Bugün sizlere

üç simgeleşmiş tasarımı tanıtacağım

ve bunu

benim yapacak olmam en mantıklısı.

Çünkü Edebiyat Fakültesi 
diplomasına sahibim.

(Gülüşmeler)

Fakat aynı zamanda

az biraz ünlü bir televizyon karakteriyim

ve "Design Within Reach" kataloglarının

hevesli bir koleksiyoncusuyum.

Yani konuya dair gereken

her şeyi hemen hemen biliyorum.

Şimdi, eminim ki

bu cismi tanıyacaksınız;

muhtemelen birçoğunuz birkaç gündür

özel zeplinlerinizin

Los Angeles havalimanına

inişi sırasında gördünüz.

Bu, Tema Binası (Theme Building)
olarak bilinir ki

bu ismin veriliş sebebi de

hâlâ belirsizliğini korumaktadır.

Ve bu belki de

Los Angeles'ta sahip olduğumuz en iyi

dünya dışı antik mimari örneğidir.

İlk kez 1961'de LAX inşaatı

sırasında ortaya çıkarıldı.

Gerçi bilim insanları bunun

M.Ö. 2000 yıllarına

uzandığına inanıyorlar;

antik çağ astronotları tarafından

işlek bir boyutlararası uzay kapısı

olarak kullandığı zamanlara,

ki bu astronotlar gezegenimizi 
ilk sömürgeleştiren

ve bize yazılı dili,

teknolojiyi

ve kendi çevresinde dönen

restoranları hediye ederek

türümüzü ilkellikten kurtarmışlardı.

Elbette Stonehenge'de bulunan 
eski uzay limanlarının

yeni versiyonu olarak

inşa edildiği düşünülüyor ve

karmaşık olmayan tasarım,

Bunları her gün kullanıyoruz.

Bu bir Philippe Starck tasarımı,

inanıyorum ki kendisi şu an aramızda.

yenilikçiliği ve

(Gülüşmeler)

ilk gördüğünüzde olduğunu 
sandığınız şey değil.

Üç ordövrü birden almak için

ki lobide oldukça faydalı olurdu

Antik astronotlardan esinlendiği,

oldukça barizse de,

düşüncelerinizi emen

Elbette bu bir narenciye sıkacağı

Ayrıca, tasarım abidesi değil,

tasarımın faydasına dair bir eser.

olan Tema Binası'nın aksine

Ucuzdur

mutfak tezgâhınızda dururlar --

bana inanın, bunu 
anlayana kadar zorlandım --

ve mutfak tezgâhınızı

eğer evinizde bir tane varsa,

Uykuya daldığınızda

ve evinizde gezerler,

postalarınızın arasına girip

Tamam, bu obje nedir?

Bir fikrim yok. Bu şeyin 
ne olduğunu bilmiyorum.

Anlamıyorum.

Evet, tamam, bunları hatırlıyorum.

Eski günlerde banyo fayanslarımın hepsini

Örneğin her gün

bir öküzün ağırlığını ölçmek için

hayatımızın bir parçası yaptık.

bu uzaylı teknolojisi değil.

bunun yaptığı şey,

dünyanın diğer yerlerindeki

teknolojiyi alıp hemen onlara

tanıdık ve yakın bir hâle getirmek.

her tarafta gezen

rahiplerin azlığı ve elbette park yerine

daha kolay ulaşıma sahip
tasarım yüzünden

iyi bir gelişme olduğu

düşünülüyor.

Ortaya çıktığında

Googie adı verilen

modern, arkaik olarak 
fütüristik bir tasarıma dair

yeni bir çağa öncülük etti,

ki yanlış bir adlandırma olan

Jet Çağı ile aynı anlamdadır.

Nihayetinde onu kullanan antik astronotlar

jeti çok sık kullanmadılar,

onun yerine seyahat için 
kristal kafataslarıyla

beslemeli tüylü yılanları tercih ettiler.

(Alkış)

(Müzik)

Evet, bir masa.

Bunun üzerinde

"Juicy Salif".

Bunun bir Starck tasarımı olduğunu

hassasiyeti, oyunculuğu,

yaklaşmakta olan şiddet 
belirtisinden anlayabiliriz.

Önsezinizi zorlayan bir tasarım --

yapılan bir çatal tasarımı değil,

diyebilirim.

uzay çağımsılığı ve tripodluğu

beyninize bağlayıp

bir şey değil.

ve bunu söylediğimde

artık onu başka bir şey 
olarak göremezsiniz.

Olduğu yerde sonsuza kadar duracak

alıp evinize götürebilirsiniz.

ve sizinle eve gelebilir

ve bu şekilde

çekmecelerinize giremezler;

tasarım eseri yaparlar.

Bununla ilgili diğer bir şey de,

bilmediğiniz bir özelliğini söyleyeyim:

canlanırlar

uyurken sizi seyrederler.

(Alkış)

Berbat görünüyor. 
Küçük bir sıcak tabak mı?

Kimse biliyor mu? Chi?

Bu bir... iPhone. iPhone.

bunlarla yeniletmiştim.

Hayır, bir iPhone'um var. Elbette var.

İşte çok sevdiğim iPhone'um.

Bu küçük cihazda birçok şey yapıyorum.

Onunla kitap okumayı seviyorum.

Bundan ötesi, onunla hiçbir zaman 
okumamaktan dolayı suçlu

hissetmeyeceğim kitapları
satın almayı seviyorum,

çünkü buraya girerler ve 
bir daha onlara bakmam gerekmez

ve bu mükemmeldir.

bunu kullanırım.

Ara sıra da

bununla bir telefon görüşmesi

yaptığımı itiraf ediyorum.

Ama yine de her zaman onu unuturum.

Bu, bir kere görünce

unuttuğunuz bir

tasarımdır.

Bu şeye 2007'de ilk dokunduğunuzda

nefesinizin kesildiğini unutmak kolay,

çünkü hızla

etrafa yayıldı

ve bu hareketleri

çok hızlı bir şekilde benimseyip

Tema Binası'nın aksine,

Ya da şöyle demeliyim,

bu odadaki insanların aksine

insanlara hâlâ çok yabancı gelen

"Juicy Salif"in aksine,

beyninize yapışmak için

sizi tehdit etmez,

onun yerine,

kendiliğinden beyninize takılır.

(Gülüşmeler)

Olduğunu fark etmezsiniz bile.

İşte hepsi bu. Benim adım John Hodgman.

İşte size tasarımı anlattım.

Çok teşekkürler.

(Alkış)