(សំេលងតន្ត្រីយឺត)
(សំេលងជើងដើរ)
(សំេលងព្យាណូ)
(ចុចឃីព្យាណូ) (សំលេងម៉ែតទ្រូណូម)
(សំេលងឧបករណ៍)
ខ្ងុំមិនគូរគំនូរហើយក៏មិនធ្វើរូបចម្លាក់ដែរ។
អ្វីដែលកើតឡើងគឺខ្ងុំធ្វើពាក់ព័ន្ធនឹងគំនូរ
និងការថត, គូរ, និងរួមបញ្ចូល អ្នកដឹង,
វត្ថុធាតុ: ឈើ ឬ លោហៈ ជាដើម។
ដើម្បីស្នើនិងអភិវឌ្ឍបែបបទនិងគំនិត
តាមវត្ថុធាតុនានា។
(សំេលងតន្ត្រីយឺត)
អ្នកអាចបង្កើតសិល្បៈជាមួយវត្ថុធាតុជាច្រើន,
ហើយអ្នកក៏មិនចាំបាច់រៀនគូររូបដែល,
និងរៀនពីរបៀបលាបដើម្បីក្លាយជាសិល្បករ ។
(សំេលងតន្ត្រីយឺត)
ខ្ញុំនៅក្នុងកម្មវិធីគំនូរ
ហើយខ្ងុំបានរកឃើញដំណើរការទាំងមូល
របស់គំនូរ មិនមានន័យច្រើនសម្រាប់ខ្ញុំ។
វាមាន អារម្មណ៍លើសលប់
ថាអ្វីៗទាំងអស់ គឺតាមច្បាប់ឬគំរោង។
មានគំនិតដែលយល់ថាការងារសិល្បៈត្រូវបង្កើតឡើង
ពីក្តីស្រមើស្រមៃ និងភាពវៃឆ្លាតរបស់អ្នក។
ខ្ញុំជឿពីរឿងថាមានអ្វីជាអព្តន្តញ្ញាណ
និងថាមានអ្វីជាក្តីស្រមើស្រមៃ។
ខ្ញុំគិតថានេះជាគំនិត
ដែលអាចក្លាយជាប្រពៃណី។
អ្វីដែលយើងអាចយល់ជាចំនេះដឹង និងអត្ថន័យ
មិនមែនជាផលិតផលរបស់ប្រាជ្ញាយើងទេ,
ប៉ុន្តែបង្កើតក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធដែលយើងរស់នៅ
ដូច្នេះ, ខ្ញុំចង់បង្កើតស្នាដៃដែល
ជាផលនៃប្រព័ន្ធជាជាងក្តីស្រមៃ។
ផលិតផលដំបូងដែលខ្ញុំធ្វើហៅថា,
ចំការដើមវ៉លណាត់។
ខ្ញុំថតរូបភាពដើមវ៉លណាត់ជាច្រើន
និងបំលែងដីចំការទៅជាលេខលើជួរក្រដាស។
កំនូរស្រមោលនិងប្រើជាស្រទាប់សម្រាប់ទម្រង់
ដើមឈើពីលើគ្នា។
(សំេលងឧបករណ៍)