1 00:00:05,960 --> 00:00:10,480 [Jenny Holzer: Το επίπονο της συγγραφής] 2 00:00:15,889 --> 00:00:18,689 Δεν έχω ιδέα αν θα συγγράψω ξανά. 3 00:00:21,380 --> 00:00:26,439 Ένας λόγος που το εγκατέλειψα ήταν η τάση να γράφω για τα πιο αποτρόπαια θέματα. 4 00:00:26,439 --> 00:00:30,539 Άρα, δεν πρόκειται μόνο για τη δυσκολία της σωστής έκφρασης... 5 00:00:30,539 --> 00:00:35,599 ...είναι η επίπονη τριβή με το υλικό για όσο χρόνο απαιτείται ως την περάτωση. 6 00:00:39,860 --> 00:00:43,980 Απαιτείται συναισθηματική εμπλοκή όταν γράφει κανείς για αυτά τα θέματα... 7 00:00:43,980 --> 00:00:47,440 ...άρα, σίγουρα, είναι εξουθενωτικό, κατά καιρούς. 8 00:00:57,280 --> 00:01:00,739 Είναι επίπονο να διερευνά κανείς τι συνέβη 9 00:01:00,739 --> 00:01:04,489 και τι μπορεί ακόμη να συμβαίνει σε διάφορους κρατούμενους· 10 00:01:04,489 --> 00:01:05,540 Όμως, δεν μεμψιμοιρώ. 11 00:01:05,540 --> 00:01:08,590 Θα ήταν πολύ πιο σκληρό να ήμουν μεταξύ των κρατουμένων. 12 00:01:17,890 --> 00:01:20,670 Θα αποφύγω εντελώς τον όρο «αξίες». 13 00:01:22,740 --> 00:01:25,060 Φοβάμαι να αναφερθώ σε «αξίες» στις μέρες μας. 14 00:01:27,200 --> 00:01:30,259 Κατά κανόνα, κάθε επίκληση αξιών 15 00:01:30,259 --> 00:01:35,419 εξυπηρετεί την απαξίωση ή ίσως και τη στέρηση της ελευθερίας ενός ατόμου. 16 00:01:39,340 --> 00:01:43,580 Ωστόσο, θα ήθελα να μην υπάρχει τόσος φόβος και τόση βαναυσότητα... 17 00:01:43,590 --> 00:01:45,490 ...Θα επιμείνω σε αυτό... 18 00:01:46,160 --> 00:01:49,790 ...και θα ήθελα επίσης να πιστεύω ότι έχω κάποια στοιχειώδη ενσυναίσθηση. 19 00:01:58,220 --> 00:02:03,020 Βρίσκομαι στον αντίποδα του θεατρικού ανθρώπου... 20 00:02:04,240 --> 00:02:06,810 ...διότι δεν θα μπορούσα ποτέ να βρίσκομαι επί σκηνής. 21 00:02:07,320 --> 00:02:11,200 Το έργο μου ίσως προσιδιάζει στο θέατρο, εφόσον προσβλέπω στην ύπαρξη κοινού. 22 00:02:14,200 --> 00:02:17,580 Υπάρχει λόγος για τον οποίον διατηρώ την ανωνυμία μου στο έργο μου. 23 00:02:21,569 --> 00:02:26,029 Θέλω να μένω απολύτως εκτός οπτικού και ακουστικού πεδίου.