Wat is het snijpunt
tussen technologie, kunst
en wetenschap?
Nieuwsgierigheid en verwondering,
want ze drijven ons om te verkennen,
omdat we omringd zijn door dingen
die we niet kunnen zien.
Ik gebruik film
om ons op reis te nemen
om doorheen tijd en ruimte,
het onzichtbare zichtbaar te maken,
omdat daardoor
onze horizon uitbreidt,
onze waarneming transformeert,
onze geest opengaat
en het ons hart beroert.
Daarom hier enkele scènes
uit mijn 3D IMAX-film,
"Mysteries van de Onzichtbare Wereld".
(Muziek)
Er is beweging die te traag is
voor onze ogen,
en time-lapse laat ons toe
ze te ontdekken
en ons perspectief
van het leven te verbreden.
We kunnen zien hoe organismen
ontstaan en groeien,
hoe een wingerd overleeft
door uit de bosbodem
omhoog te klimmen
naar het zonlicht.
Op grote schaal,
laat time-lapse ons toe
om onze planeet in beweging te zien.
We kunnen niet alleen
de natuur aan het werk zien,
maar ook het rusteloze bewegen
van de mensheid.
Elke bewegende lijn stelt
een passagiersvliegtuig voor.
Door luchtverkeersgegevens om te zetten
naar time-lapsebeelden,
kunnen we iets tonen dat zich
voortdurend onzichtbaar boven ons afspeelt:
het uitgebreide netwerk van vliegreizen
boven de Verenigde Staten.
We kunnen hetzelfde doen
met de schepen op zee.
We kunnen de gegevens omzetten
naar een time-lapsebeeld
van een mondiale economie in beweging.
Decennia van gegevens
geven ons een beeld
van onze hele planeet
als één enkel organisme
in leven gehouden
door oceaanstromingen
en wervelende wolken in de atmosfeer,
pulserende bliksems en
bekroond door de aurora borealis.
Dit kan het ultieme
time-lapsebeeld zijn:
de anatomie van de Aarde
tot leven gebracht.
Aan het andere uiterste
zijn er dingen die te snel gaan
voor onze ogen,
maar we hebben ook de technologie
om in die wereld te kijken.
Met hogesnelheidscamera's
kunnen we het tegenovergestelde
van time-lapse doen.
We kunnen beelden schieten
die duizenden malen sneller gaan
dan onze eigen visie.
We kunnen de ingenieuze apparaten
van de natuur aan het werk zien
en ze misschien zelfs imiteren.
Wanneer een libel voorbij fladdert,
realiseer je je misschien niet
dat dit de grootste vlieger
in de natuur is.
Ze kan zweven, achteruit vliegen,
zelfs ondersteboven.
Door merkpunten op de vleugels
van een insect te volgen,
kunnen we de luchtstroom
die ze produceren, visualiseren.
Niemand wist dat,
maar hoge-snelheid laat zien dat een libel
haar vleugels alle vier tegelijkertijd
in verschillende richtingen kan bewegen.
Met deze kennis kunnen we
nieuwe vormen
van robotvliegers ontwikkelen,
waarmee we kunnen gaan kijken
op interessante
en moeilijk bereikbare plaatsen.
We zijn reuzen,
en daardoor onwetend
over dingen die voor ons te klein zijn
om te zien.
De elektronenmicroscoop
kan met elektronen
beelden creëren
en dingen
tot wel een miljoen keer uitvergroten.
Dit is het ei van een vlinder.
Er leven onzichtbare wezens
op je hele lichaam,
waaronder mijten die hun hele leven
doorbrengen op je wimpers
en 's nachts over je huid kruipen.
Kun je raden wat dit is?
Haaienhuid.
De mond van een rups.
Het oog van een fruitvlieg.
Een eierschaal.
Een vlo.
Een slakkentong.
We denken dat we het grootste deel
van het dierenrijk kennen,
maar miljoenen kleine soorten
wachten nog op ontdekking.
Een spin heeft ook grote geheimen,
omdat spinnendraad,
voor dezelfde massa,
sterker is dan staal,
maar volledig elastisch.
Deze reis voert ons helemaal
naar de nanowereld.
Deze zijdedraad is 100 maal dunner
dan een mensenhaar.
Er zitten bacteriën op
en bij die bacteriën zit,
nog 10 keer kleiner,
een virus.
Daarin, weer 10 keer kleiner,
zien we drie DNA-strengen,
en net nog bij de grens van onze
krachtigste microscopen,
aparte koolstofatomen.
Met de punt van een krachtige microscoop
kunnen we zelfs atomen verplaatsen
en verbazingwekkende
nanoapparaten maken.
Misschien zullen die ooit
in ons lichaam patrouilleren
op zoek naar allerlei ziekten
en intussen
verstopte slagaders schoonmaken.
Ooit zullen
die kleine chemische machines
misschien ons DNA repareren.
We staan op de drempel
van buitengewone vooruitgang,
geboren uit onze tocht
om de mysteries
van het leven onthullen.
Onder een eindeloze regen
van kosmisch stof
zit de lucht vol pollen,
micro-diamanten en juwelen
van andere planeten
en supernova-explosies.
Mensen gaan door het leven
omringd door het onzichtbare.
Weten dat er zo veel om ons heen is
dat we kunnen bekijken,
verandert voor altijd
ons begrip van de wereld.
Door te kijken naar ongeziene werelden,
herkennen we
dat we bestaan
in het levende universum.
Dit nieuwe perspectief
creëert verwondering
en inspireert ons
om ontdekkingsreizigers geworden
in onze eigen achtertuin.
Wie weet wat er nog valt te ontdekken
en welke nieuwe wonderen
ons leven zullen veranderen.
We hoeven alleen maar af te wachten.
(Applaus)
Dank u. (Applaus)