WEBVTT

00:00:52.060 --> 00:00:54.000
คุรุทางจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ของโลก

00:00:54.000 --> 00:00:56.500
ตราบโบราณถึงปัจจุบัน

00:00:56.500 --> 00:01:00.100
ต่างเห็นตรงกันว่า ความจริงแท้แห่งการดำรงอยู่

00:01:00.100 --> 00:01:02.100
ไม่ได้เป็นสมบัติเฉพาะ

00:01:02.100 --> 00:01:03.600
ของศาสนาใดศาสนาหนึ่ง

00:01:03.600 --> 00:01:06.300
หรือวัฒนธรรมทางจิตวิญญาณ

00:01:06.300 --> 00:01:10.500
แต่สามารถค้นพบได้ ภายในหัวใจของทุกๆ คน

00:01:21.040 --> 00:01:22.940
กวีรูมิ กล่าวว่า

00:01:22.940 --> 00:01:27.920
" หากพระจันทร์ไม่เคยขึ้นและตกฉันใด

00:01:28.040 --> 00:01:33.520
จิตวิญญาณก็ไม่เคยห่างหายไปจากเราเช่นกัน

00:01:33.980 --> 00:01:36.940
อย่าได้กล่าวว่ามันอยู่ที่นี่หรือที่นั่น

00:01:37.520 --> 00:01:40.760
ทุกสรรพสิ่งสร้างคือสิ่งนั้น

00:01:40.760 --> 00:01:45.100
ผู้ที่มีตาภายใน ย่อมมองเห็น "

00:02:50.200 --> 00:02:52.880
ในเรื่องหอคอยบาเบิล

00:02:52.880 --> 00:02:56.260
มนุษยชาติได้ถูกแบ่งแยกให้ต่างภาษา

00:02:56.260 --> 00:03:01.000
ต่างความเชื่อ วัฒนธรรม และความสนใจ

00:03:01.000 --> 00:03:05.200
บาเบล แปลตามตัวอักษรหมายถึง "ประตูของพระเจ้า"

00:03:05.200 --> 00:03:08.220
ประตูนั้นก็คือ จิตนึกคิดของเรา

00:03:08.220 --> 00:03:12.300
คือโครงสร้างของความคิดเราที่สร้างขึ้น

00:03:14.680 --> 00:03:18.780
สำหรับผู้ที่ตระหนักถึงธรรมชาติที่แท้จริงของตน

00:03:19.100 --> 00:03:21.980
แก่นแท้ของเขาจะอยู่พ้นไปจากชื่อและรูปลักษณ์ต่างๆ

00:03:21.980 --> 00:03:24.400
เขาย่างก้าวไปสู่ความลึกลับที่ยิ่งใหญ่

00:03:24.400 --> 00:03:27.420
ที่อยู่ข้ามพ้นประตูนั้นไป

00:03:37.000 --> 00:03:40.480
ในอุปมาโบราณ อุปมาเรื่องช้าง

00:03:40.480 --> 00:03:42.920
ซึ่งถูกเพื่อเปรียบเทียบให้เห็นว่า

00:03:42.920 --> 00:03:45.480
แท้จริงแล้ว ความเชื่อที่แตกต่างนั้น

00:03:45.480 --> 00:03:48.880
ล้วนชี้ไปสู่ความจริงแท้ที่ยิ่งใหญ่เดียวกัน

00:03:49.420 --> 00:03:54.380
คนตาบอดกลุ่มนึง ต่างพากันสัมผัสส่วนต่างๆ ของช้าง

00:03:54.380 --> 00:03:58.700
แล้วเกิดความรู้สึกที่ต่างกันไปว่า ช้างคืออะไร

00:04:00.040 --> 00:04:06.760
คนที่ยืนอยู่ที่ขาช้าง อธิบายว่า "ช้างเหมือนต้นไม้"

00:04:08.520 --> 00:04:12.920
คนที่อยู่ตรงหาง ก็บอกว่า "ช้างเหมือนเชือก"

00:04:13.800 --> 00:04:19.040
"ช้างเหมือนหอก" คนที่ยืนตรงงาบอก

00:04:20.040 --> 00:04:25.280
คนที่สัมผัสหูช้าง ก็บอกว่า "ช้างเหมือนพัด"

00:04:25.860 --> 00:04:31.660
คนที่สัมผัสข้างตัวช้าง ยืนกรานว่า "ช้างเหมือนกำแพง"

00:04:34.340 --> 00:04:37.900
ปัญหาก็คือ เราสัมผัสเพียงเสี้ยวส่วนหนึ่งของช้าง

00:04:37.900 --> 00:04:40.840
แล้วก็เชื่อประสบการณ์ของเรา

00:04:40.840 --> 00:04:43.680
เป็นความจริงหนึ่งเดียวที่ถูกต้อง

00:04:43.680 --> 00:04:48.920
โดยเราไม่ได้รับรู้ หรือยอมรับในประสบการณ์ของคนอื่น

00:04:48.920 --> 00:04:55.440
ซึ่งเป็นหลากหลายแง่มุมแห่งความจริงของสัตว์ตัวเดียวกัน

00:05:17.600 --> 00:05:20.720
"ปรัชญาอมตะ" คือการทำความเข้าใจว่า

00:05:20.720 --> 00:05:24.200
ทุกอารยธรรมทางจิตวิญญาณ และทุกศาสนา

00:05:24.200 --> 00:05:27.440
ล้วนนำไปสู่ความจริงหนึ่งเดียวอันเป็นสากลร่วมกัน

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
รหัสนัย หรือ ความจริงที่ข้ามพ้นตัวตน

00:05:31.000 --> 00:05:34.600
คือรากฐานสำคัญ ที่ทำให้ความรู้ทางจิตวิญญาณ

00:05:34.600 --> 00:05:37.800
และคำสอนต่างๆ ได้เจริญงอกงามขึ้น

00:05:46.040 --> 00:05:51.720
สวามี วิเวกอนันดา ได้สรุป "คำสอนอมตะ" เขากล่าวว่า

00:05:51.880 --> 00:05:54.640
"จุดหมายของทุกศาสนา

00:05:54.640 --> 00:05:58.220
คือการตระหนักรู้ถึงพระเจ้าในจิตวิญญาณ

00:05:58.220 --> 00:06:02.660
นั่นคือ หนึ่่งศาสนาสากลเดียวกัน "

00:06:03.340 --> 00:06:06.580
ในภาพยนตร์เรื่องนี้ เราใช้คำว่า พระเจ้า

00:06:06.580 --> 00:06:10.240
ก็เพื่ออุปมาถึง การก้าวข้ามตัวตน

00:06:10.240 --> 00:06:12.520
ไปสู่ความลี้ลับอันยิ่งใหญ่

00:06:12.520 --> 00:06:15.800
ที่อยู่เหนือข้อจำกัดทางความคิดของอัตตา

00:06:15.800 --> 00:06:19.680
การตระหนักถึงตัวตนที่แท้จริง หรือตัวตนภายใน

00:06:19.680 --> 00:06:23.360
คือ การตระหนักถึงธรรมชาติแท้อันศักดิ์สิทธิ์

00:06:23.360 --> 00:06:25.780
ทุกจิตวิญญาณมีศักยภาพ

00:06:25.780 --> 00:06:29.080
ในการยกระดับจิตสำนึกให้สูงขี้น

00:06:30.520 --> 00:06:32.940
เพื่อการตื่นขึ้นจากหลับใหล

00:06:32.940 --> 00:06:36.400
และการยึดมั่นในตัวตน

00:07:05.100 --> 00:07:07.900
นักเขียนผู้เปี่ยมวิสัยทัศน์ อัลดัส ฮักซเลย์

00:07:07.900 --> 00:07:11.040
ผู้เขียนหนังสือ "โลกใหม่ที่กล้าหาญ"

00:07:11.040 --> 00:07:15.000
ได้เขียนหนังสืออีกเล่มหนึ่ง ชื่อว่า"ปรัชญาอมตะ "

00:07:15.440 --> 00:07:17.860
เขาเขียนถึงคำสอนหนึ่ง

00:07:17.860 --> 00:07:21.400
ซึ่งเวียนกลับมาซ้ำๆ ตลอดประวัติศาสตร์

00:07:21.400 --> 00:07:25.560
ในวัฒนธรรมที่เกิดการตระหนักรู้ความจริงขึ้น

00:07:26.040 --> 00:07:27.320
เขาเขียนว่า

00:07:27.320 --> 00:07:30.400
"ปรัชญาอมตะ ได้แสดงไว้อย่างชัดเจน

00:07:30.400 --> 00:07:32.940
ในภาษาสันสกฤต

00:07:33.140 --> 00:07:35.980
"Tat Tvam Asi" หมายถึง

00:07:35.980 --> 00:07:38.100
"เธอ คือ สิ่งนั้น" (You are That.)

00:07:38.100 --> 00:07:41.260
อัตมัน (Atman) หรือตัวตนนิรันดร์

00:07:41.260 --> 00:07:43.600
คือ หนึ่งเดียวกับพรหมมัน

00:07:43.600 --> 00:07:47.100
เป็นหลักสูงสุดของทุกการดำรงอยู่

00:07:47.860 --> 00:07:51.160
และเป็นจุดหมายของมนุษย์ทุกคน

00:07:51.160 --> 00:07:54.780
คือการค้นพบความจริงเพื่อตัวเขาเอง

00:07:54.920 --> 00:07:59.880
เพื่อค้นพบความจริงแท้ที่เขาหรือเธอเป็นจริงๆ

00:08:07.200 --> 00:08:10.640
แต่ละอารยธรรม ก็เหมือนเหลี่ยมแต่ละด้านของอัญมณี

00:08:10.640 --> 00:08:14.500
ที่ส่องประกายเอกลักษณ์ของความจริงเดียวกัน

00:08:15.060 --> 00:08:19.820
ขณะเดียวกัน ก็สะท้อนและส่องสว่างถึงกันและกัน

00:08:20.500 --> 00:08:24.720
ไม่ว่าการใช้ภาษาและกรอบแนวคิดใด

00:08:24.720 --> 00:08:28.180
ทุกๆ ศาสนา ล้วนสะท้อนถึงคำสอนอมตะ

00:08:28.180 --> 00:08:32.460
ซึ่งระบุถึงการเชื่อมโยงเข้าสู่บางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า

00:08:32.460 --> 00:08:35.520
บางสิ่งที่อยู่เหนือเรา

00:09:09.740 --> 00:09:14.060
มันเป็นไปได้ที่จะเรียนรู้และบูรณาการคำสอนต่างๆ

00:09:14.060 --> 00:09:16.740
จากหนึ่งหรือหลายที่มา

00:09:16.740 --> 00:09:21.000
โดยไม่ระบุถึงความเป็นตัวตนในแต่ความเชื่อ

00:09:21.100 --> 00:09:23.980
มีคำกล่าวว่า คำสอนทางจิตวิญญาณที่แท้จริงทั้งหมด

00:09:23.980 --> 00:09:28.600
เป็นเพียงนิ้วที่ชี้ไปยังความจริงแห่งการก้าวข้ามตัวตน

00:09:28.680 --> 00:09:33.180
ซึ่งหากเรายึดมั่นเพียงบางคำสอนที่เรารู้สึกสบายใจ

00:09:33.180 --> 00:09:37.800
เราจะเกิดอุปสรรคในวิวัฒนาการทางจิตวิญญาณ

00:09:37.800 --> 00:09:40.960
เพื่อเข้าถึงความจริงที่อยู่เหนือแนวคิดใดๆ

00:09:40.960 --> 00:09:45.560
เราต้องปล่อยวางเกาะเกี่ยวและการยึดมั่นต่างๆ

00:09:45.960 --> 00:09:50.100
ปล่อยวางทุกแนวคิดทางศาสนา

00:09:54.120 --> 00:09:56.440
จากมุมมองของอัตตา

00:09:56.440 --> 00:09:59.040
นิ้วที่ชี้ชวนให้คุณเข้าสู่สมาธิ

00:09:59.040 --> 00:10:01.820
เหมือนการนำพาคุณมุ่งสู่

00:10:01.820 --> 00:10:03.940
หุบเหวที่ลึกสุดหยั่งถึง

00:10:06.360 --> 00:10:08.360
นักบุญจอห์นออฟเดอะครอส กล่าวว่า

00:10:08.360 --> 00:10:12.160
"ถ้าหากผู้ใดต้องการมั่นใจในเส้นทางที่เหยียบย่าง

00:10:12.220 --> 00:10:17.520
จงปิดตาเสีย และย่างก้าวในความมืด"

00:10:51.180 --> 00:10:56.100
สมาธิ เริ่มต้นด้วยการกระโจนลงสู่ความไม่รู้

00:11:08.820 --> 00:11:13.140
ปรัชญาโบราณกล่าวว่า เพื่อให้เข้าถึงสมาธิที่แท้จริง

00:11:13.140 --> 00:11:16.500
เขาผู้นั้นจะต้องเปลี่ยนการรับรู้

00:11:16.500 --> 00:11:18.800
จากวัตถุที่ถูกรู้

00:11:19.360 --> 00:11:22.320
จากทุกปรากฏการณ์ภายนอก

00:11:22.460 --> 00:11:24.780
จากความคิดตัดสิน และความรู้สึก

00:11:25.200 --> 00:11:27.860
มาตระหนักรู้ "จิตรู้"

00:11:27.880 --> 00:11:30.680
มายังแหล่งกำเนิดภายใน

00:11:30.680 --> 00:11:34.140
ใจ หรือ แก่นแท้ แห่งการดำรงอยู่

00:11:35.600 --> 00:11:38.880
ในภาพยนตร์นี้ เมื่อเราใช้คำว่า สมาธิ

00:11:38.880 --> 00:11:41.500
เราหมายถึงการก้าวข้ามตัวตน

00:11:41.500 --> 00:11:43.620
ไปสู่สมาธิขั้นสูงสุด

00:11:43.620 --> 00:11:47.580
ซึ่งเรียกว่า Nirvikalpa สมาธิ

00:11:53.060 --> 00:11:55.320
ใน Nirvikalpa สมาธิ

00:11:55.320 --> 00:11:58.560
เป็นการสงบระงับการกระทำของตัวตน

00:11:58.580 --> 00:12:01.440
หยุดการแสวงหาและการกระทำทั้งหมด

00:12:02.560 --> 00:12:06.860
เราเพียงกล่าวถึงสิ่งที่หายไปเมื่อเราเข้าใกล้

00:12:06.860 --> 00:12:11.000
และสิ่งที่ปรากฏกลับมา เมื่อเราย้อนกลับมาจากจุดนั้น

00:12:11.580 --> 00:12:15.360
มันไม่มีทั้ง การรับรู้ หรือ ไม่รับรู้

00:12:15.960 --> 00:12:19.420
ไม่ใช่ "วัตถุ" หรือ "ความว่าง"

00:12:19.420 --> 00:12:22.740
ไม่ใช่ สติรู้ตัว หรือ ไม่รู้ตัว

00:12:23.960 --> 00:12:27.920
เป็นความจริงแท้ ยากหยั่งถึง

00:12:27.920 --> 00:12:32.000
และไม่อาจรู้ได้ด้วยความคิด

00:12:34.820 --> 00:12:36.740
เมื่อจิตกลับมาสู่ระดับของตัวตนอีกครั้ง

00:12:36.740 --> 00:12:38.740
จะเกิดภาวะยากรู้ได้

00:12:38.740 --> 00:12:40.580
คล้ายการเกิดใหม่

00:12:40.580 --> 00:12:43.460
และทุกสิ่งกลายเป็นใหม่อีกครั้ง

00:12:43.460 --> 00:12:46.700
เราถูกทิ้งไว้ท่ามกลางกลิ่นอายอันศักดิ์สิทธิ์

00:12:46.700 --> 00:12:48.660
ซึ่งยังคงอบอวลอยู่กับเรา

00:12:48.660 --> 00:12:53.260
ไปตลอดเส้นทางเติบโตทางจิตวิญญาณของเรา

00:13:02.740 --> 00:13:07.380
มีสมาธิหลายประเภทที่ถูกอธิบายไว้ในอารยธรรมโบราณ

00:13:07.500 --> 00:13:11.760
และภาษาก็ได้สร้างความสับสนมาอย่างยาวนาน

00:13:12.140 --> 00:13:17.360
เราใช้คำว่า สมาธิ เพื่อชี้ถึงการก้าวข้ามตัวตนเพื่อหลอมรวม

00:13:17.380 --> 00:13:22.060
เราใช้คำจากอารยธรรมอื่นเพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น

00:13:22.840 --> 00:13:25.420
สมาธิ เป็นภาษาสันสกฤตโบราณ

00:13:25.420 --> 00:13:30.600
พบได้ในคัมภีร์พระเวท โยคะ และปรัชญาสางขยะของอินเดีย

00:13:30.600 --> 00:13:36.060
และได้แผ่ขยายไปยังหลายวัฒนธรรมทางจิตวิญญาณอื่นๆ

00:13:36.240 --> 00:13:38.520
สมาธิ เป็นองค์ที่ 8

00:13:38.520 --> 00:13:41.200
ในโยคะทั้ง 8 ของปตัญชลีมหาโยคี

00:13:41.900 --> 00:13:43.620
และเป็นมรรคที่ 8

00:13:43.620 --> 00:13:46.320
ในอริยมรรคมีองค์ 8 ของพระพุทธเจ้า

00:13:48.100 --> 00:13:51.080
พระพุทธองค์ใช้คำว่า "นิพพาน"

00:13:51.080 --> 00:13:53.240
หมายถึงการสิ้นสุดของ "วนา"

00:13:53.240 --> 00:13:57.140
หรือสิ้นสุดการทำงานของอัตตา

00:13:58.620 --> 00:14:02.480
ปตัญชลีมหาโยคี ได้อธิบาย โยคะ หรือ สมาธิ

00:14:02.760 --> 00:14:06.440
ว่าเป็น "chitta vritti nirodha"

00:14:06.440 --> 00:14:08.400
ในภาษาสันสกฤตหมายถึง

00:14:08.400 --> 00:14:10.980
"การสิ้นสุดของวังน้ำวน

00:14:10.980 --> 00:14:14.060
หรือกลเกลียวของจิตใจ"

00:14:14.480 --> 00:14:18.100
เป็นการปลดเปลื้องจิตรู้ให้เป็นอิสระ

00:14:18.100 --> 00:14:20.100
จากกรงขังของตัวตน

00:14:20.100 --> 00:14:23.660
ที่ถูกเสกสร้างขึ้นผ่านความคิด

00:14:50.580 --> 00:14:54.200
สมาธิไม่ได้มุ่งไปสู่การสร้างหลักคิดใดๆ

00:14:54.200 --> 00:14:56.560
เพราะการตระหนักรู้นี้

00:14:56.560 --> 00:15:00.080
จะต้องอาศัยการละวางความคิด

00:15:00.080 --> 00:15:00.660
 

00:15:02.520 --> 00:15:05.500
ศาสนาต่างๆ ได้ใช้ถ้อยคำที่หลากหลาย

00:15:05.500 --> 00:15:08.720
เพื่ออธิบายถึง การเชื่อมโยงอันศักดิ์สิทธิ์

00:15:08.880 --> 00:15:10.980
ที่จริงแล้ว คำว่า ศาสนา

00:15:10.980 --> 00:15:14.180
ก็หมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงกัน

00:15:14.680 --> 00:15:17.560
ในภาษาละติน "religare" หมายถึง

00:15:17.560 --> 00:15:21.140
การผูกโยงอีกครั้ง หรือการกลับมาเชื่อมต่อ

00:15:21.220 --> 00:15:24.160
เป็นความหมายเดียวกับคำว่าโยคะ

00:15:24.160 --> 00:15:26.240
หมายถึงการเชื่อมต่อ

00:15:26.240 --> 00:15:30.900
หลอมรวมทางโลกสู่การก้าวข้ามตัวตน

00:15:32.000 --> 00:15:35.380
ในอิสลาม ก็ได้สะท้อนผ่านความหมาย

00:15:35.380 --> 00:15:38.840
ในภาษาอาหรับโบราณ คำว่า อิสลาม

00:15:38.840 --> 00:15:43.080
ซึ่งหมายถึง การนอบน้อม หรือการวิงวอนต่อพระเจ้า

00:15:43.500 --> 00:15:46.260
ซึ่งหมายถึง การถ่อมตนอย่างหมดจด

00:15:46.260 --> 00:15:50.640
หรือการยอมศิโรราบของตัวตน

00:15:53.120 --> 00:15:58.560
ในคริสเตียนรหัสยิก เช่น นักบุญฟรานซิสแห่งอัสซีซี

00:15:58.980 --> 00:16:02.380
นักบุญเทเรซ่าแห่งอาวีล่า

00:16:03.580 --> 00:16:05.820
และ นักบุญจอห์นแห่งเดอะครอส

00:16:05.820 --> 00:16:08.780
ได้อธิบายถึงการเชื่อมโยงกับพระเจ้า

00:16:09.000 --> 00:16:12.280
อาณาจักรของพระองค์อยู่ในตัวเรา

00:16:12.940 --> 00:16:16.780
ในพระวรสารโธมัส พระเยซูได้กล่าวว่า

00:16:16.960 --> 00:16:20.280
"อาณาจักรพระเจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่หรือที่นั่น

00:16:20.280 --> 00:16:24.780
แท้จริงแล้วอาณาจักรของพระบิดาได้สถิตย์อยู่ทั่วผืนโลก

00:16:24.780 --> 00:16:27.900
ทว่าผู้คนกลับมองไม่เห็น

00:16:29.720 --> 00:16:32.500
ผลงานของนักปรัชญาชาวกรีก

00:16:32.500 --> 00:16:37.500
เช่น Plato Plotinus Parmenides และ Heraclitus

00:16:37.500 --> 00:16:41.100
เมื่อมองผ่านมุมมองของคำสอนอมตะ

00:16:41.100 --> 00:16:44.840
ก็ล้วนมุ่งไปสู่ภูมิปัญญาเดียวกัน

00:16:46.020 --> 00:16:50.000
Plotinus สอนว่า ที่สุดของความพยายามของมนุษย์

00:16:50.060 --> 00:16:52.580
คือ การนำพาจิตวิญญาณของมนุษย์

00:16:52.580 --> 00:16:55.780
มุ่งสู่จุดสูงสุดของความสมบูรณ์แบบ

00:16:55.780 --> 00:16:59.580
และเชื่อมโยงกับความเป็นหนึ่งเดียว

00:17:03.820 --> 00:17:08.740
ผู้นำจิตวิญญาณชนเผ่าลาโกตา แบลค เอลก์ กล่าวว่า

00:17:08.740 --> 00:17:12.500
"สันติสุขอันดับแรก ซึ่งที่สำคัญที่สุด

00:17:12.500 --> 00:17:15.480
คือสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตวิญญาณมนุษย์

00:17:15.480 --> 00:17:18.180
เมื่อเขาตระหนักถึงความสัมพันธ์ของเขา

00:17:18.200 --> 00:17:22.060
กับความเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาล และพลังทั้งหมด

00:17:22.060 --> 00:17:24.540
และเมื่อพวกเขาตระหนักรู้ว่า

00:17:24.540 --> 00:17:28.220
ณ ใจกลางของจักรวาลเป็นที่สถิตของวิญญาณที่ยิ่งใหญ่

00:17:28.220 --> 00:17:32.100
และใจกลางนี้ มีอยู่จริงในทุกหนแห่ง

00:17:32.100 --> 00:17:35.680
มันอยู่ภายในเราทุกคน

00:17:59.620 --> 00:18:04.120
บนทางสู่การตื่นรู้ หากปราศจากการเข้าถึงสมาธิ

00:18:04.120 --> 00:18:07.000
จะเกิดเป็นสองขั้วปรากฏเสมอ

00:18:07.000 --> 00:18:10.280
มีสองประตูบานที่คนจะสามารถผ่านเข้าไป

00:18:10.280 --> 00:18:11.700
สองมิติ

00:18:11.700 --> 00:18:15.220
หนึ่งไปสู่ จิตรู้อันประภัสสร

00:18:15.220 --> 00:18:18.880
อีกหนึ่งไปสู่ ปรากฏการณ์ในโลก (ส่งจิตออกนอก)

00:18:18.920 --> 00:18:22.120
ทางสูงขึ้น ไปสู่ ความจริงแท้

00:18:22.120 --> 00:18:27.360
และทางไหลลง ไปสู่ มายา และปรากฏการณ์ทั้งหมด

00:18:27.360 --> 00:18:30.840
ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น

00:18:30.840 --> 00:18:34.140
ความสัมพันธ์ระหว่าง สิ่งสัมพัทธ์และความจริงแท้

00:18:34.140 --> 00:18:39.780
สามารถสรุปได้ในคำพูดของ ศรี นิสาการาทา มหาราช

00:18:40.200 --> 00:18:43.780
ปัญญา คือการตระหนักรู้ว่า "ฉันไม่เป็นอะไรเลย"

00:18:43.780 --> 00:18:47.040
ความรัก คือการตระหนักรู้ว่า "ฉันเป็นทุกสิ่ง"

00:18:47.040 --> 00:18:52.560
ระหว่างสองสิ่งนี้ ชีวิตฉัน...ดำเนินไป"

00:18:54.620 --> 00:19:00.160
สิ่งที่เกิดจากการหลอมรวมนี้ คือ จิตสำนึกใหม่

00:19:00.160 --> 00:19:02.940
บางสิ่งได้กำเนิดขึ้นจากการสมรส

00:19:02.940 --> 00:19:05.160
หรือหลอมรวมกันของแต่ละด้าน

00:19:05.160 --> 00:19:08.920
หรือการล่มสลายของทวิภาวะ

00:19:09.200 --> 00:19:12.380
แต่กระนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นก็ไม่ใช่สิ่งๆ ใด

00:19:12.380 --> 00:19:15.340
และมันก็ไม่เคยมีการเกิด

00:19:19.000 --> 00:19:23.360
ดอกไม้แห่งการตระหนักรู้ได้สร้างบางสิ่งใหม่

00:19:23.360 --> 00:19:25.200
สร้างสิ่งที่คุณอาจเรียกว่า

00:19:25.200 --> 00:19:28.000
ตรีเอกภาวะอมตะ

00:19:28.980 --> 00:19:30.640
พระเจ้าพระบิดา

00:19:30.640 --> 00:19:34.160
ตัวตนสูงสุดอัน ไม่อาจรู้ได้ และไร้การเปลี่ยนแปลง

00:19:34.160 --> 00:19:37.720
ได้ถูกหลอมรวมเข้ากับพระมารดาศักดิ์สิทธิ์

00:19:37.720 --> 00:19:40.840
อันเป็นทุกสรรพสิ่งที่ล้วนแปรเปลี่ยน

00:19:41.460 --> 00:19:46.100
การหลอมรวมนี้ได้สร้างการเปลี่ยนแปลงในระดับธรรมธาตุ

00:19:46.100 --> 00:19:49.360
เป็นทั้งการดับสูญและการกำเนิดใหม่

00:19:51.600 --> 00:19:54.960
ในคัมภีร์พระเวท การหลอมรวมอันศักดิ์สิทธิ์นี้

00:19:54.960 --> 00:19:58.260
ได้ถูกถ่ายทอดเป็น สองพลังรากฐาน

00:19:58.260 --> 00:20:00.920
ศิวะ และ ศักติ

00:20:02.220 --> 00:20:05.080
ชื่อและโฉมหน้าของพระเจ้า

00:20:05.080 --> 00:20:07.320
ล้วนเปลี่ยนไปตามประวัติศาสตร์

00:20:07.320 --> 00:20:11.680
แต่คุณลักษณะพื้นฐานนั้นไม่เปลี่ยนแปลง

00:20:11.680 --> 00:20:14.080
สิ่งที่เกิดจากการรวมกันเป็นหนึ่งเดียวนี้

00:20:14.080 --> 00:20:17.220
คือ จิตสำนึกใหม่อันศักดิสิทธิ์

00:20:17.220 --> 00:20:21.320
เป็นวิถีใหม่แห่งการดำรงชีวิตในโลก

00:20:24.620 --> 00:20:28.480
พลังงานสากลที่ปราศจากใจกลาง

00:20:28.480 --> 00:20:30.700
และไร้ข้อจำกัดใดๆ

00:20:30.720 --> 00:20:33.800
เป็นความรักที่บริสุทธิ์

00:20:33.800 --> 00:20:35.860
ไม่มีการได้มา หรือสูญเสียไป

00:20:35.860 --> 00:20:38.640
เพราะมันช่างว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิง

00:20:38.640 --> 00:20:43.180
แต่ทว่า เต็มบริบูรณ์อย่างแท้จริง

00:20:51.240 --> 00:20:55.760
ไม่ว่าจะเป็น สำนักรหัสยิกของเมโสโปเตเมีย

00:20:55.760 --> 00:21:00.320
อารยธรรมทางจิตวิญญาณของบาบิโลนและอัสสิเรีย

00:21:00.640 --> 00:21:02.820
ศาสนาของชาวอียิปต์โบราณ

00:21:02.820 --> 00:21:04.400
นิวเบียน และเคมเมติค

00:21:04.400 --> 00:21:06.620
วัฒนธรรมโบราณของแอฟริกา

00:21:06.620 --> 00:21:10.400
พ่อมดหมอผี และชนพื้นเมืองทั่วโลก

00:21:10.400 --> 00:21:13.660
นิกายรหัสยิกแห่งกรีกโบราณ

00:21:13.660 --> 00:21:15.360
ไญยนิยม

00:21:15.960 --> 00:21:18.200
ผู้ข้ามพ้นทวิภาวะ

00:21:18.200 --> 00:21:20.000
ชาวพุทธ

00:21:20.820 --> 00:21:22.540
ลิทธิเต๋า

00:21:23.640 --> 00:21:24.940
ยิว

00:21:25.240 --> 00:21:27.240
ลัทธิบูชาไฟ (Zoroastrians)

00:21:27.240 --> 00:21:28.400
เชน

00:21:28.760 --> 00:21:30.500
มุสลิม

00:21:30.920 --> 00:21:32.200
หรือ คริสเตียน

00:21:33.060 --> 00:21:35.440
เราจะพบความเป็นหนึ่งเดียวกัน

00:21:35.440 --> 00:21:37.840
ในการตระหนักรู้สูงสุดทางจิตวิญญาณ

00:21:37.840 --> 00:21:39.700
อันเป็นเส้นทางเดียวกัน

00:21:39.700 --> 00:21:43.160
เพื่อการเข้าถึงสมาธิที่แท้จริง

00:21:45.540 --> 00:21:47.760
แท้จริงแล้วคำว่า สมาธิ

00:21:47.760 --> 00:21:49.320
หมายถึง

00:21:49.320 --> 00:21:51.320
การตระหนักรู้ถึงความเหมือน

00:21:51.320 --> 00:21:54.400
หรือ ความเป็นหนึ่งเดียวในทุกสิ่ง

00:21:54.960 --> 00:21:57.900
ซึ่งหมายถึงการหลอมรวม

00:21:57.900 --> 00:22:03.380
การเชื่อมโยงเป็นหนึ่งเดียวของตัวตนของคุณ

00:22:04.040 --> 00:22:05.660
แต่อย่าเข้าใจผิดว่า

00:22:05.660 --> 00:22:07.680
การมีความรู้ทางสติปัญญา

00:22:07.680 --> 00:22:11.200
จะทำให้เกิดการตระหนักรู้ในสมาธิ

00:22:11.800 --> 00:22:15.200
มันคือความเงียบสงบ ความว่างเปล่าของคุณ

00:22:15.200 --> 00:22:20.520
ที่หลอมรวมทุกระดับของพลวัตรแห่งชีวิต

00:22:55.340 --> 00:22:58.500
โดยผ่านคำสอนโบราณเกี่ยวกับสมาธิ

00:22:58.520 --> 00:23:02.200
มนุษยชาติสามารถเริ่มเข้าใจถึงที่มาเดียวกัน

00:23:02.200 --> 00:23:05.980
ของทุกศาสนา และสามารถผสานรวมกันอีกครั้ง

00:23:05.980 --> 00:23:08.360
ไปกับเกลียวพลวัตรของชีวิต

00:23:08.360 --> 00:23:12.580
พระวิญญาณ ธรรมะ หรือเต๋า

00:23:14.360 --> 00:23:17.000
เกลียวพลวัตรนี้ คือ สะพานที่ทอดตัวยาว

00:23:17.000 --> 00:23:20.680
จากจักรวาลภายใน ไปสู่จักรวาลภายนอก

00:23:23.560 --> 00:23:25.380
จากดีเอ็นเอของคุณ

00:23:25.380 --> 00:23:30.760
สู่ใจกลางของพลังงาน ซึ่งแผ่ขยายผ่านจักระต่างๆ

00:23:31.320 --> 00:23:35.640
ไปยังเกลียวแขนของกาแลคซี่

00:23:35.640 --> 00:23:37.740
ทุกระดับของจิตวิญญาณ

00:23:37.740 --> 00:23:39.980
ถูกสำแดงผ่านเกลียวพลวัตร

00:23:39.980 --> 00:23:43.020
เหมือนกิ่งก้านแห่งวิวัฒนาการ

00:23:43.020 --> 00:23:46.280
มีชีวิต สำรวจ

00:23:47.700 --> 00:23:50.900
สมาธิ คือการตระหนักรู้ถึงความว่างเปล่า

00:23:50.900 --> 00:23:53.560
ในทุกระดับของตัวตน

00:23:53.560 --> 00:23:57.500
เปลือกชั้นต่างๆ ของจิตวิญญาณ

00:23:57.500 --> 00:24:01.520
เกลียวพลวัตร คือการสืบต่ออย่างไร้จุดจบของทวิภาวะ

00:24:01.520 --> 00:24:05.800
และ วัฏจักรของชีวิตและความตาย

00:24:08.780 --> 00:24:14.400
ในขณะที่เราหลงลืม ถึงการเชื่อมต่อกับแหล่งกำเนิด

00:24:20.540 --> 00:24:25.440
เลนส์ที่เรามองผ่านชีวิตเรานั้น มีขนาดเล็กมาก

00:24:25.440 --> 00:24:28.580
และคิดว่าเราเป็นแค่สิ่งมีชีวิตเล็กๆ

00:24:28.580 --> 00:24:30.900
ที่คืบคลานไปบนโลก

00:24:30.920 --> 00:24:33.820
จนกว่าเราจะบรรลุการเดินทาง

00:24:33.820 --> 00:24:37.100
หวนคืนสู่แหล่งกำเนิด

00:24:37.980 --> 00:24:43.340
สู่ ใจกลาง อันดำรงอยู่ ณ ทุกแห่งหน

00:24:48.000 --> 00:24:50.540
จวงจื่อ กล่าวว่า

00:24:50.540 --> 00:24:54.660
"เมื่อไร้การแบ่งแยก ระหว่าง สิ่งนี้ และ สิ่งนั้น

00:24:54.660 --> 00:24:58.520
นั่นคือ ภาวะสงบนิ่งแห่งเต๋า

00:24:58.520 --> 00:25:02.720
ณ จุดนิ่งแห่งใจกลางของเกลียวพลวัตร

00:25:02.740 --> 00:25:10.200
เราจักเห็นความเป็นอนันต์ ในสรรพสิ่งทั้งหมดได้ "

00:25:14.040 --> 00:25:18.640
ในมนตราโบราณ "โอม มณี ปัทเม ฮุม"

00:25:18.640 --> 00:25:21.080
มีความหมายทางกวี

00:25:21.520 --> 00:25:26.980
เมื่อผู้ตื่นรู้ ตระหนักรู้ถึงมณีภายในดอกบัว

00:25:27.660 --> 00:25:31.920
ธรรมชาติแท้ของเธอได้ตื่นขึ้นในจิตวิญญาณ

00:25:32.100 --> 00:25:36.880
ในโลกนี้ และเป็นอย่างที่โลกเป็น

00:25:50.360 --> 00:25:52.680
จากปรัชญาเฮอร์เมติค ที่กล่าวว่า

00:25:52.680 --> 00:25:54.620
"เบื้องล่าง เป็นเช่น เบื้องบน

00:25:54.620 --> 00:25:57.160
เบื้องบน เป็นเช่น เบื้องล่าง"

00:25:57.160 --> 00:25:59.880
เราอาจใช้อุปมาดังกล่าว เพื่อทำเข้าใจ

00:25:59.880 --> 00:26:03.680
ความสัมพันธ์ระหว่าง จิต และ ความสงบนิ่ง

00:26:03.780 --> 00:26:07.600
สัมพัทธภาพ และ ความจริงแท้

00:26:13.000 --> 00:26:15.760
เพื่อทำเข้าใจนอกกรอบความคิดเกี่ยวกับ

00:26:15.760 --> 00:26:18.260
การเข้าถึงธรรมชาติของสมาธิ

00:26:18.260 --> 00:26:21.960
คือใช้การอุปมาของหลุมดำ

00:26:25.200 --> 00:26:29.740
โดยทั่วไปแล้ว หลุมดำ แสดงถึงอาณาเขตของอวกาศ

00:26:29.740 --> 00:26:32.800
ของสนามพลังแรงโน้มถ่วงที่มีพลังสูงมาก

00:26:32.800 --> 00:26:36.000
จนแสงหรือวัตถุใดๆ ไม่อาจหลุดรอดไปได้

00:26:36.360 --> 00:26:38.440
ทฤษฏีใหม่บนสมมุติฐานว่า

00:26:38.440 --> 00:26:42.500
วัตถุทั้งหมด ตั้งแต่จุลอนุภาคที่เล็กที่สุด

00:26:42.500 --> 00:26:46.140
ถึง การก่อตัวอย่างมหึมาของจักรวาล

00:26:46.140 --> 00:26:47.820
ล้วนมีหลุมดำ

00:26:47.820 --> 00:26:51.300
หรือ ภาวะเอกฐานอันลึกลับอยู่ ณ ใจกลาง

00:26:52.280 --> 00:26:54.020
ในการอุปมานี้

00:26:54.020 --> 00:26:57.300
เราจะให้นิยามใหม่ของหลุมดำ

00:26:57.300 --> 00:27:01.600
เป็นศูนย์กลางที่ดำรงอยู่ ณ ทุกหนแห่ง

00:27:07.000 --> 00:27:08.200
ในทางเซน

00:27:08.200 --> 00:27:10.700
มีหลายบทกวีและปริศนาธรรม

00:27:10.700 --> 00:27:13.020
ที่นำพาเราไปเผชิญหน้ากับ

00:27:13.020 --> 00:27:15.900
ประตูที่ไร้ประตู

00:27:15.900 --> 00:27:18.740
เราต้องผ่าน ประตูที่ไร้ประตูนี้

00:27:18.740 --> 00:27:22.080
เพื่อเข้าถึงสมาธิ

00:27:24.400 --> 00:27:28.200
ณ ขอบฟ้าเหตุการณ์ เป็นพื้นที่ของเวลาและอวกาศ

00:27:28.200 --> 00:27:30.780
ที่ซึ่งปรากฏการณ์ต่างๆ ไม่อาจส่งออกมา

00:27:30.800 --> 00:27:32.700
ถึงผู้สังเกตการณ์ภายนอกได้

00:27:32.700 --> 00:27:35.160
นั่นหมายความว่า อะไรก็ตามที่เกิดขึ้น

00:27:35.160 --> 00:27:37.580
เหนือขอบฟ้าเหตุการณ์

00:27:37.580 --> 00:27:40.520
จะเป็นสิ่งที่คุณไม่อาจรับรู้ได้

00:27:40.520 --> 00:27:42.000
คุณอาจกล่าวได้ว่า

00:27:42.000 --> 00:27:44.260
ขอบฟ้าเหตุการณ์ของหลุมดำ

00:27:44.260 --> 00:27:48.180
คืออุปมาถึง ประตูที่ไร้ประตู

00:27:48.180 --> 00:27:50.120
มันเป็นธรณีประตูระหว่าง

00:27:50.120 --> 00:27:53.320
การมีตัวตน และ ไม่มีตัวตน

00:27:53.320 --> 00:27:58.420
มันไม่มี "ตัวฉัน" ที่ผ่านเส้นขอบฟ้าเหตุการณ์ไปได้

00:28:01.320 --> 00:28:05.880
ในใจกลางของหลุมดำ คือ มิติของภาวะเอกฐาน

00:28:05.880 --> 00:28:09.420
ที่บรรจุไว้ด้วยมวลของดวงอาทิตย์นับพันล้านดวง

00:28:09.420 --> 00:28:12.860
ในพื้นที่สุดแสนเล็กอันไม่อาจจินตนาการได้

00:28:12.860 --> 00:28:15.360
ทว่า มีค่ามวลที่เป็นอนันต์

00:28:15.360 --> 00:28:17.620
คือ เป็นทั้งเอกภพ

00:28:17.620 --> 00:28:22.300
ที่บรรจุอยู่ในบางสิ่งที่เล็กกว่าเม็ดทราย

00:28:22.820 --> 00:28:28.680
ภาวะเอกฐาน คือ บางสิ่งที่ล้ำลึกเหนือเวลาและพื้นที่

00:28:29.480 --> 00:28:31.400
ซึ่ง ตามทฤษฎีทางฟิสิกส์แล้ว

00:28:31.400 --> 00:28:33.660
การเคลื่อนไหวเป็นไปไม่ได้

00:28:33.660 --> 00:28:36.900
การมีอยู่ของสรรพสิ่งก็เป็นไปไม่ได้

00:28:37.620 --> 00:28:39.880
ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม

00:28:39.880 --> 00:28:42.820
มันไม่ได้เป็นสิ่งที่อยู่ในโลกของการรับรู้

00:28:42.820 --> 00:28:47.100
แต่กระนั้น ก็ไม่อาจบอกว่า มันเป็นความสงบนิ่งเงียบ

00:28:47.100 --> 00:28:50.860
มันอยู่เหนือ ความสงบนิ่ง และ เคลื่อนไหว

00:28:51.700 --> 00:28:53.940
เมื่อเธอตระหนักรู้ ณ ใจกลาง

00:28:54.020 --> 00:28:56.300
ว่ามันคือ ทุกที่และไม่ใช่สักที่

00:28:56.300 --> 00:28:58.680
ทวิภาวะก็สิ้นสุดลง

00:28:59.580 --> 00:29:02.000
ทั้ง รูป และ ความว่าง

00:29:02.000 --> 00:29:04.620
กาลเวลา และ ไร้กาลเวลา

00:29:06.440 --> 00:29:09.700
บางคนอาจเรียกว่า เป็นเคลื่อนไหวที่สงบนิ่ง

00:29:09.700 --> 00:29:12.320
หรือ ตถาคตครรภ์แห่งความว่าง

00:29:12.320 --> 00:29:17.100
ณ ศูนย์กลางของที่สุดแห่งความมืดมิด

00:29:18.660 --> 00:29:21.520
คุรุแห่งเต๋า ท่านเล่าจื๊อกล่าวไว้ว่า

00:29:22.280 --> 00:29:25.180
"ความมืดในความมืดมิด

00:29:25.180 --> 00:29:28.820
คือ ประตูสู่ความเข้าใจทั้งปวง "

00:29:39.460 --> 00:29:42.340
นักเขียนและนักปรัชญาเปรียบเทียบ

00:29:42.340 --> 00:29:43.900
โจเซฟ แคมป์เบล

00:29:43.900 --> 00:29:47.240
ได้อธิบายถึงสัญลักษณ์ที่ปรากฏซ้ำๆ

00:29:47.240 --> 00:29:50.440
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ ปรัชญาอมตะ

00:29:50.440 --> 00:29:52.760
เขาเรียกว่า the Axis Mundi

00:29:52.760 --> 00:29:56.380
คือ จุดศูนย์กลาง หรือ ภูเขาที่สูงที่สุด

00:29:56.380 --> 00:30:00.240
คือ แกนกลาง ที่สรรพสิ่งโคจรอยู่รอบ

00:30:00.240 --> 00:30:04.180
ณ จุดที่ความสงบนิ่งและเคลื่อนไหวอยู่ร่วมกัน

00:30:05.480 --> 00:30:07.340
ณ จุดศูนย์กลางนี้

00:30:07.340 --> 00:30:11.320
ต้นไม้อันแข็งแกร่งและสมบูรณ์ได้ถูกตระหนักรู้

00:30:11.320 --> 00:30:16.000
ดุจต้นศรีมหาโพธิ์ ที่เชื่อมต่อทุกๆ โลกทั้งหมด

00:30:20.480 --> 00:30:24.160
เหมือนดวงอาทิตย์กำลังถูกกลืนหายไปในหลุมดำ

00:30:24.160 --> 00:30:27.460
เมื่อคุณเข้าใกล้ความจริงที่ยิ่งใหญ่

00:30:27.460 --> 00:30:30.400
ชีวิตคุณจะเริ่มโคจรรอบสิ่งนั้น

00:30:30.400 --> 00:30:34.660
และตัวตนคุณ...จะเริ่มสลายไป

00:30:39.440 --> 00:30:42.160
ในขณะที่คุณเคลื่อนเข้าใกล้จิตเดิมแท้

00:30:42.160 --> 00:30:46.200
มันอาจน่ากลัว สำหรับตัวตนที่ถูกสร้างขึ้น

00:30:46.200 --> 00:30:51.600
ผู้พิทักษ์ประตูอยู่ที่นั่น เพื่อทดสอบผู้ที่เดินทางมาถึง

00:30:53.880 --> 00:30:58.280
จงพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งคุณกลัวที่สุด

00:30:58.280 --> 00:31:02.580
ขณะเดียวกัน จงน้อมรับในพลังภายในตน

00:31:02.580 --> 00:31:07.480
เพื่อส่องแสงไปยังความน่ากลัวของความไม่รู้

00:31:07.480 --> 00:31:11.400
และ ความงามที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน

00:31:12.900 --> 00:31:16.360
ถ้าความคิดของคุณหยุดเคลื่อนไหว

00:31:16.360 --> 00:31:19.260
ไร้ซึ่งตัวตนผู้คอยตอบสนอง

00:31:19.500 --> 00:31:22.820
ปรากฏการณ์ทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นจากจิตไร้สำนึก

00:31:22.820 --> 00:31:25.480
จะเพียงปรากฏขึ้นและผ่านไป

00:31:26.100 --> 00:31:28.720
นี่เป็นจุดสำคัญในการเดินทางจิตวิญญาณ

00:31:28.720 --> 00:31:31.420
ที่ซึ่ง ศรัทธา เป็นสิ่งที่จำเป็นมากที่สุด

00:31:32.660 --> 00:31:35.200
ศรัทธาในที่นี้หมายถึงอะไร ?

00:31:36.720 --> 00:31:39.700
ศรัทธา แตกต่างจาก ความเชื่อ

00:31:40.060 --> 00:31:44.140
ความเชื่อ คือการยอมรับบางสิ่งในระดับของความคิด

00:31:44.140 --> 00:31:46.300
เพื่อสร้างสบายใจและมั่นใจ

00:31:47.620 --> 00:31:50.700
ความเชื่อเป็นวิธีทางความคิดเพื่อใช้แปะป้าย

00:31:50.700 --> 00:31:53.100
หรือควบคุมประสบการณ์

00:31:53.640 --> 00:31:56.560
ศรัทธาเป็นในทางตรงกันข้าม

00:31:56.780 --> 00:32:00.760
ศรัทธา คือ การอยู่ในสภาวะที่แม้ไม่รู้อะไรเลย

00:32:01.100 --> 00:32:05.320
แต่ยอมรับได้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นจากจิตไร้สำนึก

00:32:05.740 --> 00:32:09.920
ศรัทธายอมศิโรราบ ต่อการแรงดึงดูดของเอกภาวะ

00:32:09.920 --> 00:32:14.060
สู่การสลายของอัตตา หรือถอดถอนตัวตน

00:32:14.060 --> 00:32:17.640
เพื่อผ่าน "ประตูที่ไร้ประตู"

00:32:29.080 --> 00:32:32.720
วิวัฒนาการและโครงสร้างของกาแลคซี่

00:32:32.720 --> 00:32:36.340
มีส่วนสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับหลุมดำ

00:32:36.340 --> 00:32:41.480
เช่นเดียวกับ วิวัฒนาการของคุณที่เชื่อมโยงกับตัวตนดั้งเดิม

00:32:41.480 --> 00:32:47.000
คือ เอกภาวะซึ่งเป็นธรรมชาติที่แท้จริงของคุณ

00:32:48.220 --> 00:32:50.400
เราไม่สามารถเห็นหลุมดำ

00:32:50.400 --> 00:32:52.260
แต่เราสามารถรู้เกี่ยวกับมันได้

00:32:52.260 --> 00:32:54.760
โดยสังเกตสิ่งที่โคจรกอยู่รอบๆ มัน

00:32:55.280 --> 00:32:59.620
ในปฏิสัมพันธ์กับความเป็นจริงทางกายภาพ

00:32:59.620 --> 00:33:04.000
เหมือนกับที่เราไม่สามารถเห็นธรรมชาติที่แท้จริงของเรา

00:33:04.300 --> 00:33:07.820
จิตเดิมแท้ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ

00:33:07.820 --> 00:33:11.700
แต่เราเห็นถึงสภาวะแห่งการรู้แจ้งได้

00:33:11.840 --> 00:33:14.980
ดังอาจารย์เซน ซูซูกิ ได้กล่าวไว้

00:33:14.980 --> 00:33:18.400
"แท้จริงแล้ว ไม่มีตัวตนผู้รู้แจ้ง

00:33:19.580 --> 00:33:23.040
มีเพียงสภาวะแห่งการรู้แจ้งเท่านั้น"

00:33:26.640 --> 00:33:28.840
เราไม่อาจมองเห็นม้นได้

00:33:28.840 --> 00:33:32.140
เหมือนกับดวงตาที่ไม่อาจมองเห็นตัวมันเองได้

00:33:32.140 --> 00:33:33.700
เราไม่สามารถมองเห็นได้

00:33:33.700 --> 00:33:37.420
เพราะมันคือสิ่งที่ทำให้การมองเห็นเป็นไปได้

00:33:38.120 --> 00:33:42.540
เช่นเดียวกับหลุมดำ สมาธิ ไม่ใช่ความไม่มีอะไร

00:33:42.540 --> 00:33:45.040
และก็ไม่ได้เป็นสิ่งใด

00:33:45.500 --> 00:33:48.780
มันเป็นสิ้นสลายของทวิภาวะ

00:33:48.780 --> 00:33:51.580
ทั้ง ความมี และ ความไม่มี

00:33:52.600 --> 00:33:57.200
มันไม่มีประตูเพื่อผ่านเข้าสู่ความจริงที่ยิ่งใหญ่

00:33:57.200 --> 00:34:00.260
แต่มีเส้นทางที่ไร้ที่สิ้นสุด

00:34:00.620 --> 00:34:05.420
เส้นทาง ธรรมะ ที่เหมือนเกลียวพลวัตรที่ไร้จุดจบ

00:34:05.500 --> 00:34:08.659
ที่ไม่มีทั้งจุดเริ่มต้นและสิ้นสุด

00:34:08.659 --> 00:34:11.579
ไม่มีผู้ใดสามารถผ่านประตูที่ไร้ประตู

00:34:11.699 --> 00:34:15.159
ไม่มีความคิดของผู้ใดที่จะหาวิธีได้

00:34:15.159 --> 00:34:17.319
และไม่มีทางเป็นไปได้

00:34:18.239 --> 00:34:22.019
ไม่มีผู้ใดสามารถผ่านประตูที่ไร้ประตูได้

00:34:22.020 --> 00:34:26.720
ดังนั้น  จง  ไม่  เป็น  ผู้ใด

00:34:29.600 --> 00:34:32.640
. . . อ นั ต ต า . . .

00:34:33.560 --> 00:34:36.440
. . . ค ว า ม ว่ า ง . . .

00:34:37.480 --> 00:34:40.420
. . . สุ ญ ญ ต า . . .

00:34:41.400 --> 00:34:43.500
. . . ห นึ่ ง เ ดี ย ว กั น . . .

00:34:44.320 --> 00:34:47.880
สมาธิ เป็นเส้นทางที่ไร้เส้นทาง

00:34:47.880 --> 00:34:49.940
เป็นกุญแจสำคัญ

00:34:50.040 --> 00:34:55.440
เป็นการสิ้นสุดการยึดมั่นในตัวตนที่สร้างขึ้น

00:34:55.440 --> 00:34:59.600
ที่แบ่งแยกโลกภายในและโลกภายนอก

00:35:15.360 --> 00:35:18.700
มีคำอธิบายหลายรูปเพื่อแสดงถึง

00:35:18.700 --> 00:35:22.680
เปลือกหรือชั้นโครงสร้างของอัตตา

00:35:23.000 --> 00:35:27.000
ยกตัวอย่างอันหนึ่งที่เก่าแก่มาก

00:35:27.960 --> 00:35:32.360
ในคัมภีร์อุปนิษัท กล่าวถึงเปลือกที่ครอบอัตมัน

00:35:32.360 --> 00:35:35.700
หรือจิตวิญญาณไว้ เรียกว่า โคชะ (koshas)

00:35:35.700 --> 00:35:38.920
แต่ละโคชะเปรียบเหมือนกระจก

00:35:38.920 --> 00:35:42.040
เป็นชั้นของโครงสร้างอัตตา

00:35:42.040 --> 00:35:45.740
เหมือนผ้าคลุมมายาที่บดบังเราไว้

00:35:45.740 --> 00:35:47.920
จากการตระหนักรู้ในธรรมชาติแท้ของเรา

00:35:47.920 --> 00:35:51.620
เมื่อเราเผลอหลงยึดมั่นกับมัน

00:35:51.960 --> 00:35:54.660
คนส่วนใหญ่เห็นเพียงภาพสะท้อน

00:35:54.660 --> 00:35:58.060
และเชื่อว่านั่นคือใครที่เขาเป็น

00:35:59.320 --> 00:36:02.420
กระจกหนึ่งสะท้อนถึงชั้นของสัตว์

00:36:02.420 --> 00:36:04.540
คือ กายภาพทางร่างกาย

00:36:05.640 --> 00:36:08.380
กระจกอีกอันสะท้อนถึง จิต ความคิด

00:36:08.380 --> 00:36:12.780
สัญชาตญาณ และการรับรู้ของคุณ

00:36:13.500 --> 00:36:16.400
อีกหนึ่ง คือ พลังงานภายในหรือปราณ

00:36:16.400 --> 00:36:19.700
ซึ่งคุณรู้สึกได้ เมื่อหันกลับมารับรู้ภายใน

00:36:20.180 --> 00:36:23.940
อีกกระจกนึง สะท้อนถึงระดับของปัญญา

00:36:23.940 --> 00:36:27.880
เป็นจิตที่สูงขึ้น หรือระดับของปัญญาญาณ

00:36:27.880 --> 00:36:32.100
และยังมีระดับที่ก้าวข้ามตัวตน หรือปิติสุขเหนือทวิภาวะ

00:36:32.100 --> 00:36:36.700
ซึ่งสามารถสัมผัสได้เมื่อเข้าสู่สมาธิ

00:36:37.520 --> 00:36:41.940
ยังมีกระจกอีกนับไม่ถ้วน หลายแง่มุมของตัวตน

00:36:41.940 --> 00:36:46.980
ทำให้คนเราแตกต่าง และเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง

00:36:50.660 --> 00:36:54.400
คนส่วนใหญ่ยังไม่ค้นพบแม้ในชั้นพลังปราณ

00:36:54.400 --> 00:36:57.520
ชั้นของจิตที่สูงกว่า และชั้นปิติสุขเหนือทวิภาวะ

00:36:58.120 --> 00:37:01.900
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มันมีอยู่จริง

00:37:01.920 --> 00:37:04.660
ระดับชั้นเหล่านี้ก่อร่างเป็นชีวิตของคุณ

00:37:04.660 --> 00:37:07.460
แต่คุณยังมองไม่เห็นมัน

00:37:08.020 --> 00:37:11.440
ที่จริงแล้ว กระจกที่ซ่อนอยู่เหล่านี้

00:37:11.460 --> 00:37:14.240
บ่งบอกชีวิตเราได้มากกว่าสิ่งที่ตามองเห็น

00:37:14.700 --> 00:37:17.900
ที่มองไม่เห็น ก็เพราะคนส่วนใหญ่

00:37:17.900 --> 00:37:20.960
ยังไม่สามารถมี "สติ-รู้สึกตัว" ได้เต็มที่

00:37:23.680 --> 00:37:26.340
เฉกเช่น ตาข่ายแห่งพระอินทร์ (Indra's net of Jewels)

00:37:26.340 --> 00:37:29.040
กระจกทั้งหมดสะท้อนถึงกันและกัน

00:37:29.040 --> 00:37:34.340
มีการสะท้อนและเห็นถึงกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

00:37:35.060 --> 00:37:37.140
การเปลี่ยนแปลงในชั้นหนึ่ง

00:37:37.140 --> 00:37:40.980
ย่อมส่งผลกระทบต่อทุกชั้นพร้อมๆ กัน

00:37:42.980 --> 00:37:47.080
กระจกบางชั้น อาจถูกทอดทิ้งในเงามืด

00:37:47.080 --> 00:37:50.300
เว้นว่าเราจะโชคดีมีผู้ช่วยชี้แนะให้เรา

00:37:50.300 --> 00:37:53.080
ได้พบแสงสว่างและมองเห็นมัน

00:37:53.500 --> 00:37:57.600
ความจริง คือ เราไม่รู้ ว่า เราไม่รู้อะไร

00:37:58.700 --> 00:38:00.420
เอาล่ะ ลองจินตนาการว่า

00:38:00.420 --> 00:38:02.860
คุณได้ทุบกระจกทั้งหมดให้แตก

00:38:04.260 --> 00:38:09.160
มันไม่เหลืออะไรมาสะท้อน ให้คุณเห็นตัวคุณอีกต่อไป

00:38:09.160 --> 00:38:11.820
แล้วคุณล่ะ...อยู่ที่ไหน?

00:38:14.520 --> 00:38:17.160
เมื่อจิตใจสงบ

00:38:17.160 --> 00:38:20.120
กระจกยุติการสะท้อน

00:38:22.240 --> 00:38:26.300
ไม่มี "ผู้เห็น" และ "สิ่งที่ถูกเห็น" อีกต่อไป

00:38:28.880 --> 00:38:34.520
อย่าเข้าใจผิดว่า จิตต้นกำเนิดเป็นความว่างที่ไม่มีอะไรเลย

00:38:35.420 --> 00:38:39.020
ตัวตนดั้งเดิม ไม่ได้เป็นบางสิ่งก็จริง

00:38:39.020 --> 00:38:41.680
แต่ก็ไม่ใช่ว่า ไม่มีอะไรเลย

00:38:48.560 --> 00:38:51.480
แหล่งกำเนิด ไม่ใช่สิ่งใดๆ

00:38:51.480 --> 00:38:55.080
มันคือความว่าง หรือ ความสงบนิ่ง

00:38:57.560 --> 00:39:02.300
มันคือ ความว่างอันเป็นแหล่งกำเนิดของทุกสรรพสิ่ง

00:39:02.940 --> 00:39:05.200
สรรพสิ่ง ถูกตระหนักรู้ว่า

00:39:05.200 --> 00:39:07.200
แท้จริงแล้วเป็น ความว่าง

00:39:07.520 --> 00:39:09.940
ความว่าง ถูกตระหนักรู้ว่า

00:39:09.940 --> 00:39:12.360
แท้จริงแล้วเป็นเป็น สรรพสิ่ง

00:39:14.700 --> 00:39:19.360
จิตต้นกำเนิดนี้ คือ มหาสุญญตา

00:39:19.360 --> 00:39:24.080
ตถาคตครรภ์ที่ให้กำเนิดทุกความเป็นไปได้

00:39:41.260 --> 00:39:46.480
สมาธิ คือ การตื่นรู้ขึ้นของจิตที่ไร้ตัวตน

00:39:46.560 --> 00:39:49.300
เหมือนในความฝัน

00:39:49.300 --> 00:39:52.060
เมื่อตื่นขึ้นมา คุณย่อมตระหนักรู้ว่า

00:39:52.060 --> 00:39:53.540
ทุกสิ่งในฝัน

00:39:53.540 --> 00:39:56.220
เป็นเพียงความคิดของคุณเท่านั้น

00:39:56.220 --> 00:39:58.900
ในสมาธิ เธอได้ตระหนักรู้ว่า

00:39:58.920 --> 00:40:01.200
ทุกๆ สิ่งในโลกล้วนเกิดขึ้น

00:40:01.200 --> 00:40:06.020
ในระดับของระดับพลังงานต่างๆ ในจิตรับรู้

00:40:06.900 --> 00:40:10.120
ทั้งหมดล้วนเป็นกระจกในกระจก

00:40:10.120 --> 00:40:12.200
เป็นความฝันในความฝัน

00:40:12.520 --> 00:40:15.300
ตัวตน ที่คุณคิดมาตลอดว่า คุณเป็น

00:40:15.300 --> 00:40:20.120
จึงเป็นทั้ง ความฝัน และ ผู้หลับฝัน

00:40:33.560 --> 00:40:36.920
ทุกสิ่งที่เราพูดในภาพยนตร์นี้

00:40:36.920 --> 00:40:39.420
ฟังแล้วก็ปล่อยมันไป

00:40:39.420 --> 00:40:42.100
อย่าจับมันด้วยความคิด

00:40:43.080 --> 00:40:45.500
จิตวิญญาณกำลังหลับฝัน

00:40:45.500 --> 00:40:48.740
ความฝัน ที่ฝันถึง ความเป็นตัวคุณ

00:40:50.020 --> 00:40:53.560
ในฝัน ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง

00:40:53.840 --> 00:40:59.280
แต่มันเป็นไปได้ ที่จะตระหนักรู้ถึงสิ่งที่ไร้การเปลี่ยนแปลง

00:41:08.320 --> 00:41:15.240
การตระหนักรู้นี้ ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยความคิดอันจำกัด

00:41:15.240 --> 00:41:22.300
 

00:41:22.720 --> 00:41:26.240
เมื่อเรากลับจากสมาธิ Nirvikalpa

00:41:26.240 --> 00:41:29.740
กระจกก็เริ่มสะท้อนให้เห็นอีกครั้ง

00:41:29.740 --> 00:41:31.840
และตระหนักรู้แล้วว่า

00:41:31.840 --> 00:41:34.500
โลกที่คุณคิดว่าคุณกำลังอาศัยอยู่

00:41:34.500 --> 00:41:37.160
แท้จริงแล้วคือ "ตัวคุณ"

00:41:37.420 --> 00:41:42.960
ไม่ใช่ตัวตนอันจำกัด ซึ่งเป็นแค่การสะท้อนกันชั่วคราว

00:41:42.960 --> 00:41:46.580
แต่คุณตระหนักรู้ว่าธรรมชาติแท้ภายในคุณ

00:41:46.580 --> 00:41:50.660
แหล่งกำเนิดของความเป็นทั้งหมด

00:41:51.380 --> 00:41:54.560
นี้คือรุ่งอรุณแห่งปัญญา

00:41:54.560 --> 00:41:56.380
เป็นตัวอ่อน

00:41:56.380 --> 00:41:59.040
เป็นปัญญา "prajna" หรือ "gnosis"

00:41:59.040 --> 00:42:02.680
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากสมาธิที่แท้

00:42:03.240 --> 00:42:05.700
จากวารสารของโยบ

00:42:05.700 --> 00:42:10.640
Chokhma หรือปัญญานั้น มาจากความว่าง

00:42:11.080 --> 00:42:15.080
ปัญญาซึ่งทั้งขนาดเล็กอย่างอนันต์

00:42:15.080 --> 00:42:18.000
แต่สามารถโอบอุ้มความเป็นทั้งหมดไว้

00:42:18.000 --> 00:42:20.900
แต่เป็นสิ่งไม่อาจที่เข้าใจได้

00:42:20.900 --> 00:42:25.460
จนกว่ารูปทรงและรูปลักษณ์จากพระราชวังแห่งกระจก

00:42:25.460 --> 00:42:27.380
ที่เรียกว่า "ไบนะห์" (binah)

00:42:27.380 --> 00:42:30.400
ครรภ์กำเนิดจากการแกะสลักโดยปัญญาชั้นสูง

00:42:30.400 --> 00:42:33.460
เพื่อก่อเกิดเป็นรูปลักษณ์ของตัวอ่อน

00:42:33.460 --> 00:42:35.780
ของจิตวิญญาณแห่งพระเจ้า

00:42:37.100 --> 00:42:42.680
[เพลง] "Abwoon d'bashmaya" by Indiajiva

00:43:07.560 --> 00:43:09.720
การมีอยู่ของกระจก

00:43:09.720 --> 00:43:13.900
หรือการมีอยู่ของจิตนั้น ไม่ใช่ปัญหา

00:43:14.320 --> 00:43:16.300
ตรงกันข้าม

00:43:16.300 --> 00:43:20.200
จุดผิดพลาดในการรับรู้ของมนุษย์

00:43:20.520 --> 00:43:24.980
คือเราไปยึดมั่นว่า ตัวเราคือสิ่งเหล่านั้น

00:43:26.300 --> 00:43:31.420
ภาพลวงตาที่จำกัดตัวตนของเราไว้ คือ มายา

00:43:31.940 --> 00:43:34.200
ในโยคะสูตร กล่าวไว้ว่า

00:43:34.200 --> 00:43:38.420
การเข้าถึงสมาธิ จะต้องเฝ้าดู "สิ่งที่ถูกรู้"

00:43:38.420 --> 00:43:41.980
จนกว่า "สิ่งที่ถูกรู้" หายไป

00:43:42.600 --> 00:43:45.620
จนกว่าคุณได้หายไปในมัน

00:43:45.680 --> 00:43:48.440
หรือ มันได้หายไปในคุณ

00:43:49.340 --> 00:43:53.920
แม้ภาษาในปรัชญาความเชื่อต่าง ๆ นั้นแตกต่างกัน

00:43:53.920 --> 00:43:59.740
ที่สุดแล้ว ทั้งหมดล้วนชี้ไปยังจุดจบของการยึดมั่นในตัวตน

00:43:59.740 --> 00:44:02.480
และการยึดตัวตนเป็นศูนย์กลาง

00:44:03.140 --> 00:44:06.700
พระพุทธเจ้าทรงสอนผ่านวิธีการตัดทอน

00:44:06.700 --> 00:44:12.380
ทรงสอนให้พิจารณาตรงไปที่การทำงานของตัวตน

00:44:12.380 --> 00:44:15.160
ท่านไม่ได้บอกว่าสมาธิคืออะไร

00:44:15.160 --> 00:44:18.720
นอกจากว่ามันเป็นการดับทุกข์

00:44:20.080 --> 00:44:22.320
ในสายเวทานตะ

00:44:22.320 --> 00:44:24.460
มีคำว่า "Neti Neti"

00:44:24.580 --> 00:44:27.740
หมายถึง "ไม่ใช่สิ่งนี้ และไม่ใช่สิ่งนั้น"

00:44:28.720 --> 00:44:32.040
ผู้คนที่อยู่บนทางแห่งการตระหนักรู้ตนเอง

00:44:32.040 --> 00:44:34.340
ได้สำรวจถึงธรรมชาติแท้จริงในตน

00:44:34.340 --> 00:44:36.360
หรือ ธรรมชาติของพรหมมัน

00:44:36.360 --> 00:44:41.460
ผ่านการค้นพบแรกสุด ก็คือ สิ่งที่พวกเขาไม่ได้เป็น

00:44:43.260 --> 00:44:45.640
เช่นกันในศาสนาคริสต์

00:44:45.640 --> 00:44:49.820
เซนต์เทเรซาแห่งอวิลา ได้อธิบายการภาวนา

00:44:49.820 --> 00:44:53.900
โดยการตัดหรือละออก หรือ (via negativa)

00:44:54.020 --> 00:44:55.820
การภาวนาในความเงียบ

00:44:55.820 --> 00:44:57.900
ศิโรราบ และ หลอมรวม

00:44:57.900 --> 00:45:02.740
อันเป็นหนทางเดียวที่จะเข้าถึงสัจจะแท้

00:45:03.620 --> 00:45:07.360
เมื่อผ่านกระบวนการค่อยๆ สละวาง

00:45:07.360 --> 00:45:10.820
ทิ้งทุกๆ สิ่งที่ไม่แน่นอน

00:45:10.820 --> 00:45:14.100
ทิ้งทุกๆ สิ่งที่เปลี่ยนแปลง

00:45:14.820 --> 00:45:16.080
จิตใจ

00:45:16.080 --> 00:45:17.960
อัตตาที่สร้างขึ้น

00:45:17.960 --> 00:45:19.680
และปรากฏการณ์ทั้งหมด

00:45:19.720 --> 00:45:22.680
รวมทั้งเปลือกของตัวตนที่ซ่อนอยู่

00:45:22.680 --> 00:45:26.100
จิตไร้สำนึก จำต้องกลายเป็นโปร่งใส

00:45:26.100 --> 00:45:29.940
เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงแหล่งกำเนิดที่เป็นหนึ่งเดียว

00:45:29.940 --> 00:45:35.620
หากในส่วนลึก ยังมีการทำงานของตัวตนที่ยังไม่ถูกรับรู้

00:45:35.620 --> 00:45:38.920
ชีวิตเราก็ยังถูกกักขังในเขาวงกต

00:45:38.920 --> 00:45:43.760
ที่เกิดมาจากตัวตนที่ยังไม่ถูกค้นพบ

00:45:48.720 --> 00:45:53.180
เมื่อทุกเปลือกชั้นของตัวตน ถูกเผยให้เห็นเป็นความว่าง

00:45:53.180 --> 00:45:56.380
เขาผู้นั้นจะเป็นอิสระจากตัวตน

00:45:56.380 --> 00:46:00.360
อิสระจากความคิดทั้งหมด

00:46:05.900 --> 00:46:08.480
จุดเปลี่ยนสำคัญทางจิตวิญญาณของคุณ

00:46:08.480 --> 00:46:10.580
เกิดขึ้นเมื่อคุณตระหนักรู้ว่า

00:46:10.580 --> 00:46:13.100
"คุณไม่รู้ว่าคุณคือใคร ?"

00:46:15.460 --> 00:46:18.700
ใคร...ที่กำลังรู้การหายใจ

00:46:19.320 --> 00:46:21.460
ใคร...ที่กำลังรู้รส

00:46:22.080 --> 00:46:24.900
ใคร...ที่กำลังสวดมนต์

00:46:24.900 --> 00:46:26.360
ประกอบพิธีกรรม

00:46:26.960 --> 00:46:28.960
เต้นรำ

00:46:31.860 --> 00:46:33.860
ร้บรู้ภูเขา

00:46:34.180 --> 00:46:36.480
" เห็น ... ผู้เห็น "

00:46:36.500 --> 00:46:39.960
" รู้ ... ผู้รู้ "

00:46:40.900 --> 00:46:43.280
ครั้งแรกเมื่อ คุณ "เห็น-ผู้เห็น"

00:46:43.280 --> 00:46:46.680
คุณจะเห็นเพียงตัวตนปลอมที่ถูกสร้างขึ้น

00:46:46.680 --> 00:46:51.780
แต่เมื่อคุณหมั่นเห็นบ่อยๆ มันจะกลายเป็นเส้นทาง

00:46:54.520 --> 00:47:00.160
จงสำรวจโดยตรงว่า ใคร หรือ สิ่งใด...เป็นผู้รู้

00:47:00.160 --> 00:47:02.020
ไม่กระพริบตา

00:47:02.020 --> 00:47:03.840
แน่วแน่

00:47:03.840 --> 00:47:05.540
และทะลุทะลวง

00:47:06.540 --> 00:47:10.600
ด้วยพลังทั้งหมดของการดำรงอยู่ของคุณ

00:47:11.220 --> 00:47:14.760
คเต คเต 
" จงไป จงไป "

00:47:15.340 --> 00:47:19.140
ปาระ คเต 
" จงไปเถิด "

00:47:19.300 --> 00:47:22.800
ปาราสัง คเต
" จงไปให้ถึง "

00:47:22.800 --> 00:47:31.760
โพธิ สวาหา
" อันฝั่งฝาก แห่ง การตื่นรู้ นั้น...เทอญ "  "

00:47:48.320 --> 00:47:51.440
มันไม่มี ตัวตน..ที่ตื่นรู้

00:47:52.260 --> 00:47:55.920
มันไม่มี ตัวคุณ...ที่ตื่นรู้

00:47:56.620 --> 00:48:02.140
มันคือการตื่นจากภาพมายา ของตัวตนอันแบ่งแยก

00:48:02.140 --> 00:48:05.740
ตื่นจากความฝันที่จำกัดคุณไว้

00:48:05.960 --> 00:48:08.740
ซึ่งหากพูดไปก็ไร้ความหมาย

00:48:08.900 --> 00:48:12.360
เราต้องละวางตัวตน

00:48:12.600 --> 00:48:15.680
เพื่อการตระหนักรู้ ตรงสู่ความจริงที่เป็น

00:48:15.680 --> 00:48:21.820
เมื่อตระหนักรู้แล้ว ก็ไม่มีอะไรให้พูดให้กล่าวถึง

00:48:22.500 --> 00:48:25.060
เพราะทันทีที่คุณพูด

00:48:25.060 --> 00:48:27.920
คุณก็กลับมาใช้ความคิด

00:48:27.920 --> 00:48:32.420
กระทั่งผมเอง ก็ได้กล่าวมากไปเสียแล้ว

00:48:40.560 --> 00:48:43.920
ปกติแล้ว มีจิตสำนึกรู้ 3 ระดับ

00:48:44.120 --> 00:48:45.320
ตื่น

00:48:45.320 --> 00:48:46.220
ฝัน

00:48:46.220 --> 00:48:48.080
และ หลับลึก

00:48:48.280 --> 00:48:52.280
บางครั้ง สมาธิ ถูกจัดเป็นระดับที่ 4

00:48:52.460 --> 00:48:55.280
เป็นฐานแห่งจิตรับรู้

00:48:55.280 --> 00:48:57.760
คือจิตตื่นรู้ดั้งเดิม

00:48:57.760 --> 00:49:01.920
ที่สามารถเป็นจิตรู้ในปัจจุบันอย่างต่อเนื่อง

00:49:01.920 --> 00:49:05.100
ควบคู่ไปกับจิตสำนึกในระดับอื่นๆ

00:49:05.680 --> 00:49:09.720
ในสายเวทานตะ เรียกสิ่งนี้ว่า Turiya

00:49:11.860 --> 00:49:14.120
นิยามอื่นของ Turiya

00:49:14.120 --> 00:49:16.000
คือ จิตแห่งพระคริสต์

00:49:16.000 --> 00:49:17.960
จิตแห่งพระกฤษณะ

00:49:17.960 --> 00:49:22.700
ธรรมชาติแห่งพุทธะ หรือ สหจะสมาธิ

00:49:23.320 --> 00:49:27.820
ใน สหจะสมาธิ จิตดั่งเดิมสามารดำรงอยู่ในปัจจุบัน

00:49:27.820 --> 00:49:32.540
พร้อมไปกับการทำงานตามปกติของมนุษย์

00:49:32.640 --> 00:49:35.260
คือ ความสงบอันไม่เคลื่อนไหว

00:49:35.260 --> 00:49:38.980
ณ ใจกลางของพลวัตรแห่งการเปลี่ยนแปลง

00:49:39.280 --> 00:49:40.940
ความคิด  ความรู้สึก

00:49:40.960 --> 00:49:42.720
การรับรู้  และ พลังงาน

00:49:42.720 --> 00:49:46.380
ปรากฏหมุนเวียน และโคจรอยู่รอบ

00:49:46.380 --> 00:49:50.440
แต่ระดับของความสงบนิ่ง หรือ ความเป็นฉัน (I-am-ness)

00:49:50.440 --> 00:49:53.120
ดำรงอยู่ท่ามกลางทุกกิจกรรมที่เกิดขึ้น

00:49:53.120 --> 00:49:57.020
เหมือนเช่นในการปฏิบัติสมาธิภาวนา

00:49:58.020 --> 00:50:04.660
มันเป็นไปได้ที่ ตัวตนเดิมแท้นั้นยังดำรงอยู่ แม้ในภาวะหลับลึก

00:50:05.200 --> 00:50:08.720
ในขณะที่นอนหลับลึก การตระหนักรู้ในความ "เป็น" (I am)

00:50:08.720 --> 00:50:10.720
ไม่มีการมา ไม่มีการไป

00:50:10.900 --> 00:50:14.780
แม้ในการเปลี่ยนระดับของจิตรับรู้

00:50:21.060 --> 00:50:24.440
นี่คือ การนอนหลับของโยคี

00:50:25.280 --> 00:50:29.560
ในบทเพลงแห่งเพลง หรือบทเพลงแห่งโซโลมอน

00:50:29.560 --> 00:50:32.960
จากคัมภีร์ฮีบรู ฉบับพันธะสัญญาเดิมกล่าวว่า

00:50:32.960 --> 00:50:36.640
"ข้านอนหลับ แต่ใจข้าตื่นอยู่"

00:50:37.200 --> 00:50:42.200
การตระหนักรู้ เข้าถึงจิตที่ไร้ตัวตนนี้

00:50:42.340 --> 00:50:46.520
ถูกสะท้อนในถ้อยคำของพระคริสต์เมื่อตรัสว่า

00:50:46.520 --> 00:50:49.520
"แม้ก่อนอับราฮัมเกิด

00:50:49.520 --> 00:50:52.220
...เราดำรงอยู่"

00:50:57.000 --> 00:51:01.540
จิตหนึ่งนี้เอง ที่ได้ส่องแสงผ่านใบหน้ามากมาย

00:51:01.540 --> 00:51:05.160
ผ่านรูปลักษณ์นับไม่ถ้วน

00:51:16.820 --> 00:51:19.900
ตอนแรก มันคล้ายเปลวไฟบางเบา

00:51:19.900 --> 00:51:23.080
ที่ผุดจากกระแสสัมผัสในตัวคุณ

00:51:23.080 --> 00:51:27.520
จิตสำนึกบุรุษ เข้าสู่การตระหนักรู้อย่างศิโรราบ

00:51:27.520 --> 00:51:30.660
และเปิดรับต่อพลังงานสตรี

00:51:30.660 --> 00:51:34.020
มันทั้งบอบบางและหายไปโดยง่าย

00:51:34.020 --> 00:51:37.820
ผู้นั้นจึงต้องใส่ใจอย่างยิ่งในการปกป้อง

00:51:37.820 --> 00:51:41.340
และรักษาไว้จนกว่ามันจะเติบโหญ่

00:51:44.280 --> 00:51:49.040
สมาธิ เป็นทั้งสภาวะนิรันดร์ของจิตรู้

00:51:49.040 --> 00:51:53.740
และสภาวะแห่งลำดับของการพัฒนา

00:51:53.740 --> 00:51:58.300
เป็นบางสิ่งที่เป็นธรรมชาติ และเติบโตผ่านเวลา

00:52:05.180 --> 00:52:09.560
เมื่อเราเจริญในสมาธิมากขึ้นๆ

00:52:09.560 --> 00:52:13.380
ในปัจจุบันขณะ อย่างไร้กาลเวลา

00:52:14.300 --> 00:52:17.980
ผู้นั้นจะเข้าถึงเส้นทางที่ตรงไปยัง ใจ

00:52:17.980 --> 00:52:20.920
จิตวิญญาณ หรือ อัตมัน

00:52:21.600 --> 00:52:26.960
และ ตัวตนที่สร้างขึ้นเบาบางลง

00:52:29.480 --> 00:52:33.360
นี่คือวิธีที่เราจะเป็นอิสระจากจิตที่หลง

00:52:33.360 --> 00:52:37.220
อิสระจากกับดักของความคิด

00:52:39.160 --> 00:52:41.980
กระแสภายในจะเปลี่ยนไป

00:52:42.040 --> 00:52:47.480
พลังงานจะไม่ไหลไปสู่ตัวตนเก่าที่จิตสร้างขึ้น

00:52:48.820 --> 00:52:54.780
กล่าวคือ เขาจะไม่หลงไปยึดในตัวตนที่จิตสร้างขึ้น

00:52:54.820 --> 00:52:59.320
ผ่านโลกภายนอก...อีกต่อไป

00:53:11.300 --> 00:53:16.840
เพื่อตระหนักรู้ถึงสมาธิ ต้องอาศัยความพยายามอย่างยิ่งยวด

00:53:16.840 --> 00:53:19.840
ในการศิโรราบอย่างสิ้นเชิงต่อจิตหนึ่ง

00:53:19.900 --> 00:53:23.520
และศิโรราบอย่างยินยอม

00:53:23.520 --> 00:53:27.120
พร้อมด้วยความเพียร

00:53:27.200 --> 00:53:30.820
และพลังงานทั้งหมดของเขา

00:53:31.820 --> 00:53:35.600
เป็นสมดุลของความพยายามและศิโรราบ

00:53:35.720 --> 00:53:37.560
หยินและหยาง

00:53:37.560 --> 00:53:41.800
เป็นความเพียรที่ปราศจากความพยายาม

00:53:48.180 --> 00:53:50.500
รหัสยิกโยคีชาวอินเดีย

00:53:50.500 --> 00:53:53.900
ปรามาหังสา รามากฤษณะ กล่าวไว้ว่า

00:53:54.380 --> 00:53:56.940
"อย่าได้แสวงหาการรู้แจ้ง

00:53:56.940 --> 00:53:59.740
จนกว่าเธอจะรู้สึกเหมือนมีไฟไหม้อยู่บนหัว

00:53:59.740 --> 00:54:02.360
จนต้องรีบหาบ่อน้ำ"

00:54:02.440 --> 00:54:06.800
คุณแสวงหาด้วยความเป็นทั้งหมดของคุณ

00:54:06.800 --> 00:54:10.200
ในระหว่างการปฏิบัติเพื่อก้าวข้ามอัตตา

00:54:10.200 --> 00:54:14.400
ต้องอาศัยความกล้าหาญ ความใส่ใจ และความอดทน

00:54:14.400 --> 00:54:18.380
ดุจรักษาตัวอ่อนให้มีชีวิต

00:54:19.320 --> 00:54:22.940
เพื่อไม่กลับตกไปสู่กับดับของโลก

00:54:23.460 --> 00:54:27.620
มันต้องการความมุ่งมั่นที่จะสวนกระแส

00:54:27.620 --> 00:54:30.920
ทนต่อการถูกกระทบในโครงสร้างสังคม

00:54:30.920 --> 00:54:34.380
และกงล้อที่คอยบดขยี้ในสังสารวัฏ

00:54:34.660 --> 00:54:39.100
ทุกลมหายใจ ทุกความคิด ทุกการกระทำ

00:54:39.100 --> 00:54:42.920
หมั่นระลึกรู้ถึงแหล่งกำเนิด

00:54:42.920 --> 00:54:48.160
สมาธิไม่อาจเข้าถึงได้ด้วยความเพียรและไร้ความเพียร

00:54:48.160 --> 00:54:51.200
จงละวางทั้งความพยายามและไม่พยายาม

00:54:51.200 --> 00:54:55.360
มันคือทวิภาวะที่ปรากฏอยู่ในจิตคิด

00:54:56.260 --> 00:55:00.580
การตระหนักรู้สมาธิที่แท้นั้นเรียบง่าย

00:55:00.580 --> 00:55:03.300
และไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาด

00:55:03.300 --> 00:55:08.780
เหมือนดั่งที่ถูกเข้าใจผิดผ่านภาษาซึ่งเป็นทวิภาวะ

00:55:09.320 --> 00:55:14.480
มีเพียงจิตต้นกำเนิดนี้เท่านั้น ที่ตื่นรู้อยู่ในโลก

00:55:15.200 --> 00:55:20.520
แต่ถูกบดบังไว้ด้วยเปลือกชั้นของจิตใจ

00:55:20.520 --> 00:55:23.860
เหมือนดวงอาทิตย์ถูกบดบังหลังก้อนเมฆ

00:55:23.860 --> 00:55:26.860
เมื่อแต่ละเปลือกชั้นของจิตคิดหลุดหายไป

00:55:26.860 --> 00:55:30.700
ตัวตนที่แท้จริงก็ถูกเปิดเผย

00:55:33.740 --> 00:55:35.980
เปลือกชั้นของจิตคิดหายไป

00:55:35.980 --> 00:55:39.180
ผู้คนเรียกสมาธินั้นแตกต่างกันไป

00:55:39.180 --> 00:55:45.260
เรียกของประสบการณ์และปรากฏการณ์ต่างๆ กันไป

00:55:55.380 --> 00:55:57.900
แต่สมาธิแท้จริงช่างเรียบง่าย

00:55:57.900 --> 00:56:00.980
พอมีคนบอกว่ามันคืออะไร เข้าถึงได้อย่างไร

00:56:00.980 --> 00:56:04.160
ความคิดของคุณ ก็พาคุณพลาดไปเสมอ

00:56:05.440 --> 00:56:10.280
ที่จริงแล้ว สมาธิไม่ใช่ทั้งง่ายหรือยาก

00:56:11.040 --> 00:56:14.840
ความคิดเท่านั้นที่ปรุงแต่งให้มันเป็น

00:56:15.360 --> 00:56:18.580
เมื่อไม่มีความคิด ก็ไม่มีปัญหา

00:56:18.580 --> 00:56:24.360
เพราะความคิดคือสิ่งที่ต้องยุติ ก่อนการตระหนักรู้

00:56:24.780 --> 00:56:28.440
มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกทำให้เกิดขึ้น

00:56:37.140 --> 00:56:40.140
คำสอนที่ลัดสั้นของสมาธิ

00:56:40.140 --> 00:56:42.400
อาจพบได้ในวลีนี้

00:56:43.380 --> 00:56:51.000
" จงสงบ  และ  รู้ "

00:56:59.660 --> 00:57:04.380
เราจะใช้คำและภาพเพื่อสื่อความสงบนิ่งได้อย่างไร?

00:57:04.380 --> 00:57:08.220
เราจะถ่ายทอดความเงียบโดยใช้เสียงได้หรือ ?

00:57:09.560 --> 00:57:14.560
แทนที่จะพูดถึงสมาธิให้เป็นหลักการแนวคิด

00:57:14.560 --> 00:57:20.220
ภาพยนตร์นี้คือเสียงเรียกแห่งการ "ไม่กระทำ"

00:57:20.220 --> 00:57:22.460
เสียงเรียกแห่งการภาวนา

00:57:22.460 --> 00:57:24.080
ความเงียบภายใน

00:57:24.080 --> 00:57:26.080
การภาวนาภายใน

00:57:27.940 --> 00:57:28.520
เสียงเรียกเพื่อ

00:57:28.520 --> 00:57:32.880
"หยุด"

00:57:39.020 --> 00:57:45.280
หยุดทุกสิ่งที่ถูกขับเคลื่อนโดยความคิดของอัตตา

00:57:46.740 --> 00:57:50.660
" จงสงบ และ รู้ "

00:57:55.160 --> 00:58:00.200
ไม่มีใครบอกได้ว่า สิ่งใดจะปรากฏขึ้นจากความสงบนิ่ง

00:58:00.200 --> 00:58:05.400
นี่คือเสียงเรียกสู่กระทำ จากหัวใจของจิตวิญญาณ

00:58:22.280 --> 00:58:26.380
มันเหมือนการหวนรำลึกถึงบางสิ่งที่เก่าแก่

00:58:26.380 --> 00:58:30.620
จิตวิญญาณตื่นขึ้นและจดจำตัวมันเองได้

00:58:30.920 --> 00:58:33.640
มันได้ผ่านการเป็นนักเดินทางผู้หลับใหล

00:58:33.640 --> 00:58:36.200
แต่ขณะนี้ ความว่างได้ตื่นขึ้นแล้ว

00:58:36.200 --> 00:58:41.180
และได้ตระหนักรู้ตนเองว่าเป็นทุกสิ่งทั้งหมด

00:58:44.840 --> 00:58:47.420
คุณไม่อาจจินตนาการถึงสมาธิได้

00:58:47.420 --> 00:58:50.000
ด้วยความคิดอันจำกัดของอัตตา

00:58:50.020 --> 00:58:54.860
เช่นเดียวกับที่คุณไม่อาจอธิบายให้คนตาบอดเข้าใจถึงสี

00:58:54.860 --> 00:59:00.120
ความคิดของคุณไม่อาจรู้ ความคิดไม่อาจสร้างมันขึ้น

00:59:02.040 --> 00:59:06.080
การตระหนักรู้ในสมาธิคือการเห็นที่แตกต่าง

00:59:06.080 --> 00:59:08.740
มันไม่ใช่การเห็น "สิ่งที่ถูกเห็น"

00:59:08.740 --> 00:59:12.880
แต่เป็นการตระหนักรู้ "ผู้เห็น"

00:59:16.000 --> 00:59:18.600
นักบุญฟรานซิสแห่งอัสซีซี กล่าวไว้ว่า

00:59:18.600 --> 00:59:23.040
" สิ่งที่เธอกำลังมองหา คือ สิ่งที่กำลังมองอยู่ "

00:59:24.260 --> 00:59:27.260
เมื่อคุณได้เห็นดวงจันทร์

00:59:27.260 --> 00:59:31.300
คุณย่อมจำมันได้ในทุกการสะท้อน

00:59:32.440 --> 00:59:36.280
ตัวตนที่แท้จริง อยู่ตรงนั้นเสมอมา

00:59:36.280 --> 00:59:38.260
มันอยู่ในทุกๆ สิ่ง

00:59:38.560 --> 00:59:42.500
แค่คุณยังไม่ได้ตระหนักรู้ถึงการมีอยู่ของมัน

00:59:43.900 --> 00:59:47.560
เมื่อคุณตระหนักรู้ และดำเนินชีวิต

00:59:47.560 --> 00:59:51.500
ด้วยจิตเดิมแท้ที่อยู่เหนือความคิดและความรู้สึก

00:59:51.680 --> 00:59:54.680
คุณจะเริ่มสัมผัสความอัศจรรย์

00:59:54.680 --> 00:59:57.600
ในแทบทุกปรากฏการณ์ของชีวิต

00:59:58.300 --> 01:00:01.580
เรากลายเป็นความอัศจรรย์

01:00:09.120 --> 01:00:12.360
ไม่ต้องพยายามเป็นอิสระจากความอยาก

01:00:12.360 --> 01:00:17.180
เพราะความพยายามเป็นอิสระ ก็เป็นความอยาก

01:00:17.380 --> 01:00:20.140
คุณไม่อาจพยายามสงบนิ่ง

01:00:20.140 --> 01:00:24.760
เพราะทุกความพยายาม ก็คือการเคลื่อนไหว

01:00:26.420 --> 01:00:31.700
เพียงตระหนักรู้ถึงความสงบ อันเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้ว

01:00:32.820 --> 01:00:37.140
" จงสงบ และ รู้ "

01:00:39.200 --> 01:00:44.200
เมื่อการให้ค่าทั้งหมดยุติ จิตเดิมแท้ก็เผยตัวออกมา

01:00:44.200 --> 01:00:47.660
แต่ก็ไม่ควรยึดมั่นแม้จิตเดิมแท้

01:00:47.660 --> 01:00:49.560
ความเป็นจริงที่ยิ่งใหญ่

01:00:49.560 --> 01:00:50.660
เต๋านั้น

01:00:50.660 --> 01:00:52.020
ไม่ใช่หนึ่ง

01:00:52.200 --> 01:00:54.200
ไม่ใช่สอง

01:00:55.580 --> 01:00:57.760
ท่านรามานามหาฤษี กล่าวไว้ว่า

01:00:57.760 --> 01:01:00.820
"จิตเดิมแท้มีเพียงหนึ่ง

01:01:00.820 --> 01:01:02.640
หากมันจำกัด

01:01:02.640 --> 01:01:04.480
มันคืออัตตา

01:01:04.560 --> 01:01:06.440
หากมันไร้จำกัด

01:01:06.440 --> 01:01:11.360
มันคือ อนันตะ  และความจริงอันยิ่งใหญ่"

01:01:15.780 --> 01:01:20.720
หากคุณเชื่อในสิ่งที่ถูกกล่าวไว้ คุณก็ยังพลาดอยู่

01:01:20.720 --> 01:01:24.560
หากคุณไม่เชื่อ คุณก็พลาดมันไปเช่นกัน

01:01:24.560 --> 01:01:29.160
การเชื่อและไม่เชื่อนั้น ทำงานในระดับของจิตคิด

01:01:29.160 --> 01:01:31.840
มันต้องการการรู้

01:01:31.860 --> 01:01:35.120
หากคุณเข้าสู่การสำรวจด้วยตนเอง

01:01:35.120 --> 01:01:38.580
พิจารณาในแง่มุมทั้งหมดของความเป็นคุณ

01:01:38.580 --> 01:01:41.800
ค้นหาว่า "ใคร" เป็นผู้สำรวจค้นหา

01:01:41.800 --> 01:01:44.460
ถ้าคุณพร้อมใช้ชีวิตบนหลักการที่ว่า

01:01:44.460 --> 01:01:48.660
"ไม่ใช่ความอยากของฉัน แต่เป็นความสำเร็จจากเบื้องบน"

01:01:48.660 --> 01:01:52.320
หากคุณยินดีที่เดินทางผ่านเหนือความรู้ทั้งมวลแล้ว

01:01:52.320 --> 01:01:56.700
คุณก็อาจตระหนักรู้ได้ ถึงสิ่งที่ผมพยายามชี้ทางให้

01:01:57.080 --> 01:01:59.960
เมื่อนั้น คุณจะสามารถลิ้มรสด้วยตัวคุณเอง

01:01:59.960 --> 01:02:06.160
ถึงความมหัศจรรย์ และความงามของการดำรงอยู่ที่เรียบง่าย

01:02:08.740 --> 01:02:12.480
ยังมีอีกหนึ่งหนทางในชีวิตที่เป็นไปได้

01:02:12.500 --> 01:02:16.420
มีบางสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ ล้ำลึก

01:02:16.420 --> 01:02:21.220
ที่ค้นพบได้ในความสงบส่วนลึกแห่งการดำรงอยู่ของคุณ

01:02:21.220 --> 01:02:25.060
อยู่เหนือความคิด เหนือความเชื่อ

01:02:25.060 --> 01:02:30.440
เหนือกฎเกณฑ์เงื่อนไข และการให้ค่าต่างๆ ทั้งหมด

01:02:33.100 --> 01:02:36.100
มันไม่ต้องการเทคนิค พิธีกรรม

01:02:36.100 --> 01:02:39.260
หรือการปฏิบัติใดๆ

01:02:39.260 --> 01:02:42.260
ไม่มีวิธีการใดเพื่อที่จะได้รับ

01:02:42.260 --> 01:02:44.060
ไม่มีระบบใด

01:02:44.060 --> 01:02:47.500
ไม่มีหนทางเพื่อไปสู่หนทาง

01:02:52.980 --> 01:02:54.960
ดั่งคำสอนของเซน

01:02:54.960 --> 01:03:00.200
มันคือการค้นพบใบหน้าเดิมแท้ ก่อนที่คุณเกิด

01:03:00.200 --> 01:03:04.440
มันไม่ใช่การเพิ่มสิ่งใดในตัวคุณ

01:03:05.600 --> 01:03:08.940
มันคือการเป็นแสงสว่างแก่ตัวเธอเอง

01:03:08.940 --> 01:03:13.620
แสงที่ส่องขจัดภาพลวงของอัตตา

01:03:16.780 --> 01:03:20.980
หาไม่แล้ว ชีวิตก็ยังคงรอการเต็มเติม

01:03:20.980 --> 01:03:24.540
ใจ ก็ยังปราศจากการผ่อนพัก

01:03:24.540 --> 01:03:26.980
จนกว่า การเข้าถึงการหยุดพัก

01:03:26.980 --> 01:03:34.280
ในความมหัศจรรย์ที่อยู่เหนือนามและรูปทั้งปวง

01:03:38.540 --> 01:03:40.800
แปลไทยโดย

01:03:40.800 --> 01:03:44.600
โครงการขับเคลื่อนสังคมแห่งการตื่นรู้สู่หนึ่งเดียวกัน

01:03:44.600 --> 01:03:47.420
-  We Oneness  -

01:03:47.420 --> 01:03:50.100
สนับสนุน โดย สสส.

01:03:57.180 --> 01:04:01.200
[เพลง] โอม พระแม่ลักษมี  Om Shreem Lakshmi

01:04:05.900 --> 01:04:14.240
"จงนิ่ง และ รู้เถิดว่า เราคือพระเจ้า" - สดุดี 46:10

01:04:22.160 --> 01:04:30.340
"เพื่อตระหนักรู้ตัวตนแท้ จงสงบนิ่ง" - รามาณา มหาฤษี

01:04:40.620 --> 01:04:51.940
"ความศักดิสิทธิ์จะกล่าวกับเธอในความเงียบของใจเธอ 
และจะนำทางเธอไปสู่เป้าหมายของเธอ"
- มิลร่า อัลฟาซ่า "The Mother"