1
00:00:00,000 --> 00:00:03,000
من از همه شما می خواهم که برای یک لحظه این موضوع بسیار ساده را

2
00:00:03,000 --> 00:00:05,000
در نظربگیرید

3
00:00:05,000 --> 00:00:07,000
که تا کنون

4
00:00:07,000 --> 00:00:09,000
بیشتر آن چیزی که ما در باره کیهان می دانیم

5
00:00:09,000 --> 00:00:11,000
از طریق نور به ما رسیده است.

6
00:00:11,000 --> 00:00:14,000
ما می توانیم روی زمین بایستیم و به بالای سرمان، به آسمان نگاه کنیم

7
00:00:14,000 --> 00:00:17,000
و ستاره ها را با چشمان برهنه خود ببینیم.

8
00:00:17,000 --> 00:00:19,000
نگاه کردن به خورشید دید محیطی ما را مختل می کند

9
00:00:19,000 --> 00:00:22,000
ما نور بازتاب شده از ماه را می بینیم

10
00:00:22,000 --> 00:00:26,000
و از وقتی که گالیله آن تلسکوپ ابتدایی را

11
00:00:26,000 --> 00:00:29,000
به سمت اجرام آسمانی نشانه رافت

12
00:00:29,000 --> 00:00:32,000
جهان شناخته شده نیز از طریق نورِ خود و از دل اعماق

13
00:00:32,000 --> 00:00:35,000
تاریخ جهان، خود را برای ما آشکار کرد.

14
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
و با کمک تلسکوپ های پیشرفته خود

15
00:00:38,000 --> 00:00:40,000
ما توانسته ایم

16
00:00:40,000 --> 00:00:43,000
فیلمی بی صدا از جهان تهیه کنیم

17
00:00:43,000 --> 00:00:46,000
این مجموعه ای از تک تصویرهایی است

18
00:00:46,000 --> 00:00:49,000
که ما را تا مهبانگ به عقب باز می گرداند.

19
00:00:49,000 --> 00:00:52,000
با وجود این اما جهان ما یک فیلم صامت نیست.

20
00:00:52,000 --> 00:00:54,000
چرا که خود جهان ما صامت و بی صدا نیست.

21
00:00:54,000 --> 00:00:56,000
من می خواهم شما را قانع کنم

22
00:00:56,000 --> 00:00:58,000
که جهان ما یک موسیقی متن دارد

23
00:00:58,000 --> 00:01:02,000
و این قطعه موسیقی در خود فضا نواخته می شود.

24
00:01:02,000 --> 00:01:05,000
چراکه فضا می تواند مانند یک طبل به ارتعاش در آید.

25
00:01:05,000 --> 00:01:08,000
فضا می تواند نوعی آوایی تولید کند

26
00:01:08,000 --> 00:01:10,000
که از سراسر جهان و

27
00:01:10,000 --> 00:01:13,000
از تعدادی از دراماتیک ترین رویدادهای درون آن منشا می گیرد.

28
00:01:13,000 --> 00:01:16,000
حالا ما می توانیم که

29
00:01:16,000 --> 00:01:19,000
به این ترکیب با شکوه بصری

30
00:01:19,000 --> 00:01:21,000
که از جهان داشتیم ،

31
00:01:21,000 --> 00:01:23,000
یک ترکیب صوتی نیز اضافه کنیم.

32
00:01:23,000 --> 00:01:27,000
و با وجود اینکه ما هیچگاه صدایی از فضا نشنیده ایم

33
00:01:27,000 --> 00:01:30,000
ما واقعا باید در چند سال آینده

34
00:01:30,000 --> 00:01:32,000
شروع کنیم به بالابردن قدرت دریافت صدای هر آنچیزی که آن بیرون دارد اتفاق می افتد.

35
00:01:32,000 --> 00:01:34,000
و برای تحقق این آرزو

36
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
و ضبط و ثبت آوازهای کیهان

37
00:01:37,000 --> 00:01:39,000
ما توجه خود را

38
00:01:39,000 --> 00:01:41,000
برروی سیاهچاله ها متمرکز می کنیم و تعهدی که آنها با خود به همراه دارند،

39
00:01:41,000 --> 00:01:44,000
از آنجا که سیاهچاله ها می توانند بر فضا زمان ضربه بزنند

40
00:01:44,000 --> 00:01:46,000
مانند چوبی که روی طبل فرود می آید

41
00:01:46,000 --> 00:01:48,000
و آهنگ خیلی خاصی را تولید می کنند.

42
00:01:48,000 --> 00:01:51,000
که دوست دارم یکی از پیش بینی های خودمان از اینکه

43
00:01:51,000 --> 00:01:53,000
این آهنگ چه شکلی خواهد بود را برای شما پخش کنم

44
00:01:53,000 --> 00:01:56,000
سیاهچاله ها اجسام تاریکی هستند که در مقابل پیش زمینه ای تاریک قرار گرفته اند،

45
00:01:56,000 --> 00:01:58,000
و به همین دلیل ، ما نمی توانیم آنها را مستقیم ببینیم.

46
00:01:58,000 --> 00:02:01,000
آنها به واسطه نور - حداقل به طور مستقیم - خود را برای ما آشکار نمی کنند.

47
00:02:01,000 --> 00:02:03,000
ما می توانیم آنها را غیر مستقیم ببینیم.

48
00:02:03,000 --> 00:02:06,000
چرا که سیاهچاله ها می توانند برروی محیط خود تاثیر مخربی برجای بگذارند.

49
00:02:06,000 --> 00:02:08,000
آنها ستاره های اطراف خود را نابود می کنند.

50
00:02:08,000 --> 00:02:11,000
آنها در اطراف خود گردابی از بازمانده ها ایجاد می کنند.

51
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
اما این ها را نمی توان مستقیما از طریق نور آنها مشاهده کرد.

52
00:02:13,000 --> 00:02:15,000
شاید روزی سایه ای از آنها ببینیم

53
00:02:15,000 --> 00:02:18,000
یک سیاهچاله ای که مقابل زمینه ای روشن قرار گرفته باشد

54
00:02:18,000 --> 00:02:20,000
اما هنوز موفق به چنین کاری نشده ایم.

55
00:02:20,000 --> 00:02:22,000
ولی با وجود این سیاهچاله ها را می توان شنید

56
00:02:22,000 --> 00:02:24,000
حتی اگر نتوانیم آنها را ببینیم،

57
00:02:24,000 --> 00:02:28,000
و این به دلیل این است که آنها فضا زمان را مانند یک طبل به صدا در می آورند.

58
00:02:28,000 --> 00:02:31,000
ما این ایده را که می توان فضا را مانند یک طبل به صدا در آورد،

59
00:02:31,000 --> 00:02:34,000
مدیون انیشتین هستیم ، البته ما خیلی چیزها را به او مدیونیم.

60
00:02:34,000 --> 00:02:36,000
انیشتین به این نتیجه رسید که اگر فضا خالی باشد،

61
00:02:36,000 --> 00:02:38,000
اگر کیهان تهی و خالی باشد،

62
00:02:38,000 --> 00:02:41,000
آنگاه چیزی شبیه این عکس خواهد بود،

63
00:02:41,000 --> 00:02:44,000
البته غیر از اینکه احتمالا این درجه بندی ها را روی آن نمی بینیم.

64
00:02:44,000 --> 00:02:47,000
اما اگر آزادانه در فضا سقوط کنیم،

65
00:02:47,000 --> 00:02:49,000
حتی بدون این خطوط راهنما،

66
00:02:49,000 --> 00:02:51,000
شاید خودمان قادر باشیم این را رسم کنیم،

67
00:02:51,000 --> 00:02:54,000
چرا که می توانستیم متوجه شویم که در مسیر مستقیم در حال حرکتیم،

68
00:02:54,000 --> 00:02:56,000
مسیرهای مستقیم بدون انحنا که

69
00:02:56,000 --> 00:02:58,000
که در طول کیهان کشیده شده اند.

70
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
انیشتین همچنین متوجه شد--

71
00:03:00,000 --> 00:03:02,000
و این واقعا موضوع مهمی بود --

72
00:03:02,000 --> 00:03:05,000
که اگر انرژی یا جرمی را در کیهان قرار دهید،

73
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
می تواند باعث انحنای فضا شود.

74
00:03:07,000 --> 00:03:09,000
و جرمی که در حال سقوط آزاد است

75
00:03:09,000 --> 00:03:11,000
از کنار، مثلا خورشید

76
00:03:11,000 --> 00:03:13,000
عبور می کند و مسیرش متناسب با

77
00:03:13,000 --> 00:03:15,000
انحنای طبیعی فضای اطراف آن جرم تاب بر می دارد.

78
00:03:15,000 --> 00:03:19,000
این نظریه کبیر نسبیت عام انیشتین است.

79
00:03:19,000 --> 00:03:22,000
حتی نور هم از روی چنین مسیرهایی حرکت میکند.

80
00:03:22,000 --> 00:03:24,000
و ممکن است شما تا جایی در مسیر خمیده قرار گیرید

81
00:03:24,000 --> 00:03:26,000
که به مداری در اطراف خورشید افتید،

82
00:03:26,000 --> 00:03:28,000
همانطور که زمین به دور خورشید قرار گرفته است یا ماه به دور زمین می چرخد.

83
00:03:28,000 --> 00:03:31,000
این ها منحنی های طبیعی در فضا هستند.

84
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
چیزی که انیشتیتن به آن توجه نکرد این بود

85
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
که اگر شما خورشید را بردارید

86
00:03:35,000 --> 00:03:38,000
و آن را تا ابعاد کره ای به قطر 6 کیلومتر فشرده سازید--

87
00:03:38,000 --> 00:03:41,000
یعنی شما یک میلیون برابر جرم زمین را

88
00:03:41,000 --> 00:03:44,000
بردارید و آن را در فضایی به قطر 6 کیلومتر فشرده سازید،

89
00:03:44,000 --> 00:03:46,000
در این صورت یک سیاهچاله ساخته اید،

90
00:03:46,000 --> 00:03:48,000
جرمی آن چنین چگال

91
00:03:48,000 --> 00:03:51,000
که اگر نور از مسیری خیلی نزدیک به آن رد شود، ممکن است هیچگاه نتواند فرار کند --

92
00:03:51,000 --> 00:03:54,000
سایه ای سیاه درمقابل کیهان.

93
00:03:54,000 --> 00:03:56,000
این انیشتین نبود که متوجه این موضوع شد،

94
00:03:56,000 --> 00:03:58,000
بلکه کارل شوارتزشیلد بود

95
00:03:58,000 --> 00:04:00,000
یک یهودی آلمانی در جنگ جهانی اول --

96
00:04:00,000 --> 00:04:03,000
در حالیکهیک دانشمند تمام عیار بود که ارتش آلمان پیوست

97
00:04:03,000 --> 00:04:06,000
و در جبهه روس ها به خدمت می پرداخت.

98
00:04:06,000 --> 00:04:09,000
من دوست دارم شوارتزشیلد را در جنگ و درون سنگرها تجسم کنم

99
00:04:09,000 --> 00:04:13,000
که در حال محاسبه مدارموشک های بالستیک و آتش توپخانه ها است،

100
00:04:13,000 --> 00:04:15,000
و آنگاه، در بین این کارها،

101
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
به محاسبه معادلات انیشتین می پردازد --

102
00:04:17,000 --> 00:04:19,000
همانطور که شما معمولا در سنگر جنگ ان کار را می کنید.

103
00:04:19,000 --> 00:04:21,000
و او کار جدید انیشتیتن که به تازگی منتشر شده بود را می خواند ،

104
00:04:21,000 --> 00:04:23,000
تئوری نسبیت عام او را

105
00:04:23,000 --> 00:04:25,000
و از خواندن آن هیجان زده شده بود.

106
00:04:25,000 --> 00:04:27,000
و او به سرعت حدسی

107
00:04:27,000 --> 00:04:29,000
درباره یک راه حل ریاضیاتی دقیق مطرح کرد،

108
00:04:29,000 --> 00:04:31,000
که چیزی فوق العده غیر عادی را توصیف می کرد:

109
00:04:31,000 --> 00:04:33,000
منحنی های به شدت مستحکمی که

110
00:04:33,000 --> 00:04:36,000
که خود فضا هم درون آن ها فرو می ریخت،

111
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
فضا در واقع مانند یک آبشار انحنا پیدا می کرد

112
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
و به پایین و درون یک حفره فرو می ریخت.

113
00:04:40,000 --> 00:04:43,000
حفره ای که حتی نور هم نمی توانست از آن فرار کند.

114
00:04:43,000 --> 00:04:45,000
نور درون این حفره به دام می افتاد

115
00:04:45,000 --> 00:04:47,000
مانند هر چیز دیگری که در آن بیفتد،

116
00:04:47,000 --> 00:04:49,000
و همه آن چیزی که باقی می ماند تنها یک سایه از آن بود.

117
00:04:49,000 --> 00:04:51,000
دراین موقع بود که برای انیشتین نوشت،

118
00:04:51,000 --> 00:04:53,000
و گفت: «همانطور که می بینید،

119
00:04:53,000 --> 00:04:56,000
جنگ با وجود شلیک دایمی توپخانه ها،

120
00:04:56,000 --> 00:04:59,000
به اندازه کافی با من مهربان بوده است.

121
00:04:59,000 --> 00:05:01,000
من توانستم خودم را از آنها دور کنم

122
00:05:01,000 --> 00:05:04,000
و به درون سرزمین ایده های شما قدم بگذارم.»

123
00:05:04,000 --> 00:05:07,000
و انیشتین هم تحت تاثیر دقت راه حل ارایه شده توسط او قرار گرفت.

124
00:05:07,000 --> 00:05:10,000
و من امیدوارم که تحت تاثیر فداکاری او نیز بوده باشد.

125
00:05:10,000 --> 00:05:13,000
او یک دانشمند بسیار سخت کوش در زیر شرایط بسیار دشوار بوده است.

126
00:05:13,000 --> 00:05:15,000
و او ایده شوارتزشیلد را

127
00:05:15,000 --> 00:05:18,000
هفته بعد، به جلسه آکادمی علوم پروس برد.

128
00:05:18,000 --> 00:05:21,000
اماانیشتین همیشه فکرمیکرد سیاهچاله ها یک پیچیدگی عجیب و غریب ریاضیاتی هستند.

129
00:05:21,000 --> 00:05:24,000
اوبه وجود این سیاهچاله ها در طبیعت باور نداشت.

130
00:05:24,000 --> 00:05:27,000
او گمان می کرد طبیعت از ما در مقابل پیدایش چنین موجودی محافظت می کند.

131
00:05:27,000 --> 00:05:29,000
و این چند دهه

132
00:05:29,000 --> 00:05:31,000
پیش از آن بود که واژه سیاهچاله ابداع شود

133
00:05:31,000 --> 00:05:33,000
و مردم سیاهچاله ها را

134
00:05:33,000 --> 00:05:35,000
موجوادتی واقعی و اخترفیزیکی به شمار آورند --

135
00:05:35,000 --> 00:05:37,000
در واقع آنها مرحله مرگ

136
00:05:37,000 --> 00:05:39,000
ستاره های بسیار پر جرمی هستند

137
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
که به شکل فاجعه باری در پایان عمر خود

138
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
برروی خود فرو می ریزند و می ربند.

139
00:05:43,000 --> 00:05:45,000
ستاره ما، خورشید، به یک سیاهچاله تبدیل نخواهد شد.

140
00:05:45,000 --> 00:05:47,000
چراکه این ستاره در حقیقت چندان پر جرم نیست.

141
00:05:47,000 --> 00:05:49,000
اما اگر ما یک آزمایش ذهنی انجام دهیم --

142
00:05:49,000 --> 00:05:51,000
همان آزمایش هایی که انیشتین ازطرفداران آن بود --

143
00:05:51,000 --> 00:05:53,000
می توانیم تصور کنیم

144
00:05:53,000 --> 00:05:56,000
که خورشید را تا قطر 6 کیلومتری ، فشرده و خرد کنیم،

145
00:05:56,000 --> 00:05:59,000
و یک زمین بسیار کوچک را در مدار ان قرار دهیم،

146
00:05:59,000 --> 00:06:01,000
شاید 30 کیلومتری

147
00:06:01,000 --> 00:06:04,000
بیرون خورشیدی که تبدیل به سیاهچاله شده است.

148
00:06:04,000 --> 00:06:06,000
و این زمین هم جرمی منیر و درخشان باشد،

149
00:06:06,000 --> 00:06:08,000
چراکه اکنون خورشید از بین رفته و هیچ منبع نور دیگری هم وجود ندارد --

150
00:06:08,000 --> 00:06:11,000
بنابراین فرض کنید زمین جدید ، از خود درخشش داشته باشد.

151
00:06:11,000 --> 00:06:13,000
و فکر کنید که بتوانید زمین رادر مداری مناسب قرار دهید

152
00:06:13,000 --> 00:06:15,000
حتی 30 کیلومتریِ

153
00:06:15,000 --> 00:06:18,000
بیرون این سیاهچاله در هم فشرده.

154
00:06:18,000 --> 00:06:20,000
این سیاهچاله در هم فشرده

155
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
را در واقع میتوان درون منطقه منهتان کم و بیش جای داد.

156
00:06:22,000 --> 00:06:24,000
شاید اندکی از آن وارد آب های رودخانه هادسون هم شود

157
00:06:24,000 --> 00:06:26,000
البته پیش ازانکه زمین ما را نابود کند.

158
00:06:26,000 --> 00:06:28,000
اما اساسا این موضوعی است که ما در باره آن بحث میکنیم.

159
00:06:28,000 --> 00:06:30,000
ما در باره جرمی صحبت می کنیم که شما می توانید

160
00:06:30,000 --> 00:06:32,000
آن را در نصف مساحت منهتان جای دهیدش و آن راتا این حد فشرده سازید.

161
00:06:32,000 --> 00:06:34,000
خوب ما این زمین را خیلی نزدیک می کنیم

162
00:06:34,000 --> 00:06:36,000
- 30 کیلومتری بیرون -

163
00:06:36,000 --> 00:06:39,000
و باید در نظر داشته باشیم که این یک مدار کاملا قابل قبول در اطراف یک سیاهچاله است.

164
00:06:39,000 --> 00:06:41,000
اینجا نوعی راز آلودگی وجود دارد

165
00:06:41,000 --> 00:06:43,000
سیاهچاله همه چیز را در عالم می بلعد،

166
00:06:43,000 --> 00:06:46,000
اما باید خیلی به آن نزدیک شوید تا در دام آن سقوط کنید.

167
00:06:46,000 --> 00:06:49,000
اما چیزی که خیلی جالب توجه است این است که از نقطه ای که ما به ماجرا نگاه می کنیم،

168
00:06:49,000 --> 00:06:51,000
ما همیشه میتوانیم زمین را ببینیم.

169
00:06:51,000 --> 00:06:53,000
این سیاره پشت سیاهچاله پنهان نمی شود.

170
00:06:53,000 --> 00:06:55,000
بخشی از نوری که از زمین می آید به درون آن سقوط می کند،

171
00:06:55,000 --> 00:06:58,000
اما بخش دیگری از آن دچار گویی از نوعی عدسی رد می شود و به ما می رسد.

172
00:06:58,000 --> 00:07:00,000
بنابراین شما نمی توانید چیزی را پشت سیاهچاله پنهان کنید.

173
00:07:00,000 --> 00:07:02,000
اگر در دنیای بتل استار گالاکتیکا (نام سریال تاثیر گذار علمی - تخیلی ) بودیم

174
00:07:02,000 --> 00:07:04,000
و با سایلون ها مبارزه می کردید،

175
00:07:04,000 --> 00:07:06,000
باید به خاطر می داشتید که پشت سیاهچاله پنهان نشوید.

176
00:07:06,000 --> 00:07:09,000
در آنجا آنها می توانند شما را ببینند.

177
00:07:09,000 --> 00:07:11,000
حال که خورشید ما به سیاهچاله تبدیل نمی شود:

178
00:07:11,000 --> 00:07:13,000
چون به اندازه کافی پر جرم نیست،

179
00:07:13,000 --> 00:07:17,000
اما دهها هزار سیاهچاله در کهکشان ما وجود دارند.

180
00:07:17,000 --> 00:07:20,000
و اگر یکی از انها باعث بروز نوعی گرفت و کسوف در راه شیری شود،

181
00:07:20,000 --> 00:07:22,000
این چیزی است که ما خواهیم دید.

182
00:07:22,000 --> 00:07:25,000
ما سایه ای از سیاهچاله می بینیم

183
00:07:25,000 --> 00:07:27,000
که در مقابل صدها هزارستاره ی

184
00:07:27,000 --> 00:07:30,000
کهکشان راه شیری قرار گرفته است و قرصهای عدسی گون درخشان را تولید کرده است.

185
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
و اگر ما به درون این سیاهچاله سقوط می کردیم،

186
00:07:33,000 --> 00:07:36,000
می دیدیم که تمامی نور در اطراف آن مانند عبور از میان عدسی، منجنی شده اند،

187
00:07:36,000 --> 00:07:39,000
و حتی می توانستیم از سایه ها بگذریم و

188
00:07:39,000 --> 00:07:42,000
حتی واقعا متوجه نمی شدیم که رویدادی ویژه و دراماتیک در حال رخ دادن است.

189
00:07:42,000 --> 00:07:45,000
اگر سعی می کردیم که موتورهای موشکمان را روشن کرده و از آنجا خارج شویم اوضاع بد می شد

190
00:07:45,000 --> 00:07:47,000
چرا که نمی توانستیم !

191
00:07:47,000 --> 00:07:49,000
هیچ چیز حتی نور هم نمی تواند از آن فرار کند

192
00:07:49,000 --> 00:07:52,000
اما حتی با وجود اینکه سیاهچاله از بیرون تاریک به نظر می آید،

193
00:07:52,000 --> 00:07:54,000
اما از درون تاریک نیست،

194
00:07:54,000 --> 00:07:57,000
چرا که تمام نور کهکشان هم م یتواند در پشت ما به درون سیاهچاله سقوط کند.

195
00:07:57,000 --> 00:08:01,000
و حتی به واسطه پدیده نسبیتی که به اتساع زمان معروف است،

196
00:08:01,000 --> 00:08:04,000
به نظر خواهد رسید که ساعت های ما در مقایسه با ساعتی کیهانی

197
00:08:04,000 --> 00:08:07,000
کند تر کار می کند،

198
00:08:07,000 --> 00:08:10,000
اینگونه به نظر می آید که تمام مراحل تحول یک کهکشان

199
00:08:10,000 --> 00:08:12,000
در مقابل چشمان ما سرعت گرفته و به سمت ما شلیک می شود،

200
00:08:12,000 --> 00:08:15,000
و این درست پیش از آن است که به واسطه برخورد با سیاهچاله با مرگ مواجه شویم

201
00:08:15,000 --> 00:08:17,000
مانند این خواهد بود که با تجربه ای نزدیک به مرگ مواجهیم

202
00:08:17,000 --> 00:08:19,000
جایی که نوری را در انتهای تونلی می بینید

203
00:08:19,000 --> 00:08:21,000
البته این بار واقعا یک تجربه کاملا مرگ آور خواهد بود. (و نه نزدیک به آن )

204
00:08:21,000 --> 00:08:23,000
(خنده )

205
00:08:23,000 --> 00:08:25,000
و هیچ راهی هم برای باز گو کردن آن برای دیگران و جود ندارد

206
00:08:25,000 --> 00:08:27,000
تا درباره این نور در انتهای تونل ، داستانی را تعریف کنید.

207
00:08:27,000 --> 00:08:30,000
تا کنون ما چنین سایه ای از یک سیاهچاله ندیده ایم،

208
00:08:30,000 --> 00:08:32,000
اما سیاهچاله ها را می توان شنید،

209
00:08:32,000 --> 00:08:34,000
حتی اگر نتوان آنها را دید.

210
00:08:34,000 --> 00:08:38,000
بیایید حالتی را تصور کنید که از دیدگاه اخترفیزیکی کاملا واقعگرایانه است--

211
00:08:38,000 --> 00:08:41,000
دو سیاهچاله ای را تصور کنید که برای مدتی طولانی در کنار یکدیگر زندگی می کنند.

212
00:08:41,000 --> 00:08:43,000
شاید آنها در ابتدا ستاره هایی بوده اند

213
00:08:43,000 --> 00:08:45,000
و با رمبش برروی خود تبدیل به دو سیاهچاله شده اند --

214
00:08:45,000 --> 00:08:48,000
که هر یک 10 برابر خورشید ما جرم دارند.

215
00:08:48,000 --> 00:08:51,000
حوب حالا ما این ها را تا جایی که به قطر 60 کیلومتر برسند در هم فشرده می کنیم.

216
00:08:51,000 --> 00:08:53,000
این دو می توانند با سرعت

217
00:08:53,000 --> 00:08:55,000
صدها دور در ثانیه به دور خود بچرخند.

218
00:08:55,000 --> 00:08:57,000
و در پایان عمرشان،

219
00:08:57,000 --> 00:09:00,000
آنها با سرعتی نزدیک به سرعت نور در اطراف هم خواهند چرخید.

220
00:09:00,000 --> 00:09:02,000
بنابراین آنها هزاران کیلومتر را

221
00:09:02,000 --> 00:09:04,000
تنها در کسری از ثانیه طی می کنند.

222
00:09:04,000 --> 00:09:06,000
و در حالیکه به این کار مشغولند نه تنها فضا را خمیده می کنند،

223
00:09:06,000 --> 00:09:08,000
بلکه به دنبال خود رد پایی

224
00:09:08,000 --> 00:09:10,000
از طنین فضا را بر جای می گذارند،

225
00:09:10,000 --> 00:09:12,000
که یک موج واقعی در فضا - زمان است.

226
00:09:12,000 --> 00:09:14,000
فضا دستخوش فشردگی و کشیدگی می شود

227
00:09:14,000 --> 00:09:16,000
که ناشی از رفتار این سیاهچاله است

228
00:09:16,000 --> 00:09:18,000
و جهان را به صدا در می آورد.

229
00:09:18,000 --> 00:09:20,000
و این صدا در کل جهان با سرعتی معادل سرعت نور

230
00:09:20,000 --> 00:09:22,000
به سفر می پردازد.

231
00:09:22,000 --> 00:09:24,000
این شبیه سازی کامپیوتری

232
00:09:24,000 --> 00:09:27,000
را یک گروه که برروی نسبیت در مرکز فضایی گودارد ناسا کار می کنند تهیه کرده اند.

233
00:09:27,000 --> 00:09:30,000
تقریبا 30 سال برای هر کسی در جهان طول می کشد تا این مساله را حل کتد.

234
00:09:30,000 --> 00:09:32,000
این هم یکی از این گروه ها بود.

235
00:09:32,000 --> 00:09:34,000
این شبیه سازی دو سیاهچاله را در مداری در اطراف هم نشان می دهد،

236
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
دوباره با کمک این منحنی های راهنما.

237
00:09:36,000 --> 00:09:39,000
و اگر بتوانید ببینید -- کمی تار و نا واضح است--

238
00:09:39,000 --> 00:09:42,000
اما اگر بتوانید امواج قرمز را که به بیرون تابیده می شود بینید،

239
00:09:42,000 --> 00:09:44,000
آنها امواج گرانشی هستند.

240
00:09:44,000 --> 00:09:47,000
آنها را با استعاره می تواند صدای ضرباهنگ فضا تعبیر کرد،

241
00:09:47,000 --> 00:09:49,000
که با سرعت نور از محل این سیاهچاله ها به سمت بیرون حرکت می کنند

242
00:09:49,000 --> 00:09:52,000
و این در حالی است که سیاهچاله ها در هم می پیچند

243
00:09:52,000 --> 00:09:54,000
تا در نهایت کار تبدیل به یک

244
00:09:54,000 --> 00:09:56,000
سیاهچاله گردان و کامل شوند.

245
00:09:56,000 --> 00:09:58,000
اگر شما به اندازه کافی نزدیک این رویداد باشید،

246
00:09:58,000 --> 00:10:00,000
پرده گوش شما به ارتعاش در می آید

247
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
ارتعاشی که به دلیل کشیدن و باز شدن فضا به وجود می آید.

248
00:10:02,000 --> 00:10:04,000
و شما می توانید به طور استعاری صدای این رویداد را بشنوید.

249
00:10:04,000 --> 00:10:08,000
البته در این شرایط سر شما هم در حال انقباض و انبساط است،

250
00:10:08,000 --> 00:10:11,000
برای همین شاید در درک آنچه اتفاق می افتد دچار مشکل شوید.

251
00:10:11,000 --> 00:10:13,000
اما می خواهم صدایی را برای شما پخش کنم

252
00:10:13,000 --> 00:10:15,000
که ما برای این رویداد پیش بینی کرده ایم.

253
00:10:15,000 --> 00:10:17,000
این کار گروه من است --

254
00:10:17,000 --> 00:10:20,000
یک مدل سازی کمتر فریبنده رایانه ای.

255
00:10:20,000 --> 00:10:22,000
تصور کنید که سیاهچاله کم جرم تر

256
00:10:22,000 --> 00:10:24,000
در حال سقوط در سیاهچاله ابر پر جرم است.

257
00:10:24,000 --> 00:10:26,000
صدایی که شما می شنوید

258
00:10:26,000 --> 00:10:29,000
صدای سیاهچاله سبک تر است که به فضا می کوبد

259
00:10:29,000 --> 00:10:31,000
هر بار که یک گام نزدیک تر می شود.

260
00:10:31,000 --> 00:10:34,000
اگر دور تر شود خیلی ساکت خواهد بود.

261
00:10:34,000 --> 00:10:36,000
اما صدایی مانند پتک می آید،

262
00:10:36,000 --> 00:10:38,000
که به طور استعاری در حال کوبیدن روی فضا است،

263
00:10:38,000 --> 00:10:40,000
و مثل یک طبل آن را به ارتعاش در می آورد.

264
00:10:40,000 --> 00:10:43,000
و ما می توانیم پیش بینی کنیم که صدا چگونه خواهد بود.

265
00:10:43,000 --> 00:10:45,000
می دانیم که همانطور که سقوط می کند،

266
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
تند تر و بلند تر می شود.

267
00:10:47,000 --> 00:10:49,000
و در نهایت،

268
00:10:49,000 --> 00:10:52,000
صدای افتادن جرم کوچکتر در بزرگتر را می شنویم.

269
00:10:52,000 --> 00:11:09,000
(صدای طبل مانند)

270
00:11:09,000 --> 00:11:11,000
و تمام می شود.

271
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
خوب من هیچ وقت این صدا را این قدر بلند نشنیده بودم -- در واقع خیلی دراماتیک تر به نظر می آید.

272
00:11:13,000 --> 00:11:15,000
توی خانه صدایش برخلاف انتظار انگار در حال آهسته شدن است

273
00:11:15,000 --> 00:11:17,000
یک جورایی مثل دینگ دینگ دینگ است.

274
00:11:17,000 --> 00:11:21,000
این یک صدای دیگر از گروه من است.

275
00:11:21,000 --> 00:11:23,000
این بار هیچ تصویری را به شما نشان نمی دهم،

276
00:11:23,000 --> 00:11:25,000
چرا که هیچ رد پای

277
00:11:25,000 --> 00:11:27,000
به درد بخوری از خود به جای نمی گذارند،

278
00:11:27,000 --> 00:11:29,000
و فضا هم رنگ آمیزی شده نیست،

279
00:11:29,000 --> 00:11:31,000
تا بتواند به شما انحنای خود را نشان دهد

280
00:11:31,000 --> 00:11:33,000
اما اگر شما درون فضا قرار گرفتید و در حال سپری کردن تعطیلات خود در فضا بودید

281
00:11:33,000 --> 00:11:35,000
و این صدا را شنیدید،

282
00:11:35,000 --> 00:11:37,000
بهتره که سریع از جایی که هستید فرار کنید.

283
00:11:37,000 --> 00:11:39,000
(خنده)

284
00:11:39,000 --> 00:11:41,000
باید از منبع صدا دور شوید.

285
00:11:41,000 --> 00:11:43,000
هر دو سیاهچاله در حال حرکتند.

286
00:11:43,000 --> 00:11:46,000
هر دو سیاهچاله در حال نزدیک شدن به هم هستند.

287
00:11:46,000 --> 00:11:49,000
و در این حالت هر دو ارتعاش و لرزش های بسیاری دارند.

288
00:11:49,000 --> 00:11:51,000
و سپس با هم آمیخته می شوند.

289
00:11:51,000 --> 00:11:59,000
(صدای طبل مانند)

290
00:11:59,000 --> 00:12:01,000
و اکنون تمام شده است.

291
00:12:01,000 --> 00:12:04,000
خوب این صدای خیلی ویژه و منحصر به فردی برای ادغام سیاهچاله ها است--

292
00:12:04,000 --> 00:12:07,000
که این جیر جیر هم در انتها به پایان می رسد.

293
00:12:07,000 --> 00:12:09,000
حالا پیش بینی ما

294
00:12:09,000 --> 00:12:11,000
برای آنچه می بینیم.

295
00:12:11,000 --> 00:12:13,000
از خوش شانسی ما است که در فاصله ایمنی از سیاهچاله ها در اینجا در لانگ بیچ کالیفرنیا هستیم.

296
00:12:13,000 --> 00:12:15,000
و قطعا جایی در جهان

297
00:12:15,000 --> 00:12:17,000
دو سیاهچاله در حال ترکیب شدن هستند.

298
00:12:17,000 --> 00:12:19,000
و قطعا فضای اطراف ما در حال

299
00:12:19,000 --> 00:12:21,000
صدا درآوردن است،

300
00:12:21,000 --> 00:12:24,000
پس از آنکه این موج شاید یک میلیون سال نوری سفر کرده باشد و پس از یک میلیون سال

301
00:12:24,000 --> 00:12:27,000
سفر با سرعت نور این ارتعاش به ما رسیده باشد.

302
00:12:27,000 --> 00:12:30,000
.

303
00:12:30,000 --> 00:12:33,000
اینجا روی زمین آزمایشی بسیار سخت کوشانه در حال ساخته شدن است --

304
00:12:33,000 --> 00:12:35,000
که آن را لایگو (LIGO) می نامند--

305
00:12:35,000 --> 00:12:37,000
که در واقع می تواند انحراف

306
00:12:37,000 --> 00:12:40,000
در انقباض و انبساط عالم را تشخیص دهد

307
00:12:40,000 --> 00:12:43,000
و با دقتی معادل یک هسته اتم از فاصله

308
00:12:43,000 --> 00:12:45,000
4 کیلومتری این کار را می کند.

309
00:12:45,000 --> 00:12:47,000
این واقعا یک آزمایش بی نظیر و دقیق است،

310
00:12:47,000 --> 00:12:49,000
و این آزمایش به نهایت دقت خود

311
00:12:49,000 --> 00:12:52,000
در طی چند سال آینده خواهد رسید -- تا بتواند این صدا را بشنود.

312
00:12:52,000 --> 00:12:54,000
همچنین ماموریتی فضایی پیشنهاد شده است،

313
00:12:54,000 --> 00:12:56,000
که امدیواریم در 10 سال اینده به فضا پرتاب شود،

314
00:12:56,000 --> 00:12:58,000
به نام لیسا (LISA).

315
00:12:58,000 --> 00:13:01,000
و لیسا ما را قادر می کند تا سیاهچاله های ابر پرجرم را ببینیم--

316
00:13:01,000 --> 00:13:04,000
سیاهچاله هایی میلیونها و میلیاردها برابر پر جرم تر از

317
00:13:04,000 --> 00:13:06,000
خورشید ما.

318
00:13:06,000 --> 00:13:09,000
در این تصویر تلسکوپ هابل دو کهکشان را می بینیم.

319
00:13:09,000 --> 00:13:12,000
به نظر می آید در آغوش هم آرام گرفته و منجمد شده اند.

320
00:13:12,000 --> 00:13:14,000
و هر کدام از آنها احتمالا میزبان

321
00:13:14,000 --> 00:13:17,000
یک سیاهچاله ابر پرجرم در مرکز خود هستند.

322
00:13:17,000 --> 00:13:19,000
اما آنها منجمد نشده اند،

323
00:13:19,000 --> 00:13:21,000
آنها در واقع در حال ترکیب شدن هستند.

324
00:13:21,000 --> 00:13:23,000
این دو سیاهچاله در حال ترکیب با یکدیگر هستند،

325
00:13:23,000 --> 00:13:26,000
و آنها در طی بازه زمانی یک میلیارد ساله در هم ادغام خواهند شد.

326
00:13:26,000 --> 00:13:28,000
این فراتر از انتظار و صبر انسان است که بتواند

327
00:13:28,000 --> 00:13:31,000
صدای آنها را بشنود.

328
00:13:31,000 --> 00:13:33,000
اما لیزا می تواند مراحل نهایی

329
00:13:33,000 --> 00:13:35,000
ادغام دو سیاهچاله ابر پرجرم را

330
00:13:35,000 --> 00:13:37,000
در ابتدای تاریخ کیهان رصد کند،

331
00:13:37,000 --> 00:13:40,000
آخرین 15 دقیقه پیش از سقوط آنها در یکدیگر.

332
00:13:40,000 --> 00:13:42,000
و فقط سیاهچاله ها نیستند،

333
00:13:42,000 --> 00:13:45,000
اختلالات بیشتری در عالم ما وجود دارند--

334
00:13:45,000 --> 00:13:47,000
و بزرگترین آنها را به نام مهبانگ یا بیگ بنگ می شناسیم.

335
00:13:47,000 --> 00:13:50,000
وقتی این اصطلاح باب شد آن را استهزا می کردند و می گفتند --

336
00:13:50,000 --> 00:13:52,000
آه جدا شما به یک بیگ بنگ یا مهبانگ اعتقاد دارید؟

337
00:13:52,000 --> 00:13:54,000
اما این اصطلاح الان دقت و اعتبار بیشتری به دست آورده است،

338
00:13:54,000 --> 00:13:56,000
چرا که در واقع بانگ یا بنگی هم در کار بوده است،

339
00:13:56,000 --> 00:13:58,000
این واقعه صدایی تولید کرده است.

340
00:13:58,000 --> 00:14:01,000
این انیمیشن از دوستان من در استودیو پروتون

341
00:14:01,000 --> 00:14:03,000
بیگ بنگ را از دید ناظری در بیرون از ماجرا نشان می دهد.

342
00:14:03,000 --> 00:14:06,000
ما هیچوقت در واقعیت نمی توانیم چنین کاری کنیم چون ما درون جهان بودیم،

343
00:14:06,000 --> 00:14:09,000
و چون جایی بیرون آن وجود ندارد که آنجا به ایستیم.

344
00:14:09,000 --> 00:14:11,000
.

345
00:14:11,000 --> 00:14:13,000
این پدیده همه جا هست ، همه اطراف شما را فرا گرفته است،

346
00:14:13,000 --> 00:14:15,000
و فضا هم به صورت کاتوره ای در حال نوسان است.

347
00:14:15,000 --> 00:14:17,000
14 میلیارد سال می گذرد

348
00:14:17,000 --> 00:14:20,000
و این صدا هنوز در اطاف ما به صدا در می آید.

349
00:14:20,000 --> 00:14:22,000
کهکشان ها شکل می گیرند،

350
00:14:22,000 --> 00:14:24,000
و نسل هایی از ستاره ها درون آن کهکشان ها شکل می گیرند.

351
00:14:24,000 --> 00:14:26,000
و در اطراف یک ستاره،

352
00:14:26,000 --> 00:14:28,000
حداقل یک ستاره،

353
00:14:28,000 --> 00:14:30,000
یک سیاره زیست پذیر وجود دارد.

354
00:14:30,000 --> 00:14:33,000
و اینجا ما دیوانه وار و مشتاقانه این آزمایش را بنا می کنیم،

355
00:14:33,000 --> 00:14:35,000
این محاسبات را انجام می دهیم ، این کد های برنامه نویسی را می نویسیم.

356
00:14:35,000 --> 00:14:38,000
تصور کنید یک میلیارد سال پیش،

357
00:14:38,000 --> 00:14:40,000
دو سیاهچاله با هم ترکیب شده باشند.

358
00:14:40,000 --> 00:14:42,000
آن صدا در فضا طنین انداز شده است

359
00:14:42,000 --> 00:14:44,000
برای همیشه.

360
00:14:44,000 --> 00:14:46,000
زمانی که ما حتی انیجا نبودیم.

361
00:14:46,000 --> 00:14:48,000
این نزدیک تر و نزدیک تر می شود --

362
00:14:48,000 --> 00:14:50,000
40 هزار سال پیش ما هنوز مشعول نقاشی روی دیوار غارها بودیم.

363
00:14:50,000 --> 00:14:52,000
به نظر باید برای ساختن ابزارهایمان عجله کنیم.

364
00:14:52,000 --> 00:14:55,000
صدا نزدیک تر و نزدیک تر می شود و در 20 سال ...

365
00:14:55,000 --> 00:14:57,000
یا هر چند سال آینده

366
00:14:57,000 --> 00:14:59,000
زمانی که حسگرهای ما به حداکثر حساسیتشان رسیدند --

367
00:14:59,000 --> 00:15:01,000
ما آن را می سازیم و ماشین را روشن می کنیم

368
00:15:01,000 --> 00:15:04,000
و بنگ، آن را دریافت می کنیم -- نخستین آواز از فضا.

369
00:15:04,000 --> 00:15:06,000
اگر صدایی که می گیریم متعلق به بیگ بنگ باشد،

370
00:15:06,000 --> 00:15:08,000
صدایی مانند این خواهد بود.

371
00:15:08,000 --> 00:15:11,000
صدای فاجعه باری است.

372
00:15:11,000 --> 00:15:13,000
می توان به نوعی آن را نوفه (نویز) نام نهاد.

373
00:15:13,000 --> 00:15:15,000
نوفه سفید یا نویز سفید که طنین کاتوره ای است.

374
00:15:15,000 --> 00:15:18,000
و همه جا در اطراف ما هست ،البته احتمالا و

375
00:15:18,000 --> 00:15:20,000
به شرطی که توسط برخی فرآیندهای دیگر در کیهان

376
00:15:20,000 --> 00:15:22,000
حذف نشود.

377
00:15:22,000 --> 00:15:25,000
و اگر آن را دریافت کنیم، برای گوش ما مانند موسیقی خواهد بود،

378
00:15:25,000 --> 00:15:27,000
چرا که اکو و بازتابی از

379
00:15:27,000 --> 00:15:29,000
لحظه خلقت ما است،

380
00:15:29,000 --> 00:15:31,000
خلقت جهان مشاهده پذیر اطراف ما

381
00:15:31,000 --> 00:15:33,000
خوب برای چند سال آینده،

382
00:15:33,000 --> 00:15:36,000
می توانیم صدای زمینه را بلند تر کرده و

383
00:15:36,000 --> 00:15:39,000
جهان را به موسیقی ترجمه کنیم.

384
00:15:39,000 --> 00:15:42,000
اما اگر ما بتوانیم آن لحظات نخستین را تشخیص دهیم،

385
00:15:42,000 --> 00:15:44,000
این موضوع ما را گامی

386
00:15:44,000 --> 00:15:46,000
به درک بیگ بنگ نزدیک تر می کند،

387
00:15:46,000 --> 00:15:49,000
که ما را بسیار نزدیک تر

388
00:15:49,000 --> 00:15:52,000
به پرسیدن برخی از دشوار ترین و زیرکانه ترین پرسش ها می کند.

389
00:15:52,000 --> 00:15:55,000
اگر این فیلم را معکوس پخش کنیم،

390
00:15:55,000 --> 00:15:58,000
می دانیم که در گذشته ما یک مهبانگ قرار دارد،

391
00:15:58,000 --> 00:16:02,000
و ما حتی ممکن است صدای ناهنجار آن را هم بشنویم.

392
00:16:02,000 --> 00:16:04,000
اما آیا مهبانگ ما تنها مهبانگ جهان بوده است؟

393
00:16:04,000 --> 00:16:07,000
منظورم این است که ما باید بپرسیم پیش از آن چه اتفاقی افتاده است؟

394
00:16:07,000 --> 00:16:09,000
آیا دوباره تکرار خواهد شد ؟

395
00:16:09,000 --> 00:16:12,000
منظورم این است ، بر اساس روح حاکم بر چالش های کنفرانس تد

396
00:16:12,000 --> 00:16:14,000
برای باز آفرینی شگفتی،

397
00:16:14,000 --> 00:16:17,000
ما می توانیم حداقل در این دقیقه آخر سوال ها را بپرسیم.

398
00:16:17,000 --> 00:16:19,000
که صادقانه، شاید برای همیشه از پاسخ دادن به آنها طفره رویم.

399
00:16:19,000 --> 00:16:21,000
اماباید بپرسیم:

400
00:16:21,000 --> 00:16:23,000
آیا این امکان وجود دارد که جهان ما

401
00:16:23,000 --> 00:16:26,000
تنها بخشی از یک تاریخ عظیم تر و بزرگ تر باشد؟

402
00:16:26,000 --> 00:16:30,000
یا ، اینکه ما شاید تنها شاخه ای از یک کیهان چندگانه (مولتی ورس) باشیم --

403
00:16:30,000 --> 00:16:34,000
که هر یک مهبانگ خاص خود را در تاریخچه اشان دارند --

404
00:16:34,000 --> 00:16:36,000
شاید برخی از آنها با سیاهچاله ها طبل هایشان را به صدا در می آورند،

405
00:16:36,000 --> 00:16:38,000
و شاید برخی بدون آنها --

406
00:16:38,000 --> 00:16:41,000
شاید برخی با حیات بسیار حساس ،و شاید برخی بدون آنها

407
00:16:41,000 --> 00:16:43,000
نه در گذشته و نه در آینده ما،

408
00:16:43,000 --> 00:16:46,000
اما شاید به گونه ای اساسی با ما در ارتباط و وابسته باشند؟

409
00:16:46,000 --> 00:16:48,000
پس ما باید شگفت زده شویم که اگر جهانی چند گانه وجود داشته باشد،

410
00:16:48,000 --> 00:16:50,000
آیا در بخشی از آن چند جهان،

411
00:16:50,000 --> 00:16:52,000
مخلوقاتی وجود دارند؟

412
00:16:52,000 --> 00:16:54,000
این ها مخلوقات چند جهان من هستند

413
00:16:54,000 --> 00:16:56,000
آیا محلوقات دیگری نیز در مولتی ورس وجود دارد که،

414
00:16:56,000 --> 00:16:58,000
درباره ما شگفت زده باشند؟

415
00:16:58,000 --> 00:17:01,000
و درباره منشا اصلی خودشان ؟

416
00:17:01,000 --> 00:17:03,000
و اگر آنها وجود دارند،

417
00:17:03,000 --> 00:17:06,000
من آنها را همانند خودمان تصور می کنم،

418
00:17:06,000 --> 00:17:08,000
در حال محاسبه ، نوشتن کدها،

419
00:17:08,000 --> 00:17:10,000
ساختن ابزار ها،

420
00:17:10,000 --> 00:17:13,000
تلاش برای تشخیص کم آوا ترین صدا ها

421
00:17:13,000 --> 00:17:15,000
از منشا خودشان

422
00:17:15,000 --> 00:17:17,000
و متحیر از اینکه چه کسان دیگری نیز آن بیرون وجود دارند.

423
00:17:17,000 --> 00:17:20,000
ممنون، متشکرم

424
00:17:20,000 --> 00:17:22,000
(تشویق)