง ๆ 114 00:04:31,930 --> 00:04:33,874 และเรื่องอื่น ๆ มากมาย ที่ไม่เกี่ยวอะไร 115 00:04:33,874 --> 00:04:37,190 กับทักษะพื้นฐาน กับเวทมนต์ที่คุณต้องมี 116 00:04:37,190 --> 00:04:40,159 เพื่อทำให้ผู้ฟัง และนักเรียนมีส่วนร่วมไปกับคุณ 117 00:04:40,159 --> 00:04:43,177 ดังนั้น ผมจึงขอเสนอ ให้ปฏิรูปการศึกษาของครูเสียใหม่ 118 00:04:43,177 --> 00:04:45,962 เราสามารถให้ความสำคัญกับตัวเนื้อหาได้ และนั่นเป็นสิ่งที่ดี 119 00:04:45,962 --> 00:04:48,268 และเราสามารถเน้นในเรื่องทฤษฎี นั่นก็เป็นสิ่งที่ดี 120 00:04:48,268 --> 00:04:49,839 แต่เนื้อหาและทฤษฎี 121 00:04:49,839 --> 00:04:53,653 ที่ขาดเทคนิคการสอนและการเรียนรู้ อันมีมนต์ขลัง 122 00:04:53,653 --> 00:04:55,354 ย่อมไม่มีความหมายอะไรเลย 123 00:04:55,354 --> 00:04:58,109 ถึงตรงนี้ ผู้คนก็มักจะพูดว่า "อย่างว่าแหละ เวทมนต์มันก็เป็นแค่เวทมนต์" 124 00:04:58,109 --> 00:04:59,490 มีครูหลายคนที่มีทักษะเหล่านั้น 125 00:04:59,490 --> 00:05:01,954 แม้จะต้องเผชิญความท้าทายทั้งหลาย 126 00:05:01,954 --> 00:05:04,675 แต่เขาก็เข้าไปในโรงเรียนต่างๆ และทำให้นักเรียนสนใจและมีส่วนร่วมได้ 127 00:05:04,675 --> 00:05:05,969 แล้วเมื่อผู้บริหารเดินผ่านมา และพูดว่า 128 00:05:05,969 --> 00:05:08,897 "ว้าว เขาเจ๋งจริงๆ ผมหวังว่า คุณครูในโรงเรียนนี้ทุกคนจะเก่งได้แบบนี้บ้าง" 129 00:05:08,897 --> 00:05:10,940 และเมื่อพวกเขาพยายามอธิบายว่ามันคืออะไร 130 00:05:10,940 --> 00:05:13,170 พวกเขาก็พูดได้แค่ว่า "เขามีพรสรวรรค์ มีเวทย์มนต์" 131 00:05:13,170 --> 00:05:14,432 แต่ผมมาอยู่ที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่า 132 00:05:14,432 --> 00:05:16,890 เวทมนต์ที่ว่า มันสอนกันได้ 133 00:05:16,890 --> 00:05:19,237 เวทมนต์ มันสอนกันได้ 134 00:05:19,237 --> 00:05:22,049 เวทมนต์ มันสอนกันได้ 135 00:05:22,049 --> 00:05:23,580 แล้วคุณจะสอนมันยังไง 136 00:05:23,580 --> 00:05:25,251 คุณต้องสอนด้วยการให้คนเหล่านั้น 137 00:05:25,251 --> 00:05:26,656 เข้าไปอยู่ในสถานที่ 138 00:05:26,656 --> 00:05:28,258 ที่เวทมนต์นั้นมันกำลังทำงานอยู่ 139 00:05:28,258 --> 00:05:30,990 ถ้าคุณต้องการจะเป็นครูไฟแรง แบบที่การศึกษาในเมืองต้องการ 140 00:05:30,990 --> 00:05:33,272 คุณต้องลืมข้อจำกัดต่างๆ ในมหาวิทยาลัย 141 00:05:33,272 --> 00:05:35,030 แล้วเข้าไปอยู่ในสังคมเดียวกับเขา 142 00:05:35,030 --> 00:05:37,140 คุณต้องเข้าไปและ ใช้เวลาร่วมกับผู้คนในร้านตัดผม 143 00:05:37,140 --> 00:05:38,522 คุณต้องไปเข้าร่วมในโบสถ์คนผิวสี 144 00:05:38,522 --> 00:05:39,977 และคุณต้องไปนั่งสังเกตคนเหล่านั้น 145 00:05:39,977 --> 00:05:41,780 ที่มีพลังในการสร้างความมีส่วนร่วม 146 00:05:41,780 --> 00:05:43,560 แล้วจดบันทึกว่าพวกเขาทำอะไรกันบ้าง 147 00:05:43,560 --> 00:05:46,560 ในวิชาการศึกษาของครู ที่มหาวิทยาลัยผม 148 00:05:46,560 --> 00:05:48,954 ผมได้เริ่มโครงการที่ให้นักเรียนแต่ละคน 149 00:05:48,954 --> 00:05:53,546 ที่เข้ามานั่งเรียน ชมคอนเสิร์ตเพลงแร๊พ 150 00:05:53,546 --> 00:05:55,210 พวกเขาดูวิธีการเคลื่อนไหวร่างกาย 151 00:05:55,210 --> 00:05:57,302 และสื่อสารโดยใช้มือ ของพวกนักร้องเพลงแร็พ 152 00:05:57,302 --> 00:06:00,282 พวกเขาศึกษาวิธีที่นักร้องเพลงแร็พ เดินอยู่นเวทีได้อย่างมั่นใจ 153 00:06:00,282 --> 00:06:02,488 พวกเขาฟังการเปรียบเปรย และการอุปมาของนักร้อง 154 00:06:02,488 --> 00:06:04,100 และพวกเขาเริ่มเรียนรู้สิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ 155 00:06:04,100 --> 00:06:05,900 และถ้าพวกเขาฝึกฝนมันอย่างเพียงพอ 156 00:06:05,900 --> 00:06:07,589 มันจะกลายเป็นกุญแจสู่เวทมนต์ 157 00:06:07,589 --> 00:06:09,850 พวกเขาเรียนรู้ว่า ถ้าคุณจ้องไปที่นักเรียน 158 00:06:09,850 --> 00:06:12,353 แล้วยกคิ้วขึ้นแค่หนึ่งส่วนสี่นิ้ว 159 00:06:12,353 --> 00:06:13,820 คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพิ่ม 160 00:06:13,820 --> 00:06:17,393 เพราะพวกนักเรียนรู้ว่า นั่นแปลว่า คุณต้องการให้เขาพูดมากกว่านี้ 161 00:06:17,393 --> 00:06:19,848 และถ้าเราสามารถปฏิรูปการศึกษาของครู 162 00:06:19,848 --> 00:06:22,110 ให้เน้นไปที่การสอนครู 163 00:06:22,110 --> 00:06:24,063 ให้รู้วิธีการสร้างเวทมนต์ 164 00:06:24,063 --> 00:06:27,860 จากนั้น โอมเพี้ยง! เราจะสามารถเปลี่ยน ห้องเรียนที่ซังกะตายให้มีชีวิตชีวาขึ้นมาได้ 165 00:06:27,860 --> 00:06:29,574 เราจะสามารถจุดประกายจินตนาการ 166 00:06:29,574 --> 00:06:31,290 และเราจะเปลี่ยนแปลงการศึกษาได้ 167 00:06:31,290 --> 00:06:34,384 ขอบคุณครับ 168 00:06:34,384 --> 00:06:37,223 (เสียงปรบมือ)