(សំេលងតន្ត្រីយឺត) (សំេលងជើងដើរ) (សំេលងព្យាណូ) (ចុចឃីព្យាណូ) (សំលេងម៉ែតទ្រូណូម) (សំេលងឧបករណ៍) ខ្ងុំមិនគូរគំនូរហើយក៏មិនធ្វើរូបចម្លាក់ដែរ។ អ្វីដែលកើតឡើងគឺខ្ងុំធ្វើពាក់ព័ន្ធនឹងគំនូរ និងការថត, គូរ, និងរួមបញ្ចូល អ្នកដឹង, វត្ថុធាតុ: ឈើ ឬ លោហៈ ជាដើម។ ដើម្បីស្នើនិងអភិវឌ្ឍបែបបទនិងគំនិត តាមវត្ថុធាតុនានា។ (សំេលងតន្ត្រីយឺត) អ្នកអាចបង្កើតសិល្បៈជាមួយវត្ថុធាតុជាច្រើន, ហើយអ្នកក៏មិនចាំបាច់រៀនគូររូបដែល, និងរៀនពីរបៀបលាបដើម្បីក្លាយជាសិល្បករ ។ (សំេលងតន្ត្រីយឺត) ខ្ញុំនៅក្នុងកម្មវិធីគំនូរ ហើយខ្ងុំបានរកឃើញដំណើរការទាំងមូល របស់គំនូរ មិនមានន័យច្រើនសម្រាប់ខ្ញុំ។ វាមាន អារម្មណ៍លើសលប់ ថាអ្វីៗទាំងអស់ គឺតាមច្បាប់ឬគំរោង។ មានគំនិតដែលយល់ថាការងារសិល្បៈត្រូវបង្កើតឡើង ពីក្តីស្រមើស្រមៃ និងភាពវៃឆ្លាតរបស់អ្នក។ ខ្ញុំជឿពីរឿងថាមានអ្វីជាអព្តន្តញ្ញាណ និងថាមានអ្វីជាក្តីស្រមើស្រមៃ។ ខ្ញុំគិតថានេះជាគំនិត ដែលអាចក្លាយជាប្រពៃណី។ អ្វីដែលយើងអាចយល់ជាចំនេះដឹង និងអត្ថន័យ មិនមែនជាផលិតផលរបស់ប្រាជ្ញាយើងទេ, ប៉ុន្តែបង្កើតក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធដែលយើងរស់នៅ ដូច្នេះ, ខ្ញុំចង់បង្កើតស្នាដៃដែល ជាផលនៃប្រព័ន្ធជាជាងក្តីស្រមៃ។ ផលិតផលដំបូងដែលខ្ញុំធ្វើហៅថា, ចំការដើមវ៉លណាត់។ ខ្ញុំថតរូបភាពដើមវ៉លណាត់ជាច្រើន និងបំលែងដីចំការទៅជាលេខលើជួរក្រដាស។ កំនូរស្រមោលនិងប្រើជាស្រទាប់សម្រាប់ទម្រង់ ដើមឈើពីលើគ្នា។ (សំេលងឧបករណ៍)