1
00:00:01,000 --> 00:00:02,976
Χαίρετε.

2
00:00:03,000 --> 00:00:04,976
Θα ήθελα να σας συστήσω σε κάποιον.

3
00:00:05,000 --> 00:00:07,601
Αυτός είναι ο Τζόμνυ.

4
00:00:07,625 --> 00:00:10,503
Είναι «Τζόννυ» αλλά συλλαβισμένο
κατά λάθος με «μ»,

5
00:00:10,503 --> 00:00:11,907
σε περίπτωση που αναρωτιέστε,

6
00:00:11,907 --> 00:00:13,443
επειδή δεν είμαστε όλοι τέλειοι.

7
00:00:13,443 --> 00:00:15,434
Ο Τζόμνυ είναι ένας εξωγήινος

8
00:00:15,458 --> 00:00:18,518
που στάλθηκε στη γη με αποστολή
να μελετήσει τους ανθρώπους.

9
00:00:18,542 --> 00:00:22,393
Ο Τζόμνυ νιώθει χαμένος και μόνος
και μακριά από σπίτι,

10
00:00:22,417 --> 00:00:25,643
και νομίζω όλοι έχουμε νιώσει έτσι.

11
00:00:25,667 --> 00:00:27,388
Ή, τουλάχιστον εγώ έχω.

12
00:00:27,388 --> 00:00:29,644
Έγραψα αυτή την ιστορία 
για αυτόν τον εξωγήινο

13
00:00:29,644 --> 00:00:32,232
σε μια φάση στη ζωή μου
που ένιωθα ιδιαίτερα εξωγήινος.

14
00:00:32,232 --> 00:00:35,899
Είχα μόλις μετακομίσει στο Κέιμπριτζ
και ξεκίνησα το διδακτορικό μου στο ΜΙΤ,

15
00:00:35,899 --> 00:00:41,643
και ένιωθα τρομαγμένος και απομονωμένος
και αρκετά σαν να μην ανήκα.

16
00:00:41,667 --> 00:00:43,768
Αλλά είχα ένα είδος σανίδας σωτηρίας.

17
00:00:43,792 --> 00:00:47,982
Βλέπετε, έγραφα αστεία
για χρόνια και χρόνια

18
00:00:47,982 --> 00:00:50,351
και τα μοιραζόμουν 
στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,

19
00:00:50,375 --> 00:00:53,458
και αντιλήφθηκα ότι επιδιδόμουν
σ' αυτό όλο και περισσότερο.

20
00:00:54,100 --> 00:00:55,433
Τώρα, για πολλούς ανθρώπους,

21
00:00:55,433 --> 00:00:58,333
το διαδίκτυο μπορεί να φαίνεται
ένας μοναχικός τόπος.

22
00:00:58,333 --> 00:00:59,643
Μπορεί να φαίνεται έτσι,

23
00:00:59,667 --> 00:01:02,434
ένα μεγάλο, ατέλειωτο, εκτεταμένο κενό

24
00:01:02,458 --> 00:01:05,667
που μπορείτε να καλείτε συνεχώς
αλλά κανείς ποτέ δεν ακούει.

25
00:01:06,708 --> 00:01:10,088
Αλλά βρήκα μια ανακούφιση
με το να μιλώ στο κενό.

26
00:01:10,088 --> 00:01:12,813
Ανακάλυψα ότι μοιράζοντας
τα συναισθήματά μου με το κενό,

27
00:01:12,813 --> 00:01:14,917
τελικά το κενό ξεκίνησε να ανταποκρίνεται.

28
00:01:15,825 --> 00:01:19,543
Και αποδεικνύεται ότι το κενό δεν είναι
και αυτή η ατελείωτη μοναχική έκταση,

29
00:01:19,563 --> 00:01:22,378
αλλά αντιθέτως, είναι γεμάτο
από όλα τα είδη άλλων ανθρώπων

30
00:01:22,378 --> 00:01:25,445
που επίσης κοιτούν μέσα του
και επίσης περιμένουν να ακουστούν.

31
00:01:25,445 --> 00:01:29,253
Τώρα, υπήρξαν πολλά κακά πράγματα που 
προήλθαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

32
00:01:29,253 --> 00:01:31,268
Δεν προσπαθώ να το αμφισβητήσω αυτό.

33
00:01:31,292 --> 00:01:34,558
Το να είσαι διαδικτυακά ενεργός 
οποιαδήποτε στιγμή είναι να νιώθεις

34
00:01:34,558 --> 00:01:36,924
τόση πολλή λύπη και θυμό και βία.

35
00:01:36,924 --> 00:01:38,887
Μπορεί να μοιάζει με το τέλος του κόσμου.

36
00:01:38,887 --> 00:01:41,132
Εντούτοις, την ίδια στιγμή, 
είμαι σε σύγκρουση

37
00:01:41,132 --> 00:01:44,934
επειδή δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι
τόσοι από τους κοντινότερους μου φίλους

38
00:01:44,958 --> 00:01:47,583
είναι ανθρωποι που είχα γνωρίσει
αρχικά διαδικτυάκα.

39
00:01:48,458 --> 00:01:51,726
Και νομίζω είναι επειδή μερικώς
υπάρχει αυτή η εξομολογητική φύση

40
00:01:51,750 --> 00:01:53,190
στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

41
00:01:53,750 --> 00:01:57,643
Μπορεί να είναι σαν να γράφεις
σ' αυτό το προσωπικό, έμπιστο ημερολόγιο

42
00:01:57,667 --> 00:01:59,143
που είναι εντελώς μυστικό,

43
00:01:59,167 --> 00:02:02,434
όμως ταυτόχρονα θέλεις 
όλοι στον κόσμο να το διαβάσουν.

44
00:02:02,458 --> 00:02:05,226
Και νομίζω μέρος του, η ευχαρίστησή του

45
00:02:05,250 --> 00:02:08,476
είναι ότι βιώνουμε τα πράγματα
από απόψεις ανθρώπων

46
00:02:08,500 --> 00:02:10,559
που είναι τελείως διαφορετικοί από εμάς,

47
00:02:10,583 --> 00:02:12,200
και μερικές φορές αυτό είναι καλό.

48
00:02:12,200 --> 00:02:14,676
Για παράδειγμα, όταν γράφτηκα στο Twitter,

49
00:02:14,676 --> 00:02:17,121
βρήκα ότι πολλοί από αυτούς
που ακολουθούσα

50
00:02:17,125 --> 00:02:19,989
μιλούσαν για ψυχική υγεία
και για το να πηγαίνεις σε θεραπεία

51
00:02:19,989 --> 00:02:23,226
με τρόπους που δεν είχαν το στίγμα
που συνήθως έχουν

52
00:02:23,250 --> 00:02:25,768
όταν μιλούμε για αυτά τα θέματα από κοντά.

53
00:02:25,792 --> 00:02:29,318
Μέσω αυτών, έγινε κανονικοποίηση
της συζήτησης περί ψυχικής υγείας,

54
00:02:29,318 --> 00:02:32,476
και με βοήθησαν να αντιληφθώ ότι
το να πηγαίνεις θεραπεία ήταν κάτι

55
00:02:32,500 --> 00:02:34,101
που θα βοηθούσε κι εμένα.

56
00:02:34,125 --> 00:02:35,934
Τώρα, για πολλούς ανθρώπους,

57
00:02:35,958 --> 00:02:40,434
ακούγεται τρομακτική ιδέα
το να μιλάς για όλα αυτά τα θέματα

58
00:02:40,458 --> 00:02:43,351
τόσο δημόσια και τόσο ανοιχτά 
στο διαδίκτυο.

59
00:02:43,375 --> 00:02:48,184
Νιώθω ότι πολλοί άνθρωποι νομίζουν
ότι είναι κάτι μεγάλο, τρομακτικό,

60
00:02:48,208 --> 00:02:52,105
το να είσαι διαδικτυακά ενεργός, αν δεν
είσαι ήδη τέλεια και πλήρως διαμορφωμένος.

61
00:02:52,105 --> 00:02:55,202
Αλλά νομίζω ότι το διαδίκτυο είναι
πραγματικά ένας σπουδαίος τόπος

62
00:02:55,202 --> 00:02:56,072
για να μην ξέρεις,

63
00:02:56,072 --> 00:02:59,768
και νομίζω μπορούμε αυτό
να το χειριστούμε με ενθουσιασμό,

64
00:02:59,792 --> 00:03:04,393
επειδή για μένα υπάρχει κάτι σημαντικό
στο να μοιράζεσαι τις ατέλειες σου

65
00:03:04,417 --> 00:03:07,559
και τις ανασφάλειές σου
και τα τρωτά σου σημεία

66
00:03:07,583 --> 00:03:08,875
με άλλους ανθρώπους.

67
00:03:10,083 --> 00:03:11,851
(Γέλια)

68
00:03:11,875 --> 00:03:15,434
Τώρα, κάποιος μοιράζεται
ότι νιώθει λυπημένος ή φοβισμένος

69
00:03:15,458 --> 00:03:17,143
ή μόνος, για παράδειγμα,

70
00:03:17,167 --> 00:03:19,309
πραγματικά με κάνει
να νιώθω λιγότερο μόνος,

71
00:03:19,333 --> 00:03:22,434
όχι με το να ξεφορτώνεται τη μοναξιά μου

72
00:03:22,458 --> 00:03:24,893
αλλά με το να μου δείχνει 
ότι δεν είμαι μόνος

73
00:03:24,917 --> 00:03:26,309
στο να νιώθω μοναξιά.

74
00:03:26,333 --> 00:03:28,059
Και ως συγγραφέας και καλλιτέχνης,

75
00:03:28,083 --> 00:03:31,726
νοιάζομαι πάρα πολύ στο να κάνω
αυτή την άνεση του να είσαι τρωτός

76
00:03:31,750 --> 00:03:34,860
ένα κοινό πράγμα, κάτι που μπορούμε
να μοιραζόμαστε μεταξύ μας.

77
00:03:34,860 --> 00:03:37,518
Είμαι ενθουσιασμένος
με την εξωτερίκευση του εσωτερικού,

78
00:03:37,542 --> 00:03:42,200
με το να παίρνω αυτά τα αόρατα προσωπικά
συναισθήματα για τα οποία δεν έχω λέξεις,

79
00:03:42,200 --> 00:03:44,382
να τα κρατώ στο φως, να τους δίνω λέξεις,

80
00:03:44,382 --> 00:03:46,438
και να τα μοιράζομαι με άλλους ανθρώπους

81
00:03:46,438 --> 00:03:49,437
ελπίζοντας ότι μπορεί να τους βοηθήσει
κι αυτούς να βρουν λέξεις

82
00:03:49,437 --> 00:03:51,057
για να βρουν τα συναισθήματα τους.

83
00:03:51,057 --> 00:03:53,293
Τώρα, ξέρω ότι αυτό
ακούγεται σαν κάτι σημαντικό

84
00:03:53,293 --> 00:03:55,822
αλλά τελικά με ενδιαφέρει
να βάζω όλα αυτά τα πράγματα

85
00:03:55,822 --> 00:03:57,503
σε μικρά, προσιτά πακέτα,

86
00:03:57,503 --> 00:04:00,570
διότι όταν μπορούμε να τα κρύψουμε
σ' αυτά τα πιο μικρά κομμάτια,

87
00:04:00,570 --> 00:04:03,134
νομίζω είναι πιο προσεγγίσιμα,
είναι πιο ευχάριστα.

88
00:04:03,134 --> 00:04:06,617
Μπορούν ευκολότερα να μας βοηθήσουν
να δούμε την κοινή ανθρωπιά μας.

89
00:04:06,617 --> 00:04:09,359
Μερικές φορές αυτό παίρνει
τη μορφή μιας μικρής ιστορίας,

90
00:04:09,359 --> 00:04:12,907
Μερικές φορές τη μορφή ενός χαριτωμένου
βιβλίου με εικόνες, για παράδειγμα.

91
00:04:12,917 --> 00:04:14,588
Και μερικές φορές παίρνει τη μορφή

92
00:04:14,588 --> 00:04:17,017
ενός ανόητου αστείου 
που θα ρίξω στο διαδίκτυο.

93
00:04:17,041 --> 00:04:20,717
Για παράδειγμα, πριν μερικούς μήνες,
δημοσίευσα αυτή την ιδέα για μια εφαρμογή

94
00:04:20,717 --> 00:04:22,320
για μια υπηρεσία περιπάτου σκύλου

95
00:04:22,320 --> 00:04:26,009
όπου ένα σκυλί εμφανίζεται στη πόρτα σας
και πρέπει να βγείτε έξω από το σπίτι

96
00:04:26,009 --> 00:04:27,101
και να πάτε μια βόλτα.

97
00:04:27,125 --> 00:04:29,000
(Γέλια)

98
00:04:30,253 --> 00:04:32,656
Αν υπάρχουν προγραμματιστές 
εφαρμογών στο κοινό,

99
00:04:32,656 --> 00:04:34,375
παρακαλώ βρείτε με μετά την ομιλία.

100
00:04:34,375 --> 00:04:38,100
Ή, θα ήθελα να μοιραστώ κάθε φορά που
αγχώνομαι όταν στέλνω ηλεκτρονικό μήνυμα.

101
00:04:38,130 --> 00:04:40,844
Όταν υπογράφω τα ηλεκτρονικά μου
μηνύματα «Τα καλύτερα,»

102
00:04:40,844 --> 00:04:43,539
είναι συντομογραφία για το 
«Προσπαθώ για το καλύτερο»,

103
00:04:43,539 --> 00:04:45,854
συντομογραφία για το 
«Σε παρακαλώ μη με μισείς,

104
00:04:45,854 --> 00:04:47,604
υπόσχομαι προσπαθώ για το καλύτερο!»

105
00:04:47,604 --> 00:04:49,720
Ή η απάντηση μου
στο κλασικό σπάσιμο πάγου,

106
00:04:49,720 --> 00:04:52,979
αν μπορούσα να δειπνήσω με οποιοδήποτε,
νεκρό ή ζωντανό, θα το έκανα.

107
00:04:52,979 --> 00:04:54,323
Είμαι πολύ μοναχικός.

108
00:04:54,323 --> 00:04:56,592
(Γέλια)

109
00:04:57,690 --> 00:05:01,557
Και βρίσκω ότι όταν δημοσιεύω
πράγματα σαν αυτό διαδικτυακά,

110
00:05:01,557 --> 00:05:03,105
η αντίδραση είναι πολύ παρόμοια.

111
00:05:03,105 --> 00:05:04,976
Άνθρωποι συναντιούνται για να γελάσουν,

112
00:05:04,976 --> 00:05:06,599
να μετέχουν σ' αυτό το συναίσθημα,

113
00:05:06,599 --> 00:05:08,434
και μετά να το ξοδέψουν τόσο γρήγορα.

114
00:05:08,458 --> 00:05:10,018
(Γέλια)

115
00:05:10,042 --> 00:05:13,000
Ναι, και να με αφήνουν μόνο ξανά.

116
00:05:14,140 --> 00:05:16,975
Αλλά νομίζω ότι μερικές φορές
αυτές οι μικρές συνάξεις

117
00:05:16,975 --> 00:05:18,425
μπορούν να έχουν αρκετό νόημα.

118
00:05:18,425 --> 00:05:21,278
Για παράδειγμα, όταν αποφοίτησα
από την σχολή αρχιτεκτονικής

119
00:05:21,278 --> 00:05:22,718
και μετακόμισα στο Κέιμπριτζ,

120
00:05:22,718 --> 00:05:24,018
δημοσίευσα αυτή την ερώτηση

121
00:05:24,042 --> 00:05:26,421
«Με πόσους ανθρώπους
στη ζωή σου έχεις ήδη κάνει

122
00:05:26,435 --> 00:05:27,870
την τελευταία σου συζήτηση;»

123
00:05:28,868 --> 00:05:32,132
Και αναρωτιόμουν για
τους φίλους μου που είχαν μετακομίσει

124
00:05:32,132 --> 00:05:34,757
σε διαφορετικές πόλεις
ακόμη και σε διαφορετικές χώρες,

125
00:05:34,757 --> 00:05:37,680
και πόσο δύσκολο θα ήταν για μένα 
να κρατήσω επαφή μαζί τους.

126
00:05:37,680 --> 00:05:41,436
Αλλά άλλοι άνθρωποι ξεκίνησαν να απαντούν
και να μοιράζονται τις εμπειρίες τους.

127
00:05:41,436 --> 00:05:44,193
Κάποιος μίλησε για ένα μέλος
οικογένειας που είχαν ξεκόψει.

128
00:05:44,193 --> 00:05:47,059
Κάποιος μίλησε για έναν αγαπημένο 
που είχε φύγει από τη ζωή

129
00:05:47,083 --> 00:05:48,508
γρήγορα και απρόσμενα.

130
00:05:48,508 --> 00:05:51,143
Κάποιος άλλος μίλησε 
για τους φίλους του από το σχολείο

131
00:05:51,167 --> 00:05:52,851
που είχαν επίσης φύγει μακριά.

132
00:05:52,875 --> 00:05:55,601
Αλλά τότε κάτι πολύ ωραίο 
ξεκίνησε να γίνεται.

133
00:05:55,625 --> 00:05:59,473
Αντί απλώς να απαντούν σ' εμένα,
ξεκίνησαν να απαντούν ο ένας στον άλλο,

134
00:05:59,473 --> 00:06:02,867
και ξεκίνησαν να μιλούν μεταξύ τους
και να μοιράζονται τις εμπειρίες τους

135
00:06:02,867 --> 00:06:04,389
και να παρηγορούνται μεταξύ τους

136
00:06:04,389 --> 00:06:07,808
και να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο
να έρθουν σε επαφή με εκείνο τον φίλο

137
00:06:07,808 --> 00:06:09,101
που είχαν καιρό να μιλήσουν

138
00:06:09,125 --> 00:06:11,726
ή με εκείνο το μέλος της οικογένειας
που είχαν ξεκόψει.

139
00:06:11,750 --> 00:06:16,518
Και σταδιακά, είχαμε αυτή 
την πολύ μικρή μικροκοινότητα.

140
00:06:16,542 --> 00:06:19,018
Ήταν σαν αυτή η ομάδα 
υποστήριξης να σχηματίστηκε

141
00:06:19,042 --> 00:06:21,643
από όλα τα είδη ανθρώπων μαζί.

142
00:06:21,667 --> 00:06:24,252
Και νομίζω ότι κάθε φορά 
που δημοσιεύουμε διαδικτυάκα,

143
00:06:24,252 --> 00:06:26,824
κάθε φορά που το κάνουμε αυτό, 
υπάρχει μια πιθανότητα

144
00:06:26,824 --> 00:06:29,721
αυτές οι μικρές μικροκοινότητες
να μπορούν να δημιουργηθούν.

145
00:06:29,721 --> 00:06:33,043
Υπάρχει μια πιθανότητα όλα
τα είδη διαφορετικών πλασμάτων

146
00:06:33,043 --> 00:06:35,101
να μπορούν να έρθουν και να ενωθούν μαζί.

147
00:06:35,125 --> 00:06:37,633
Και μερικές φορές, μέσα από
τη βρωμιά του διαδικτύου,

148
00:06:37,633 --> 00:06:39,735
καταλήγεις να βρίσκεις ένα οικείο πνεύμα.

149
00:06:41,333 --> 00:06:44,351
Κάποτε αυτό είναι 
στο διάβασμα των απαντήσεων

150
00:06:44,375 --> 00:06:47,851
και των σχολίων και στο να βρίσκεις
μια απάντηση που είναι ιδιαίτερα καλή

151
00:06:47,875 --> 00:06:49,559
ή βαθιά ή αστεία.

152
00:06:49,583 --> 00:06:55,176
Κάποτε είναι στο να ακολουθήσετε κάποιον
και στο να βλέπετε ότι σας ακολουθεί ήδη.

153
00:06:55,250 --> 00:06:58,728
Και κάποτε είναι στο να βλέπετε κάποιον
που γνωρίζετε στην πραγματικότητα

154
00:06:58,728 --> 00:07:01,726
και βλέποντας τα πράγματα που γράφετε
και τα πράγματα που γράφει

155
00:07:01,750 --> 00:07:05,059
αντιλαμβάνεστε ότι μοιράζεστε 
τόσα πολλά κοινά ενδιαφέροντα,

156
00:07:05,083 --> 00:07:07,268
και αυτό τον/την φέρνει
πιο κοντά σε εσένα.

157
00:07:07,292 --> 00:07:09,476
Κάποτε, αν είσαι τυχερός,

158
00:07:09,500 --> 00:07:11,458
γνωρίζεις ένα άλλο εξωγήινο.

159
00:07:12,514 --> 00:07:15,145
[όταν δύο εξωγήινοι συναντιούνται
σ' ένα παράξενο μέρος,

160
00:07:15,145 --> 00:07:16,940
μοιάζει λίγο περισσότερο σαν σπίτι]

161
00:07:16,940 --> 00:07:19,184
Αλλά ανησυχώ, επίσης,
επειδή όπως όλοι ξέρουμε,

162
00:07:19,208 --> 00:07:22,226
το διαδίκτυο κατά κύριο λόγο
δεν μοιάζει έτσι.

163
00:07:22,250 --> 00:07:23,976
Όλοι ξέρουμε ότι κατά κύριο λόγο,

164
00:07:24,000 --> 00:07:27,684
το διαδίκτυο μοιάζει με ένα μέρος
όπου παρεξηγούμε ο ένας τον άλλο,

165
00:07:27,708 --> 00:07:31,500
όπου συγκρουόμαστε ο ένας με τον άλλο,

166
00:07:32,583 --> 00:07:37,851
όπου υπάρχουν όλα τα είδη σύγχυσης
και τσιριχτών και κραυγών και φωνών,

167
00:07:37,875 --> 00:07:40,184
και είναι σαν να υπάρχει
πάρα πολύ απ' όλα.

168
00:07:40,208 --> 00:07:41,559
Μοιάζει με χάος,

169
00:07:41,583 --> 00:07:45,809
και δεν γνωρίζω πώς να διαχωρίσω 
τα κακά μέρη από τα καλά,

170
00:07:45,833 --> 00:07:47,763
επειδή όπως ξέρουμε και όπως έχουμε δει,

171
00:07:47,763 --> 00:07:51,417
τα κακά μέρη μπορούν πραγματικά, αλήθεια
να μας πληγώσουν.

172
00:07:52,417 --> 00:07:55,680
Μου φαίνεται ότι οι πλατφόρμες
που χρησιμοποιούμε για να κατοικήσουμε

173
00:07:55,680 --> 00:07:57,590
σ' αυτούς τους διαδικτυακούς χώρους

174
00:07:57,590 --> 00:07:59,885
έχουν σχεδιαστεί εκούσια ή ακούσια

175
00:07:59,885 --> 00:08:02,337
για να επιτρέπουν 
την κακοποίηση και την κατάχρηση,

176
00:08:02,337 --> 00:08:03,917
να διαδίδουν την παραπληροφόρηση,

177
00:08:03,917 --> 00:08:07,601
να επιτρέπουν το λόγο έχθρας και μίσους
και τη βία που τον ακολουθεί,

178
00:08:07,625 --> 00:08:10,126
και φαίνεται ότι καμιά
από τις παρόντες πλατφόρμες

179
00:08:10,126 --> 00:08:12,653
δεν κάνει αρκετά
για να το θίξει και να το λύσει αυτό.

180
00:08:12,792 --> 00:08:16,476
Αλλά ακόμη, και ίσως μάλλον δυστυχώς,

181
00:08:16,500 --> 00:08:19,357
είμαι ακόμη στραμμένος σ' αυτούς 
τους διαδικτυακούς χώρους,

182
00:08:19,357 --> 00:08:20,447
όπως πολλοί άλλοι,

183
00:08:20,447 --> 00:08:24,434
επειδή κάποιες φορές απλώς φαίνεται
ότι εκεί βρίσκονται όλοι οι ανθρώποι.

184
00:08:24,458 --> 00:08:28,408
Και νιώθω ανόητος και χαζός μερικές φορές

185
00:08:28,417 --> 00:08:33,308
όταν δίνω αξία σ' αυτές τις μικρές στιγμές
ανθρώπινης σύνδεσης σε τέτοιους καιρούς.

186
00:08:33,332 --> 00:08:35,643
Αλλά πάντα λειτουργούσα μ' αυτή την ιδέα

187
00:08:35,667 --> 00:08:40,402
ότι αυτές οι μικρές στιγμές ανθρωπιάς
δεν είναι περιττές.

188
00:08:40,402 --> 00:08:42,355
Δεν είναι ούτε υποχωρήσεις από τον κόσμο,

189
00:08:42,355 --> 00:08:45,516
αλλά αντιθέτως είναι οι λόγοι 
που ερχόμαστε σ' αυτούς τους χώρους.

190
00:08:45,516 --> 00:08:48,667
Είναι σημαντικές και ζωτικές
και επιβεβαιώνουν και μας δίνουν ζωή.

191
00:08:50,333 --> 00:08:53,143
Και είναι αυτά τα πολύ μικρά,
προσωρινά καταφύγια

192
00:08:53,167 --> 00:08:55,875
που μας δείχνουν ότι δεν είμαστε
τόσο μόνοι όσο νομίζουμε.

193
00:08:57,442 --> 00:09:00,601
Και έτσι ναι, παρά το ότι η ζωή είναι κακή
και όλοι είναι λυπημένοι

194
00:09:00,625 --> 00:09:03,085
και μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε --

195
00:09:03,085 --> 00:09:05,328
[κοίτα. η ζωή είναι κακή. 
όλοι είναι λυπημένοι

196
00:09:05,328 --> 00:09:08,351
Όλοι θα πεθάνουμε, αλλά ήδη αγόρασα
αυτό το φουσκωτό κάστρο

197
00:09:08,375 --> 00:09:10,349
λοιπόν θα βγάλεις τα παπούτσια σου ή όχι]

198
00:09:10,349 --> 00:09:14,893
Νομίζω ότι το μεταφορικά 
φουσκωτό κάστρο σ' αυτή την περίπτωση

199
00:09:14,917 --> 00:09:19,792
είναι αλήθεια οι σχέσεις μας
και οι συνδέσεις μας με άλλους ανθρώπους.

200
00:09:22,542 --> 00:09:23,851
Και έτσι μια νύχτα,

201
00:09:23,875 --> 00:09:26,976
όταν ένιωθα ιδιαίτερα λυπημένος
και απελπισμένος για τον κόσμο,

202
00:09:27,000 --> 00:09:29,184
φώναξα στο κενό,

203
00:09:29,208 --> 00:09:30,518
στο μοναχικό σκοτάδι.

204
00:09:30,542 --> 00:09:33,858
Είπα, «Σ' αυτό το σημείο, το να συνδέεσαι
στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

205
00:09:33,878 --> 00:09:36,804
μοιάζει με το να κρατάς το χέρι κάποιου
στο τέλος του κόσμου».

206
00:09:36,804 --> 00:09:39,184
Και τότε, αντί το κενό να ανταποκριθεί,

207
00:09:39,208 --> 00:09:41,851
ήταν άνθρωποι που εμφανίστηκαν,

208
00:09:41,875 --> 00:09:45,559
που άρχισαν να μου απαντούν και 
που άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους,

209
00:09:45,583 --> 00:09:48,809
και σιγά σιγά αυτή η πολύ μικρή
κοινότητα δημιουργήθηκε.

210
00:09:48,833 --> 00:09:50,958
Όλοι ήρθαν μαζί να κρατήσουν χέρια.

211
00:09:51,875 --> 00:09:56,059
Και σ' αυτούς τους επικίνδυνους
και αβέβαιους καιρούς,

212
00:09:56,083 --> 00:09:58,184
εν μέσω όλων αυτών,

213
00:09:58,208 --> 00:10:02,601
νομίζω ότι αυτό που έχουμε 
να στηριχτούμε είναι άλλοι ανθρώποι.

214
00:10:02,625 --> 00:10:07,059
Και ξέρω ότι είναι ένα κάτι μικρό
φτιαγμένο από μικρές στιγμές,

215
00:10:07,083 --> 00:10:10,518
αλλά νομίζω ότι είναι
μια πολύ πολύ μικρή δόση φωτός

216
00:10:10,542 --> 00:10:12,351
σε όλο το σκοτάδι.

217
00:10:12,375 --> 00:10:13,643
Σας ευχαριστώ.

218
00:10:13,667 --> 00:10:18,184
(Χειροκρότημα)

219
00:10:18,208 --> 00:10:19,476
Σας ευχαριστώ.

220
00:10:19,500 --> 00:10:23,375
(Χειροκρότημα)