Λυκίδου Κυριακή
Μια φορά και έναν καιρό..
ήταν ένα μικρό κορίτσι
που έχασε τη μητέρα και τον πατέρα του
Και ήταν τόσο φτωχό
που δεν είχε δωμάτιο να μείνει.
ούτε κρεβάτι να κοιμηθεί
και τίποτα άλλο εκτός από τα ρούχα του
και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι
Επειδή το παραμέλησαν όλοι
έφυγε αναζητώντας την τύχη του
Εκεί έξω συνάντησε έναν γέρο..
Και αυτός είπε :Δώσε μου κάτι να φάω
πεινάω τόσο πολύ
το κορίτσι του έδωσε το ψωμί που είχε
και του ευχήθηκε: Καλή όρεξη
έπειτα συνέχισε το δρόμο του
Μετά ήρθε ένα παιδί
γκρίνιαζε και είπε:
Πάγωσε το κεφάλι μου
χάρισέ μου κάτι να φορέσω
Και το κορίτσι του έδωσε το σκουφί
Περπατώντας λίγο συνάντησε ένα άλλο παιδί
αυτό δεν είχε πανωφόρι και κρύωνε
και του έδωσε τη ζακέτα του
Λίγο αργότερα ήρθε ένα άλλο παιδί
ζητούσε μια φούστα
Και του την έδωσε
Τελικά έφτασε στο δάσος μα είχε νυχτώσει
Εκεί συνάντησε πάλι ένα παιδί
Αυτό παρακαλούσε να του δώσει το πουκάμισο
Και το καλό κορίτσι σκέφτηκε :
Είναι νύχτα,ποιος θα με δει;
και το έβγαλε και το έδωσε στο παιδάκι
Έτσι όπως στεκόταν και δεν είχε πια τίποτα
ξαφνικά πέφτουν τα στέρια απ' τον ουρανό
Και ήταν όλα χρυσά τάληρα
Τί και αν έδωσε το πουκάμισο
τώρα είχε ένα καινούριο
από το καλύτερο ύφασμα
Μάζεψε όλα τα τάληρα
και ανταμείφθηκε έτσι
για όλες τις καλές του πράξεις....