WEBVTT 00:00:15.448 --> 00:00:18.771 คุณรู้ไหมครับ ว่าอะไรเป็นความลับสุดยอดของประวัติศาสตร์ 00:00:18.771 --> 00:00:21.688 ประวัติศาสตร์สามารถเปลี่ยนได้ครับ 00:00:21.688 --> 00:00:22.501 ครับๆ ผมรู้ 00:00:22.501 --> 00:00:24.239 ใครๆ ก็บอกว่า ประวัติศาสตร์มันเปลี่ยนไม่ได้หรอก 00:00:24.239 --> 00:00:25.605 แต่มันเปลี่ยนได้ครับ 00:00:25.605 --> 00:00:27.059 และวันนี้ เรากำลังจะพูดเกี่ยวกับว่า 00:00:27.059 --> 00:00:30.176 ประวัติศาสตร์ไม่ใช่แค่อะไรบางอย่าง ที่มุ่งไปยังอดีต 00:00:30.176 --> 00:00:31.826 ประวัติศาสตร์ก้าวไปข้างหน้าเช่นกัน 00:00:31.826 --> 00:00:34.204 และสิ่งยอดเยี่ยมทั้งหลายที่ยังไม่เกิดขึ้น 00:00:34.204 --> 00:00:37.516 นั่นคือประวัติศาสตร์ที่กำลังรอการจารึก 00:00:37.516 --> 00:00:39.002 แล้วเราจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์อย่างไรล่ะ 00:00:39.002 --> 00:00:40.698 ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟัง โดยการแบ่งปัน 00:00:40.698 --> 00:00:43.988 สามสิ่งที่ผมบอกกับลูกๆ ของผมทุกคืน 00:00:43.988 --> 00:00:45.705 เมื่อผมส่งพวกเขาเข้านอน 00:00:45.705 --> 00:00:46.071 นี่เรื่องจริงครับ 00:00:46.071 --> 00:00:47.534 ผมขโมยความคิดนี้มาจากเพื่อนผม 00:00:47.534 --> 00:00:49.892 ซึ่งเล่าให้ผมฟังถึงสิ่งที่คุณพ่อของเขาเคยแบ่งปันให้เขา 00:00:49.892 --> 00:00:51.925 ทุกๆ คืน เมื่อผมส่งลูกผมเข้านอน 00:00:51.925 --> 00:00:53.529 ผมบอกพวกเขาสามสิ่ง 00:00:53.529 --> 00:00:54.627 ฝันให้ไกล 00:00:54.627 --> 00:00:55.688 มานะพยายาม 00:00:55.688 --> 00:00:57.549 และอ่อนน้อมถ่อมตน 00:00:57.549 --> 00:00:58.390 ลองมาดูกันนะครับว่าแต่ละอย่างคืออะไร 00:00:58.390 --> 00:00:59.436 อย่างแรกเลย ฝันให้ไกล 00:00:59.436 --> 00:01:03.033 คุณรู้ไหมครับ ใครที่มีฝันที่ยิ่งใหญ่ ที่ยอดเยี่ยมที่สุด 00:01:03.033 --> 00:01:05.271 พวกคุณไง หนุ่มสาวทั้งหลาย 00:01:05.271 --> 00:01:07.523 คุณรู้ไหมครับว่า มาร์ติน ลูเทอร์ คิง จูเนียร์ อายุเท่าไร 00:01:07.523 --> 00:01:08.927 ตอนที่เขาเป็นผู้นำ 00:01:08.927 --> 00:01:11.881 ต่อต้านเรื่องกีดกันคนดำใช้รถเมล์ ที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์ 00:01:11.881 --> 00:01:13.528 เขาอายุ 26 00:01:13.528 --> 00:01:14.965 แล้วคุณรู้ไหมว่า เอมิเลีย เอียฮาร์ท อายุเท่าไร 00:01:14.965 --> 00:01:17.096 ตอนที่เธอทำลายสถิติโลกครั้งแรก 00:01:17.096 --> 00:01:18.344 25 00:01:18.344 --> 00:01:20.171 คุณรู้ไหมว่า สตีฟ จ๊อบส์ อายุเท่าไร 00:01:20.171 --> 00:01:22.581 ตอนที่เขาร่วมก่อตั้งบริษัท แอปเปิล 00:01:22.581 --> 00:01:23.999 21 00:01:23.999 --> 00:01:26.833 และคุณรู้ไหมว่า เจอรี่ เซียเกิล กับ โจ ชูสเตอร์ อายุเท่าไร 00:01:26.833 --> 00:01:30.891 เมื่อพวกเขาคิดสร้างยอดมนุษย์ ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลคนแรก 00:01:30.891 --> 00:01:33.743 ที่พวกเขาให้ชื่อว่า "ซุปเปอร์แมน" 00:01:33.743 --> 00:01:36.592 พวกเขาอายุ 17 00:01:36.592 --> 00:01:40.295 เด็กอายุ 17 สองคน สร้างซุปเปอร์แมน 00:01:40.295 --> 00:01:41.456 พวกเขาไม่ได้หน้าตาดีเลยนะครับ 00:01:41.456 --> 00:01:43.565 (ดูภาพสิ ใช่ไหมครับ) 00:01:43.565 --> 00:01:45.449 พวกเขาไม่ได้โด่งดัง 00:01:45.449 --> 00:01:46.973 พวกเขาไม่มีเงิน 00:01:46.973 --> 00:01:49.774 แต่ว่า พวกเขาทั้งสองเป็นเพื่อนรักที่มีฝันเดียวกัน 00:01:49.774 --> 00:01:51.310 และด้วยจินตนาการของพวกเขา 00:01:51.310 --> 00:01:53.742 พวกเขามอบซุปเปอร์แมนให้แก่โลก 00:01:53.742 --> 00:01:57.892 ผมรู้ การสร้างซุปเปอร์แมนเป็นฝันยิ่งใหญ่ ที่ในชีวิตหนึ่งเราจะได้เห็นสักครั้ง 00:01:57.892 --> 00:02:00.906 ผมก็เลยอยากเล่าเรื่องของ อเล็กซานดรา สก็อต ให้คุณฟัง 00:02:00.906 --> 00:02:02.778 ใครๆ เรียกเธอว่า อเล็กซ์ 00:02:02.778 --> 00:02:05.385 อเล็กซ์ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง 00:02:05.385 --> 00:02:07.396 ก่อนที่เธอจะครบขวบเสียอีก 00:02:07.396 --> 00:02:09.623 และนั่นก็เป็นเพียงชีวิตเดียวที่เธอรู้จัก 00:02:09.623 --> 00:02:13.141 เจ็บป่วย ทำเคมีบำบัด และรับการผ่าตัด 00:02:13.141 --> 00:02:15.024 เมื่อเธออายุได้สี่ขวบ อเล็กซ์ถามพ่อแม่ของเธอ 00:02:15.024 --> 00:02:18.234 ว่าจะขอตั้งเพิงขายน้ำมะนาวที่สวนหน้าบ้านได้ไหม 00:02:18.234 --> 00:02:19.570 เธอไม่ได้อยากซื้ออะไรให้ตัวเอง 00:02:19.570 --> 00:02:20.774 เธอต้องการหาเงิน 00:02:20.774 --> 00:02:24.941 เพื่อมอบมันให้กับหมอที่ช่วยเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง 00:02:24.941 --> 00:02:30.328 โอเค ในวันเดียว เพิงขายน้ำมะนาวของอเล็กซ์ทำเงินได้ 2,000 ดอลล่าร์ 00:02:30.328 --> 00:02:31.759 แต่ นี่ครับที่ผมชอบมาก 00:02:31.759 --> 00:02:35.111 หลังจากนั้นไม่นาน เพิงขายน้ำมะนาวอื่นก็ผุดขึ้น 00:02:35.111 --> 00:02:36.977 ทุกอันมีชื่อ อเล็กซ์ ติดอยู่ 00:02:36.977 --> 00:02:40.351 ในที่สุด พวกเขาได้เงินถึง 200,000 ดอลล่าร์ 00:02:40.351 --> 00:02:42.173 และจากนั้น อเล็กซ์ก็มีเป้าหมายใหม่ 00:02:42.173 --> 00:02:44.083 เธอบอกว่า มาหาเงินให้ได้ 1,000,000 ดอลล่าร์ กันเถอะ 00:02:44.083 --> 00:02:46.870 วันที่ 12 มิถุนายน 2004 00:02:46.870 --> 00:02:49.344 เพิงขายน้ำมะนาวเป็นร้อยๆ เปิดตัวขึ้น 00:02:49.344 --> 00:02:52.022 ในทุกรัฐของประเทศ 00:02:52.022 --> 00:02:55.603 คนธรรมดาๆ ขายน้ำกับน้ำตาลกับมะนาว 00:02:55.603 --> 00:02:57.981 เพื่อช่วยเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง 00:02:57.981 --> 00:02:59.327 เกือบสองเดือนต่อมา 00:02:59.327 --> 00:03:02.685 อเล็กซ์เสียชีวิต โดยมีพ่อและแม่กุมมือเธอเอาไว้ 00:03:02.685 --> 00:03:04.569 เธออายุได้ 8 ขวบ 00:03:04.569 --> 00:03:07.499 แต่ก่อนที่เธอจะตาย อเล็กซ์พูดว่าเป้าหมายปีถัดไป 00:03:07.499 --> 00:03:09.509 ต้องเป็น 5,000,000 ดอลล่าร์ 00:03:09.509 --> 00:03:14.081 วันนี้ ความฝันของเธอ ได้ทำเงินถึง 45,000,000 ดอลล่าร์ 00:03:14.081 --> 00:03:15.965 และมันก็ยังก้าวต่อไปอย่างเข้มแข็ง 00:03:15.965 --> 00:03:20.678 ความคิดหนึ่ง เด็กหญิงคนหนึ่ง ความฝันอันยิ่งใหญ่อันหนึ่ง 00:03:20.678 --> 00:03:21.390 และคุณรู้ไหมครับ ว่าเธอพูดว่าอะไร 00:03:21.390 --> 00:03:22.899 นี่เป็นสิ่งที่เธอพูดได้ก่อนเสียชีวิต 00:03:22.899 --> 00:03:24.846 เธอบอกว่า "โอ้ เราทำได้ 00:03:24.846 --> 00:03:27.726 ถ้าคนอื่นๆ ช่วยหนู หนูคิดว่าเราทำได้ 00:03:27.726 --> 00:03:29.753 หนูรู้ ว่าเราทำได้" 00:03:29.753 --> 00:03:30.593 พวกคุณจงฝันให้ไกล 00:03:30.593 --> 00:03:32.740 อย่าได้สนใจว่าคุณอายุเท่าไร 00:03:32.740 --> 00:03:34.858 และอย่าให้ใครมาบอกว่าคุณทำไม่ได้ 00:03:34.858 --> 00:03:37.153 คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ 00:03:37.153 --> 00:03:38.977 และนั่นนำผมเข้าสู่สิ่งที่สองที่ผมบอกลูกๆ ของผม 00:03:38.977 --> 00:03:40.314 จงมานะพยายาม 00:03:40.314 --> 00:03:41.933 ช่างเป็นอะไรที่ธรรมดา ทุกคนก็รู้ๆ กันอยู่ 00:03:41.933 --> 00:03:42.931 มุมานะ 00:03:42.931 --> 00:03:44.736 ผมเห็นสิ่งนี้จากพ่อของผม 00:03:44.736 --> 00:03:47.074 และพ่อของผมเสียชีวิตไปไม่กี่เดือนก่อน 00:03:47.074 --> 00:03:48.704 ตอนผมเติบโตขึ้นที่บรู๊คลิน 00:03:48.704 --> 00:03:51.711 โอเค พ่อของผม ท่านทำงานหนัก 00:03:51.711 --> 00:03:53.259 ท่านไม่มีเงิน พวกเราโตมาโดยไม่มีเงิน 00:03:53.259 --> 00:03:54.986 พ่อทำงานทุกเสาร์ ทุกอาทิตย์ 00:03:54.986 --> 00:03:57.775 ผมเห็นด้วยตาตัวเองทุกสุดสัปดาห์ว่างานหนักเป็นอย่างไร 00:03:57.775 --> 00:04:00.166 และผมเห็นสิ่งที่เป็นงานที่หนักที่สุด 00:04:00.166 --> 00:04:03.766 นั่นคือการลุกขึ้นสู้ เมื่อคุณเผชิญหน้ากับความล้มเหลว 00:04:03.766 --> 00:04:05.941 เมื่อผมเริ่มเขียนหนังสือเล่มแรก 00:04:05.941 --> 00:04:09.138 ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ 00:04:09.138 --> 00:04:11.883 เพื่อความชัดเจน มันมีสำนักพิมพ์อยู่แค่ 20 แห่ง 00:04:11.883 --> 00:04:15.188 แต่ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ โอเคไหมครับ 00:04:15.188 --> 00:04:17.006 นั่นหมายความว่า มีบางคนเขียนส่งมาสองฉบับ 00:04:17.006 --> 00:04:19.325 เพื่อให้มั่นใจว่าผมเข้าใจ 00:04:19.325 --> 00:04:22.272 แต่พอมาถึงหนังสือที่ผมเขียนเป็นเล่มที่เก้า 00:04:22.272 --> 00:04:23.856 หนังสือเกี่ยวกับฮีโร่ สำหรับลูกชายผม 00:04:23.856 --> 00:04:28.412 ผมถึงได้พบเรื่องราวเรื่องโปรดเกี่ยวกับ ความมานะฝ่าฟันแม้พบกับความล้มเหลว 00:04:28.412 --> 00:04:30.735 มันเป็นเรื่องที่เพื่อนเล่าให้ผมฟัง เกี่ยวกับพี่น้องตระกูลไรท์ 00:04:30.735 --> 00:04:33.807 ที่ว่า ทุกครั้งที่สองพี่น้องตระกูลไรท์ ออกไปทดสอบเครื่องบินที่สร้างขึ้น 00:04:33.807 --> 00:04:38.129 เขาจะนำอะไหล่ไปด้วยให้เพียงพอ สำหรับซ่อมหากเครื่องตกได้หลายที 00:04:38.129 --> 00:04:39.510 นั่นหมายความว่า ทุกครั้งที่พวกเขาจะออกบิน 00:04:39.510 --> 00:04:41.559 พวกเขารู้เลยว่า ไม่สำเร็จแน่ 00:04:41.559 --> 00:04:43.023 เครื่องบินพวกเขาจะตก และก็ต้องสร้างใหม่ 00:04:43.023 --> 00:04:44.307 และก็ตก และก็สร้างใหม่ 00:04:44.307 --> 00:04:46.513 และนั่นแหละทำให้เขาสำเร็จ 00:04:46.513 --> 00:04:47.846 ผมชอบเรื่องนี้มาก 00:04:47.846 --> 00:04:48.855 ผมอยากให้ลูกชายของผมได้ฟังเรื่องนี้ 00:04:48.855 --> 00:04:49.945 ผมต้องการให้ลูกสาวของผมได้ฟังเรื่องนี้ 00:04:49.945 --> 00:04:52.142 ผมต้องการให้ทุกคนรู้ว่า ถ้าคุณฝันเอาไว้ไกล 00:04:52.142 --> 00:04:54.648 และคุณมุมานะพยายาม และคุณต่อสู้กับความล้มเหลว 00:04:54.648 --> 00:04:56.415 คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ 00:04:56.415 --> 00:05:00.186 และทำในสิ่งที่ไม่มีใครหน้าไหนบนดาวดวงนี้ เคยทำมาก่อน 00:05:00.186 --> 00:05:02.566 และนั่นก็นำผมเข้าสู่สิ่งสุดท้ายที่ผมจะบอกพวกคุณ 00:05:02.566 --> 00:05:03.941 อ่อนน้อมถ่อมตน 00:05:03.941 --> 00:05:04.573 เอาล่ะครับ 00:05:04.573 --> 00:05:06.292 ถ้าคุณประดิษฐ์เครื่องบินลำแรกของโลก 00:05:06.292 --> 00:05:07.079 หรือซุปเปอร์แมน 00:05:07.079 --> 00:05:09.114 หรือเพิงขายน้ำมะนาวมูลค่าหลายล้าน 00:05:09.114 --> 00:05:10.149 คุณไม่ต้องเจียมตัวก็ได้ 00:05:10.149 --> 00:05:12.845 คุณจะไปสักข้อความ "ข้าเจ๋ง" บนหน้าก็ยังได้ 00:05:12.845 --> 00:05:13.407 ใช่ไหมครับ 00:05:13.407 --> 00:05:14.830 แต่ตั้งใจฟังนะครับ 00:05:14.830 --> 00:05:16.760 ไม่มีใครชอบพวกเกรียน 00:05:16.760 --> 00:05:19.361 ที่จริง โลกต้องการพวกปากสว่างน้อยกว่านี้ 00:05:19.361 --> 00:05:21.616 ฉะนั้น จงเจียมตัว อ่อนน้อม 00:05:21.616 --> 00:05:24.409 เมื่อ โทมัส เจฟเฟอร์สัน เขียนคำประกาศอิสระภาพ 00:05:24.409 --> 00:05:28.549 คุณรู้ไหม เขาไม่เคยถือเอาความดีความชอบเลย ว่าเขาเป็นคนเขียน เมื่อเขามีชีวิตอยู่ 00:05:28.549 --> 00:05:31.065 จนกระทั่งเขาเสียชีวิต และมีการเปิดจดหมายมรณะกรรม 00:05:31.065 --> 00:05:34.745 นั่นแหละที่คนอเมริกันโดยทั่วไปถึงได้รู้ว่า เขาเป็นผู้เขียน 00:05:34.745 --> 00:05:37.060 นั่นแหละคือการถ่อมตน 00:05:37.060 --> 00:05:38.491 และ นี่ก็คือความลับอันยิ่งใหญ่ 00:05:38.491 --> 00:05:39.253 ฝันให้ไกล 00:05:39.253 --> 00:05:40.111 มานะพยายาม 00:05:40.111 --> 00:05:41.409 อ่อนน้อมถ่อมตน 00:05:41.409 --> 00:05:43.333 คุณคงพูดว่า "เดี๋ยวสิ แค่นั้นเองเหรอ" 00:05:43.333 --> 00:05:44.876 "หา คุณมาเล่าเรื่องอะไรมากมายให้ฟัง แล้วไง 00:05:44.876 --> 00:05:46.267 ฉันจะไปเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้ยังไง" 00:05:46.267 --> 00:05:48.021 นี่คือคำตอบครับ 00:05:48.021 --> 00:05:49.494 ประวัติศาสตร์ทุกเรื่องที่เคยมีมา 00:05:49.494 --> 00:05:51.497 ก็เป็นเรื่องเล่ามากมายเหมือนกัน 00:05:51.497 --> 00:05:52.768 เรื่องความขัดแย้ง 00:05:52.768 --> 00:05:53.489 เรื่องใหญ่ 00:05:53.489 --> 00:05:54.167 เรื่องเล็ก 00:05:54.167 --> 00:05:55.872 เรื่องของเรา 00:05:55.872 --> 00:05:57.153 แล้วคุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้อย่างไร 00:05:57.153 --> 00:06:00.180 ทั้งหมดที่คุณต้องทำก็คือเขียนเรื่องของคุณ 00:06:00.180 --> 00:06:02.627 โอเคไหมครับ ผมพูดจริงๆ นะครับ แค่นั้นแหละ 00:06:02.627 --> 00:06:05.243 ถ้าคนคิดว่าประวัติศาสตร์เป็นข้อเท็จจริง และมีวันเดือนปีที่คุณต้องจำ 00:06:05.243 --> 00:06:06.878 นั่นไม่ใช่ประวัติศาสตร์เลยครับ 00:06:06.878 --> 00:06:08.580 ประวัติศาสตร์เป็นกระบวนการเลือกสรร 00:06:08.580 --> 00:06:11.934 และมันก็คัดเลือกพวกเราทุกๆ คนในทุกๆ วัน 00:06:11.934 --> 00:06:13.795 คำถามเดียวก็คือ คุณได้ยินเสียงเรียกไหมครับ 00:06:13.795 --> 00:06:17.369 และนี่ก็นำผมมาสู่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมจะบอกคุณ 00:06:17.369 --> 00:06:20.522 คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ 00:06:20.522 --> 00:06:22.357 พวกคุณบางคนจะสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ 00:06:22.357 --> 00:06:24.426 มีผลต่อคนเป็นล้านๆ 00:06:24.426 --> 00:06:26.413 พวกคุณคนอื่นๆ อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องใกล้ตัวมากกว่า 00:06:26.413 --> 00:06:29.112 เช่น ช่วยเหลือสมาชิกในครอบครัว หรือใครสักคนที่ต้องการความช่วยเหลือ 00:06:29.112 --> 00:06:30.655 แต่ผมขอบอกคุณไว้ ณ ที่นี้เลยว่า 00:06:30.655 --> 00:06:33.621 สองอย่างนี้สำคัญเท่าเทียมกัน 00:06:33.621 --> 00:06:35.534 ไม่ว่าคุณจะช่วยเหลือผู้คนจำนวนมาก หรือช่วยทีละคน 00:06:35.534 --> 00:06:37.479 นั่นเป็นวิธีที่ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลง 00:06:37.479 --> 00:06:38.964 คือเมื่อคุณลงมือทำอะไรสักอย่าง 00:06:38.964 --> 00:06:41.363 แต่เมื่อคุณเริ่มที่จะเขียนเรื่องของคุณ 00:06:41.363 --> 00:06:43.496 และคุณกลัว ซึ่งพวกเราทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะกลัว 00:06:43.496 --> 00:06:44.958 ผมอยากให้คุณรู้ไว้อย่างหนึ่ง 00:06:44.958 --> 00:06:47.472 ไม่มีใครเกิดมาในคราบวีรชน 00:06:47.472 --> 00:06:50.844 ทุกๆ คนที่เรากล่าวถึงในวันนี้ 00:06:50.844 --> 00:06:52.897 ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นนักเทศน์ อายุ 26 00:06:52.897 --> 00:06:54.650 หรือหนอนหนังสือ อายุ 17 สองคน 00:06:54.650 --> 00:06:56.501 หรือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เป็นมะเร็ง 00:06:56.501 --> 00:06:58.005 ทุกๆ คนในที่นี้มีวินาที 00:06:58.005 --> 00:06:59.287 ที่พวกเขาลังเลสงสัยในตนเอง 00:06:59.287 --> 00:07:01.267 เหมือนคุณ เหมือนผม 00:07:01.267 --> 00:07:03.066 พวกเขามีวินาทีที่กังวลเรื่องโรงเรียน 00:07:03.066 --> 00:07:04.037 และเรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อนๆ 00:07:04.037 --> 00:07:05.918 และกังวลว่าเขาจะได้รับการยอมรับจากคนอื่นไหม 00:07:05.918 --> 00:07:08.034 เหมือนคุณ เหมือนผม 00:07:08.034 --> 00:07:10.358 พวกเขามีวินาทีที่กังวลเกี่ยวกับ ความเหงา ความล้มเหลว 00:07:10.358 --> 00:07:11.817 และกังขาว่าพวกเขาจะประสบกับความสำเร็จไหม 00:07:11.817 --> 00:07:14.188 เหมือนคุณ เหมือนผม 00:07:14.188 --> 00:07:16.951 แต่สิ่งที่เยี่ยมที่สุดก็คือ คุณไม่จำเป็นต้องริเริ่ม 00:07:16.951 --> 00:07:19.981 ตั้งเพิงน้ำมะนาวมูลค่าหลายล้าน เพื่อจะเปลี่ยนโลกนี้ 00:07:19.981 --> 00:07:22.549 สิ่งที่คุณต้องทำก็คือช่วยเหลือคนสักคน 00:07:22.549 --> 00:07:25.417 เมตตาใครสักคน นั่นแหละคำตอบ 00:07:25.417 --> 00:07:26.751 มันเป็นแก่นความเชื่อของผม 00:07:26.751 --> 00:07:29.205 มันอยู่ในทุกเรื่องที่ผมเล่าให้คุณฟัง 00:07:29.205 --> 00:07:31.999 ผมเชื่อว่า คนธรรมดาๆ เปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้ 00:07:31.999 --> 00:07:33.281 ผมไม่สนใจว่าคุณจะมีเงินมากมายแค่ไหน 00:07:33.281 --> 00:07:34.157 ผมไม่สนในว่าคุณเรียนโรงเรียนไหน 00:07:34.157 --> 00:07:35.847 ทั้งหมดนั่นมันไร้สาระสำหรับผม ผมเชื่อในคนธรรมดาทั่วไป 00:07:35.847 --> 00:07:39.411 และในความสามารถของพวกเขา ที่จะเปลี่ยนแปลงในโลกนี้ 00:07:39.411 --> 00:07:40.553 ผมเชื่อมั่นในพ่อของผม 00:07:40.553 --> 00:07:43.065 และเชื่อนักท้ามฤตยูวัย 25 ปี นามว่า เอมิเลีย 00:07:43.065 --> 00:07:46.400 และเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ขายน้ำมะนาวแบบไม่สนใจใคร 00:07:46.400 --> 00:07:51.289 และนั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ผมจึงเชื่อในยอดมนุษย์คนแรก ที่พวกเราพูดถึง ซุปเปอร์แมน 00:07:51.289 --> 00:07:54.437 สำหรับผม ส่วนที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้ไม่ใช่ซุปเปอร์แมน 00:07:54.437 --> 00:07:57.694 ส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่องนี้คือ คลาร์ก เค้นท์ 00:07:57.694 --> 00:07:58.854 และคุณคงอยากรู้ว่าทำไม 00:07:58.854 --> 00:08:00.546 เพราะว่า พวกเราทุกคนคือ คลาร์ก เค้นท์ 00:08:00.546 --> 00:08:02.683 พวกเรารู้ว่าการเป็นคนน่าเบื่อๆ และธรรมดามันเป็นอย่างไร 00:08:02.683 --> 00:08:05.267 และหวังว่าพวกเราน่าจะทำอะไรสักอย่าง ที่มหัศจรรย์เกินว่าตัวเรา 00:08:05.267 --> 00:08:06.409 แต่ นี่คือเรื่องจริง 00:08:06.409 --> 00:08:09.158 พวกเราสามารถทำอะไรสักอย่างที่อัศจรรย์เกินตัวเราได้ NOTE Paragraph 00:08:09.158 --> 00:08:11.896 ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ สำหรับหนังสือเล่มแรก 00:08:11.896 --> 00:08:13.838 คน 24 คน บอกผมว่าให้ยอมแพ้ 00:08:13.838 --> 00:08:15.675 แต่ผมไม่ได้หันกลับไปมองประสบการณ์นั้นและพูดว่า 00:08:15.675 --> 00:08:18.129 "ข้าถูก และพวกแกผิด แล้วก็ หัวเราะใส่พวกเขา" 00:08:18.129 --> 00:08:21.956 สิ่งที่ผมหันกลับไปมองและได้เข้าใจ ก็คือ จดหมายทุกฉบับที่ปฎิเสธผม 00:08:21.956 --> 00:08:24.281 บอกให้ผมมานะพยายามมากขึ้น บอกให้ผมฝันให้ไกลกว่านี้ 00:08:24.281 --> 00:08:25.351 และคุณควรจะเชื่อนะครับ 00:08:25.351 --> 00:08:26.852 ว่ามันทำให้ผมอ่อนน้อมมากขึ้น 00:08:26.852 --> 00:08:30.147 แต่มันก็ทำให้ผมอยากทำมันให้สำเร็จ ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด 00:08:30.147 --> 00:08:32.030 ไม่ว่าฝันสุดไกลของคุณจะเป็นอะไร 00:08:32.030 --> 00:08:34.239 ไม่ว่าสิ่งใดที่คุณมานะจะไขว่คว้า 00:08:34.239 --> 00:08:35.491 อย่าให้ใครมาบอกคุณ 00:08:35.491 --> 00:08:36.525 ว่าคุณเด็กเกินไป 00:08:36.525 --> 00:08:39.567 และอย่าให้ใครมาบอกคุณว่า ไม่ 00:08:39.567 --> 00:08:41.824 ทุกชีวิตสร้างประวัติศาสตร์ได้ 00:08:41.824 --> 00:08:44.080 และทุกชีวิต คือเรื่องราวที่มีคุณค่า 00:08:44.080 --> 00:08:45.231 ขอบคุณครับ