WEBVTT

00:00:01.485 --> 00:00:07.557
(เสียงระฆัง)

00:00:08.207 --> 00:00:23.648
อาจารย์มีความเห็นอย่างไรเกี่ยวกับ
กำเนิดจักรวาล?

00:00:28.385 --> 00:00:36.459
(ภาษาฝรั่งเศส)

00:00:38.682 --> 00:00:46.152
นมัสการท่านอาจารย์ ท่านมีความเห็นอย่างไร
เกี่ยวกับกำเนิดจักรวาลครับ

00:00:51.900 --> 00:00:53.059
ไม่มี

00:00:53.117 --> 00:00:56.406
(เสียงหัวเราะ)

00:00:56.406 --> 00:01:02.253
เพราะการคิดอย่างนี้มันไม่มีสาระ

00:01:02.253 --> 00:01:08.793
อาจารย์จึงใช้เวลากับอะไร
ที่เป็นรูปธรรมมากกว่า

00:01:13.942 --> 00:01:21.581
จะเห็นว่าเมื่อเรามาที่หมู่บ้านพลัม
เราไม่เรียนทฤษฎีการทำสมาธิ

00:01:21.581 --> 00:01:24.772
เราให้เริ่มต้นฝึกเลย

00:01:24.772 --> 00:01:29.545
เพื่อให้เห็นการเปลี่ยนแปลง 
พัฒนาไปในทางดีขึ้น

00:01:29.545 --> 00:01:39.332
ทั้งทางกาย ความรู้สึก ความรับรู้
และอะไรทั้งหลายที่ยังไม่ตรงอยู่

00:01:39.332 --> 00:01:45.389
พวกเราทุกคนเป็นทุกข์จากการรับรู้ที่ผิด

00:01:45.389 --> 00:01:54.954
มุมมองไม่ถูกต้องจะนำทุกข์มาให้มากมาย

00:01:54.954 --> 00:01:59.686
การมาเจริญสติคือการมาทำให้ความคิดเงียบลง

00:01:59.686 --> 00:02:09.672
มาทำให้ใจสงบลง
มาเห็นสิ่งต่างๆ ให้ชัดเจนขึ้น

00:02:09.672 --> 00:02:14.548
จึงสามารถแก้มุมมองที่ผิดๆ ได้

00:02:14.548 --> 00:02:19.501
มุมมองที่ผิดๆ จะนำมาซึ่งความกลัว
ความโกรธเกรี้ยว ความผิดหวัง

00:02:19.501 --> 00:02:26.312
เราจึงต้องมาพิจารณาอย่างถ่องแท้
การเจริญสติคือการมาค่อยๆ พิจารณา

00:02:26.352 --> 00:02:29.398
มาปรับทัศนะให้ตรง

00:02:29.614 --> 00:02:34.438
เพื่อที่จะได้ไม่เป็นทุกข์
และไม่ไปทำให้ใครเป็นทุกข์

00:02:34.510 --> 00:02:38.126
สิ่งนี้ต่างหากที่สำคัญ และใช้ได้จริง

00:02:38.288 --> 00:02:42.845
สังเกตมั้ยว่าขณะที่เธอ
สาธยายทฤษฎีจักรวาลอยู่นั้น

00:02:42.845 --> 00:02:50.829
ส่วนมากมันคิดเอา เป็นสติปัญญา
ส่วนตรรกะ

00:02:51.785 --> 00:02:55.666
แต่การคิดแบบตรรกะ
มันไปได้ไม่ไกล

00:02:55.666 --> 00:03:04.893
เพราะมักจะติดข้องอยู่กับอคติ

00:03:04.893 --> 00:03:08.678
สิ่งที่เราได้ยิน ได้เรียนรู้มา

00:03:08.678 --> 00:03:12.260
เราเชื่อในสิ่งเหล่านั้น

00:03:12.260 --> 00:03:15.870
ยึดมั่นในสิ่งเหล่านั้น

00:03:15.870 --> 00:03:26.274
บ่อยครั้งแม้แต่นักวิทยาศาสตร์ 
ก็ติดกับในความคาดหมายล่วงหน้า

00:03:26.274 --> 00:03:30.475
การจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ตัวจริงเสียงจริง
เธอจะต้องทำใจกว้างๆ

00:03:30.475 --> 00:03:33.713
กล้าปล่อยสิ่งที่รู้แล้ว

00:03:33.713 --> 00:03:42.246
เพื่อไปสู่ความเข้าใจที่ยิ่งๆ ขึ้นไป

00:03:42.246 --> 00:03:45.494
ดังนั้น อาตมาไม่เห็นว่าการใช้ตรรกะ

00:03:45.494 --> 00:03:53.680
มาอธิบายความเป็นไปของจักรวาล
จะช่วยให้ได้อะไรขึ้นมา

00:03:53.680 --> 00:03:57.455
มันใช้เวลานาน

00:03:57.455 --> 00:04:01.485
นานจนไม่ต้องทำอย่างอื่นกัน

00:04:01.485 --> 00:04:04.951
นักวิทยาศาสตร์หลายคนครุ่นคิด
ถกเถียงอยู่กับคำถาม

00:04:04.951 --> 00:04:07.791
จักรวาลคืออะไร?

00:04:07.791 --> 00:04:10.777
จักรวาลมาจากไหน?

00:04:10.777 --> 00:04:18.035
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าจักรวาลดับไป?

00:04:19.074 --> 00:04:25.686
คำถามเหล่านี้กินเวลาพวกเราไปมาก

00:04:28.891 --> 00:04:34.087
เมื่อเราเข้าสมาธิลึกได้

00:04:34.087 --> 00:04:41.592
เราจะระลึกรู้ถึงความจริงของธรรมชาติ
อันไม่เกิดไม่ดับ

00:04:41.592 --> 00:04:44.765
คำถามเหล่านี้จะไม่มีที่ตั้งอีกต่อไป

00:04:44.765 --> 00:04:51.160
หนึ่งเพราะมันไม่จริง
หนึ่งเพราะมันไม่เป็นไปตามธรรม

00:04:51.335 --> 00:05:00.403
เราจะไม่มาเสียเวลากับคำถามทำนองนี้

00:05:00.403 --> 00:05:09.084
ความเข้าใจนี้เป็นสิ่งที่เราเข้าไปเห็น
ด้วยสมาธิ

00:05:09.084 --> 00:05:16.866
เช่นนี้จึงเป็นความเข้าใจในทุกข์

00:05:16.866 --> 00:05:22.557
ทุกข์ในตนเอง
ทุกข์ในผู้อื่น

00:05:22.557 --> 00:05:27.852
ความเข้าใจในทุกข์นี้นำมาซึ่ง
ความเมตตาเห็นอกเห็นใจ

00:05:28.150 --> 00:05:31.957
และสิ่งนี้เองที่มีพลังเยียวยาทั้งตนเอง

00:05:31.957 --> 00:05:33.549
และทั้งผู้อื่น

00:05:33.549 --> 00:05:40.250
นี่ต่างหากเป็นสิ่งที่เร่งด่วนมากๆ 
ที่จะต้องเข้าใจ

00:05:40.250 --> 00:05:44.827
และความเข้าใจนี้จะพัฒนายิ่งๆ ขึ้นไป

00:05:44.827 --> 00:05:49.629
เมื่อเข้าใจทุกข์
จะเข้าใจสุข

00:05:49.831 --> 00:05:56.846
เห็นความสัมพันธ์ระหว่างความทุกข์และความสุข

00:05:56.846 --> 00:06:02.369
และความเข้าใจนี้จะขยายขอบเขตไปกว้างขวาง
เราจะเข้าใจไปถึง

00:06:02.369 --> 00:06:10.391
ความมีตัวตน และความไม่มีตัวตน
นี่เป็นเพียงความคิด

00:06:10.391 --> 00:06:17.910
การเริ่มต้น หรือการสิ้นสุดเป็นเพียงความคิด
ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นจริง

00:06:17.930 --> 00:06:21.055
แต่สิ่งแรกที่เราต้องมาทำความเข้าใจก่อน

00:06:21.055 --> 00:06:23.033
คือการมาเข้าใจทุกข์

00:06:23.033 --> 00:06:26.621
นี่เป็นพื้นฐานเริ่มต้นของชาวพุทธ

00:06:26.621 --> 00:06:28.831
และเป็นภาคปฏิบัติ

00:06:28.831 --> 00:06:31.763
ถ้าความทุกข์เราลดลงแล้ว

00:06:31.763 --> 00:06:33.485
ใจสงบ

00:06:33.485 --> 00:06:35.546
เราจะเข้าใจสิ่งต่างๆ รอบตัว

00:06:35.546 --> 00:06:40.554
ง่ายดาย และรวดเร็ว

00:06:42.641 --> 00:06:46.186
เชื่อมโยง บันดาลใจ เติมเต็ม

00:06:46.799 --> 00:07:19.861
(เสียงระฆัง)