คาร์บอนไดออกไซด์หรือCO2เป็นตัวการทำให้เกิด
ก๊าซเรือนกระจกที่เปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ

CO2 เข้ามาในบรรยากาศของเราได้อย่างไร?

คาร์บอนเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักร 
ซึ่งเริ่มจากดวงอาทิตย์

ได้แผ่รังสีความร้อนมายังผิวโลก

เพียง 1 ชั่วโมงก็มากพอให้โลกใช้ได้ทั้งปี

พืชที่มีหน้าที่คล้ายพ่อครัวชีวภาพ

ใช้แสงแดดแล้วดูด CO2 จากอากาศ

รวมเข้าด้วยกัน แล้วบูม!

พวกมันสร้างคลังเก็บกักพลังงานในรูป
คาร์โบไฮเดรต

เช่น กลูโคสและซูโครส

กระบวนการนี้คือการสังเคราะห์แสง

เมื่อสัตว์หรือคนกินพืชเหล่านี้

กระเพาะจะย่อยอาหารให้เป็นพลังงาน
เพื่อเสริมสร้างการเจริญเติบโต

ก๊าซเรือนกระจกคือผลของกระบวนการนี้

ที่เกิดจากการปล่อยของเสีย

ถ้าพืชตาย มันจะเน่าเปื่อย และจุลินทรีย์
จะย่อยพวกมันเป็นคาร์โบไฮเดรส

และเกิดก๊าซเรือนกระจกขึ้นเช่นเดียวกัน

จะเห็นว่าพลังงานมีต้นกำเนิดจากดวงอาทิตย์
แล้วแปรรูปเข้าสู่ห่วงโซ่อาหาร

แต่บางครั้ง คาร์บอนจากอินทรีย์์วัตถุ เช่น
พืชหรือสัตว์เน่าเปื่อยบนพื้นดิน

ถ้าถูกบีบอัดด้วยแรงกดดันหลาย ๆ ตัน

จะแปรรูปเป็นเชื้อเพลิงฟอสซิลจากคาร์บอน

เช่น น้ำมัน ถ่านหิน หรือ ก๊าซธรรมชาติ

เมื่อการปฏิวัติอุตสาหกรรม มนุษย์ได้ใช้
พลังงานฟอสซิลจากใต้พื้นโลก

นำมาเผาไหม้ เพื่อใช้พลังงานเหล่านั้น

ให้เป็นไฟฟ้าหรือพลังงานเครื่องยนต์

แต่สิ่งเหล่านี้ก็ปล่อย CO2 
ที่สะสมมานับล้านปีกลับสู่อากาศ

เช่นเดียวกัน คนหายใจเข้าเป็นออกซิเจน
แล้วหายใจออกเป็น CO2

แต่พวกพืชทำตรงกันข้าม

ต้นไม้ดูด CO2 จำนวนมากมายมหาศาล ทำให้
วัฎจักรโลกนี้สมดุล

การโค่นป่าไม้คือการลดพวกพืชที่เก็บกัก CO2

เรากำลังทำลายวัฏจักรนี้ทั้งสองด้าน

ลองคิดถึงคอมพิวเตอร์ 
ที่ทำงานหลาย ๆ งานในเวลาเดียวกัน

โดยทั่วไป เมื่อเราพิมพ์งานเสร็จ 
เราจะบันทึกข้อมูลและปิดไฟล์

เพื่อไม่ให้คอมพิวเตอร์ทำงานหนักเกินไป

ลองคิดดูว่า ถ้าคุณไม่ปิดงานเลย

งานทั้งหมดยังเปิดอยู่ในเวลาเดียวกัน

คอมพิวเตอร์ของคุณอาจจะทำงานไม่ได้เลย

อาจจะทำงานช้าลง หรือหยุดนิ่ง 
และในที่สุดเครื่องจะรวนไปหมด

เช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่กำลังดำเนินไป
ถ้าเราใช้พลังงานคาร์บอนอย่างมากมาย

มีวิธีไหนที่จะทำให้ระบบนิเวศกลับมาสมดุล

ใช้เทคโนโลยี? 
เทคโนโลยีคือเทคนิคหนึ่งในการแก้ปัญหา

เทคโนโลยีที่ยั่งยืน จะต้องเป็น
เทคโนโลยีที่สร้างผลที่ได้เท่ากับสิ่งที่ใช้

จะต้องไม่สร้างผลกระทบภายนอกที่เป็นผลเสีย

เช่น CO2 ทั้งในปัจจุบันหรือในอนาคต

จะต้องหยุดการทำงานของตนเองได้
หากจะต้องแก้ปัญหา

เพื่อบรรลุสิ่งเหล่านี้ 
เราจำเป็นต้องประดิษฐ์เทคโนโลยีที่ยั่งยืน

ถ้าเราระดมความคิดทั้งหมดและเทคโนโลยีต่าง ๆ
ที่เคยสร้างมาเป็นวัฎจักรหนึ่งเดียว

การสร้างสรรค์ ก็จะเป็นการผลักดันขยายวงจร
วัฎจักรนั้น

และขอบเขตนอกวัฏจักรได้อย่างไม่สิ้นสุด

นั่นคือ ศักยภาพการสร้างสรรค์ที่ไร้ขอบเขต

ให้คิดถึงเทคโนโลยีสะอาดที่สุดยอดในปัจจุบัน
[ลม ไฟฟ้า รถยนต์พลังแสง ไบโอแก๊ส]

[เชื้อเพลิงชีวภาพ สาหร่ายสังเคราะห์แสง
ปุ๋ยหมัก] มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน

คือ เกิดจากมนุษย์ 
มนุษย์สร้างสรรค์ขึ้นมา

มันคือศักยภาพที่ไร้ขอบเขตของนักสร้างสรรค์

ที่สร้างเทคโนโลยีที่เหนือจินตนาการ
เพื่อหยุดยั้งการเปลี่ยนแปลงของชั้นบรรยากาศ

ทำให้ระบบนิเวศกลับมาสมดุล
และทำให้เกิดความหวังขึ้นมานั้นเอง