1
00:00:15,448 --> 00:00:18,771
คุณรู้ไหมครับ
ว่าอะไรเป็นความลับสุดยอดของประวัติศาสตร์

2
00:00:18,771 --> 00:00:21,688
ประวัติศาสตร์สามารถเปลี่ยนได้ครับ

3
00:00:21,688 --> 00:00:22,501
ครับๆ ผมรู้

4
00:00:22,501 --> 00:00:24,239
ใครๆ ก็บอกว่า ประวัติศาสตร์มันเปลี่ยนไม่ได้หรอก

5
00:00:24,239 --> 00:00:25,605
แต่มันเปลี่ยนได้ครับ

6
00:00:25,605 --> 00:00:27,059
และวันนี้ เรากำลังจะพูดเกี่ยวกับว่า

7
00:00:27,059 --> 00:00:30,176
ประวัติศาสตร์ไม่ใช่แค่อะไรบางอย่าง
ที่มุ่งไปยังอดีต

8
00:00:30,176 --> 00:00:31,826
ประวัติศาสตร์ก้าวไปข้างหน้าเช่นกัน

9
00:00:31,826 --> 00:00:34,204
และสิ่งยอดเยี่ยมทั้งหลายที่ยังไม่เกิดขึ้น

10
00:00:34,204 --> 00:00:37,516
นั่นคือประวัติศาสตร์ที่กำลังรอการจารึก

11
00:00:37,516 --> 00:00:39,002
แล้วเราจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์อย่างไรล่ะ

12
00:00:39,002 --> 00:00:40,698
ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟัง
โดยการแบ่งปัน

13
00:00:40,698 --> 00:00:43,988
สามสิ่งที่ผมบอกกับลูกๆ ของผมทุกคืน

14
00:00:43,988 --> 00:00:45,705
เมื่อผมส่งพวกเขาเข้านอน

15
00:00:45,705 --> 00:00:46,071
นี่เรื่องจริงครับ

16
00:00:46,071 --> 00:00:47,534
ผมขโมยความคิดนี้มาจากเพื่อนผม

17
00:00:47,534 --> 00:00:49,892
ซึ่งเล่าให้ผมฟังถึงสิ่งที่คุณพ่อของเขาเคยแบ่งปันให้เขา

18
00:00:49,892 --> 00:00:51,925
ทุกๆ คืน เมื่อผมส่งลูกผมเข้านอน

19
00:00:51,925 --> 00:00:53,529
ผมบอกพวกเขาสามสิ่ง

20
00:00:53,529 --> 00:00:54,627
ฝันให้ไกล

21
00:00:54,627 --> 00:00:55,688
มานะพยายาม

22
00:00:55,688 --> 00:00:57,549
และอ่อนน้อมถ่อมตน

23
00:00:57,549 --> 00:00:58,390
ลองมาดูกันนะครับว่าแต่ละอย่างคืออะไร

24
00:00:58,390 --> 00:00:59,436
อย่างแรกเลย ฝันให้ไกล

25
00:00:59,436 --> 00:01:03,033
คุณรู้ไหมครับ ใครที่มีฝันที่ยิ่งใหญ่ 
ที่ยอดเยี่ยมที่สุด

26
00:01:03,033 --> 00:01:05,271
พวกคุณไง หนุ่มสาวทั้งหลาย

27
00:01:05,271 --> 00:01:07,523
คุณรู้ไหมครับว่า มาร์ติน ลูเทอร์ คิง จูเนียร์
อายุเท่าไร

28
00:01:07,523 --> 00:01:08,927
ตอนที่เขาเป็นผู้นำ

29
00:01:08,927 --> 00:01:11,881
ต่อต้านเรื่องกีดกันคนดำใช้รถเมล์
ที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์

30
00:01:11,881 --> 00:01:13,528
เขาอายุ 26

31
00:01:13,528 --> 00:01:14,965
แล้วคุณรู้ไหมว่า เอมิเลีย เอียฮาร์ท อายุเท่าไร

32
00:01:14,965 --> 00:01:17,096
ตอนที่เธอทำลายสถิติโลกครั้งแรก

33
00:01:17,096 --> 00:01:18,344
25

34
00:01:18,344 --> 00:01:20,171
คุณรู้ไหมว่า สตีฟ จ๊อบส์ อายุเท่าไร

35
00:01:20,171 --> 00:01:22,581
ตอนที่เขาร่วมก่อตั้งบริษัท แอปเปิล

36
00:01:22,581 --> 00:01:23,999
21

37
00:01:23,999 --> 00:01:26,833
และคุณรู้ไหมว่า เจอรี่ เซียเกิล กับ โจ ชูสเตอร์ 
อายุเท่าไร

38
00:01:26,833 --> 00:01:30,891
เมื่อพวกเขาคิดสร้างยอดมนุษย์
ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลคนแรก

39
00:01:30,891 --> 00:01:33,743
ที่พวกเขาให้ชื่อว่า "ซุปเปอร์แมน"

40
00:01:33,743 --> 00:01:36,592
พวกเขาอายุ 17

41
00:01:36,592 --> 00:01:40,295
เด็กอายุ 17 สองคน สร้างซุปเปอร์แมน

42
00:01:40,295 --> 00:01:41,456
พวกเขาไม่ได้หน้าตาดีเลยนะครับ

43
00:01:41,456 --> 00:01:43,565
(ดูภาพสิ ใช่ไหมครับ)

44
00:01:43,565 --> 00:01:45,449
พวกเขาไม่ได้โด่งดัง

45
00:01:45,449 --> 00:01:46,973
พวกเขาไม่มีเงิน

46
00:01:46,973 --> 00:01:49,774
แต่ว่า พวกเขาทั้งสองเป็นเพื่อนรักที่มีฝันเดียวกัน

47
00:01:49,774 --> 00:01:51,310
และด้วยจินตนาการของพวกเขา

48
00:01:51,310 --> 00:01:53,742
พวกเขามอบซุปเปอร์แมนให้แก่โลก

49
00:01:53,742 --> 00:01:57,892
ผมรู้ การสร้างซุปเปอร์แมนเป็นฝันยิ่งใหญ่ 
ที่ในชีวิตหนึ่งเราจะได้เห็นสักครั้ง

50
00:01:57,892 --> 00:02:00,906
ผมก็เลยอยากเล่าเรื่องของ
อเล็กซานดรา สก็อต ให้คุณฟัง

51
00:02:00,906 --> 00:02:02,778
ใครๆ เรียกเธอว่า อเล็กซ์

52
00:02:02,778 --> 00:02:05,385
อเล็กซ์ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง

53
00:02:05,385 --> 00:02:07,396
ก่อนที่เธอจะครบขวบเสียอีก

54
00:02:07,396 --> 00:02:09,623
และนั่นก็เป็นเพียงชีวิตเดียวที่เธอรู้จัก

55
00:02:09,623 --> 00:02:13,141
เจ็บป่วย ทำเคมีบำบัด และรับการผ่าตัด

56
00:02:13,141 --> 00:02:15,024
เมื่อเธออายุได้สี่ขวบ อเล็กซ์ถามพ่อแม่ของเธอ

57
00:02:15,024 --> 00:02:18,234
ว่าจะขอตั้งเพิงขายน้ำมะนาวที่สวนหน้าบ้านได้ไหม

58
00:02:18,234 --> 00:02:19,570
เธอไม่ได้อยากซื้ออะไรให้ตัวเอง

59
00:02:19,570 --> 00:02:20,774
เธอต้องการหาเงิน

60
00:02:20,774 --> 00:02:24,941
เพื่อมอบมันให้กับหมอที่ช่วยเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง

61
00:02:24,941 --> 00:02:30,328
โอเค ในวันเดียว 
เพิงขายน้ำมะนาวของอเล็กซ์ทำเงินได้ 2,000 ดอลล่าร์

62
00:02:30,328 --> 00:02:31,759
แต่ นี่ครับที่ผมชอบมาก

63
00:02:31,759 --> 00:02:35,111
หลังจากนั้นไม่นาน 
เพิงขายน้ำมะนาวอื่นก็ผุดขึ้น

64
00:02:35,111 --> 00:02:36,977
ทุกอันมีชื่อ อเล็กซ์ ติดอยู่

65
00:02:36,977 --> 00:02:40,351
ในที่สุด พวกเขาได้เงินถึง 200,000 ดอลล่าร์

66
00:02:40,351 --> 00:02:42,173
และจากนั้น อเล็กซ์ก็มีเป้าหมายใหม่

67
00:02:42,173 --> 00:02:44,083
เธอบอกว่า มาหาเงินให้ได้ 1,000,000 ดอลล่าร์ กันเถอะ

68
00:02:44,083 --> 00:02:46,870
วันที่ 12 มิถุนายน 2004

69
00:02:46,870 --> 00:02:49,344
เพิงขายน้ำมะนาวเป็นร้อยๆ เปิดตัวขึ้น

70
00:02:49,344 --> 00:02:52,022
ในทุกรัฐของประเทศ

71
00:02:52,022 --> 00:02:55,603
คนธรรมดาๆ ขายน้ำกับน้ำตาลกับมะนาว

72
00:02:55,603 --> 00:02:57,981
เพื่อช่วยเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง

73
00:02:57,981 --> 00:02:59,327
เกือบสองเดือนต่อมา

74
00:02:59,327 --> 00:03:02,685
อเล็กซ์เสียชีวิต
โดยมีพ่อและแม่กุมมือเธอเอาไว้

75
00:03:02,685 --> 00:03:04,569
เธออายุได้ 8 ขวบ

76
00:03:04,569 --> 00:03:07,499
แต่ก่อนที่เธอจะตาย อเล็กซ์พูดว่าเป้าหมายปีถัดไป

77
00:03:07,499 --> 00:03:09,509
ต้องเป็น 5,000,000 ดอลล่าร์

78
00:03:09,509 --> 00:03:14,081
วันนี้ ความฝันของเธอ
ได้ทำเงินถึง 45,000,000 ดอลล่าร์

79
00:03:14,081 --> 00:03:15,965
และมันก็ยังก้าวต่อไปอย่างเข้มแข็ง

80
00:03:15,965 --> 00:03:20,678
ความคิดหนึ่ง เด็กหญิงคนหนึ่ง ความฝันอันยิ่งใหญ่อันหนึ่ง

81
00:03:20,678 --> 00:03:21,390
และคุณรู้ไหมครับ ว่าเธอพูดว่าอะไร

82
00:03:21,390 --> 00:03:22,899
นี่เป็นสิ่งที่เธอพูดได้ก่อนเสียชีวิต

83
00:03:22,899 --> 00:03:24,846
เธอบอกว่า "โอ้ เราทำได้

84
00:03:24,846 --> 00:03:27,726
ถ้าคนอื่นๆ ช่วยหนู หนูคิดว่าเราทำได้

85
00:03:27,726 --> 00:03:29,753
หนูรู้ ว่าเราทำได้"

86
00:03:29,753 --> 00:03:30,593
พวกคุณจงฝันให้ไกล

87
00:03:30,593 --> 00:03:32,740
อย่าได้สนใจว่าคุณอายุเท่าไร

88
00:03:32,740 --> 00:03:34,858
และอย่าให้ใครมาบอกว่าคุณทำไม่ได้

89
00:03:34,858 --> 00:03:37,153
คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์

90
00:03:37,153 --> 00:03:38,977
และนั่นนำผมเข้าสู่สิ่งที่สองที่ผมบอกลูกๆ ของผม

91
00:03:38,977 --> 00:03:40,314
จงมานะพยายาม

92
00:03:40,314 --> 00:03:41,933
ช่างเป็นอะไรที่ธรรมดา ทุกคนก็รู้ๆ กันอยู่

93
00:03:41,933 --> 00:03:42,931
มุมานะ

94
00:03:42,931 --> 00:03:44,736
ผมเห็นสิ่งนี้จากพ่อของผม

95
00:03:44,736 --> 00:03:47,074
และพ่อของผมเสียชีวิตไปไม่กี่เดือนก่อน

96
00:03:47,074 --> 00:03:48,704
ตอนผมเติบโตขึ้นที่บรู๊คลิน

97
00:03:48,704 --> 00:03:51,711
โอเค พ่อของผม ท่านทำงานหนัก

98
00:03:51,711 --> 00:03:53,259
ท่านไม่มีเงิน พวกเราโตมาโดยไม่มีเงิน

99
00:03:53,259 --> 00:03:54,986
พ่อทำงานทุกเสาร์ ทุกอาทิตย์

100
00:03:54,986 --> 00:03:57,775
ผมเห็นด้วยตาตัวเองทุกสุดสัปดาห์ว่างานหนักเป็นอย่างไร

101
00:03:57,775 --> 00:04:00,166
และผมเห็นสิ่งที่เป็นงานที่หนักที่สุด

102
00:04:00,166 --> 00:04:03,766
นั่นคือการลุกขึ้นสู้
เมื่อคุณเผชิญหน้ากับความล้มเหลว

103
00:04:03,766 --> 00:04:05,941
เมื่อผมเริ่มเขียนหนังสือเล่มแรก

104
00:04:05,941 --> 00:04:09,138
ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ

105
00:04:09,138 --> 00:04:11,883
เพื่อความชัดเจน 
มันมีสำนักพิมพ์อยู่แค่ 20 แห่ง

106
00:04:11,883 --> 00:04:15,188
แต่ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ
โอเคไหมครับ

107
00:04:15,188 --> 00:04:17,006
นั่นหมายความว่า มีบางคนเขียนส่งมาสองฉบับ

108
00:04:17,006 --> 00:04:19,325
เพื่อให้มั่นใจว่าผมเข้าใจ

109
00:04:19,325 --> 00:04:22,272
แต่พอมาถึงหนังสือที่ผมเขียนเป็นเล่มที่เก้า

110
00:04:22,272 --> 00:04:23,856
หนังสือเกี่ยวกับฮีโร่ สำหรับลูกชายผม

111
00:04:23,856 --> 00:04:28,412
ผมถึงได้พบเรื่องราวเรื่องโปรดเกี่ยวกับ
ความมานะฝ่าฟันแม้พบกับความล้มเหลว

112
00:04:28,412 --> 00:04:30,735
มันเป็นเรื่องที่เพื่อนเล่าให้ผมฟัง 
เกี่ยวกับพี่น้องตระกูลไรท์

113
00:04:30,735 --> 00:04:33,807
ที่ว่า ทุกครั้งที่สองพี่น้องตระกูลไรท์
ออกไปทดสอบเครื่องบินที่สร้างขึ้น

114
00:04:33,807 --> 00:04:38,129
เขาจะนำอะไหล่ไปด้วยให้เพียงพอ
สำหรับซ่อมหากเครื่องตกได้หลายที

115
00:04:38,129 --> 00:04:39,510
นั่นหมายความว่า
ทุกครั้งที่พวกเขาจะออกบิน

116
00:04:39,510 --> 00:04:41,559
พวกเขารู้เลยว่า ไม่สำเร็จแน่

117
00:04:41,559 --> 00:04:43,023
เครื่องบินพวกเขาจะตก และก็ต้องสร้างใหม่

118
00:04:43,023 --> 00:04:44,307
และก็ตก และก็สร้างใหม่

119
00:04:44,307 --> 00:04:46,513
และนั่นแหละทำให้เขาสำเร็จ

120
00:04:46,513 --> 00:04:47,846
ผมชอบเรื่องนี้มาก

121
00:04:47,846 --> 00:04:48,855
ผมอยากให้ลูกชายของผมได้ฟังเรื่องนี้

122
00:04:48,855 --> 00:04:49,945
ผมต้องการให้ลูกสาวของผมได้ฟังเรื่องนี้

123
00:04:49,945 --> 00:04:52,142
ผมต้องการให้ทุกคนรู้ว่า ถ้าคุณฝันเอาไว้ไกล

124
00:04:52,142 --> 00:04:54,648
และคุณมุมานะพยายาม และคุณต่อสู้กับความล้มเหลว

125
00:04:54,648 --> 00:04:56,415
คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์

126
00:04:56,415 --> 00:05:00,186
และทำในสิ่งที่ไม่มีใครหน้าไหนบนดาวดวงนี้
เคยทำมาก่อน

127
00:05:00,186 --> 00:05:02,566
และนั่นก็นำผมเข้าสู่สิ่งสุดท้ายที่ผมจะบอกพวกคุณ

128
00:05:02,566 --> 00:05:03,941
อ่อนน้อมถ่อมตน

129
00:05:03,941 --> 00:05:04,573
เอาล่ะครับ

130
00:05:04,573 --> 00:05:06,292
ถ้าคุณประดิษฐ์เครื่องบินลำแรกของโลก

131
00:05:06,292 --> 00:05:07,079
หรือซุปเปอร์แมน

132
00:05:07,079 --> 00:05:09,114
หรือเพิงขายน้ำมะนาวมูลค่าหลายล้าน

133
00:05:09,114 --> 00:05:10,149
คุณไม่ต้องเจียมตัวก็ได้

134
00:05:10,149 --> 00:05:12,845
คุณจะไปสักข้อความ "ข้าเจ๋ง" บนหน้าก็ยังได้

135
00:05:12,845 --> 00:05:13,407
ใช่ไหมครับ

136
00:05:13,407 --> 00:05:14,830
แต่ตั้งใจฟังนะครับ

137
00:05:14,830 --> 00:05:16,760
ไม่มีใครชอบพวกเกรียน

138
00:05:16,760 --> 00:05:19,361
ที่จริง โลกต้องการพวกปากสว่างน้อยกว่านี้

139
00:05:19,361 --> 00:05:21,616
ฉะนั้น จงเจียมตัว อ่อนน้อม

140
00:05:21,616 --> 00:05:24,409
เมื่อ โทมัส เจฟเฟอร์สัน เขียนคำประกาศอิสระภาพ

141
00:05:24,409 --> 00:05:28,549
คุณรู้ไหม เขาไม่เคยถือเอาความดีความชอบเลย
ว่าเขาเป็นคนเขียน เมื่อเขามีชีวิตอยู่

142
00:05:28,549 --> 00:05:31,065
จนกระทั่งเขาเสียชีวิต และมีการเปิดจดหมายมรณะกรรม

143
00:05:31,065 --> 00:05:34,745
นั่นแหละที่คนอเมริกันโดยทั่วไปถึงได้รู้ว่า 
เขาเป็นผู้เขียน

144
00:05:34,745 --> 00:05:37,060
นั่นแหละคือการถ่อมตน

145
00:05:37,060 --> 00:05:38,491
และ นี่ก็คือความลับอันยิ่งใหญ่

146
00:05:38,491 --> 00:05:39,253
ฝันให้ไกล

147
00:05:39,253 --> 00:05:40,111
มานะพยายาม

148
00:05:40,111 --> 00:05:41,409
อ่อนน้อมถ่อมตน

149
00:05:41,409 --> 00:05:43,333
คุณคงพูดว่า "เดี๋ยวสิ แค่นั้นเองเหรอ"

150
00:05:43,333 --> 00:05:44,876
"หา คุณมาเล่าเรื่องอะไรมากมายให้ฟัง แล้วไง

151
00:05:44,876 --> 00:05:46,267
ฉันจะไปเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้ยังไง"

152
00:05:46,267 --> 00:05:48,021
นี่คือคำตอบครับ

153
00:05:48,021 --> 00:05:49,494
ประวัติศาสตร์ทุกเรื่องที่เคยมีมา

154
00:05:49,494 --> 00:05:51,497
ก็เป็นเรื่องเล่ามากมายเหมือนกัน

155
00:05:51,497 --> 00:05:52,768
เรื่องความขัดแย้ง

156
00:05:52,768 --> 00:05:53,489
เรื่องใหญ่

157
00:05:53,489 --> 00:05:54,167
เรื่องเล็ก

158
00:05:54,167 --> 00:05:55,872
เรื่องของเรา

159
00:05:55,872 --> 00:05:57,153
แล้วคุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้อย่างไร

160
00:05:57,153 --> 00:06:00,180
ทั้งหมดที่คุณต้องทำก็คือเขียนเรื่องของคุณ

161
00:06:00,180 --> 00:06:02,627
โอเคไหมครับ
ผมพูดจริงๆ นะครับ แค่นั้นแหละ

162
00:06:02,627 --> 00:06:05,243
ถ้าคนคิดว่าประวัติศาสตร์เป็นข้อเท็จจริง
และมีวันเดือนปีที่คุณต้องจำ

163
00:06:05,243 --> 00:06:06,878
นั่นไม่ใช่ประวัติศาสตร์เลยครับ

164
00:06:06,878 --> 00:06:08,580
ประวัติศาสตร์เป็นกระบวนการเลือกสรร

165
00:06:08,580 --> 00:06:11,934
และมันก็คัดเลือกพวกเราทุกๆ คนในทุกๆ วัน

166
00:06:11,934 --> 00:06:13,795
คำถามเดียวก็คือ คุณได้ยินเสียงเรียกไหมครับ

167
00:06:13,795 --> 00:06:17,369
และนี่ก็นำผมมาสู่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมจะบอกคุณ

168
00:06:17,369 --> 00:06:20,522
คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์

169
00:06:20,522 --> 00:06:22,357
พวกคุณบางคนจะสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่

170
00:06:22,357 --> 00:06:24,426
มีผลต่อคนเป็นล้านๆ

171
00:06:24,426 --> 00:06:26,413
พวกคุณคนอื่นๆ อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องใกล้ตัวมากกว่า

172
00:06:26,413 --> 00:06:29,112
เช่น ช่วยเหลือสมาชิกในครอบครัว 
หรือใครสักคนที่ต้องการความช่วยเหลือ

173
00:06:29,112 --> 00:06:30,655
แต่ผมขอบอกคุณไว้ ณ ที่นี้เลยว่า

174
00:06:30,655 --> 00:06:33,621
สองอย่างนี้สำคัญเท่าเทียมกัน

175
00:06:33,621 --> 00:06:35,534
ไม่ว่าคุณจะช่วยเหลือผู้คนจำนวนมาก หรือช่วยทีละคน

176
00:06:35,534 --> 00:06:37,479
นั่นเป็นวิธีที่ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลง

177
00:06:37,479 --> 00:06:38,964
คือเมื่อคุณลงมือทำอะไรสักอย่าง

178
00:06:38,964 --> 00:06:41,363
แต่เมื่อคุณเริ่มที่จะเขียนเรื่องของคุณ

179
00:06:41,363 --> 00:06:43,496
และคุณกลัว ซึ่งพวกเราทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะกลัว

180
00:06:43,496 --> 00:06:44,958
ผมอยากให้คุณรู้ไว้อย่างหนึ่ง

181
00:06:44,958 --> 00:06:47,472
ไม่มีใครเกิดมาในคราบวีรชน

182
00:06:47,472 --> 00:06:50,844
ทุกๆ คนที่เรากล่าวถึงในวันนี้

183
00:06:50,844 --> 00:06:52,897
ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นนักเทศน์ อายุ 26

184
00:06:52,897 --> 00:06:54,650
หรือหนอนหนังสือ อายุ 17 สองคน

185
00:06:54,650 --> 00:06:56,501
หรือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เป็นมะเร็ง

186
00:06:56,501 --> 00:06:58,005
ทุกๆ คนในที่นี้มีวินาที

187
00:06:58,005 --> 00:06:59,287
ที่พวกเขาลังเลสงสัยในตนเอง

188
00:06:59,287 --> 00:07:01,267
เหมือนคุณ เหมือนผม

189
00:07:01,267 --> 00:07:03,066
พวกเขามีวินาทีที่กังวลเรื่องโรงเรียน

190
00:07:03,066 --> 00:07:04,037
และเรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อนๆ

191
00:07:04,037 --> 00:07:05,918
และกังวลว่าเขาจะได้รับการยอมรับจากคนอื่นไหม

192
00:07:05,918 --> 00:07:08,034
เหมือนคุณ เหมือนผม

193
00:07:08,034 --> 00:07:10,358
พวกเขามีวินาทีที่กังวลเกี่ยวกับ
ความเหงา ความล้มเหลว

194
00:07:10,358 --> 00:07:11,817
และกังขาว่าพวกเขาจะประสบกับความสำเร็จไหม

195
00:07:11,817 --> 00:07:14,188
เหมือนคุณ เหมือนผม

196
00:07:14,188 --> 00:07:16,951
แต่สิ่งที่เยี่ยมที่สุดก็คือ คุณไม่จำเป็นต้องริเริ่ม

197
00:07:16,951 --> 00:07:19,981
ตั้งเพิงน้ำมะนาวมูลค่าหลายล้าน เพื่อจะเปลี่ยนโลกนี้

198
00:07:19,981 --> 00:07:22,549
สิ่งที่คุณต้องทำก็คือช่วยเหลือคนสักคน

199
00:07:22,549 --> 00:07:25,417
เมตตาใครสักคน นั่นแหละคำตอบ

200
00:07:25,417 --> 00:07:26,751
มันเป็นแก่นความเชื่อของผม

201
00:07:26,751 --> 00:07:29,205
มันอยู่ในทุกเรื่องที่ผมเล่าให้คุณฟัง

202
00:07:29,205 --> 00:07:31,999
ผมเชื่อว่า คนธรรมดาๆ เปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้

203
00:07:31,999 --> 00:07:33,281
ผมไม่สนใจว่าคุณจะมีเงินมากมายแค่ไหน

204
00:07:33,281 --> 00:07:34,157
ผมไม่สนในว่าคุณเรียนโรงเรียนไหน

205
00:07:34,157 --> 00:07:35,847
ทั้งหมดนั่นมันไร้สาระสำหรับผม 
ผมเชื่อในคนธรรมดาทั่วไป

206
00:07:35,847 --> 00:07:39,411
และในความสามารถของพวกเขา
ที่จะเปลี่ยนแปลงในโลกนี้

207
00:07:39,411 --> 00:07:40,553
ผมเชื่อมั่นในพ่อของผม

208
00:07:40,553 --> 00:07:43,065
และเชื่อนักท้ามฤตยูวัย 25 ปี นามว่า เอมิเลีย

209
00:07:43,065 --> 00:07:46,400
และเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ขายน้ำมะนาวแบบไม่สนใจใคร

210
00:07:46,400 --> 00:07:51,289
และนั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ผมจึงเชื่อในยอดมนุษย์คนแรก
ที่พวกเราพูดถึง ซุปเปอร์แมน

211
00:07:51,289 --> 00:07:54,437
สำหรับผม ส่วนที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้ไม่ใช่ซุปเปอร์แมน

212
00:07:54,437 --> 00:07:57,694
ส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่องนี้คือ คลาร์ก เค้นท์

213
00:07:57,694 --> 00:07:58,854
และคุณคงอยากรู้ว่าทำไม

214
00:07:58,854 --> 00:08:00,546
เพราะว่า พวกเราทุกคนคือ คลาร์ก เค้นท์

215
00:08:00,546 --> 00:08:02,683
พวกเรารู้ว่าการเป็นคนน่าเบื่อๆ 
และธรรมดามันเป็นอย่างไร

216
00:08:02,683 --> 00:08:05,267
และหวังว่าพวกเราน่าจะทำอะไรสักอย่าง
ที่มหัศจรรย์เกินว่าตัวเรา

217
00:08:05,267 --> 00:08:06,409
แต่ นี่คือเรื่องจริง

218
00:08:06,409 --> 00:08:09,158
พวกเราสามารถทำอะไรสักอย่างที่อัศจรรย์เกินตัวเราได้

219
00:08:09,158 --> 00:08:11,896
ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ สำหรับหนังสือเล่มแรก

220
00:08:11,896 --> 00:08:13,838
คน 24 คน บอกผมว่าให้ยอมแพ้

221
00:08:13,838 --> 00:08:15,675
แต่ผมไม่ได้หันกลับไปมองประสบการณ์นั้นและพูดว่า

222
00:08:15,675 --> 00:08:18,129
"ข้าถูก และพวกแกผิด แล้วก็ หัวเราะใส่พวกเขา"

223
00:08:18,129 --> 00:08:21,956
สิ่งที่ผมหันกลับไปมองและได้เข้าใจ ก็คือ 
จดหมายทุกฉบับที่ปฎิเสธผม

224
00:08:21,956 --> 00:08:24,281
บอกให้ผมมานะพยายามมากขึ้น
บอกให้ผมฝันให้ไกลกว่านี้

225
00:08:24,281 --> 00:08:25,351
และคุณควรจะเชื่อนะครับ

226
00:08:25,351 --> 00:08:26,852
ว่ามันทำให้ผมอ่อนน้อมมากขึ้น

227
00:08:26,852 --> 00:08:30,147
แต่มันก็ทำให้ผมอยากทำมันให้สำเร็จ
ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

228
00:08:30,147 --> 00:08:32,030
ไม่ว่าฝันสุดไกลของคุณจะเป็นอะไร

229
00:08:32,030 --> 00:08:34,239
ไม่ว่าสิ่งใดที่คุณมานะจะไขว่คว้า

230
00:08:34,239 --> 00:08:35,491
อย่าให้ใครมาบอกคุณ

231
00:08:35,491 --> 00:08:36,525
ว่าคุณเด็กเกินไป

232
00:08:36,525 --> 00:08:39,567
และอย่าให้ใครมาบอกคุณว่า ไม่

233
00:08:39,567 --> 00:08:41,824
ทุกชีวิตสร้างประวัติศาสตร์ได้

234
00:08:41,824 --> 00:08:44,080
และทุกชีวิต คือเรื่องราวที่มีคุณค่า

235
00:08:44,080 --> 00:08:45,231
ขอบคุณครับ