1 00:00:00,000 --> 00:00:02,170 สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ กลับมาอีกครั้งนะคะ 2 00:00:02,170 --> 00:00:03,880 ในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา 3 00:00:04,120 --> 00:00:08,560 บทละครเรื่องรามเกียรติ์ฉบับพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช 4 00:00:08,560 --> 00:00:10,400 เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ 5 00:00:10,400 --> 00:00:12,940 เห็นชื่อตอนด้านล่างมะ งงกันไหมทุกคน 6 00:00:12,940 --> 00:00:16,095 เชื่อว่าหลายคนเห็นแล้ว คงแบบ เหอะ อะไร นี่คืออะไร ทำไมพระลักษมณ์ 7 00:00:16,100 --> 00:00:19,200 กับหนุมาน ถึงมาตีกันได้ สองคนนี้มันอยู่ฝ่ายเดียวกันไม่ใช่เหรอ 8 00:00:19,200 --> 00:00:22,160 แล้วที่สำคัญนะ พระลักษมณ์ เป็นน้องของพระราม 9 00:00:22,160 --> 00:00:25,600 หนุมานเคารพพระราม หนุมานเคารพพระลักษมณ์ เอ้า แล้วตีกันได้ยังไงนะคะ 10 00:00:25,800 --> 00:00:29,780 ก็ต้องบอกว่า มีค่ะ ตอนนี้มีจริงๆ นะคะ วิวไม่ได้แต่งขึ้นเองนะ 11 00:00:29,780 --> 00:00:32,620 ดังนั้นนะคะ วิวไม่ต้องเกริ่นอะไรเยอะหรอก ไปฟังกันเลยดีกว่า 12 00:00:32,620 --> 00:00:34,020 แต่! ก่อนอื่นนะคะ 13 00:00:34,020 --> 00:00:36,140 อย่าลืมกดติดตามวิวครบทุกช่องทางค่ะ 14 00:00:36,200 --> 00:00:38,360 เพราะว่า แต่ละช่องทางนี่ก็เนื้อหาไม่เหมือนกันนะคะ 15 00:00:38,440 --> 00:00:42,060 จะได้ไม่พลาดคลิปวิดีโอสนุก ๆ แล้วก็ข่าวสารดี ๆ จากช่อง Point of View ค่ะ 16 00:00:42,100 --> 00:00:45,620 สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันหรือยังคะ 17 00:00:45,620 --> 00:00:47,680 ถ้าพร้อมกันแล้วก็ ไปฟังกันเลยค่ะ 18 00:00:49,840 --> 00:00:50,840 รามเกียรติ์ EP.87 by Point of View 19 00:00:51,300 --> 00:00:54,600 จริง ๆ เนี่ย ถ้าใครดูมาอย่างต่อเนื่องนะคะ น่าจะไม่งงเท่าไหร่หรอก 20 00:00:54,740 --> 00:00:56,640 ว่าหนุมานไปสู้กับพระลักษมณ์ ได้ยังไง 21 00:00:56,720 --> 00:01:00,240 เพราะในตอนที่แล้วนะคะ ตามแผนของหนุมาน เพื่อที่จะไปโขมยหัวใจทศกัณฐ์ เนี่ย 22 00:01:00,240 --> 00:01:03,215 หนุมานได้เดินทางเข้าไปในกรุงลงกาค่ะ 23 00:01:03,220 --> 00:01:06,000 และเข้าไปฝากเนื้อฝากตัวกับทศกัณฐ์นะคะ 24 00:01:06,000 --> 00:01:09,175 ขอเป็นทหารของทศกัณฐ์ค่ะ ดังนั้นตอนนี้ทศกัณฐ์เนี่ย 25 00:01:09,175 --> 00:01:11,955 ไม่ได้รับแค่หนุมานเข้าเป็นทหารนะคะ แต่ถึงขั้น 26 00:01:11,955 --> 00:01:14,945 รับเป็นลูกบุญธรรมเลยทีเดียว ให้อยู่ในตำแหน่งเดียวกับ อินทรชิต 27 00:01:14,945 --> 00:01:18,065 เพราะว่าทศกัณฐ์เป็นคนที่เห็นคุณค่าของคนโนะ 28 00:01:18,065 --> 00:01:21,600 เห็นว่า เฮ้ย มีความสามารถอะไรต่าง ๆ เขาอยากมาทำงานกับเราก็ไห้มาค่ะ 29 00:01:21,600 --> 00:01:26,060 ดังนั้นนะคะ หลังจากที่หนุมานได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจจากทศกัณฐ์เรียบร้อยแล้ว 30 00:01:26,220 --> 00:01:29,200 รวมถึงอ้างนั่นอ้างนี่ เพื่อที่จะไม่ไหว้ทศกัณฐ์แล้วเนี่ย 31 00:01:29,260 --> 00:01:31,060 ทศกัณฐ์ก็หันมาถามหนุมานว่า 32 00:01:31,060 --> 00:01:35,000 เอาล่ะลูกรัก ตอนนีเมืองของเรากำลังมีศึกสงครามอยู่ เจ้าก็รู้ดี 33 00:01:35,100 --> 00:01:36,820 เจ้าจะทำอะไร ให้พ่อได้บ้าง 34 00:01:36,900 --> 00:01:41,700 ดังนั้นนะคะ หนุมานก็เลยเสนอทศกัณฐ์ค่ะ บอกว่า เรื่องศึกแค่เนี้ย เรื่องประติ๋วนะคะ 35 00:01:41,700 --> 00:01:44,580 กะไอ้แค่มนุษย์สองคน เดี๋ยว ข้า.. หนุมานนี่แหละ 36 00:01:44,580 --> 00:01:46,760 จะออกไปจัดการกับพวกมนุษย์พวกนั้นให้ 37 00:01:46,800 --> 00:01:49,220 ข้าจะยกทัพออกไปนะ ไปบดขยี้มันให้เละ 38 00:01:49,380 --> 00:01:52,795 และมนุษย์ราม ลักษมณ์ ทั้งสองคนเนี่ย ข้าจะจับมาถวายท่านเอง 39 00:01:52,800 --> 00:01:55,120 ทศกัณฐ์ได้ยินอย่างนั้นนะคะ ดีใจมากค่ะ 40 00:01:55,160 --> 00:01:57,920 สั่งให้ทหารของตัวเองเนี่ย จัดทัพใหญ่โตเลยนะคะ 41 00:01:58,040 --> 00:02:00,740 แล้วก็ให้โลทันเนี่ยออกทัพไปกับหนุมานด้วยค่ะ 42 00:02:00,940 --> 00:02:03,600 โดยที่ทศกัณฐ์เนี่ยนะคะกำชับเสนาบดีของตัวเองเลยค่ะ บอกว่า 43 00:02:03,700 --> 00:02:07,835 "เจ้าฟังให้ดีนะนี่หนุมานลูกรักของข้ากำลังจะออกไปรบ" 44 00:02:07,840 --> 00:02:10,120 "ดูแลให้ดี อย่าให้ลูกข้าเป็นอะไรเด็ดขาด " 45 00:02:10,260 --> 00:02:13,615 "ถ้าลูกข้าเป็นอะไรขึ้นมานะ เจ้าเนี่ยไม่รอดแน่ๆ" 46 00:02:13,620 --> 00:02:16,040 อู้หู ลูกรักขึ้นมาทันทีเลยนะคะ 47 00:02:16,040 --> 00:02:19,015 นอกจากทศกัณฐ์จะเรียกหนุมานว่าลูกรักแล้วนะคะ 48 00:02:19,015 --> 00:02:21,815 เท่านั้นยังไม่พอ ทศกัณฐ์ยังหันมาบอกหนุมานอีก บอกว่า 49 00:02:21,815 --> 00:02:24,775 "ลูกรัก ลูกออกไปเนี่ย มันดูไม่ค่อยมีอาวุธอะไรเท่าไหร่" 50 00:02:24,775 --> 00:02:27,925 "พ่อขอมอบศรของพ่อ ให้ลูกเอาไปใช้เลย" 51 00:02:27,980 --> 00:02:32,900 น่ะ! ทศกัณฐ์มอบลูกศรของตัวเองให้หนุมานยืมไปใช้ด้วยนะคะ ลูกรักขนาดไหนคิดดู 52 00:02:33,000 --> 00:02:36,855 คือ..ทั้งสั่งให้ดูแลให้ดี ทั้งมอบอาวุธให้ อื้อหือ 53 00:02:36,855 --> 00:02:40,085 ขนาดที่ว่า ตอนอินทรชิตออกไปรบ ทศกัณฐ์ยังไม่สั่งขนาดนี้เลยนะ 54 00:02:40,085 --> 00:02:43,075 เรียกได้ว่า ทศกัณฐ์นี่ รักหนุมานมาก ๆ เลยนะคะ 55 00:02:43,075 --> 00:02:46,115 อย่างไรก็ตามค่ะ หนุมานจัดทัพแล้วก็ 56 00:02:46,115 --> 00:02:48,705 ยกออกไป ไปตั้งอยู่ริมป่าค่ะ 57 00:02:48,705 --> 00:02:51,755 ตัดภาพมาที่ฝ่ายพระราม แน่นอนพระรามก็เหมือนทุกวันค่ะ 58 00:02:51,760 --> 00:02:55,800 ตื่นเช้ามาพร้อมกับ เสียงนกร้อง จิ้งหรีดเรไร อะไรต่างๆ 59 00:02:55,800 --> 00:02:58,080 เหมือนกับ สโนไวท์ที่เพิ่งตื่นนอนนะคะ 60 00:02:58,080 --> 00:02:59,800 ตื่นนอนขึ้นมา ก็อาบน้ำแต่งตัว 61 00:02:59,800 --> 00:03:01,720 แล้วก็ออกมาที่ประชุมทัพค่ะ 62 00:03:01,780 --> 00:03:04,800 ได้ยินเสียงโห่ร้องมาแล้ว เหมือนปกติ ก็ถามพิเภกว่า 63 00:03:04,840 --> 00:03:07,760 "พิเภกวันนี้ใครยกทัพออกมาเหรอ" 64 00:03:07,760 --> 00:03:09,120 "เราต้องส่งใครออกไปรับดี" 65 00:03:09,120 --> 00:03:12,680 ซึ่งพิเภกนะคะ ผู้ปกติเนี่ยฟันธงได้ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ 66 00:03:12,740 --> 00:03:16,895 เรียกได้ว่าดูดวงได้แม่นมาก ๆ วันนี้เกิดทำหน้างงขึ้นมา ประมาณว่า 67 00:03:16,900 --> 00:03:18,540 เอ... นี่มันแปลกมากเลยนะ 68 00:03:18,640 --> 00:03:22,860 คือข้าเนี่ยจับยามสามตา คำนวณก็แล้ว เอากระดานชนวนมาขีดนั่นขีดนี่ 69 00:03:22,860 --> 00:03:25,600 ส่องดูก็แล้ว นู่นนี่นั่นแล้ว คือ 70 00:03:25,600 --> 00:03:28,860 กองทัพมันก็เป็นกองทัพยักษ์ปกติ แต่ว่า 71 00:03:28,860 --> 00:03:31,780 คนหัวหน้ามันเนี่ย มันดูยังไงมันก็ไม่ใช่ยักษ์ 72 00:03:31,780 --> 00:03:33,440 คือมันไม่ใช่ญาติข้าแน่นอนอะ 73 00:03:33,440 --> 00:03:38,220 ข้าจับยามสามตาแล้วมันไม่ใช่ญาติข้า มันไม่ใช่พี่น้องของข้า มันไม่ใช่หลานข้า 74 00:03:38,220 --> 00:03:40,160 เพื่อนทศกัณฐ์อะไรก็ไม่ใช่ 75 00:03:40,160 --> 00:03:43,660 แถมดู ๆ ไปเนี่ยนะ เผลอๆ จะเป็น ข้ารับใช้ท่านด้วยซ้ำ 76 00:03:43,740 --> 00:03:45,540 งงมากเลยเนี่ย คือดูแล้วไม่รู้เรื่องเลย 77 00:03:45,540 --> 00:03:48,520 พร้อมกับกระพริบตาสองปริ๊บใส่พระราม "ปริ๊บ ปริ๊บ" นะคะ 78 00:03:48,600 --> 00:03:51,000 ซึ่งพระรามเห็นแบบนั้นนะคะก็คิดได้ประมาณว่า 79 00:03:51,120 --> 00:03:56,060 'โห วันก่อนหนุมานเนี่ยออกไปที่เมืองยักษ์ แล้วก็บอกไว้ว่าจะทำอุบายอะไรต่าง ๆ' 80 00:03:56,060 --> 00:03:58,820 ' เอ้อ.. สงสัยเป็นหนุมานนี่แหละ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร' 81 00:03:58,820 --> 00:04:00,340 'ส่งพระลักษมณ์ออกไปแล้วกัน' 82 00:04:00,480 --> 00:04:03,640 พระรามก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาค่ะ แต่หันไปบอกพระลักษมณ์บอกว่า 83 00:04:03,700 --> 00:04:07,940 "อะ เจ้าลักษมณ์ วันนี้ข้าไม่รู้ว่าใครยกออกมา เจ้ายกออกไปดูลาดเลาก่อนแล้วกัน" 84 00:04:07,940 --> 00:04:10,055 "แล้วไปถึงเนี่ยนะ ก็ไปดูกำลังเขา " 85 00:04:10,060 --> 00:04:13,680 "ถ้าสมมุติว่ารบแล้วรู้สึกว่าชนะไม่ได้ ก็ตั้งทัพรอนะ" 86 00:04:13,680 --> 00:04:16,820 "รอพี่ออกไปช่วย อย่าเพิ่งทำอะไรหุนหัน เข้าใจไหมพระลักษมณ์" 87 00:04:16,980 --> 00:04:22,020 พระลักษมณ์นะคะ ได้ยินอย่างนั้นก็จัดท้งจัดทัพแล้วก็ยกทัพออกไป ไปตั้งอยู่ที่ริมสนามรบค่ะ 88 00:04:22,020 --> 00:04:26,140 ฝั่งหนุมานเห็นพระลักษมณ์ยกทัพออกมาก็หันไปถามเสนาบดีค่ะ ประมาณว่า 89 00:04:26,260 --> 00:04:29,220 "อะ ไหนเสนาบดีคราวที่แล้วตอนอินทรชิตออกมารบเนี่ย" 90 00:04:29,260 --> 00:04:32,160 "เขาใช้แผนการอะไรบอกข้าซิ ข้าจะได้รู้" 91 00:04:32,200 --> 00:04:36,335 "เขาสั่งกองทัพทั้งกองทัพบุกออกไปหมดเลย หรือเขาสั่งแค่กองหน้าบุกก่อน" 92 00:04:36,340 --> 00:04:39,260 "แล้วก็ค่อยบุกตามไป ไหนเล่าให้ข้าฟังซิ" 93 00:04:39,260 --> 00:04:40,960 ซึ่งเหล่าเสนาบดีก็บอกว่า 94 00:04:40,960 --> 00:04:45,560 "อ๋อ ตอนที่เป็นอินทรชิตนะ ไม่ใช่อินทรชิตหรอก กองทัพยักษ์ทุกกองทำเหมือนกันหมดเลย 95 00:04:45,565 --> 00:04:48,485 "คือส่งกองหน้าบุกออกไปก่อน ไปตีกับลิง" 96 00:04:48,485 --> 00:04:51,505 "แล้วพอรู้สึกว่าจะแพ้ๆ ทัพหลวงก็ค่อยเคลื่อน" 97 00:04:51,505 --> 00:04:54,265 "แล้วจอมทัพก็เอาศรเนี่ยนะ ไปไล่ยิงเขา" 98 00:04:54,265 --> 00:04:57,355 "แล้วก็สู้ด้วยกัน ก็กองทัพยักษ์ทั้งกองก็ทำแบบนี้ นี่แหละ" 99 00:04:57,360 --> 00:05:00,100 หนุมานนะคะ หันไปบอกเสนาบดีค่ะ บอกว่า 100 00:05:00,100 --> 00:05:03,740 "โอ้โห พวกเจ้านี่มันอะไร ช่างสิ้นเปลืองเหลือเกิน แล้วยักษ์ก็ตายเป็นเบือ" 101 00:05:04,080 --> 00:05:06,160 "โอ๊ย พวกเจ้ามันไม่เก่งไง เดี๋ยวข้าจัดให้" 102 00:05:06,160 --> 00:05:11,360 "พวกเจ้ารออยู่ตรงนี้ เดี๋ยวข้าคนเดียวนี่แหละ จะออกไปจัดการกองทัพพระรามทั้งกองทัพเลย" 103 00:05:11,360 --> 00:05:14,280 "พวกเจ้าไม่ต้องกระดิกนิ้วเลย ยืนตรงนี้แหละ " นะคะ 104 00:05:14,280 --> 00:05:16,580 ว่าแล้วหนุมานเขาก็บุกเดี่ยวออกไปเลย 105 00:05:16,580 --> 00:05:18,600 ทิ้งให้กองทัพยักษ์เฮอยู่ข้างหลัง ประมาณว่าแบบ 106 00:05:18,720 --> 00:05:19,680 หนุมานสู้ ๆ 107 00:05:19,680 --> 00:05:21,660 ดีใจจังเลยไม่โดนฆ่าแล้ว 108 00:05:21,760 --> 00:05:24,660 นี่เพื่อนโดนฆ่ามากี่รอบแล้วก็ไม่รู้ 109 00:05:24,660 --> 00:05:27,840 ข้าไม่ต้องออกแรง ชิวมาก เรียกได้ว่าตอนนี้หนุมานนี่ 110 00:05:27,840 --> 00:05:30,060 แทบจะเป็นขวัญใจกองทัพยักษ์เลยทีเดียวนะคะ 111 00:05:30,060 --> 00:05:33,560 ฝั่งหนุมานค่ะบุกออกไปก็ไล่ตีตรงนั้น ไล่ตีตรงนี้ 112 00:05:33,560 --> 00:05:36,975 ฝูงลิงนะคะ เห็นหนุมานก็รู้อยู่แล้วว่าหนุมานเก่งขนาดไหน 113 00:05:36,975 --> 00:05:39,665 เรียกได้ว่าแตกกระจาย คือเห็นแค่หนุมานก็แบบ 114 00:05:39,665 --> 00:05:42,160 วิ่งหนีกระจุยกระจาย เข้าพงเข้าป่ากันไปหมดเลยค่ะ 115 00:05:42,160 --> 00:05:45,380 หนุมานก็ ตี ตี ตี ตี ตี ตี ตี ไป นะคะ จนกระทั่ง 116 00:05:45,380 --> 00:05:47,860 กะเวลาแล้วว่า เฮ้ย พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้ว 117 00:05:47,860 --> 00:05:50,500 จังหวะนั้นนะคะพระลักษมณ์ก็เห็นฝูงลิงกระจัดกระจาย 118 00:05:50,500 --> 00:05:54,280 ก็มีการให้ลิงผู้ใหญ่เนี่ย ไปไล่ต้อนฝูงลิงกลับมาจากป่าเหมือนกันนะคะ 119 00:05:54,300 --> 00:05:56,040 แต่ว่ายังไม่ทันได้ต้อนอะไรเท่าไหร่แหละ 120 00:05:56,140 --> 00:05:59,955 ตอนนั้นเนี่ย บังเอิญว่าพระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว หนุมานเล็งแล้ว 121 00:05:59,955 --> 00:06:02,685 'อ้า อีกแป๊บเดียว อีกไม่เกินสิบนาที พระอาทิตย์ตกดินแน่ๆ ' 122 00:06:02,685 --> 00:06:05,615 กรมอุตุฯ มาเองขนาดนี้ รับรองแม่นนะคะ 123 00:06:05,620 --> 00:06:08,160 หนุมานก็เลยบุกไปที่หน้ารถของพระลักษมณ์ค่ะ 124 00:06:08,160 --> 00:06:11,080 พระลักษมณ์เนี่ยเห็นหนุมานบุกเข้ามานะคะ ก็คิดในใจประมาณว่า 125 00:06:11,080 --> 00:06:14,420 'อะไรเนี่ย หนุมาน ไหนบอกว่าออกไปขโมยหัวใจ ทศกัณฐ์ไง' 126 00:06:14,420 --> 00:06:16,935 'อยู่ดี ๆ กลับมา มาอยู่บนกองทัพยักษ์ได้ยังไง' 127 00:06:16,940 --> 00:06:20,800 'เกิดอะไรขึ้น ไม่เข้าใจ ข้าไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจอย่างแรง เกิดอะไรขึ้น!' 128 00:06:20,800 --> 00:06:25,100 ปรากฏว่าจังหวะนั้นค่ะ หนุมานก็บุกมาถึงหน้ารถของพระลักษมณ์พอดี 129 00:06:25,180 --> 00:06:27,380 บุกมาถึงก็ชี้หน้าด่าพระลักษมณ์เลย 130 00:06:27,480 --> 00:06:31,540 คือหนุมานนี่บอกเลยว่าควรมอบรางวัลสุพรรณหงส์ ตีบทแตกมาก 131 00:06:31,540 --> 00:06:34,140 หรือจะให้ Academy Award ก็ควรจะได้เหมือนกันนะ 132 00:06:34,140 --> 00:06:36,320 หนุมานนะคะ ชี้หน้าด่าพระลักษมณ์ค่ะ ประมาณว่า 133 00:06:36,320 --> 00:06:39,920 "ท่านรู้ไหม ข้าเนี่ยรับใช้พวกท่านมา อาบเหงื่อต่างน้ำ" 134 00:06:40,060 --> 00:06:43,940 "มี Eventอะไร กี่รอบ มีการศึกอะไร มีภารกิจอะไร" 135 00:06:43,940 --> 00:06:46,855 "ท่านใช้ข้าหมดเลย รู้ไหมว่าข้าทำอะไรมาเยอะขนาดไหนแล้ว" 136 00:06:46,860 --> 00:06:50,220 "ท่านเนี่ย ไม่เคยให้อะไรข้าเลย ใส่ก็ใส่เสื้อเก่า ๆ" 137 00:06:50,400 --> 00:06:52,700 "เอาผ้าให้ข้า ก็เอาผ้าชุบสรงให้" 138 00:06:52,700 --> 00:06:54,220 "รางวงรางวัลไม่เคยได้ " 139 00:06:54,220 --> 00:06:58,420 "ดูซิ ข้าเนี่ยนะ ลาออกจากกองทัพท่านมาอยู่กับทศกัณฐ์ได้แค่สามวัน " 140 00:06:58,420 --> 00:07:01,520 "ดูตัวข้าตอนนี้ เห็นไหม เพชรทั้งตัว ตั้งแต่หัวจรดเท้า" 141 00:07:01,520 --> 00:07:06,200 "มีตั้งแต่มงกุฎ ชุดใหม่ สร้อยสังวาลย์ เครื่องประดับเต็มเปี่ยม" 142 00:07:06,200 --> 00:07:09,160 "เท่านั้นยังไม่พอนะ ทศกัณฐ์ให้ปราสาทข้าหนึ่งหลัง " 143 00:07:09,160 --> 00:07:11,540 "ให้ปราสาทไม่เท่าไหร่ แต่ปราสาทนี่สาวเต็มเลย" 144 00:07:11,540 --> 00:07:15,380 "ท่านนี่มันเห็นแก่ได้จริง ๆ ใช้งานข้าหนักแล้วก็ไม่เคยให้อะไรข้าเลย" 145 00:07:15,380 --> 00:07:17,340 พระลักษมณ์ได้ยินแบบนั้นนะคะ ไม่รู้ทันค่ะ 146 00:07:17,340 --> 00:07:22,060 ไม่รู้ทันอะไรเลย เพราะพระลักษมณ์ไม่รู้เรื่องด้วย จำได้ไหมว่า หนุมานไปกระซิบกับพระรามคนเดียวนะ 147 00:07:22,060 --> 00:07:24,000 พระลักษมณ์โกรธปรี๊ดขึ้นมาทันทีนะคะ ทุกคนน่าจะรู้กันดี 148 00:07:24,000 --> 00:07:28,300 คือพระลักษมณ์ค่อนข้างจะอารมณ์ร้อนอยู่แล้ว ทุกคนน่าจะรู้กันดีฟังมาตั้งแต่ตอนต้นๆ นะ 149 00:07:28,400 --> 00:07:31,680 ซึ่งที่จริงมันมีสาเหตุเบื้องหลังนะ แต่เดี๋ยวไว้วันหลัง ถ้ามีโอกาสจะเล่าให้ฟังค่ะ 150 00:07:31,740 --> 00:07:37,120 เพราะว่ามันไม่ใช่เวอร์ชั่นพระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชเล่มที่เราเล่าอยู่ตอนนี้โนะ 151 00:07:37,200 --> 00:07:40,400 อย่างไรก็ตามค่ะพระลักษมณ์โกรธปุ๊บ พระลักษมณ์ด่ากลับทันทีเลยนะคะ 152 00:07:40,400 --> 00:07:42,300 พระลักษมณ์ชี้หน้าด่าหนุมานกลับประมาณว่า 153 00:07:42,420 --> 00:07:46,680 "หนุมาน เจ้าก็รู้อยู่ว่า ข้ากับพี่ข้าเนี่ย โดนไล่ออกจากเมือง " 154 00:07:46,680 --> 00:07:49,720 "ข้า จะไปมีอะไรให้เจ้า ก็สัญญากันแล้วไงว่า" 155 00:07:49,725 --> 00:07:52,715 "ถ้ารบเสร็จเมื่อไหร่ ข้าจะยกเมืองให้เจ้าปกครองเมืองนึง " 156 00:07:52,720 --> 00:07:55,745 "แล้วตอนนั้นค่อยได้ไง แล้วมาทวงอะไรตอนนี้" 157 00:07:55,745 --> 00:07:58,680 "เจ้านี่มันเห็นแก่ได้จริง ๆ เลย ไปเข้ากับทศกัณฐ์ เหอะ" 158 00:07:58,680 --> 00:08:01,620 หนุมานนะคะ หันไปด่ากับทันทีเลยคะ่ ประมาณว่า 159 00:08:01,740 --> 00:08:03,680 "พระลักษมณ์ท่านมาบอกอย่างนี้ ไร้สาระ" 160 00:08:03,760 --> 00:08:06,360 "มีที่ไหนให้ทำงานก่อนรับค่าจ้างทีหลัง" 161 00:08:06,360 --> 00:08:10,240 "อย่างน้อยมันก็ต้องมีมัดจงมัดจำมั่งสิ ท่านไม่เคยเห็นข่าวว่าเขาโกงเงินหรือไง" 162 00:08:10,245 --> 00:08:13,525 "เกิดข้ารบๆ อยู่แล้วข้าตายไป ท่านก็ใช้งานค่าฟรีสิ" 163 00:08:13,525 --> 00:08:15,060 "เอ้อ ดูสิไม่ได้เรื่องเลย " 164 00:08:15,060 --> 00:08:20,620 "เนี่ยนะเสียดายจริง ๆ เลยที่ตอนนี้เนี่ย พระอาทิตย์กำลังตกดีแล้ว ข้าจำเป็นจะต้องเลิกทัพกลับ" 165 00:08:20,680 --> 00:08:26,720 "ถ้าสมมุติว่าพระอาทิตย์ไม่ตกดินนะ ข้าจะจับท่านเนี่ยไปให้ทศกัณฐ์วันนี้แหละ เฮอะ พวกเรากลับ" 166 00:08:26,720 --> 00:08:30,780 ว่าแล้วนะคะ หนุมานก็สั่งถอยทัพค่ะ ถอย ถอย ถอย ถอย ถอย กลับเมืองไปนะคะ 167 00:08:30,780 --> 00:08:37,320 ฝั่งพระลักษมณ์ค่ะ จะถอยทัพก็ไม่กล้าถอย กลัวว่าหนุมานเนี่ย จะใช้กลอุบายศึกต่าง ๆ นะคะ แล้วก็มาตีตลบหลัง 168 00:08:37,540 --> 00:08:43,700 ดังนั้นพระลักษมณ์นะคะ ก็เลยได้แต่ตั้งกองทัพอยู่ตรงนั้นค่ะ แล้วก็ส่งสุครีพเนี่ยกลับไปหาพระรามประมาณว่า 169 00:08:43,700 --> 00:08:46,880 "สุครีพ! หลานเจ้านี่เป็นอะไรไปแล้ว เป็นบ้าอะไรมาสู้กับข้าเนี่ย " 170 00:08:46,880 --> 00:08:49,380 "ไปบอกพระรามซิ ว่าหนุมานเป็นบ้าไปแล้ว" 171 00:08:49,380 --> 00:08:53,100 ฝั่งสุครีพนะคะ ก็ได้แต่รีบเดินทางกลับไปบอกพระรามค่ะ ประมาณว่า 172 00:08:53,100 --> 00:08:57,420 "พระราม ตอนนี้หนุมานยกทัพมาสู้กับพวกเราแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงดี" นะคะ 173 00:08:57,520 --> 00:09:00,280 ซึ่งพระรามเนี่ยก็ Get อยู่ในใจประมาณว่า 174 00:09:00,280 --> 00:09:03,940 'โห ที่วันนั้นหนุมานมากระซิบข้าเนี่ย มันจะต้องเป็นเรื่องนี้แน่ ๆ เลย' 175 00:09:03,940 --> 00:09:09,200 'หนุมานไม่น่าจะทรยศข้าแน่ อย่ากระนั้นเลยจะบอกพระลักษมณ์ก็ พระลักษมณ์ ก็ เอ่อ ... ' 176 00:09:09,360 --> 00:09:13,400 'เก่งแต่ฝีมืออะนะ ข้างในนี้ก็ยังอ่อน อยู่นิดนึง ถ้าบอกไปเดี่ยวแผนแตก' 177 00:09:13,405 --> 00:09:16,605 'เอางี้ .. ข้านี่รีบจัดทัพแล้วก็ออกไปอยู่กับพระลักษมณ์ดีกว่า' 178 00:09:16,605 --> 00:09:19,765 'เดี๋ยวไม่งั้น พรุ่งนี้เกิดรบกันขึ้นมาจริง ๆ เนี่ย พระลักษมณ์' 179 00:09:19,765 --> 00:09:23,300 'พระลักษมณ์ฆ่าหนุมานตาย หรือ หนุมานฆ่าพระลักษมณ์ตายเนี่ย จะไม่เวิร์คเลยทีเดียว' นะคะ 180 00:09:23,300 --> 00:09:26,100 ดังนั้นพระรามก็เลยเตรียมยกทัพตามออกไปค่ะ 181 00:09:26,160 --> 00:09:30,040 ตัดภาพมาที่ฝั่งกรุงลงกานะคะหนุมานก็กลับไปที่กรุงลงกา 182 00:09:30,040 --> 00:09:32,160 ไปถึงก็ไปหาทศกัณฐ์ทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ก็แบบ 183 00:09:32,160 --> 00:09:36,880 "อู้.. หนุมานกลับมาแล้ว ไหนลูกรัก เล่าให้พ่อฟังสิว่าไปรบมาเป็นอย่างไรบ้าง" 184 00:09:36,880 --> 00:09:40,880 หนุมานนะคะ แทนที่จะเล่าเองก็หันไปหาทหารข้างหลังค่ะ แล้วก็บอกประมาณว่า 185 00:09:41,000 --> 00:09:47,260 "ท่านพ่อให้ข้าพูดเองเนี่ย มันก็เหมือนข้าอวด อยากรู้อะไรถามทหารที่ไปด้วยสิ เขาเล่าได้ละเอียดยิบเลย" 186 00:09:47,320 --> 00:09:50,620 ทศกัณฐ์นะคะก็หันไปถามเหล่าทหารประมาณว่า 187 00:09:50,700 --> 00:09:53,620 "อะ เหล่าทหาร หนุมานไปรบมาเป็นอย่างไรบ้าง เล่าให้ข้าฟังซิ" 188 00:09:53,620 --> 00:09:56,880 ซึ่งเหล่าทหารนะคะ ตอนนี้เป็นทีม FC หนุมานเต็มที่ ก็แบบ 189 00:09:56,880 --> 00:09:58,920 "หูยท่าน ...หนุมานเจ๋งมาก" 190 00:09:58,920 --> 00:10:02,120 "ท่านไม่รู้เหรอ ว่าวันนี้หนุมานออกไปรบ ตัวเดียวเลย" 191 00:10:02,220 --> 00:10:06,420 "ไม่ได้ให้คนอื่นไปยุ่งเลยนะ แล้วก็ตีกองทัพแตกทั้งกองทัพด้วยตัวคนเดียว" 192 00:10:06,420 --> 00:10:08,600 "เท่านั้นยังไม่พอ ไปถึงหน้ารถพระลักษมณ์" 193 00:10:08,600 --> 00:10:11,960 "ก็ด่า ด่า ด่า ด่า ด่า ด่าจะพระลักษมณ์หน้าแหกไม่มีชิ้นดีเลยนะ" 194 00:10:11,960 --> 00:10:13,840 "เสียดายที่พระอาทิตย์ตกดินก่อน" 195 00:10:13,840 --> 00:10:17,920 "หนุมานก็เลยเลิกทัพกลับ ไม่งั้นป่านนี้ท่านเห็นพระลักษมณ์มาอยู่ตรงนี้แล้ว" 196 00:10:17,920 --> 00:10:20,195 ทศกัณฐ์ได้ยินอย่างนั้นนะคะ ดีใจมาก 197 00:10:20,200 --> 00:10:22,580 ทศกัณฐ์แบบดึงหนุมานมากอดเลย กอดแบบ กอดแบบ 198 00:10:22,580 --> 00:10:25,620 "โอ๊ย ลูกรัก ลูกรักของพ่อ เก่งมาก" 199 00:10:25,620 --> 00:10:29,020 "พ่อเนี่ยนะรู้สึกว่าเจ้านี่เก่งจริง ๆ ช่างมีพรสวรรค์ "" 200 00:10:29,020 --> 00:10:31,420 "เมืองลงกาเมืองนี้ ควรจะเป็นของเจ้า" 201 00:10:31,420 --> 00:10:34,760 "เดี๋ยวอีกไม่นานนะเสร็จศึกเมื่อไหร่ พ่อจะยกเมืองนี้ให้เจ้าปกครอง" 202 00:10:34,760 --> 00:10:37,020 "ส่วนพ่อเองเนี่ย พ่อคิดว่าพ่อแก่แล้ว" 203 00:10:37,020 --> 00:10:42,920 "พ่อจะพามณโฑ กับสีดาออกไปอยู่ป่า เกษียณไปบวชเป็นฤาษี หรืออะไรก็ตามในบั้นปลายชีวิตนะ" 204 00:10:42,980 --> 00:10:44,840 "โอ้.. ลูกรักของพ่อ ลูกรักของพ่อ" 205 00:10:44,840 --> 00:10:47,120 ซึ่งหนุมานนะคะ ก็หันไปบอกทศกัณฐ์ค่ะบอกว่า 206 00:10:47,160 --> 00:10:50,700 "ลูกนี่เสียดายจริง ๆ เลยที่วันนี้เนี่ยนะพระอาทิตย์ตกดินก่อน " 207 00:10:50,700 --> 00:10:53,220 "ไม่งั้นป่านนี้นะ ลูกจับพระลักษมณ์กับพระรามเนี่ย" 208 00:10:53,240 --> 00:10:55,880 "มาถวายท่าพ่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสียดายเสียดาย" 209 00:10:55,880 --> 00:10:58,180 ทศกัณฐ์ได้ยินแบบนั้นนะคะ ก็ดีใจมากค่ะ 210 00:10:58,180 --> 00:11:01,300 ทศกัณฐ์ถึงขั้นที่หันไปบอกหนุมานนะคะบอกว่า 211 00:11:01,300 --> 00:11:05,360 "ลูกรัก ตอนนี้ พ่อยังไม่ยกเมืองให้เจ้า แต่ตอนนี้พ่อยกอย่างอื่นให้เจ้าก่อนดีกว่า" 212 00:11:05,480 --> 00:11:07,800 "อะ เจ้าไม่ต้องอยู่ปราสาทธรรมดาแล้ว" 213 00:11:07,800 --> 00:11:11,740 "เห็นปราสาทอินทรชิตไหม ปราสาทใหญ่สุดเนี่ย เอาไปเลย! เอาปราสามอินทรชิตไปเลย" 214 00:11:11,780 --> 00:11:15,000 "เท่านั้นยังไม่พอ สุวรรณกันยุมา เมียอินทรชิตที่สวยๆ อะ" 215 00:11:15,000 --> 00:11:19,315 "ยกให้หนุมานเลยทุกคนยกให้ ยกให้ อะไรที่เป็นของอินทรชิต เอาให้หนุมานไปให้หมด" 216 00:11:19,315 --> 00:11:22,345 นึกสภาพนะคะว่าทศกัณฐ์รักอินทรชิตขนาดไหน 217 00:11:22,345 --> 00:11:24,540 สมบัติอินทรชิตมากมายขนาดไหน 218 00:11:24,540 --> 00:11:26,360 ยกให้หนุมานหมดเกลี้ยงเลยค่ะ 219 00:11:26,360 --> 00:11:29,000 ดังนั้นนะคะ หนุมานก็เลยเข้าไปที่ปราสาทของอินทรชิตค่ะ 220 00:11:29,000 --> 00:11:33,400 แล้วก็จัดการเคลมนางสุวรรณกันยุมาเรียบร้อยนะคะ แม้ว่าตอนแรกนางจะบอกว่า 221 00:11:33,500 --> 00:11:35,480 "เดี๋ยวๆๆ ใจเย็น ผัวเพิ่งตายไม่กี่วันเอง" 222 00:11:35,480 --> 00:11:41,140 แต่ว่าหนุมานก็ไม่สนใจนะคะ เริงร่ามีความสุขอยู่ในปราสาทแห่งนั้นจนกระทั่งเวลาเช้าค่ะ 223 00:11:41,260 --> 00:11:45,240 เดี๋ยวเราไปดูกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่าค่ะ ว่าศึกครั้งสุดท้ายเนี่ยจะเกิดอะไรขึ้น 224 00:11:45,240 --> 00:11:47,760 ตอนหน้าเป็นตอนที่สำคัญมาก ๆ อย่าพลาดนะคะ 225 00:11:47,760 --> 00:11:51,320 เพราะว่านี่คือจุด Climax ของเรื่องรามเกียรติ์ แล้วค่ะ 226 00:11:51,320 --> 00:11:53,265 ดังนั้นถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้ อย่าลืม 227 00:11:53,265 --> 00:11:56,235 กด LIKE เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็กด SHARE เพื่อชวนเพื่อน ๆ มาดูด้วยกันนะคะ 228 00:11:56,235 --> 00:11:59,265 แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ 229 00:11:59,265 --> 00:12:03,780 หนะ เป็นไงบ้างคะ เรื่องดำเนินไปอย่างยาวนาน และเข้มข้นขึ้นทุกวินาทีแล้วนะคะ 230 00:12:03,800 --> 00:12:05,660 เรียกได้ว่าเข้มข้นจริง ๆ 231 00:12:05,660 --> 00:12:08,240 แต่ว่าหลายคนคิดว่าคลิปหน้าน่าจะเป็นคลิปสุดท้ายแล้วใช่ไหม 232 00:12:08,240 --> 00:12:11,540 เพราะว่าถึงตอนจบของสงครามครั้งนี้แล้ว แต่อย่างไรก็ดี 233 00:12:11,540 --> 00:12:14,760 จริง ๆ ซีรีส์รามเกียรติ์ยังไม่จบนะคะ ยังต่อไปอีกยาวนาน 234 00:12:14,760 --> 00:12:17,635 เพราะว่ามันต้องมีศึกกรุงลงกาครั้งที่สอง 235 00:12:17,640 --> 00:12:19,900 มีลูกของพระราม มีอะไรอีกเยอะแยะมากมาย 236 00:12:19,900 --> 00:12:23,215 ดังนั้นติดตามกันต่อไปค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะคะทุกคน 237 00:12:23,215 --> 00:12:24,615 บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ