1 00:00:01,000 --> 00:00:03,000 นี่เป็นงานประชุมสัมมนาของพวกคุณ 2 00:00:03,000 --> 00:00:09,000 และผมคิดว่าตอนนี้ ระหว่างช่วงเปลี่ยนผ่านนี้ คุณมีสิทธิที่จะรู้ข้อมูล 3 00:00:09,000 --> 00:00:12,000 เกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ ที่กำลังจะมาดูแลงานประชุมนี้ให้คุณสักหน่อย 4 00:00:12,000 --> 00:00:14,000 เอาล่ะ ผมขอไปลากเก้าอี้มาหน่อย 5 00:00:23,000 --> 00:00:30,000 สองปีที่แล้ว ที่ TED ผมคิด-- 6 00:00:30,000 --> 00:00:32,000 ผมได้ข้อสรุปว่า-- 7 00:00:32,000 --> 00:00:35,000 ผมคิดว่าผมคงหลงละเมอไปกับภาพลวงตา 8 00:00:35,000 --> 00:00:41,000 ผมคิดว่า ผมคงเชื่อลึกๆ ในจิตใต้สำนึก 9 00:00:41,000 --> 00:00:47,000 ว่าผมเป็นวีรบุรุษทางธุรกิจ 10 00:00:47,000 --> 00:00:53,000 ผมมีบริษัทที่ผมสร้างมากับมือโดยใช้เวลา 15 ปี ชื่อบริษัท Future 11 00:00:53,000 --> 00:00:55,000 เป็นบริษัทที่ตีพิมพ์นิตยสาร 12 00:00:55,000 --> 00:00:57,000 ตอนที่มันเพิ่งจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ไป 13 00:00:57,000 --> 00:01:01,000 มันมีมูลค่าในตลาดราวสองพันล้านดอลล่าร์ 14 00:01:01,000 --> 00:01:03,000 ซึ่งเป็นตัวเลขที่ผมไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ 15 00:01:03,000 --> 00:01:09,000 ตอนนั้นนิตยสารเล่มล่าสุดที่ผมตีพิมพ์ออกมามีชื่อว่า Business 2.0 16 00:01:09,000 --> 00:01:11,000 หนายิ่งกว่าสมุดโทรศัพท์อีก 17 00:01:11,000 --> 00:01:14,000 ซึ่งก็ยุ่งอยู่กับการตีพิมพ์เรื่องไร้สาระไปวันๆ 18 00:01:14,000 --> 00:01:16,000 (เสียงหัวเราะ) 19 00:01:16,000 --> 00:01:22,000 และผมก็เป็นเจ้าของหุ้น 40 เปอร์เซ็นต์ในบริษัทที่ทำธุรกิจบนเว็บไซต์แห่งหนึ่ง 20 00:01:22,000 --> 00:01:25,000 ซึ่งกำลังจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ และแน่นอนว่ามันจะมีมูลค่ามากขึ้นเป็นพันล้าน 21 00:01:25,000 --> 00:01:28,000 ทุกอย่างที่ว่ามานี้เริ่มจากศูนย์ 22 00:01:28,000 --> 00:01:33,000 15 ปีที่แล้ว ผมเป็นผู้สื่อข่าวสายวิทยาศาสตร์ที่ผู้คนหัวเราะเยาะ 23 00:01:33,000 --> 00:01:38,000 เมื่อผมพูดว่า "ผมอยากทำนิตยสารคอมพิวเตอร์เองสักฉบับ" 24 00:01:38,000 --> 00:01:42,000 แต่ 15 ปีต่อมา ผมก็มีนิตยสาร 100 ฉบับ 25 00:01:42,000 --> 00:01:48,000 มีพนักงาน 2,000 คน เป็นช่วงเวลาที่กำลังรุ่งเลย 26 00:01:48,000 --> 00:01:51,000 นั่นคือเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2000 27 00:01:51,000 --> 00:01:54,000 ผมคิดว่าเส้นกราฟชีวิตทางธุรกิจของผม 28 00:01:54,000 --> 00:01:56,000 มันดูเหมือนเส้นกราฟตามกฎของมัวร์ 29 00:01:56,000 --> 00:01:58,000 วิ่งขึ้นไปทางขวาแบบไม่มีที่สิ้นสุด 30 00:01:58,000 --> 00:02:04,000 คือ มันต้องเป็นอย่างนั้น ใช่ไหมครับ? แต่แล้วผมก็ได้ประหลาดใจ 31 00:02:07,000 --> 00:02:10,000 ตอนนั้น ผมมีบริษัทธุรกิจออนไลน์ ซึ่งบังเอิญดันชื่อ Snowball 32 00:02:10,000 --> 00:02:13,000 เป็นบริษัทเว็บไซต์สำหรับผู้บริโภคบริษัทสุดท้ายที่เข้าตลาดหลักทรัพย์ 33 00:02:13,000 --> 00:02:24,000 หนึ่งเดือนก่อนที่ตลาดหลักทรัพย์ NASDAQ จะล้ม และผมต้องตกนรกทางธุรกิจอยู่ 18 เดือน 34 00:02:24,000 --> 00:02:30,000 ผมเห็น ผมมองดูทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมสร้างมากับมือพังทลายลง 35 00:02:30,000 --> 00:02:32,000 เหมือนกับทุกสิ่งทุกอย่างกำลังจะตาย 36 00:02:32,000 --> 00:02:35,000 และ 15 ปีที่ทุ่มเททำงานมา สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย 37 00:02:35,000 --> 00:02:37,000 มันบีบคั้นจิตใจมาก 38 00:02:37,000 --> 00:02:44,000 แปดปีแรก ผมทุ่มเททั้งเลือด เหงื่อ และน้ำตา จนมีพนักงาน 350 คน 39 00:02:44,000 --> 00:02:47,000 ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมภาคภูมิใจมากในการทำธุรกิจ 40 00:02:47,000 --> 00:02:51,000 เดือนกุมภาพันธ์ปี 2001 ภายในวันเดียว เราเลิกจ้างพนักงาน 350 คน 41 00:02:52,000 --> 00:02:56,000 และกว่าสถานการณ์จะเริ่มสงบ คน 1,000 คนก็ต้องตกงาน 42 00:02:56,000 --> 00:03:00,000 เพราะบริษัทของผมเลิกจ้าง ผมรู้สึกแย่สุดๆ 43 00:03:00,000 --> 00:03:06,000 ผมนั่งมองดูมูลค่าทรัพย์สินของผมตกลง 44 00:03:06,000 --> 00:03:11,000 วันละประมาณหนึ่งล้านดอลล่าร์ ทุกวัน เป็นเวลา 18 เดือน 45 00:03:13,000 --> 00:03:15,000 และที่แย่กว่านั้น แย่กว่านั้นอีกเยอะ 46 00:03:15,000 --> 00:03:18,000 ความรู้สึกภูมิใจในตัวเองของผมหายไปหมด 47 00:03:19,000 --> 00:03:24,000 ผมเดินไปไหนมาไหนพร้อมป้ายติดหน้าผากตัวโตๆ ว่า "ไอ้ขี้แพ้" 48 00:03:24,000 --> 00:03:25,000 (เสียงหัวเราะ) 49 00:03:25,000 --> 00:03:29,000 ผมว่า สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกขยะแขยงมากที่สุดเมื่อมองย้อนกลับไป 50 00:03:29,000 --> 00:03:33,000 ก็คือ ทำไมผมถึงเอาความสุขของผม 51 00:03:33,000 --> 00:03:36,000 ไปผูกติดอยู่กับธุรกิจอย่างนั้น? 52 00:03:38,000 --> 00:03:43,000 คือ สุดท้ายเราก็สามารถรักษาบริษัท Future และ Snowball ไว้ได้ 53 00:03:44,000 --> 00:03:47,000 แต่ ณ จุดนั้น ผมพร้อมที่จะเดินหน้าไปสู่สิ่งอื่นแล้ว 54 00:03:47,000 --> 00:03:51,000 และเพื่อย่อเรื่องให้สั้นลง ที่นี่แหละคือที่ที่ผมมุ่งหน้ามา 55 00:03:51,000 --> 00:03:57,000 เหตุผลที่ผมเล่าเรื่องนี้ก็เพราะ ผมเชื่อครับ จากการสนทนาหลายครั้งหลายหน 56 00:03:57,000 --> 00:04:02,000 ว่าคนจำนวนมากในห้องนี้ ได้ผ่านช่วงเวลาดีและร้ายแบบเดียวกันนี้มาแล้ว 57 00:04:02,000 --> 00:04:04,000 ได้สัมผัสการเหวี่ยงขึ้นลงของอารมณ์ ในรอบสองสามปีที่ผ่านมา 58 00:04:05,000 --> 00:04:08,000 นี่เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านครั้งใหญ่ ครั้งใหญ่มาก 59 00:04:08,000 --> 00:04:15,000 และผมเชื่อว่า งานประชุมนี้จะมีบทบาทสำคัญกับเราทุกคน 60 00:04:15,000 --> 00:04:18,000 โดยช่วยพาเราไปสู่ขั้นต่อไป ไปสู่อะไรก็ตามที่อยู่เบื้องหน้า 61 00:04:18,000 --> 00:04:21,000 หัวข้อของปีหน้า คือการเกิดใหม่ 62 00:04:21,000 --> 00:04:25,000 เมื่อสองปีก่อน ที่ TED นี่เอง 63 00:04:25,000 --> 00:04:29,000 ริชาร์ดกับผมได้ตกลงกันเกี่ยวกับอนาคตของ TED 64 00:04:29,000 --> 00:04:33,000 และในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเอง ผมว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะข้อตกลงของผมกับริชาร์ดนั่นแหละ 65 00:04:33,000 --> 00:04:38,000 ผมจึงได้เริ่มทำอะไรที่ผมลืมไปเลยในระหว่างที่มุ่งความสนใจไปที่ธุรกิจ 66 00:04:38,000 --> 00:04:41,000 นั่นคือ ผมเริ่มอ่านหนังสืออีกครั้ง 67 00:04:41,000 --> 00:04:46,000 และผมก็ค้นพบว่า ระหว่างที่ผมวุ่นวายอยู่กับการเล่นเกมธุรกิจ 68 00:04:46,000 --> 00:04:51,000 มีวิวัฒนาการมากมายเหลือเชื่อเกิดขึ้นในหลายๆ สาขาวิชา 69 00:04:51,000 --> 00:04:57,000 จักรวาลวิทยา จิตวิทยา จิตวิทยาวิวัฒนาการ และมานุษยวิทยา 70 00:04:57,000 --> 00:04:59,000 คุณเห็นใช่ไหม ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดเลย 71 00:04:59,000 --> 00:05:04,000 และวิธีมองมนุษย์ในฐานะที่เป็นสปีชีส์หนึ่ง 72 00:05:04,000 --> 00:05:08,000 และในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของดาวเคราะห์ดวงนี้ ได้เปลี่ยนไปมาก มันน่าตื่นเต้นเหลือเชื่อ 73 00:05:08,000 --> 00:05:10,000 และที่น่าตื่นเต้นที่สุด 74 00:05:10,000 --> 00:05:15,000 ซึ่งผมคิดว่าริชาร์ด เวอร์แมนค้นพบเรื่องนี้ก่อนผมมาตั้ง 20 ปีแล้ว 75 00:05:15,000 --> 00:05:19,000 ก็คือ ทั้งหมดนี้มันเชื่อมโยงกันหมดเลย 76 00:05:19,000 --> 00:05:22,000 มันเชื่อมโยงกัน มันเกี่ยวเนื่องถึงกันและกันไปหมด 77 00:05:22,000 --> 00:05:24,000 เราพูดเรื่องนี้กันเยอะมาก 78 00:05:24,000 --> 00:05:27,000 ผมว่าผมจะยกตัวอย่างให้ฟังสักเรื่องหนึ่ง 79 00:05:27,000 --> 00:05:33,000 มาดาม เดอโกล ภรรยาของท่านอดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศส 80 00:05:34,000 --> 00:05:37,000 เคยให้คำตอบที่โด่งดังไปทั่ว เมื่อถูกถามว่า "คุณมีความปรารถนาในอะไรมากที่สุด?" 81 00:05:37,000 --> 00:05:39,000 และท่านตอบว่า "องคชาติ" 82 00:05:41,000 --> 00:05:44,000 ลองคิดดูสิครับ มันก็จริงทีเดียวนะ 83 00:05:44,000 --> 00:05:47,000 สิ่งที่เราทุกคนต้องการมากที่สุดก็คือองคชาติ 84 00:05:47,000 --> 00:05:50,000 หรือ ที่แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า "ความสุข" นั่นเอง 85 00:05:50,000 --> 00:05:59,000 (เสียงหัวเราะ) 86 00:06:00,000 --> 00:06:08,000 และบางอย่าง -- โอเคครับ ห้องแปลภาษาญี่ปุ่น ขอให้โชคดีกับการแปลคำนั้นนะครับ 87 00:06:08,000 --> 00:06:10,000 (เสียงหัวเราะ) 88 00:06:10,000 --> 00:06:13,000 (เสียงปรบมือ) 89 00:06:15,000 --> 00:06:19,000 แต่อะไรบางอย่างที่เรียบง่ายอย่างความสุข 90 00:06:19,000 --> 00:06:22,000 ซึ่งเมื่อ 20 ปีก่อนเคยเป็นเรื่องที่คุยกัน 91 00:06:22,000 --> 00:06:25,000 เฉพาะในโบสถ์ หรือมัสยิด หรือสุเหร่า 92 00:06:25,000 --> 00:06:29,000 แต่วันนี้ มีคำถามใน TED จำนวนมาก 93 00:06:29,000 --> 00:06:32,000 ที่เกี่ยวกับความสุข ซึ่งมันน่าสนใจมากเลย 94 00:06:32,000 --> 00:06:34,000 คุณอาจจะถามว่าอะไรเป็นสาเหตุของความสุข ทั้งในระดับชีวเคมี 95 00:06:35,000 --> 00:06:37,000 ประสาทวิทยา เซโรโทนิน อะไรพวกนั้น 96 00:06:37,000 --> 00:06:41,000 คุณอาจจะถามว่ากลไกทางจิตวิทยาอะไรเป็นสาเหตุของความสุข? 97 00:06:41,000 --> 00:06:44,000 ธรรมชาติ การเลี้ยงดู หรือสถานการณ์ในขณะปัจจุบัน? 98 00:06:44,000 --> 00:06:47,000 งานวิจัยในเรื่องเหล่านี้มันน่าตื่นตาตื่นใจมาก 99 00:06:47,000 --> 00:06:52,000 คุณสามารถมองมันเป็นโจทย์ในการคำนวณ เป็นคำถามด้านปัญญาประดิษฐ์ 100 00:06:52,000 --> 00:06:54,000 ทำไมน่ะเหรอ -- คุณอยากจะผสมผสานหลักการบางอย่าง 101 00:06:54,000 --> 00:06:59,000 ของความสุขแบบอนาล็อกของมนุษย์เข้าไปในสมองกลเพื่อให้มันทำงานดีขึ้นไหมล่ะ? 102 00:06:59,000 --> 00:07:03,000 คุณอาจจะมองมันจากมุมของภูมิรัฐศาสตร์ 103 00:07:03,000 --> 00:07:07,000 แล้วบอกว่า ทำไมคนพันล้านคนบนดาวเคราะห์ดวงนี้ 104 00:07:07,000 --> 00:07:13,000 ถึงได้ยากจนข้นแค้นแสนสาหัสจนเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีความสุข 105 00:07:13,000 --> 00:07:15,000 ในขณะที่คนอีกส่วนหนึ่งที่เหลือ 106 00:07:15,000 --> 00:07:19,000 ไม่ว่าจะมีเงินเท่าไหร่ จะหาเงินได้แค่วันละสองดอลล่าร์หรือเท่าไหร่ก็ตาม 107 00:07:19,000 --> 00:07:22,000 ก็ยังมีความสุขได้พอๆ กับคนทั่วไปโดยเฉลี่ย 108 00:07:24,000 --> 00:07:29,000 หรือคุณอาจจะมองมันในแง่ของจิตวิทยาวิวัฒนาการ 109 00:07:29,000 --> 00:07:33,000 ว่าทำไมยีนของเราถึงสร้างกลอุบายต่างๆ 110 00:07:33,000 --> 00:07:37,000 ทำให้เรามีพฤติกรรมอย่างนั้นอย่างนี้? แล้วสมองของมด ของปรสิตล่ะ 111 00:07:37,000 --> 00:07:40,000 ทำไมยีนกำหนดให้เราทำพฤติกรรมบางอย่างเพื่อให้ยีนของเราได้แพร่พันธุ์ต่อไป 112 00:07:40,000 --> 00:07:42,000 พวกเราเป็นเหยื่อของอุปาทานหมู่หรือเปล่า? 113 00:07:42,000 --> 00:07:44,000 และคำถามอื่นๆ อีกมากมาย 114 00:07:44,000 --> 00:07:48,000 เพื่อตอบคำถามบางอย่างที่สำคัญกับเราอย่างความสุข 115 00:07:48,000 --> 00:07:51,000 คุณต้องเรียนรู้ศาสตร์สาขาต่างๆ ทั้งหมดที่ว่ามา 116 00:07:51,000 --> 00:07:57,000 และผมพบว่าไม่มีที่ไหน นอกจาก TED 117 00:07:57,000 --> 00:08:02,000 ที่คุณจะสามารถถามคำถามมากมาย ในศาสตร์หลากหลายสาขาได้ขนาดนั้น 118 00:08:02,000 --> 00:08:05,000 ดังนั้น สิ่งที่ริชาร์ดพูดนั้นลึกซึ้งมาก ที่เขาบอกว่า 119 00:08:05,000 --> 00:08:09,000 การที่จะเข้าใจอะไรก็ตาม คุณต้องเข้าใจส่วนปลีกย่อยของมัน 120 00:08:09,000 --> 00:08:11,000 เกร็ดเล็กๆ น้อยๆ ทุกอย่างที่ล้อมรอบสิ่งนั้น 121 00:08:11,000 --> 00:08:13,000 ทีละเล็กทีละน้อย ตลอดเวลาสามวันนี้ 122 00:08:13,000 --> 00:08:15,000 แล้วคุณก็จะเริ่มพยายามปะติดปะต่อ 123 00:08:15,000 --> 00:08:18,000 ว่าทำไมฉันถึงมานั่งฟังสิ่งที่ไม่ค่อยจะเกี่ยวกันเลย 124 00:08:18,000 --> 00:08:20,000 แล้วพอจบวันที่สี่ 125 00:08:20,000 --> 00:08:25,000 สมองของคุณก็จะฮัมเพลง และคุณก็รู้สึกมีพลัง มีชีวิตชีวา ตื่นเต้น 126 00:08:25,000 --> 00:08:28,000 เพราะชิ้นส่วนเล็กๆ ที่แตกต่างกันทั้งหมดนี้ ได้ถูกประกอบเข้าด้วยกัน 127 00:08:28,000 --> 00:08:30,000 เป็นประสบการณ์ที่เป็นของสมองทั้งก้อน 128 00:08:30,000 --> 00:08:32,000 เปรียบไปก็เหมือนกับการเข้าคอร์สนวดทั้งตัว 129 00:08:32,000 --> 00:08:33,000 (เสียงหัวเราะ) 130 00:08:33,000 --> 00:08:38,000 อวัยวะทุกส่วนที่เกี่ยวข้องกับการคิดได้ทำงานหมดเลย จริงๆ นะ 131 00:08:38,000 --> 00:08:42,000 พูดเรื่องทฤษฎีพอแล้ว คริส บอกเรามาเลยดีกว่าว่านายจะทำอะไร ตกลงไหม? 132 00:08:42,000 --> 00:08:45,000 โอเค ได้ นี่คือวิสัยทัศน์ของผมเกี่ยวกับ TED 133 00:08:45,000 --> 00:08:52,000 ข้อหนึ่ง: ไม่ทำอะไรเลย งานประชุมนี้มันไม่เจ๊งหรอก ดังนั้นผมก็จะไม่แก้อะไร 134 00:08:53,000 --> 00:08:56,000 เจฟ บีซอสบอกผมว่า 135 00:08:56,000 --> 00:08:59,000 "คริส TED นี่เป็นงานประชุมที่ยอดเยี่ยมมากนะ 136 00:08:59,000 --> 00:09:02,000 นายต้องห่วยสุดๆ เลยล่ะ นายถึงจะทำให้มันแย่ลงได้" 137 00:09:02,000 --> 00:09:04,000 (เสียงหัวเราะ) 138 00:09:06,000 --> 00:09:15,000 ที่ผมแต่งตั้งตัวเองเป็นผู้ดูแล TED นั้น ผมมีเหตุผลในใจ 139 00:09:15,000 --> 00:09:17,000 และผมขอสัญญากับคุณไว้ตรงนี้ เดี๋ยวนี้เลยว่า 140 00:09:17,000 --> 00:09:21,000 ค่านิยมที่เป็นหัวใจที่ทำให้ TED เป็นงานประชุมที่พิเศษจะไม่ถูกแทรกแซงเด็ดขาด 141 00:09:21,000 --> 00:09:30,000 ความจริง ความใฝ่รู้ ความหลากหลาย ไม่มีการขายของ ไม่มีถ้อยคำหรูหราที่ไร้สาระ 142 00:09:32,000 --> 00:09:35,000 ไม่เห่อตามกระแส ไม่มีเรื่องการเมือง 143 00:09:37,000 --> 00:09:42,000 มีแต่การแสวงหาไปตามความสนใจใคร่รู้ ไม่ว่ามันจะอยู่ตรงไหน 144 00:09:42,000 --> 00:09:43,000 ในสาขาวิชาที่มีคนมานำเสนอบนเวทีนี้ 145 00:09:43,000 --> 00:09:45,000 นั่นจะไม่ถูกเปลี่ยนเลย 146 00:09:49,000 --> 00:09:51,000 ข้อสอง: ผมกำลังจะรวบรวม 147 00:09:51,000 --> 00:09:54,000 รายชื่อผู้พูดสำหรับงานประชุมปีหน้า 148 00:09:54,000 --> 00:09:57,000 ตารางเวลาของ TED นี่เยี่ยมมากเลยครับ 149 00:09:57,000 --> 00:10:01,000 หลังจากที่ออกมาจากวงการนิตยสารซึ่งมีเส้นตายเป็นรายเดือน 150 00:10:01,000 --> 00:10:03,000 แต่ที่ TED นี่ ผมมีเวลาเตรียมงานเป็นปีเลย 151 00:10:03,000 --> 00:10:05,000 อีกเดี๋ยว ผมอยากจะให้คุณดู 152 00:10:05,000 --> 00:10:10,000 ว่าตอนนี้ มีผู้พูดที่สุดยอดประมาณ 25 คนแล้ว ที่ตอบรับคำเชิญว่าจะมาปีหน้า 153 00:10:10,000 --> 00:10:13,000 และผมก็ได้รับความช่วยเหลือที่พิเศษสุดๆ จากชุมชนชาว TED 154 00:10:13,000 --> 00:10:16,000 นี่เป็นชุมชนที่ยอดเยี่ยมมาก ซึ่งเมื่อรวมเข้าด้วยกัน เราก็สามารถติดต่อเชิญ 155 00:10:16,000 --> 00:10:22,000 เรียกได้ว่าทุกคนที่น่าสนใจในประเทศ หรือไม่ก็ในโลกนี้ 156 00:10:22,000 --> 00:10:24,000 จริงๆ นะ 157 00:10:24,000 --> 00:10:31,000 ข้อสาม: ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะหาทาง 158 00:10:31,000 --> 00:10:34,000 ขยายประสบการณ์ TED ให้ต่อเนื่องในระหว่างปีสักหน่อย 159 00:10:34,000 --> 00:10:39,000 วิธีหนึ่งที่เรากำลังจะทำคือ เราจะเปิดตัวชุมนุมคนรักหนังสือ 160 00:10:39,000 --> 00:10:45,000 หนังสือช่วยผมได้มากในสองสามปีที่ผ่านมา 161 00:10:45,000 --> 00:10:48,000 และนั่นเป็นของขวัญที่ผมอยากส่งต่อ 162 00:10:48,000 --> 00:10:53,000 ฉะนั้น เมื่อคุณสมัครเข้าร่วมการประชุม TED2003 ทุกๆ หกสัปดาห์คุณจะได้รับพัสดุ 163 00:10:53,000 --> 00:10:56,000 เป็นหนังสือเล่มหรือสองเล่ม พร้อมคำอธิบายว่ามันเกี่ยวข้องกับ TED ยังไง 164 00:10:56,000 --> 00:10:58,000 อาจจะมีหนังสือที่เขียนโดยผู้พูดใน TED ด้วย 165 00:10:58,000 --> 00:11:01,000 เราจะได้สนทนากันอย่างต่อเนื่องในระหว่างปี 166 00:11:01,000 --> 00:11:07,000 แล้วกลับมาเจอกันปีหน้า โดยมีประสบการณ์ทางปัญญา และอารมณ์แบบเดียวกัน 167 00:11:07,000 --> 00:11:09,000 ผมว่ามันจะต้องดีมากๆ เลย 168 00:11:10,000 --> 00:11:14,000 และข้อสี่: ผมอยากพูดถึงมูลนิธิแซปลิง (Sapling Foundation) 169 00:11:14,000 --> 00:11:16,000 ซึ่งตอนนี้เป็นเจ้าของรายใหม่ของ TED 170 00:11:17,000 --> 00:11:19,000 การที่แซปลิงเป็นเจ้าของ TED หมายความว่ารายได้หลังหักค่าใช้จ่ายจาก TED 171 00:11:19,000 --> 00:11:25,000 จะถูกนำไปใช้สนับสนุนประเด็นทางสังคมต่างๆ ที่แซปลิงยืนหยัดต่อสู้อยู่ 172 00:11:26,000 --> 00:11:34,000 และผมว่า ที่สำคัญที่สุด คือความคิดที่ถูกนำเสนอและเราได้เรียนรู้กันที่นี่ 173 00:11:34,000 --> 00:11:39,000 เป็นความคิดที่มูลนิธิสามารถนำไปใช้ได้ เพราะมันผสานเข้าด้วยกันอย่างยอดเยี่ยม 174 00:11:39,000 --> 00:11:41,000 แค่ในสองสามวันที่ผ่านมานี้เอง 175 00:11:41,000 --> 00:11:44,000 เราได้ฟังผู้พูดจำนวนมากพูดถึงสิ่งที่เขาห่วงใยใส่ใจมากๆ 176 00:11:44,000 --> 00:11:46,000 สิ่งที่เขาหลงใหล และสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงในโลกได้ 177 00:11:46,000 --> 00:11:50,000 และความคิดที่จะนำกลุ่มคนเหล่านี้มาเจอกัน 178 00:11:50,000 --> 00:11:52,000 บวกกับสิ่งที่เราเชื่อและใส่ใจ 179 00:11:52,000 --> 00:11:55,000 เงินและความคิดที่ได้จากการประชุมนี้ 180 00:11:55,000 --> 00:12:00,000 ผมเชื่อว่าส่วนผสมเช่นนี้ จะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้ ในอนาคตข้างหน้า 181 00:12:00,000 --> 00:12:01,000 ผมตื่นเต้นบอกไม่ถูกเลยครับ 182 00:12:02,000 --> 00:12:10,000 ที่จริง ผมว่า ไม่เคยมีอะไรทำให้ผมตื่นเต้นได้เลยนะ ตลอดชีวิตที่ผ่านมานี่ 183 00:12:10,000 --> 00:12:12,000 ผมตั้งใจจะอยู่ทำหน้าที่นี้ในระยะยาว 184 00:12:13,000 --> 00:12:17,000 และผมจะรู้สึกเป็นเกียรติ และตื่นเต้นอย่างยิ่ง 185 00:12:17,000 --> 00:12:19,000 ถ้าคุณจะมาร่วมเดินทางไปกับผม