WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:03.000
من از همه شما می خواهم که برای یک لحظه این موضوع بسیار ساده را

00:00:03.000 --> 00:00:05.000
در نظربگیرید

00:00:05.000 --> 00:00:07.000
که تا کنون

00:00:07.000 --> 00:00:09.000
بیشتر آن چیزی که ما در باره کیهان می دانیم

00:00:09.000 --> 00:00:11.000
از طریق نور به ما رسیده است.

00:00:11.000 --> 00:00:14.000
ما می توانیم روی زمین بایستیم و به بالای سرمان، به آسمان نگاه کنیم

00:00:14.000 --> 00:00:17.000
و ستاره ها را با چشمان برهنه خود ببینیم.

00:00:17.000 --> 00:00:19.000
نگاه کردن به خورشید دید محیطی ما را مختل می کند

00:00:19.000 --> 00:00:22.000
ما نور بازتاب شده از ماه را می بینیم

00:00:22.000 --> 00:00:26.000
و از وقتی که گالیله آن تلسکوپ ابتدایی را

00:00:26.000 --> 00:00:29.000
به سمت اجرام آسمانی نشانه رافت

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
جهان شناخته شده نیز از طریق نورِ خود و از دل اعماق

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
تاریخ جهان، خود را برای ما آشکار کرد.

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
و با کمک تلسکوپ های پیشرفته خود

00:00:38.000 --> 00:00:40.000
ما توانسته ایم

00:00:40.000 --> 00:00:43.000
فیلمی بی صدا از جهان تهیه کنیم

00:00:43.000 --> 00:00:46.000
این مجموعه ای از تک تصویرهایی است

00:00:46.000 --> 00:00:49.000
که ما را تا مهبانگ به عقب باز می گرداند.

NOTE Paragraph

00:00:49.000 --> 00:00:52.000
با وجود این اما جهان ما یک فیلم صامت نیست.

00:00:52.000 --> 00:00:54.000
چرا که خود جهان ما صامت و بی صدا نیست.

00:00:54.000 --> 00:00:56.000
من می خواهم شما را قانع کنم

00:00:56.000 --> 00:00:58.000
که جهان ما یک موسیقی متن دارد

00:00:58.000 --> 00:01:02.000
و این قطعه موسیقی در خود فضا نواخته می شود.

00:01:02.000 --> 00:01:05.000
چراکه فضا می تواند مانند یک طبل به ارتعاش در آید.

00:01:05.000 --> 00:01:08.000
فضا می تواند نوعی آوایی تولید کند

00:01:08.000 --> 00:01:10.000
که از سراسر جهان و

00:01:10.000 --> 00:01:13.000
از تعدادی از دراماتیک ترین رویدادهای درون آن منشا می گیرد.

00:01:13.000 --> 00:01:16.000
حالا ما می توانیم که

00:01:16.000 --> 00:01:19.000
به این ترکیب با شکوه بصری

00:01:19.000 --> 00:01:21.000
که از جهان داشتیم ،

00:01:21.000 --> 00:01:23.000
یک ترکیب صوتی نیز اضافه کنیم.

00:01:23.000 --> 00:01:27.000
و با وجود اینکه ما هیچگاه صدایی از فضا نشنیده ایم

00:01:27.000 --> 00:01:30.000
ما واقعا باید در چند سال آینده

00:01:30.000 --> 00:01:32.000
شروع کنیم به بالابردن قدرت دریافت صدای هر آنچیزی که آن بیرون دارد اتفاق می افتد.

NOTE Paragraph

00:01:32.000 --> 00:01:34.000
و برای تحقق این آرزو

00:01:34.000 --> 00:01:37.000
و ضبط و ثبت آوازهای کیهان

00:01:37.000 --> 00:01:39.000
ما توجه خود را

00:01:39.000 --> 00:01:41.000
برروی سیاهچاله ها متمرکز می کنیم و تعهدی که آنها با خود به همراه دارند،

00:01:41.000 --> 00:01:44.000
از آنجا که سیاهچاله ها می توانند بر فضا زمان ضربه بزنند

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
مانند چوبی که روی طبل فرود می آید

00:01:46.000 --> 00:01:48.000
و آهنگ خیلی خاصی را تولید می کنند.

00:01:48.000 --> 00:01:51.000
که دوست دارم یکی از پیش بینی های خودمان از اینکه

00:01:51.000 --> 00:01:53.000
این آهنگ چه شکلی خواهد بود را برای شما پخش کنم

00:01:53.000 --> 00:01:56.000
سیاهچاله ها اجسام تاریکی هستند که در مقابل پیش زمینه ای تاریک قرار گرفته اند،

00:01:56.000 --> 00:01:58.000
و به همین دلیل ، ما نمی توانیم آنها را مستقیم ببینیم.

00:01:58.000 --> 00:02:01.000
آنها به واسطه نور - حداقل به طور مستقیم - خود را برای ما آشکار نمی کنند.

00:02:01.000 --> 00:02:03.000
ما می توانیم آنها را غیر مستقیم ببینیم.

00:02:03.000 --> 00:02:06.000
چرا که سیاهچاله ها می توانند برروی محیط خود تاثیر مخربی برجای بگذارند.

00:02:06.000 --> 00:02:08.000
آنها ستاره های اطراف خود را نابود می کنند.

00:02:08.000 --> 00:02:11.000
آنها در اطراف خود گردابی از بازمانده ها ایجاد می کنند.

00:02:11.000 --> 00:02:13.000
اما این ها را نمی توان مستقیما از طریق نور آنها مشاهده کرد.

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
شاید روزی سایه ای از آنها ببینیم

00:02:15.000 --> 00:02:18.000
یک سیاهچاله ای که مقابل زمینه ای روشن قرار گرفته باشد

00:02:18.000 --> 00:02:20.000
اما هنوز موفق به چنین کاری نشده ایم.

00:02:20.000 --> 00:02:22.000
ولی با وجود این سیاهچاله ها را می توان شنید

00:02:22.000 --> 00:02:24.000
حتی اگر نتوانیم آنها را ببینیم،

00:02:24.000 --> 00:02:28.000
و این به دلیل این است که آنها فضا زمان را مانند یک طبل به صدا در می آورند.

NOTE Paragraph

00:02:28.000 --> 00:02:31.000
ما این ایده را که می توان فضا را مانند یک طبل به صدا در آورد،

00:02:31.000 --> 00:02:34.000
مدیون انیشتین هستیم ، البته ما خیلی چیزها را به او مدیونیم.

00:02:34.000 --> 00:02:36.000
انیشتین به این نتیجه رسید که اگر فضا خالی باشد،

00:02:36.000 --> 00:02:38.000
اگر کیهان تهی و خالی باشد،

00:02:38.000 --> 00:02:41.000
آنگاه چیزی شبیه این عکس خواهد بود،

00:02:41.000 --> 00:02:44.000
البته غیر از اینکه احتمالا این درجه بندی ها را روی آن نمی بینیم.

00:02:44.000 --> 00:02:47.000
اما اگر آزادانه در فضا سقوط کنیم،

00:02:47.000 --> 00:02:49.000
حتی بدون این خطوط راهنما،

00:02:49.000 --> 00:02:51.000
شاید خودمان قادر باشیم این را رسم کنیم،

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
چرا که می توانستیم متوجه شویم که در مسیر مستقیم در حال حرکتیم،

00:02:54.000 --> 00:02:56.000
مسیرهای مستقیم بدون انحنا که

00:02:56.000 --> 00:02:58.000
که در طول کیهان کشیده شده اند.

00:02:58.000 --> 00:03:00.000
انیشتین همچنین متوجه شد--

00:03:00.000 --> 00:03:02.000
و این واقعا موضوع مهمی بود --

00:03:02.000 --> 00:03:05.000
که اگر انرژی یا جرمی را در کیهان قرار دهید،

00:03:05.000 --> 00:03:07.000
می تواند باعث انحنای فضا شود.

00:03:07.000 --> 00:03:09.000
و جرمی که در حال سقوط آزاد است

00:03:09.000 --> 00:03:11.000
از کنار، مثلا خورشید

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
عبور می کند و مسیرش متناسب با

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
انحنای طبیعی فضای اطراف آن جرم تاب بر می دارد.

00:03:15.000 --> 00:03:19.000
این نظریه کبیر نسبیت عام انیشتین است.

00:03:19.000 --> 00:03:22.000
حتی نور هم از روی چنین مسیرهایی حرکت میکند.

00:03:22.000 --> 00:03:24.000
و ممکن است شما تا جایی در مسیر خمیده قرار گیرید

00:03:24.000 --> 00:03:26.000
که به مداری در اطراف خورشید افتید،

00:03:26.000 --> 00:03:28.000
همانطور که زمین به دور خورشید قرار گرفته است یا ماه به دور زمین می چرخد.

00:03:28.000 --> 00:03:31.000
این ها منحنی های طبیعی در فضا هستند.

NOTE Paragraph

00:03:31.000 --> 00:03:33.000
چیزی که انیشتیتن به آن توجه نکرد این بود

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
که اگر شما خورشید را بردارید

00:03:35.000 --> 00:03:38.000
و آن را تا ابعاد کره ای به قطر 6 کیلومتر فشرده سازید--

00:03:38.000 --> 00:03:41.000
یعنی شما یک میلیون برابر جرم زمین را

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
بردارید و آن را در فضایی به قطر 6 کیلومتر فشرده سازید،

00:03:44.000 --> 00:03:46.000
در این صورت یک سیاهچاله ساخته اید،

00:03:46.000 --> 00:03:48.000
جرمی آن چنین چگال

00:03:48.000 --> 00:03:51.000
که اگر نور از مسیری خیلی نزدیک به آن رد شود، ممکن است هیچگاه نتواند فرار کند --

00:03:51.000 --> 00:03:54.000
سایه ای سیاه درمقابل کیهان.

00:03:54.000 --> 00:03:56.000
این انیشتین نبود که متوجه این موضوع شد،

00:03:56.000 --> 00:03:58.000
بلکه کارل شوارتزشیلد بود

00:03:58.000 --> 00:04:00.000
یک یهودی آلمانی در جنگ جهانی اول --

00:04:00.000 --> 00:04:03.000
در حالیکهیک دانشمند تمام عیار بود که ارتش آلمان پیوست

00:04:03.000 --> 00:04:06.000
و در جبهه روس ها به خدمت می پرداخت.

00:04:06.000 --> 00:04:09.000
من دوست دارم شوارتزشیلد را در جنگ و درون سنگرها تجسم کنم

00:04:09.000 --> 00:04:13.000
که در حال محاسبه مدارموشک های بالستیک و آتش توپخانه ها است،

00:04:13.000 --> 00:04:15.000
و آنگاه، در بین این کارها،

00:04:15.000 --> 00:04:17.000
به محاسبه معادلات انیشتین می پردازد --

00:04:17.000 --> 00:04:19.000
همانطور که شما معمولا در سنگر جنگ ان کار را می کنید.

00:04:19.000 --> 00:04:21.000
و او کار جدید انیشتیتن که به تازگی منتشر شده بود را می خواند ،

00:04:21.000 --> 00:04:23.000
تئوری نسبیت عام او را

00:04:23.000 --> 00:04:25.000
و از خواندن آن هیجان زده شده بود.

00:04:25.000 --> 00:04:27.000
و او به سرعت حدسی

00:04:27.000 --> 00:04:29.000
درباره یک راه حل ریاضیاتی دقیق مطرح کرد،

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
که چیزی فوق العده غیر عادی را توصیف می کرد:

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
منحنی های به شدت مستحکمی که

00:04:33.000 --> 00:04:36.000
که خود فضا هم درون آن ها فرو می ریخت،

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
فضا در واقع مانند یک آبشار انحنا پیدا می کرد

00:04:38.000 --> 00:04:40.000
و به پایین و درون یک حفره فرو می ریخت.

00:04:40.000 --> 00:04:43.000
حفره ای که حتی نور هم نمی توانست از آن فرار کند.

00:04:43.000 --> 00:04:45.000
نور درون این حفره به دام می افتاد

00:04:45.000 --> 00:04:47.000
مانند هر چیز دیگری که در آن بیفتد،

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
و همه آن چیزی که باقی می ماند تنها یک سایه از آن بود.

NOTE Paragraph

00:04:49.000 --> 00:04:51.000
دراین موقع بود که برای انیشتین نوشت،

00:04:51.000 --> 00:04:53.000
و گفت: «همانطور که می بینید،

00:04:53.000 --> 00:04:56.000
جنگ با وجود شلیک دایمی توپخانه ها،

00:04:56.000 --> 00:04:59.000
به اندازه کافی با من مهربان بوده است.

00:04:59.000 --> 00:05:01.000
من توانستم خودم را از آنها دور کنم

00:05:01.000 --> 00:05:04.000
و به درون سرزمین ایده های شما قدم بگذارم.»

00:05:04.000 --> 00:05:07.000
و انیشتین هم تحت تاثیر دقت راه حل ارایه شده توسط او قرار گرفت.

00:05:07.000 --> 00:05:10.000
و من امیدوارم که تحت تاثیر فداکاری او نیز بوده باشد.

00:05:10.000 --> 00:05:13.000
او یک دانشمند بسیار سخت کوش در زیر شرایط بسیار دشوار بوده است.

00:05:13.000 --> 00:05:15.000
و او ایده شوارتزشیلد را

00:05:15.000 --> 00:05:18.000
هفته بعد، به جلسه آکادمی علوم پروس برد.

00:05:18.000 --> 00:05:21.000
اماانیشتین همیشه فکرمیکرد سیاهچاله ها یک پیچیدگی عجیب و غریب ریاضیاتی هستند.

00:05:21.000 --> 00:05:24.000
اوبه وجود این سیاهچاله ها در طبیعت باور نداشت.

00:05:24.000 --> 00:05:27.000
او گمان می کرد طبیعت از ما در مقابل پیدایش چنین موجودی محافظت می کند.

00:05:27.000 --> 00:05:29.000
و این چند دهه

00:05:29.000 --> 00:05:31.000
پیش از آن بود که واژه سیاهچاله ابداع شود

00:05:31.000 --> 00:05:33.000
و مردم سیاهچاله ها را

00:05:33.000 --> 00:05:35.000
موجوادتی واقعی و اخترفیزیکی به شمار آورند --

00:05:35.000 --> 00:05:37.000
در واقع آنها مرحله مرگ

00:05:37.000 --> 00:05:39.000
ستاره های بسیار پر جرمی هستند

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
که به شکل فاجعه باری در پایان عمر خود

00:05:41.000 --> 00:05:43.000
برروی خود فرو می ریزند و می ربند.

NOTE Paragraph

00:05:43.000 --> 00:05:45.000
ستاره ما، خورشید، به یک سیاهچاله تبدیل نخواهد شد.

00:05:45.000 --> 00:05:47.000
چراکه این ستاره در حقیقت چندان پر جرم نیست.

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
اما اگر ما یک آزمایش ذهنی انجام دهیم --

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
همان آزمایش هایی که انیشتین ازطرفداران آن بود --

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
می توانیم تصور کنیم

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
که خورشید را تا قطر 6 کیلومتری ، فشرده و خرد کنیم،

00:05:56.000 --> 00:05:59.000
و یک زمین بسیار کوچک را در مدار ان قرار دهیم،

00:05:59.000 --> 00:06:01.000
شاید 30 کیلومتری

00:06:01.000 --> 00:06:04.000
بیرون خورشیدی که تبدیل به سیاهچاله شده است.

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
و این زمین هم جرمی منیر و درخشان باشد،

00:06:06.000 --> 00:06:08.000
چراکه اکنون خورشید از بین رفته و هیچ منبع نور دیگری هم وجود ندارد --

00:06:08.000 --> 00:06:11.000
بنابراین فرض کنید زمین جدید ، از خود درخشش داشته باشد.

00:06:11.000 --> 00:06:13.000
و فکر کنید که بتوانید زمین رادر مداری مناسب قرار دهید

00:06:13.000 --> 00:06:15.000
حتی 30 کیلومتریِ

00:06:15.000 --> 00:06:18.000
بیرون این سیاهچاله در هم فشرده.

00:06:18.000 --> 00:06:20.000
این سیاهچاله در هم فشرده

00:06:20.000 --> 00:06:22.000
را در واقع میتوان درون منطقه منهتان کم و بیش جای داد.

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
شاید اندکی از آن وارد آب های رودخانه هادسون هم شود

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
البته پیش ازانکه زمین ما را نابود کند.

00:06:26.000 --> 00:06:28.000
اما اساسا این موضوعی است که ما در باره آن بحث میکنیم.

00:06:28.000 --> 00:06:30.000
ما در باره جرمی صحبت می کنیم که شما می توانید

00:06:30.000 --> 00:06:32.000
آن را در نصف مساحت منهتان جای دهیدش و آن راتا این حد فشرده سازید.

NOTE Paragraph

00:06:32.000 --> 00:06:34.000
خوب ما این زمین را خیلی نزدیک می کنیم

00:06:34.000 --> 00:06:36.000
- 30 کیلومتری بیرون -

00:06:36.000 --> 00:06:39.000
و باید در نظر داشته باشیم که این یک مدار کاملا قابل قبول در اطراف یک سیاهچاله است.

00:06:39.000 --> 00:06:41.000
اینجا نوعی راز آلودگی وجود دارد

00:06:41.000 --> 00:06:43.000
سیاهچاله همه چیز را در عالم می بلعد،

00:06:43.000 --> 00:06:46.000
اما باید خیلی به آن نزدیک شوید تا در دام آن سقوط کنید.

00:06:46.000 --> 00:06:49.000
اما چیزی که خیلی جالب توجه است این است که از نقطه ای که ما به ماجرا نگاه می کنیم،

00:06:49.000 --> 00:06:51.000
ما همیشه میتوانیم زمین را ببینیم.

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
این سیاره پشت سیاهچاله پنهان نمی شود.

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
بخشی از نوری که از زمین می آید به درون آن سقوط می کند،

00:06:55.000 --> 00:06:58.000
اما بخش دیگری از آن دچار گویی از نوعی عدسی رد می شود و به ما می رسد.

00:06:58.000 --> 00:07:00.000
بنابراین شما نمی توانید چیزی را پشت سیاهچاله پنهان کنید.

00:07:00.000 --> 00:07:02.000
اگر در دنیای بتل استار گالاکتیکا (نام سریال تاثیر گذار علمی - تخیلی ) بودیم

00:07:02.000 --> 00:07:04.000
و با سایلون ها مبارزه می کردید،

00:07:04.000 --> 00:07:06.000
باید به خاطر می داشتید که پشت سیاهچاله پنهان نشوید.

00:07:06.000 --> 00:07:09.000
در آنجا آنها می توانند شما را ببینند.

NOTE Paragraph

00:07:09.000 --> 00:07:11.000
حال که خورشید ما به سیاهچاله تبدیل نمی شود:

00:07:11.000 --> 00:07:13.000
چون به اندازه کافی پر جرم نیست،

00:07:13.000 --> 00:07:17.000
اما دهها هزار سیاهچاله در کهکشان ما وجود دارند.

00:07:17.000 --> 00:07:20.000
و اگر یکی از انها باعث بروز نوعی گرفت و کسوف در راه شیری شود،

00:07:20.000 --> 00:07:22.000
این چیزی است که ما خواهیم دید.

00:07:22.000 --> 00:07:25.000
ما سایه ای از سیاهچاله می بینیم

00:07:25.000 --> 00:07:27.000
که در مقابل صدها هزارستاره ی

00:07:27.000 --> 00:07:30.000
کهکشان راه شیری قرار گرفته است و قرصهای عدسی گون درخشان را تولید کرده است.

00:07:30.000 --> 00:07:33.000
و اگر ما به درون این سیاهچاله سقوط می کردیم،

00:07:33.000 --> 00:07:36.000
می دیدیم که تمامی نور در اطراف آن مانند عبور از میان عدسی، منجنی شده اند،

00:07:36.000 --> 00:07:39.000
و حتی می توانستیم از سایه ها بگذریم و

00:07:39.000 --> 00:07:42.000
حتی واقعا متوجه نمی شدیم که رویدادی ویژه و دراماتیک در حال رخ دادن است.

00:07:42.000 --> 00:07:45.000
اگر سعی می کردیم که موتورهای موشکمان را روشن کرده و از آنجا خارج شویم اوضاع بد می شد

00:07:45.000 --> 00:07:47.000
چرا که نمی توانستیم !

00:07:47.000 --> 00:07:49.000
هیچ چیز حتی نور هم نمی تواند از آن فرار کند

NOTE Paragraph

00:07:49.000 --> 00:07:52.000
اما حتی با وجود اینکه سیاهچاله از بیرون تاریک به نظر می آید،

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
اما از درون تاریک نیست،

00:07:54.000 --> 00:07:57.000
چرا که تمام نور کهکشان هم م یتواند در پشت ما به درون سیاهچاله سقوط کند.

00:07:57.000 --> 00:08:01.000
و حتی به واسطه پدیده نسبیتی که به اتساع زمان معروف است،

00:08:01.000 --> 00:08:04.000
به نظر خواهد رسید که ساعت های ما در مقایسه با ساعتی کیهانی

00:08:04.000 --> 00:08:07.000
کند تر کار می کند،

00:08:07.000 --> 00:08:10.000
اینگونه به نظر می آید که تمام مراحل تحول یک کهکشان

00:08:10.000 --> 00:08:12.000
در مقابل چشمان ما سرعت گرفته و به سمت ما شلیک می شود،

00:08:12.000 --> 00:08:15.000
و این درست پیش از آن است که به واسطه برخورد با سیاهچاله با مرگ مواجه شویم

00:08:15.000 --> 00:08:17.000
مانند این خواهد بود که با تجربه ای نزدیک به مرگ مواجهیم

00:08:17.000 --> 00:08:19.000
جایی که نوری را در انتهای تونلی می بینید

00:08:19.000 --> 00:08:21.000
البته این بار واقعا یک تجربه کاملا مرگ آور خواهد بود. (و نه نزدیک به آن )

00:08:21.000 --> 00:08:23.000
(خنده )

00:08:23.000 --> 00:08:25.000
و هیچ راهی هم برای باز گو کردن آن برای دیگران و جود ندارد

00:08:25.000 --> 00:08:27.000
تا درباره این نور در انتهای تونل ، داستانی را تعریف کنید.

NOTE Paragraph

00:08:27.000 --> 00:08:30.000
تا کنون ما چنین سایه ای از یک سیاهچاله ندیده ایم،

00:08:30.000 --> 00:08:32.000
اما سیاهچاله ها را می توان شنید،

00:08:32.000 --> 00:08:34.000
حتی اگر نتوان آنها را دید.

00:08:34.000 --> 00:08:38.000
بیایید حالتی را تصور کنید که از دیدگاه اخترفیزیکی کاملا واقعگرایانه است--

00:08:38.000 --> 00:08:41.000
دو سیاهچاله ای را تصور کنید که برای مدتی طولانی در کنار یکدیگر زندگی می کنند.

00:08:41.000 --> 00:08:43.000
شاید آنها در ابتدا ستاره هایی بوده اند

00:08:43.000 --> 00:08:45.000
و با رمبش برروی خود تبدیل به دو سیاهچاله شده اند --

00:08:45.000 --> 00:08:48.000
که هر یک 10 برابر خورشید ما جرم دارند.

00:08:48.000 --> 00:08:51.000
حوب حالا ما این ها را تا جایی که به قطر 60 کیلومتر برسند در هم فشرده می کنیم.

00:08:51.000 --> 00:08:53.000
این دو می توانند با سرعت

00:08:53.000 --> 00:08:55.000
صدها دور در ثانیه به دور خود بچرخند.

00:08:55.000 --> 00:08:57.000
و در پایان عمرشان،

00:08:57.000 --> 00:09:00.000
آنها با سرعتی نزدیک به سرعت نور در اطراف هم خواهند چرخید.

00:09:00.000 --> 00:09:02.000
بنابراین آنها هزاران کیلومتر را

00:09:02.000 --> 00:09:04.000
تنها در کسری از ثانیه طی می کنند.

00:09:04.000 --> 00:09:06.000
و در حالیکه به این کار مشغولند نه تنها فضا را خمیده می کنند،

00:09:06.000 --> 00:09:08.000
بلکه به دنبال خود رد پایی

00:09:08.000 --> 00:09:10.000
از طنین فضا را بر جای می گذارند،

00:09:10.000 --> 00:09:12.000
که یک موج واقعی در فضا - زمان است.

00:09:12.000 --> 00:09:14.000
فضا دستخوش فشردگی و کشیدگی می شود

00:09:14.000 --> 00:09:16.000
که ناشی از رفتار این سیاهچاله است

00:09:16.000 --> 00:09:18.000
و جهان را به صدا در می آورد.

00:09:18.000 --> 00:09:20.000
و این صدا در کل جهان با سرعتی معادل سرعت نور

00:09:20.000 --> 00:09:22.000
به سفر می پردازد.

NOTE Paragraph

00:09:22.000 --> 00:09:24.000
این شبیه سازی کامپیوتری

00:09:24.000 --> 00:09:27.000
را یک گروه که برروی نسبیت در مرکز فضایی گودارد ناسا کار می کنند تهیه کرده اند.

00:09:27.000 --> 00:09:30.000
تقریبا 30 سال برای هر کسی در جهان طول می کشد تا این مساله را حل کتد.

00:09:30.000 --> 00:09:32.000
این هم یکی از این گروه ها بود.

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
این شبیه سازی دو سیاهچاله را در مداری در اطراف هم نشان می دهد،

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
دوباره با کمک این منحنی های راهنما.

00:09:36.000 --> 00:09:39.000
و اگر بتوانید ببینید -- کمی تار و نا واضح است--

00:09:39.000 --> 00:09:42.000
اما اگر بتوانید امواج قرمز را که به بیرون تابیده می شود بینید،

00:09:42.000 --> 00:09:44.000
آنها امواج گرانشی هستند.

00:09:44.000 --> 00:09:47.000
آنها را با استعاره می تواند صدای ضرباهنگ فضا تعبیر کرد،

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
که با سرعت نور از محل این سیاهچاله ها به سمت بیرون حرکت می کنند

00:09:49.000 --> 00:09:52.000
و این در حالی است که سیاهچاله ها در هم می پیچند

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
تا در نهایت کار تبدیل به یک

00:09:54.000 --> 00:09:56.000
سیاهچاله گردان و کامل شوند.

00:09:56.000 --> 00:09:58.000
اگر شما به اندازه کافی نزدیک این رویداد باشید،

00:09:58.000 --> 00:10:00.000
پرده گوش شما به ارتعاش در می آید

00:10:00.000 --> 00:10:02.000
ارتعاشی که به دلیل کشیدن و باز شدن فضا به وجود می آید.

00:10:02.000 --> 00:10:04.000
و شما می توانید به طور استعاری صدای این رویداد را بشنوید.

00:10:04.000 --> 00:10:08.000
البته در این شرایط سر شما هم در حال انقباض و انبساط است،

00:10:08.000 --> 00:10:11.000
برای همین شاید در درک آنچه اتفاق می افتد دچار مشکل شوید.

00:10:11.000 --> 00:10:13.000
اما می خواهم صدایی را برای شما پخش کنم

00:10:13.000 --> 00:10:15.000
که ما برای این رویداد پیش بینی کرده ایم.

NOTE Paragraph

00:10:15.000 --> 00:10:17.000
این کار گروه من است --

00:10:17.000 --> 00:10:20.000
یک مدل سازی کمتر فریبنده رایانه ای.

00:10:20.000 --> 00:10:22.000
تصور کنید که سیاهچاله کم جرم تر

00:10:22.000 --> 00:10:24.000
در حال سقوط در سیاهچاله ابر پر جرم است.

00:10:24.000 --> 00:10:26.000
صدایی که شما می شنوید

00:10:26.000 --> 00:10:29.000
صدای سیاهچاله سبک تر است که به فضا می کوبد

00:10:29.000 --> 00:10:31.000
هر بار که یک گام نزدیک تر می شود.

00:10:31.000 --> 00:10:34.000
اگر دور تر شود خیلی ساکت خواهد بود.

00:10:34.000 --> 00:10:36.000
اما صدایی مانند پتک می آید،

00:10:36.000 --> 00:10:38.000
که به طور استعاری در حال کوبیدن روی فضا است،

00:10:38.000 --> 00:10:40.000
و مثل یک طبل آن را به ارتعاش در می آورد.

00:10:40.000 --> 00:10:43.000
و ما می توانیم پیش بینی کنیم که صدا چگونه خواهد بود.

00:10:43.000 --> 00:10:45.000
می دانیم که همانطور که سقوط می کند،

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
تند تر و بلند تر می شود.

00:10:47.000 --> 00:10:49.000
و در نهایت،

00:10:49.000 --> 00:10:52.000
صدای افتادن جرم کوچکتر در بزرگتر را می شنویم.

00:10:52.000 --> 00:11:09.000
(صدای طبل مانند)

00:11:09.000 --> 00:11:11.000
و تمام می شود.

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
خوب من هیچ وقت این صدا را این قدر بلند نشنیده بودم -- در واقع خیلی دراماتیک تر به نظر می آید.

00:11:13.000 --> 00:11:15.000
توی خانه صدایش برخلاف انتظار انگار در حال آهسته شدن است

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
یک جورایی مثل دینگ دینگ دینگ است.

NOTE Paragraph

00:11:17.000 --> 00:11:21.000
این یک صدای دیگر از گروه من است.

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
این بار هیچ تصویری را به شما نشان نمی دهم،

00:11:23.000 --> 00:11:25.000
چرا که هیچ رد پای

00:11:25.000 --> 00:11:27.000
به درد بخوری از خود به جای نمی گذارند،

00:11:27.000 --> 00:11:29.000
و فضا هم رنگ آمیزی شده نیست،

00:11:29.000 --> 00:11:31.000
تا بتواند به شما انحنای خود را نشان دهد

00:11:31.000 --> 00:11:33.000
اما اگر شما درون فضا قرار گرفتید و در حال سپری کردن تعطیلات خود در فضا بودید

00:11:33.000 --> 00:11:35.000
و این صدا را شنیدید،

00:11:35.000 --> 00:11:37.000
بهتره که سریع از جایی که هستید فرار کنید.

00:11:37.000 --> 00:11:39.000
(خنده)

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
باید از منبع صدا دور شوید.

00:11:41.000 --> 00:11:43.000
هر دو سیاهچاله در حال حرکتند.

00:11:43.000 --> 00:11:46.000
هر دو سیاهچاله در حال نزدیک شدن به هم هستند.

00:11:46.000 --> 00:11:49.000
و در این حالت هر دو ارتعاش و لرزش های بسیاری دارند.

00:11:49.000 --> 00:11:51.000
و سپس با هم آمیخته می شوند.

00:11:51.000 --> 00:11:59.000
(صدای طبل مانند)

00:11:59.000 --> 00:12:01.000
و اکنون تمام شده است.

00:12:01.000 --> 00:12:04.000
خوب این صدای خیلی ویژه و منحصر به فردی برای ادغام سیاهچاله ها است--

00:12:04.000 --> 00:12:07.000
که این جیر جیر هم در انتها به پایان می رسد.

00:12:07.000 --> 00:12:09.000
حالا پیش بینی ما

00:12:09.000 --> 00:12:11.000
برای آنچه می بینیم.

NOTE Paragraph

00:12:11.000 --> 00:12:13.000
از خوش شانسی ما است که در فاصله ایمنی از سیاهچاله ها در اینجا در لانگ بیچ کالیفرنیا هستیم.

00:12:13.000 --> 00:12:15.000
و قطعا جایی در جهان

00:12:15.000 --> 00:12:17.000
دو سیاهچاله در حال ترکیب شدن هستند.

00:12:17.000 --> 00:12:19.000
و قطعا فضای اطراف ما در حال

00:12:19.000 --> 00:12:21.000
صدا درآوردن است،

00:12:21.000 --> 00:12:24.000
پس از آنکه این موج شاید یک میلیون سال نوری سفر کرده باشد و پس از یک میلیون سال

00:12:24.000 --> 00:12:27.000
سفر با سرعت نور این ارتعاش به ما رسیده باشد.

00:12:27.000 --> 00:12:30.000
.

00:12:30.000 --> 00:12:33.000
اینجا روی زمین آزمایشی بسیار سخت کوشانه در حال ساخته شدن است --

00:12:33.000 --> 00:12:35.000
که آن را لایگو (LIGO) می نامند--

00:12:35.000 --> 00:12:37.000
که در واقع می تواند انحراف

00:12:37.000 --> 00:12:40.000
در انقباض و انبساط عالم را تشخیص دهد

00:12:40.000 --> 00:12:43.000
و با دقتی معادل یک هسته اتم از فاصله

00:12:43.000 --> 00:12:45.000
4 کیلومتری این کار را می کند.

00:12:45.000 --> 00:12:47.000
این واقعا یک آزمایش بی نظیر و دقیق است،

00:12:47.000 --> 00:12:49.000
و این آزمایش به نهایت دقت خود

00:12:49.000 --> 00:12:52.000
در طی چند سال آینده خواهد رسید -- تا بتواند این صدا را بشنود.

00:12:52.000 --> 00:12:54.000
همچنین ماموریتی فضایی پیشنهاد شده است،

00:12:54.000 --> 00:12:56.000
که امدیواریم در 10 سال اینده به فضا پرتاب شود،

00:12:56.000 --> 00:12:58.000
به نام لیسا (LISA).

00:12:58.000 --> 00:13:01.000
و لیسا ما را قادر می کند تا سیاهچاله های ابر پرجرم را ببینیم--

00:13:01.000 --> 00:13:04.000
سیاهچاله هایی میلیونها و میلیاردها برابر پر جرم تر از

00:13:04.000 --> 00:13:06.000
خورشید ما.

NOTE Paragraph

00:13:06.000 --> 00:13:09.000
در این تصویر تلسکوپ هابل دو کهکشان را می بینیم.

00:13:09.000 --> 00:13:12.000
به نظر می آید در آغوش هم آرام گرفته و منجمد شده اند.

00:13:12.000 --> 00:13:14.000
و هر کدام از آنها احتمالا میزبان

00:13:14.000 --> 00:13:17.000
یک سیاهچاله ابر پرجرم در مرکز خود هستند.

00:13:17.000 --> 00:13:19.000
اما آنها منجمد نشده اند،

00:13:19.000 --> 00:13:21.000
آنها در واقع در حال ترکیب شدن هستند.

00:13:21.000 --> 00:13:23.000
این دو سیاهچاله در حال ترکیب با یکدیگر هستند،

00:13:23.000 --> 00:13:26.000
و آنها در طی بازه زمانی یک میلیارد ساله در هم ادغام خواهند شد.

00:13:26.000 --> 00:13:28.000
این فراتر از انتظار و صبر انسان است که بتواند

00:13:28.000 --> 00:13:31.000
صدای آنها را بشنود.

00:13:31.000 --> 00:13:33.000
اما لیزا می تواند مراحل نهایی

00:13:33.000 --> 00:13:35.000
ادغام دو سیاهچاله ابر پرجرم را

00:13:35.000 --> 00:13:37.000
در ابتدای تاریخ کیهان رصد کند،

00:13:37.000 --> 00:13:40.000
آخرین 15 دقیقه پیش از سقوط آنها در یکدیگر.

00:13:40.000 --> 00:13:42.000
و فقط سیاهچاله ها نیستند،

00:13:42.000 --> 00:13:45.000
اختلالات بیشتری در عالم ما وجود دارند--

00:13:45.000 --> 00:13:47.000
و بزرگترین آنها را به نام مهبانگ یا بیگ بنگ می شناسیم.

00:13:47.000 --> 00:13:50.000
وقتی این اصطلاح باب شد آن را استهزا می کردند و می گفتند --

00:13:50.000 --> 00:13:52.000
آه جدا شما به یک بیگ بنگ یا مهبانگ اعتقاد دارید؟

00:13:52.000 --> 00:13:54.000
اما این اصطلاح الان دقت و اعتبار بیشتری به دست آورده است،

00:13:54.000 --> 00:13:56.000
چرا که در واقع بانگ یا بنگی هم در کار بوده است،

00:13:56.000 --> 00:13:58.000
این واقعه صدایی تولید کرده است.

NOTE Paragraph

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
این انیمیشن از دوستان من در استودیو پروتون

00:14:01.000 --> 00:14:03.000
بیگ بنگ را از دید ناظری در بیرون از ماجرا نشان می دهد.

00:14:03.000 --> 00:14:06.000
ما هیچوقت در واقعیت نمی توانیم چنین کاری کنیم چون ما درون جهان بودیم،

00:14:06.000 --> 00:14:09.000
و چون جایی بیرون آن وجود ندارد که آنجا به ایستیم.

00:14:09.000 --> 00:14:11.000
.

00:14:11.000 --> 00:14:13.000
این پدیده همه جا هست ، همه اطراف شما را فرا گرفته است،

00:14:13.000 --> 00:14:15.000
و فضا هم به صورت کاتوره ای در حال نوسان است.

00:14:15.000 --> 00:14:17.000
14 میلیارد سال می گذرد

00:14:17.000 --> 00:14:20.000
و این صدا هنوز در اطاف ما به صدا در می آید.

00:14:20.000 --> 00:14:22.000
کهکشان ها شکل می گیرند،

00:14:22.000 --> 00:14:24.000
و نسل هایی از ستاره ها درون آن کهکشان ها شکل می گیرند.

00:14:24.000 --> 00:14:26.000
و در اطراف یک ستاره،

00:14:26.000 --> 00:14:28.000
حداقل یک ستاره،

00:14:28.000 --> 00:14:30.000
یک سیاره زیست پذیر وجود دارد.

00:14:30.000 --> 00:14:33.000
و اینجا ما دیوانه وار و مشتاقانه این آزمایش را بنا می کنیم،

00:14:33.000 --> 00:14:35.000
این محاسبات را انجام می دهیم ، این کد های برنامه نویسی را می نویسیم.

NOTE Paragraph

00:14:35.000 --> 00:14:38.000
تصور کنید یک میلیارد سال پیش،

00:14:38.000 --> 00:14:40.000
دو سیاهچاله با هم ترکیب شده باشند.

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
آن صدا در فضا طنین انداز شده است

00:14:42.000 --> 00:14:44.000
برای همیشه.

00:14:44.000 --> 00:14:46.000
زمانی که ما حتی انیجا نبودیم.

00:14:46.000 --> 00:14:48.000
این نزدیک تر و نزدیک تر می شود --

00:14:48.000 --> 00:14:50.000
40 هزار سال پیش ما هنوز مشعول نقاشی روی دیوار غارها بودیم.

00:14:50.000 --> 00:14:52.000
به نظر باید برای ساختن ابزارهایمان عجله کنیم.

00:14:52.000 --> 00:14:55.000
صدا نزدیک تر و نزدیک تر می شود و در 20 سال ...

00:14:55.000 --> 00:14:57.000
یا هر چند سال آینده

00:14:57.000 --> 00:14:59.000
زمانی که حسگرهای ما به حداکثر حساسیتشان رسیدند --

00:14:59.000 --> 00:15:01.000
ما آن را می سازیم و ماشین را روشن می کنیم

00:15:01.000 --> 00:15:04.000
و بنگ، آن را دریافت می کنیم -- نخستین آواز از فضا.

00:15:04.000 --> 00:15:06.000
اگر صدایی که می گیریم متعلق به بیگ بنگ باشد،

00:15:06.000 --> 00:15:08.000
صدایی مانند این خواهد بود.

00:15:08.000 --> 00:15:11.000
صدای فاجعه باری است.

00:15:11.000 --> 00:15:13.000
می توان به نوعی آن را نوفه (نویز) نام نهاد.

00:15:13.000 --> 00:15:15.000
نوفه سفید یا نویز سفید که طنین کاتوره ای است.

00:15:15.000 --> 00:15:18.000
و همه جا در اطراف ما هست ،البته احتمالا و

00:15:18.000 --> 00:15:20.000
به شرطی که توسط برخی فرآیندهای دیگر در کیهان

00:15:20.000 --> 00:15:22.000
حذف نشود.

00:15:22.000 --> 00:15:25.000
و اگر آن را دریافت کنیم، برای گوش ما مانند موسیقی خواهد بود،

00:15:25.000 --> 00:15:27.000
چرا که اکو و بازتابی از

00:15:27.000 --> 00:15:29.000
لحظه خلقت ما است،

00:15:29.000 --> 00:15:31.000
خلقت جهان مشاهده پذیر اطراف ما

NOTE Paragraph

00:15:31.000 --> 00:15:33.000
خوب برای چند سال آینده،

00:15:33.000 --> 00:15:36.000
می توانیم صدای زمینه را بلند تر کرده و

00:15:36.000 --> 00:15:39.000
جهان را به موسیقی ترجمه کنیم.

00:15:39.000 --> 00:15:42.000
اما اگر ما بتوانیم آن لحظات نخستین را تشخیص دهیم،

00:15:42.000 --> 00:15:44.000
این موضوع ما را گامی

00:15:44.000 --> 00:15:46.000
به درک بیگ بنگ نزدیک تر می کند،

00:15:46.000 --> 00:15:49.000
که ما را بسیار نزدیک تر

00:15:49.000 --> 00:15:52.000
به پرسیدن برخی از دشوار ترین و زیرکانه ترین پرسش ها می کند.

00:15:52.000 --> 00:15:55.000
اگر این فیلم را معکوس پخش کنیم،

00:15:55.000 --> 00:15:58.000
می دانیم که در گذشته ما یک مهبانگ قرار دارد،

00:15:58.000 --> 00:16:02.000
و ما حتی ممکن است صدای ناهنجار آن را هم بشنویم.

00:16:02.000 --> 00:16:04.000
اما آیا مهبانگ ما تنها مهبانگ جهان بوده است؟

00:16:04.000 --> 00:16:07.000
منظورم این است که ما باید بپرسیم پیش از آن چه اتفاقی افتاده است؟

00:16:07.000 --> 00:16:09.000
آیا دوباره تکرار خواهد شد ؟

00:16:09.000 --> 00:16:12.000
منظورم این است ، بر اساس روح حاکم بر چالش های کنفرانس تد

00:16:12.000 --> 00:16:14.000
برای باز آفرینی شگفتی،

00:16:14.000 --> 00:16:17.000
ما می توانیم حداقل در این دقیقه آخر سوال ها را بپرسیم.

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
که صادقانه، شاید برای همیشه از پاسخ دادن به آنها طفره رویم.

NOTE Paragraph

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
اماباید بپرسیم:

00:16:21.000 --> 00:16:23.000
آیا این امکان وجود دارد که جهان ما

00:16:23.000 --> 00:16:26.000
تنها بخشی از یک تاریخ عظیم تر و بزرگ تر باشد؟

00:16:26.000 --> 00:16:30.000
یا ، اینکه ما شاید تنها شاخه ای از یک کیهان چندگانه (مولتی ورس) باشیم --

00:16:30.000 --> 00:16:34.000
که هر یک مهبانگ خاص خود را در تاریخچه اشان دارند --

00:16:34.000 --> 00:16:36.000
شاید برخی از آنها با سیاهچاله ها طبل هایشان را به صدا در می آورند،

00:16:36.000 --> 00:16:38.000
و شاید برخی بدون آنها --

00:16:38.000 --> 00:16:41.000
شاید برخی با حیات بسیار حساس ،و شاید برخی بدون آنها

00:16:41.000 --> 00:16:43.000
نه در گذشته و نه در آینده ما،

00:16:43.000 --> 00:16:46.000
اما شاید به گونه ای اساسی با ما در ارتباط و وابسته باشند؟

00:16:46.000 --> 00:16:48.000
پس ما باید شگفت زده شویم که اگر جهانی چند گانه وجود داشته باشد،

00:16:48.000 --> 00:16:50.000
آیا در بخشی از آن چند جهان،

00:16:50.000 --> 00:16:52.000
مخلوقاتی وجود دارند؟

00:16:52.000 --> 00:16:54.000
این ها مخلوقات چند جهان من هستند

00:16:54.000 --> 00:16:56.000
آیا محلوقات دیگری نیز در مولتی ورس وجود دارد که،

00:16:56.000 --> 00:16:58.000
درباره ما شگفت زده باشند؟

00:16:58.000 --> 00:17:01.000
و درباره منشا اصلی خودشان ؟

00:17:01.000 --> 00:17:03.000
و اگر آنها وجود دارند،

00:17:03.000 --> 00:17:06.000
من آنها را همانند خودمان تصور می کنم،

00:17:06.000 --> 00:17:08.000
در حال محاسبه ، نوشتن کدها،

00:17:08.000 --> 00:17:10.000
ساختن ابزار ها،

00:17:10.000 --> 00:17:13.000
تلاش برای تشخیص کم آوا ترین صدا ها

00:17:13.000 --> 00:17:15.000
از منشا خودشان

00:17:15.000 --> 00:17:17.000
و متحیر از اینکه چه کسان دیگری نیز آن بیرون وجود دارند.

NOTE Paragraph

00:17:17.000 --> 00:17:20.000
ممنون، متشکرم

NOTE Paragraph

00:17:20.000 --> 00:17:22.000
(تشویق)