จากข้อมูลขององค์การสหประชาชาติ คนกว่าพันล้านอยู่ในพื้นที่ที่ไม่มี ชื่อที่อยู่ นักเศรษฐศาสตร์ชื่อ เฮอรนันโด กล่าวว่า "ถ้าไม่มีชื่อที่อยู่ คุณก็เหมือนอยู่นอกกฏหมาย หรือคุณอาจไม่มีตัวตนด้วยซ้ำ" ผมและทีมของผมพยายามที่จะเปลี่ยนเรื่องนั้น ถ้าคุณลองใช้แผนที่ออนไลน์ หาชุมชมแออัดในบราซิล หรือชุมชนเล็ก ๆ ในแอฟริกาใต้ คุณจะพบว่ามีถนนเพียงไม่กี่สาย แต่มีพื้นที่ว่างเปล่าเยอะมาก แต่ถ้าคุณลองเปลี่ยนเป็นมุมมองของดาวเทียม คุณจะเจอผู้คนจำนวนมาก บ้านและร้านค้าต่าง ๆ อาศัยในพื้นที่ที่ไม่มีชื่อที่อยู่นี้ ในอักกรา เมืองหลวงของประเทศกานา มีตัวเลขและตัวอักษรถูกเขียนอยู่บนข้างกำแพง แสดงถึงการจัดระบบชื่อที่อยู่ ที่ยังไม่เสร็จดีนัก แต่สถานที่นี้ ยังไม่มีชื่อที่อยู่พวกนี้ ซึ่งมีบทบาทอย่างมากต่อเศรษฐกิจ นี่คือเหตุผลที่ทำไมเรื่องชื่อที่อยู่ สลักในใจผม ผมทำงานในวงการดนตรีมากว่า 10 ปี และคุณอาจจะไม่รู้ว่า ในวงการดนตรีนั้น ผู้คนมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องที่อยู่เสมอ ๆ ตั้งแต่นักดนตรีที่ตามหาสถานที่ ที่จะไปขึ้นแสดง ไปจนถึงบริษัทที่นำอุปกรณ์ดนตรีไปส่ง พวกเขามักจะหลงทางตลอด เราแม้กระทั่งกำหนดคนขึ้นมาคนหนึ่ง เพื่อจะโทรหาเขาตอนที่เราคิดว่าเรามาถึงแล้ว แต่กลับพบว่าเรามาผิดที่ เราเจอวันแย่ ๆ พวกนี้บ่อยมาก เช่น คนขับรถบรรทุกลงของเรียบร้อยแล้ว แต่กลับพบว่าต้องไปโรมตอนเหนือ ไม่ใช่ตอนใต้ หรือวันที่แย่กว่าตอนที่ มือคีย์บอร์ดบอกกับผมว่า "คริส อย่าตกใจนะ แต่เราคงเล่นแค่เช็คเสียง ในงานแต่งของใครก็ไม่รู้" (หัวเราะ) ซึ่งไม่นานหลังจากเหตุการณ์พวกนั้น ผมก็ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเพื่อน ที่เป็นนักคณิตศาสตร์ และเราคิดว่าเราสามารถหาทางแก้ปัญหานี้ได้ เราคิดว่า เราสามารถสร้างระบบแบบใหม่ขึ้นมา ระบบที่ต่างไปจากเดิม เราคิดว่าระบบจัดการชื่อที่อยู่นั้นไม่ดีนัก เราต้องการอะไรที่แม่นยำและเจาะจง แต่ระบบพิกัดละติจูดและลองจิจูดของ GPS มันซับซ้อนเกินไป เราจึงแบ่งโลกให้อยู่ในรูปจัตุรัส 3x3 เมตร ซึ่งจะแบ่งได้ประมาณ 57 ล้านล้านตารางเมตร และเราพบว่าการผสมคำของ คำแค่สามคำนั้น ก็เพียงพอ ที่จะเป็นชื่อเฉพาะของพื้นที่ 3x3 บนจุดใด ๆ บนโลกนี้ได้ เพียงแค่สามคำ ถ้าใช้ 40,000 คำ ซึ่งจะเป็น 40,000 ยกกำลังสาม เราจะได้ 64 ล้านล้านคำ จากการผสมของคำ 3 คำ มากพอสำหรับพื้นที่ 57 ล้านล้านตารางเมตร และเผื่อไว้เล็กน้อย และนั่นคือสิ่งที่เราทำ เราแบ่งโลกเป็นจัตุรัส 3x3 เมตร และให้ชื่อที่เฉพาะ ระบุตำแหน่งแต่ละอัน เราเรียกระบบนี้ว่า ชื่อที่อยู่สามคำ ยกตัวอย่างเช่น ตรงนี้ ผมยืนอยู่บน มัสตาร์ด.คูปอง.ปักหมุด (หัวเราะ) ส่วนตรงนี้ ผมยืนอยู่บน ตึง.แปลก.กวดวิชา และเราไม่ได้ทำแค่ในภาษาอังกฤษ ทุกคนควรจะสามารถใช้ระบบนี้ได้ ในภาษาของพวกเขา ตอนนี้เราสร้างมันขึ้นมาได้ทั้งหมด 14 ภาษา อย่างเช่น ภาษาฝรั่งเศส สวาฮีลีและอารบิก และกำลังทำเพิ่มอย่างภาษาโซซา ซูลูและฮินดี แต่แนวคิดนี้สามารถทำได้มากกว่า การใช้เพื่อให้นักดนตรีไปแสดงทันเวลา ถ้า 75% ของประเทศที่มีปัญหากับชื่อที่อยู่ เริ่มใช้งานระบบนี้ มันจะเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญมากกว่าวิธีใด ๆ ในเดอร์บัน ประเทศแอฟริกา องค์กรสาธารณะชื่อ Gateway Health แจกจ่ายป้ายที่อยู่สามคำกว่า 11,000 ป้าย ในชุมชนของพวกเขา ดังนั้นเวลาที่หญิงตั้งครรภ์จะคลอดลูก เธอจะสามารถโทรหารถพยาบาล ให้มารับได้ในตำแหน่งที่แม่นยำถูกต้อง ไม่เช่นนั้นคงใช้หลายชั่วโมงกว่าจะหาเจอ ไปรษณีย์ในมองโกเลียก็ได้นำระบบนี้ไปใช้ ในการขนส่งพัสดุไปที่บ้านของผู้คน เป็นครั้งแรก องค์กรสหประชาชาติก็ใช้มันในการระบุ พื้นที่เกิดภัยพิบัติ เพื่อส่งความช่วยเหลือไปได้ทันที ในจุดที่ถูกต้อง กระทั่งโดมิโน่พิซซ่าก็ใช้มันในแคริบเบียน เพราะพวกเขาหาบ้านของลูกค้าไม่เจอ แต่อยากส่งพิซซ่าให้ถึงในขณะที่มันยังร้อน โดยสรุปคือ คุณสามารถขึ้นไปบนรถยนต์ บอกเพียงสามคำ และระบบนำทางก็จะพาคุณไปยังที่ต้องการ ในแอฟริกานั้น มีระบบเครือข่ายที่ไม่ดีนัก การใช้งานโทรศัพท์เคลื่อนที่ ต้องใช้ทางอ้อมผ่านธนาคารจึงจะจ่ายบิลได้ ดังนั้นเราภูมิใจมากที่ไปรษณีย์ถึงสามประเทศ ในแอฟริกา คือ ไนจีเรีย จิบูตีและโกตดิวัวร์ นำระบบชื่อที่อยู่สามคำนี้ไปใช้ ซึ่งหมายถึงการที่คนในประเทศเหล่านั้น จะสามารถอธิบายชื่อที่อยู่ของพวกเขาได้ โดยง่าย ๆ ในทุกวันนี้ สำหรับผม ระบบชื่อที่อยู่ไม่ดีนัก ก็แค่ทำให้ผมหงุดหงิด แต่สำหรับคนอีกพันล้านคน มันคือตัวถ่วงของธุรกิจมหาศาล ที่ทำให้โครงสร้างพื้นฐานหยุดชะงัก และอาจเป็นเหตุของการตายได้ พวกเรามีหน้าที่ในการเปลี่ยนแปลงมัน เพียงแค่สามคำเท่านั้น ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)