1
00:00:00,965 --> 00:00:03,507
هرگز تصور نمیکردم

2
00:00:03,531 --> 00:00:07,483
که یک بمب گذار انتحاری ۱۹ ساله

3
00:00:07,507 --> 00:00:11,518
بتواند درسی چنان با ارزش به من بدهد.

4
00:00:12,640 --> 00:00:14,077
اما داد.

5
00:00:14,640 --> 00:00:19,259
او به من یاد داد که هرگز چیزی را

6
00:00:19,283 --> 00:00:23,143
درباره کسی که نمیشناسم فرض نکنم.

7
00:00:24,414 --> 00:00:28,543
در صبح یکی از سه شنبههای جولای ۲۰۰۵،

8
00:00:28,567 --> 00:00:31,625
بمب گذار و من، ناآگاهانه

9
00:00:31,649 --> 00:00:36,196
در یک زمان سوار یک قطار شدیم،

10
00:00:36,220 --> 00:00:40,683
و ظاهرا تنها چند قدم دور از هم ایستادیم.

11
00:00:42,345 --> 00:00:43,495
من او را ندیدم.

12
00:00:44,185 --> 00:00:45,976
در واقع، من هیچ کس را ندیدم.

13
00:00:46,000 --> 00:00:48,587
میدانیم که نباید در قطار به کسی نگاه کرد،

14
00:00:48,611 --> 00:00:51,912
اما حدس میزنم او مرا دید.

15
00:00:52,916 --> 00:00:58,147
من فکر میکنم آن هنگام که
دستش بر کلید انفجار مردد بود

16
00:00:58,147 --> 00:01:00,901
داشت به همه ما نگاه میکرد.

17
00:01:02,439 --> 00:01:06,884
بارها از خودم پرسیدهام: در چه فکری بود؟

18
00:01:06,908 --> 00:01:10,265
مخصوصاً در آن ثانیههای نهایی.

19
00:01:12,765 --> 00:01:14,794
میدانم که شخصی نبود.

20
00:01:14,977 --> 00:01:18,994
نقشه نکشیده بود که مرا بکشد 
یا به من جیل هیکس، صدمه وارد کند.

21
00:01:19,018 --> 00:01:21,531
منظورم این است که -- 
او مرا نمیشناخت.

22
00:01:21,781 --> 00:01:22,932
نه.

23
00:01:23,666 --> 00:01:25,266
در عوض

24
00:01:25,266 --> 00:01:31,241
برچسبی ناخواسته و بی جا بر من نهاده بود.

25
00:01:32,272 --> 00:01:35,652
من دشمن شده بودم.

26
00:01:37,390 --> 00:01:40,966
برای او، من همان «دیگری» بودم،

27
00:01:40,990 --> 00:01:44,107
همان «آنها» که در برابر «ما» بودند.

28
00:01:45,581 --> 00:01:50,855
نام «دشمن» به او اجازه میداد 
تا ما را از انسانیت ساقط کند.

29
00:01:51,674 --> 00:01:54,621
به او اجازه داد تا آن دکمه را فشار دهد.

30
00:01:55,339 --> 00:01:58,086
و گزینشی هم نبود.

31
00:01:58,875 --> 00:02:04,058
بیست و شش جان پر ارزش 
تنها در کوپه ما از دست رفت،

32
00:02:05,042 --> 00:02:07,560
و من هم تقریبا یکی از آنها بودم.

33
00:02:08,855 --> 00:02:11,596
در زمانی کمتر از یک بازدم،

34
00:02:11,620 --> 00:02:15,290
در چنان تاریکی فشردهای فرو شدیم

35
00:02:15,314 --> 00:02:17,696
که میشد آن را لمس کرد؛

36
00:02:17,720 --> 00:02:22,609
فکر میکنم غرق شدن در قیر
چنان احساسی داشته باشد.

37
00:02:23,398 --> 00:02:25,448
نمیدانستیم که دشمن هستیم.

38
00:02:26,321 --> 00:02:30,379
تنها عدهای مسافر بودیم که چند دقیقه قبل،

39
00:02:30,403 --> 00:02:32,887
داشتیم قوانین تونل را رعایت میکردیم:

40
00:02:32,911 --> 00:02:35,117
چشم در چشم شدن ممنوع،

41
00:02:35,141 --> 00:02:36,821
حرف زدن ممنوع،

42
00:02:36,894 --> 00:02:40,566
و البته هر گونه مکالمهای قدغن.

43
00:02:41,948 --> 00:02:44,901
اما با پس رفتن تاریکی،

44
00:02:45,776 --> 00:02:47,401
ما هم بیرون میآمدیم.

45
00:02:48,179 --> 00:02:49,691
داشتیم به هم کمک میکردیم.

46
00:02:50,808 --> 00:02:53,269
همدیگر را به اسم صدا میکردیم،

47
00:02:53,293 --> 00:02:56,064
و کمی شبیه حضور و غیاب،

48
00:02:56,389 --> 00:02:58,666
منتظر جواب میماندیم.

49
00:03:00,559 --> 00:03:03,972
«من جیلم. من اینجام.

50
00:03:05,111 --> 00:03:06,421
من زندهام.

51
00:03:08,279 --> 00:03:09,468
باشه.»

52
00:03:11,697 --> 00:03:12,883
«اسم من جیله.

53
00:03:13,679 --> 00:03:14,875
اینجا.

54
00:03:16,318 --> 00:03:17,627
زنده.

55
00:03:19,329 --> 00:03:20,524
باشه.»

56
00:03:23,096 --> 00:03:26,097
الیسون را نمیشناختم.

57
00:03:26,399 --> 00:03:30,641
اما هر چند دقیقه منتظر شنیدن صدایش بودم.

58
00:03:31,340 --> 00:03:32,958
ریچارد را نمیشناختم.

59
00:03:33,839 --> 00:03:36,728
اما برایم مهم بود که
او زنده مانده است.

60
00:03:38,752 --> 00:03:40,546
تمام چیزی که با آنها به اشتراک گذاشتم

61
00:03:40,570 --> 00:03:42,053
اسم کوچکم بود.

62
00:03:43,013 --> 00:03:44,164
انها نمیدانستند که من

63
00:03:44,188 --> 00:03:47,711
رئیس یکی از بخشهای شورای طراحی هستم.

64
00:03:49,185 --> 00:03:52,742
و این هم کیف دوست داشتنی من،

65
00:03:52,766 --> 00:03:55,817
که او هم از آن صبح 
جان سالم به در برده است.

66
00:03:56,479 --> 00:04:00,445
آنها نمیدانستند که من 
مقالات معماری و طراحی منتشر کردهام،

67
00:04:00,469 --> 00:04:03,785
که عضو انجمن سلطنتی هنر بودم،

68
00:04:03,809 --> 00:04:05,844
که سیاه میپوشیدم --

69
00:04:06,695 --> 00:04:07,861
هنوز هم میپوشم --

70
00:04:08,566 --> 00:04:11,122
که سیگار برگ کوتاه میکشیدم.

71
00:04:11,888 --> 00:04:14,191
دیگر سیگار نمیکشم.

72
00:04:14,215 --> 00:04:18,399
جین مینوشیدم و سخنرانی TED میدیدم،

73
00:04:18,423 --> 00:04:24,629
البته هرگز فکرش را هم نمیکردم
که روزی اینجا بایستم،

74
00:04:25,593 --> 00:04:28,488
سعی کنم تعادلم را روی
پاهای مصنوعی حفظ کنم،

75
00:04:28,512 --> 00:04:30,339
و یک سخنرانی ارائه بدهم.

76
00:04:30,651 --> 00:04:36,295
من زن جوان استرالیایی بودم که داشتم
کارهای خارقالعادهای در لندن میکردم.

77
00:04:36,319 --> 00:04:39,962
و آمادگی پایان گرفتن همه آنها را نداشتم.

78
00:04:40,882 --> 00:04:44,040
آن قدر برای نجات مصمم بودم

79
00:04:44,064 --> 00:04:49,266
که شالم را به عنوان شریان بند
بالای پاهایم بستم،

80
00:04:49,290 --> 00:04:54,623
و همه چیز و همه کس را از سرم بیرون کردم،

81
00:04:55,345 --> 00:04:58,605
تا تمرکز کنم، تا به خودم گوش کنم،

82
00:04:58,629 --> 00:05:02,503
تا تنها غریزه مرا هدایت کند.

83
00:05:03,085 --> 00:05:05,179
سرعت نفس کشیدنم را کاهش دادم.

84
00:05:05,847 --> 00:05:07,627
رانهایم را بالا بردم.

85
00:05:07,651 --> 00:05:09,559
خودم را صاف نگه داشتم

86
00:05:09,559 --> 00:05:13,583
و با میل بستن چشمهایم مبارزه کردم.

87
00:05:14,681 --> 00:05:18,013
تقریبا یک ساعت دوام آردم،

88
00:05:19,030 --> 00:05:23,411
ساعتی برای اندیشیدن به تمام زندگیام

89
00:05:23,435 --> 00:05:25,231
از ابتدا تا آن نقطه.

90
00:05:27,199 --> 00:05:30,278
شاید باید کارهای بیشتری میکردم.

91
00:05:31,223 --> 00:05:34,427
شاید میتوانستم
بیشتر زندگی کنم، بیشتر ببینم.

92
00:05:34,451 --> 00:05:39,565
شاید باید میرفتم میدویدم،
رقص یاد میگرفتم، یوگا کار میکردم.

93
00:05:40,317 --> 00:05:45,255
اما اولویت و تمرکز من همیشه کارم بود.

94
00:05:45,279 --> 00:05:47,180
زندگی کرده بودم تا کار کنم.

95
00:05:47,730 --> 00:05:50,537
کسی که اسمش روی کارت ویزیتم بود

96
00:05:50,561 --> 00:05:52,061
برایم اهمیت داشت.

97
00:05:53,688 --> 00:05:57,598
اما در آن تونل دیگر هیچ اهمیتی نداشت.

98
00:05:59,226 --> 00:06:03,696
زمانی که اولین تماس

99
00:06:03,720 --> 00:06:06,290
یکی از امدادگران را احساس کردم،

100
00:06:06,472 --> 00:06:08,589
قادر به صحبت نبودم،

101
00:06:08,613 --> 00:06:13,952
حتی نمیتوانستم کلمه کوچکی
مثل «جیل» را به زبان بیاورم.

102
00:06:15,183 --> 00:06:17,918
بدنم را به آنها تسلیم کردم.

103
00:06:17,942 --> 00:06:20,815
هر کاری از دستم بر میآمد کرده بودم،

104
00:06:20,839 --> 00:06:24,535
و حالا در دست آنها بودم.

105
00:06:27,091 --> 00:06:28,799
من تنها وقتی متوجه شدم

106
00:06:29,283 --> 00:06:35,481
انسان کیست و انسانیت به چه معناست،

107
00:06:35,972 --> 00:06:37,935
که برای اولین بار

108
00:06:37,935 --> 00:06:42,454
پلاکی که در بیمارستان
به من داده شده بود را دیدم.

109
00:06:42,478 --> 00:06:43,652
و نوشته بود:

110
00:06:44,218 --> 00:06:49,488
«یک زن ناشناس»

111
00:06:51,162 --> 00:06:55,377
یک زن ناشناس.

112
00:06:57,004 --> 00:06:59,951
آن کلمات هدیه من بودند.

113
00:07:01,125 --> 00:07:03,872
چیزی که به وضوح به من گفتند

114
00:07:03,896 --> 00:07:06,601
این بود که جان من نجات پیدا کرد،

115
00:07:06,625 --> 00:07:09,769
تنها به این دلیل که انسان بودم.

116
00:07:10,610 --> 00:07:14,794
هرگونه تفاوتی برای خیل عظیم امداد گرانی

117
00:07:14,818 --> 00:07:17,055
که با خطر انداختن زندگی خودشان،

118
00:07:17,055 --> 00:07:20,625
برای نجات جان من،

119
00:07:20,625 --> 00:07:24,758
و تا جایی که میتوانستند 
نجات ناشناسهای بیشتر

120
00:07:24,758 --> 00:07:28,020
به صف شده بودند
هیچ تفاوتی ایجاد نمیکرد.

121
00:07:28,405 --> 00:07:33,026
برای آنها اهمیتی نداشت 
که من فقیر بودم یا غنی،

122
00:07:33,298 --> 00:07:35,439
پوستم چه رنگی داشت،

123
00:07:35,463 --> 00:07:37,025
زن بودم یا مرد،

124
00:07:37,049 --> 00:07:39,336
چه تمایل جنسی داشتم،

125
00:07:39,613 --> 00:07:41,216
به کی رای داده بودم،

126
00:07:41,240 --> 00:07:42,758
تحصیل کرده بودم یا نه،

127
00:07:42,782 --> 00:07:46,471
با ایمان بودم یا ملحد.

128
00:07:47,409 --> 00:07:49,353
هیچ چیز اهمیت نداشت

129
00:07:49,377 --> 00:07:54,490
غیر از آنکه من جان شریف انسانی بودم.

130
00:07:55,881 --> 00:07:59,361
من خود را به عنوان یک شاهد زنده میبینم.

131
00:08:00,223 --> 00:08:02,252
من اثباتی هستم

132
00:08:02,276 --> 00:08:09,004
بر اینکه عشق و احترام بی قید و شرط
نه تنها میتواند منجی زندگی باشد،

133
00:08:09,028 --> 00:08:12,529
بلکه میتواند آن را دگرگون کند.

134
00:08:13,226 --> 00:08:17,694
این عکسی فوق العاده است
از من و یکی از امدادگرانم، اندی

135
00:08:17,718 --> 00:08:19,590
که پارسال گرفته شده است.

136
00:08:20,080 --> 00:08:22,641
ده سال پس از وقوع واقعه،

137
00:08:22,665 --> 00:08:25,909
این ما هستیم، شانه به شانه هم.

138
00:08:27,559 --> 00:08:29,677
در میان همه آشوبها،

139
00:08:29,701 --> 00:08:32,831
دستم را حس میکردم که فشرده میشد،

140
00:08:33,200 --> 00:08:36,523
و صورتم که به نرمی نوازش میشد.

141
00:08:37,161 --> 00:08:38,823
چه احساسی داشتم؟

142
00:08:39,541 --> 00:08:41,283
احساس دوست داشته شدن.

143
00:08:41,685 --> 00:08:46,502
چیزی که مرا از تنفر و میل به قصاص حفظ کرد،

144
00:08:46,526 --> 00:08:49,515
چیزی که به من شهامت میدهد که بگویم:

145
00:08:49,539 --> 00:08:52,999
این با من تمام میشود

146
00:08:54,006 --> 00:08:56,037
عشق است.

147
00:08:56,585 --> 00:08:59,303
من دوست داشته شدم.

148
00:09:01,234 --> 00:09:07,499
من باور دارم که پتانسیل انتشار تحولات مثبت

149
00:09:07,523 --> 00:09:09,103
بسیار عظیم است

150
00:09:09,127 --> 00:09:12,031
زیرا میدانم که ما ظرفیت آن را داریم.

151
00:09:12,055 --> 00:09:15,822
من از استعداد بشر آگاهم.

152
00:09:15,930 --> 00:09:19,840
خوب این نکات عظیمی را برای من
باقی میگذارد که باید به آنها بیاندیشم

153
00:09:19,864 --> 00:09:23,556
و چندین سوال برای همه ما مطرح میکند:

154
00:09:24,512 --> 00:09:31,075
آیا چیزی که ما را یکپارچه میکند بزرگتر از
چیزی نیست که ما را از هم سوا میکند؟

155
00:09:31,663 --> 00:09:35,453
آیا باید حتما یک تراژدی 
یا یک فاجعه به وقوع بپیوندد

156
00:09:35,477 --> 00:09:39,973
تا ما عمیقا به عنوان یک گونه واحد

157
00:09:40,902 --> 00:09:43,581
به عنوان انسان،
به هم تعلق خاطر پیدا کنیم؟

158
00:09:43,755 --> 00:09:49,531
و کی ما میخواهیم خرد عصر خود را
در آغوش بگیریم

159
00:09:49,764 --> 00:09:53,134
و مرز تحمل خود را چنان گسترش دهیم

160
00:09:53,931 --> 00:09:58,528
تا همه کسانی که 
پیش از آنکه آنها را بشناسیم

161
00:09:58,528 --> 00:10:03,145
برای ما تنها برچسبی 
بیش نیستند را پذیرا باشیم؟

162
00:10:03,550 --> 00:10:04,710
متشکرم.

163
00:10:04,734 --> 00:10:11,532
(تشویق)