0:00:00.340,0:00:03.295
สิ่งดี ๆ อย่างหนึ่ง[br]ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์คือ

0:00:03.671,0:00:07.633
พอเรารู้วิธีทำอะไรอย่างหนึ่ง

0:00:07.883,0:00:12.804
เราเรียกฟังก์ชันนั้นอีกได้

0:00:13.180,0:00:17.684
ตั้งชื่อให้มันแล้วเรียกมันได้

0:00:17.935,0:00:20.521
เหมือนการแผ่ขยายของภาษา

0:00:20.771,0:00:25.817
ในโปรแกรมที่เราสร้าง [br]เราได้เรียนวิธีวาดสี่เหลี่ยม

0:00:25.984,0:00:28.111
ด้วยการลากและหักเลี้ยว 4 ครั้ง

0:00:28.862,0:00:36.203
ก็ตั้งชื่อให้ฟังก์ชันนั้นได้ว่า[br]วาดสี่เหลี่ยม

0:00:36.453,0:00:41.541
วันไหนที่เราอยากวาดก็บอกได้ว่า[br]วาดสี่เหลี่ยม

0:00:43.544,0:00:47.881
มันก็จะไปกระตุ้นฟังก์ชันนั้น โค้ดนั้น

0:00:48.048,0:00:54.930
แล้วก็วาดให้เรา เราได้ใส่คอนเซปต์นั้น[br]ในภาษาเขียนโปรแกรมเราแล้วครับ