สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ กลับมาอีกครั้งนะคะ
ในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ฉบับพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ
เห็นชื่อตอนด้านล่างมะ งงกันไหมทุกคน
เชื่อว่าหลายคนเห็นแล้ว คงแบบ เหอะ อะไร นี่คืออะไร ทำไมพระลักษมณ์
กับหนุมาน ถึงมาตีกันได้ สองคนนี้มันอยู่ฝ่ายเดียวกันไม่ใช่เหรอ
แล้วที่สำคัญนะ พระลักษมณ์ เป็นน้องของพระราม
หนุมานเคารพพระราม หนุมานเคารพพระลักษมณ์ เอ้า แล้วตีกันได้ยังไงนะคะ
ก็ต้องบอกว่า มีค่ะ ตอนนี้มีจริงๆ นะคะ วิวไม่ได้แต่งขึ้นเองนะ
ดังนั้นนะคะ วิวไม่ต้องเกริ่นอะไรเยอะหรอก ไปฟังกันเลยดีกว่า
แต่! ก่อนอื่นนะคะ
อย่าลืมกดติดตามวิวครบทุกช่องทางค่ะ
เพราะว่า แต่ละช่องทางนี่ก็เนื้อหาไม่เหมือนกันนะคะ
จะได้ไม่พลาดคลิปวิดีโอสนุก ๆ แล้วก็ข่าวสารดี ๆ จากช่อง Point of View ค่ะ
สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันหรือยังคะ
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ ไปฟังกันเลยค่ะ
รามเกียรติ์ EP.87 by Point of View
จริง ๆ เนี่ย ถ้าใครดูมาอย่างต่อเนื่องนะคะ น่าจะไม่งงเท่าไหร่หรอก
ว่าหนุมานไปสู้กับพระลักษมณ์ ได้ยังไง
เพราะในตอนที่แล้วนะคะ ตามแผนของหนุมาน เพื่อที่จะไปโขมยหัวใจทศกัณฐ์ เนี่ย
หนุมานได้เดินทางเข้าไปในกรุงลงกาค่ะ
และเข้าไปฝากเนื้อฝากตัวกับทศกัณฐ์นะคะ
ขอเป็นทหารของทศกัณฐ์ค่ะ ดังนั้นตอนนี้ทศกัณฐ์เนี่ย
ไม่ได้รับแค่หนุมานเข้าเป็นทหารนะคะ แต่ถึงขั้น
รับเป็นลูกบุญธรรมเลยทีเดียว ให้อยู่ในตำแหน่งเดียวกับ อินทรชิต
เพราะว่าทศกัณฐ์เป็นคนที่เห็นคุณค่าของคนโนะ
เห็นว่า เฮ้ย มีความสามารถอะไรต่าง ๆ เขาอยากมาทำงานกับเราก็ไห้มาค่ะ
ดังนั้นนะคะ หลังจากที่หนุมานได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจจากทศกัณฐ์เรียบร้อยแล้ว
รวมถึงอ้างนั่นอ้างนี่ เพื่อที่จะไม่ไหว้ทศกัณฐ์แล้วเนี่ย
ทศกัณฐ์ก็หันมาถามหนุมานว่า
เอาล่ะลูกรัก ตอนนีเมืองของเรากำลังมีศึกสงครามอยู่ เจ้าก็รู้ดี
เจ้าจะทำอะไร ให้พ่อได้บ้าง
ดังนั้นนะคะ หนุมานก็เลยเสนอทศกัณฐ์ค่ะ บอกว่า เรื่องศึกแค่เนี้ย เรื่องประติ๋วนะคะ
กะไอ้แค่มนุษย์สองคน เดี๋ยว ข้า.. หนุมานนี่แหละ
จะออกไปจัดการกับพวกมนุษย์พวกนั้นให้
ข้าจะยกทัพออกไปนะ ไปบดขยี้มันให้เละ
และมนุษย์ราม ลักษมณ์ ทั้งสองคนเนี่ย ข้าจะจับมาถวายท่านเอง
ทศกัณฐ์ได้ยินอย่างนั้นนะคะ ดีใจมากค่ะ
สั่งให้ทหารของตัวเองเนี่ย จัดทัพใหญ่โตเลยนะคะ
แล้วก็ให้โลทันเนี่ยออกทัพไปกับหนุมานด้วยค่ะ
โดยที่ทศกัณฐ์เนี่ยนะคะกำชับเสนาบดีของตัวเองเลยค่ะ บอกว่า
"เจ้าฟังให้ดีนะนี่หนุมานลูกรักของข้ากำลังจะออกไปรบ"
"ดูแลให้ดี อย่าให้ลูกข้าเป็นอะไรเด็ดขาด "
"ถ้าลูกข้าเป็นอะไรขึ้นมานะ เจ้าเนี่ยไม่รอดแน่ๆ"
อู้หู ลูกรักขึ้นมาทันทีเลยนะคะ
นอกจากทศกัณฐ์จะเรียกหนุมานว่าลูกรักแล้วนะคะ
เท่านั้นยังไม่พอ ทศกัณฐ์ยังหันมาบอกหนุมานอีก บอกว่า
"ลูกรัก ลูกออกไปเนี่ย มันดูไม่ค่อยมีอาวุธอะไรเท่าไหร่"
"พ่อขอมอบศรของพ่อ ให้ลูกเอาไปใช้เลย"
น่ะ! ทศกัณฐ์มอบลูกศรของตัวเองให้หนุมานยืมไปใช้ด้วยนะคะ ลูกรักขนาดไหนคิดดู
คือ..ทั้งสั่งให้ดูแลให้ดี ทั้งมอบอาวุธให้ อื้อหือ
ขนาดที่ว่า ตอนอินทรชิตออกไปรบ ทศกัณฐ์ยังไม่สั่งขนาดนี้เลยนะ
เรียกได้ว่า ทศกัณฐ์นี่ รักหนุมานมาก ๆ เลยนะคะ
อย่างไรก็ตามค่ะ หนุมานจัดทัพแล้วก็
ยกออกไป ไปตั้งอยู่ริมป่าค่ะ
ตัดภาพมาที่ฝ่ายพระราม แน่นอนพระรามก็เหมือนทุกวันค่ะ
ตื่นเช้ามาพร้อมกับ เสียงนกร้อง จิ้งหรีดเรไร อะไรต่างๆ
เหมือนกับ สโนไวท์ที่เพิ่งตื่นนอนนะคะ
ตื่นนอนขึ้นมา ก็อาบน้ำแต่งตัว
แล้วก็ออกมาที่ประชุมทัพค่ะ
ได้ยินเสียงโห่ร้องมาแล้ว เหมือนปกติ ก็ถามพิเภกว่า
"พิเภกวันนี้ใครยกทัพออกมาเหรอ"
"เราต้องส่งใครออกไปรับดี"
ซึ่งพิเภกนะคะ ผู้ปกติเนี่ยฟันธงได้ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ
เรียกได้ว่าดูดวงได้แม่นมาก ๆ วันนี้เกิดทำหน้างงขึ้นมา ประมาณว่า
เอ... นี่มันแปลกมากเลยนะ
คือข้าเนี่ยจับยามสามตา คำนวณก็แล้ว เอากระดานชนวนมาขีดนั่นขีดนี่
ส่องดูก็แล้ว นู่นนี่นั่นแล้ว คือ
กองทัพมันก็เป็นกองทัพยักษ์ปกติ แต่ว่า
คนหัวหน้ามันเนี่ย มันดูยังไงมันก็ไม่ใช่ยักษ์
คือมันไม่ใช่ญาติข้าแน่นอนอะ
ข้าจับยามสามตาแล้วมันไม่ใช่ญาติข้า มันไม่ใช่พี่น้องของข้า มันไม่ใช่หลานข้า
เพื่อนทศกัณฐ์อะไรก็ไม่ใช่
แถมดู ๆ ไปเนี่ยนะ เผลอๆ จะเป็น ข้ารับใช้ท่านด้วยซ้ำ
งงมากเลยเนี่ย คือดูแล้วไม่รู้เรื่องเลย
พร้อมกับกระพริบตาสองปริ๊บใส่พระราม "ปริ๊บ ปริ๊บ" นะคะ
ซึ่งพระรามเห็นแบบนั้นนะคะก็คิดได้ประมาณว่า
'โห วันก่อนหนุมานเนี่ยออกไปที่เมืองยักษ์ แล้วก็บอกไว้ว่าจะทำอุบายอะไรต่าง ๆ'
' เอ้อ.. สงสัยเป็นหนุมานนี่แหละ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร'
'ส่งพระลักษมณ์ออกไปแล้วกัน'
พระรามก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาค่ะ แต่หันไปบอกพระลักษมณ์บอกว่า
"อะ เจ้าลักษมณ์ วันนี้ข้าไม่รู้ว่าใครยกออกมา เจ้ายกออกไปดูลาดเลาก่อนแล้วกัน"
"แล้วไปถึงเนี่ยนะ ก็ไปดูกำลังเขา "
"ถ้าสมมุติว่ารบแล้วรู้สึกว่าชนะไม่ได้ ก็ตั้งทัพรอนะ"
"รอพี่ออกไปช่วย อย่าเพิ่งทำอะไรหุนหัน เข้าใจไหมพระลักษมณ์"
พระลักษมณ์นะคะ ได้ยินอย่างนั้นก็จัดท้งจัดทัพแล้วก็ยกทัพออกไป ไปตั้งอยู่ที่ริมสนามรบค่ะ
ฝั่งหนุมานเห็นพระลักษมณ์ยกทัพออกมาก็หันไปถามเสนาบดีค่ะ ประมาณว่า
"อะ ไหนเสนาบดีคราวที่แล้วตอนอินทรชิตออกมารบเนี่ย"
"เขาใช้แผนการอะไรบอกข้าซิ ข้าจะได้รู้"
"เขาสั่งกองทัพทั้งกองทัพบุกออกไปหมดเลย หรือเขาสั่งแค่กองหน้าบุกก่อน"
"แล้วก็ค่อยบุกตามไป ไหนเล่าให้ข้าฟังซิ"
ซึ่งเหล่าเสนาบดีก็บอกว่า
"อ๋อ ตอนที่เป็นอินทรชิตนะ ไม่ใช่อินทรชิตหรอก กองทัพยักษ์ทุกกองทำเหมือนกันหมดเลย
"คือส่งกองหน้าบุกออกไปก่อน ไปตีกับลิง"
"แล้วพอรู้สึกว่าจะแพ้ๆ ทัพหลวงก็ค่อยเคลื่อน"
"แล้วจอมทัพก็เอาศรเนี่ยนะ ไปไล่ยิงเขา"
"แล้วก็สู้ด้วยกัน ก็กองทัพยักษ์ทั้งกองก็ทำแบบนี้ นี่แหละ"
หนุมานนะคะ หันไปบอกเสนาบดีค่ะ บอกว่า
"โอ้โห พวกเจ้านี่มันอะไร ช่างสิ้นเปลืองเหลือเกิน แล้วยักษ์ก็ตายเป็นเบือ"
"โอ๊ย พวกเจ้ามันไม่เก่งไง เดี๋ยวข้าจัดให้"
"พวกเจ้ารออยู่ตรงนี้ เดี๋ยวข้าคนเดียวนี่แหละ จะออกไปจัดการกองทัพพระรามทั้งกองทัพเลย"
"พวกเจ้าไม่ต้องกระดิกนิ้วเลย ยืนตรงนี้แหละ " นะคะ
ว่าแล้วหนุมานเขาก็บุกเดี่ยวออกไปเลย
ทิ้งให้กองทัพยักษ์เฮอยู่ข้างหลัง ประมาณว่าแบบ
หนุมานสู้ ๆ
ดีใจจังเลยไม่โดนฆ่าแล้ว
นี่เพื่อนโดนฆ่ามากี่รอบแล้วก็ไม่รู้
ข้าไม่ต้องออกแรง ชิวมาก เรียกได้ว่าตอนนี้หนุมานนี่
แทบจะเป็นขวัญใจกองทัพยักษ์เลยทีเดียวนะคะ
ฝั่งหนุมานค่ะบุกออกไปก็ไล่ตีตรงนั้น ไล่ตีตรงนี้
ฝูงลิงนะคะ เห็นหนุมานก็รู้อยู่แล้วว่าหนุมานเก่งขนาดไหน
เรียกได้ว่าแตกกระจาย คือเห็นแค่หนุมานก็แบบ
วิ่งหนีกระจุยกระจาย เข้าพงเข้าป่ากันไปหมดเลยค่ะ
หนุมานก็ ตี ตี ตี ตี ตี ตี ตี ไป นะคะ จนกระทั่ง
กะเวลาแล้วว่า เฮ้ย พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้ว
จังหวะนั้นนะคะพระลักษมณ์ก็เห็นฝูงลิงกระจัดกระจาย
ก็มีการให้ลิงผู้ใหญ่เนี่ย ไปไล่ต้อนฝูงลิงกลับมาจากป่าเหมือนกันนะคะ
แต่ว่ายังไม่ทันได้ต้อนอะไรเท่าไหร่แหละ
ตอนนั้นเนี่ย บังเอิญว่าพระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว หนุมานเล็งแล้ว
'อ้า อีกแป๊บเดียว อีกไม่เกินสิบนาที พระอาทิตย์ตกดินแน่ๆ '
กรมอุตุฯ มาเองขนาดนี้ รับรองแม่นนะคะ
หนุมานก็เลยบุกไปที่หน้ารถของพระลักษมณ์ค่ะ
พระลักษมณ์เนี่ยเห็นหนุมานบุกเข้ามานะคะ ก็คิดในใจประมาณว่า
'อะไรเนี่ย หนุมาน ไหนบอกว่าออกไปขโมยหัวใจ ทศกัณฐ์ไง'
'อยู่ดี ๆ กลับมา มาอยู่บนกองทัพยักษ์ได้ยังไง'
'เกิดอะไรขึ้น ไม่เข้าใจ ข้าไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจอย่างแรง เกิดอะไรขึ้น!'
ปรากฏว่าจังหวะนั้นค่ะ หนุมานก็บุกมาถึงหน้ารถของพระลักษมณ์พอดี
บุกมาถึงก็ชี้หน้าด่าพระลักษมณ์เลย
คือหนุมานนี่บอกเลยว่าควรมอบรางวัลสุพรรณหงส์ ตีบทแตกมาก
หรือจะให้ Academy Award ก็ควรจะได้เหมือนกันนะ
หนุมานนะคะ ชี้หน้าด่าพระลักษมณ์ค่ะ ประมาณว่า
"ท่านรู้ไหม ข้าเนี่ยรับใช้พวกท่านมา อาบเหงื่อต่างน้ำ"
"มี Eventอะไร กี่รอบ มีการศึกอะไร มีภารกิจอะไร"
"ท่านใช้ข้าหมดเลย รู้ไหมว่าข้าทำอะไรมาเยอะขนาดไหนแล้ว"
"ท่านเนี่ย ไม่เคยให้อะไรข้าเลย ใส่ก็ใส่เสื้อเก่า ๆ"
"เอาผ้าให้ข้า ก็เอาผ้าชุบสรงให้"
"รางวงรางวัลไม่เคยได้ "
"ดูซิ ข้าเนี่ยนะ ลาออกจากกองทัพท่านมาอยู่กับทศกัณฐ์ได้แค่สามวัน "
"ดูตัวข้าตอนนี้ เห็นไหม เพชรทั้งตัว ตั้งแต่หัวจรดเท้า"
"มีตั้งแต่มงกุฎ ชุดใหม่ สร้อยสังวาลย์ เครื่องประดับเต็มเปี่ยม"
"เท่านั้นยังไม่พอนะ ทศกัณฐ์ให้ปราสาทข้าหนึ่งหลัง "
"ให้ปราสาทไม่เท่าไหร่ แต่ปราสาทนี่สาวเต็มเลย"
"ท่านนี่มันเห็นแก่ได้จริง ๆ ใช้งานข้าหนักแล้วก็ไม่เคยให้อะไรข้าเลย"
พระลักษมณ์ได้ยินแบบนั้นนะคะ ไม่รู้ทันค่ะ
ไม่รู้ทันอะไรเลย เพราะพระลักษมณ์ไม่รู้เรื่องด้วย จำได้ไหมว่า หนุมานไปกระซิบกับพระรามคนเดียวนะ
พระลักษมณ์โกรธปรี๊ดขึ้นมาทันทีนะคะ ทุกคนน่าจะรู้กันดี
คือพระลักษมณ์ค่อนข้างจะอารมณ์ร้อนอยู่แล้ว ทุกคนน่าจะรู้กันดีฟังมาตั้งแต่ตอนต้นๆ นะ
ซึ่งที่จริงมันมีสาเหตุเบื้องหลังนะ แต่เดี๋ยวไว้วันหลัง ถ้ามีโอกาสจะเล่าให้ฟังค่ะ
เพราะว่ามันไม่ใช่เวอร์ชั่นพระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชเล่มที่เราเล่าอยู่ตอนนี้โนะ
อย่างไรก็ตามค่ะพระลักษมณ์โกรธปุ๊บ พระลักษมณ์ด่ากลับทันทีเลยนะคะ
พระลักษมณ์ชี้หน้าด่าหนุมานกลับประมาณว่า
"หนุมาน เจ้าก็รู้อยู่ว่า ข้ากับพี่ข้าเนี่ย โดนไล่ออกจากเมือง "
"ข้า จะไปมีอะไรให้เจ้า ก็สัญญากันแล้วไงว่า"
"ถ้ารบเสร็จเมื่อไหร่ ข้าจะยกเมืองให้เจ้าปกครองเมืองนึง "
"แล้วตอนนั้นค่อยได้ไง แล้วมาทวงอะไรตอนนี้"
"เจ้านี่มันเห็นแก่ได้จริง ๆ เลย ไปเข้ากับทศกัณฐ์ เหอะ"
หนุมานนะคะ หันไปด่ากับทันทีเลยคะ่ ประมาณว่า
"พระลักษมณ์ท่านมาบอกอย่างนี้ ไร้สาระ"
"มีที่ไหนให้ทำงานก่อนรับค่าจ้างทีหลัง"
"อย่างน้อยมันก็ต้องมีมัดจงมัดจำมั่งสิ ท่านไม่เคยเห็นข่าวว่าเขาโกงเงินหรือไง"
"เกิดข้ารบๆ อยู่แล้วข้าตายไป ท่านก็ใช้งานค่าฟรีสิ"
"เอ้อ ดูสิไม่ได้เรื่องเลย "
"เนี่ยนะเสียดายจริง ๆ เลยที่ตอนนี้เนี่ย พระอาทิตย์กำลังตกดีแล้ว ข้าจำเป็นจะต้องเลิกทัพกลับ"
"ถ้าสมมุติว่าพระอาทิตย์ไม่ตกดินนะ ข้าจะจับท่านเนี่ยไปให้ทศกัณฐ์วันนี้แหละ เฮอะ พวกเรากลับ"
ว่าแล้วนะคะ หนุมานก็สั่งถอยทัพค่ะ ถอย ถอย ถอย ถอย ถอย กลับเมืองไปนะคะ
ฝั่งพระลักษมณ์ค่ะ จะถอยทัพก็ไม่กล้าถอย กลัวว่าหนุมานเนี่ย จะใช้กลอุบายศึกต่าง ๆ นะคะ แล้วก็มาตีตลบหลัง
ดังนั้นพระลักษมณ์นะคะ ก็เลยได้แต่ตั้งกองทัพอยู่ตรงนั้นค่ะ แล้วก็ส่งสุครีพเนี่ยกลับไปหาพระรามประมาณว่า
"สุครีพ! หลานเจ้านี่เป็นอะไรไปแล้ว เป็นบ้าอะไรมาสู้กับข้าเนี่ย "
"ไปบอกพระรามซิ ว่าหนุมานเป็นบ้าไปแล้ว"
ฝั่งสุครีพนะคะ ก็ได้แต่รีบเดินทางกลับไปบอกพระรามค่ะ ประมาณว่า
"พระราม ตอนนี้หนุมานยกทัพมาสู้กับพวกเราแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงดี" นะคะ
ซึ่งพระรามเนี่ยก็ Get อยู่ในใจประมาณว่า
'โห ที่วันนั้นหนุมานมากระซิบข้าเนี่ย มันจะต้องเป็นเรื่องนี้แน่ ๆ เลย'
'หนุมานไม่น่าจะทรยศข้าแน่ อย่ากระนั้นเลยจะบอกพระลักษมณ์ก็ พระลักษมณ์ ก็ เอ่อ ... '
'เก่งแต่ฝีมืออะนะ ข้างในนี้ก็ยังอ่อน อยู่นิดนึง ถ้าบอกไปเดี่ยวแผนแตก'
'เอางี้ .. ข้านี่รีบจัดทัพแล้วก็ออกไปอยู่กับพระลักษมณ์ดีกว่า'
'เดี๋ยวไม่งั้น พรุ่งนี้เกิดรบกันขึ้นมาจริง ๆ เนี่ย พระลักษมณ์'
'พระลักษมณ์ฆ่าหนุมานตาย หรือ หนุมานฆ่าพระลักษมณ์ตายเนี่ย จะไม่เวิร์คเลยทีเดียว' นะคะ
ดังนั้นพระรามก็เลยเตรียมยกทัพตามออกไปค่ะ
ตัดภาพมาที่ฝั่งกรุงลงกานะคะหนุมานก็กลับไปที่กรุงลงกา
ไปถึงก็ไปหาทศกัณฐ์ทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ก็แบบ
"อู้.. หนุมานกลับมาแล้ว ไหนลูกรัก เล่าให้พ่อฟังสิว่าไปรบมาเป็นอย่างไรบ้าง"
หนุมานนะคะ แทนที่จะเล่าเองก็หันไปหาทหารข้างหลังค่ะ แล้วก็บอกประมาณว่า
"ท่านพ่อให้ข้าพูดเองเนี่ย มันก็เหมือนข้าอวด อยากรู้อะไรถามทหารที่ไปด้วยสิ เขาเล่าได้ละเอียดยิบเลย"
ทศกัณฐ์นะคะก็หันไปถามเหล่าทหารประมาณว่า
"อะ เหล่าทหาร หนุมานไปรบมาเป็นอย่างไรบ้าง เล่าให้ข้าฟังซิ"
ซึ่งเหล่าทหารนะคะ ตอนนี้เป็นทีม FC หนุมานเต็มที่ ก็แบบ
"หูยท่าน ...หนุมานเจ๋งมาก"
"ท่านไม่รู้เหรอ ว่าวันนี้หนุมานออกไปรบ ตัวเดียวเลย"
"ไม่ได้ให้คนอื่นไปยุ่งเลยนะ แล้วก็ตีกองทัพแตกทั้งกองทัพด้วยตัวคนเดียว"
"เท่านั้นยังไม่พอ ไปถึงหน้ารถพระลักษมณ์"
"ก็ด่า ด่า ด่า ด่า ด่า ด่าจะพระลักษมณ์หน้าแหกไม่มีชิ้นดีเลยนะ"
"เสียดายที่พระอาทิตย์ตกดินก่อน"
"หนุมานก็เลยเลิกทัพกลับ ไม่งั้นป่านนี้ท่านเห็นพระลักษมณ์มาอยู่ตรงนี้แล้ว"
ทศกัณฐ์ได้ยินอย่างนั้นนะคะ ดีใจมาก
ทศกัณฐ์แบบดึงหนุมานมากอดเลย กอดแบบ กอดแบบ
"โอ๊ย ลูกรัก ลูกรักของพ่อ เก่งมาก"
"พ่อเนี่ยนะรู้สึกว่าเจ้านี่เก่งจริง ๆ ช่างมีพรสวรรค์ ""
"เมืองลงกาเมืองนี้ ควรจะเป็นของเจ้า"
"เดี๋ยวอีกไม่นานนะเสร็จศึกเมื่อไหร่ พ่อจะยกเมืองนี้ให้เจ้าปกครอง"
"ส่วนพ่อเองเนี่ย พ่อคิดว่าพ่อแก่แล้ว"
"พ่อจะพามณโฑ กับสีดาออกไปอยู่ป่า เกษียณไปบวชเป็นฤาษี หรืออะไรก็ตามในบั้นปลายชีวิตนะ"
"โอ้.. ลูกรักของพ่อ ลูกรักของพ่อ"
ซึ่งหนุมานนะคะ ก็หันไปบอกทศกัณฐ์ค่ะบอกว่า
"ลูกนี่เสียดายจริง ๆ เลยที่วันนี้เนี่ยนะพระอาทิตย์ตกดินก่อน "
"ไม่งั้นป่านนี้นะ ลูกจับพระลักษมณ์กับพระรามเนี่ย"
"มาถวายท่าพ่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสียดายเสียดาย"
ทศกัณฐ์ได้ยินแบบนั้นนะคะ ก็ดีใจมากค่ะ
ทศกัณฐ์ถึงขั้นที่หันไปบอกหนุมานนะคะบอกว่า
"ลูกรัก ตอนนี้ พ่อยังไม่ยกเมืองให้เจ้า แต่ตอนนี้พ่อยกอย่างอื่นให้เจ้าก่อนดีกว่า"
"อะ เจ้าไม่ต้องอยู่ปราสาทธรรมดาแล้ว"
"เห็นปราสาทอินทรชิตไหม ปราสาทใหญ่สุดเนี่ย เอาไปเลย! เอาปราสามอินทรชิตไปเลย"
"เท่านั้นยังไม่พอ สุวรรณกันยุมา เมียอินทรชิตที่สวยๆ อะ"
"ยกให้หนุมานเลยทุกคนยกให้ ยกให้ อะไรที่เป็นของอินทรชิต เอาให้หนุมานไปให้หมด"
นึกสภาพนะคะว่าทศกัณฐ์รักอินทรชิตขนาดไหน
สมบัติอินทรชิตมากมายขนาดไหน
ยกให้หนุมานหมดเกลี้ยงเลยค่ะ
ดังนั้นนะคะ หนุมานก็เลยเข้าไปที่ปราสาทของอินทรชิตค่ะ
แล้วก็จัดการเคลมนางสุวรรณกันยุมาเรียบร้อยนะคะ แม้ว่าตอนแรกนางจะบอกว่า
"เดี๋ยวๆๆ ใจเย็น ผัวเพิ่งตายไม่กี่วันเอง"
แต่ว่าหนุมานก็ไม่สนใจนะคะ เริงร่ามีความสุขอยู่ในปราสาทแห่งนั้นจนกระทั่งเวลาเช้าค่ะ
เดี๋ยวเราไปดูกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่าค่ะ ว่าศึกครั้งสุดท้ายเนี่ยจะเกิดอะไรขึ้น
ตอนหน้าเป็นตอนที่สำคัญมาก ๆ อย่าพลาดนะคะ
เพราะว่านี่คือจุด Climax ของเรื่องรามเกียรติ์ แล้วค่ะ
ดังนั้นถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้ อย่าลืม
กด LIKE เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็กด SHARE เพื่อชวนเพื่อน ๆ มาดูด้วยกันนะคะ
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ
หนะ เป็นไงบ้างคะ เรื่องดำเนินไปอย่างยาวนาน และเข้มข้นขึ้นทุกวินาทีแล้วนะคะ
เรียกได้ว่าเข้มข้นจริง ๆ
แต่ว่าหลายคนคิดว่าคลิปหน้าน่าจะเป็นคลิปสุดท้ายแล้วใช่ไหม
เพราะว่าถึงตอนจบของสงครามครั้งนี้แล้ว แต่อย่างไรก็ดี
จริง ๆ ซีรีส์รามเกียรติ์ยังไม่จบนะคะ ยังต่อไปอีกยาวนาน
เพราะว่ามันต้องมีศึกกรุงลงกาครั้งที่สอง
มีลูกของพระราม มีอะไรอีกเยอะแยะมากมาย
ดังนั้นติดตามกันต่อไปค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะคะทุกคน
บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ