WEBVTT

00:00:22.640 --> 00:00:25.500
اسم این درس متغیرها در پاکت است.

00:00:26.000 --> 00:00:29.620
می خواهیم یاد بگیریم چطور می توانیم
زمانی که هنوز بخشهایی از اطلاعات را نداریم جمله بسازیم

00:00:30.460 --> 00:00:34.020
بیشتر ما با پرکردن یک فرم خالی آشنا هستیم.

00:00:34.480 --> 00:00:36.840
ما این کار را زمانی انجام می دهیم که
می خواهیم نام خود را روی تکلیف درسی بنویسیم

00:00:37.420 --> 00:00:41.020
گاهی بیشتر از یک فرم خالی برای پرکردن وجود دارد
و دراین حالت

00:00:41.760 --> 00:00:46.360
به آن فرم خالی برچسبی می دهیم تا بدانیم
هر بخشی از اطلاعات به کجا می رود.

00:00:47.480 --> 00:00:50.740
متغیرها مکان نگهدار برای بخشهایی از اطلاعات
است که می تواند تغییر کند.

00:00:51.440 --> 00:00:55.740
با استفاده از یک متغیر برای یک اطلاعات ناموجود،
می توانیم به کار خود ادامه دهیم

00:00:56.300 --> 00:00:59.520
و بگذاریم کسی دیگر بعدا آن اطلاعات را وارد کند.

00:00:59.920 --> 00:01:01.920
در نرم افزارها، ما از متغیرها زیاد استفاده می کنیم.

00:01:02.520 --> 00:01:06.860
از متغیرها به عنوان مکان نگهدار برای نام،
آدرس ایمیل و حتی پسورد استفاده می کنیم.

00:01:06.860 --> 00:01:09.660
به این صورت، برنامه تشخیص می دهد که
این جزئیات کجا ظاهر خواهند شد

00:01:10.140 --> 00:01:12.240
بعد از اینکه کاربر آنها را وارد می کند.

00:01:12.980 --> 00:01:15.280
ما همواره از متغیرها در کارمان استفاده می کنیم.

00:01:15.280 --> 00:01:19.760
هرموقع که نیاز دارید بخشی از اطلاعات را
برای بعد ذخیره کنید، از متغیر استفاده می کنیم

00:01:20.520 --> 00:01:24.300
مثلاً فرض کنید می خواهیم تعداد دفعاتی را که کاربر
توییت کرده است را بشماریم.

00:01:26.040 --> 00:01:28.760
هربار که آن کاربر توییت می کند، یک شماره 
به آن عدد اضافه می کنیم.

00:01:28.760 --> 00:01:32.060
و هربار که کاربر یک توییت را حذف می کند،
یک شماره از آن عدد کم می کنیم.

00:01:32.860 --> 00:01:35.920
هرموقع که می خواهیم بدانیم آن کاربر
چند بار توییت کرده است،

00:01:36.080 --> 00:01:37.560
فقط به آن متغیر نگاه می کنیم