AKAIRO
Laŭ japanaj fabeloj
Kompatinda knabo...
Jam unu jaron li peze malsanas,
Kaj neniu povas hepli lin.
Patro de la knabo,
tre riĉa kaj nobela homo,
Alvokis famajn kuracistojn,
sorĉistojn kaj resanigistojn,
Sed neniu povis kuraci
lian ununuran filon.
Ĉu restas plu rimedoj?
Povas esti, la armilo
de la prapatroj helpos?..
Kiu helpos la infanon?..
Mi nomiĝas Hanasaka.
Saluton, majstro Hanasaka.
Vi elektis ruĝan koloron — bonege.
Tio estas koloro de sano kaj forto.
Vi baldaŭ resaniĝos.
Kaj nun — rigardu.
Hundeto.
Kion vi faras, majstro Hanasaka?
Kaj nun — jen kiu rezultiĝis.
Mi nomos vin Akairo.
Jen plu da ludiloj.
Ĉiuj ili estas viaj, etulo.
Dankon.
Kaj morgaŭ?
Ĉu vi venos morgaŭ,
majstro Hanasaka?
Nepre.
Nepre.
Akairo.
Akairo...
Amiko...
Kie do estas kuracilo?
Kaj la patro ordonis atingi Hanasaka
kaj ekzekuti lin sen kompato.
— Ĉu vi volas trovi majstron Hanasaka?
— Jes.
— Do leviĝu kaj ni iru!
— Mi ne povas iri.
Mi malsanas.
Vi povas iri. Vi jam sanas!
Kaj ili por ĉiam
foriris el ĉi tiu domo —
La knabo kaj papera Akairo.
Majstro Hanasaka!
Majstro Hanasaka?
Akairo. Akairo.
Amiko...
Pardonu min, Akairo,
se io rezultiĝos mise.
FINO