Ηλίθιοι.

Πάρτε τον καπετάνιο μέχρι να πάρουμε 
άδεια να τον φέρουμε στην ξηρά.

Για μια στιγμή νόμιζα 
ότι με εγκαταλείπατε.

Ο Φερνάντο Μοντέγκο δεν 
αφήνει τους φίλους

απέναντι στον χαζό, θανάσιμο κίνδυνο.

Ωστόσο, ως επίσημος εκπρόσωπος 
του κ. Μορέλ σ'αυτό το ταξίδι,

πρέπει να σας πω ότι υπερβήκατε 
τα όριά σας ως υποπλοίαρχος.

Επισήμως. Ορίστε. Είμαι καλυμένος.

Αν δεν τον πάμε σ'ένα γιατρό, θα πεθάνει. 
Καταλαβαίνετε;

Φυσικά καταλαβαίνω. Απλά, μην 
περιμένετε να το κάνω νηφάλιος.

Σωστά.

Άγγλοι ιππείς.

Γεια σας!

Δαντές. μη.

Λίγο απρόσεκτος.

Να το πούμε.

Ναι, αλλά...

Είμαστε Γάλλοι ναύτες!

-Ζητάμε γιατρό!
-Ελάτε. Ελάτε.

-Ερχόμαστε ειρηνικά.
-Ελάτε.

Δεν θα κάνουμε κακό!

Εδμόνδε!

Έλα! Ανέβα!

Πρόσεξε!

Φερνάντο!

Ωραία. Επιτέλους χτύπησες κάτι.

Υπολοχαγέ Γκρέιπουλ.

Αν η δίψα σου για αίμα απαιτεί
το θάνατο αυτών των χαζών φτωχών,

τότε πυροβόλησέ τους ελεύθερα.

Αλλά κάντο ξέροντας ότι
δεν είναι δικοί μου πράκτορες.

Τώρα εξηγειθείτε ή πυροβοληθείτε.

Κύριε, είμαι ο Εδμόνδος Δαντές,

υποπλοίαρχος του εμπορικού πλοίου Φαραώ,
γυρίζουμε πίσω στη Μασσαλία.

Αυτός είναι ο εκπρόσωπος του ιδιοκτήτη,
ο κ. Φερνάντο Μοντέγκο,

γιος του κόμη Μοντέγκο.

Ο καπετάνιος μας έχει πυρετό,
έτσι ήρθαμε εδώ για βοήθεια.

Εάν το κόμα του είναι γνήσιο,
δεν θα νιώσει την λεπίδα μου, ε;

Μόνο μια γρατσουνιά.

Εδμόνδε!

-Υπολοχαγέ Γκρέιπουλ!
-Ήρθαμε εδώ καλόπιστα!

-Αυτό για τους τραυματισμένους άντρες μου.
-Και την περηφάνεια, αναμφίβολα.

Ήταν ένα περιπετειώδες βράδυ.

Αν δεν είχα πυροβολήσει τους ιππείς,

ίσως ήσασταν κομματιασμένοι
στην παραλία τώρα.

-Παραλίγο να σκοτωθούμε.
-Ναι.

Κι όμως... επιβιώσαμε.

Δώστε μου ακόμη ένα
μπουκάλι κρασί.

-Γιούχου!

Δώστε μου ακόμη ένα 
μπουκάλι κρασί.

Στην υγειά σου, Μοντέγκο.

Το να είμαι φίλος σου
είναι πάντα μια περιπέτεια.

Ναι, είναι, δεν είναι;

Κρίμα, οι τυχοδιώχτες

δεν μπορούν να είναι

πάντα φίλοι.

Τι;

Δεν θα είναι πάντα έτσι,
σωστά;

-Τι εννοείς;
-Τίποτα. Πιες.

Πίνουμε το κρασί του 
Ναπολέοντα.

Νομίζω θα βρεις το 1806
το καλύτερο.

Όσο είστε ακόμα ξύπνιος,
κ. Δαντές, αναρρωτιέμαι...

αν θα μπορούσα να σας μιλήσω.

Είμαι περίεργος. Ποια είναι η 
σπουδαιότητα του πιονιού;

Είναι κάτι που κάνουμε
από παιδιά.

Όποτε ένας από μας έχει μια νίκη,
βασιλιάς της στιγμής.

-Βασιλιάς της στιγμής;
-Ναι.

Στη ζωή, είμαστε όλοι βασιλιάδες ή πιόνια.

Είμαι συγκινημένος από την προσπάθειά 
να σώσεις τον καπετάνιο σου, Δαντές.

Είναι ο καπετάνιος μου...
και φίλος μου, Μεγαλιότατε.

Οι πιστοί φίλοι είναι 
πραγματικά σπάνιοι.

Πάνω σ'ένα τέτοιο θέμα
θα ήθελα να μιλήσουμε.

Έχω γράψει μια συναισθηματική επιστολή
σε έναν παλιό σύντροφο στη Μασσαλία.

Είναι μια πλευρά μου που προτιμώ
να μην δουν οι Άγγλοι.

Επειδή έχουν τη συνήθεια να 
ανοίγουν τα γράμματά μου,

αναρρωτιέμαι αν θα μπορούσες
να το παραδώσεις για μένα.

Ε, εγώ, εγώ δεν...

Είναι μόνο ένα γράμμα ενός στρατιώτη
σε έναν άλλον.

Είναι αθώο, 
σε διαβεβαιώ.

Αλλά κυρίως, είναι το τίμημα
που απαιτώ για τη χρήση του γιατρού μου.

Τότε συμφωνώ.

Καλώς.